RunCalc DocumentationFAQLoginRegister
UsersRacesMapsMountains

Description: Tatry Zachodnie, Wysokie, Bielskie (SK), Niżne (SK), Pogórze Spisko-Gubałowskie

Mountain range/group ID: 5



Open peaks map

Back to mountain ranges




Peaks in this range/group reached by: Kamilla Jarosz (Kama5)
Click column header to sort
NPeak nameAltitudePeak infoRangeReached

0

Antałówka

937

Wzgórze na terenie Zakopanego

Pogórze Spisko-Gubałowskie

1

Babia Góra (B. Żyw.)

1725

Najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego, zaliczany do Korony Gór Polski. Jest najwyższym szczytem Beskidów Zachodnich i poza Tatrami najwyższym szczytem w Polsce, a drugim co do wybitno¶ci (po ¦nieżce). Babi± Górę zalicza się również do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Pasma Babiogórskiego. Inne nazwy to Diablak, Królowa Beskidów, a także bardziej potocznie Matka Niepogód lub Kapry¶nica, ze względu na zmienn± pogodę. We wschodnim grzbiecie schodz±cym w stronę Przełęczy Krowiarki można wyróżnić szczyty: Gówniak (inaczej Wołowe Skałki, 1617 m), Kępa (1521 m) oraz Sokolica (1367 m). W zachodnim grzbiecie można wyróżnić Ko¶ciółek Wschodni i Ko¶ciółek Zachodni, natomiast od Małej Babiej Góry (inaczej Cylu, 1515 m) masyw jest oddzielony Przełęcz± Brona (1408 m). W masywie Babiej Góry wytyczono liczne szlaki turystyczne. Najpopularniejszy czerwony Główny Szlak Beskidzki prowadzi z Przełęczy Lipnickiej (Krowiarki), na szczyt Babiej Góry, po czym schodzi na Przełęcz Brona i do schroniska na Markowych Szczawinach. Przełęcz Lipnicka jest poł±czona ze schroniskiem Markowe Szczawiny niebieskim szlakiem, od którego po drodze odchodz± na grzbiet dwa szlaki - zielony (Perć Przyrodników) i na sam szczyt żółty (trudna Perć Akademików). Z południa z Jabłonki na szczyt prowadzi zielony szlak, natomiast najpopularniejszy w¶ród Słowaków jest żółty szlak, wychodz±cy spod schroniska Slana voda.

2

Babki (SK)

1566

Rozległy masyw położony w południowej grani Siwego Wierchu (Sivý vrch, 1805 m) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Babky. Pomiędzy tymi dwoma szczytami wznosi się jeszcze kilka innych. W kolejno¶ci od północy na południe s± to: Mała Ostra (Malá Ostrá, 1703 m), Ostra (Ostrá, 1764 m), Wielka Kopa (Veµká kopa, 1648 m), Mała Kopa (Malá kopa, 1637 m). Od tej ostatniej Babki s± oddzielone Babkow± Przehyb±, nazywan± też przełęcz± Wałowce lub przełęcz± Hrtany (Babková priehyba, Hrtany, 1491 m). Około 0,8 km na wschód od tej przełęczy, u podnóży spłaszczonego grzbietu odchodz±cego na południe z Małej Kopy, położona jest Chata Czerwieniec.

Tatry

3

Bachledova veza (SK)

1183

Góra w pa¶mie Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Na szczycie zbudowano wieżę widokow± o wysoko¶ci 32 m.

4

Bachledówka

947

Wzgórze na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, wznosz±ce się nad wsi± Czerwienne

Pogórze Spisko-Gubałowskie

5

Banówka (SK)

2178

Szczyt leż±cy w grani głównej Tatr Zachodnich, w ich słowackiej czę¶ci, słow. Baníkov. Znajduje się pomiędzy szczytem Pachoł (2167 m), oddzielony od niego Banikowsk± Przełęcz± (2040 m), a Hrub± Kop± (2166 m), od której oddziela go Przełęcz nad Zawratami. Jest najwyższym szczytem Tatr Zachodnich leż±cym w grani głównej oraz czwartym co do wysoko¶ci szczytem Tatr Zachodnich (ustępuj±c Bystrej, Raczkowej Czubie i Barańcowi).

Tatry

6

Baranie Rogi (SK)

2526

Szczyt położony w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji, słow. Baranie rohy. W grani głównej, pomiędzy ¦nieżnym Szczytem (Snehový ątít) a Czarnym Szczytem (Čierny ątít, 2434 m) znajduje się Wyżni Barani Zwornik (Vyąná Barania stráľnica), od niego odchodzi grań południowo-wschodnia, w której za Wyżni± Barani± Ławk± (Barania priehyba) znajduj± się obydwa wierzchołki Baranich Rogów.

Tatry

7

Baraniec (SK)

2185

Szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Zachodnich, trzeci co do wysoko¶ci szczyt tego pasma, słow. Baranec, Veµký vrch. Znajduje się ok. 2,5 km na południe od grani głównej i jest najwyższym szczytem w bocznej grani Barańców.

Tatry

8

Batyżowiecki Szczyt (SK)

2448

Szczyt położony na Słowacji, najwyższy szczyt głównej grani Tatr na odcinku zamykaj±cym od północnego wschodu Dolinę Batyżowieck± (Batizovská dolina), słow. Batizovský ątít

Tatry

9

Brdarowa Dzwonnica (SK)

1713

Rozłożyste wzniesienie Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Brdárova zvonica

Tatry

10

Beskid

2012

Najdalej wysunięty na wschód szczyt Tatr Zachodnich, położony pomiędzy Such± Przełęcz± (1950 m) a przełęcz± Liliowe (1952 m) w głównej grani Tatr

Tatry

11

Błyszcz

2158

Słabo odgraniczone zakończenie północnej grani Bystrej, najwyższego szczytu w Tatrach Zachodnich. Leży w głównym grzbiecie Tatr, którym biegnie tu granica polsko-słowacka, słow. Blyą». Z formalnego punktu widzenia sam nie jest szczytem, ponieważ ma zerow± minimaln± deniwelację względn± (wybitno¶ć), czyli nie istnieje żadne obniżenie grani pomiędzy nim a Bystr±, natomiast stanowi wyraĽne załamanie grzbietu. W głównej grani wznosi się pomiędzy dwoma wybitnymi szczytami: Kamienist± i Starorobociańskim Wierchem. Od położonej na wschód Kamienistej oddzielony jest Pyszniańsk± Przełęcz±. Ze Starorobociańskim Wierchem ł±czy go niska, poszarpana grań, w której wyróżnia się jeszcze jeden niewybitny szczyt - Siwy Zwornik i grań Liliowych Turni, ograniczona dwiema niewielkimi przełęczami: Liliowym Karbem i Banist± Przełęcz±.

Tatry

12

Bobrowiec

1663

Samodzielny masyw górski na granicy polsko-słowackiej, wznosz±cy się ponad Dolin± Chochołowsk±, Dolin± Juraniow± i Dolin± Bobrowieck± Orawsk± w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Bobrovec. Znajduje się w bocznej północnej grani Wołowca. Od położonego na południe Grzesia oddzielony jest głębok± i szerok± Bobrowieck± Przełęcz± (1356 m). Z przełęczy tej do Doliny Chochołowskiej spada duży i szeroki Bobrowiecki Żleb. Od wznosz±cego się po północnej stronie Parz±tczaka (1486 m) masyw Bobrowca odgraniczony jest Juraniow± Przełęcz± (1376 m).

Tatry

13

Boczań

1224

Wzniesienie w reglowej czę¶ci Tatr Zachodnich, pomiędzy Dolin± Jaworzynk± a Dolin± Olczysk±. Stanowi zachodnie odgałęzienie Wysokiego (1287 m). Od Skupniowego Upłazu oddziela go Skupniów Przechód i Skupniów Żleb.

Tatry

14

Brestowa (SK)

1934

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Brestová. Znajduje się w grani głównej pomiędzy Salatyńskim Wierchem, od którego oddzielony jest Skrajn± Salatyńsk± Przełęcz±, a Zuberskim Wierchem (1753 m).

Tatry

15

Bujaczy Wierch (SK)

1960

Rozłożysty masyw we wschodniej czę¶ci grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Bujačí vrch. Jest ostatnim wysokim szczytem we wschodniej czę¶ci Tatr.

Tatry

16

Bukowiński Wierch (BOP)

940

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, drugi co do wysoko¶ci szczyt tego pasma, najwyższy w Polsce, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Wznosi się nad miejscowo¶ciami Bukowina-Osiedle, Harkabuz i Podszkle. W okolicach szczytu znajduje się maszt telekomunikacyjny, dzięki czemu góra jest dobrze rozpoznawalna w terenie. Zbocza pokrywaj± ł±ki, dzięki czemu szczyt jest dobrym punktem widokowym.

Beskid Orawsko-Podhalański

17

Butorowy Wierch

1160

Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Pa¶mie Gubałowskim, pomiędzy Palenic± Ko¶cielisk± (1183 m) a Gubałówk± (1126 m). Znajduje się nad Ko¶cieliskiem koło Zakopanego.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

18

Bystra (SK)

2248

Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich, słow. Bystrá. Leży w odległo¶ci 600 m na południe od grani głównej Tatr Zachodnich, po której biegnie granica polsko-słowacka.

Tatry

19

Ciężka Turnia (SK)

2254

Szczyt tatrzański w bocznej grani odchodz±cej od Niżnich Rysów w kierunku wschodnim, dawna nazwa Czeska Turnia, słow. «aľká veľa, Česká veľa

Tatry

20

Chabenec (N. Tatry, SK)

1955

Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr

Niżne Tatry

21

Chopok (N. Tatry, SK)

2024

Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr (podawany jako drugi lub trzeci najwyższy niżnotatrzański szczyt - wyższe s± Dziumbier i ©tiavnica). U podnóży Chopoka znajduje się duży o¶rodek narciarski Jasná podzielony na 2 czę¶ci: Jasná - Chopok północ (Chopok sever) z terenami: Otupné (1142 m), Záhradky (1025 m), Luková (1670 m) oraz o¶rodek Chopok południe (Chopok juh) z terenami: Kosodrevina (1489 m) i Srdiečko (1216 m). Jest to największy o¶rodek narciarski na Słowacji.

Niżne Tatry

22

Cichy Wierch (SK)

1979

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Tichý vrch. Leży w grani Liptowskich Kop (słow. Liptovské kopy) i jest położony pomiędzy Gładkim Wierchem (Hladký ątít), od którego oddziela go przełęcz Zawory (Závory), a Zadni± Garajow± Kop±, od której oddziela go Wierchcicha Przeł±czka. Od szczytu w kierunku południowo-wschodnim odchodzi ramię, które ogranicza od południowego zachodu Dolinkę Kobyl± (Kobylia dolina). Północne zbocza Cichego Wierchu schodz± do Doliny Wierchcichej (Zadná Tichá dolina), należ±cej do systemu Doliny Cichej (Tichá dolina), od której szczyt wzi±ł swoj± nazwę.

Tatry

23

Ciemniak

2096

Najdalej na zachód wysunięty szczyt należ±cy do masywu Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Temniak. Wznosi się pomiędzy niewielk± Mułow± Przełęcz± (2067 m), oddzielaj±c± go od Krzesanicy, a wybitn± Tomanow± Przełęcz± (1686 m).

Tatry

24

Cierna hora (GL, SK)

1289

Čierna hora - najwyższy szczyt Gór Lewockich na Słowacji

Góry Lewockie

25

Ciężki Szczyt (SK)

2520

Jeden z wierzchołków w masywie Wysokiej (słow. Vysoká, 2547 m). Znajduje się w głównej grani Tatr pomiędzy przełęcz± Waga (sedlo Váha, 2337 m) a Przełęcz± pod Wysok± (©trbina pod «aľkým ątítom, 2485 m). Dawniej zwany był błędnie Czeski Szczytem, słow. «aľký ątít, Český ątít.

Tatry

26

Cisowa Turnia

1112

Reglowy szczyt wznosz±cy się po południowej stronie nad polanami Biały Potok i Siwa Polana w polskich Tatrach Zachodnich. Stanowi zakończenie północno-zachodniego grzbietu Kominiarskiego Wierchu oddzielaj±cego Dolinę Lejow± od Doliny Chochołowskiej.

Tatry

27

Cubryna

2372

Szczyt w głównej grani Tatr, widoczny znad Morskiego Oka na prawo od Hińczowej Przełęczy (2323 m) i Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego, słow. Čubrina. Dalsza czę¶ć grani to Zadni Mnich oddzielony od Cubryny Przeł±czk± pod Zadnim Mnichem.

Tatry

28

Cyl Hali ¦miet. (BŻ)

1298

Szczyt w Beskidzie Żywieckim, w zachodniej czę¶ci Pasma Policy. Nazwa pochodzi od dawniej istniej±cej w szczytowych partiach Hali ¦mietanowej. Na mapach czasem spotyka się nazwę Kiczorka, co jest myl±ce, ponieważ tak nazywa się również szczyt w północnym ramieniu. Cyl Hali ¦mietanowej jest zwornikiem, gdyż od głównego grzbietu odchodz± dwa boczne - jeden na północ, w kierunku Kiczorki (1012 m), drugi na zachód, w stronę Mosornego Gronia (1047 m), a główna grań, któr± prowadzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, zakręca w tym miejscu pod k±tem prostym.

29

Cyrhla nad Białk± (PSG)

1155

Najwyższy szczyt Pogórza Bukowińskiego (Gliczarowskiego) na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na południowym zboczu znajduje się Polana Głodówka, z której jest piękny widok na Tatry Bielskie i Wysokie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

30

Czubik

1846

Niewybitny szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na bocznym, północnym grzbiecie Kończystego Wierchu. Grzbiet ten oddziela Dolinę Starorobociańsk± od Doliny Jarz±bczej. Czubik znajduje się pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), oddzielony od niego Dudow± Przełęcz± (1815 m) i Trzydniowiańskim Wierchem (1768 m), od którego oddzielony jest Przełęcz± nad Szyj± (1754 m).

Tatry

31

Deresze (N. Tatry, SK)

2004

Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr, słow. Dereąe

Niżne Tatry

32

Diabliniec

1241

Reglowy szczyt w zachodnich zboczach Doliny Lejowej w polskich Tatrach Zachodnich. Jest wysunięty z tych zboczy najdalej na wschód. Od Wierchu Spalenisko (1234 m) Diabliniec oddzielony jest do¶ć głębok± przełęcz± Kominiarskie Siodło.

Tatry

33

Długi Giewont

1867

Długa grań masywu Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Od głównego szczytu zwanego Wielkim Giewontem (1894 m) oddzielona jest przełęcz± Szczerba.

Tatry

34

Durny Szczyt (SK)

2625

Czwarty co do wysoko¶ci szczyt Tatr, położony na Słowacji, słow. Pyąný ątít. Znajduje się w długiej bocznej grani pomiędzy Baranimi Rogami (Baranie rohy) a Łomnic± (Lomnický ątít).

Tatry

35

Dziumbier (N. Tatry, SK)

2043

Najwyższy szczyt Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Ďumbier. Znajduje się w głównym grzbiecie tych Tatr, pomiędzy szczytem Krúpova hoµa (1922 m), od którego oddzielony jest przełęcz± Krúpovo sedlo (ok. 1890 m) i ©tiavnica (2025 m).

Niżne Tatry

36

Fajksowa Czuba (SK)

1489

Fajksowa Czuba, dawniej także Faiksowa, Fajksowa, Faixowa (słow. Faixova) - szczyt we wschodniej czę¶ci grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji. Jest pierwszym od wschodu wzniesieniem w Tatrach, którego wierzchołek sięga powyżej górn± granicę lasu. Od strony zachodniej Fajksowa Czuba jest oddzielona od Koziego Grzbietu i masywu Bujaczego Wierchu (Bujačí vrch, 1947 m) płytk± Fajksow± Przełęcz± (1480 m). Od wschodu od niższego Kobylego Wierchu (Kobylí vrch, 1109 m) oddziela go lesista Kobyla Przełęcz (ok. 1090 m).

Tatry

37

Filipczański Wierch

1223

Szczyt reglowy w polskich Tatrach Wysokich. Stanowi zakończenie grzbietu biegn±cego na północny wschód z Zadniej Kopy Sołtysiej (1420 m) w grupie Kop Sołtysich. Jest od niej oddzielony szerokim siodłem Przysłopu Filipczańskiego, poniżej którego grzbiet rozdziela się na dwa. W zachodnim ramieniu za Niżni± Filipczańsk± Przełęcz± (1199 m) znajduje się Filipczański Wierch, natomiast w północno-zachodnim - Łężny Wierch.

Tatry

38

Furkaska

1491

Szczyt w północnej grani Wołowca, wznosz±cy się nad dolinami: Chochołowsk±, Juraniow± (Juráňova dolina) i Furkask± (Furkaska dolina) w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Veµká Furkaska

Tatry

39

Furmanów (Z±b)

1022

Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, do którego łatwo dojechać od strony Zębu

Pogórze Spisko-Gubałowskie

40

Ganek (SK)

2462

Trójwierzchołkowy szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Ganek, Gánok. Położony jest w głównej grani Tatr Wysokich w miejscu, w którym zmienia ona kierunek na południowo-wschodni. Najwyższy wierzchołek Wielki Ganek (Veµký Ganek) ma wysoko¶ć 2462 m. Dwa niższe to Po¶redni Ganek (Prostredný Ganek) i Mały Ganek (Malý Ganek, 2425 m). Mały i Po¶redni Ganek oddzielone s± Mał± Gankow± Przeł±czk±, natomiast Po¶redni i Wielki Ganek - Po¶redni± Gankow± Przeł±czk±.

Tatry

41

Gerlach (SK)

2655

Położony na Słowacji najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat, zaliczany do Korony Europy, słow. Gerlachovský ątít. Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków. Grań rozpoczyna się od strony północno-zachodniej wierzchołkiem zwornikowym z grani± główn± - Zadnim Gerlachem (Zadný Gerlach, 2616 m), którego zbocza obniżaj± się do Przełęczy Tetmajera (Gerlachovské sedlo), za któr± wznosi się główny wierzchołek (2655 m). Dalej w grani znajduj± się kolejno Wyżnie Gerlachowskie Wrótka, wierzchołek Po¶redniego Gerlacha, Po¶rednie Gerlachowskie Wrótka, Gerlachowska Czuba i Niżnie Gerlachowskie Wrótka. Grzbiet kończy się południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha (Kotlový ątít, 2601 m). Z wierzchołka Małego Gerlacha odchodz± dwa boczne ramiona obejmuj±ce Gerlachowski Kocioł (Gerlachovský kotol).

Tatry

42

Gęsia Szyja

1490

Szczyt w reglowej czę¶ci Tatr Wysokich, najwyższy w grupie masywu o tej samej nazwie. Grupę Gęsiej Szyi od masywu Koszystej oddziela Rówień Waksmundzka.

Tatry

43

Giewont

1894

Charakterystyczna góra w polskich Tatrach Zachodnich o bardzo stromym północnym zboczu, ¶wietnie widoczna z Zakopanego. Na szczycie znajduje się krzyż, który został wzniesiony w 1901 roku przez parafian z Zakopanego. Widoczna czę¶ć krzyża ma wysoko¶ć 15 m, a dodatkowo jest on wkopany 2,5 w skały. Został zbudowany z 400 żelaznych elementów, które waż± w sumie blisko 2 tony. Masyw Giewontu składa się jeszcze z Długiego Giewontu (1867 m) i Małego Giewontu (1728 m). Najwyższy z nich Wielki Giewont, uznawany za wła¶ciwy szczyt całego masywu, znajduje się w ¶rodku, oddzielony od Długiego Giewontu przełęcz± Szczerba (1823 m), a od Małego Giewontu Giewonck± Przełęcz± (1680 m). Jest on często uważany za najwyższy szczyt należ±cy do Tatr Zachodnich, który jest położony w cało¶ci w Polsce. Wyższa jest jednak Twarda Kopa, zazwyczaj pomijana z powodu bardzo niewielkiej minimalnej deniwelacji względnej (wybitno¶ci). Wielki Giewont jest też szczytem zwornikowym - odchodzi od niego w kierunku południowym grań, która poprzez Kopę Kondrack± ł±czy się z Czerwonymi Wierchami. W grani tej znajduje się Wyżnia Kondracka Przełęcz (1765 m) i Kondracka Przełęcz (1725 m). Wielki Giewont wznosi się ponad dolinami: Str±żysk±, Białego, Małej Ł±ki i Kondratow±. Jego północne ¶ciany, widoczne z Zakopanego, opadaj± bardzo strom± ¶cian± o wysoko¶ci ok. 600 m do Małej Dolinki.

Tatry

44

Gładki Wierch

2065

Jeden z najniższych szczytów głównej grani Tatr w obszarze Tatr Wysokich, jednocze¶nie zwornik dla odchodz±cych od grani w kierunku południowo-zachodnim Liptowskich Kop, od których jest oddzielony przełęcz± Zawory (na terytorium Słowacji), słow. Hladký ątít

Tatry

45

Golica Jaworzańska (SK)

1628

Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Holica. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká) oddzielaj±cym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Szerokiej (©iroká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina).

Tatry

46

Goły Wierch

1206

Niewielkie wzniesienie na przedłużeniu północnego ramienia Gęsiej Szyi (1489 m), pomiędzy Rusinow± Polan± ze strony zachodniej a Wierchporońcem i Łys± Polan± ze strony wschodniej. Na wierzchołku, po lewej stronie drogi z Wierchporońca, znajduje się mała polana, od której pochodzi nazwa.

Tatry

47

Gombosi Wierch (SK)

1184

Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Gomboąov vrch. Jest to ostatnie należ±ce do Tatr wzniesienie w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká), oddzielaj±cym Dolinę Białki wraz z Dolin± Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Jaworowej (Javorová dolina) wraz z Dolin± Szerok± (©iroká dolina). Od Karczmarskiego Wierchu (Skalka, 1438 m) oddzielony jest szerok± Gombosi± Przełęcz±.

Tatry

48

Gorc (Gorce)

1228

Góra we wschodniej czę¶ci grzbietu głównego Gorców. Na szczycie znajduje się wieża widokowa.

49

Goryczkowa Czuba

1913

Szczyt w Tatrach Zachodnich, leż±cy w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa. Od s±siedniego (w kierunku na zachód) szczytu, Wysokiej Suchej Czuby oddzielona jest przełęcz± Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), od położonego na wschód Po¶redniego Goryczkowego Wierchu - Goryczkow± Przełęcz± ¦wińsk± (1801 m). Ma dwa wierzchołki rozdzielone przeł±czk± o około pięciometrowym wcięciu. Po północnej, polskiej stronie, od szczytu do Doliny Bystrej biegnie długi grzbiet, zwany Kondratowym Wierchem, który oddziela od siebie dwie dolinki: Dolinę Such± Kondrack± i Dolinę Goryczkow± ¦wińsk± (zachodnia odnoga Doliny Goryczkowej). Najbardziej strome s± północno-zachodnie stoki opadaj±ce do Doliny Suchej Kondrackiej. Po słowackiej stronie stoki Goryczkowej Czuby opadaj± do Doliny Cichej.

Tatry

50

Górków Wierch (PSG)

1046

Graniczne wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim

Pogórze Spisko-Gubałowskie

51

Gruszków Wierch

1031

Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Pa¶mie Gubałowskim. Znajduje się w bocznym, północno-wschodnim grzbiecie Palenicy Ko¶cieliskiej. Wznosi się nad miejscowo¶ciami Dzianisz, Ciche i Nowe Bystre. Nazwa szczytu pochodzi od należ±cego do Dzianisza osiedla Gruszki.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

52

Grze¶

1653

Dwuwierzchołkowy szczyt w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Lúčna. Znajduje się w bocznej, długiej grani, odchodz±cej na północ od szczytu Wołowca. Na głównym, zachodnim wierzchołku Grzesia zmienia ona kierunek na wschodni, a na niższym, zwanym KruĽlikiem skręca na północny wschód. Przez szczyt przebiega Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego.

Tatry

53

Gubałówka

1120

Podłużne wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na Gubałówkę z Zakopanego można wjechać kolej± linowo-terenow±. Na szczycie stoi maszt RTON Gubałówka o wysoko¶ci 102 m.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

54

Hawrań (SK)

2152

Najwyższy szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Havran. Jest to najwyższy wapienny szczyt całych Tatr. Hawrań oddzielony jest na zachodzie od s±siedniego Nowego Wierchu (1999 lub 2009 m) wyraĽn± Hawrani± Przełęcz± (1919 m). Na wschodzie Hawrań graniczy z Płaczliw± Skał± (2142 m), oddzielony Strzystarsk± Przełęcz± (1969 m). Szczyty te razem z Muraniem (na zachód od Nowego Wierchu) tworz± charakterystyczn± grupę, widoczn± m.in. z wielu miejsc w Tatrach Wysokich.

Tatry

55

Hlińska Turnia (SK)

2340

Szczyt w Tatrach Wysokich, położony na terenie Słowacji, słow. Hlinská veľa. Znajduje się w bocznej grani tatrzańskiej odchodz±cej od grani głównej w Cubrynie (Čubrina), nazywanej główn± grani± odnogi Krywania (Hlavná os hrebeňa Kriváňa). Hlińska Turnia jest szczytem zwornikowym, w jej wierzchołku odchodzi w kierunku południowo-wschodnim kolejna grań boczna zwana Grani± Baszt (Hrebeň báąt).

Tatry

56

Golica Huciańska (SK)

1341

Wybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Holica. Znajduje się w bocznej grani odchodz±cej od Jaworzyńskiej Kopy (Javorina, 1277 m) i zakończonej Ostrym Wierchem Kwaczańskim (Ostrý vrch, 1128 m). Od Jaworzyńskiej Kopy Golica oddzielona jest Jaworzyńsk± Przełęcz± (Hutianske sedlo, sedlo Javorina, 1185 m), od Ostrego Wierchu natomiast Kwaczańsk± Przełęcz± (Kvačianske sedlo, ok. 1070 m). Masyw Golicy góruje nad Dolin± Such± Sielnick± (Suchá dolina) oraz nad Dolin± Kwaczańsk± (Kvačianska dolina) i jej górn± czę¶ci± - Dolin± Huciańsk±.

Tatry

57

Hliński Wierch (SK)

1863

Szczyt w grani Hliny w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Holý vrch, Hlinov vrch. Leży w grani opadaj±cej z Kamienistej na południow± stronę. W okolicach wierzchołka Hlińskiego Wierchu ta grań rozgałęzia się. We wschodnim kierunku odchodzi się od niej krótki grzbiet, wkrótce dziel±cy się na dwie odnogi tworz±ce obramowanie dla głębokiego Suchego Żlebu. Drugi, dłuższy grzbiet opada w południowym kierunku do Podbańskiej. Niżej odgałęzia się od niego w południowo-wschodnim kierunku krótki grzbiet do Rzeżuchowej Kopy.

Tatry

58

Goły Wierch (Baran., SK)

1723

Szczyt w południowej grani Barańca w słowackich Tatr Zachodnich, słow. Holý vrch. Grań ta poprzez Goły Wierch opada do Kotliny Liptowskiej. Wschodnie stoki Gołego Wierchu opadaj± do Doliny Tarnowieckiej, zachodnie do Doliny Żarskiej.

Tatry

59

Horwacki Wierch (SK)

1902

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony na terenie Słowacji, słow. Horvátov vrch, Horvátský vrch. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká, 2210 m) oddzielaj±cym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) i Dolinę Białki od Doliny Szerokiej (©iroká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Spismichałowej Czuby (Zámky, 2010 m) oddzielony jest płytk± Spismichałow± Przełęcz±, a od Zadniej Kopy (Zadná kopa, 1674 m) - Przełęcz± pod Zadni± Kop± (sedlo Močidlá, 1596 m). Duż± czę¶ć zboczy Horwackiego Wierchu tworz± wapienie i rozwinęły się tu liczne zjawiska krasowe. Można w¶ród nich wymienić lej krasowy o ¶rednicy ponad 20 m w południowo-zachodnich stokach oraz jaskinie. Duże (5x5 m) wej¶cie do Jaskini Spismichałowej (Spismichalova jaskyňa) jest widoczne z drogi do Morskiego Oka. Drug± znan± jaskini± jest Cień Księżyca (Mesačný tieň). Została odkryta 26 czerwca 2004 r. i po zaledwie kilku latach eksploracji stała się najdłuższ± jaskini± w Tatrach z przeszło 30 km poznanych korytarzy. Ma co najmniej 451 m głęboko¶ci.

