RunCalc DocumentationFAQLoginRegister
UsersRacesMapsMountains

Description: Góry ¦więtokrzyskie

Mountain range/group ID: 10



Open peaks map

Back to mountain ranges




Peaks in this range/group reached by: Roberto Pasini (Roberto-1949)
Click column header to sort
NPeak nameAltitudePeak infoRangeReached

0

Adachowa Góra

300

Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

1

Skała Agaty (Łysica)

614

Wschodni wierzchołek Łysicy w Łysogórach w Górach ¦więtokrzyskich, według najnowszych badań najwyższy szczyt tego pasma i jednocze¶nie województwa ¶więtokrzyskiego (zaliczany do Korony Polski). Inna nazwa to Zamczysko. Leży około 700 m na wschód od bardziej znanego wierzchołka Łysicy. Aby doj¶ć do Skały Agaty, należy zboczyć na północ z czerwonego szlaku Łysica - Łysa Góra w gęsty las. Teren wznosi się, aż pojawi się prze¶wit, stanowi±cy szczyt opadaj±cego stromo na północ gołoborza (pola skalnego). To wła¶nie tam, w mocno zalesionym otoczeniu, znajduje się Skała Agaty.

Góry ¦więtokrzyskie

2

Altana

408

Najwyższe wzniesienie województwa mazowieckiego (zaliczane do Korony Polski), należ±ce do Garbu Gielniowskiego położone na Wzgórzach Niekłańsko-Bliżyńskich, na Wyżynie Kieleckiej, pomiędzy wsiami Ciechostowice i Hucisko

Wzgórza w Polsce

3

Babia Góra

312

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

4

Barania (Oblęgorskie)

427

Wzniesienie w Pa¶mie Oblęgorskim w Górach ¦więtokrzyskich, od południa pocięte głębokimi w±wozami. Na szczycie znajduje się wieża triangulacyjna.

Góry ¦więtokrzyskie

5

Barania (Zbrzańskie)

318

Pasmo Zbrzańskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

6

Barcza

465

Szczyt w Pa¶mie Klonowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

7

Belnia

362

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

8

Biała Góra

386

Zalesiony szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, leż±cy na północ od Kielc, a na zachód od Domaniówki

Góry ¦więtokrzyskie

9

Bolmińska

313

Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

10

Brodowa

330

Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

11

Bukowa Góra

484

Najwyższy szczyt w Pa¶mie Klonowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Składa się z dwóch wierzchołków, o wysoko¶ci 484 m i 465 m - ten niższy nosi nazwę Cerle.

Góry ¦więtokrzyskie

12

Bukowska Góra

277

Szczyt w Górach ¦więtokrzyskich ponad Kunowem

Góry ¦więtokrzyskie

13

Chełmowa Góra

351

Najwyższy szczyt Pasma Pokrzywiańskiego w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

14

Chełmy

375

Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

15

Ciosowa

365

Wzniesienie we Wzgórzach Tumlińskich w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

16

Czerwona

328

Wzniesienie w Pa¶mie Bolechowickim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

17

Czostek

429

Pasmo Klonowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

18

Czubatka

327

Szczyt inaczej zwany Bochenieck± Gór±, który wznosi się w Górach ¦więtokrzyskich ponad Bocheńcem

Góry ¦więtokrzyskie

19

D±brówka

440

Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, stanowi±cy północn± odnogę wschodniej czę¶ci grzbietu Klonówki

Góry ¦więtokrzyskie

20

Dobrzeszowska Góra

367

Szczyt w Pa¶mie Dobrzeszowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

21

Domaniówka

418

Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, zlokalizowany pomiędzy podkieleck± D±brow± a miejscowo¶ci± Masłów Pierwszy

Góry ¦więtokrzyskie

22

Drogosiowa

447

Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

23

Duża Skała

444

Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

24

Dymińska

385

Pasmo Posłowicko-Dymińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

25

Galicowa

291

Wzgórza Sobkowsko-Korytnickie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

26

Glinianki Wsch.

336

Najwyższy szczyt Grzyw Korzeczkowskich w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

27

Góra Hałasa

393

Szczyt w Pa¶mie Dymińskim, na górze znajduje się dostrzegalnia przeciwpożarowa

Góry ¦więtokrzyskie

28

Grodowa Góra

395

Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

29

Grzebień

318

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

30

Hoża

289

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

31

Hucisko

347

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

32

Hucka Góra

547

Łysogóry w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

33

Igrzyczna

358

Pasmo Ociesęckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

34

Jabłonna

313

Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Daleszyckim Gór ¦więtokrzyskich. Przy południowo-wschodnich podnóżach góry znajduje się nieczynny kamieniołom, w którym można ogl±dać odsłonięcia wapieni dewońskich.

Góry ¦więtokrzyskie

35

JaĽwina

361

Pasmo Ociesęckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

36

Jedlnica

304

Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

37

Jelenia Góra

275

Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

38

Jeleniowska Góra

533

Pasmo Jeleniowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

39

Jotkowa

279

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

40

Kamieniarska Góra

330

Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

41

Kamieniec

400

Wzgórza Kołomańskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

42

Kamienna

328

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

43

Kamienna (Posł.)

366

Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

44

Kamienna (Sierad.)

379

Wzgórze w Pa¶mie Sieradowickim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

45

Kamień

399

Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

46

Kamień Michniowski

435

Wzgórze w Pa¶mie Sieradowickim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

47

Kamieńska Góra

386

Sztuczne wzgórze powstałe jako zwałowisko zewnętrzne Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów. Jest najwyższym wzniesieniem województwa łódzkiego, zaliczanym do Korony Polski.

Wzgórza w Polsce

48

Kamionki

422

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

49

Kiełki (Kiełków)

452

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

50

Klonówka

473

Grzbiet we wschodniej czę¶ci Pasma Masłowskiego w Górach ¦więtokrzyskich. Ci±gnie się na długo¶ci 3 km od wsi Masłów Drugi na zachód po przełom Lubrzanki na wschód.

Góry ¦więtokrzyskie

51

Komorowiec

319

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

52

Kopalniana Góra

347

Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

53

Krzemionka (Masł.)

389

Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, znajduj±cy się na północ od Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

54

Krzemionka (Orłow.)

338

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

55

Księża Skała

550

Łysogóry w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

56

Lubienia

298

Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

57

Łysa Góra

595

Inaczej zwany ¦więtym Krzyżem, drugi najwyższy szczyt Gór ¦więtokrzyskich. Na górze znajduje się maszt oraz klasztor.

Góry ¦więtokrzyskie

58

Łysica

613

Najwyższy szczyt Gór ¦więtokrzyskich, leż±cy w Łysogórach, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Potoczna nazwa to Góra ¦więtej Katarzyny. W ostatnim czasie udowodniono, że nieco wyższy (614 m) jest położony około 700 m na wschód wierzchołek o nazwie Skała Agaty lub inaczej Zamczysko. Przez szczyt przechodzi czerwony Główny Szlak ¦więtokrzyski im. Edmunda Massalskiego z Gołoszyc do KuĽniaków. Łysicę najwygodniej zdobyć tym szlakiem, prowadz±cym ze wsi ¦więta Katarzyna w północno-zachodniej czę¶ci masywu. Wstęp do ¦więtokrzyskiego Parku Narodowego jest płatny, a wiele osób poza Łysic± odwiedza przy okazji również Łys± Górę (595 m), położon± we wschodniej czę¶ci Łysogór, gdzie można obejrzeć gołoborza oraz klasztor.