Tatry

60

Hruba Kopa (Baszta, SK)

2166

Kopulasty szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, inna nazwa to Baszta, słow. Hrubá kopa. Znajduje się w grani głównej Tatr, pomiędzy Trzema Kopami, od których oddziela go niewielka przełęcz Hruba Przehyba, a Banówk±, od której oddzielony jest Przełęcz± nad Zawratami (ok. 2060 m). Strome północne ¶ciany opadaj± do polodowcowego kotła Doliny Spalonej. W północno-wschodnim kierunku, do Rohackich Stawów wysuwa się krótki i niski grzbiet. Po południowej stronie bardziej łagodne, trawiasto-kamieniste zbocza opadaj± do Wielkich Zawratów (górna czę¶ć Doliny Żarskiej).

Tatry

61

Garajowa Strażnica (SK)

2238

Garajowa Strażnica, słow. Hrubá kopa, Garajova stráľnica - ostatnie, najbardziej wysunięte na północny zachód wzniesienie w Grani Hrubego w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich

Tatry

62

Hruby Regiel

1339

Szczyt reglowy w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się pomiędzy Dolin± Małej Ł±ki i Stanikowym Żlebem. Od masywu Czerwonych Wierchów oddziela go głęboki Przysłop Miętusi (1187 m), natomiast od Czerwonego Gronika niewybitne Wyżnie Stanikowe Siodło.

Tatry

63

Hruby Wierch (SK)

2428

Hruby Wierch, słow. Hrubý vrch - wybitny szczyt w bocznej Grani Hrubego, będ±cej odnog± głównej grani odnogi Krywania. Wznosi się on nad dolinami: Hlińsk±, Młynick± i Niewcyrk±. Jego nazwa pochodzi od kształtu góry i towarzysz±cej mu masywnej (hruby - gruby), szerokiej grani północno-zachodniej.

Tatry

64

Igła

1207

Zalesiona kopka w Dolinie Białego w polskich Tatrach Zachodnich

Tatry

65

Jagnięcy Szczyt (SK)

2229

Położony na Słowacji najbardziej na północny wschód wysunięty masyw grani głównej Tatr Wysokich, słow. Jahňací ątít. Kolejny szczyt, Szalony Wierch, znajduje się już w Tatrach Bielskich. Jagnięcy Szczyt ma dwa wierzchołki poł±czone niemal poziom± grani±, z których wyższy jest południowo-zachodni. Na górę prowadzi żółty szlak turystyczny, wychodz±cy spod Schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim.

Tatry

66

Jakubina (Raczk., SK)

2194

Raczkowa Czuba lub Jakubina (słow. Jakubina) - szczyt w masywie Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym masywie pomiędzy Jarz±bczym Wierchem (2134 m) i Wyżni± Magur± (2095 m), od której oddzielony jest Jakubińsk± Przełęcz± (2069 m). Jest to najwyższy szczyt tego masywu i drugi co do wysoko¶ci szczyt Tatr Zachodnich. Jego zachodnie zbocza opadaj± do Doliny Jamnickiej, zbocza wschodnie do Doliny Raczkowej z Raczkowymi Stawami (a dokładniej Doliny Zadniej Raczkowej).

Tatry

67

Jamska Kopa (SK)

2079

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Jamská kopa. Znajduje się w grani bocznej zwanej Jamsk± Grani±, odchodz±cej na południe od wierzchołka Krótkiej. Od Małej Krótkiej oddzielone jest siodłem Jamskiej Przełęczy.

Tatry

68

Jankulakowski Wierch

934

Góra ponad Białk± Tatrzańsk±, na zboczu której zbudowano wyci±gi narciarskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

69

Jarz±bczy Wierch (SK)

2137

Szczyt w potężnej grani Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hrubý vrch. S±siaduje w tej grani z Raczkow± Czub± (2194 m). Znajduje się tuż powyżej (ok. 100 m na południe) grani głównej, pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), od którego oddzielony jest Jarz±bcz± Przełęcz± (1954 m), a Łopat± (1958 m), oddzielony od niej Nisk± Przełęcz± (1831 m). Po szczytach tych i przełęczach biegnie granica polsko-słowacka. Główny wierzchołek Jarz±bczego Wierchu znajduje się na słowackiej stronie, granica państwowa biegnie bowiem grani± główn±, przez jego nieco niższy przedwierzchołek.

Tatry

70

Jastrzębia Turnia (SK)

2139

Szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Jastrabia veľa. Kończy on Jastrzębi± Grań, która odchodzi w kierunku wschodnim od Czerwonej Turni (Belasá veľa), znajduj±cej się w głównej grani Tatr pomiędzy Kołowym Szczytem a Jagnięcym Szczytem. Góruje nad Zielonym Stawem Kieżmarskim (słow. Zelené pleso, Zelené pleso Keľmarské).

Tatry

71

Jaworowy Szczyt (SK)

2417

Szczyt w głównej grani Tatr Wysokich, słow. Javorový ątít. Leży pomiędzy Małym Jaworowym Szczytem (Malý Javorový ątít) a Ostrym Szczytem (Ostrý ątít). Od Małego Jaworowego Szczytu wierzchołek jest oddzielony przełęcz± Rozdziele (Javorová ąkára), głęboko wcięt± w niemal poziom± grań szczytow±. Bliżej Rozdziela znajduje się niższy zachodni wierzchołek, Po¶redni Jaworowy Szczyt (Prostredný Javorový ątít). Na wschód od niego, za płytk± Jaworow± Szczerbin± (Javorová ątrbina), położony jest główny wierzchołek. Od Małego Ostrego Szczytu w masywie Ostrego Szczytu jest on oddzielony Jaworow± Przełęcz± (Javorové sedlo).

Tatry

72

Jaworzyński Przysłop

1269

Reglowy szczyt w otoczeniu Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zakończeniu grzbietu Przysłop, który rozdziela dwie boczne odnogi Doliny Chochołowskiej: Głębowiec i Dolinę Dług±.

Tatry

73

Jeżowa Kopa (SK)

2043

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jeľová. Jego zachodnie stoki opadaj± do Doliny Raczkowej, wschodnie do Doliny Bystrej. Jeżowa Kopa znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od tego szczytu odbiega w południowo-wschodnim kierunku. Na Jeżowej Kopie grań ta rozgałęzia się na dwie odnogi. Ku południowemu zachodowi opada grzbiet Hola (Hoµa) zakończony wzniesieniem Keczki Przybylińskiej (Kečka, 1489 m). Grzbiet ten ogranicza od wschodniej strony Dolinę Raczkow±. W południowym kierunku biegnie rozpłaszczony grzbiet, który poprzez Pokrzywnik dochodzi do Suchego Hradka (Suchý hrádok, 1204 m). Grzbiet ten ogranicza od zachodniej strony Dolinę Bystr±.

Tatry

74

Kamienista

2121

Dwuwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Od s±siaduj±cego na zachód Błyszcza (2159 m) oddzielony jest Pyszniańsk± Przełęcz± (1788 m), od s±siaduj±cego na wschód Smreczyńskiego Wierchu (2066 m) - Hlińsk± Przełęcz± (1906 m).

Tatry

75

Karczmarski Wierch (SK)

1438

Wybitny szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Skalka, Krčmárske skalky. Jest to najwybitniejsze wzniesienie w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká) oddzielaj±cym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Szerokiej (©iroká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Golicy (Holica, 1628 m) oddzielony jest przełęcz± Stary Szałas (Starý salaą, 1301 m), a od Gombosiego Wierchu (Gomboąov vrch, 1194 m) - płytk± Gombosi± Przełęcz±. Ma dwa wyraĽne wierzchołki - główny, północno-wschodni (1438 m) oraz niższy, południowo-zachodni (1414 m). Od głównego wierzchołka odchodzi w kierunku wschodnim krótki grzbiet z Kubalowym Siodłem i Kubalow± Czub±.

Tatry

76

Kasprowy Wierch

1987

Bardzo popularny w¶ród turystów szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Dawne nazwy to Kasprowa Czuba, Stawiańska Czuba, Goryczkowiańska Czuba, słow. Kasprov vrch. Góruje nad trzema dolinami: Dolin± Bystrej i Dolin± Suchej Wody G±sienicowej po stronie polskiej oraz Dolin± Cich± po stronie słowackiej. Jest zwornikiem dla 4 grani. Na górę można wjechać kolejk±, na szczycie znajduje się restauracja oraz stacja meteorologiczna.

Tatry

77

Kopa nad Białym

1034

Niewielkie reglowe wzniesienie u wylotu Doliny Białego w polskich Tatrach Zachodnich. W jej wschodnich stokach, od strony Doliny Białego znajduje się turniczka zwana Kazalnic± i to ona jest często oznaczana na mapach.

Tatry

78

Kecka (SK)

1489

Słowackie Tatry Zachodnie

Tatry

79

Kieżmarski Szczyt (SK)

2558

Zwornikowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Keľmarský ątít. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, pomiędzy Grani± Wideł (Vidly) na południowym zachodzie a Małym Kieżmarskim Szczytem (Malý Keľmarský ątít) na północy.

Tatry

80

Klin (SK)

2186

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich. Stanowi kulminację krótkiej grani, która odchodzi od Tępej na południe. Grań ta oddziela Dolinę Stwolsk± od Doliny Wielkiej Huczawy. Od Tępej Klin jest oddzielony płytko wcięt± Przełęcz± pod Klinem.

Tatry

81

Klinowa Czuba

1276

Wzniesienie reglowe w polskich Tatrach Zachodnich, w otoczeniu Doliny Chochołowskiej. Od południowej strony Klinowa Czuba wznosi się nad Dolin± Huciańsk±, w północnym kierunku tworzy grzbiet, który oddziela główny ci±g Doliny Chochołowskiej od jej odgałęzienia - Wielkiej Suchej Doliny. W doln± czę¶ć tego grzbietu od strony Doliny Chochołowskiej wcina się jeszcze równoległy do niej Koziniecki Żleb. We wschodnim kierunku przełęcz Klinowe Siodło oddziela Klinow± Czubę od Wierchu Kuca (1305 m).

Tatry

82

Kobyli Wierch (SK)

1109

Pierwszy od wschodu szczyt grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji, stanowi±cy jednocze¶nie pierwsze od wschodu wyraĽne wzniesienie w całych Tatrach, słow. Kobylí vrch. Kobyli Wierch jest odgraniczony od kolejnego szczytu w grani głównej, Fajksowej Czuby (1488 m), trawiast± Kobyl± Przełęcz± (ok. 1090 m), znajduj±c± się nieopodal wierzchołka. Na wschód od szczytu leż± zabudowania Tatrzańskiej Kotliny - uzdrowiskowo-sanatoryjnej miejscowo¶ci, położonej w Dolinie Kotliny, oddzielaj±cej Tatry od s±siaduj±cego z nimi pasma Magury Spiskiej.

Tatry

83

Kobyła

1234

Tatry - regle

Tatry

84

Kołowy Szczyt (SK)

2418

Szczyt w głównej grani Tatr, w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Kolový ątít. Jest to przedostatni (przed Jagnięcym Szczytem) z dużych masywów na północno-wschodnim krańcu grani głównej Tatr Wysokich. Od położonego na południe od niego Czarnego Szczytu jest oddzielony Czarn± Przełęcz±, od masywu Jagnięcego Szczytu natomiast - Kołow± Przełęcz±. W grani opadaj±cej na Kołow± Przełęcz znajduj± się dwie duże turnie, uznawane za samodzielne szczyty: Modra Turnia (Zmrzlá veľa, 2312 m) i Czerwona Turnia (Belasá veľa, 2284 m).

Tatry

85

Kominiarski Wierch

1829

Wybitny masyw górski w polskich Tatrach Zachodnich, wznosz±cy się pomiędzy Dolin± Chochołowsk± i Ko¶cielisk±, inna nazwa to Kominy Tylkowe. Jest najwybitniejszym szczytem całych polskich Tatr, w krajowym rankingu wybitno¶ci zajmuje 24 miejsce. Z południowej strony oddzielony jest od Ornaku Iwaniack± Przełęcz± (1459 m), która jest dla Kominiarskiego Wierchu tzw. przełęcz± kluczow± i to od niej jest prowadzony pomiar wybitno¶ci 370 m. W kierunku wschodnim ci±gn± się od niego rozdzielone Dolin± Smytni± dwie równoległe granie. Większa, maj±ca ok. 2 km długo¶ci, w końcowej czę¶ci przechodzi w Raptawick± Grań zakończon± Raptawick± Turni± góruj±c± ponad Polan± Pisan±. Odchodzi od niej w górnej czę¶ci na północny wschód grzbiet Stołów, następnie poprzez Przysłop Kominiarski ł±cz±cy się z masywem Ko¶cieliskich Kopek. Mniejsza zakończona jest Smytniańskimi Turniami. W kierunku północnym s±siaduje poprzez nieduży grzbiet zwany Kuf± z reglowym wzniesieniem - Wielkim Opalonym Wierchem.

Tatry

86

Mały Murań (Koń, SK)

1356

Mały Murań lub Koń (słow. Malý Muráň, Veµký kôň, Kôň) - skalista kulminacja w słowackich Tatrach Bielskich, położona w ich grani głównej, po północno-zachodniej stronie Murania. Znajduje się pomiędzy Czerwon± Skałk± Murańsk± a Skrajn± Murańsk± Przełęcz±, oddzielaj±c± go od Murania.

Tatry

87

Kończysta (SK)

2538

Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Končistá. Leży w południowej, bocznej grani Tatr Wysokich, odchodz±cej od Zmarzłego Szczytu (Popradský Ąadový ątít). Pocz±wszy od Przełęczy koło Dr±ga (Sedlo pod Drúkom), grań ta nazywana jest Grani± Kończystej (hrebeň Končistej). Na północ od szczytu znajduje się w niej Stwolska Turnia (©tôlska veľa), oddzielona od Kończystej głęboko wcięt± Stwolsk± Przełęcz± Wyżni± (©tôlska ątrbina).

Tatry

88

Kończysty Wierch

2002

Kończysty Wierch lub Kończysta nad Jarz±bcz± (słow. Končistá) - szczyt w Tatrach Zachodnich, leż±cy w grani głównej Tatr, pomiędzy Starorobociańskim Wierchem, oddzielony od niego Starorobociańsk± Przełęcz± (1975 m), i Jarz±bczym Wierchem (a ¶ci¶lej Kop± Prawdy), od którego oddziela go Jarz±bcza Przełęcz (1954 m). Przez szczyty te i przełęcze biegnie granica polsko-słowacka. Kończysty Wierch jest szczytem zwornikowym - w kierunku północnym odchodzi od niego północna grań Kończystego Wierchu, w której wyróżnia się szczyt Czubika (oddzielony od Kończystego Wierchu Dudow± Przełęcz±) i Trzydniowiański Wierch. Grań ta oddziela od siebie doliny: Starorobociańsk± i Jarz±bcz±. Od południowej strony Kończysty Wierch wznosi się nad Dolin± Zadni± Raczkow±.

Tatry

89

Kopa Kondracka

2004

Szczyt w Tatrach Zachodnich, najniższy z Czerwonych Wierchów, wysunięty najbardziej na wschód. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Kondratova kopa. Znajduje się pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), oddzielona od niego Przełęcz± pod Kop± Kondrack± (1863 m), oraz Małoł±czniakiem (2096 m), od którego oddzielona jest Małoł±ck± Przełęcz± (1924 m). Kopa Kondracka wznosi się nad trzema dolinami walnymi: Dolin± Małej Ł±ki (jej górnym piętrem - Wyżni± ¦wistówk± Małoł±ck±), Dolin± Bystrej (jej górnym piętrem - Dolin± Kondratow±) i Dolin± Cich± (jej odnog± - Dolink± Rozpadł±). Od wierzchołka odchodzi północna grań Kopy Kondrackiej, ł±cz±ca się poprzez Kondrack± Przełęcz z Giewontem.

Tatry

90

Kopa Magury

1704

Szczyt w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się między Uhrociem Kasprowym a Mał± Kop± Królow±. Od Uhrocia Kasprowego, a wła¶ciwie jednego z jego wzniesień, zwanego Małym Uhrociem Kasprowym (1750 m) jest oddzielona przełęcz± Mechy (1662 m), od Małej Kopy Królowej (1577 m) oddziela j± płytka Magurska Przełęcz (1570 m). Wschodnie stoki Kopy Magury opadaj± na Królow± Rówień należ±c± do Doliny Olczyskiej. W zachodnio-północno-zachodnim kierunku odchodzi od Kopy Magury boczna grań kończ±ca się Jaworzyńskimi Czołami w KuĽnicach. Grań ta oddziela dolinę Jaworzynkę od Doliny Kasprowej.

Tatry

91

Koprowy Wierch (SK)

2364

Szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Kôprovský ątít. Wierzchołek położony jest w głównej grani odnogi Krywania, odchodz±cej od Cubryny w kierunku południowo-zachodnim. Na szczyt prowadzi czerwony szlak turystyczny, odchodz±cy od niebieskiego w kierunku północnym. Od znajduj±cych się w pobliżu Piarżystych Czub oddziela go Skrajna Piarżysta Przełęcz. W wierzchołku Koprowego Wierchu boczna grań skręca w kierunku południowo-wschodnim i opada do Wyżniej Koprowej Przełęczy. Od szczytu odchodzi jeszcze w kierunku północno-zachodnim trzecia, boczna grań nazywana Po¶rednim Wierszykiem, która oddziela od siebie dwa boczne odgałęzienia Doliny Koprowej: Dolinę Ciemnosmreczyńsk± i Hlińsk±. Wschodnie ¶ciany Koprowego Wierchu opadaj± do trzeciej doliny leż±cej poniżej szczytu - do Doliny Hińczowej. W grani Po¶redniego Wierszyku najbliższym szczytem jest Mały Koprowy Wierch, oddzielony Koprow± Ławk±.

Tatry

92

Koryciańska Czuba

1161

Reglowy szczyt w długiej północnej grani Wołowca w Tatrach Zachodnich, pomiędzy Furkask± (1491 m) a Mał± Furkask± (1133 m). Przebiega przez niego granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny między Morzem Bałtyckim i Czarnym. We wschodnim kierunku ci±gnie się od Koryciańskiej Czuby kręty grzbiet z Koryciańskimi Turniami, oddzielaj±cy dwie boczne odnogi Doliny Chochołowskiej: Wielkie Koryciska (po południowej stronie grzbietu) i Małe Koryciska (po północnej stronie). Na słowack± stronę, do Doliny Cichej Orawskiej opada spod Koryciańskiej Czuby jedna z dwóch odnóg żlebu Bratraniec.

Tatry

93

Kosar (SK)

1870

Szczyt w masywie Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Koąiar. Znajduje się w bocznej grani odchodz±cej na północny wschód od Szerokiej Jaworzyńskiej, pomiędzy ¦wistow± Gór± a Suchym Wierchem Jaworowym. Oddzielony jest od niego szerokim, bezle¶nym siodłem Suchej Przełęczy Jaworowej.

Tatry

94

Ko¶cielec

2156

Szczyt w Dolinie G±sienicowej w Tatrach Wysokich. Znajduje się w bocznej Grani Ko¶cielców, która od Zawratowej Turni (2247 m) odbiega w północnym kierunku, dziel±c Dolinę G±sienicow± na Czarn± i Zielon±. Od Zadniego Ko¶cielca (2162 m) oddziela go Ko¶cielcowa Przełęcz (2110 m), a od Małego Ko¶cielca (1866 m) przełęcz Karb (1853 m). Wierzchołek Ko¶cielca wznosi się 533 m ponad powierzchnię Czarnego Stawu G±sienicowego.

Tatry

95

Kotelnica

917

Góra ponad Białk± Tatrzańsk±, na zboczu której zbudowano wyci±gi narciarskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

96

Kotlinowy Wierch

1306

Najdalej na wschód wysunięte wzniesienie w polskich Tatrach Zachodnich

Tatry

97

Kotlova (SK)

1985

Słowackie Tatry Zachodnie

Tatry

98

Mały Gerlach (SK)

2601

Szczyt w masywie Gerlacha (Gerlachovský ątít, 2655 m) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kotlový ątít. Stanowi zakończenie grani biegn±cej od Zadniego Gerlacha (Zadný Gerlach, 2616 m).

Tatry

99

Kozia Turnia (SK)

2110

Szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Kozí ątít. Leży w południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Kozia Turnia jest najwyższym i najwybitniejszym wierzchołkiem w tej grani. Od Koziej Kopki na północnym zachodzie oddziela j± Skrajna Kozia Szczerbina, a od Zadniej Rzeżuchowej Turni na wschodzie oddzielona jest Zadni± Rzeżuchow± Przeł±czk±.

Tatry

100

Kozi Wierch

2291

Szczyt w Tatrach w długiej wschodniej grani ¦winicy pomiędzy Dolin± G±sienicow± a Dolin± Pięciu Stawów Polskich. Prowadzi przez niego Orla Perć - popularny i trudny szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym. Według niektórych Ľródeł Kozi Wierch jest uznawany za najwyższy szczyt położony w cało¶ci w Polsce. Nie jest to do końca prawda, ponieważ w tym rankingu wyższe od niego s± dwa wierzchołki: Cubryńska Strażnica (2335 m) oraz ¦winicka Kopa (2298 m), jednak ze względu na turystyczn± popularno¶ć Koziego Wierchu, zwi±zan± z jego położeniem na szlaku Orlej Perci, to wła¶nie ten szlakowy szczyt jest uznawany na najwyższy w¶ród położonych w cało¶ci w Polsce.

Tatry

101

Skr. Goły Wierch (SK)

1984

Skrajny Goły Wierch Liptowski (słow. Krajný Holý vrch) - szczyt w grani Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich. Jego wschodnie stoki opadaj± do Doliny Koprowej, zachodnie do doliny Koprowicy. Położony jest pomiędzy Zadnim Gołym Wierchem Liptowskim (Zadný Holý vrch), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Wyżnia (Vyąné kôprovické sedlo, 1934 m), a Krzyżnem Liptowskim (Kríľne), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Niżnia (Sedlo pod Kríľnou, Niľné kôprovické sedlo, 1908 m).

Tatry

102

Krótka (Kratka, SK)

2375

Trójwierzchołkowy szczyt w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, zwanej główn± grani± odnogi Krywania, słow. Krátka. Położony jest pomiędzy Ostr± (Ostrá), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (słow. Nefcerské sedlo), a Krywaniem (słow. Kriváň), a dokładniej szczytem zwornikowym zwanym Ramieniem Krywania (słow. Rameno Kriváňa), od którego oddziela go przełęcz Szpara (słow. ©pára).

Tatry

103

Krokiew

1378

Dwuwierzchołkowe wzniesienie reglowe w Tatrach nad Zakopanem, znajduj±ce się między Dolin± Bystrej a Dolin± Białego. Na jego zboczach wybudowany został kompleks skoczni narciarskich, do którego należ± Wielka Krokiew oraz Kompleks skoczni narciarskich ¦redniej Krokwi.

Tatry

104

Kryta Czuba

1246

Reglowy szczyt w otoczeniu Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zakończeniu grzbietu odchodz±cego we wschodnim kierunku od Furkaski poprzez Tyrałow± Czubę. Grzbiet ten oddziela Dolinę Kryt± od doliny Wielkie Koryciska, obydwie s± odnogami Doliny Chochołowskiej.

Tatry

105

Krywań (SK)

2496

Szczyt w południowo-zachodniej czę¶ci Tatr Wysokich po stronie słowackiej, o charakterystycznym, zakrzywionym wierzchołku, od którego wzi±ł swoj± nazwę, słow. Kriváň. Południow± grani± na szczyt prowadzi niebieski szlak turystyczny przez Mały Krywań (słow. Malý Kriváň) i Krywańsk± Przeł±czkę (słow. Daxnerovo sedlo). Do 1793 roku uważany był za najwyższy szczyt Tatr, od 1935 roku jest narodow± gór± Słowaków. Szczyt został umieszczony także w hymnie Słowacji, w herbie Słowackiej Republiki Socjalistycznej (wieczny ogień na tle góry), a od 1 stycznia 2009 roku znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów.

Tatry

106

Krzesanica

2122

Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, przez któr± przebiega granica polsko-słowacka, słow. Kresanica. Jest najwyższym szczytem zespołu Czerwonych Wierchów i zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Krzesanica wznosi się nad polsk± Dolin± Miętusi± i słowack± Dolin± Cich±. Od wschodu s±siaduje z Małoł±czniakiem (2096), oddzielona od niego Litworow± Przełęcz± (2037 m), od zachodu z Ciemniakiem (2096), oddzielona Mułow± Przełęcz± (2067 m). Nazwa szczytu pochodzi od północnej ¶ciany zwanej krzesan±.

Tatry

107

Krzyżne Liptowskie (SK)

2039

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kríľne. Leży końcowym odcinku Liptowskich Kop (Liptovské kopy), na południowy zachód od Skrajnego Gołego Wierchu (Krajný Holý vrch), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Niżnia (Sedlo pod Kríľnou, Niľné kôprovické sedlo). Krzyżne jest drugim co do wysoko¶ci, po Wielkiej Kopie Koprowej (Veµká kopa), szczytem Liptowskich Kop. W jego wierzchołku pasmo rozgałęzia się na dwa grzbiety biegn±ce w kierunku południowym i południowo-zachodnim. Grań południowa oddziela Dolinę Koprow± (Kôprová dolina) od Doliny Krzyżnej (Kríľna dolina). Grań południowo-zachodnia oddziela Dolinę Krzyżn± od doliny Koprowicy (Kôprovnica) i dolnej czę¶ci Doliny Cichej.

Tatry

108

Kuraszowski Wierch

1038

Uznawany za najwyższy szczyt w polskiej czę¶ci Pogórza Spiskiego, choć wyższy jest graniczny Górków Wierch oraz pobliski Dudasowski Wierch. Inna nazwa to Kurosówka.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

109

Kiczora (Tatry Biel., SK)

1283

Reglowe wzniesienie na zachodnim krańcu Tatr Bielskich, na północ od ich głównej grani, słow. Kýčera, Kyčora, Čuba, Kičora. Poprzez Między¶cienn± Przełęcz ł±czy się z północn± grani± Murania (tzw. Zakryw±). Od zachodniej, południowej i wschodniej strony (po Między¶cienn± Przełęcz) jego stoki opadaj± do Doliny Między¶ciennej, zataczaj±cej łuk wokół Kiczory. Od północnej strony stoki opadaj± do doliny Jaworowego Potoku. Dolna czę¶ć stoków wschodnich opada do Doliny Nowej. Tutaj po zachodniej stronie Nowego Potoku znajduje się niewielka i zarastaj±ca Polana pod Kiczor±.

Tatry

110

Tomanowy W. Lipt. (SK)

1840

Tomanowy Wierch Liptowski (słow. Liptovská Tomanová), dawniej nazywany Tomanow± Liptowsk± - kopulasty szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w krótkim grzbiecie odchodz±cym od Tomanowego Wierchu Polskiego w północno-wschodnim kierunku. Szczyty te rozdzielone s± przełęcz± o wysoko¶ci 1815 m. Na wierzchołku Tomanowego Liptowskiego grzbiet ten rozgałęzia się na dwa ramiona. Jedno opada w północno-wschodnim kierunku i tworzy zbocza Doliny Tomanowej Liptowskiej, drugie skierowane jest na południowy zachód i tworzy zbocza Doliny Jaworowej Liptowskiej.

Tatry

111

Litwinka (PSG)

902

Góra ponad Białk± Tatrzańsk±, na zboczu której zbudowano wyci±gi narciarskie. Inne nazwy to Litwińska Grapa lub Czarna Góra.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

112

Litworowy Szczyt (SK)

2423

Zwornikowy szczyt w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Litvorový ątít. Od Litworowego Szczytu główna grań Tatr prowadzi pocz±tkowo w kierunku południowym, póĽniej w południowo-wschodnim przez Litworow± Przełęcz do Zadniego Gerlacha (Zadný Gerlach), za¶ w kierunku wschodnim przez Wielick± Przełęcz na Wielicki Szczyt (Velický ątít) i dalej przez Polski Grzebień (Poµský hrebeň) do Małej Wysokiej (Východná Vysoká).

Tatry

113

Lodowy Szczyt (SK)

2630

Najwyższy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, słow. Ąadový ątít. Według niektórych Ľródeł jedynym wyższym od niego punktem w grani głównej jest należ±cy do masywu Gerlacha wierzchołek - Zadni Gerlach. Nazwa góry pochodzi od długotrwale zalegaj±cych, zwłaszcza na jej północnych stokach, zlodowaciałych pól ¶niegowych. Jest to trzeci co do wysoko¶ci (po Gerlachu i Łomnicy) samodzielny szczyt tatrzański, a w okresie listopad 1938 - wrzesień 1939 był najwyższym szczytem Polski.

Tatry

114

Łężny Wierch

1246

Szczyt w masywie Kop Sołtysich na północnych krańcach Tatr Wysokich. Znajduje się w północno-wschodnim grzbiecie Zadniej Kopy Sołtysiej opadaj±cym do doliny Filipczańskiego Potoku. Grzbiet Łężnego Wierchu oddziela Żleb za Skałk± od Doliny Łężnej i jej górnego przedłużenia - Jaworzyńskiego Żlebu.