Góry ¦więtokrzyskie

59

Małzna Płd.

378

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

60

Miejska (Bolechow.)

332

Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Bolechowickim Gór ¦więtokrzyskich. Po południowo-wschodniej stronie góry znajduje się szpital.

Góry ¦więtokrzyskie

61

Miejska (Klonowskie)

426

Szczyt w Pa¶mie Klonowskim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

62

Milechowska

335

Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich. W południowej ¶cianie znajduje się jaskinia krasowa o długo¶ci około 17 metrów nazwana Piekło Milechowy.

Góry ¦więtokrzyskie

63

Napękowska Góra

343

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

64

Okr±glica

320

Bolechowicki Grzbiet w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

65

Osicowa Góra

334

Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

66

Osieczyńska Góra

407

Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

67

Ostra Górka

318

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

68

Ostre Górki

304

Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

69

Otrocz

375

Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Daleszyckim Gór ¦więtokrzyskich. Na wschodnim zboczu góry znajduje się kompleks narciarski.

Góry ¦więtokrzyskie

70

Patrol

388

Najwyższe wzniesienie Pasma Zgórskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone jest w jego wschodniej czę¶ci

Góry ¦więtokrzyskie

71

Perlikowa

419

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

72

Perzowa

396

Góra Perzowa - szczyt w Pa¶mie Oblęgorskim Gór ¦więtokrzyskich, położony pomiędzy wsiami KuĽniaki i Hucisko

Góry ¦więtokrzyskie

73

Pier¶cienica

367

Szczyt w Pa¶mie Posłowicko-Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich. Pier¶cienicę potocznie nazywa się Skoczni± ze względu na nieistniej±c± już skocznię narciarsk± o punkcie konstrukcyjnym K-60. Na północno-wschodnim zboczu zbudowano stok narciarski.

Góry ¦więtokrzyskie

74

Plebańska

342

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

75

Pruskowa

368

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

76

Psarska Góra

415

Pasmo Klonowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

77

Radostowa

451

Szczyt w pa¶mie Łysogór w Górach ¦więtokrzyskich. Na północno-zachodnim stoku góry znajduje się trasa narciarska, a na szczycie - pozostało¶ci wieży triangulacyjnej.

Góry ¦więtokrzyskie

78

Rzepka

357

Góry Chęcińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

79

Salkowa

308

Pasmo Daleszyckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

80

Sieradowska Góra

399

Wzgórze w Pa¶mie Sieradowickim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

81

Sikorza

361

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

82

Siniewska Góra

449

Najwyższe wzniesienie w Pa¶mie Oblęgorskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

83

Skalna Góra

321

Wzgórza Niekłańsko-Bliżyńskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

84

Skalna Górka

399

Wzgórza Kołomańskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

85

Skała

363

Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

86

Skałka

338

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

87

Skałka (Miedziana)

316

Jedno ze wzniesień Wzgórz Tumlińskich w Gór ¦więtokrzyskich, położone ponad wsi± Miedziana Góra

Góry ¦więtokrzyskie

88

Skoszyńska Góra

451

Pasmo Jeleniowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

89

Słowiec

438

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

90

Sosnowica

413

Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

91

Sosnówka

320

Góry Chęcińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

92

Sterczyna

338

Pasmo Ociesęckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

93

Stołowa Góra

423

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

94

Szczytniak

554

Najwyższy szczyt Pasma Jeleniowskiego w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

95

Sztymber

530

Łysogóry w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

96

¦winia (Brzech.)

350

Pasmo Brzechowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

97

¦winia Góra

390

Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

98

Telegraf

408

Najwyższy szczyt pasma Posłowicko-Dymińskiego. Na szczycie stoi maszt radiowy o wysoko¶ci 60 m, a na zboczu góry znajduje się stok narciarski z wyci±giem krzesełkowym.

Góry ¦więtokrzyskie

99

Topolowa Góra

358

Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

100

Trójeczna Góra

361

Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

101

Truskolaska

448

Wysunięty najbardziej na wschód szczyt Pasma Jeleniowskiego w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

102

Wał

365

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

103

Wał Małacentowski

405

Płaskie, długie wzniesienie Pasma Bielińskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone około 5 km na południe od ¦więtego Krzyża, w okolicach miejscowo¶ci Małacentów

Góry ¦więtokrzyskie

104

Wesołówka

469

Szczyt w Pa¶mie Jeleniowskim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

105

Wierzejska

375

Szczyt w Pa¶mie Masłowskim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

106

Wi¶niówka

470

Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Na zachodnim zboczu góry znajduje się kamieniołom piaskowców kwarcytowych.

Góry ¦więtokrzyskie

107

Witosławska Góra

491

Szczyt w Pa¶mie Jeleniowskim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

108

Włochy

427

Najwyższe wzniesienie Pasma Cisowskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na północ od Cisowa

Góry ¦więtokrzyskie

109

Wrze¶nia

370

Szczyt w Pa¶mie Cisowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Jest to dwuwierzchołkowe wzniesienie, z niższego wierzchołka ku zachodowi i północy odgałęziaj± się boczne grzbiety: Komorowiec (319 m) i Ostra Górka (343 m).

Góry ¦więtokrzyskie

110

Wsiowa

367

Pasmo Zelejowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

111

Wykień

404

Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

112

Wykus

320

Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

113

Wysokówka

412

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

114

Wzgórza Sobkowskie

298

Wzgórza Sobkowsko-Korytnickie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

115

Zalasna (Krzyżna)

321

Wzniesienie w Pa¶mie Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich, inna nazwa to Mójecka (od wsi Mójcza u jej zachodnich podnóży) lub Krzyżna

Góry ¦więtokrzyskie

116

Zamczysko

422

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

117

Zamkowa

360

Szczyt w Górach Chęcińskich, zaliczanych do Gór ¦więtokrzyskich. Na górze znajduje się zamek z XIII wieku, który jest dobrze widoczny z trasy S7

Góry ¦więtokrzyskie

118

Zelejowa

372

Wzniesienie w Pa¶mie Zelejowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Znajduje się na północ od Chęcin.

Góry ¦więtokrzyskie

119

Zielona

372

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

120

Żakowa

352

Pasmo Zelejowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

121

Żarnowica

313

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

122

Żarnowa Góra

315

Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

123

Berberysówka

279

Wzniesienie w Pa¶mie Bolechowickim w Górach ¦więtokrzyskich. Znajduj± się tu stare wyrobiska górnicze, gdzie pozyskiwano galenę (minerał z gromady siarczków), a obecnie na zachodnim zboczu eksploatowane s± złoża wapieni dewońskich.

Góry ¦więtokrzyskie

124

Biesiak

381

Zalesiony szczyt w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położony na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

125

Brusznia

312

Wzniesienie w Górach ¦więtokrzyskich, w Pa¶mie Kadzielniańskim. Położone na terenie Kielc, około 5 km od centrum miasta.