Tatry

115

Łomnica (SK)

2634

Drugi po Gerlachu najwyższy szczyt Tatr, słow. Lomnický ątít. Na górę można wjechać kolej± linow±, której dolna stacja znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, a po¶rednia nad Łomnickim Stawem (słow. Skalnaté pleso). Łomnica położona jest w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku (słow. Vyąná Barania stráľnica) w masywie Baranich Rogów (słow. Baranie rohy).

Tatry

116

Łopata

1957

Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy znajduj±cym się na wschód od niego Jarz±bczym Wierchem i znajduj±cym się na zachód Wołowcem. Leży na granicy polsko-słowackiej, słow. Lopata, błędnie Deravá.

Tatry

117

Łysanki

1446

Wybitny reglowy masyw w Tatrach Zachodnich, wznosz±cy się pomiędzy Dolin± Str±żysk± a Dolin± Małej Ł±ki. Od południowej strony masyw Łysanek od Grzybowca oddzielony jest Przełęcz± w Grzybowcu (1311 m). W północnym natomiast kierunku tworzy dwa grzbiety, które niżej znów rozgałęziaj± się (każdy na dwa grzbiety).

Tatry

118

Magura Rycerowa (SK)

1992

Wyżnia Magura Rycerowa (słow. Veµká Licierova magura) - jeden ze szczytów Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w bocznym ich grzbiecie zwanym Magur± Rycerow±, pomiędzy Wielk± Kop± Koprow±, oddzielona od niej przełęcz± Wyżni Rycerowy Zawracik (1946 m), a Po¶redni± Magurę Rycerow± (1933 m). Grzbiet ten oddziela Dolinę Cich± od Doliny Szpaniej, będ±cej jej bocznym odgałęzieniem.

Tatry

119

Magura Witowska

1233

Szczyt Orawicko-Witowskich Wierchów na Pogórzu Spisko-Gubałowskiego, słow. Oravická Magura. Jest to najwyższy szczyt polskiej czę¶ci PSG. Znajduje się w grani głównej pomiędzy Przysłopem Witowskim (1164 m) a Ma¶niakow± (972 m). Przez wierzchołek przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny pomiędzy zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyku.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

120

Magurka Orawska (SK)

1107

Szczyt w grupie górskiej Magury Orawskiej w Beskidach Zachodnich na Słowacji. Leży we wschodniej czę¶ci Magury Orawskiej, zwanej Pasmem Budína i jest jej ostatni± gór± w kierunku północno-wschodnim przekraczaj±c± 1000 m. Jest to najwyższa szczyt w bezpo¶redniej blisko¶ci Jeziora Orawskiego, góruj±cy nad Namiestowem. Magurka jest charakterystycznym puntem orientacyjnym na tym obszarze, ze względu na stoj±c± na szczycie wysok± wieżę przekaĽnika telekomunikacyjnego.

121

Mała Baszta (SK)

2287

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá baąta. Leży w Grani Baszt (Hrebeň báąt), rozdzielaj±cej doliny: Młynick± (Mlynická dolina) i Mieguszowieck± (Mengusovská dolina). Mała Baszta znajduje się pomiędzy Po¶redni± Baszt± (Predná baąta, 2374 m), od której oddziela j± Przełęcz nad Szerokim Żlebem (Sedlo nad ©irokým ľµabom, 2206 m), a Skrajn± Baszt± (Patria, 2203 m), od której oddziela j± Przełęcz nad Skokiem (Sedlo nad Skokom).

Tatry

122

Mała Koszysta

2014

Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Koszystej, oddzielaj±cym Dolinę Waksmundzk± od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich. Mała Koszysta jest najbardziej wysuniętym na północ z trzech wierzchołków w grani Koszystej. Od strony południowej graniczy z Wielk± Koszyst± (2193 m), od południa natomiast opada długim grzbietem na Waksmundzk± Przełęcz (1418 m).

Tatry

123

M. Rakuska Czubka (SK)

1558

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Svią»ovka. Mała Rakuska Czubka leży w zakończeniu Rakuskiej Grani - końcowego fragmentu długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika.

Tatry

124

Mała Wysoka (SK)

2429

Szczyt w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, słow. słow. Východná Vysoká, dawniej Malá Vysoká. Leży pomiędzy przełęczami: Polski Grzebień (Poµský hrebeň) i Rohatka (Príelom). Pierwsza oddziela go od masywu Wielickiego Szczytu, druga - od Turni nad Rohatk± i Dzikiej Turni. Szczyt ma kształt tępej piramidy i jest zwornikiem dla odchodz±cej w kierunku południowo-wschodnim długiej grani bocznej z licznymi, krótkimi odgałęzieniami. Grań ta rozdziela doliny Starole¶n± (Veµká Studená dolina) i Wielick± (Velická dolina). Po rozgałęzieniu w Starole¶nym Szczycie (Bradavica) ramiona grani obejmuj± wcinaj±c± się pomiędzy niewielk± Dolinę Sławkowsk± (Slavkovská dolina).

Tatry

125

Małe Krzyżne Lipt. (SK)

1919

Szczyt w bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malé Kríľné

Tatry

126

Małoł±czniak

2096

Szczyt w Tatrach Zachodnich, należ±cy do masywu Czerwonych Wierchów. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malolúčniak. Na wschód s±siaduje z Kop± Kondrack± (2004 m), oddzielony od niej Małoł±ck± Przełęcz± (1924 m), na zachód z Krzesanic± (2122 m) poprzez Litworow± Przełęcz (2037 m). Jego nazwa pochodzi od Doliny Małej Ł±ki, nad któr± się znajduje, poza tym wznosi się nad Dolin± Ko¶cielisk± oraz Dolin± Cich± (od strony słowackiej).

Tatry

127

Mały Giewont

1735

Szczyt w masywie Giewontu w Tatrach Zachodnich, leż±cy pomiędzy Dolin± Małej Ł±ki a Dolin± Str±żysk±. Dawniej nazywany był także Giewoncikiem. Od strony wschodniej Mały Giewont oddzielony jest od Giewontu szerok± Giewonck± Przełęcz±.

Tatry

128

Mały Jaworowy (SK)

2385

Mały Jaworowy Szczyt (słow. Malý Javorový ątít) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w głównej grani Tatr pomiędzy ¦wistowym Szczytem (Svią»ový ątít) a Jaworowym Szczytem (Javorový ątít)

Tatry

129

Mały Kopieniec

1167

Szczyt położony w reglowej czę¶ci polskich Tatr Zachodnich, pomiędzy Jaszczurówk± a Wielkim Kopieńcem. Od południowego wschodu poprzez Przełęcz między Kopieńcami (1109 m) s±siaduje z Wielkim Kopieńcem (1328 m), na południu i zachodzie stoki opadaj± za¶ do Doliny Olczyskiej.

Tatry

130

Mały Ko¶cielec

1866

Wielowierzchołkowy grzbiet w Tatrach Wysokich będ±cy zakończeniem Grani Ko¶cielców, która na wysoko¶ci Zawratowej Turni (2247 m) odbiega w północnym kierunku od grani głównej Tatr Wysokich i oddziela Dolinę Czarn± G±sienicow± od Doliny Zielonej G±sienicowej. Pomiędzy Małym Ko¶cielcem a Ko¶cielcem położona jest przełęcz Karb.

Tatry

131

Mały Kozi Wierch

2228

Szczyt w długiej wschodniej grani ¦winicy w Tatrach Wysokich, na trasie Orlej Perci. Na zachodzie graniczy z Zawratow± Turni±, od której oddziela go Zawrat, natomiast na wschodzie od Zamarłej Turni odgranicza go dwusiodłowa Zmarzła Przełęcz. Jest to rozłożysty masyw o trzech graniach (dwie wzdłuż szlaku). W kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich odchodzi trzecia grań (południowa), oddzielaj±ca Dolinkę pod Kołem od Dolinki Pustej. W niej znajduje się wierzchołek zwany Kołow± Czub±, oddzielony od szczytu Małego Koziego Wierchu przełęcz± Schodki. Północne stoki Małego Koziego Wierchu opadaj± ¶cian± do Kotła Zmarzłego Stawu G±sienicowego.

Tatry

132

Mały Krywań (SK)

2335

Niewybitna kulminacja w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Kriváň. Wznosi się w południowym grzbiecie Krywania (Pawłowym Grzbiecie), oddzielona od głównego wierzchołka trójsiodłow± Krywańsk± Przeł±czk± (Daxnerovo sedlo).

Tatry

133

Mały Opalony Wierch

1448

Reglowy szczyt w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Lejow± od Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajduj±cego się poniżej w tym grzbiecie Wierchu Spalenisko (1324 m) oddziela go Kominiarska Przełęcz (1307 m), od znajduj±cego się wyżej Wielkiego Opalonego Wierchu (1485 m) przełęcz Niżnie Dudowe Siodło. Jest zwornikiem - w północno-zachodnim kierunku odchodzi od niego do Spalonej Czuby i Jamskiej Czuby boczne ramię oddzielaj±ce Dolinę Dudow± od Doliny Huciańskiej (obydwie s± bocznymi odnogami Doliny Chochołowskiej).

Tatry

134

Mały Regiel

1142

Reglowe wzniesienie w polskich Tatrach Zachodnich, położone pomiędzy doln± czę¶ci± Doliny Ko¶cieliskiej a Stanikowym Żlebem. Stanowi zakończenie północno-zachodniej grani Małoł±czniaka. Od północnej strony jego stoki opadaj± do Rowu Ko¶cieliskiego, a ich podnóżami biegnie Droga pod Reglami. Od wschodniej strony stoki opadaj± do dolnej czę¶ci Doliny Ko¶cieliskiej od jej wylotu po polanę Wyżnia Kira Miętusia.

Tatry

135

Miedziane

2233

Masywny szczyt w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Wznosi się pomiędzy Dolin± Pięciu Stawów Polskich i Dolin± Rybiego Potoku.

Tatry

136

Mięgusz. Czarny

2404

Szczyt w Tatrach Wysokich położony na granicy polsko-słowackiej, słow. Východný Mengusovský ątít. Wznosi się w grani głównej Tatr pomiędzy Mięguszowieckim Szczytem Po¶rednim (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem) i Hińczow± Turni± (kulminacj± kończ±c± Wołowy Grzbiet). Pomiędzy Hińczow± Turni± a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym znajduje się Czarnostawiańska Przełęcz. Mięguszowiecki Szczyt Czarny jest najbardziej wysuniętym na wschód z grupy trzech Mięguszowieckich Szczytów.

Tatry

137

Mięgusz. Po¶redni

2388

Szczyt na granicy polsko-słowackiej, słow. Prostredný Mengusovský ątít. Znajduje się w grani głównej Tatr na południowy wschód od Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia) i na północny zachód od Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem).

Tatry

138

Mięgusz. Wołowiec (SK)

2228

Wołowiec Mięguszowiecki (słow. Mengusovský Volovec) - trójwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w krótkiej, bocznej grani odchodz±cej od Hińczowej Turni (Hincova veľa, 2377 m), a dokładniej od położonego nieco na wschód Hińczowego Zwornika, od którego oddziela go Wołowcowa Przełęcz (Volovcovo sedlo). Grań ta dzieli górne piętro Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina) na Dolinę Żabi± Mięguszowieck± (®abia dolina mengusovská) z Kotłem Żabich Stawów Mięguszowieckich (kotlina ®abích plies) oraz Hińczow± (Hincova kotlina) z Wielkim Stawem Hińczowym (Veµké Hincovo pleso). Nazwa szczytu zwi±zana jest z dawniejszym wypasem bydła w dolnej czę¶ci stoków.

Tatry

139

Mięguszowiecki

2438

Mięguszowiecki Szczyt, Mięguszowiecki Szczyt Wielki, słow. Veµký Mengusovský ątít - szczyt Tatr Wysokich, znajduj±cy się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Cubryn± (oddziela je Hińczowa Przełęcz) a Mięguszowieckim Szczytem Po¶rednim (oddziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia 2340 m n.p.m.). Jest to drugi co do wysoko¶ci szczyt w Polsce (20. w Tatrach) i najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów. Jego północna ¶ciana jest najwyższ± ¶cian± w Tatrach o nachyleniu przekraczaj±cym 45°, osi±ga ona 1043 m wysoko¶ci. Szczyt jest dobrze widoczny spod Morskiego Oka.

Tatry

140

Mincol (Magura Or., SK)

1394

Minčol - najwyższy szczyt w grupie górskiej Magury Orawskiej

141

Mały Baraniec (SK)

1945

Szczyt w bocznej grani Barańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Mládky, Hrubý vrch. Słowacka nazwa Malý Baranec dotyczy s±siedniego szczytu Klin. Znajduje się w grani Barańców pomiędzy Klinem (2044 m) a grzbietem Klinowate. Jego zbocza zachodnie opadaj± do Doliny Tarnowieckiej, zbocza wschodnie do Doliny Jamnickiej.

Tatry

142

Młynarz (SK)

2170

Rozłożysty szczyt na Słowacji, słow. Mlynár. Wznosi się w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodz±cej od Żabiego Szczytu Wyżniego pocz±tkowo na wschód, a następnie skręcaj±cej w kierunku północnym.

Tatry

143

Mnich

2067

Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku, powyżej południowo-zachodniego brzegu Morskiego Oka, znad którego wyrasta 675-metrowej wysoko¶ci sylwetk±. Obok Mięguszowieckich Szczytów stanowi drugi charakterystyczny element otoczenia tego jeziora. Słynna północno-wschodnia ¶ciana turni, któr± prowadz± jedne z najtrudniejszych dróg wspinaczkowych w Tatrach, opada prawie pionowo 260 m.

Tatry

144

Jałowiecki Mnich (SK)

1460

Szczyt w grzbiecie wznosz±cym się po zachodniej stronie wylotu Doliny Jałowieckiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Mních. Grzbiet ten o nazwie Rygiel (Regeµ) odgałęzia się z grani pomiędzy Mał± Kop± (1637 m) a Babkow± Przehyb± (1491 m) i opada do Mnicha w południowo-wschodnim kierunku. Na wierzchołku Mnicha rozgałęzia się na dwa ramiona - jedno opada na południe do Przesieki (806 m), drugie, krótsze opada w kierunku wschodnim do Doliny Jałowieckiej (naprzeciwko Trnaca). Grzbiet Mnicha oddziela Mnichowy Żleb od Sokolego Żlebu.

Tatry

145

Murań (SK)

1890

Szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, znajduj±cy się w ich grani głównej, słow. Muráň. Jest pierwszym od zachodu wybitnym wierzchołkiem w Tatrach Bielskich i ma charakterystyczny kształt (jedni widz± w nim łeb tygrysa, inni żabę), dzięki czemu jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych szczytów tej czę¶ci Tatr. Grań główna na zachód od Murania tworzy szerok± Murańsk± Przełęcz, oddzielaj±c± go od Małego Murania. W obniżeniu tym znajduj± się trzy siodła: Skrajna Murańska Przełęcz (ok. 1340 m), Po¶rednia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m), Zadnia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m). Między pierwszymi dwiema przełęczami znajduj± się zalesione Murańskie Kopki (ok. 1390 m), za¶ między dwiema ostatnimi - Murańska Turnia (ok. 1400 m). Od południowo-wschodniej strony Murania główna grań Tatr Bielskich opada na Now± Przełęcz (1845 m), oddzielaj±c± go od s±siedniego Nowego Wierchu. Północne stoki Murania wznosz± się nad dwoma dolinami: Dolin± Między¶cienn± i Dolin± Now±, oddzielonymi od siebie boczn± grani± Murania zwan± Zakryw±. Od południa Murań wznosi się nad polan± Gałajdówka (zwan± też Polan± pod Muraniem) w dolnej czę¶ci Doliny Jaworowej.

Tatry

146

My¶lenickie Turnie

1360

Czuba na północnym grzbiecie Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Na My¶lenickich Turniach znajduje się stacja po¶rednia kolei linowej z KuĽnic na Kasprowy Wierch, na której następuje przesiadka do innego wagonika górnego odcinka.

Tatry

147

Zad. Kopa (Bystra, SK)

2162

Zadnia Kopa, nazywana też Niżni± Bystr± (błędnie Suchy Zadek, słow. Niľná Bystrá) - szczyt w południowo-zachodniej grani Bystrej w słowackiej czę¶ci Tatr, ósmy co do wysoko¶ci szczyt Tatr Zachodnich. Znajduje się w tej grani między Mał± Bystr± a Przedni± Kop±. Jest to jedno z wybitniejszych wzniesień w grani Bystrej, tworz±ce skaln± piramidę. Jest zwornikiem dla bocznego, opadaj±cego w południowo-zachodnim kierunku grzbietu Po¶rednie. Zadnia Kopa wznosi się nad trzema dolinami: Gaborow±, Raczkow± i Bystr±. Jej wschodnie stoki opadaj± do wysoko położonej Doliny Bystrej, a dokładniej do jednego z jej górnych odgałęzień, kotliny zwanej Suchym Zadkiem. W kotlinie tej, tuż u podnóża Zadniej Kopy, znajduje się nieduże jezioro Anusine Oczko. Do Anusinego Oczka Zadnia Kopa opada urwist± ¶cian±.

Tatry

148

Niżnia Magura (SK)

1920

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich w grani Otargańców, oddzielaj±cych Dolinę Raczkow± od Doliny Jamnickiej, słow. Niľná Magura. Znajduje się w tej grani pomiędzy wyższym z wierzchołków Ostredoka (1714 m) a Po¶redni± Magur± (2050 m).

Tatry

149

Niżnie Rysy

2430

Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, rozdzielaj±cej Dolinę Białej Wody i Dolinę Rybiego Potoku, słow. Malé Rysy, Niľné Rysy. Leży w grani odchodz±cej od Rysów w kierunku północnym, jednocze¶nie jest to granica pomiędzy Polsk± a Słowacj±. Niżnie Rysy leż± pomiędzy Rysami (szczyty oddziela Przełęcz pod Rysami) a Żabim Szczytem Wyżnim (pomiędzy nimi znajduje się Ciężka Przeł±czka). Niżnie Rysy s± trzecim co do wysoko¶ci szczytem w Polsce (po Rysach - 2499 m i Mięguszowieckim Szczycie Wielkim - 2438 m).

Tatry

150

Nosal

1206

Reglowy szczyt w Tatrach Zachodnich, położony nad KuĽnicami, między Dolin± Bystrej a Dolin± Olczysk±. Nazwa góry pochodzi od kształtu skał od północno-zachodniej strony, przypominaj±cych nos. Stanowi zakończenie północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu. Od południowej strony Nosalowa Przełęcz (1102 m) oddziela go od zalesionego Nieboraka.

Tatry

151

Nowy Wierch (SK)

2009

Trójwierzchołkowy, wapienny szczyt w Tatrach Bielskich na Słowacja, w zachodniej ich czę¶ci, słow. Nový vrch, Nový. Wznosi się nad Dolin± Now± od północnego wschodu, Dolin± Hawrani± od północnego zachodu i Stefanowym Żlebem (odnog± Doliny Jaworowej) od południa. Od Murania oddziela go Nowa Przełęcz (1845 m), a od Hawrania - Hawrania Przełęcz (1910 m). W połowie długo¶ci grani opadaj±cej ku Hawraniej Przełęczy znajduje się ostro wcięta przeł±czka - Nowy Karb. Nowy Wierch ma trzy wierzchołki, spo¶ród których najniższy znajduje się w grani głównej Tatr Bielskich, za¶ dwa wyższe w bocznym grzbiecie, który się od niego odgałęzia ku północy. Najwyższy, północny wierzchołek jest przy tym krańcowym punktem skalistej grani Kominów Zdziarskich, oddzielaj±cej Dolinę Now± od Hawraniej. Do Stefanowego Żlebu Nowy Wierch opada 60-metrow± ¶cian±, pod któr± znajduje się Nowy Upłaz, ograniczony od dołu Nowymi Rzędami. W Nowy Upłaz wcinaj± się płytkie, trawiaste żlebki, ł±cz±ce się niżej w Zadni Stefanowy Żleb.

Tatry

152

Okr±glica (B. Żyw.)

1239

Góra w Pa¶mie Policy w Beskidzie Żywieckim. Na szczycie znajduje się maszt i kaplica, poniżej - schronisko na Hali Krupowej.

153

Opalony Wierch

2115

Szczyt o dwóch wierzchołkach (2115 m i 2105 m) położony w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Od wierzchołka Miedzianego oddziela go Marchwiczna Przełęcz (2055 m). Z niższego (północnego) wierzchołka odchodz± dwie granie obejmuj±ce dolinę ¦wistówka Roztocka (¦wistówkę). Krótsze ramię, odchodz±ce w kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich, zakończone jest ¦wistow± Czub± (1764 m).

Tatry

154

Opalony Wierch (regle)

1485

Wielki Opalony Wierch - reglowy szczyt w północnej grani Siwego Zwornika w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w długim grzbiecie odchodz±cym od Kominiarskiego Wierchu poprzez Kufę na północny wschód. Od znajduj±cego się poniżej w tym grzbiecie Małego Opalonego Wierchu (1445 m) oddziela go Niżnie Dudowe Siodło (ok. 1430 m), od znajduj±cego się wyżej Wierchu ¦wierkule - przełęcz Wyżnie Dudowe Siodło (ok. 1460 m). Zachodnie stoki Wielkiego Opalonego Wierchu opadaj± do górnej czę¶ci Doliny Dudowej, wschodnie do górnej czę¶ci Doliny Lejowej (do Tylkowego Żlebu). W zboczach Wielkiego Opalonego Wierchu znajduj± się jaskinie: Schron w Opalonym Pierwszy, Schron w Opalonym Drugi.

Tatry

155

Ornak

1854

Jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielaj±cego górn± czę¶ć Doliny Ko¶cieliskiej (Dolinę Pyszniańsk±) od górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty, niewiele wznosz±ce się ponad główn± grań. S± to od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (czasem zwany Po¶rednim Ornakiem), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba (1840 m). Od Suchego Wierchu Ornaczańskiego Ornak oddzielony jest Wyżni± Ornaczańsk± Przełęcz± (1825 m), od Zadniego Ornaku Ornaczańsk± Przełęcz± (1795 m).

Tatry

156

Osobita (SK)

1687

Szczyt w północno-zachodniej czę¶ci słowackich Tatr Zachodnich, słow. Osobitá. Jest niezbyt wysoki, ale wybitnie wyodrębniony, odsunięty na północ od głównego trzonu Tatr. Nazwa szczytu pochodzi od góralskiego słowa osobity, to znaczy oddzielony, osobny.

Tatry

157

Osterwa (SK)

1980

Trójwierzchołkowy szczyt położony w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Ostrva. Leży w grzbiecie rozdzielaj±cym Dolinę Mięguszowieck± i Dolinę Wielkiej Huczawy. Masyw Osterwy znajduje się bezpo¶rednio ponad Popradzkim Stawem (po jego południowo-wschodniej stronie) i podobnie jak pobliska Przełęcz pod Osterw± stanowi dobry punkt widokowy na Dolinę Mięguszowieck± i Dolinę Złomisk.

Tatry

158

Ostra (SK)

2350

Szczyt w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania, słow. Ostrá. Położony jest pomiędzy Furkotem (Furkotský ątít), od którego oddziela go Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo), a Krótk± (Krátka), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (Nefcerské sedlo).

Tatry

159

Ostra (Tatry Zach., SK)

1764

Szczyt w południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Ostrá, Ostré. Znajduje się pomiędzy Mał± Ostr± (1707 m), od której oddzielony jest przełęcz± Przysłop (1680 m), a Wielk± Kop± (1648 m), od której oddziela go płytka i nienazwana przeł±czka. Jest zwornikiem - w zachodnim kierunku odchodzi od niej długi grzbiet, ci±gn±cy się poprzez przełęcz Such± Przehybę i Suchy Wierch po grzbiet Suchego Gronia. Oddziela on główny ci±g Doliny Suchej Sielnickiej od jej odnogi - Doliny Guniowej. Wschodnie stoki Ostrej opadaj± do Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej.

Tatry

160

Ostry Wierch Waksm.

1475

Ostry Wierch Waksmundzki - szczyt w pa¶mie reglowym Tatr Wysokich, w grupie Gęsiej Szyi. Leży pomiędzy Zadni± Kop± Sołtysi± (1420 m) w grupie Kop Sołtysich (oddziela je Zadnia Przełęcz Sołtysia, 1386 m) i Suchym Wierchem Waksmundzkim (1485 m) - rozdziela je Wyżnia Filipczańska Przełęcz (1435 m). Stoki zachodnie opadaj± do doliny Pańszczycy, u ich podnóży znajduje się torfowisko Wyżnia Pańszczycka Młaka. Stoki wschodnie opadaj± do górnej czę¶ci doliny Filipka.

Tatry

161

Ostrysz

1023

Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Pa¶mie Gubałowskim. Znajduje się w grzbiecie oddzielaj±cym miejscowo¶ci Dzianisz i Ciche. Nazwa szczytu pochodzi od należ±cego do Cichego osiedla Ostrysz.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

162

Pachoł (SK)

2166

Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, słow. Pachoµa. Położony jest w tej grani pomiędzy Banówk± (2178 m), od której oddziela go Banikowska Przełęcz (2040 m), a Spalon± Kop± (2083 m), od której oddziela go niewielka Spalona Przełęcz (2055 m).

Tatry

163

Paj±ków Wierch (BOP)

934

Jeden z najwyższych szczytów Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Wznosi się między miejscowo¶ci± Podszkle i osad± Danielki. W kierunku południowo-zachodnim s±siaduje ze szczytem Groniki (893 m), w kierunku wschodnim z Pikujdow± (870 m), w południowo-zachodnim ci±gnie się od niego do¶ć długi grzbiet, w którym wyróżnia się Markówka (835 m).

Beskid Orawsko-Podhalański

164

Palenica Ko¶cieliska

1183

Najwyższy szczyt Pogórza Gubałowskiego (czasami zwanego też Pasmem Gubałowskim). Znajduje się w zachodniej czę¶ci tego pasma, pomiędzy Mietłówk± (1110 m) a Butorowym Wierchem (1160 m).

Pogórze Spisko-Gubałowskie

165

Galicowa Grapa

980

Góra między Poroninem i Gliczarowem Górnym na Pogórzu Bukowińskim, należ±cym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Inne nazwy to Patria lub Ko¶lowa Grapa.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

166

Skr. Baszta (Patria, SK)

2203

Skrajna Baszta (słow. Patria) - szczyt w Tatrach Wysokich na Słowacji, położony w Grani Baszt (Hrebeň báąt), rozdzielaj±cej doliny: Młynick± (słow. Mlynická dolina) i Mieguszowieck± (słow. Mengusovská dolina). Skrajna Baszta kończ±ca Grań Baszt s±siaduje z Mał± Baszt± (słow. Malá baąta, 2374 m), od której oddziela j± Przełęcz nad Skokiem (słow. Sedlo nad Skokom). Na południowo-wschodnim zboczu Patrii znajduje się skalista grzęda Złudna Baszta (słow. Plece Patrie), a poniżej Basztowa Igła (słow. Ihla v Patrii, Veľa Vlasty, 1861 m) - smukła turnia, popularne miejsce wspinaczkowe.

Tatry

167

Pilatówka (PSG)

1004

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

168

Pilsko (B. Żyw., SK)

1557

Drugi po masywie Babiej Góry najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego. Główny wierzchołek jest położony w cało¶ci po stronie słowackiej, polski (graniczny) nosi nazwę Góra Pięciu Kopców (1542 m) i zalicza się go do Diademu Polskich Gór (jako najwyższy w polskiej czę¶ci mikroregionu Grupy Pilska i Romanki) oraz Korony Polski (jako najwyższy w województwie ¶l±skim). Na znajduj±c± się poniżej Halę Miziow± można wjechać wyci±giem krzesełkowym, znajduje się tam również schronisko.

169

Płaczliwa Skała (SK)

2142

Drugi co do wysoko¶ci (dawniej uważany niesłusznie za najwyższy) szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, słow. ®diarska vidla, Plačlivá skála. Znajduje się we wschodniej czę¶ci ich zachodniej połowy, w głównej grani Tatr, na odcinku, na którym pokrywa się ona z główn± grani± Tatr Bielskich. Płaczliwa Skała wyróżnia się charakterystycznym kształtem przypominaj±cym hełm (od południa). Oddzielona jest na zachodzie od s±siedniego Hawrania (2152 m) wyraĽn± Strzystarsk± Przełęcz± (1969 m). Szczyty te razem z Muraniem i Nowym Wierchem tworz± charakterystyczn± grupę, widoczn± m.in. z wielu miejsc w Tatrach Wysokich. Na wschodzie Płaczliwa Skała jest oddzielona od Szalonego Wierchu (2061 m) Szerok± Przełęcz± Bielsk± (1826 m).