Góry ¦więtokrzyskie

126

Chełm

399

Najdalej na zachód wysunięte wzniesienie Pasma Klonowskiego Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

127

Dalnia

310

Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

128

Kolejowa

287

Góra Kolejowa - zalesione wzniesienie w zachodniej czę¶ci Pasma Posłowickiego Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

129

Grabina

312

Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

130

Kobyla Góra

391

Zalesione wzniesienie w Górach ¦więtokrzyskich, leż±ce między Łysogórami a Pasmem Jeleniowskim

Góry ¦więtokrzyskie

131

Lisie Jamy

336

Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

132

Miedzianka

354

Szczyt w Górach ¦więtokrzyskich, stanowi±cy zachodni kraniec Grzbietu Chęcińskiego. Nazwa pochodzi od występuj±cych tu rud miedzi. W zboczach Miedzianki znajduje się dużo szybów kopalnianych.

Góry ¦więtokrzyskie

133

Ostra (Posłowskie)

350

Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

134

Słoneczna (Psia Górka)

310

Bezle¶ne wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego Gór ¦więtokrzyskich, położone kilometr na południe od centrum Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

135

Stokowa

292

Szczyt dawniej zwany Białogońsk± Gór± - najbardziej na zachód wysunięte wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

136

¦winia Góra (Kielce)

346

Najwyższe wzniesienie Wzgórz Szydłówkowskich, leż±ce na wschodniej granicy Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

137

Fajna Ryba

347

Najwyższe naturalne wzniesienie województwa łódzkiego, położone na terenie gminy Przedbórz, w obrębie Pasma Przedborsko-Małogoskiego oraz Przedborskiego Parku Krajobrazowego, wchodz±ce w skład północnej Wyżyny Przedborskiej. U stóp wzniesienia leży miejscowo¶ć Góry Mokre.

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

138

Grzbiet ¶w. Mikołaja

555

Grzbiet w Łysogórach w Górach ¦więtokrzyskich, położony na zachód od Przełęczy ¶więtego Mikołaja

Góry ¦więtokrzyskie

139

Góra Zborów

462

Skaliste wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, w gminie Kroczyce. Stanowi ważny rejon wspinaczkowy. U podnóży znajduje się Jaskinia Głęboka - jedyna w północnej czę¶ci Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej jaskinia udostępniona do turystycznego zwiedzania.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

140

Wzg. Kostkowickie

355

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

141

Jastrzębnik Kostk.

396

Jastrzębnik Kostkowicki na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

142

Wzg. Kroczyckie Wsch.

411

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

143

Łysak (Jastrzębniak)

412

Wzgórze na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej w obrębie pasma wzgórz zwanego Skałami Kroczyckimi, inna nazwa to Jastrzębniak

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

144

Wzg. Kroczyckie Zach.

415

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

145

Wzg. Kroczyckie Płd.

408

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

146

Wzg. Rzędkow. Zach.

433

Wzgórze Rzędkowickie Zachodnie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

147

Wzg. Rzędkow. Wsch.

432

Wzgórze Rzędkowickie Wschodnie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

148

Wzg. Rzędkow. Płn.

434

Wzgórze Rzędkowickie Północne na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

149

Morsko Płn.

412

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

150

Morsko Płd.

423

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

151

Okiennik Mały (Morski)

428

Osi±gaj±cy 17 m wysoko¶ci ostaniec skalny z charakterystycznym oknem, znajduj±cy się na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, na wschód od wsi Morsko

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

152

Lew

409

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

153

G. Janowskiego (Czub.)

516

Najwyższe wzniesienie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, położone na terenie wsi Podzamcze w gminie Ogrodzieniec. Inna nazwa to Góra Zamkowa. Na samym szczycie Góry Janowskiego znajduje się hotel SPA, a nieco niżej - ruiny Zamku Ogrodzieniec. Najwyższym punktem wzgórza jest skała Czubatka. Góra została nazwana dla upamiętnienia polskiego podróżnika Aleksandra Janowskiego, jednego z założycieli Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, który uratował od zupełnego zniszczenia ruiny Zamku w Ogrodzieńcu.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

154

Wrze¶nia Wsch.

371

Szczyt w Pa¶mie Cisowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Jest to dwuwierzchołkowe wzniesienie, z niższego wierzchołka ku zachodowi i północy odgałęziaj± się boczne grzbiety: Komorowiec (319 m) i Ostra Górka (343 m).

Góry ¦więtokrzyskie

155

Ostra Górka Wsch.

343

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

156

Krzemionka (Wrze¶nia)

350

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

157

Wymy¶lona

415

Szczyt w Pa¶mie Łysogór w Górach ¦więtokrzyskich, przez który przechodzi czerwony szlak pomiędzy Łysic± a Radostow±

Góry ¦więtokrzyskie

158

Stróżna (Strużyna)

367

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

159

Młyńczyszkowa

356

Góry ¦więtokrzyskie

Góry ¦więtokrzyskie

160

Sosnowica Zach.

410

Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

161

ZałaĽnia

291

Wzniesienie w Pa¶mie Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

162

Zdobiec

318

Wzniesienie w Pa¶mie Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

163

Wietrznia

315

Szczyt na obszarze Kielc w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

164

Szydłówkowska

327

Szczyt na obszarze Kielc w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

165

Kadzielnia

295

Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc, zwane inaczej Skałk± Geologów. Na górze znajduje się amfiteatr na 5,5 osób oraz Pomnik Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne.

Góry ¦więtokrzyskie

166

Karczówka

319

Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc. Na szczycie znajduje się zabytkowy zespół klasztorny bernardynów.

Góry ¦więtokrzyskie

167

Machnowica

289

Szczyt Szczukowskich Górek w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

168

Jankowa

278

Szczyt Szczukowskich Górek w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

169

Trupień

360

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

170

Skwarnia

317

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

171

Ciastowa

329

Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

172

Biesiak Zach.

374

Zalesiony szczyt w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położony na terenie Kielc

Góry ¦więtokrzyskie

173

Barania (Skorzeszyce)

309

Niewielkie wzniesienie w Górach ¦więtokrzyskich, położone pomiędzy Skorzeszycami i Wol± Jachow±

Góry ¦więtokrzyskie

174

Wesołowska

307

Szczyt w Górach ¦więtokrzyskich, stanowi±cy zachodni kraniec Grzbietu Chęcińskiego

Góry ¦więtokrzyskie

175

Żebrownica

304

Góry Chęcińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

176

Moskozala

302

Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

177

Sabianów

352

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

178

Soboniowa

324

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

179

Góra ¶w. Michała

332

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi. Inna nazwa góry to ¦więty Michał. Wznosi się na północ od Gruszczyna. Na szczycie znajduj± się ruiny ko¶cioła z XVI wieku.

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

180

Piekielnica

322

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

181

Bukowa Góra (D±brówka)

351

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

182

Górka (Cie¶le)

343

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

183

Cie¶le Zach.

341

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

184

Cie¶le Wsch.

344

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

185

Bukowa Góra (R±czki)

336

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

186

Jeżowiec (Dobromierz)

330

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi. Na zachodnim ramieniu Jeżowca znajduje się Stacja Linii Radiowych Dobromierz - wieża RTV o wysoko¶ci 88 m.

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

187

Krzemycza

331

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

188

Kozłowa

336

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

189

¦widzińska

311

Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

190

Góra Chełmo

323

Wzniesienie w pobliżu wsi Chełmo, położonej w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Masłowice. Na szczycie znajduj± się pozostało¶ci grodziska z IX wieku, które jest otoczone siedmioma pier¶cieniami wałów obronnych.

Wzgórza

191

Kamyk (Częstochowa)

286

Wzgórze w Częstochowie

Wzgórza

192

Góra Ossona

316

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

193

Kokocówka Zach.

300

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

194

Kokocówka Wsch.