Tatry

170

Polica (B. Żyw.)

1369

Najwyższy szczyt w Pa¶mie Policy w Beskidzie Żywieckim, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Dawniej szczyt nosił nazwę Police, co w języku wołoskim oznaczało półkę, na której w bacówce trzymano sery. Na szczycie znajduje się pomnik upamiętniaj±cy katastrofę lotnicz± z 1969 roku.

171

Popradzki Grzebień (SK)

2201

Tatry

Tatry

172

Po¶r. Goryczkowy W.

1874

Po¶redni Goryczkowy Wierch (słow. Prostredný vrch horičkový) - szczyt leż±cy w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Kasprowym Wierchem, od którego oddzielony jest Goryczkow± Przełęcz± nad Zakosy (1816 m), oraz Goryczkow± Czub± (1913 m), od której oddzielony jest Goryczkow± Przełęcz± ¦wińsk± (1801 m)

Tatry

173

Po¶r. Sołtysia Kopa

1362

Po¶rednia Sołtysia Kopa lub ¦rednia Kopa Sołtysia - szczyt w pa¶mie reglowym Tatr Wysokich w grupie Kop Sołtysich, pomiędzy Zadni± Kop± Sołtysi± (1420 m) i Przedni± Kop± Sołtysi± (1334 m). Od tej pierwszej oddzielaj± j± ¦rednia Przełęcz Sołtysia, od drugiej Przednia Kopa Sołtysia. Stoki wschodnie opadaj± do leja Ľródliskowego Jaworzyńskiego Żlebu, zachodnie do dolinki Skalnite.

Tatry

174

Po¶redni Wołoszyn

2117

Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Wołoszyna, oddzielaj±cym Dolinę Waksmundzk± od Doliny Roztoki, dawniej Przedni Garb

Tatry

175

Po¶rednia Grań (SK)

2441

Położony na Słowacji najwyższy szczyt w bocznej grani tatrzańskiej, która odchodzi z Małego Lodowego Szczytu ku południowemu wschodowi. Ma dwa wyraĽne wierzchołki: główny południowo-wschodni oraz niższy (ok. 2420 m) północno-zachodni, nazywany Mał± Po¶redni± Grani± (Malý hrot). Rozdziela je Wyżnia Po¶rednia Przeł±czka (Vyąná ątrbina v Prostrednom). Od Żółtego Szczytu (®ltá veľa) na północnym zachodzie masyw Po¶redniej Grani oddzielony jest Po¶redni± Przełęcz± (Sedlo za Prostredným), a od Ciemniastej Turni (Chmúrna veľa) na południowym wschodzie - Ciemniastym Przechodem (Sedlo pred Prostredným).

Tatry

176

Po¶rednia Kopka

1305

Reglowe wzniesienie pomiędzy Dolin± Ko¶cielisk± a Dolin± Lejow± w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to jeden ze szczytów Ko¶cieliskich Kopek, pozostałe to Przednia Kopka (1113 m) i Zadnia Kopka (1333 m). Zachodnie stoki Po¶redniej Kopki opadaj± do Doliny Lejowej (u ich podnóża leży polana Huty Lejowe), północne do polany Biały Potok, wschodnie do W¶ciekłego Żlebu, północne s±siaduj± z Zadni± Kopk±.

Tatry

177

Po¶rednia Turnia

2128

Drugi od zachodu szczyt Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Prostredná kopa. Leży w grani głównej Tatr, pomiędzy Skrajn± Turni± (oddzielony od niej Skrajn± Przełęcz± o wysoko¶ci 2071 m), a ¦winic±, od której oddzielony jest ¦winick± Przełęcz±.

Tatry

178

Po¶rednie Jatki (SK)

1980

Trawiasty grzbiet znajduj±cy się w Tatrach Bielskich na Słowacji, słow. Prostredné Jatky. Wznosi się w głównej grani, pomiędzy Zadnimi Jatkami i Skrajnymi Jatkami (Przednimi Jatkami), razem z którymi tworzy trzykilometrow± grań Bielskich Jatek. Kulminacja Po¶rednich Jatek znajduje się przy ich wschodnim końcu. Szczyt jest oddzielony dwiema niewyraĽnymi przeł±czkami od s±siednich wzniesień. Od Zadnich Jatek oddzielony jest Przeł±czk± nad Wielkim Koszarem (1950 m), a od Skrajnych Jatek Przeł±czk± nad Małym Koszarem (1964 m), które sw± nazwy wzięły od górnych partii Doliny pod Koszary - Wielkiego Koszara i Małego Koszara, s±siaduj±cych z masywem od północnego wschodu. Odgałęzienia te rozdzielone s± Po¶rednim Diablim Grzbietem, odchodz±cym od grani głównej ze grzbietu Po¶rednich Jatek. Od grani na południowy zachód opadaj± dwa równoległe żleby o wspólnej nazwie Żlebu spod Jatek do Doliny Przednich Koperszadów. Po¶rednie Jatki, podobnie jak cały grzbiet Jatek, położone s± na terenie ¶cisłego rezerwatu.

Tatry

179

Skrajne Solisko (SK)

2117

Skrajne Solisko lub Przednie Solisko, słow. Predné Solisko - panoramiczny szczyt w Grani Soliska w słowackich Tatrach Wysokich, na który prowadzi czerwony szlak turystyczny od schroniska Chata pod Soliskom, gdzie można wyjechać wyci±giem krzesełkowym. Od Młynickiego Soliska oddziela go dwusiodłowa Smrekowicka Przełęcz. Skrajne Solisko opada w kierunku Szczyrbskiego Jeziora długim stokiem, którym prowadzi niebieski szlak turystyczny.

Tatry

180

Prednia Basta (SK)

2264

Tatry

Tatry

181

Przed. Sołtysia Kopa

1334

Przednia Kopa Sołtysia - szczyt w pa¶mie reglowym Tatr Wysokich w grupie Kop Sołtysich. Jest to najniżej położony i najniższy szczyt w całej tej grupie. Od s±siedniej na południe ¦redniej Kopy Sołtysiej (1362 m) oddziela go Przednia Przełęcz Sołtysia (1303 m). Zachodnie stoki Przedniej Kopy Sołtysiej opadaj± do dolinki Skalnite, wschodnie do doliny Filipki.

Tatry

182

Przednia Kopka

1113

Wzniesienie reglowe pomiędzy Dolin± Ko¶cielisk± a Dolin± Lejow± w Tatrach Zachodnich. Należy do grupy trzech Ko¶cieliskich Kopek - pozostałe to Zadnia Kopka (1333 m) i Po¶rednia Kopka (1305 m). Przednia Kopka jest najniższa z nich i najdalej wysunięta na północ. Od Zadniej Kopki oddzielona jest na południowej stronie W¶ciekłym Żlebem.

Tatry

183

Rakoń

1879

Słabo wyróżniaj±cy się szczyt w Tatrach Zachodnich, znajduj±cy się w bocznej północnej grani Wołowca, na granicy polsko-słowackiej, słow. Rákoň. Rakoń od Wołowca (2064 m) oddzielony jest niewielk± przełęcz± Zawracie, nad któr± wznosi się tylko 16 metrów, za¶ w stronę s±siedniego w południowym kierunku Grzesia (1653 m) biegnie grzbiet Długiego Upłazu z Łuczniańsk± Przełęcz± (1602 m). W kierunku północno-zachodnim z Rakonia odchodzi jeszcze jedna grań - północno-zachodnia grań Rakonia, rozdzielaj±ca słowackie doliny: Łatan± i Rohack±. Jego wschodnie zbocza opadaj± do Doliny Chochołowskiej Wyżniej.

Tatry

184

Rakuska Czuba (SK)

2038

Najwyższy szczyt w Rakuskiej Grani - końcowym fragmencie długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, oddzielaj±cym ¶rodkowe czę¶ci ¦wistówki Huncowskiej (Huncovská kotlinka) od Doliny Zielonej Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veµká Svią»ovka

Tatry

185

Rohacz Ostry (SK)

2088

Skalisty szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, jeden z dwóch Rohaczy, słow. Ostrý Roháč, Roháč. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Płaczliwym, od którego oddzielony jest Rohack± Przełęcz± (1955 m), a Wołowcem, od którego oddziela go Jamnicka Przełęcz.

Tatry

186

Rohacz Płaczliwy (SK)

2125

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Plačlivé, Plačlivô, Plačlivý Roháč. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Ostrym (2088 m), oddzielony od niego Rohack± Przełęcz± (1955 m), a Trzema Kopami (2136 m), od których dzieli go Smutna Przełęcz (1963 m).

Tatry

187

Rosocha Jałow. (SK)

1947

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Rázsocha, Ráztoka. Znajduje się w południowej czę¶ci bocznej grani Rosochy, która od Banówki w grani głównej odbiega w południowym kierunku. Z grani± t± Rosocha ł±czy się poprzez płytk± Pastersk± Przełęcz (ok. 1885 m). Grań Rosochy rozczłonkowana jest na kilka grzbietów i od tego rozczłonkowania pochodzi prawdopodobnie słowacka nazwa góry.

Tatry

188

Roztocka Czuba

1426

Najbardziej na północny wschód wysunięty szczyt w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Grań ta oddziela Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Pięciu Stawów Polskich i Doliny Roztoki, ale Roztocka Czuba jest w niej wysunięta tak daleko, że nie wznosi się już nad Dolin± Rybiego Potoku, lecz nad Dolin± Białki i Dolin± Roztoki, powyżej Wodogrzmotów Mickiewicza. Od reszty grzbietu oddzielona jest szerok± przełęcz± Roztockie Siodło (1405 m). Ma dwa wierzchołki o podobnej wysoko¶ci, na północno-zachodnim znajduje się niewielka skałka.

Tatry

189

Rycerowa Kopa (SK)

1902

Najbardziej na północ wysunięty szczyt Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Licierova kopa. Znajduje się w Magurze Rycerowej - grani odchodz±cej od Wielkiej Kopy Koprowej na północ, pomiędzy dwiema dolinkami: Małym Rycerowym i Wielkim Rycerowym. Od najbliższej w grzbiecie Wyżniej Magury Rycerowej oddzielona jest przełęcz± Niżni Rycerowy Zawracik.

Tatry

190

Rysy (PL/SK)

2501

Położony w Tatrach Wysokich najwyższy szczyt Polski, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Polski (jako najwyższy w województwie małopolskim) oraz Korony Europy. Graniczny wierzchołek Rysów (północno-zachodni) liczy 2499 m (pomiar między 2498,7-2499,6 m n.p.m.), natomiast położony w cało¶ci na Słowacji ¶rodkowy wierzchołek jest o około 2 metry wyższy (2500,2-2501,1 m). Najniższy jest trzeci wierzchołek na Słowacji - południowo-wschodni (2473 m). Masyw Rysów leży na południowy wschód od Morskiego Oka (wznosz±c się ponad 1100 metrów nad jego powierzchnię), w punkcie zwornikowym głównego grzbietu Tatr i północnej grani Rysów, w której można wyróżnić Niżnie Rysy i Żabie Szczyty (Wyżni i Niżni). U stóp leż±: Dolina Rybiego Potoku, Dolina Białej Wody i Dolina Mięguszowiecka. Od północy oddziela go od Niżnich Rysów Przełęcz pod Rysami, od zachodu od Żabiego Konia - Żabia Przełęcz, a od południowego wschodu od Ciężkiego Szczytu w masywie Wysokiej - szerokie siodło Wagi. Na wschodni± stronę opada z Rysów 500-metrowa ¶ciana skalna, w której znajduj± się liczne drogi wspinaczkowe. Od strony polskiej Rysy najlepiej zdobyć czerwonym szlakiem, prowadz±cym z Palenicy Białczańskiej najpierw drog± asfaltow± przy Wodogrzmotach Mickiewicza, potem nad Morskim Okiem (1395 m), wyżej nad Czarnym Stawem pod Rysami (1583 m), przy Buli pod Rysami (2054 m). Wyżej droga zabezpieczona jest łańcuchami. Łatwiejszy jest szlak od strony słowackiej, prowadz±cy ze Szczyrbskiego Jeziora.

Tatry

191

Rzepisko (PSG, SK)

1259

Najwyższy szczyt Magury Spiskiej na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, słow. Repisko. W południowo-wschodnim kierunku odchodzi od Rzepiska boczny grzbiet, który poprzez Przysłop (1214 m) i Przełęcz Zdziarsk± (1081 m) ł±czy się z Tatrami Bielskimi.

192

Salatyn (SK)

2048

Salatyński Wierch lub Salatyn (słow. Salatín, Salatínsky vrch) - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, jeden z 6 szczytów należ±cych do tzw. grupy Salatynów. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich oddzielaj±cej w tym miejscu Dolinę Rohack± od Doliny Jałowieckiej. W grani tej znajduje się pomiędzy Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest niewielk± Po¶redni± Salatyńsk± Przełęcz± (2012 m), a Brestow± (1934 m), od której oddziela go Skrajna Salatyńska Przełęcz (1870 m). Jego północno-wschodnie stoki opadaj± do Doliny Salatyńskiej.

Tatry

193

Samkowa Czuba

1189

Niewielkie reglowe wzniesienie po zachodniej stronie wylotu Doliny Str±żyskiej w polskich Tatrach Zachodnich

Tatry

194

Sarnia Skała

1376

Szczyt w pasie reglowym Tatr Zachodnich, między Dolin± Białego a Dolin± Str±żysk±. Tworzy skalist± grań o długo¶ci około 300 m i przebiegu równoleżnikowym. Na południu Czerwona Przełęcz (1301 m) oddziela j± od Suchego Wierchu (1539 m n.p.m.). Ku północy od Sarniej Skały odbiegaj± dwa grzbiety tworz±ce obramowanie dla dwóch dolin reglowych znajduj±cych się poniżej Sarniej Skały: doliny Spadowiec i Doliny ku Dziurze. Obydwa ramiona nosz± nazwę Spaleniec. Sarnia skała jest bardzo popularnym miejscem turystycznym, ze względu na prowadz±cy na jej szczyt krótki odcinek czarnego szlaku z Czerwonej Przełęczy, przez któr± z kolei przechodzi ¦cieżka nad Reglami.

Tatry

195

Sienna Kopa (SK)

1848

Mało wybitne wzniesienie w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Senná kopa. Znajduje się w krótkiej grani odchodz±cej na południowy zachód od wierzchołka Sławkowskiego Szczytu, od którego oddzielona jest poro¶nięt± kosodrzewin± Sienn± Przehyb±.

Tatry

196

Siodełkowa Kopa (SK)

2065

Zwornikowe wzniesienie w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Sedielková kopa. Jest ostatni± kulminacj± w grani bocznej odchodz±cej na południe od Ostrej. Od masywu Ważeckiej Turni oddzielone jest przełęcz± zwan± Siodełkiem.

Tatry

197

Siprun (W. Fatra, SK)

1461

©iprúň - wyróżniaj±cy się szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry

Wielka Fatra

198

Mały Lodowy Szczyt (SK)

2462

Masyw w słowackich Tatrach Wysokich, położony w głównej grani Tatr, słow. ©iroká veľa, Červená veľa. Od zachodu s±siaduje z Ostrym Szczytem (Ostrý ątít), od którego rozdzielaj± go przełęcze Zbójnicka Ławka (Zbojnícke sedlo) i Biała Ławka (Biela lávka), pomiędzy którymi wznosz± się trzy Zbójnickie Turnie (Zbojnícke veľe) oraz Zbójnicki Kopiniak (Zbojnícka kopa). Na północy Mały Lodowy Szczyt graniczy z Lodow± Kop± (Malý Ąadový ątít) - rozdziela je dostępna dla turystów Lodowa Przełęcz (Sedielko, 2372 m). Lodowa Kopa należy już do masywu Lodowego Szczytu. Północne ¶ciany grani Małego Lodowego Szczytu opadaj± w kierunku Doliny Jaworowej (Javorová dolina), a dokładnie w kierunku Doliny Zadniej Jaworowej.

Tatry

199

Siwy Wierch (SK)

1805

Szczyt położony na Słowacji, w grani głównej Tatr Zachodnich, w pobliżu jej zachodniego końca, słow. Sivý vrch. Jest ostatnim ku zachodowi wybitniejszym szczytem Tatr Zachodnich. W grani głównej znajduje się pomiędzy Siw± Kop± (1627 m), oddzielony od niej przełęcz± Siwy Przechód (ok. 1600 m), a Zuberskim Wierchem (1753 m), od którego oddziela go szeroka przełęcz Palenica Jałowiecka (1579 m).

Tatry

200

Skalne vrata (SK)

1619

Tatry Bielskie

Tatry

201

Skoruszyna (SK)

1314

Najwyższy szczyt Skoruszyńskich Wierchów na Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Skoruąina. Jest też najwyższym szczytem całego Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Na górze znajduje się wieża widokowa.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

202

Skrajna Turnia

2096

Pierwszy od zachodu szczyt Tatr Wysokich, położony pomiędzy przełęcz± Liliowe a Skrajn± Przełęcz±, znajduj±cy się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Następnym szczytem w tym grzbiecie w kierunku na wschód jest Po¶rednia Turnia, a potem ¦winica.

Tatry

203

Skrajna Rosocha

1262

Szczyt w grzbiecie wznosz±cym się pomiędzy Dolin± Lejow± i Dolin± Chochołowsk± w polskich Tatrach Zachodnich. Wschodnie stoki Skrajnej Rosochy opadaj± do Doliny Lejowej, zachodnie do Małej Suchej Doliny (odnoga Doliny Chochołowskiej). Skrajna Rosocha od znajduj±cej się powyżej Zadniej Rosochy (1271 m) oddzielona jest płytk± przełęcz± Rosochowate Siodło (ok. 1250 m), spod której opada na zachodni± stronę Rosochowaty Żleb.

Tatry

204

Skrajne Jatki (SK)

2012

Skrajne Jatki, Przednie Jatki (słow. Predné Jatky, Koąiare) - dwuwierzchołkowy szczyt znajduj±cy się w głównej grani Tatr Bielskich na Słowacji. Razem z Zadnimi Jatkami i Po¶rednimi Jatkami, z którymi graniczy na wschodzie, tworzy trzykilometrow± grań Bielskich Jatek. Skrajne Jatki od Po¶rednich Jatek oddzielone s± niewybitn± Przeł±czk± nad Małym Koszarem (1964 m), której nazwa pochodzi od Małego Koszara, górnej odnogi Doliny pod Koszary, która s±siaduje z grani± od północy. Od południa grzbiet opada skalnym urwiskiem o wysoko¶ci ok. 60 m na Bielsk± Rówień, na której od Doliny Kieżmarskiej odchodz± odnogi: Dolina Przednich Koperszadów, s±siaduj±ca z grani± Jatek, oraz Dolina Białych Stawów. Skrajne Jatki maj± dwa wierzchołki o wysoko¶ci ok. 2012 m. Razem z s±siaduj±c± z nimi Golic± Bielsk± tworz± one charakterystyczn± trójwierzchołkow± koronę, któr± można obserwować od strony południowej. Golica Bielska stanowi zachodnie zakończenie grani Bielskich Jatek. Od wschodu graniczy ona z masywem Bujaczego Wierchu, od którego oddzielona jest Bujacz± Przełęcz±. Podobnie jak cały grzbiet Jatek, Skrajne Jatki położone s± na terenie ¶cisłego rezerwatu.

Tatry

205

Skrajny Granat

2228

Najniższy z trzech wierzchołków masywu Granatów, położony w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, na trasie Orlej Perci.

Tatry

206

Skrajny Wołoszyn

2092

Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w ¶rodkowej czę¶ci grzbietu Wołoszyna, oddzielaj±cym Dolinę Waksmundzk± od Doliny Roztoki

Tatry

207

Skupniów Upłaz

1400

Grzbiet górski wznosz±cy się pomiędzy Dolin± Jaworzynki, a Dolin± Olczysk± w Tatrach Zachodnich

Tatry

208

Sławkowski Szczyt (SK)

2452

Wysoki i rozłożysty szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodz±cej od grani głównej w zworniku Małej Wysokiej (Východná Vysoká), słow. Slavkovský ątít. Szczyt charakteryzuje jedna z największych w Tatrach wysoko¶ci względnych - jego północno-wschodnie stoki wznosz± się 950 metrów ponad podstawę. Na górę prowadzi niebieski szlak turystyczny, przechodz±cy wschodni± grani± Hrebeniok - Slavkovská vyhliadka - Nos - Sławkowski Szczyt.

Tatry

209

Smreczyński W. Zach.

2066

Smreczyński Wierch - szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Smrečiny, Smrečinský vrch. Posiada dwa wierzchołki, oddzielone siodłem. Od położonej na wschód Tomanowej Kopy oddzielony jest Smreczyńsk± Przełęcz± (1799 m), od położonej na zachód Kamienistej - Hlińsk± Przełęcz± (1907 m).

Tatry

210

Spalenisko

1324

Wierch Spalenisko - reglowy szczyt w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Lejow± od Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajduj±cego się poniżej w tym grzbiecie Wierchu Kuca (1305 m) oddziela go nieznaczna przeł±czka Huciańskie Siodło (ok. 1290 m), od znajduj±cego się powyżej Małego Opalonego Wierchu (1448 m) - Kominiarska Przełęcz (1307 m), przez któr± prowadzi szlak turystyczny (¦cieżka nad Reglami). Wierch Spalenisko jest zwornikiem. We wschodnim kierunku odchodzi od niego krótki boczny grzbiet ł±cz±cy go poprzez przełęcz Kominiarskie Siodło z Diablińcem (1241 m). Od wschodniej strony Wierch Spalenisko wznosi się nad Dolin± Lejow±, od zachodniej nad Dolin± Huciańsk± (odnoga Doliny Chochołowskiej). Jest całkowicie poro¶nięty lasem.

Tatry

211

Starole¶ny Szczyt (SK)

2489

Wybitny czterowierzchołkowy szczyt Tatr Wysokich, położony na terenie Słowacji, w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od grani głównej w zwornikowym szczycie Mała Wysoka (Východná Vysoká). Inne nazwy: Starole¶na, Starole¶niański Szczyt, słow. Bradavica. Kulminację Starole¶nego Szczytu tworz± dwie pary turni, układaj±ce się w dwa bloki szczytowe, oddzielone znacznym wcięciem Klimkowych Wrótek (2454 m). Zachodnia para turni to Pawłowa Turnia (2473 m) i Kwietnikowa Turnia (2476 m), a wschodnia para to Klimkowa Turnia (2489 m) i Tajbrowa Turnia (2489 m, położona najbardziej na wschód), upamiętniaj±ce Klimka Bachledę i Jana Bachledę Tajbra, pierwszych zdobywców szczytu. Za najwyższy i główny wierzchołek masywu uważa się Klimkow± Turnię, ale pomiary lidarowe wskazuj±, że minimalnie wyższa od niej może być Tajbrowa Turnia.

Tatry

212

Starorobociański Wierch

2176

Najwyższy szczyt w polskiej czę¶ci Tatr Zachodnich, zaliczany do Diademu Polskich Gór, dawniej także: Starorobociański Szczyt, Klin, Wysoki Wierch, Starorobociański Klin, słow. Klin, Vysoký vrch. Leży w grani głównej Tatr, któr± biegnie granica polsko-słowacka. Od s±siedniego w tej grani na zachód szczytu Kończystego Wierchu oddzielony jest Starorobociańsk± Przełęcz± (1975 m). Od wschodu s±siaduje z nim niewybitny szczyt zwany Siwym Zwornikiem, oddzielony od niego Gaborow± Przełęcz± (1938 m).

Tatry

213

Steżki (SK)

1530

Rozłożyste wzniesienie w słowackich Tatrach Bielskich, słow. Steľky. Masyw ma dwa wierzchołki, drugi niższy (1473 m) nazywany jest Ryniasem i często uważany jest za oddzielne wzniesienie. Oddziela je Steżkowa Przełęcz (1439 m). Steżki znajduj± się w długiej bocznej grani opadaj±cej od Bujaczego Wierchu do Doliny Kieżmarskiej. Grań ta oddziela Dolinę Kieżmarsk± od Doliny Czarnej Rakuskiej. W północno-wschodnim kierunku od szczytu Steżek ci±gnie się grzbiet zwany Steżkowym Działem, zachodnie jego stoki tworz± zbocza Doliny Czarnej Huczawy, wschodnie porasta Wielki Las Kieżmarski, a na obrzeżach tego lasu znajduje się osiedle Kieżmarskie Żłoby.

Tatry

214

Stiavnica (N. Tatry, SK)

2025

©tiavnica - położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr

Niżne Tatry

215

Stity (SK)

1447

Tatry

Tatry

216

Stoh (M. Fatra, SK)

1607

Jeden z najwyższych i najbardziej charakterystycznych szczytów w tzw. Krywańskiej czę¶ci Małej Fatry na Słowacji

217

Suchy Wierch (Stoły)

1428

Nieduży masyw górski w polskich Tatrach Zachodnich, położony nad Dolin± Ko¶cielisk±, do której obrywa się stromymi skałami (m.in. Kazalnica i Sowa). Wierzchołek Stołów nosi nazwę Suchego Wierchu (1428 m), inna nazwa to Maturowa Czuba. Pod szczytem znajduje się Polana na Stołach z szałasami (czasami również okre¶lana nazw± Stoły). Wchodziła w skład dawnej Hali Stoły.

Tatry

218

Szczyrbskie Solisko (SK)

2302

Szczyrbskie Solisko, słow. ©trbské Solisko - szczyt w Grani Soliska, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Furkotnego Soliska oddzielony jest przełęcz± Szara Ławka, a od Młynickiego Soliska - Nisk± Ławk±.

Tatry

219

Szczyrbski Szczyt (SK)

2381

Szczyrbski Szczyt lub Szczyrbska Turnia, słow. ©trbský ątít - wyraĽnie wyodrębniony wierzchołek w kształcie piramidy w głównej grani odnogi Krywania, pomiędzy Hlińsk± Turni± (słow. Hlinská veľa), od której oddziela go siodło Młynickiej Przełęczy (słow. Mlynické sedlo), a wschodni± grani± Hrubego Wierchu (słow. Hrubý vrch), od której oddziela go Szczyrbska Przełęcz (słow. ©trbské sedlo)

Tatry

220

Sucha Czuba

1696

Niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Kasprowego Wierchu, w której dalej na północ znajduj± się My¶lenickie Turnie. Nieco na zachód od wierzchołka przebiega zielony szlak prowadz±cy z KuĽnic na Kasprowy Wierch. Zachodnie stoki Suchej Czuby opadaj± do Doliny Goryczkowej pod Zakosy, natomiast wschodnie - do Doliny Suchej Kasprowej.

Tatry

221

Wysoka Sucha Czuba

1870

Wysoka Sucha Czuba Kondracka - turnia w grupie trzech Suchych Czub w Tatrach Zachodnich, najbardziej wysunięta na wschód. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Goryczkow± Czub± (1913 m), od której oddzielona jest przełęcz± Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), a Po¶redni± Such± Czub±, od której oddziela j± przełęcz Niskie Wrótka (1799 m). Przez Suche Czuby przechodzi granica polsko-słowacka, prowadzi tędy czerwony szlak między Kop± Kondrack± i Kasprowym Wierchem.

Tatry

222

Suchy Wierch Kondr.

1893

Szczyt o w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Suchý vrch Kondracký. Wznosi się pomiędzy Kop± Kondrack± (2004 m) i Mał± Such± Czub± Kondrack± (1840 m). Od Kopy Kondrackiej oddzielony jest Przełęcz± pod Kop± Kondrack± (1863 m), od Małej Suchej Czuby Gładkim Przechodem (1801 m).

Tatry

223

Suchy Wierch Waksm.

1485

Suchy Wierch Waksmundzki - szczyt w reglowej czę¶ci polskich Tatr Wysokich. Wznosi się w grzbiecie biegn±cym od Gęsiej Szyi po Kopy Sołtysie. Jest najdalej na południe wysuniętym szczytem w tym grzbiecie, znajduje się pomiędzy przełęcz± Przysłop Waksmundzki (1443 m), oddzielaj±c± go od Gęsiej Szyi (1490 m), a Wyżni± Filipczańsk± Przełęcz± (1443 m), oddzielaj±c± go od Ostrego Wierchu (1475 m). Od południowo-zachodniej strony jego stoki opadaj± do Waksmundzkiej Polany, od północno-wschodniej do doliny Filipki.

Tatry

224

¦wistowa Góra (SK)

2070

Niewybitne wzniesienie w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svią»ovky. Wznosi się pomiędzy ¦wistowym Kopiniakiem (2195 m) na południu a Murowanym Koszarem (Koąiar, 1870 m) na północnym wschodzie.