297

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

195

Papro¶na Góra

296

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

196

Rędzina

307

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

197

Liboradz

313

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

198

Prędziszów

298

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

199

Dębowa Góra Zach.

285

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

200

Dębowa Góra Wsch.

301

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

201

Psi Nos

321

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

202

Skałki (Srocko)

332

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

203

Zielona Góra

343

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

204

Wilcza Góra

296

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

205

Pańska Góra (Olsztyn)

334

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

206

Dolny Ostrówek

326

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

207

Zamkowa (Olsztyn)

360

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

208

Lipówki

351

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

209

Biakło (Mały Giewont)

361

Wzgórze ostańcowe na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, w miejscowo¶ci Olsztyn w województwie ¶l±skim, w powiecie częstochowskim. Inne nazwy to Brodło lub Mały Giewont. Ta druga pochodzi od tego, że jurajski Giewont ma podobny kształt jak tatrzański, a na jego szczycie również stoi krzyż, pozostawiony na pocz±tku lat 90. XX wieku przez pielgrzymkę pracowników przemysłu metalowego z Zawiercia. Wzniesienie ma formę bezle¶nego, skalnego grzebienia. Od północnej strony s±siaduje ze skalistym grzebieniem Lipówek, od południowej opada na płaskie i poro¶nięte lasem obniżenie oddzielaj±ce go od Sokolich Gór. Wzgórze zbudowane jest z wapieni pochodz±cych z okresu jurajskiego. Na południowym krańcu grzebienia znajduje się okno skalne, natomiast na wschód od szczytu - iglica wapienna. Występuj± tu również inne formy krasowe: jamy, żłobki i żebra. Na szczyt prowadzi ¶cieżka dla pieszych turystów, jest to również popularne miejsce wspinaczkowe.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

210

Sokola Góra

385

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

211

Setki

386

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

212

Donica

390

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

213

Puchacz (Sokole Góry)

402

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Wznosi się pomiędzy Olsztynem a Zrębicami w województwie ¶l±skim. Administracyjnie położone jest w obrębie wsi Olsztyn.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

214

Pustelnica

400

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

215

Knieja (Knieje)

366

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

216

Polusowa Góra

361

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

217

Dunka

370

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

218

Sosnowa

360

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

219

Dębowa (Przybynów)

380

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

220

Babia Góra (Jaroszów)

377

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

221

Bukowie

434

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

222

Chudoba

387

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

223

Chudobka

392

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

224

Serwin (Żarki)

393

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

225

Parchowatka

407

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

226

Wielka Góra Mirowska

411

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

227

Wielki Bukowiec

405

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

228

Kołowrót

403

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

229

Kamienne Górki

352

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

230

Karzełek

391

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

231

Jodłowa Góra

374

Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

232

Kadzielnia (Wyż. Częst.)

344

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

233

Jelenia Góra (Janów)

306

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

234

Podłazie

302

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

235

Go¶cirodka

300

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

236

Okr±glica (Ponik)

290

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

237

Lisia Góra (Apolonka)

299

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

238

Sowia Góra (Janów)

280

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

239

JaĽwia

269

Wzgórze ponad wsiami Czartoszowy i Michala Góra, w województwie ¶więtokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno

Wzgórza

240

Michala Góra

281

Wzgórze ponad wsiami Czartoszowy i Michala Góra, w województwie ¶więtokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno

Wzgórza

241

Zamczysko (Wysok.)

421

Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

242

Małzna Płn.

415

Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

243

Chrostynia

292

Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

244

Glinianki Po¶r.

333

Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

245

Glinianki Zach.

332

Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich

Góry ¦więtokrzyskie

246

Birów

461

Skaliste wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej we wsi Podzamcze koło Ogrodzieńca. Znajduje się po północnej stronie zabudowanego obszaru tej miejscowo¶ci i jest bezle¶ne. Dzięki temu rozci±ga się z niego panorama widokowa obejmuj±ca cały horyzont. Ze wzgórza widoczny jest m.in. pobliski, położony na Górze Janowskiego Zamek Ogrodzieniec wraz z najwyższym wzniesieniem Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej - skał± Czubatk±, a także Zamek w Smoleniu i wzgórze Suchy Połeć. Archeolodzy znaleĽli tutaj resztki drewnianego Grodu na Górze Birów pochodz±cego prawdopodobnie z końca XIII wieku i spalonego w pierwszej połowie XIV wieku podczas walk Władysława Łokietka z Czechami. W latach 2007?2008 gród odbudowano na nowo i udostępniono do zwiedzania jako jedn± z atrakcji turystycznych.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

247

Góra Rzędowa

442

Wzniesienie pomiędzy Bzowem a Karlinem (dzielnice Zawiercia) w województwie ¶l±skim, w powiecie zawierciańskim. Jest poro¶nięte lasem, jego kulminacja znajduje się w Karlinie, blisko skraju lasu i granicy między tymi dzielnicami. W odległo¶ci około 700 m na południe, na polach Bzowa znajduje się drugie wzniesienie ? Skała Rzędowa. Pod względem geograficznym Góra Rzędowa znajduje się w mezoregionie Wyżyna Częstochowska, która jest czę¶ci± Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. W lasach Góry Rzędowej znajduj± się dwie skały, na których uprawiana jest wspinaczka skalna: Biały Kamień i Krzewiny.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

248

Kopaniny

425

Skałka znajduj±ca się tuż za krawędzi± lasu za polem rozci±gaj±cym się na wschód od Skały Rzędowej na Wyżynie Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

249

Duże Jajo

423

Skałka na Wyżynie Częstochowskiej

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

250

Krzewiny

444

Skała w Bzowie (dzielnicy Zawiercia) na Wyżynie Częstochowskiej, będ±cej czę¶ci± Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w lesie za polami uprawnymi na wschód od Skały Rzędowej.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

251

Góra Kromołowska

452

Wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, wznosz±ce się na wschód Kromołowa (wschodniej dzielnicy Zawiercia)

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

252

Okiennik Wielki

413

Grupa skał wapiennych na na Wyżynie Częstochowskiej będ±cej czę¶ci± Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w miejscowo¶ci Piaseczno w gminie Kroczyce, w powiecie zawierciańskim, w województwie ¶l±skim. Spotyka się nazwy Okiennik Wielki, Okiennik Duży, czasami także Okiennik Skarżycki. Najbardziej rozpoznawalnym elementem grupy jest skała posiadaj±ca okno - otwór skalny o wymiarach ok. 7 × 5 metrów. Jest to skała Okiennik, a znajduj±ce się w niej okno to Okno w Okienniku Wielkim.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

253

Czok (Skarżyce)

453

Wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, wznosz±ce się na południe od wsi Skarżyce

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

254

Skała z Krzyżem

413

Dwie skały na Wyżynie Częstochowskiej, we wsi Piaseczno w województwie ¶l±skim. Znajduj± się w odległo¶ci 130 m na północny zachód od drogi pomiędzy Piasecznem a Skarżycami (dzielnica Zawiercia), na skraju lasu, przy czerwonym szlaku turystycznym. Na wyższej z nich uprawiana jest wspinaczka skalna.

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

255

Bukowa Góra (Trzeb.)

366

Wzgórze położone na południe od Trzebiesławic oraz Podbuczyn - przysiółka Ujejsca, dzielnicy miasta D±browa Górnicza

256

Mogielica (B. Wysp.)