Tatry

225

Szalony Wierch (SK)

2061

Szalony Wierch, dawniej Głupi Wierch (słow. Hlúpy vrch, ©ialený vrch) - trzeci pod względem wysoko¶ci szczyt Tatr Bielskich na Słowacji. Wznosi się we wschodniej czę¶ci pasma i jest oddzielony od Płaczliwej Skały Szerok± Przełęcz± Bielsk±, a od Zadnich Jatek - Szalon± Przełęcz±. Jest jednym z końców wspólnego odcinka grani głównej Tatr oraz grani głównej Tatr Bielskich (drugim jest Hawrań). Południowa grań Szalonego Wierchu poprzez Przełęcz pod Kop± ł±czy się z Tatrami Wysokimi. Grań ta rozdziela dwa systemy dolin walnych: Doliny Jaworowej i Doliny Kieżmarskiej, a konkretnie jej górne piętra, czyli Dolinę Zadnich Koperszadów oraz Dolinę Przednich Koperszadów. W grani opadaj±cej na Przełęcz pod Kop± znajduje się niewielkie wzniesienie - Szalona Kazalnica (1945 m), oddzielona od szczytu Szalonym Przechodem. Północne zbocza Szalonego Wierchu opadaj± do Doliny Szerokiej i Szalonego Kotła - górnych pięter Doliny do Regli. S± one rozdzielone Wielkim Szalonym Klinem - długim grzbietem odchodz±cym od grani głównej Tatr Bielskich nieco na wschód od szczytu. W górnej czę¶ci od Wielkiego Szalonego Klina odchodzi w stronę północnego zachodu znacznie krótszy Mały Szalony Klin.

Tatry

226

Szatan (SK)

2421

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Satan. Jest najwyższym szczytem w Grani Baszt (Hrebeň báąt), która rozdziela doliny Młynick± (Mlynická dolina) i Mięguszowieck± (Mengusovská dolina). Usytuowany jest pomiędzy Piekielnikow± Turni± (Pekelník, 2374 m) z Czarcim Rogiem, od której oddziela go Szatania Przełęcz (Satanovo sedlo), a Po¶redni± Baszt± (Predná baąta, 2373 m), od której oddziela go Przełęcz nad Czerwonym Żlebem.

Tatry

227

Szer. Jaworzyńska (SK)

2210

Szeroka Jaworzyńska (słow. Javorinská ©iroká) - położony w słowackich Tatrach Wysokich rozłożysty masyw rozdzielaj±cy Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Szeroka Jaworzyńska jest położona w bocznej grani, na północ od Jaworowych Wierchów, łagodniejszej czę¶ci Jaworowej Grani.

Tatry

228

Szpiglasowy Wierch

2172

Szczyt położony w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Hrubý ątít. Wznosi się pomiędzy szczytami: Kop± nad Wrotami (oddzielaj± je Wrota Chałubińskiego) a Wyżnim Kosturem (oddziela je Wyżnia Liptowska Ławka). Stanowi kulminację odcinka nazywanego Liptowskimi Murami (jest to najwyższy szczyt na odcinku od Wrót Chałubińskiego do Czarnej Ławki). Szczyt jest dostępny ze Szpiglasowej Przełęczy, do której łatwo dotrzeć Ceprostrad± od strony Morskiego Oka, trudniej od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich (ubezpieczenia za pomoc± łańcuchów).

Tatry

229

¦nieżny Szczyt (SK)

2465

Zwornikowy wierzchołek w głównej grani Tatr Wysokich, w ich słowackiej czę¶ci, słow. Snehový ątít. Znajduje się na północny wschód od masywu Lodowego Szczytu, oddzielony od Lodowego Zwornika Wyżni± Lodow± Przełęcz± (Vyąné Ąadové sedlo). Z drugiej strony ¦nieżny Szczyt graniczy z Niżnim Baranim Zwornikiem (Niľná Barania stráľnica) w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy), oddzielony jest od niego ¦nieżn± Przełęcz± (Ąadové sedlo). Góruje nad dwiema dolinami: Dolin± Pięciu Stawów Spiskich i Dolin± Czarn± Jaworow±.

Tatry

230

¦winica

2302

Zwornikowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o dwóch wierzchołkach, różni±cych się wysoko¶ci± o 10 m, słow. Svinica. Zaliczana jest do Diademu Polskich Gór. Ma kształt szerokiej piramidy skalnej, jest pierwszym od zachodu wybitnym szczytem (o wybitno¶ci ponad 100 m) Tatr Wysokich i kapitalnym punktem widokowym. Dwa wierzchołki ¦winicy rozdziela przełęcz - ¦winicka Szczerbina Niżnia (2278 m), opada spod niej Żleb Blatona. Wyższy wierzchołek ma 2302 m i prowadzi na niego szlak turystyczny. Niższy, zwany wierzchołkiem taternickim, ma wysoko¶ć 2291 m i jest niedostępny turystycznie. Niektórzy za trzeci wierzchołek uznaj± też niewybitny garb ¦winickiej Kopy. Punktem zwornikowym, przez który przebiega granica państwowa pomiędzy Polsk± a Słowacj±, jest jej główny wierzchołek. ¦winica leży w miejscu załamania się głównego grzbietu Tatr pod k±tem prostym i odej¶cia bocznej, 9-kilometrowej długo¶ci wschodniej grani ¦winicy zakończonej Wołoszynem. Odcinkiem tej grani od Przełęczy Zawrat (2156 m) poprowadzono szlak Orlej Perci.

Tatry

231

¦wistowa Czuba

1763

Kulminacja kończ±ca północne ramię Opalonego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Często błędnie nazywana jest ¦wistówk±. Z rejonu ¦wistowej Czuby rozległe widoki na potężny masyw Wołoszyna, Dolinę Pięciu Stawów Polskich i Dolinę Roztoki z zawieszon± wysoko Dolink± Buczynow±.

Tatry

232

¦wistowy Szczyt (SK)

2383

Trójwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svią»ový ątít. Wznosi się pomiędzy Dzik± Turni± (Divá veľa) a Jaworowym Szczytem (Javorový ątít). Szczytowa grań masywu ¦wistowego Szczytu zawiera trzy kulminacje, spo¶ród których najwyższy jest południowo-zachodni Wielki ¦wistowy Szczyt. ¦rodkowym wierzchołkiem jest Po¶redni ¦wistowy Szczyt, od którego na północny zachód odchodzi ¦wistowa Grań. Tuż na wschód od niego znajduje się Mały ¦wistowy Szczyt. Przeł±czka między Wielkim a Po¶rednim ¦wistowym Szczytem to ¦wistowa Szczerbina, natomiast Po¶redni i Mały ¦wistowy Szczyt rozdzielone s± ¦wistowym Zawracikiem.

Tatry

233

Wlk. Teriańska T. (SK)

2374

Wielka Teriańska Turnia, słow. Terianska veľa - najwybitniejsza i najwyższa turnia (oprócz Hrubego Wierchu) znajduj±ca się w Grani Hrubego w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich

Tatry

234

Tomanowy Wierch

1977

Szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, któr± biegnie granica polsko-słowacka, słow. Poµská Tomanová. Znajduje się w załamaniu głównej grani, pomiędzy Ciemniakiem w Czerwonych Wierchach, od którego oddziela go niższy i mało wybitny wierzchołek Suchego Wierchu Tomanowego i Tomanowa Przełęcz (1686 m), a Smreczyńskim Wierchem, oddzielony od niego Smreczyńsk± Przełęcz± (1799 m). W grani pomiędzy Tomanowym Wierchem a Smreczyńsk± Przełęcz± znajduje się niewybitny wierzchołek Tomanowej Kopy będ±cy zwornikiem dla Zadniego Smreczyńskiego Grzbietu. Pomiędzy tym grzbietem a główn± grani± od Suchego Wierchu Tomanowego do Tomanowej Kopy znajduje się Dolina Sucha Tomanowa.

Tatry

235

Trubacz Zach. (BOP)

818

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Znajduje się na wschodnim końcu tego pasma, w grzbiecie ci±gn±cym się od Przełęczy Pieni±żkowickiej (717 m) poprzez Bucznik (783 m), Trubacz i Janiłówkę (817 m) do Przełęczy Sieniawskiej oddzielaj±cej Beskid Orawsko-Podhalański od Gorców.

236

Trzy Korony (Pieniny)

982

Najwyższy szczyt w Pieninach ¦rodkowych, złożony z kilku wierzchołków. Najwyższym jest Okr±glica, na której znajduje się platforma widokowa. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Pienin Wła¶ciwych.

237

Trzydniowiański W.

1758

Trzydniowiański Wierch - szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w do¶ć długiej północnej grani Kończystego Wierchu i jest ostatnim na północ wybitniejszym szczytem w tej grani. Ma trzy grzbiety: południowy, leż±cy w tej grani, północny, zwany Kulawcem i będ±cy jej przedłużeniem, północno-zachodni zakończony wzniesieniem zwanym Rop±. Trzydniowiański Wierch s±siaduje ze znajduj±cym się na południe Czubikiem (1845 m), od którego oddzielony jest Przełęcz± nad Szyj± (1754 m). Pomiędzy północn± i północno-zachodni± grani± Trzydniowiańskiego Wierchu znajduje się w±ska Dolina Trzydniowiańska oraz krótszy od niej żleb Krowiniec. Trzydniowiański Wierch ma dwa wierzchołki. Niższy ma wysoko¶ć 1758 m. Na południe, ok. 150 m od niego w południowej grani znajduje się drugi, nienazwany wierzchołek o wysoko¶ci 1762 m. Wschodnie stoki Trzydniowiańskiego Wierchu opadaj± do Doliny Starorobociańskiej (wschodnie odgałęzienie górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich kilka żlebów, w kierunku od północy na południe s± to: Mokry Żleb, Wydarty Żleb i Dwojakowy Żleb. Południowo-zachodnie stoki opadaj± do Doliny Jarz±bczej (zachodnie odgałęzienie górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich grzbiet Po¶redniej Kopy oddzielaj±cy Szeroki Żleb od W±skich Żlebków.

Tatry

238

Tępa (Tupa, SK)

2284

Zwornikowy szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, po stronie słowackiej, słow. Tupá. Od masywu Kończystej oddzielony jest Stwolsk± Przełęcz±, a od Osterwy - Przełęcz± pod Osterw±. Od wierzchołka Tępej wybiega krótka grań, która oddziela Dolinę Wielkiej Huczawy od Doliny Stwolskiej. Kulminacj± tej grani jest Klin, oddzielony od Tępej płytko wcięt± Przełęcz± pod Klinem.

Tatry

239

Turbacz (Gorce)

1310

Najwyższy szczyt Gorców, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Gniazda Turbacza. Na wschodnim zboczu znajduje się schronisko PTTK na Turbaczu, z którego jest dobry widok między innymi na Tatry. Spod schroniska na szczyt prowadzi fragment czerwonego Głównego Szlaku Beskidzkiego, który potem schodzi w dół na północ. Szczyt nie jest specjalnie widokowy ze względu na zalesienie. Znajduje się tutaj kamienny obelisk oraz żelazny krzyż. Schronisko stanowi węzeł gorczańskich szlaków - poza czerwonym GSB przechodz± tutaj również żółty, zielony i niebieski szlak.

240

Samkowy Zwornik

1317

Wierzchołek w północno-wschodnim grzbiecie Łysanek w polskich Tatrach Zachodnich. Na niektórych mapach jest błędnie oznaczony jako turnia Kiernia, w istocie Kiernia znajduje się gdzie indziej - na wschodnim zboczu poniżej Jatek.

Tatry

241

Turnia nad Dziadem

1902

Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w końcowej czę¶ci grzbietu Wołoszyna, oddzielaj±cego Dolinę Waksmundzk± od Doliny Roztoki i Doliny Białki. Turnia nad Dziadem jest ostatnim na północny wschód ze skalistych wzniesień w grzbiecie Wołoszyna. Od strony południowo-zachodniej poprzez w±sk± przełęcz Karbik graniczy z Wierchem nad Zagonnym Żlebem, natomiast jej grzbiet północno-zachodni opada łagodnie w kierunku Wyżniej i Niżniej Kopki oraz Palenicy Białczańskiej. W południowo-wschodnim żebrze szczytu znajduje się niewielka fajka skalna nazywana Dziadem - st±d pochodzi nazwa turni.

Tatry

242

Turnia nad Szczotami

1741

Tatry

Tatry

243

Upłaziańska Kopa

1796

Kopulasty szczyt w długiej północno-zachodniej grani Ciemniaka w Czerwonych Wierchach w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się poniżej Chudej Turni (1858 m), oddzielony od niej Przeł±czk± przy Kopie (ok. 1775 m).

Tatry

244

Upłaziańska Kopka

1457

Wyróżniaj±ce się wzniesienie w długiej północno-zachodniej grani Ciemniaka, oddzielaj±cej Dolinę Ko¶cielisk± od Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. znajduje się w dolnej czę¶ci tego grzbietu, poniżej Pieca.

Tatry

245

Upłaziański Wierszyk

1203

Niewielkie wzniesienie w grzbiecie Adamicy, stanowi±cym zakończenie północno-zachodniej grani Ciemniaka w polskich Tatrach Zachodnich

Tatry

246

Uhrocie Kasprowe

1852

Tatry Zachodnie

Tatry

247

Małe Uhrocie Kasprowe

1750

Niewielka kopka wznosz±ca się w grani Uhrocia Kasprowego w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tej grani pomiędzy przełęcz± Mechy (1662 m), oddzielaj±c± j± od Kopy Magury, a płytk± przeł±czk± Niżnie Kasprowe Siodło, oddzielaj±c± od kulminacji Uhrocia Kasprowego. Na południow± stronę Małe Uhrocie Kasprowe opada równym, jednostajnie nachylonym stokiem do Doliny G±sienicowej.

Tatry

248

Wielicka Kopa (SK)

2227

Szczyt w masywie Granatów Wielickich w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Velická kopa. Wielicka Kopa od Dwoistej Turni oddzielona jest Dwoist± Przełęcz±, a od NiedĽwiedzich Czub - NiedĽwiedzi± Przełęcz±. Należy do grupy Granackich Turni - wyższej z dwóch czę¶ci Granatów Wielickich.

Tatry

249

Ostredok (W. Fatra, SK)

1596

Najwyższy szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry na Słowacji. Położony jest w południowej czę¶ci Wielkiej Fatry, na obszarze zwanym Haln± Fatr± (słow. Hôµna Fatra). Posiada dwa wierzchołki - południowy (1596 m) i północny (1593 m), zwany Ostredok - rázcestie (rozej¶cie szlaków). Leży w głównym grzbiecie wyróżniaj±cym się w tej grupie górskiej, lecz już poza wododziałem Wagu i Hronu. Od południa można w nim wyróżnić szczyty: Kríľna (zwornikowy masyw z antenami na szczycie, 1574 m), bezimienny (poza szlakiem, 1559 m), Frčkov (1590 m), Ostredok, Ostredok - rázcestie oraz Suchý vrch (wierzchołek poza szlakiem, otoczony wychodniami skalnymi, 1550 m).

Wielka Fatra

250

W. Kopa Popradzka (SK)

2354

Wielka Kopa Popradzka (słow. Veµká kôpka) - północny, wyższy wierzchołek Kopy Popradzkiej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu, po południowej stronie Przeł±czki pod Kop± Popradzk± (©trbina pod Kôpkami), która oddziela szczyt od Smoczej Grani.

Tatry

251

Wlk. Łomn. Baszta (SK)

2215

Wielka Łomnicka Baszta - najwyższe wzniesienie Łomnickiej Grani (fragmentu południowej grani Łomnicy) w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, inaczej Łomnicka Strażnica, słow. Veµká Lomnická veľa. Od Łomnickiej Kopy oddziela j± Łomnicka Przełęcz, a od My¶liwskiej Czuby oddzielona jest Wyżnim My¶liwskim Przechodem. Na szczyt prowadzi krótki zielony szlak, który odchodzi od górnej stacji wyci±gu krzesełkowego Łomnicki Staw (słow. Skalnaté pleso) - Łomnicka Przełęcz (słow. Lomnické sedlo).

Tatry

252

Wielkie Solisko (SK)

2412

Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich na Słowacji, w tzw. odnodze Krywania, słow. Veµké Solisko. Jest to najwyższy szczyt w Grani Soliska, oddzielaj±cej Dolinę Młynick± od Doliny Furkotnej. Położony jest pomiędzy Furkotem (słow. Furkotský ątít), od którego oddzielaj± go przełęcze Bystry Przechód i Bystra Ławka (słow. Bystré sedlo), a Po¶rednim Soliskiem, od którego oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka.

Tatry

253

Wyżnia Magura (SK)

2095

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Vyąná Magura. Wznosi się w grani Otargańców, oddzielaj±cych Dolinę Raczkow± od Doliny Jamnickiej. Znajduje się w tej grani pomiędzy Po¶redni± Magur± (2050 m), od której oddziela go Rysia Przełęcz, a Raczkow± Czub± (2194 m), najwyższym szczytem tej grani. Pomiędzy Raczkow± Czub± a Wyżni± Magur± znajduje się Jakubińska Przełęcz (2069 m). W zachodnim kierunku (w stronę Doliny Jamnickiej) od Wyżniej Magury odchodzi krótka grzęda, poniżej której spływa potok u podnóży Wyżniej Magury, tworz±cy wodospad zwany Jamnick± Siklaw±.

Tatry

254

W. Brdarowa Grapa (SK)

1859

Wielka Brdarowa Grapa (słow. Veµká brdárova grapa) - najwyższa kulminacja Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Południowe stoki Wielkiej Brdarowej Grapy opadaj± do doliny Koprowicy, północne do Doliny Szpaniej. W zachodnim kierunku s±siaduje z Mał± Brdarow± Grap± (1814 m), po wschodniej stronie znajduje się przełęcz Brdarowy Przechód (ok. 1710 m).

Tatry

255

Waksmundzki Wierch

2189

Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Koszystej, oddzielaj±cym Dolinę Waksmundzk± od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich.

Tatry

256

Walentkowy Wierch

2156

Szczyt w głównej grani Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej. Położony jest na południe od ¦winicy (rozdziela je Walentkowa Przełęcz) i na północny zachód od Gładkiego Wierchu (rozdziela je Gładka Przełęcz). Szczyt ł±czy ze ¦winic± urozmaicona, w±ska Walentkowa Grań, oddzielaj±ca od siebie Dolinę Walentkow± i Dolinkę pod Kołem.

Tatry

257

Wielka Koszysta

2193

Szczyt w Tatrach Wysokich, najwyższy punkt grzbietu Koszystej, oddzielaj±cego Dolinę Waksmundzk± od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich. Od strony północnej graniczy z Mał± Koszyst± (2014 m), od południa natomiast z Waksmundzkim Wierchem (2186 m).

Tatry

258

Wielki Chocz (SK)

1608

Kulminacja Grupy Wielkiego Chocza i najwyższy szczyt całych Gór Choczańskich w Łańcuchu Tatrzańskim, słow. Veµký Choč. Wielki Chocz leży w zachodniej czę¶ci Gór Choczańskich. W skład masywu wchodz± także: 1. Mały Chocz (słow. Malý Choč, 1465 m) na południe od głównego szczytu, oddzielony od niego haln± przeł±czk± Vráca (1422 m), 2. mało wybitny i zalesiony Zadni Chocz (Zadný Choč, 1288 m) na południowy zachód od Małego Chocza, pod którym istniało w latach międzywojennych małe schronisko turystyczne, tzw. Hviezdoslavova útulňa, 3. widokowy Przedni Chocz (słow. Predný Choč, 1249 m) na południowy zachód od Zadniego Chocza, oddzielony z kolei od niego przełęcz± Spuątiak (słow. Sedlo Spuątiak, 1095 m).

259

Wielki Kopieniec

1328

Szczyt wznosz±cy się w reglowej partii polskich Tatr Zachodnich, pomiędzy Dolin± Olczysk± a Dolink± Chłabowsk±. Od Królowego Grzbietu oddziela go Przysłop Olczyski (ok. 1250 m), od s±siedniego Małego Kopieńca (1167 m) Przełęcz między Kopieńcami (1109 m). Ma dwa wierzchołki znajduj±ce się w odległo¶ci ok. 200 m od siebie (wyższy jest wschodni).

Tatry

260

Wielki Kopieniec Choch.

1257

Reglowy szczyt w Dolinie Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na przedłużeniu grzbietu Kulawca odchodz±cego od Trzydniowiańskiego Wierchu w północnym kierunku, w samym k±cie Doliny Chochołowskiej i Doliny Starorobociańskiej. Jego stoki opadaj± do tych dolin oraz do żlebu Krowiniec (często nazywanego Krowim Żlebem), wciętego w północne stoki Trzydniowiańskiego Wierchu. Na południe od wierzchołka Wielkiego Kopieńca znajduje się przeł±czka zwana Kopieńcowym Przechodem (1205 m) oddzielaj±ca go od wyżej położonego, ale mniej wybitnego Małego Kopieńca (1329 m).

Tatry

261

Wielki Krywań (MF, SK)

1709

Najwyższy szczyt Małej Fatry na Słowacji, słow. Veµký Kriváň. Masyw Wielkiego Krywania znajduje się w głównej grani Małej Fatry Krywańskiej, pomiędzy szczytem Pekelník (1609 m) i przełęcz± Snilovské sedlo (1524 m) oddzielaj±c± go od Chleba (drugiego co do wysoko¶ci szczytu Małej Fatry).

262

Wielki Rozsutec (MF, SK)

1610

Jeden z najwyższych i chyba najbardziej charakterystyczny szczyt w tzw. Krywańskiej czę¶ci Małej Fatry, słow. Veµký Rozsutec

263

Wielki Wołoszyn

2155

Szczyt w Tatrach Wysokich, najwyższy punkt grzbietu Wołoszyna, oddzielaj±cego Dolinę Waksmundzk± od Doliny Roztoki

Tatry

264

Wierch Grapa (Harenda)

973

Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położony ponad czę¶ci± Zakopanego o nazwie Harenda. Na zboczu zbudowano wyci±g narciarski.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

265

Wierch Kuca

1305

Reglowy szczyt w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Lejow± od Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajduj±cej się poniżej w tym grzbiecie Zadniej Rosochy (1271 m) oddziela go Lejowe Siodło (1245 m), od znajduj±cego się powyżej Wierchu Spalenisko (1324 m) - nieznaczne Huciańskie Siodło. Wierch Kuca jest zwornikiem - w zachodnim kierunku poprzez przeł±czkę Klinowe Siodło odchodzi od niego krótki grzbiet ł±cz±cy go z Klinow± Czub± (1276 m). Grzbiet ten oddziela od siebie dwie doliny, będ±ce bocznymi odnogami Doliny Chochołowskiej: Wielk± Such± Dolinę i Dolinę Huciańsk±.

Tatry

266

Wierchowina

963

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

267

Witowski Przysłop (PSG)

1164

Szczyt Orawicko-Witowskich Wierchów (czę¶ć Pogórza Spisko-Gubałowskiego), słow. Príslop. Jest najbardziej wysuniętym na południe szczytem w grani głównej Orawicko-Witowskich Wierchów. Znajduje się pomiędzy położonymi już w Tatrach Siwiańskimi Turniami (1065 m), od których oddzielony jest szerok± i rozległ± przełęcz± Brama Orawska (962 m) a Magur± Witowsk± (1232 m).

Pogórze Spisko-Gubałowskie

268

Wlk. Buczynowa Turnia

2184

Wielka Buczynowa Turnia - najwyższy szczyt w grupie Buczynowych Turni, znajduj±cy się w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Buczynowymi Czubami, od których oddziela j± Przełęcz Nowickiego, a Mał± Buczynow± Turni±, od której oddzielona jest Buczynow± Przełęcz±. Jeszcze na pocz±tku XX wieku przez wierzchołek Wielkiej Buczynowej Turni prowadził czerwony szlak Orlej Perci, jednak w okresie międzywojennym zmieniono jej przebieg i obecnie znakowania omijaj± wierzchołek, prowadz±c południowymi stokami. Niebezpieczne przej¶cie poniżej Budzowej Przeł±czki jest ubezpieczone łańcuchami.

Tatry

269

Wlk. Garajowa Kopa (SK)

1969

Wielka Garajowa Kopa (słow. Veµká Garajova kopa) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, należ±cy do Liptowskich Kop (Liptovské kopy). Jest położony pomiędzy Mał± Garajow± Kop± (Malá Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Po¶rednia (Prostredné Garajovo sedlo), a Wielk± Kop± Koprow± (Veµká kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Wyżnia (Vyąné Garajovo sedlo).

Tatry

270

Wlk. Kopa Koprowa (SK)

2052

Wielka Kopa Koprowa (słow. Veµká kopa) - najwyższy szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich. Jest położony pomiędzy Garajowymi Kopami, dokładniej Wielk± Garajow± Kop± (Veµká Garajova kopa), od których oddziela go Garajowa Przełęcz Wyżnia (Vyąné Garajovo sedlo, 1916 m), a Gołymi Wierchami, dokładniej Zadnim Gołym Wierchem (Zadný Holý vrch), od których oddziela go Turkowa Przełęcz (Turkovo sedlo, 1948 m).

Tatry

271

Wlk. Kopa Królowa

1531

Wielka Kopa Królowa - kopulaste wzniesienie we wschodniej czę¶ci Tatr Zachodnich, odgraniczaj±ce od siebie górne piętra doliny Jaworzynki i Doliny Olczyskiej. Znajduje się w długiej północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu, pomiędzy Przełęcz± między Kopami (1499 m) a przełęcz± Diabełek (ok. 1470 m). Na wierzchołku Wielkiej Kopy Królowej grań ta zmienia kierunek o 90 stopni i poprzez Diabełka opada w północno-zachodnim kierunku. Północno-wschodni stok Wielkiej Kopy Królowej opada do Królowej Polany. W północnym kierunku, spod przełęczy Diabełek, opada do Doliny Olczyskiej wielki Żleb Roja. Południowo-wschodnie stoki Wielkiej Kopy opadaj± łagodnie na Królow± Rówień. Stanowiły one dawniej czę¶ć Hali Królowej. Stoki północne stanowiły już tereny Hali Jaworzynki.

Tatry

272

Wołowiec

2064

Szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Volovec. Jest zwornikiem dla trzech grani: od wschodu grani głównej z Jarz±bczym Wierchem i Łopat±, od południowej strony grani głównej z Rohaczami oraz biegn±cej w północnym kierunku bocznej północnej grani Wołowca przez Rakoń i Grzesia do Bobrowca. Ten jeden z najwyższych szczytów polskiej czę¶ci Tatr Zachodnich wznosi się nad dolinami: Chochołowsk±, Rohack± i Jamnick±. Od Rohacza Ostrego oddziela go Jamnicka Przełęcz (1908 m), od Łopaty Dziurawa Przełęcz (1827 m), od Rakonia przełęcz Zawracie (1863 m).

Tatry

273

Wysoka (SK)

2547

Wysoka, słow. Vysoká - dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównym grzbiecie Tatr, po stronie słowackiej. Wierzchołki maj± prawie równ± wysoko¶ć, a rozdziela je położona około 22 m niżej Przeł±czka w Wysokiej (©trbina vo Vysokej). Masyw Wysokiej położony jest pomiędzy masywami Rysów (rozdziela je przełęcz Waga - sedlo Váha) i Ganku (Gánok - rozdziela je szeroka Rumanowa Przełęcz).

Tatry

274

Wysoki Wierch (PSG)

1017

Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położony ponad Bukowin± Tatrzańsk±

Pogórze Spisko-Gubałowskie

275

Zad. Garajowa Kopa (SK)

1949

Szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Tichý kopec, Zadná Garajova kopa. Jest położona pomiędzy Cichym Wierchem (Tichý vrch), od którego oddziela go Wierchcicha Przeł±czka (Tiché sedlo), a Mał± Garajow± Kop± (Malá Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Niżnia (Niľné Garajovo sedlo) położona na wysoko¶ci ok. 1900 m.

Tatry

276

Zadni Goły Wierch (SK)

1970

Zadni Goły Wierch Liptowski (słow. Zadný Holý vrch) - szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich. Jego zachodnie stoki opadaj± do doliny Koprowicy, w dolnej czę¶ci podcięte s± urwiskiem, za¶ wschodnie do Doliny Koprowej. Położony jest pomiędzy Wielk± Kop± Koprow± (Veµká kopa), od której oddziela go Turkowa Przełęcz (Turkovo sedlo, 1948 m), a Skrajnym Gołym Wierchem (Krajný Holý vrch), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Wyżnia (Vyąné kôprovické sedlo, 1934 m).

Tatry

277

Zadnia Sołtysia Kopa

1420

Szczyt w pa¶mie reglowym polskich Tatr Wysokich, w grupie Kop Sołtysich. Znajduje się w odległo¶ci 500 m (w prostej linii) na północ od Ostrego Wierchu (1475 m), od którego oddziela go Zadnia Przełęcz Sołtysia (1386 m). Grzbiet biegn±cy od Ostrego Wierchu rozgałęzia się na niej na dwa grzbiety: północno-zachodni grzbiet Kop Sołtysich, oddzielaj±cy Jaworzyński Żleb i Dolinę Łężn± po wschodniej stronie od dolinki Skalnite i żlebu Podspad po zachodniej stronie oraz grzbiet północno-wschodni o nazwie Przysłop Filipczański, oddzielaj±cy Jaworzyński Żleb i Dolinę Łężn± po zachodniej stronie od doliny Filipki po wschodniej stronie.

Tatry

278

Zadni Granat

2239

Najwyższy z trzech wierzchołków masywu Granatów w długiej wschodniej grani ¦winicy, w polskich Tatrach Wysokich. Jest położony na trasie Orlej Perci, w grani ł±cz±cej ¦winicę poprzez Kozi Wierch z Buczynowymi Turniami. Szczyt graniczy od północy z Po¶rednim Granatem (2234 m), od którego oddzielony jest niewybitn± Po¶redni± Sieczkow± Przeł±czk± (2218 m). Na południu Zadni Granat graniczy z Czarnymi ¦cianami, oddzielonymi Zadni± Sieczkow± Przeł±czk± (2194 m). Zachodnie zbocza Granatów opadaj± do Doliny G±sienicowej z Czarnym Stawem G±sienicowym, natomiast wschodnie do Dolinki Buczynowej, niewielkiej dolinki polodowcowej odgałęziaj±cej się od Doliny Roztoki.

Tatry

279

Zadni Wierch (M. Ciche)

1069

Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, będ±cym czę¶ci± Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w grzbiecie ci±gn±cym się od Wierchporońca w północno-zachodnim kierunku do Poronina.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

280

Zad. Kopa Jaworz. (SK)

1674

Zadnia Kopa Jaworzyńska, Zadnia Kopa, dawniej Mały Upłaz, słow. Zadná kopa - szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká, 2210 m), oddzielaj±cym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) i Dolinę Białki od Doliny Szerokiej (©iroká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Horwackiego Wierchu (Horvátov vrch, 1902 m) oddzielony jest Przełęcz± pod Zadni± Kop± (Močidlá, 1596 m), a od Golicy (Holica, 1628 m) - płytk± Trybsk± Przełęcz±. Ze szczytu wybiega na północny wschód krótki grzbiet opadaj±cy ku Wywierom (Vyvieranie) w Dolinie Szerokiej i zwany w swej górnej czę¶ci Zadni± Gęsi± Szyj± (Husia ąija).

Tatry

281

Zadnia Kopka

1333

Zadnia Kopka lub Zadnia Kopka Ko¶cieliska - jeden z trzech szczytów Ko¶cieliskich Kopek (pozostałe to: Przednia i Po¶rednia Kopka), wznosz±cych się w pa¶mie reglowym polskich Tatr Zachodnich, pomiędzy Dolin± Ko¶cielisk± a Dolin± Lejow±. Zadnia Kopka jest najwyższym z nich. Od strony zachodniej podcięta jest urwiskiem ¦wińskiej Turni. Od Przedniej Kopki oddziela j± głęboki W¶ciekły Żleb, stoki południowe opadaj± do Zastolańskiego Żlebu.

Tatry

282

Zadnia Rosocha

1271

Szczyt w grzbiecie wznosz±cym się pomiędzy Dolin± Lejow± i Dolin± Chochołowsk± w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajduj±cego się wyżej Wierchu Kuca (1305 m) oddziela go przełęcz Lejowe Siodło (ok. 1245 m), od położonej niżej Skrajnej Rosochy (1262 m) przełęcz Rosochowate Siodło (ok. 1250 m). Wschodnie stoki Zadniej Rosochy opadaj± do Doliny Lejowej. W północno-zachodnim kierunku od jej wierzchołka odchodzi grzęda. Po południowej stronie tej grzędy znajduje się Wielka Sucha Dolina (odnoga Doliny Chochołowskiej), po północnej - Rosochowaty Żleb opadaj±cy do Wielkiej Suchej Doliny.

Tatry

283

Zadnie Jatki (SK)

2020

Dwuwierzchołkowy szczyt, znajduj±cy się w Tatrach Bielskich na Słowacji, w ich głównej grani, słow. Zadné Jatky. S± najwyższym punktem zachodniej czę¶ci tej grani, odchodz±cej od grani głównej Tatr, dla której zwornikiem jest Szalony Wierch. Zadnie Jatki s± pierwszym od zachodu szczytem trzykilometrowej grani Bielskich Jatek (Jatky), w której dalej na wschód znajduj± się Po¶rednie Jatki i Skrajne Jatki (Przednie Jatki). Szczyt od Szalonego Wierchu oddzielony jest wyraĽn±, trawiast± Szalon± Przełęcz± (Sedlo pod Hlúpym, 1936 m). Zadnie Jatki maj± dwa wierzchołki. Zachodni wierzchołek ma 2020 m i jest czwartym co do wysoko¶ci szczytem w pa¶mie Tatr Bielskich. Wierzchołek wschodni znajduje się około 800 m na wschód od niego i osi±ga 1984 m. Pomiędzy nimi nie ma wyraĽnych obniżeń. Dalej na wschód znajduje się niewybitna Przeł±czka nad Wielkim Koszarem (1950 m), oddzielaj±ca szczyt od trawiastego grzbietu Po¶rednich Jatek.

Tatry

284

Zawrat Kasprowy

1623

Fragment północno-zachodniej grani Kopy Magury w polskich Tatrach Zachodnich. Inna nazwa to Jaworzyńskie Turnie.

Tatry

285

Zawratowa Turnia

2247

Turnia we wschodniej grani ¦winicy w Tatrach Wysokich. Znajduje się w tej grani między Niebiesk± Turni±, oddzielon± Niebiesk± Przełęcz± (2230 m), a Małym Kozim Wierchem (2228 m), od którego oddziela j± przełęcz Zawrat (2156 m). Od Zawratowej Turni odchodzi w kierunku północnym Grań Ko¶cielców, w której wyróżniaj± się kolejno od turni Zadni Ko¶cielec (2162 m, oddzielony Myln± Przełęcz±), Ko¶cielec (2156 m) i Mały Ko¶cielec (1866 m). Zawratowa Turnia wznosi się nad trzema kotłami lodowcowymi. Jej północno-zachodnie stoki opadaj± do Mylnej Kotlinki (najwyższe piętro Doliny Zielonej G±sienicowej, północno-wschodnie do Kotła Zmarzłego Stawu G±sienicowego, południowe do Dolinki pod Kołem (najwyższe piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich).

Tatry

286

Wierch Zgorzelisko

1105

Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, będ±cym czę¶ci± Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Leży ponad miejscowo¶ci± Małe Ciche, w grzbiecie ci±gn±cym się od Wierchporońca w północno-zachodnim kierunku do Poronina. Na zachodnim zboczu (schodz±cym do Małego Cichego) znajduje się stok narciarski, na wschodnim stoi Hotel Tatry.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

287

Zmarzły Szczyt (SK)

2396

Zwornikowy szczyt w głównej grani Tatr, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Popradský Ąadový ątít. Od szczytu w kierunku wschodnim odchodzi grań główna (Batyżowiecka Grań) ze szczytami: Kaczym i Batyżowieckim. Grań rozdziela doliny: Batyżowieck± (Batizovská dolina) i Dolinę Kacz± (Kačacia dolina) należ±c± do systemu Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina). Od Kaczego Szczytu Zmarzły Szczyt jest oddzielony Jurgowsk± Przełęcz±, powyżej nich znajduj± się jeszcze Jurgowskie Wrótka. W kierunku północno-zachodnim odchodzi grań główna ze Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót, ¦nieżnymi Kopami, Zachodnim Szczytem Żelaznych Wrót, Żłobistym, Rumanowym i Gankiem. Grań rozdziela doliny: Dolinę Złomisk (Zlomisková dolina) (odnoga Doliny Mięguszowieckiej) od Doliny Kaczej. Od Wschodniego Szczytu Żelaznych Wrót Zmarzły Szczyt oddziela Rumiska Przeł±czka. W kierunku południowym odchodzi od niego boczna grań grzbietu Kończystej (Končistá), która oddziela Dolinę Złomisk i Dolinę Stwolsk± (©tôlska dolina) od Doliny Batyżowieckiej.

Tatry

288

Żabi Szczyt Wyżni

2251

Szczyt w bezpo¶rednim pobliżu bocznej, granicznej (polsko-słowackiej) grani Tatr Wysokich, odchodz±cej od Rysów w kierunku północnym, słow. Veµký ®abí ątít, Vyąný ®abí ątít. Wznosi się pomiędzy Niżnimi Rysami (oddzielonymi Wyżni± Spadow± Przeł±czk±, Spadow± Turniczk± i Ciężk± Przeł±czk±) a Żabim Mnichem (oddzielonym Białczańsk± Przełęcz± Wyżni±). Tuż poniżej szczytu (na południowy zachód) znajduje się Wyżnia Spadowa Przeł±czka (2235 m), jedyna tatrzańska przełęcz zwornikowa. Od niej w kierunku północno-wschodnim odchodzi długa boczna grań, w której znajduje się wierzchołek Żabiego Szczytu Wyżniego, a dalej, za Młynarzow± Przełęcz±, masyw Młynarza. Oddziela ona Dolinę Ciężk± wraz z Dolink± Spadow± od Doliny Żabich Stawów Białczańskich. Przez Wyżni± Spadow± Przeł±czkę biegnie najdogodniejsze poł±czenie Doliny Rybiego Potoku i Doliny Ciężkiej. Żabi Szczyt Wyżni jest najwyższym wzniesieniem w tzw. Żabiej Grani (Grani Żabiego), rozdzielaj±cej Dolinę Białej Wody (dokładniej jej zachodnie odgałęzienie - Dolinę Żabich Stawów Białczańskich) i Dolinę Rybiego Potoku. Ci±gnie się ona od Żabiego Szczytu Wyżniego przez szczyty Żabiego Mnicha, Żabi Szczyt Niżni, Żabi± Czubę do Siedmiu Granatów.

Tatry

289

Żabi Szczyt Niżni

2098

Szczyt w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malý ®abí ątít, Niľný ®abí ątít. Wznosi się w bocznej Żabiej Grani, rozdzielaj±cej Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina), a dokładniej jej odgałęzienie - Dolinę Żabich Stawów Białczańskich (®abia Bielovodská dolina). Żabi Szczyt Niżni wznosi się wprost nad Morskim Okiem. Usytuowany jest pomiędzy Żabim Mnichem (2146 m) na południu a Żabi± Czub± (2080 m) na północy. Od tego ostatniego szczytu oddzielony jest Przeł±czk± pod Żabi± Czub± (2031 m). Za Żabi± Czub± znajduje się jeszcze wyrównany grzbiet Siedmiu Granatów, końcowy odcinek Żabiej Grani schodz±cy w widły Rybiego Potoku i Białej Wody (Biela voda). W kierunku Żabiego Mnicha (na południe) znajduj± się kolejno: Apostolska Szczerbina, Apostoł VII, Marusarzowa Przeł±czka, Marusarzowa Turnia, szerokie siodło Owczej Przełęczy (2038 m) oraz Owcze Turniczki i Białczańska Przełęcz (2024 m), na której kończy się masyw Żabiego Szczytu Niżniego, a zaczyna masyw Żabiego Mnicha.

Tatry

290

Żabi Wierch Jaw. (SK)

2203

Żabi Wierch Jaworowy (słow. ®abí vrch Javorový) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, leż±cy w Jaworowej Grani, która odchodzi na północny zachód od Małego Jaworowego Szczytu. Od Skrajnej Jaworowej Turni oddziela go Skrajna Jaworowa Przełęcz, a od Zielonego Wierchu Jaworowego płytka przełęcz zwana Żabim Przechodem. Żabi Wierch Jaworowy jest najwyższym z grupy trzech kopulastych Jaworowych Wierchów. Od jego wierzchołka na północny wschód odchodzi grań, która oddziela Dolinę Żabi± Jaworow± od górnej czę¶ci Doliny Jaworowej zwanej Dolin± Zadni± Jaworow±.

Tatry

291

Żabia Turnia Mięgusz.

2335

Żabia Turnia Mięguszowiecka (słow. ®abia veľa) - szczyt w Tatrach Wysokich, położony w głównej grani, na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Żabim Koniem (®abí Kôň, 2291 m) - rozdziela je Żabia Przełęcz Wyżnia (Vyąné ®abie sedlo, 2272 m), a Wołow± Turni± (Volia veľa, 2373 m) - rozdziela je Żabia Przełęcz Mięguszowiecka (Východná volia ątrbina, 2315 m). Żabia Turnia Mięguszowiecka należy do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát) i jest najbardziej na południowy wschód wysunięt± jego kulminacj±. Góruje nad dolinami: Rybiego Potoku i Żabi± Mięguszowieck± (®abia dolina mengusovská), od której wzięła nazwę.

Tatry

292

ŻeleĽnica (BOP)

912

Zalesiony szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, wznosz±cy się ponad miejscowo¶ciami Bielanka Bukowina-Osiedle, Odrow±ż i Pieni±żkowice. ŻeleĽnica znajduje się w grzbiecie, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego oraz dawna granica polsko-węgierska.

Beskid Orawsko-Podhalański

293

Żłobisty Szczyt (SK)

2426

Trójwierzchołkowy szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich, słow. Zlobivá. Znajduje się pomiędzy Rumanowym Szczytem (Rumanov ątít), od którego oddzielaj± go Wyżnia Żłobista Przeł±czka (Vyąná Zlobná ątrbina, ok. 2375 m) i Żłobiste Czuby (Zlobné zuby), a Zachodnim Szczytem Żelaznych Wrót (Západný ľelezný ątít), od którego oddzielony jest Niżni± Żłobist± Przeł±czk± (Niľná zlobná ątrbina). Żłobisty Szczyt ma trzy wierzchołki: północno-zachodni, najwyższy, ¶rodkowy - Żłobista Turnia (słow. Wachterova veľa), południowo-wschodni - Żłobista Kopa (Zlobná kopa). Pomiędzy głównym wierzchołkiem a Żłobist± Turni± położona jest Wyżnia Żłobista Ławka (Vyąná zlobná lávka), tę z kolei od Żłobistej Kopy oddziela szersza Niżnia Żłobista Ławka (Niľná zlobná lávka). W grani na południowy wschód od Żłobistej Kopy znajduj± się jeszcze Po¶rednia Żłobista Przeł±czka (Prostredná zlobná ątrbina) i Mała Żłobista Kopka (Zlobná kôpka). Od Żłobistych Czub z kolei główny wierzchołek oddzielony jest Żłobistymi Wrótkami (Zlobná bránka). Żłobisty Szczyt góruje od wschodu nad Dolin± Złomisk (Zlomisková dolina), a dokładniej nad jej czę¶ci±, Dolink± Rumanow± (Rumanova dolinka), należ±c± do systemu Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina), oraz od zachodu nad Dolin± Kacz± (Kačacia dolina), należ±c± do systemu Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina).

Tatry

294

Żółta Turnia

2087

Ostatni szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodz±cej Skrajnego Granatu (zwornika) w kierunku północnym. Grzbiet ten oddziela Dolinę G±sienicow± od doliny Pańszczycy.

Tatry

295

Biała Skała (SK)

1378

Skaliste wypiętrzenie na zachodnim końcu grani głównej słowackich Tatr Zachodnich, słow. Biela Skala. Po wschodniej stronie Białej Skały znajduje się Biała Przełęcz (1320 m), po zachodniej stronie przełęcz Białe Wrótka (ok. 1240 m). Za Białymi Wrótkami znajduje się druga jeszcze, niższa turnia - Mała Biała Skała.

Tatry

296

Czarna G. Kwacz. (SK)

1093

Szczyt ponad słowack± Dolin± Kwaczańsk±, zaliczany do Gór Choczańskich

Góry Choczańskie

297

Fatrowa (SK)

1456

Szczyt w zachodnim grzbiecie Babek w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Fatrová. Na Fatrowej grzbiet ten rozgałęzia się na trzy grzbiety opadaj±ce do dolnej czę¶ci Doliny Guniowej i nad Kotlinę Liptowsk±.

Tatry

298

Hradkova (SK)

1206

Szczyt ponad słowack± Dolin± Kwaczańsk±, zaliczany do Gór Choczańskich, znajduj±cy się w tzw. Grupie Prosiecznego

Góry Choczańskie

299

Hunova (SK)

1095

Tatry Zachodnie

Tatry

300

Wyżnia Kopa Siel. (SK)

1018

Wyżnia Kopa Sielnicka (słow. Kamenné, 1018 m) - szczyt na zachodnim krańcu słowackich Tatr Zachodnich. Znajduje się w zachodnim grzbiecie Fatrowej (Fatrová). Grzbiet ten rozgałęzia się niżej na dwa ramiona, obejmuj±ce Kamienny Żleb, uchodz±cy do Doliny Suchej Sielnickiej. Wyżnia Kopa znajduje się w orograficznie lewym ramieniu, w prawym jest Niżnia Kopa.

Tatry

301

Klin (M. Baraniec, SK)

2044

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich w grani Barańców, słow. Malý Baranec. Znajduje się w tej grani pomiędzy szczytem Szczerbawy (2149 m) a Małym Barańcem (1947 m), oddzielony od nich płytkimi i rozległymi przełęczami. Jego wschodnie zbocza opadaj± do Doliny Jamnickiej, a zachodnie do w±skiej Doliny Tarnowieckiej.

Tatry

302

Mała Kopa (Siwy W., SK)

1637

Szczyt w bocznej, południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Malá kopa. Wznosi się pomiędzy Wielk± Kop± (Veµká kopa, 1648 m) na północnym wschodzie a Babkami (Babky, 1566 m) na południowym zachodzie. Od Wielkiej Kopy szczyt oddzielony jest przełęcz± Przedwrocie (Predúvratie, 1585 m), od Babek natomiast Babkow± Przehyb±, nazywan± też przełęcz± Wałowce lub przełęcz± Hrtany (Babková priehyba, Hrtany, 1491 m). Na wschód z Małej Kopy do Doliny Jałowieckiej opada spłaszczony stok zwany NiedĽwiedzi± Ubocz±, z NiedĽwiedzi± Polan±, przy której znajduje się Chata Czerwieniec (Chata pod Náruľím).

Tatry

303

Opalenica (SK)

1274

Szczyt na południowo-zachodnim krańcu słowackich Tatr Zachodnich, słow. Opálenica. Znajduje się w południowo-zachodnim grzbiecie opadaj±cym z Fatrowej do Podmesztrowej na Kotlinie Liptowskiej. Grzbiet ten oddziela Dolinę Dobroszow± od Doliny Halnej. Niżej grzbiet Opalenicy znów rozgałęzia się na dwa ramiona, pomiędzy którymi znajduje się Chotarny Żleb.

Tatry

304

Ostry Wierch Kwacz. (SK)

1128

Ostry Wierch Kwaczański (słow. Ostrý vrch) - szczyt ponad słowack± Dolin± Kwaczańsk±, zaliczany jeszcze do Tatr Zachodnich, jako najdalej na zachód wysunięte ich wzniesienie. Leży na końcu bocznego grzbietu odchodz±cego na południowy zachód od znajduj±cej się w grani głównej Jaworzyńskiej Kopy (Javorina, 1277 m). Od Golicy (Holica, 1341 m) jest oddzielony Kwaczańsk± Przełęcz± (Kvačianske sedlo, ok. 1070 m), zwan± też Zawozami.

Tatry

305

Rzędowe Skały (SK)

1640

Zachodnia czę¶ć grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, ci±gn±ca się w grani głównej Tatr od przełęczy Siwy Przechód, od wysoko¶ci ok. 1600 m po szczyt Siwego Wierchu, słow. Radové skaly. Znajduje się na niej ciekawy labirynt skał i turni.

Tatry

306

Rówień (SK)

1268

Tatry Zachodnie

Tatry

307

Skała (Tatry Zach., SK)

1132

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Skala. Znajduje się po wschodniej stronie wylotu Doliny Jałowieckiej w zakończeniu grzbietu Rokitowca (Rakytie) oddzielaj±cego tę dolinę od doliny Skalistego Żlebu (Skalité).

Tatry

308

Sokol (SK)

1316

Tatry Zachodnie

Tatry

309

Solisko (SK)

1530

Tatry Zachodnie

Tatry

310

Suchy Wierch Siel. (SK)

1477

Suchy Wierch Sielnicki (słow. Suchý vrch, Homôµka, 1477 m) - mało wybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zachodniej grani Ostrej, która oddziela główny ci±g Doliny Suchej Sielnickiej od jej odnogi - Doliny Guniowej. W grani tej pomiędzy Suchym Wierchem a Ostr± położona jest płytka przełęcz Sucha Przehyba (1451 m).

Tatry

311

Vsiyaky (SK)

1811

Tatry

Tatry

312

Wlk. Kopa (Ostra, SK)

1653

Mało wybitny, zaro¶nięty kosodrzewin± wierzchołek w bocznej, południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veµká kopa, czasem nazywany jest Bani± (słow. Baňa). Wznosi się pomiędzy Ostr± (Ostrá, 1764 m) na północy a Mał± Kop± (Malá kopa, 1637 m) na południu. Od tej ostatniej Wielka Kopa oddzielona jest przełęcz± Przedwrocie (Predúvratie, 1585 m), od Ostrej natomiast płytko wciętym, nienazwanym siodłem. Zachodnie stoki Wielkiej Kopy opadaj± do Doliny Guniowej, wschodnie do Doliny Bobrowieckiej i wcina się w nie Zapaczny Żleb.

Tatry

313

Apostoły

1953

Tatry

Tatry

314

Buczynowa Strażnica

2242

Tatry, Orla Perć

Tatry

315

Chowańców Wierch (SK)

1038

Wzgórze po północnej stronie słowackiej miejscowo¶ci Jaworzyna Tatrzańska, zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Chovancov vrch

Pogórze Spisko-Gubałowskie

316

Chuda Turnia

1858

Tatry Zachodnie

Tatry

317

G±sienicowa Turnia

2280

Turnia we wschodniej grani ¦winicy w Tatrach Wysokich. Ma cztery wierzchołki o wysoko¶ciach w kierunku od zachodu na wschód: 2266 m, 2279 m, 2279 m, 2280 m. Od s±siedniej Niebieskiej Turni (2262 m) oddziela je Niebieska Przeł±czka Wyżnia (2253 m), a od ¦winicy G±sienicowa Przeł±czka (2260 m), ¦winicka Kopa (2298 m) i ¦winicka Szczerbina Wyżnia (2295 m)

Tatry

318

Gładka Kotelnica

1990

Dwuwierzchołkowa czuba skalna w grani Liptowskich Murów w Tatrach Wysokich, będ±cej fragmentem grani głównej Tatr, słow. Hladká Kotolnica. Znajduje się między Gładk± Ławk± (słow. Hladká lávka, ok. 1965 m) i Wyżni± Kotelnicow± Ławk± (słow. Vyąná kotolnicová lávka, ok. 1975 m) w grani, któr± biegnie granica polsko-słowacka. Na północ opada skalistym, stromym zboczem do Czarnego Stawu Polskiego, na południe również skałami do Doliny Koprowej. W północne stoki między Gładk± Kotelnic± i Wielk± Kotelnic± wcina się Usypisty Żleb.

Tatry

319

Granat

1751

Tatry

Tatry

320

Hrubas

1499

Słabo wyodrębniony wierzchołek we wschodniej grani masywu Bobrowca w polskich Tatrach Zachodnich. Grań ta oddziela główny ci±g Doliny Chochołowskiej od jej odnogi - doliny Głębowiec. Tuż poniżej wierzchołka Hrubasa, po południowej stronie grani, znajduj± się dolomitowo-wapienne skały zwane Piecami. Na Hrubasie grań zmienia kierunek na północno-wschodni.

Tatry

321

Kalacka Kopa

1592

Szczyt we wschodnim grzbiecie Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to niewielka kopka w grani, ale ma znaczenie topograficzne, gdyż grzbiet rozgałęzia się w niej na dwie granie. W południowo-wschodnim kierunku (potem zakręca na północny wschód) opada grań zwieńczona Kalack± Turni± (1383 m), w północno-wschodnim kierunku ci±gnie się Biały Grzbiet ł±cz±cy Giewont z Mał± Krokwi± w masywie Krokwi. Pomiędzy tymi grzbietami znajduje się opadaj±cy na Kalatówki żleb Kalackie Koryto. Tuż po zachodniej stronie Kalackiej Kopy w grani Giewontu znajduje się przełęcz Wrótka, do której Kalacka Kopa opada ¶cian± o wysoko¶ci kilkunastu metrów. Na południow± stronę opadaj± strome ¶ciany do Doliny Kondratowej.

Tatry

322

Kalacka Turnia

1383

Turnia wznosz±ca się nad polan± Kalatówki w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zakończeniu wschodniego grzbietu Długiego Giewontu.

Tatry

323

Kazalnica (Czerw. W.)

1767

Tatry Zachodnie

Tatry

324

Kobylarz

1430

Tatry Zachodnie - regle

Tatry

325

Kobylarzowa Turnia

1700

Tatry Zachodnie

Tatry

326

Kołowa Czuba

2105

Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, w południowej grani odchodz±cej od Małego Koziego Wierchu (2228 m), która rozdziela górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich na Dolinkę pod Kołem i Dolinkę Pust±. Od szczytu Małego Koziego Wierchu oddziela go przełęcz Schodki (ok. 2085 m). Nazwa przełęczy zwi±zana jest z poziomo ułożonymi, niewielkimi tarasikami od strony Pustej Dolinki.

Tatry

327

Kozie Czuby

2263

Szczyt o trzech wierzchołkach (od zachodu na wschód kolejno: 2239 m, 2256 m, 2263 m) w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, w masywie Koziego Wierchu. Przez szczyt ten prowadzi najtrudniejszy tatrzański znakowany szlak turystyczny zwany Orl± Perci±.

Tatry

328

Łysa Skałka

1119

Tatry - regle

Tatry

329

Mała Buczynowa Turnia

2172

Szczyt w grupie Buczynowych Turni, znajduj±cy się w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Wielk± Buczynow± Turni±, od której oddziela j± głęboka Buczynowa Przełęcz, a Ptakiem, od którego oddziela j± Wyżnia Przeł±czka pod Ptakiem. Mała Buczynowa Turnia to szczyt o dwóch wierzchołkach (północno-wschodnia kulminacja ma 2172 m, południowo-zachodnia 2168 m), oddzielonych od siebie niewielkim siodełkiem. Szlak Orlej Perci prowadzi grani± w pobliżu szczytu, a następnie obniża się i omija Wyżni± Przeł±czkę pod Ptakiem, Ptaka i Kopę nad Krzyżnem (2135) trawersem przez trawiaste zbocza na Krzyżne.

Tatry

330

Mała Kotelnica

1974

Mała Kotelnica, inaczej Wschodnia Kotelnica, słow. Malá Kotolnica, Východná Kotolnica - czuba skalna w grani Liptowskich Murów w Tatrach Wysokich, będ±cej fragmentem grani głównej Tatr. Znajduje się między Niżni± Czarn± Ławk± (słow. Niľná Čierna lávka, 1950 m) i Niżni± Kotelnicow± Ławk± (słow. Niľná kotolnicová lávka, 1955 m) w grani, któr± biegnie granica polsko-słowacka. Do Niżniej Czarnej Ławki opada ¶cian± o wysoko¶ci 30 m. Od Wielkiej Kotelnicy na zachodzie odddzielona jest Po¶redni± Kotelnic± (1980 m), a od Niżniego Kostura na wschodzie - Czarn± Kotelnic± (1963 m). Na północ opada ¶cian± do piargów nad Czarnym Stawem Polskim, na południe również skałami, ale łagodniej do Doliny Koprowej.

Tatry

331

Mały Wołoszyn

2145

Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Wołoszyna, oddzielaj±cym Dolinę Waksmundzk± od Doliny Roztoki. Jest pierwszym od zachodu z kilku wierzchołków położonych w grani Wołoszyna i na zachód opada w stronę przełęczy Krzyżne. Grzbiet oddziela się od grani Buczynowych Turni i Koszystej w jej okolicach. Zwornikiem nie jest sama przełęcz, lecz trawiasta równinka położona tuż ponad ni±, w stronę Małego Wołoszyna. Od strony wschodniej Mały Wołoszyn graniczy z najwyższym punktem grzbietu, Wielkim Wołoszynem. Pomiędzy tymi wzniesieniami położona jest Wołoszyńska Szczerbina, z której opada do Doliny Roztoki Urwany Żleb.