1171

Najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Na górze znajduje się wieża widokowa, któr± po remoncie otwarto ponownie pod koniec 2022 roku. Na południowo-zachodnim zboczu Mogielicy znajduje się długa Polana Stumorgi, inaczej zwana Polan± Stumorgow± lub Hal± Stumorgow±. Nazwa hali Stumorgi pochodzi od dawnej jednostki powierzchni - mórg (ok. 0,5 ha). Szczyt Mogielicy stanowi węzeł szlaków. Z Jurkowa na północnym zachodzie można doj¶ć niebieskim szlakiem, z północy z Przełęczy Rydza-¦migłego (700 m, oddziela Mogielicę od Łopienia - 961 m, jest to najpopularniejsze miejsce do startu wycieczki) można doj¶ć zielonym szlakiem (póĽniej z góry prowadzi on dalej na wschód), a nieco dalej na wschód równolegle do zielonego prowadzi żółty szlak, którym również można dotrzeć na szczyt. Żółty i niebieski szlak prowadz± ze szczytu w drug± stronę przez Polanę Stumorgi - żółty idzie na zachód na Jasień (1052 m), natomiast niebieski schodzi na południe w kierunku Szczawy. Wokół Mogielicy prowadz± szlaki rowerowe, które zim± s± wykorzystywane jako trasy do narciarstwa biegowego.

257

Gorc (Gorce)

1228

Góra we wschodniej czę¶ci grzbietu głównego Gorców. Na szczycie znajduje się wieża widokowa.

258

Kudłoń (Gorce)

1274

Czwarty co do wysoko¶ci szczyt w Gorcach położony na północny wschód od Turbacza, w grzbiecie ł±cz±cym Turbacz z Beskidem Wyspowym (poprzez przełęcz Przysłop)

259

Ćwilin (B. Wysp.)

1072

Drugi co do wysoko¶ci szczyt Beskidu Wyspowego, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Zwilling, czyli bliĽniak (domy¶lnie s±siedniej ¦nieżnicy).

260

¦nieżnica (B. Wysp.)

1006

Zalesiony szczyt w Beskidzie Wyspowym, od pobliskiego Ćwilina oddzielony głębok± przełęcz± Gruszowiec. Posiada trzy wierzchołki o praktycznie równej wysoko¶ci: główny, zwany Na Budaszowie, oraz położone na wschód od niego Wierchy i Nad Stambrukiem.

261

Turbacz (Gorce)

1310

Najwyższy szczyt Gorców, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Gniazda Turbacza. Na wschodnim zboczu znajduje się schronisko PTTK na Turbaczu, z którego jest dobry widok między innymi na Tatry. Spod schroniska na szczyt prowadzi fragment czerwonego Głównego Szlaku Beskidzkiego, który potem schodzi w dół na północ. Szczyt nie jest specjalnie widokowy ze względu na zalesienie. Znajduje się tutaj kamienny obelisk oraz żelazny krzyż. Schronisko stanowi węzeł gorczańskich szlaków - poza czerwonym GSB przechodz± tutaj również żółty, zielony i niebieski szlak.

262

Ciecień (B. Wysp.)

829

Szczyt w Beskidzie Wyspowym, którego grzbiet przebiega południkowo, czym różni się od większo¶ci szczytów tego pasma

263

Lubogoszcz (B. Wysp.)

968

Wybitny szczyt górski w Beskidzie Wyspowym, znajduj±cy się pomiędzy Szczeblem, ¦nieżnic±, Wierzbanowsk± Gór± i grzbietem Czarnego Działu. Ma długi grzbiet, posiadaj±cy trzy wierzchołki: zachodni (Zapadliska - 766 m), ¶rodkowy (Lubogoszcz Zachodnia - 953 m) i wschodni, najwyższy - Lubogoszcz (968 m). Istniej± kontrowersje, jakiego rodzaju jest nazwa szczytu - męskiego (ten Lubogoszcz) czy żeńskiego (ta Lubogoszcz). Obie formy spotyka się równie często. Według strony poradniajezykowa.pl powinno się odmieniać w rodzaju żeńskim (jak Bydgoszcz) i tak też zostało to przyjęte w aplikacji Polskie Góry.

264

Lubomir (B. Mak./Wysp.)

904

Szczyt w Beskidzie Wyspowym, zaliczany do Korony Gór Polski, jako najwyższy w pa¶mie Beskidu Makowskiego. Należy również do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Lubomira i Łysiny, leż±cego w nieformalnym regionie Beskidu Mysłowickiego. Dawna nazwa szczytu to Łysina, natomiast obecna pochodzi od nazwiska księcia Kazimierza Lubomirskiego, a nadano j± w 1932 roku w uznaniu jego zasług (w 1922 roku ofiarował państwu domek my¶liwski i 10 ha lasu). Na szczycie znajduje się obserwatorium astronomiczne im. Tadeusza Banachiewicza, który w 1922 roku rozpocz±ł tutaj budowę małego obserwatorium. To pierwotne już nie istnieje, a obecne ukończono w 2007 roku. Przez szczyt Lubomira przechodzi czerwony Mały Szlak Beskidzki, prowadz±cy z zachodu od Schroniska PTTK na Kudłaczach (730 m) przez Łysinę (891 m), Trzy Kopce (894 m) na Lubomir. Ze szczytu czerwony szlak schodzi w kierunku południowym w stronę Węglówki. Na szczyt można również doj¶ć zielonym szlakiem z położonej na wschodzie wsi Kobielnik. Przez przełęcz między poblisk± Łysin± i Trzema Kopcami prowadzi żółty szlak, który ł±czy położony na południu Lubień z Dobczycami na północy.

265

Kieżmarski (Tatry, SK)

2558

Zwornikowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Keľmarský ątít. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, pomiędzy Grani± Wideł (Vidly) na południowym zachodzie a Małym Kieżmarskim Szczytem (Malý Keľmarský ątít) na północy.

266

Łomnica (Tatry, SK)

2634

Drugi po Gerlachu najwyższy szczyt Tatr, słow. Lomnický ątít. Na górę można wjechać kolej± linow±, której dolna stacja znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, a po¶rednia nad Łomnickim Stawem (słow. Skalnaté pleso). Łomnica położona jest w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku (słow. Vyąná Barania stráľnica) w masywie Baranich Rogów (słow. Baranie rohy).

267

Durny Szczyt (Tatry, SK)

2625

Czwarty co do wysoko¶ci szczyt Tatr, położony na Słowacji, słow. Pyąný ątít. Znajduje się w długiej bocznej grani pomiędzy Baranimi Rogami (Baranie rohy) a Łomnic± (Lomnický ątít).

268

Baranie R. (Tatry, SK)

2526

Szczyt położony w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji, słow. Baranie rohy. W grani głównej, pomiędzy ¦nieżnym Szczytem (Snehový ątít) a Czarnym Szczytem (Čierny ątít, 2434 m) znajduje się Wyżni Barani Zwornik (Vyąná Barania stráľnica), od niego odchodzi grań południowo-wschodnia, w której za Wyżni± Barani± Ławk± (Barania priehyba) znajduj± się obydwa wierzchołki Baranich Rogów.

269

Lodowy (Tatry, SK)

2630

Najwyższy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, słow. Ąadový ątít. Według niektórych Ľródeł jedynym wyższym od niego punktem w grani głównej jest należ±cy do masywu Gerlacha wierzchołek - Zadni Gerlach. Nazwa góry pochodzi od długotrwale zalegaj±cych, zwłaszcza na jej północnych stokach, zlodowaciałych pól ¶niegowych. Jest to trzeci co do wysoko¶ci (po Gerlachu i Łomnicy) samodzielny szczyt tatrzański, a w okresie listopad 1938 - wrzesień 1939 był najwyższym szczytem Polski.

270

Starole¶ny (Tatry, SK)

2489

Wybitny czterowierzchołkowy szczyt Tatr Wysokich, położony na terenie Słowacji, w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od grani głównej w zwornikowym szczycie Mała Wysoka (Východná Vysoká). Inne nazwy: Starole¶na, Starole¶niański Szczyt, słow. Bradavica. Kulminację Starole¶nego Szczytu tworz± dwie pary turni, układaj±ce się w dwa bloki szczytowe, oddzielone znacznym wcięciem Klimkowych Wrótek (2454 m). Zachodnia para turni to Pawłowa Turnia (2473 m) i Kwietnikowa Turnia (2476 m), a wschodnia para to Klimkowa Turnia (2489 m) i Tajbrowa Turnia (2489 m, położona najbardziej na wschód), upamiętniaj±ce Klimka Bachledę i Jana Bachledę Tajbra, pierwszych zdobywców szczytu. Za najwyższy i główny wierzchołek masywu uważa się Klimkow± Turnię, ale pomiary lidarowe wskazuj±, że minimalnie wyższa od niej może być Tajbrowa Turnia.

271

Gerlach (Tatry, SK)

2655

Położony na Słowacji najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat, zaliczany do Korony Europy, słow. Gerlachovský ątít. Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków. Grań rozpoczyna się od strony północno-zachodniej wierzchołkiem zwornikowym z grani± główn± - Zadnim Gerlachem (Zadný Gerlach, 2616 m), którego zbocza obniżaj± się do Przełęczy Tetmajera (Gerlachovské sedlo), za któr± wznosi się główny wierzchołek (2655 m). Dalej w grani znajduj± się kolejno Wyżnie Gerlachowskie Wrótka, wierzchołek Po¶redniego Gerlacha, Po¶rednie Gerlachowskie Wrótka, Gerlachowska Czuba i Niżnie Gerlachowskie Wrótka. Grzbiet kończy się południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha (Kotlový ątít, 2601 m). Z wierzchołka Małego Gerlacha odchodz± dwa boczne ramiona obejmuj±ce Gerlachowski Kocioł (Gerlachovský kotol).

272

Kończysta (Tatry, SK)

2538

Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Končistá. Leży w południowej, bocznej grani Tatr Wysokich, odchodz±cej od Zmarzłego Szczytu (Popradský Ąadový ątít). Pocz±wszy od Przełęczy koło Dr±ga (Sedlo pod Drúkom), grań ta nazywana jest Grani± Kończystej (hrebeň Končistej). Na północ od szczytu znajduje się w niej Stwolska Turnia (©tôlska veľa), oddzielona od Kończystej głęboko wcięt± Stwolsk± Przełęcz± Wyżni± (©tôlska ątrbina).

273

Ganek (Tatry, SK)

2462

Trójwierzchołkowy szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Ganek, Gánok. Położony jest w głównej grani Tatr Wysokich w miejscu, w którym zmienia ona kierunek na południowo-wschodni. Najwyższy wierzchołek Wielki Ganek (Veµký Ganek) ma wysoko¶ć 2462 m. Dwa niższe to Po¶redni Ganek (Prostredný Ganek) i Mały Ganek (Malý Ganek, 2425 m). Mały i Po¶redni Ganek oddzielone s± Mał± Gankow± Przeł±czk±, natomiast Po¶redni i Wielki Ganek - Po¶redni± Gankow± Przeł±czk±.

274

Wysoka (Tatry, SK)

2547

Wysoka, słow. Vysoká - dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównym grzbiecie Tatr, po stronie słowackiej. Wierzchołki maj± prawie równ± wysoko¶ć, a rozdziela je położona około 22 m niżej Przeł±czka w Wysokiej (©trbina vo Vysokej). Masyw Wysokiej położony jest pomiędzy masywami Rysów (rozdziela je przełęcz Waga - sedlo Váha) i Ganku (Gánok - rozdziela je szeroka Rumanowa Przełęcz).

275

Rysy (Tatry, PL/SK)

2501

Położony w Tatrach Wysokich najwyższy szczyt Polski, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Polski (jako najwyższy w województwie małopolskim) oraz Korony Europy. Graniczny wierzchołek Rysów (północno-zachodni) liczy 2499 m (pomiar między 2498,7-2499,6 m n.p.m.), natomiast położony w cało¶ci na Słowacji ¶rodkowy wierzchołek jest o około 2 metry wyższy (2500,2-2501,1 m). Najniższy jest trzeci wierzchołek na Słowacji - południowo-wschodni (2473 m). Masyw Rysów leży na południowy wschód od Morskiego Oka (wznosz±c się ponad 1100 metrów nad jego powierzchnię), w punkcie zwornikowym głównego grzbietu Tatr i północnej grani Rysów, w której można wyróżnić Niżnie Rysy i Żabie Szczyty (Wyżni i Niżni). U stóp leż±: Dolina Rybiego Potoku, Dolina Białej Wody i Dolina Mięguszowiecka. Od północy oddziela go od Niżnich Rysów Przełęcz pod Rysami, od zachodu od Żabiego Konia - Żabia Przełęcz, a od południowego wschodu od Ciężkiego Szczytu w masywie Wysokiej - szerokie siodło Wagi. Na wschodni± stronę opada z Rysów 500-metrowa ¶ciana skalna, w której znajduj± się liczne drogi wspinaczkowe. Od strony polskiej Rysy najlepiej zdobyć czerwonym szlakiem, prowadz±cym z Palenicy Białczańskiej najpierw drog± asfaltow± przy Wodogrzmotach Mickiewicza, potem nad Morskim Okiem (1395 m), wyżej nad Czarnym Stawem pod Rysami (1583 m), przy Buli pod Rysami (2054 m). Wyżej droga zabezpieczona jest łańcuchami. Łatwiejszy jest szlak od strony słowackiej, prowadz±cy ze Szczyrbskiego Jeziora.

276

Mięguszowiecki (Tatry)

2438

Mięguszowiecki Szczyt, Mięguszowiecki Szczyt Wielki, słow. Veµký Mengusovský ątít - szczyt Tatr Wysokich, znajduj±cy się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Cubryn± (oddziela je Hińczowa Przełęcz) a Mięguszowieckim Szczytem Po¶rednim (oddziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia 2340 m n.p.m.). Jest to drugi co do wysoko¶ci szczyt w Polsce (20. w Tatrach) i najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów. Jego północna ¶ciana jest najwyższ± ¶cian± w Tatrach o nachyleniu przekraczaj±cym 45°, osi±ga ona 1043 m wysoko¶ci. Szczyt jest dobrze widoczny spod Morskiego Oka.

277

Wlk. Solisko (Tatry, SK)

2412

Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich na Słowacji, w tzw. odnodze Krywania, słow. Veµké Solisko. Jest to najwyższy szczyt w Grani Soliska, oddzielaj±cej Dolinę Młynick± od Doliny Furkotnej. Położony jest pomiędzy Furkotem (słow. Furkotský ątít), od którego oddzielaj± go przełęcze Bystry Przechód i Bystra Ławka (słow. Bystré sedlo), a Po¶rednim Soliskiem, od którego oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka.