Tatry

332

Mnich Małoł±cki

1635

Tatry Zachodnie

Tatry

333

Mnichy Chochołowskie

1540

Tatry Zachodnie

Tatry

334

Mylna Kopa

2159

Tatry

Tatry

335

Nad Zagonnym Żlebem

2039

Wierch nad Zagonnym Żlebem lub Zagonny Wierch - szczyt w Tatrach Wysokich, położony w ¶rodkowej czę¶ci grzbietu Wołoszyna, oddzielaj±cego Dolinę Waksmundzk± od Doliny Roztoki. Od strony zachodniej ze szczytem graniczy Skrajny Wołoszyn, oddzielony płytk±, nienazwan± przełęcz±. Główny grzbiet Wołoszyna prowadzi dalej na północny wschód, poprzez przełęcz Karbik do Turni nad Dziadem.

Tatry

336

Niebieska Turnia

2262

Turnia we wschodniej grani ¦winicy w Tatrach Wysokich, oddzielona od G±sienicowej Turni Niebiesk± Przeł±czk± Wyżni± (2253 m), a od Zawratowej Turni (2262 m) Niebiesk± Przełęcz± (2230 m). Jej północne stoki opadaj± do Mylnej Kotlinki w najwyższym piętrze Doliny Zielonej G±sienicowej, za¶ południowe do polodowcowego kotła Dolinki pod Kołem (górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich).

Tatry

337

Nieborak

1213

Garb w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich, pomiędzy Nosalow± Przełęcz± (1102 m) a Wysokim (1287 m), od którego oddzielony jest przeł±czk± wcięt± zaledwie na ok. 3 m. Zachodnie stoki Nieboraka opadaj± do Doliny Bystrej, wschodnie do Doliny Olczyskiej.

Tatry

338

NiedĽwiedĽ (Miedziane)

1812

Należ±ca do masywu Miedzianego bula w Dolinie Pięciu Stawów Polskich w Tatrach Wysokich. Po jej południowej stronie znajduje się Hruby Piarg, największy stożek piargowy całej doliny, a po stronie północnej teren między NiedĽwiedziem a Wielkim i Przednim Stawem zawalony jest morenami.

Tatry

339

Niżni Kostur

2055

Szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, należ±cy do Liptowskich Murów. Pełna nazwa to Niżni Liptowski Kostur, słow. Niľný kostúr. Od Czarnej Kotelnicy w grani Kotelnicy oddziela go Czarna Ławka, a od Wyżniego Kostura - Niżnia Liptowska Ławka (ok. 2035 m). Przez te szczyty i przełęcze biegnie granica polsko-słowacka. Po słowackiej stronie zbocza szczytu opadaj± do Doliny Ciemnosmreczyńskiej.

Tatry

340

Orla Baszta

2177

Szczyt w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Granatami a Buczynowymi Turniami. W grani tej Orla Baszta znajduje się pomiędzy Skrajnym Granatem, od którego oddziela j± Granacka Przełęcz, a Buczynowymi Czubami, od których oddzielona jest szerok± trawiast± przełęcz± Po¶ciel Jasińskiego. Północne stoki grani opadaj± do doliny Pańszczycy, południowe do Dolinki Buczynowej.

Tatry

341

Po¶redni Granat

2234

¦rodkowy z trzech wierzchołków masywu Granatów w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, położony na trasie Orlej Perci

Tatry

342

Ratusz

1296

Tatry Zachodnie - regle

Tatry

343

Ratusz Litworowy

1670

Tatry Zachodnie

Tatry

344

Rozpadła Kopa (SK)

1970

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Rozpadla kopa. Leży w Rozpadłej Grani, która oddziela dwie dolinki: ¦wistówkę Liptowsk± i Dolinkę Rozpadł±. Na wierzchołku Rozpadłej Kopy grań opadaj±ca z Krzesanicy w południowo-wschodnim kierunku zmienia kierunek na wschodni. Rozpadła Kopa znajduje się pomiędzy płytk± przełęcz± Rozpadłe Siodło (ok. 1930 m) a Rozpadł± Przehyb± (ok. 1870 m). Jej zachodnie stoki opadaj± do ¦wistówki Liptowskiej, północno-wschodnie do Dolinki Rozpadłej.

Tatry

345

Saturn

1391

Tatry Zachodnie - regle

Tatry

346

Skr. Pańszczycka Czuba

2155

Skrajna Pańszczycka Czuba - skalista czuba w polskich Tatrach Wysokich, w północnej grani Skrajnego Granatu oddzielaj±cej dolinę Pańszczycę od Doliny Czarnej G±sienicowej. Jest to jedna z dwóch Pańszczyckich Czub. Ma wysoko¶ć 2155 m i znajduje się pomiędzy Pańszczyck± Przeł±czk± Po¶redni± (2145 m) a Pańszczyck± Przełęcz± (2115 m). Jej zachodnie stoki opadaj± do wielkiego żlebu maj±cego wylot w piarżysku Kotła Czarnego Stawu, wschodnie do żlebu uchodz±cego w piarżysku Zadnie Usypy w górnej czę¶ci doliny Pańszczycy.

Tatry

347

Zielona Czuba (SK)

2130

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Zelená kopa, Zelený vrch, ©tít nad Zeleným. Leży w bocznej grani odchodz±cej od Małego Jaworowego Szczytu na północny zachód. Znajduje się pomiędzy Zielonym Wierchem Jaworowym, oddzielonym Zielon± Przełęcz±, a Szerok± Jaworzyńsk±, oddzielon± Szerok± Przełęcz±. Jest to rozłożysty, trawiasty szczyt, wchodz±cy w skład kopulastych Jaworowych Wierchów, które s± łagodniejsz± czę¶ci± Jaworowej Grani. Od Zielonej Czuby w stronę Doliny Białej Wody odchodzi długa grań zwana Zielonym Grzbietem.

Tatry

348

Suchy Wierch Giew.

1539

Szczyt reglowy w polskich Tatrach Zachodnich, wznosz±cy się w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Str±żysk± na zachodzie od Doliny Białego na wschodzie. W grzbiecie tym znajduje się pomiędzy Niżni± Such± Przełęcz± (1508 m) i Czerwon± Przełęcz± (1301 m).

Tatry

349

Czerwona Skałka (SK)

1372

Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Červená skalka, Tisovka. Jest to najwybitniejsze wzniesienie w grzbiecie odchodz±cym na północny zachód ze szczytu Golicy (Holica, 1628 m) w masywie Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká, 2210 m). Grzbiet ten oddziela Dolinę Białki od jej niewielkiego, prawostronnego odgałęzienia - Doliny Czerwonej (Červená dolina), a wznosz± się w nim, oprócz Czerwonej Skałki, Zadnia Cisowa Czuba (Zadná Tisovka, 1370 m) i Skrajna Cisowa Czuba (Predná Tisovka, ok. 1360 m). Od tej ostatniej oddziela Czerwon± Skałkę siodło Cisowej Przełęczy (Predné Tisovské sedlo, 1302 m). W pobliżu wierzchołka, na stronę zachodni± opada kilkudziesięciometrowej wysoko¶ci urwisko, dobrze widoczne z leż±cej na dnie doliny Palenicy Białczańskiej oraz pocz±tkowego fragmentu drogi do Morskiego Oka.

Tatry

350

Tomanowe Stoły

1956

Tatry Zachodnie

Tatry

351

Twarda Kopa

2026

Niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Ciemniaka oddzielaj±cej Dolinę Ko¶cielisk± od jej odnogi - Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w podwierzchołkowej czę¶ci tej grani, zwanej Twardym Grzbietem i jest jego kulminacj±. Od szczytu Ciemniaka oddziela j± płytka przełęcz Szerokie Siodło, znajduj±ca się ok. 80 m od Twardej Kopy. W przeciwnym, północno-zachodnim kierunku stok Twardej Kopy opada do Chudej Przeł±czki (1850 m).

Tatry

352

Upłazkowa Turnia

1650

Tatry Zachodnie

Tatry

353

Wielka Kotelnica

1987

Wielka Kotelnica, słow. Veµká Kotolnica - czuba skalna w grani Liptowskich Murów w Tatrach Wysokich, będ±cej fragmentem grani głównej Tatr. Znajduje się między Po¶redni± Kotelnicow± Ławk± (słow. Prostredná kotolnicová lávka, ok. 1965 m) i Wyżni± Kotelnicow± Ławk± (słow. Vyąná kotolnicová lávka, ok. 1975 m) w grani, któr± biegnie granica polsko-słowacka. Na północ opada skalistym, stromym zboczem do Czarnego Stawu Polskiego, na południe również skałami do Doliny Koprowej. W gwarze podhalańskiej słowo kotelnica pierwotnie oznaczało kotlinę lub inne terenowe zagłębienie, póĽniej kotelnic± zaczęto nazywać miejsce kocenia się i zimowania owiec. Nazwę tę przeniesiono na nazwę grani Kotelnica, a od niej utworzono nazwy szczytów w tej grani.

Tatry

354

Wielka Turnia Mał.

1847

Tatry Zachodnie

Tatry

355

Wielkie Turnie

1350

Tatry Zachodnie - regle

Tatry

356

Wierch pod Fajki

2135

Dwuwierzchołkowy szczyt w grani odchodz±cej od Skrajnego Granatu w kierunku Żółtej Turni (na północ od bocznej grani Tatr Wysokich, przez któr± prowadzi szlak Orlej Perci). Od Żółtej Turni oddziela go Żółta Przełęcz, za¶ pomiędzy nim a Skrajnym Granatem znajduj± się Pańszczycka Przełęcz i Pańszczyckie Czuby. Z Wierchu pod Fajki wyrastaj± liczne skalne formacje - tzw. fajki, od których szczyt wzi±ł swoj± nazwę. Skały s± popularnym miejscem wspinaczek pocz±tkuj±cych taterników w Dolinie G±sienicowej.

Tatry

357

Wysoka Turnia

1643

Tatry Zachodnie

Tatry

358

Wyżni Kostur

2083

Wyżni Kostur lub Wyżni Liptowski Kostur (słow. Vyąný kostúr) - szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, należ±cy do Liptowskich Murów. Od Niżniego Kostura oddziela go Niżnia Liptowska Ławka (ok. 2035 m), a od Szpiglasowego Wierchu Wyżnia Liptowska Ławka (2055 m). Przez szczyty te i przełęcze biegnie granica polsko-słowacka. Zbocza szczytu schodz± do Doliny Pięciu Stawów Polskich i do Doliny Ciemnosmreczyńskiej. Od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich pod szczyt podchodzi Czerwony Piarg, którym biegnie Szpiglasowa Perć.

Tatry

359

Zadni Ko¶cielec

2162

Szczyt w bocznej Grani Ko¶cielców w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się w tej grani pomiędzy Myln± Przełęcz± (2106 m) a Ko¶cielcow± Przełęcz± (2110 m). W grani Zadniego Ko¶cielca wyróżnia się jeszcze kilka drobniejszych turni i przeł±czek, w kierunku od Mylnej Przełęczy na północ s± to: dwuwierzchołkowa Mylna Turnia, przełęcz Po¶rednie Mylne Wrótka, Mylna Kopa (2159 m), przełęcz Wyżnie Mylne Wrótka i Zadni Ko¶cielec.

Tatry

360

Zagonna Turnia

1710

Do¶ć wybitna turnia w północno-zachodniej grani Małoł±czniaka w Czerwonych Wierchach w Tatrach Zachodnich. W Zagonnej Turni i w jej pobliżu znajduj± się liczne jaskinie, m.in. Jaskinia pod Iglic±, Szczelina w Iglicy, Szczelina nad Zagonem, Szczelina pod Zagonn± Turni±, Jaskinia Błotna, Korytarz nad Zagonem, Nyża przy Schodkach, Jaskinia nad Korytem, Dziura nad Korytem, Jaskinia nad Zagonem, Szpara w Zagonnej Turni (inaczej Szpara Shazzy, nazwa nadana przez badacza jaskini Stefana Stefańskiego), Jaskinia pod Żebrem, Schron Partyzantów II, Schron Partyzantów, Tunel pod Siwarow± Dziur±, Siwarowa Dziura.

Tatry

361

Zamarła Turnia

2179

Dwuwierzchołkowy szczyt w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich. Górn± czę¶ci± jego północnej ¶ciany, omijaj±c sam wierzchołek, przechodzi szlak Orlej Perci. Zamarła Turnia położona jest pomiędzy Zmarzłymi Czubami we wschodniej grani Małego Koziego Wierchu (rozdziela je Zmarzła Przełęcz) oraz Kozimi Czubami (rozdziela je Kozia Przełęcz). Na północn± stronę Zamarła Turnia opada do Dolinki Koziej. Słynna południowa ¶ciana Zamarłej Turni opada gładkimi ¶cianami w kierunku Dolinki Pustej w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.

Tatry

362

Zameczki

1431

Grupa turni i skałek w Dolinie Białego w polskich Tatrach Zachodnich, znajduj±ca się w bezimiennym grzbiecie o długo¶ci około 1,5 km, który odgałęzia się od grani Długiego Giewontu około 200 m na zachód od Wrótek i opada w kierunku północnym do Doliny Białego

Tatry

363

Zmarzłe Czuby

2189

Dwie turnie rozdzielone szerok± przełęcz±, znajduj±ce się w polskich Tatrach Wysokich, w długiej wschodniej grani ¦winicy, a dokładnie we wschodniej grani Małego Koziego Wierchu. Od głównego wierzchołka Małego Koziego Wierchu oddziela je w±ska Zmarzła Przeł±czka Wyżnia, z której opada głęboki żleb Honoratka, dawniej zwany Żydowskim Żlebem. ¦ciany północne opadaj± do Kotła Zmarzłego Stawu G±sienicowego. Jest w nich w±ska półka, któr± poprowadzono szlak Orlej Perci. Przej¶cie to ubezpieczone jest łańcuchami i klamrami. Często aż do póĽnego lata zalega tutaj ¶nieg, co było przyczyn± wielu wypadków ¶miertelnych. Strome, południowe ¶ciany Zmarzłych Czub opadaj±ce w kierunku Dolinki Pustej maj± ok. 160 m wysoko¶ci. Od s±siedniej w grani Zamarłej Turni Zmarzłe Czuby oddzielone s± Zmarzł± Przełęcz±.

Tatry

364

Żabi Mnich

2146

Dwuwierzchołkowy szczyt w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. ®abí Mních. Jest położony na południowym krańcu Żabiej Grani, pomiędzy zwornikowym Żabim Szczytem Wyżnim, oddzielonym Białczańsk± Przełęcz± Wyżni±, a Żabim Szczytem Niżnim, oddzielonym Białczańsk± Przełęcz±. Żabia Grań rozdziela dwie doliny: leż±c± w granicach Polski Dolinę Rybiego Potoku oraz znajduj±c± się po stronie słowackiej Dolinę Żabich Stawów Białczańskich.

Tatry

365

Żabia Czuba

2079

Kopulasty szczyt tatrzański, położony w grani odchodz±cej od Żabiego Szczytu Niżniego w kierunku północnym, na granicy polsko-słowackiej, słow. ®abia kopa. Od Żabiego Szczytu Niżniego oddzielona jest Przeł±czk± pod Żabi± Czub± (®abia ątrbina, 2031 m). Żabia Czuba i Żabi Szczyt Niżni leż± w Żabiej Grani (®abí hrebeň), odchodz±cej od Żabiego Szczytu Wyżniego w kierunku północno-wschodnim aż do Siedmiu Granatów. Ta boczna grań Tatr Wysokich rozdziela Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Białej Wody, a dokładniej jej odgałęzienie - Dolinę Żabich Stawów Białczańskich. Grani± t± przebiega granica polsko-słowacka. Spod Przeł±czki pod Żabi± Czub± nad Morskie Oko opada Żabi Żleb, nieco na północ od niego znajduje się Dwoisty Żleb. Od Siedmiu Granatów Żabia Czuba oddzielona jest Żabim Przechodem Białczańskim.

Tatry

366

Żar

1566

Niewybitny szczyt w polskich Tatrach Zachodnich, zwany też pełniej Smreczyńskim Żarem. Wznosi się w zachodnim grzbiecie Ciemniaka oddzielaj±cym Dolinę Tomanow± od W±wozu Kraków w polskich Tatrach Zachodnich.

Tatry

367

Cupel (B. Żyw.)

887

Szczyt we wschodniej czę¶ci Pasma Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma i jest zwornikiem dla trzech grzbietów.

368

Czyrniec (B. Żyw.)

1328

Szczyt w Pa¶mie Policy, należ±cym do Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w jego bocznym grzbiecie odbiegaj±cym od Policy na południowy wschód, do Przełęczy Zubrzyckiej.

369

Domański Wierch

748

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

370

Granderów Wierch

817

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

371

Gawronówka

966

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

372

Plebańska Góra (BOP)

680

Szczyt w masywie Kiełka w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, wznosz±cy się w miejscowo¶ci Sidzina

Beskid Orawsko-Podhalański

373

Heczkowa Góra (BOP)

634

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

374

Skr. Rywocińska T. (SK)

1820

Skrajna Rywocińska Turnia (słow. Predný Oątep) - najniższa z trzech Rywocińskich Turni w grani Rywocin (fragment Zimnowodzkiej Grani) w słowackich Tatrach Wysokich. Od Po¶redniej Rywocińskiej Turni oddziela j± Skrajna Rywocińska Przełęcz, a od Zadniej Zimnej Turniczki oddzielona jest Zadni± Zimn± Ławk±.

Tatry

375

Kiełek (BOP)

960

Najwyższy szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, zaliczanego często do Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w miejscowo¶ci Sidzina, na południowo-wschodniej stronie Pasma Policy, od którego oddzielony jest dolin± potoku Ci¶niawa.

Beskid Orawsko-Podhalański

376

Kuligowa Góra (BOP)

755

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

377

Lubań (Gorce)

1211

Najwyższy szczyt Pasma Lubania w południowo-wschodniej czę¶ci Gorców, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Lubań posiada dwa wierzchołki - zachodni i wschodni. Powszechnie za wyższy uznaje się zachodni (niektóre Ľródła podaj± nawet 1225 m), jednak po dokładniejszych pomiarach wysoko¶ć wynosi 1211 m i jest taka sama jak wierzchołka wschodniego, zwanego też ¦rednim Groniem. Pomiędzy nimi znajduje się rozległa polana Wierch Lubania, która stanowi węzeł szlaków turystycznych. W 2015 roku pod szczytem zachodniego wierzchołka Lubania została wybudowana 22-metrowa wieża widokowa, z której przy dobrej pogodzie ¶wietnie widać Tatry, Jezioro Czorsztyńskie oraz okoliczne pasma górskie.

378

Łysonka

713

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

379

Madejowa (BOP)

808

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, położony ponad miejscowo¶ci± Podwilk

Beskid Orawsko-Podhalański

380

Markówka (BOP)

842

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

381

Międzyczerwienne

732

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

382

Naroże (B. Żyw.)

1076

Mało wybitny szczyt w Pa¶mie Policy w Beskidzie Żywieckim. Wznosi się w tym pa¶mie pomiędzy Urwanic± (1106 m) a Sosk± (1062 m).

383

Pańska Gruba

695

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

384

Radziejowa (B. S±decki)

1266

Najwyższy szczyt Beskidu S±deckiego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Radziejowej. Na górze znajduje się wieża widokowa, otwarta po przebudowie w 2020 roku. Oprócz wieży na szczycie znajduj± się również pomnik 1000-lecia Polski oraz betonowy obelisk. Przez szczyt Radziejowej przechodzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, który ze prowadzi na północny zachód na Mał± Radziejow± (1207 m), Złomisty Wierch (1224 m) i Wielk± Prehybę (1191 m), natomiast w kierunku południowym dochodzi do Przełęczy Żłobki (1104 m), która oddziela Radziejow± od Wielkiego Rogacza (1182 m). Na Przełęcz Żłobki można dotrzeć z Rytra żółtym szlakiem.

385

Ranisberg (Raniszberg)

735

Wzgórze na północnych krańcach Pogórza Spisko-Gubałowskiego, wkraczaj±ce już w Kotlinę Nowotarsk±. Znajduje się w obrębie miejscowo¶ci Szaflary, po zachodniej stronie zakopianki. Spotyka się nazwy Ranisbert, Raniszberg, Ranyzberg lub Szaflarska Skałka. W 1910 roku na pami±tkę 500 rocznicy zwycięstwa w bitwie pod Grunwaldem na szczycie wzgórza mieszkańcy Szaflar postanowili postawić wysoki, żelazny krzyż, który oficjalnie po¶więcono w 1914 roku. Obecnie krzyż przesłaniaj± rosn±ce dookoła wysokie drzewa.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

386

Siwiańskie Turnie

1065

Tatry Zachodnie - regle

Tatry

387

Suchowiański Wierch

985

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

388

Szeligowa

711

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

389

Szeligowski Wierch

970

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

390

Urwanica (B. Żyw.)

1106

Mało wybitny, dwuwierzchołkowy szczyt w Pa¶mie Policy w Beskidzie Żywieckim. Wznosi się w tym pa¶mie pomiędzy Okr±glic± (1247 m) a Narożem (1076 m).

391

Wie¶nostuka

682

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

392

Zdżar (Maruszyna)

773

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

393

Jasna Grapa (B. Żyw.)

1240

Szczyt w Pa¶mie Policy w Beskidzie Żywieckim, dawniej nosił nazwę Złota Grapa. Zlokalizowany jest między wierzchołkami Cupel (na zachodzie, 1233 m) i Jasna Góra (inaczej Kocia Łapa, 1182 m). Jasna Grapa jest poro¶nięta lasem, tylko na samym wierzchołku znajduje się niewielki trawnik. Północne stoki należ± do miejscowo¶ci Skawica i opadaj± w widły dwóch Ľródłowych cieków Skawicy Sołtysiej. Stoki południowo-wschodnie należ± do miejscowo¶ci Sidzina. Porasta je Las Kulawka i spływaj± z nich Ľródłowe cieki potoku Zakulawka.

394

Wysokie Skałki (Pien.)

1050

Najwyższy szczyt Pienin, położony na granicy ze Słowacj±, w Małych Pieninach. Zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Inna polska nazwa to Wysoka, słow. Vysoké Skalky. Na górze znajduje się niewielka platforma widokowa, z której widać między innymi Tatry. Wysokie Skałki leż± w głównej grani Małych Pienin, przez której większ± czę¶ć przechodzi niebieski szlak turystyczny, jednak omija on najwyższy wierzchołek i trzeba na niego zboczyć na południowy wschód od przełęczy Kapralowa Wysoka (935 m). Od strony polskiej do przełęcz najlepiej dotrzeć zielonym szlakiem z Jaworek, który prowadzi najpierw przez atrakcyjny turystycznie W±wóz Homole (wstęp płatny), potem halami z widokiem na znajduj±ce się północy Pasmo Radziejowej w Beskidzie S±deckim, po drugiej stronie Doliny Grajcarka. Po stromym podej¶ciu na przełęcz należy odbić w lewo na szczyt Wysokich Skałek.

395

Dzika Turnia (SK)

2373

Szczyt w głównej grani Tatr, słow. Divá veľa. Leży pomiędzy Mał± Wysok± (oddzielony od niej przełęcz± Rohatka - słow. Prielom), a ¦wistowym Szczytem, od którego oddziela go Dzika Przełęcz.

Tatry

396

Hruba Turnia (SK)

2091

Odosobniona, wybitna turnia rozdzielaj±ca Dolinę ¦wistow± i Dolinę Litworow± w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich

Tatry

397

Turnia n. Koleb± (SK)

1649

Turnia stanowi±ca zakończenie ¦wistowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich

Tatry

398

Turnia n. Rohatk± (SK)

2332

Turnia w grani głównej słowackich Tatr Wysokich. Od wierzchołka Dzikiej Turni oddzielona jest przełęcz± Wyżnia Rohatka, a od Małej Wysokiej - Rohatk±.

Tatry

399

¦wistowa Grań (SK)

1866

Kulminacja ¦wistowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich

Tatry

400

Wielicki Szczyt (SK)

2318

Zwornikowy szczyt w grani głównej słowackich Tatr Wysokich. Na wschód od niego znajduje się szeroka przełęcz Polski Grzebień.

Tatry

401

Bachledzki Wierch

902

Wzgórze na terenie Zakopanego na Pogórzu Spisko-Gubałowskim

Pogórze Spisko-Gubałowskie

402

Bustryk

890

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

403

Cyrhlica (PSG)

896

Wzgórze ponad Chochołowem na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Inne nazwy to Cyrlica lub Cyrylica.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

404

Czubiaki

922

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

405

Gliczarów

922

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

406

Granatówka

967

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

407

Grapa (Gliczarów)

890

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

408

Grapa (Ratułów)

860

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

409

Hrube Niżnie

940

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

410

Hrube Wyżnie

970

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

411

Hurchoci Wierch

1058

Opadaj±cy do Doliny Czarnego Dunajca w Witowie grzbiet Przysłopu Witowskiego (1164 m) w masywie Orawicko-Witowskich Wierchów na Pogórzu Spisko-Gubałowskim

Pogórze Spisko-Gubałowskie

412

Kotelnica Choch.

858

Wzgórze ponad Chochołowem na Pogórzu Spisko-Gubałowskim

Pogórze Spisko-Gubałowskie

413

Kubirówka

922

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

414

Mietłówka

1110

Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Pa¶mie Gubałowskim. Znajduje się w zachodniej czę¶ci tego pasma, w łukowato wygiętym grzbiecie Palenicy Ko¶cieliskiej (1183 m). Od szczytu Mietłówki w kierunku zachodnim opada grzbiet zwany Płazowskim Wierchem.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

415

Nabudza

898

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

416

Olczański Wierch

915

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

417

Płazowski Wierch

1030

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

418

Rolów Wierch

1010

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

419

Rzadkosze

934

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

420

S±del

780

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

421

Siodłowa

731

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

422

Skałka (RogoĽnik)

658

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

423

Smalce

880

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

424

Stasiki

777

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

425

Stefany

877

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

426

Tomalówka

806

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

427

Tominów Wierch

1019

Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim (inaczej zwanym Pasmem Gubałowskim), zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w grzbiecie oddzielaj±cym miejscowo¶ci Dzianisz i Ciche. Nazwa szczytu pochodzi od należ±cego do Dzianisza osiedla Tominy.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

428

Tomiński Wierch

837

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

429

Toporowa Cyrhla

1000

Wzgórze na terenie Zakopanego na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, na szczycie którego zbudowano Hotel Tatra

Pogórze Spisko-Gubałowskie

430

Toporowa Rola

885

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

431

¦wierków Wierch

858

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

432

Wierch Ciche

990

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

433

Zadkowski Wierch

882

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

434

Zmarzły Wierch

891

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

435

Zoniówka

887

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

436

Soska (B. Żyw.)

1067

Beskid Żywiecki (lub Makowski)

437

Furkot

2405

Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania, inaczej Furkotny Szczyt, słow. Furkotský ątít. Jest to szczyt zwornikowy położony pomiędzy Hrubym Wierchem (Hrubý vrch) a Ostr± (Ostrá), od której oddziela go Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo).

Tatry

438

Po¶r. Bednarz. T. (SK)

2340

Po¶rednia Bednarzowa Turnia, słow. Prostredná Bednárova veľa - turnia znajduj±ca się w Grani Hrubego w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od Zadniej Bednarzowej Turni oddzielona jest siodłem Zadniej Bednarzowej Ławki, a od Skrajnej Bednarzowej Turni oddziela j± Po¶rednia Bednarzowa Ławka.

Tatry

439

Po¶r. Garajowa T. (SK)

2349

Po¶rednia Garajowa Turnia, słow. Prostredná Garajova veľa - jedna z wielu turni w Grani Hrubego w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od Zadniej Garajowej Turni oddzielona jest ona siodłem Zadniej Bednarzowej Ławki, a od Skrajnej Garajowej Turni oddziela j± siodło Po¶redniej Garajowej Ławki.

Tatry

440

Skr. Niewcyrska T. (SK)

2360

Skrajna Niewcyrska Turnia, słow. Predná nefcerská veľa - jedna z wielu turni w Grani Hrubego w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Jest położona między Po¶redni± Niewcyrsk± Szczerbin± na południowym wschodzie, oddzielaj±c± j± od Po¶redniej Niewcyrskiej Turni, a Skrajn± Niewcyrsk± Szczerbin± na północnym zachodzie, która oddziela j± od Zadniej Walowej Turni.

Tatry

441

Zad. Garajowa T. (SK)

2349

Zadnia Garajowa Turnia, słow. Zadná Garajova veľa - turnia znajduj±ca się w Grani Hrubego w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od Skrajnej Bednarzowej Turni oddzielona jest ona siodłem Skrajnej Bednarzowej Ławki, a od Po¶redniej Garajowej Turni oddziela j± siodło Zadniej Garajowej Ławki.

Tatry

442

Mały Salatyn (SK)

2046

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, znajduj±cy się w grani głównej, jeden z 6 szczytów grupy Salatynów, słow. Malý Salatín. Od pobliskiego Salatyńskiego Wierchu (2048 m) oddzielony jest niewielk± Po¶redni± Salatyńsk± Przełęcz± (2012 m), a od s±siedniego w kierunku wschodnim szczytu w tej grani - Spalonej Kopy - oddzielony jest dużo głębsz± Zadni± Salatyńsk± Przełęcz± (1907 m).