278

Hruby Wierch (Tatry, SK)

2428

Hruby Wierch, słow. Hrubý vrch - wybitny szczyt w bocznej Grani Hrubego, będ±cej odnog± głównej grani odnogi Krywania. Wznosi się on nad dolinami: Hlińsk±, Młynick± i Niewcyrk±. Jego nazwa pochodzi od kształtu góry i towarzysz±cej mu masywnej (hruby - gruby), szerokiej grani północno-zachodniej.

279

Kozi Wierch (Tatry)

2291

Szczyt w Tatrach w długiej wschodniej grani ¦winicy pomiędzy Dolin± G±sienicow± a Dolin± Pięciu Stawów Polskich. Prowadzi przez niego Orla Perć - popularny i trudny szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym. Według niektórych Ľródeł Kozi Wierch jest uznawany za najwyższy szczyt położony w cało¶ci w Polsce. Nie jest to do końca prawda, ponieważ w tym rankingu wyższe od niego s± dwa wierzchołki: Cubryńska Strażnica (2335 m) oraz ¦winicka Kopa (2298 m), jednak ze względu na turystyczn± popularno¶ć Koziego Wierchu, zwi±zan± z jego położeniem na szlaku Orlej Perci, to wła¶nie ten szlakowy szczyt jest uznawany na najwyższy w¶ród położonych w cało¶ci w Polsce.

280

Krywań (Tatry, SK)

2496

Szczyt w południowo-zachodniej czę¶ci Tatr Wysokich po stronie słowackiej, o charakterystycznym, zakrzywionym wierzchołku, od którego wzi±ł swoj± nazwę, słow. Kriváň. Południow± grani± na szczyt prowadzi niebieski szlak turystyczny przez Mały Krywań (słow. Malý Kriváň) i Krywańsk± Przeł±czkę (słow. Daxnerovo sedlo). Do 1793 roku uważany był za najwyższy szczyt Tatr, od 1935 roku jest narodow± gór± Słowaków. Szczyt został umieszczony także w hymnie Słowacji, w herbie Słowackiej Republiki Socjalistycznej (wieczny ogień na tle góry), a od 1 stycznia 2009 roku znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów.

281

¦winica (Tatry)

2302

Zwornikowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o dwóch wierzchołkach, różni±cych się wysoko¶ci± o 10 m, słow. Svinica. Zaliczana jest do Diademu Polskich Gór. Ma kształt szerokiej piramidy skalnej, jest pierwszym od zachodu wybitnym szczytem (o wybitno¶ci ponad 100 m) Tatr Wysokich i kapitalnym punktem widokowym. Dwa wierzchołki ¦winicy rozdziela przełęcz - ¦winicka Szczerbina Niżnia (2278 m), opada spod niej Żleb Blatona. Wyższy wierzchołek ma 2302 m i prowadzi na niego szlak turystyczny. Niższy, zwany wierzchołkiem taternickim, ma wysoko¶ć 2291 m i jest niedostępny turystycznie. Niektórzy za trzeci wierzchołek uznaj± też niewybitny garb ¦winickiej Kopy. Punktem zwornikowym, przez który przebiega granica państwowa pomiędzy Polsk± a Słowacj±, jest jej główny wierzchołek. ¦winica leży w miejscu załamania się głównego grzbietu Tatr pod k±tem prostym i odej¶cia bocznej, 9-kilometrowej długo¶ci wschodniej grani ¦winicy zakończonej Wołoszynem. Odcinkiem tej grani od Przełęczy Zawrat (2156 m) poprowadzono szlak Orlej Perci.

282

Kasprowy W. (Tatry Z.)

1987

Bardzo popularny w¶ród turystów szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Dawne nazwy to Kasprowa Czuba, Stawiańska Czuba, Goryczkowiańska Czuba, słow. Kasprov vrch. Góruje nad trzema dolinami: Dolin± Bystrej i Dolin± Suchej Wody G±sienicowej po stronie polskiej oraz Dolin± Cich± po stronie słowackiej. Jest zwornikiem dla 4 grani. Na górę można wjechać kolejk±, na szczycie znajduje się restauracja oraz stacja meteorologiczna.

283

Goryczkowa (Tatry Z.)

1913

Szczyt w Tatrach Zachodnich, leż±cy w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa. Od s±siedniego (w kierunku na zachód) szczytu, Wysokiej Suchej Czuby oddzielona jest przełęcz± Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), od położonego na wschód Po¶redniego Goryczkowego Wierchu - Goryczkow± Przełęcz± ¦wińsk± (1801 m). Ma dwa wierzchołki rozdzielone przeł±czk± o około pięciometrowym wcięciu. Po północnej, polskiej stronie, od szczytu do Doliny Bystrej biegnie długi grzbiet, zwany Kondratowym Wierchem, który oddziela od siebie dwie dolinki: Dolinę Such± Kondrack± i Dolinę Goryczkow± ¦wińsk± (zachodnia odnoga Doliny Goryczkowej). Najbardziej strome s± północno-zachodnie stoki opadaj±ce do Doliny Suchej Kondrackiej. Po słowackiej stronie stoki Goryczkowej Czuby opadaj± do Doliny Cichej.

284

Kopa Kondr. (Tatry Z.)

2004

Szczyt w Tatrach Zachodnich, najniższy z Czerwonych Wierchów, wysunięty najbardziej na wschód. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Kondratova kopa. Znajduje się pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), oddzielona od niego Przełęcz± pod Kop± Kondrack± (1863 m), oraz Małoł±czniakiem (2096 m), od którego oddzielona jest Małoł±ck± Przełęcz± (1924 m). Kopa Kondracka wznosi się nad trzema dolinami walnymi: Dolin± Małej Ł±ki (jej górnym piętrem - Wyżni± ¦wistówk± Małoł±ck±), Dolin± Bystrej (jej górnym piętrem - Dolin± Kondratow±) i Dolin± Cich± (jej odnog± - Dolink± Rozpadł±). Od wierzchołka odchodzi północna grań Kopy Kondrackiej, ł±cz±ca się poprzez Kondrack± Przełęcz z Giewontem.

285

Małoł±czniak (Tatry Z.)

2096

Szczyt w Tatrach Zachodnich, należ±cy do masywu Czerwonych Wierchów. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malolúčniak. Na wschód s±siaduje z Kop± Kondrack± (2004 m), oddzielony od niej Małoł±ck± Przełęcz± (1924 m), na zachód z Krzesanic± (2122 m) poprzez Litworow± Przełęcz (2037 m). Jego nazwa pochodzi od Doliny Małej Ł±ki, nad któr± się znajduje, poza tym wznosi się nad Dolin± Ko¶cielisk± oraz Dolin± Cich± (od strony słowackiej).

286

Krzesanica (Tatry Zach.)

2122

Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, przez któr± przebiega granica polsko-słowacka, słow. Kresanica. Jest najwyższym szczytem zespołu Czerwonych Wierchów i zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Krzesanica wznosi się nad polsk± Dolin± Miętusi± i słowack± Dolin± Cich±. Od wschodu s±siaduje z Małoł±czniakiem (2096), oddzielona od niego Litworow± Przełęcz± (2037 m), od zachodu z Ciemniakiem (2096), oddzielona Mułow± Przełęcz± (2067 m). Nazwa szczytu pochodzi od północnej ¶ciany zwanej krzesan±.

287

Ciemniak (Tatry Zach.)

2096

Najdalej na zachód wysunięty szczyt należ±cy do masywu Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Temniak. Wznosi się pomiędzy niewielk± Mułow± Przełęcz± (2067 m), oddzielaj±c± go od Krzesanicy, a wybitn± Tomanow± Przełęcz± (1686 m).

288

Kamienista (Tatry Zach.)

2121

Dwuwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Od s±siaduj±cego na zachód Błyszcza (2159 m) oddzielony jest Pyszniańsk± Przełęcz± (1788 m), od s±siaduj±cego na wschód Smreczyńskiego Wierchu (2066 m) - Hlińsk± Przełęcz± (1906 m).

289

Bystra (Tatry Zach., SK)

2248

Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich, słow. Bystrá. Leży w odległo¶ci 600 m na południe od grani głównej Tatr Zachodnich, po której biegnie granica polsko-słowacka.

290

M. Bystra (Tatry Z., SK)

2108

Niewybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od głównego wierzchołka odbiega w kierunku południowo-zachodnim i kulminuje w Zadniej Kopie Liptowskiej. Z Małej Bystrej odchodzi w kierunku południowo-wschodnim krótka grańka zwana Garbate (Hrbáč), dziel±ca górne piętro Doliny Bystrej na dwa kotły - Suchy Zadek oraz kocioł, w którym leż± trzy Bystre Stawy. Od wschodniej strony Mała Bystra góruje nad Dolin± Gaborow±.

291

Starorob. W. (Tatry Z.)

2176

Najwyższy szczyt w polskiej czę¶ci Tatr Zachodnich, zaliczany do Diademu Polskich Gór, dawniej także: Starorobociański Szczyt, Klin, Wysoki Wierch, Starorobociański Klin, słow. Klin, Vysoký vrch. Leży w grani głównej Tatr, któr± biegnie granica polsko-słowacka. Od s±siedniego w tej grani na zachód szczytu Kończystego Wierchu oddzielony jest Starorobociańsk± Przełęcz± (1975 m). Od wschodu s±siaduje z nim niewybitny szczyt zwany Siwym Zwornikiem, oddzielony od niego Gaborow± Przełęcz± (1938 m).

292

Jakubina (Tatry Z., SK)

2194

Raczkowa Czuba lub Jakubina (słow. Jakubina) - szczyt w masywie Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym masywie pomiędzy Jarz±bczym Wierchem (2134 m) i Wyżni± Magur± (2095 m), od której oddzielony jest Jakubińsk± Przełęcz± (2069 m). Jest to najwyższy szczyt tego masywu i drugi co do wysoko¶ci szczyt Tatr Zachodnich. Jego zachodnie zbocza opadaj± do Doliny Jamnickiej, zbocza wschodnie do Doliny Raczkowej z Raczkowymi Stawami (a dokładniej Doliny Zadniej Raczkowej).

293

Jarz±bczy (Tatry Z., SK)

2137

Szczyt w potężnej grani Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hrubý vrch. S±siaduje w tej grani z Raczkow± Czub± (2194 m). Znajduje się tuż powyżej (ok. 100 m na południe) grani głównej, pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), od którego oddzielony jest Jarz±bcz± Przełęcz± (1954 m), a Łopat± (1958 m), oddzielony od niej Nisk± Przełęcz± (1831 m). Po szczytach tych i przełęczach biegnie granica polsko-słowacka. Główny wierzchołek Jarz±bczego Wierchu znajduje się na słowackiej stronie, granica państwowa biegnie bowiem grani± główn±, przez jego nieco niższy przedwierzchołek.

294

Wzg. ¦więtopawelskie

194

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), położone w zachodniej czę¶ci miasta

295

Wzg. ¦więtojakubskie

183

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. W XIII wieku na wzgórzu wybudowano wczesnogotycki ko¶ciół ceglany, który nosi imię ¶w. Jakuba.

296

Wzg. ¶w. Jakuba Wsch.

170

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. W XIII wieku na wzgórzu wybudowano wczesnogotycki ko¶ciół ceglany, który nosi imię ¶w. Jakuba.

297

Wzg. Zamkowe (Sand.)

164

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. W XIV wieku, za czasów Kazimierza III Wielkiego, na wzgórzu wzniesiony został zamek, który potem rozbudowano w XVI wieku. Obecnie mie¶ci się tam Muzeum Zamkowe w Sandomierzu.

298

Wzg. Katedralne (Sand.)

173

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. Znajduje się pomiędzy ulicami Katedraln±, Mariack± i Prymasa Mikołaja Tr±by. Na wzgórzu znajduje się m.in. bazylika katedralna Narodzenia Naj¶więtszej Maryi Panny.

299

Wzg. Miejskie (Sand.)

187

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), na którym zbudowany został rynek - prostok±tny plac (o wymiarach 110×120 m) znajduj±cy się w centrum starówki miasta

300

Wzg. Żmigrodzkie

175

Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), położone na Przedmie¶ciu Zawichojskim, usytuowanym w północno-wschodniej czę¶ci miasta

301

Góry Pieprzowe Zach.

195

Pagóry w województwie ¶więtokrzyskim leż±ce nieopodal Wisły we wschodniej czę¶ci Wyżyny Sandomierskiej, czę¶ciowo w granicach administracyjnych miasta Sandomierza (około 2,5 km na wschód od centrum), a czę¶ciowo w gminie Dwikozy. Zwane s± również sandomierskimi Pieprzówkami lub Górami Różanymi i s± uważane za najstarsze góry w Polsce. Zbudowane s± głównie z brunatnoszarych łupków (mułowce i iłowce), które krusz± się jak drobne ziarenka pieprzu, st±d nazwa gór. Na terenie Gór Pieprzowych znajduje się rezerwat przyrody Góry Pieprzowe, przechodzi przez nie czerwony szlak turystyczny. Polana na wzgórzu stanowi dobry punkt widokowy, mieszcz± się tutaj liczne ławki dla turystów.

302

Góry Pieprzowe Wsch.

192

Pagóry w województwie ¶więtokrzyskim leż±ce nieopodal Wisły we wschodniej czę¶ci Wyżyny Sandomierskiej, czę¶ciowo w granicach administracyjnych miasta Sandomierza (około 2,5 km na wschód od centrum), a czę¶ciowo w gminie Dwikozy. Zwane s± również sandomierskimi Pieprzówkami lub Górami Różanymi i s± uważane za najstarsze góry w Polsce. Zbudowane s± głównie z brunatnoszarych łupków (mułowce i iłowce), które krusz± się jak drobne ziarenka pieprzu, st±d nazwa gór. Na terenie Gór Pieprzowych znajduje się rezerwat przyrody Góry Pieprzowe, przechodzi przez nie czerwony szlak turystyczny. Polana na wzgórzu stanowi dobry punkt widokowy, mieszcz± się tutaj liczne ławki dla turystów.

RangePeaks reached

Góry ¦więtokrzyskie

0 / 164

Pasmo Przedborsko-Małogoskie

0 / 14

Wyżyna Krakowsko-Częstochowska

0 / 71

Wzgórza

0 / 4

Wzgórza w Polsce

0 / 2

Total

0 / 255



(c) 2010 - 2024 Robert Celiński, Byledobiec Anin