Tatry

443

Spalona Kopa (SK)

2083

Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, słow. Spálená. Znajduje się w tej grani pomiędzy Pachołem (2167 m), od którego oddziela go płytka Spalona Przełęcz (2055 m), a Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest Zadni± Salatyńsk± Przełęcz± (1907 m), inaczej zwan± też Przełęcz± pod Dzwonem. Zbocza wschodnie Spalonej Kopy opadaj± do zawalonej gruzowiskiem skalnym Doliny Spalonej.

Tatry

444

Bucznik (BOP)

783

Beskid Orawsko-Podhalański

445

Gawron (B. Żyw.)

756

Szczyt we wschodniej czę¶ci Pasma Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w bocznym grzbiecie, schodz±cym na wschód od szczytu Cupel (887 m).

446

Góra Ludwiki (BOP)

653

Szczyt w północno-wschodniej czę¶ci grupy Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, zaliczany również do Beskidu Żywieckiego. Wyrasta w południowym grzbiecie nad wsi± Toporzysko. Inna nazwa tego szczytu to Nad Lasem.

Beskid Orawsko-Podhalański

447

Groniczek (BOP)

894

Szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, będ±cego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czyrniec, Przełęcz Zubrzyck±, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce.

Beskid Orawsko-Podhalański

448

Janiłówka (BOP)

817

Najdalej na wschód wysunięty szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Wznosi się pomiędzy miejscowo¶ciami Pyzówka i Sieniawa, po północno-zachodniej stronie Przełęczy Sieniawskiej (711 m) oddzielaj±cej to pasmo górskie od Gorców.

449

Jawornik (BOP)

635

Szczyt w północno-wschodniej czę¶ci grupy Beskidu Orawsko-Podhalańskiego w Beskidzkie Żywieckim. Znajduje się w grzbiecie, który od Jordanowa ci±gnie się w południowo-zachodnim kierunku przez Jawornik i Górę Ludwiki po Dział.

Beskid Orawsko-Podhalański

450

Kieczura (BOP)

920

Szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, będ±cego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czyrniec, Przełęcz Zubrzyck±, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce.

Beskid Orawsko-Podhalański

451

Kierówka (BOP)

749

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim

Beskid Orawsko-Podhalański

452

Leszczak (BOP)

864

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, znajduj±cy się w długim grzbiecie, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego oraz dawna granica polsko-węgierska

Beskid Orawsko-Podhalański

453

Łysa Góra (BOP)

808

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Znajduje się w długim grzbiecie, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego i dawna granica polsko-węgierska. Łysa Góra znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy Leszczakiem a Przełęcz± Spytkowick±.

Beskid Orawsko-Podhalański

454

Pasieka (BOP)

894

Jeden ze szczytów Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Wznosi się nad miejscowo¶ci± Podszkle, w zakończeniu grzbietu odchodz±cego na południowy zachód od Wielkiego Działu.

Beskid Orawsko-Podhalański

455

Trubacz Wsch. (BOP)

803

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Znajduje się na wschodnim końcu tego pasma, w grzbiecie ci±gn±cym się od Przełęczy Pieni±żkowickiej (717 m) poprzez Bucznik (783 m), Trubacz i Janiłówkę (817 m) do Przełęczy Sieniawskiej oddzielaj±cej Beskid Orawsko-Podhalański od Gorców.

456

Wielki Dział (BOP)

934

Jeden z najwyższych szczytów Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Wznosi się w grzbiecie oddzielaj±cym miejscowo¶ci Podszkle i Harkabuz.

Beskid Orawsko-Podhalański

457

Ptak

2135

Charakterystyczna w kształcie turnia w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, dawniej nazywana Piórem. Znajduje się w grupie Buczynowych Turni, pomiędzy Wyżni± Przeł±czk± pod Ptakiem (ok. 2125 m) a Przeł±czk± pod Ptakiem (2103 m).

Tatry

458

Przypór (B. Żyw.)

1010

Beskid Żywiecki

459

Czyżów Wierszek (BŻ)

930

Beskid Żywiecki

460

Kordelka (B. Żyw.)

1025

Mało wybitny szczyt w Pa¶mie Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się na południowo-wschodnim grzbiecie Okr±glicy, opadaj±cym do miejscowo¶ci Sidzina.

461

Juhaska Turnia (Dł. Giew.)

1830

Turnia w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich, znajduj±ca się pomiędzy Juhask± Przehyb± a Szczerbink±. Na południow± stronę opada kilkudziesięciometrowej wysoko¶ci ¶cian± na Wielki Upłaz w Dolinie Kondratowej, natomiast w północnym kierunku opada z niej do żlebu Banie w Dolinie Str±żyskiej wybitny Juhaski Filar.

Tatry

462

Dr±g (SK)

2330

Wybitna turnia w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Drúk. Od Zmarzłego Szczytu Dr±g oddzielony jest Przełęcz± koło Dr±ga, a od Turni nad Dr±giem - Wyżni± Przeł±czk± koło Dr±ga.

Tatry

463

Sokolica (B. Żyw.)

1367

Najniższy i położony najdalej na wschód wierzchołek w północno-wschodniej grani masywu Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Wschodnie stoki opadaj± stromo bezpo¶rednio do przełęczy Krowiarki, natomiast na południowy zachód od szczytu biegnie główny grzbiet babiogórski w kierunku następnej kulminacji, jak± jest Kępa. Na szczyt Sokolicy prowadzi wygodny, choć stromy szlak z przełęczy Krowiarki, a na szczycie znajduje się taras widokowy.

464

Krzywań (BOP)

801

Beskid Orawsko-Podhalański

465

Gojka (BOP)

860

Beskid Orawsko-Podhalański

466

Wajdów Groń (BOP)

928

Beskid Orawsko-Podhalański

467

Rabska Góra (Gorce)

783

Szczyt w Gorcach, otoczony łukiem Raby, miejscowa nazwa Wierchy

468

Balówka (BOP)

800

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

469

Bania (BOP)

648

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

470

Bednarzowa (BOP)

615

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

471

Beskidy (BOP)

810

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

472

Białoniowa (BOP)

585

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

473

Brożek (BOP)

950

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

474

Danielki (Kaplica, BOP)

880

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

475

Drobniowy Wierch (BOP)

798

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

476

Durczakowa (BOP)

862

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

477

Dział (BOP)

645

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

478

Działek (BOP)

584

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

479

Głowaczów (BOP)

759

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

480

Golgota (BOP)

680

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

481

Gołowie (BOP)

616

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

482

Góra Majowa (BOP)

670

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

483

Góry Gronie (BOP)

710

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

484

Góry Ostojowe (BOP)

735

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

485

Grapa (Toporz., BOP)

566

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

486

Groniki (Paj±ków, BOP)

893

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

487

Groń (Sidzina, BOP)

705

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

488

Groń (Toporz., BOP)

593

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

489

Groń n. Skaw± (BOP)

561

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

490

Grunik (BOP)

813

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

491

Hajdówka (BOP)

534

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, położony na południe od Jordanowa. Na pocz±tku 2023 roku na szczycie Hajdówki wybudowano wysok± na 18 metrów drewnian± wieżę widokow±.

Beskid Orawsko-Podhalański

492

Kamionek (BOP)

914

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

493

Kiczorski Gruń (BOP)

833

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

494

Kiecki (BOP)

620

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

495

Klinowa Grapa (BOP)

825

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

496

Kminowa (BOP)

840

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

497

Kordoń (BOP)

787

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

498

Kuligowski Gruń (BOP)

884

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

499

Kurkowe Smereczki

795

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

500

Łysa (Toporz., BOP)

626

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

501

Ostojów (BOP)

740

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

502

Pastwowa Góra (BOP)

860

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

503

Polany (Kiczorka, BOP)

880

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

504

Róg Strzelca (BOP)

619

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

505

Rysiowska Grapa (BOP)

880

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

506

Rysiówka (BOP)

610

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

507

Spytkowski Groń (BOP)

795

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

508

¦wiecowa Grapa (BOP)

806

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

509

Targoszówka (BOP)

790

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

510

Tempkowa (BOP)

637

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

511

Wierchowacina (BOP)

884

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

512

Wojtyckowa Gr. (BOP)

790

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

513

Wolnik (BOP)

793

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

514

Ziemiaństwo (BOP)

784

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

515

Bucznik (Lipnica, BOP)

812

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

516

Gontówka (BOP)

800

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

517

Groń (Orawka, BOP)

801

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

518

Gwiazdowski Groń (BOP)

788

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

519

Jędraszkowa (BOP)

835

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

520

Kamieniec (BOP)

688

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

521

Koci Zamek (BOP)

711

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

522

Księża Polana (BOP)

840

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

523

Las Krzywań (BOP)

773

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

524

Moniakówka (BOP)

780

Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, inna nazwa to Magoński Groń

Beskid Orawsko-Podhalański

525

Pirogówka (BOP)

650

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

526

Wiertelowski Dział (BOP)

698

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

527

Oszust (B. Żyw.)

1155

Szczyt w Beskidzie Żywieckim (Beskidy Orawskie na Słowacji), inna nazwa to Oszus, słow. Úąust. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy przełęczami Glinka i Przysłop, a dokładniej pomiędzy Równym Beskidem, od którego oddzielony jest Przełęcz± pod Oszusem (950 m) i Kaniówk± (952 m). Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny.

528

Parac (Magura Or., SK)

1325

Magura Orawska

529

Wielka Racza (B. Żyw.)

1236

Najwyższy szczyt grupy Wielkiej Raczy (Worka Raczańskiego) w Beskidzie Żywieckim, zaliczany do Diademu Polskich Gór, słow. Veµká Rača. Na szczycie znajduje się schronisko turystyczne.

530

Beskid (Chochołów)

906

Najdalej na północ wysunięte wzniesienie w masywie Orawicko-Witowskich Wierchów na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, wyrastaj±ce na południowy zachód od Chochołowa

Pogórze Spisko-Gubałowskie

531

Bryjów Wierch (PSG, SK)

1000

Szczyt w zachodniej czę¶ci Magury Spiskiej, leż±cy po stronie słowackiej, niedaleko granicy z Polsk±, słow. Brjov vrch

Pogórze Spisko-Gubałowskie

532

Brzegowski W. Wsch.

921

Wzniesienie na jednym z grzbietów Brzegowskiego Działu na Pogórzu Bukowińskim, które jest zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się na jednym z grzbietów odchodz±cych od Cyrhli nad Białk± (1155 m) w północno-wschodnim kierunku do doliny Białki. Grzbiet ten oddziela dolinę Zawierszańskiego Potoku od doliny Brzegowskiego Potoku.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

533

Bukowina (PSG, SK)

1176

Szczyt słowackiej Magury Spiskiej na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, słow. Bukovina. Znajduje się w zachodniej czę¶ci jej grani głównej, pomiędzy szczytami 1151 m i Smreczyny (Smrečiny, 1158 m).

534

Cisowa Skała (PSG)

685

Pojedyncza skała na granicy Pogórza Bukowińskiego i Kotliny Orawsko-Nowotarskiej na Pogórzy Spisko-Gubałowskim. Jest widoczna z szosy Nowa Biała - Białka Tatrzańska. Na południe od niej znajduje się niższa Grzebieniowa Skałka, obydwie wchodz± w skład tzw. Skalic Nowotarskich.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

535

Cyrhla (PSG, SK)

1042

Szczyt w zachodniej, słowackiej czę¶ci Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Črchla

Pogórze Spisko-Gubałowskie

536

Diel (SK)

1051

Szczyt w południowej czę¶ci Pogórza Orawskiego na Słowacji, czę¶ci Pogórza Skoruszyńskiego, zaliczanego do Pogórza Spisko-Gubałowskiego

Pogórze Spisko-Gubałowskie

537

Dudasowki Wierch (PSG)

1039

Szczyt na Pogórzu Spiskim, wznosz±cy się nad miejscowo¶ci± Łapszanka. Znajduje się w grzbiecie, który odbiega od Holowca (1035 m) w północno-zachodnim kierunku nad dolin± Łapszanki i poprzez Dudasowski Wierch, Kuraszowski Wierch (1038 m) i Na Wierch (896 m) opada do miejscowo¶ci Łapsze Wyżne

Pogórze Spisko-Gubałowskie

538

Grzebieniowa Skała (PSG)

665

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

539

Paj±kówka (Szymoszk.)

1129

Zachodni, wyższy wierzchołek podłużnego grzbietu Gubałówki na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na południowym stoku znajduje się Stacja Narciarska Polana Szymoszkowa.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

540

Haj (SK)

949

Wzniesienie na Pogórzu Orawskim (czę¶ć Pogórza Spisko-Gubałowskiego), słow. Háj. Wznosi się w zakończeniu grzbietu oddzielaj±cego Dolinę Borowianki od Doliny Roztoki. Grzbiet ten biegnie od szczytu Súąava w południowo-wschodnim kierunku poprzez Grúň i Haj do Obłazów Kwaczańskich. Haj stanowi jego zakończenie i znajduje się w miejscu, gdzie Pogórze Orawskie graniczy z Tatrami Zachodnimi (od Haja oddziela je w±skie koryto Hucianki) i Górami Choczańskimi (oddziela je Borovianka).

Pogórze Spisko-Gubałowskie

541

Holowiec (PSG)

1035

Szczyt na Pogórzu Spiskim, w grzbiecie Kuraszowskiego i Dudasowskiego Wierchu. Inna nazwa to Kopylec.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

542

Javorkova (SK)

1141

Szczyt Skoruszyńskich Wierchów na słowackim Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Javorková. W dawnych przewodnikach turystycznych podawano dla tego szczytu spolszczon± nazwę Jaworkowa, jednak według obecnie obowi±zuj±cych zasad nazewnictwa geograficznego jest to nieuprawnione. Javorková znajduje się w grzbiecie pomiędzy szczytami Oslí vrch (1039 m) i Mikulovka (1193 m).

Pogórze Spisko-Gubałowskie

543

Kopec (PSG, SK)

1251

Najwyższy szczyt Pogórza Orawskiego na Słowacji, które wchodzi w skład Pogórza Skoruszyńskiego, to za¶ należy do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Kopec jest zwornikiem dla wielu grzbietów.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

544

Kramnica (PSG)

683

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

545

Machy (PSG, SK)

1202

Wznosz±cy się nad Zubercem szczyt Pogórza Orawskiego, zaliczanego do Pogórza Skoruszyńskiego, to za¶ należy do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Machy znajduj± się w grzbiecie pomiędzy szczytami Mních (1110 m) i Kopec (1251 m), od którego oddziela je przełęcz Prieková.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

546

Ma¶niakowa (PSG)

972

Szczyt w masywie Orawicko-Witowskich Wierchów (czę¶ć Pogórza Spisko-Gubałowskiego), położony w ich grani głównej pomiędzy Magur± Witowsk± (1232 m) a Beskidem (906 m), na granicy polsko-słowackiej, słow. Maąnáková

Pogórze Spisko-Gubałowskie

547

Mikulovka (PSG, SK)

1193

Szczyt Skoruszyńskich Wierchów na słowackim Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w głównym grzbiecie, pomiędzy szczytami Javorková (1141 m) i Skoruszyna (1314 m).

Pogórze Spisko-Gubałowskie

548

Mnich (PSG, SK)

1110

Wznosz±cy się nad Zubercem szczyt Pogórza Orawskiego, zaliczanego do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Mních. Jest skrajnym, najdalej na północ i najdalej na zachód wysuniętym szczytem tego pasma.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

549

Obłazowa (PSG)

670

Izolowana skała wapienna położona w miejscowo¶ci Nowa Biała na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Wznosi się na lewym brzegu Białki, jej względna wysoko¶ć od poziomu rzeki to 53 m.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

550

O¶li Wierch (PSG, SK)

1039

Szczyt Skoruszyńskich Wierchów na Słowacji, zaliczanych do Pogórza Skoruszyńskiego, to za¶ z kolei jest czę¶ci± Pogórza Spisko Gubałowskiego, słow. Oslí vrch. O¶li Wierch wznosi się nad miejscowo¶ci± Habówka, pomiędzy szczytem Javorková (1140 m) i przełęcz± Biedna.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

551

Pawlików Wierch (PSG)

1016

Wzniesienie na Zamagurzu Spiskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Wznosi się nad miejscowo¶ciami Łapszanka i Rzepiska.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

552

Polianki (PSG, SK)

1066

Wznosz±ce się nad miejscowo¶ci± Małe Borowe wzgórze na Pogórzu Orawskim na Słowacji (czę¶ć Pogórza Skoruszyńskiego, zaliczana do Pogórza Spisko-Gubałowskiego). Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy szczytami Blato i Súąava.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

553

Skoru¶niak (PSG, SK)

978

Wzgórze na Pogórzu Spiskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Skoruąniak, Skoruąiniak. Wraz z Chowańców Wierchem (1038 m) znajduje się u podnóża Tatr, w widłach rzeki Białki i jej dopływu - Jaworowego Potoku. Od Tatr oddzielone s± Rowem Podspadzkim.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

554

Suchy Wierch (PSG, SK)

1126

Szczyt w grzbiecie Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Wznosi się w tym grzbiecie pomiędzy Górkowym Wierchem (1046 m) a Rzepiskiem (1259 m) - najwyższym szczytem Magury Spiskiej. Leży tuż po wschodniej stronie drogi krajowej nr 49 z Nowego Targu do Podspadów.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

555

Susava (PSG, SK)

1077

Szczyt w południowej czę¶ci Pogórza Orawskiego na Słowacji - czę¶ci Pogórza Skoruszyńskiego, zaliczanego do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Súąava. Wznosi się nad miejscowo¶ci± Wielkie Borowe, pomiędzy szczytami Diel (1051 m) i Polianky (1066 m).

Pogórze Spisko-Gubałowskie

556

Trzy Kopce (PSG)

1022

Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim (inaczej zwanym Pasmem Gubałowskim), zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w bocznym, północno-wschodnim grzbiecie Palenicy Ko¶cieliskiej. Wznosi się nad miejscowo¶ciami Dzianisz, Ciche i Nowe Bystre. Na Trzech Kopcach spotykaj± się granice tych miejscowo¶ci.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

557

Wierch Poroniec Wsch.

1105

Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Inna nazwa to jedno słowo Wierchporoniec lub po prostu Poroniec. Przez grzbiet przechodzi droga Oswalda Balzera z Zakopanego do Morskiego Oka. Przez wschodni± czę¶ć grzbietu przebiega droga nr 960 z Bukowiny Tatrzańskiej do polsko-słowackiego przej¶cia granicznego w Łysej Polanie.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

558

Wierch Poroniec Zach.

1036

Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Inna nazwa to jedno słowo Wierchporoniec lub po prostu Poroniec. Przez grzbiet przechodzi droga Oswalda Balzera z Zakopanego do Morskiego Oka. Przez wschodni± czę¶ć grzbietu przebiega droga nr 960 z Bukowiny Tatrzańskiej do polsko-słowackiego przej¶cia granicznego w Łysej Polanie.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

559

Krzyżowy Wierch (PSG)

923

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

560

Przedni Wierch (PSG)

860

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

561

Pusty Wierch (PSG)

970

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

562

Sarnowska Grapa (PSG)

936

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

563

Sarnowska Grapa Zach.

925

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

564

¦redni Wierch (PSG)

881

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

565

Wsiankowskie (PSG)

975

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

566

Zadni Wierch (PSG)

922

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

567

Antosovsky vrch (SK)

1005

Pogórze Spisko-Gubałowskie

568

Barwinkowa (Pien.)

725

Szczyt w grani głównej Pienin Spiskich, na wschód od przełęczy Przesła

569

Belanske Kupele (SK)

1018

Pogórze Spisko-Gubałowskie

570

BliĽnia (PSG)

747

Pogórze Spisko-Gubałowskie

571

Bystry vrch (PSG, SK)

991

Pogórze Spisko-Gubałowskie

572

Jambory Płd. (SK)

1418

Boczny grzbiet odchodz±cy od masywu Bobrowca w słowackich Tatrach Zachodnich

Tatry

573

Cisówka (Pien.)

777

Jeden z głównych szczytów Pienin Spiskich, położony w ich głównej grani

574

Cocków Wierch (PSG)

896

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

575

Czarna Góra (Pien.)

803

Szczyt w Pieninach Spiskich

576

Czerwona Skałka (Pien.)

795

Szczyt w Pieninach Spiskich

577

Dziurawa Skała (Pien.)

748

Zalesione, dwuwierzchołkowe wzniesienie w Pieninach Spiskich w miejscowo¶ci Dursztyn. Inne nazwy: Dziurawa Skała, rzadziej Sosnowa Góra, Sosnowa Skała.

578

Jasiowe Turnie

1135

Turnie na zachodnich zboczach Doliny za Bramk± w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduj± się w północnej czę¶ci grzbietu Po¶redniego Wierszyka.

Tatry

579

Filipsky vrch (PSG, SK)

1017

Pogórze Spisko-Gubałowskie

580

Frankovska hora (SK)

870

Pogórze Spisko-Gubałowskie

581

Gajna Skała (Pien.)

782

Wzniesienie w Pieninach Spiskich w miejscowo¶ci Dursztyn. Inna nazwa to Kozakowa Skała.

582

Gendreje (PSG, SK)

801

Pogórze Spisko-Gubałowskie

583

Glizówka (PSG)

689

Pogórze Spisko-Gubałowskie

584

Godsinowa (PSG, SK)

1094

Szczyt słowackiej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Godąinová. Znajduje się w zachodniej czę¶ci jej grani głównej, pomiędzy szczytami Smreczyny (Smrečiny, 1158 m) i Spádik (1088 m).

585

Grandeus (PSG)

802

Podłużne, bezle¶ne wzniesienie w północnej czę¶ci Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Wznosi się na północ od Łapsz Wyżnych.

586

Jambory Płn. (SK)

1370

Boczny grzbiet odchodz±cy od masywu Bobrowca w słowackich Tatrach Zachodnich

Tatry

587

Koziniec (PSG)

902

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

588

Jastrzębia T. (skocznie)

1090

Turnia w północnych stokach masywu Krokwi w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się ponad skoczniami narciarskimi w Zakopanem.

Tatry

589

Bacug (Bacuch)

1507

Górna czę¶ć grzbietu Grzybowca - północno-zachodniego odgałęzienia Małego Giewontu w Tatrach Zachodnich. Od Małego Giewontu oddziela go Przełęcz Bacuch. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od niemieckiego słowa Bahnzug, oznaczaj±cego linowy wyci±g w istniej±cej tu w bardzo dawnych czasach kopalni.

Tatry

590

Mała Sucha Czuba K.

1840

Mała Sucha Czuba Kondracka - turnia w grupie trzech Suchych Czub w Tatrach Zachodnich, najbardziej spo¶ród nich wysunięta na zachód. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), od którego oddzielona jest przełęcz± Gładki Przechód (ok. 1801 m), a Po¶redni± Such± Czub± (ok. 1850 m), od której oddziela j± przełęcz Skryte Wrótka (ok. 1815 m). Przez Suche Czuby przechodzi granica polsko-słowacka, prowadzi tędy czerwony szlak między Kop± Kondrack± i Kasprowym Wierchem.

Tatry

591

Hombark Niedz. (Pien.)

736

Kopulasty szczyt w Pieninach Spiskich. Nie znajduje się w ich grani głównej, lecz stanowi południowe ramię Cisówki.

592

Hora (Frankova, SK)

858

Pogórze Spisko-Gubałowskie

593

Wierch Olczański Wsch.

958

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

594

Po¶r. Sucha Czuba

1850

Po¶rednia Sucha Czuba Kondracka - ¶rodkowa turnia w grupie trzech Suchych Czub w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Mał± Such± Czub± (ok. 1840 m), od której oddzielona jest przełęcz± Skryte Wrótka (ok. 1815 m), a Wysok± Such± Czub± (ok. 1870 m), od której oddziela j± przełęcz Niskie Wrótka (1799 m). Przez Suche Czuby przechodzi granica polsko-słowacka, prowadzi tędy czerwony szlak między Kop± Kondrack± i Kasprowym Wierchem.

Tatry

595

Howyż Płd. (Łapsze)

708

Pogórze Spisko-Gubałowskie

596

Łopata Kondracka

1590

Północno-wschodni grzbiet Suchego Wierchu Kondrackiego (1890 m) w polskich Tatrach Zachodnich. Odchodzi jednakże nie od samego jego wierzchołka, lecz od przeł±czki przez Władysława Cywińskiego nazwanej Kondrackim Przechodem (ok. 1660 m), znajduj±cej się po północno-wschodniej stronie kopuły szczytowej. Łopata oddziela główny ci±g Doliny Kondratowej od jej odnogi Doliny Suchej Kondrackiej.

Tatry

597

Husar (PSG, SK)

977

Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego

598

Wierch Buńdowy (PSG)

957

Wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położone na terenie Bukowiny Tatrzańskiej. Na południowym zboczu znajduje się znany Hotel Harna¶, z którego rozci±gaj± się wspaniałe widoki na Tatry.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

599

Wałowiec (SK)

1310

Grzbiet w słowackich Tatrach Zachodnich, we wschodniej czę¶ci Doliny Juraniowej. Grzbietem tym biegnie zielony szlak, prowadz±cy na Przełęcz Juraniow± (1376 m) na granicy polsko-słowackiej, oddzielaj±c± Parz±tczak od Bobrowca.

Tatry

600

Jezierski W. Wsch. (SK)

965

Grzbiet górski w słowackiej Magurze Spiskiej, słow. Jezerský vrch

601

Jezierski W. Zach. (SK)

1005

Grzbiet górski w słowackiej Magurze Spiskiej, odgałęziaj±cy się na północny wschód od szczytu Bukovina (1176 m), słow. Jezerský vrch

602

Miętusi NiedĽwiedĽ

1503

Pas wapiennych skał w stokach Miętusiego Skoru¶niaka w Tatrach Zachodnich. Na południe od Miętusiego NiedĽwiedzia znajduje się Siwarowa Przełęcz (1531 m).

Tatry

603

Mała Krótka (SK)

2197

Turnia położona w Jamskiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, odgałęziaj±cej się od głównej grani odnogi Krywania w wierzchołku Krótkiej, słow. Krátka veľa. Na północy Mała Krótka graniczy z Krótk± Szczerbin±, która oddziela j± od najbliższej z grupy Jamskich Turni - Skrajnej Jamskiej Turni. Na południe Mała Krótka opada postrzępion± grani± w stronę Jamskiej Przełęczy, która odgranicza j± od Jamskiej Kopy.

Tatry

604

Kalatów Wierch (PSG)

786

Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położony na północ od miejscowo¶ci Łapsze Wyżne, nieco na północ od szczytu Grandeus (795 m)

605

Wierch Fiskowy (PSG)

984

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

606

Niski Wierch (PSG)

893

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

607

Kondratowy Wierch

1740

Północny grzbiet Goryczkowej Czuby w Tatrach Zachodnich. Zbiega od Kondratowego Przechodu (przeł±czka oddzielaj±ca go od Goryczkowej Czuby) do Doliny Bystrej. Grzbiet ten oddziela od siebie dwie doliny będ±ce jej odgałęzieniami: Dolinę Goryczkow± i Dolinę Such± Kondrack±.

Tatry

608

Wierch Olczański Zach.

975

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

609

Ku¶nierzów W. (PSG)

814

Pogórze Spisko-Gubałowskie

610

Przygórze (PSG)

930

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

611

Magurka (PSG, SK)

1196

Szczyt na Słowacji w grani głównej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w tej grani pomiędzy szczytem Priehrątie (1209 m) a Słodyczowskim Wierchem (Slodičovský vrch, 1167 m).

612

Po¶redni Wierszyk

1262

Grzbiet oddzielaj±cy Dolinę za Bramk± od doliny Mały Żlebek w polskich Tatrach Zachodnich. Odchodzi w północnym kierunku od północno-zachodniego grzbietu Łysanek i opada do Drogi pod Reglami.

Tatry

613

Stawiański Wierch (SK)

1875

Stawiański Wierch - odchodz±cy we wschodnim kierunku grzbiet Rohacza Ostrego w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jazerný vrch. Na północ od szczytu znajduj± się dwa Jamnickie Stawy.

Tatry

614

Mala Polana (PSG, SK)

1154

Pogórze Spisko-Gubałowskie

615

Malorovka (PSG)

957

Szczyt na Pogórzu Spiskim, przez który biegnie granica polsko-słowacka między polsk± miejscowo¶ci± Łapsze Niżne i Osturni± na Słowacji

616

Malorovka Zach. (SK)

956

Zachodni wierzchołek Malorówki na Pogórzu Spiskim, położony na Słowacji

617

Na skalkou (PSG, SK)

928

Pogórze Spisko-Gubałowskie

618

Jaworzynka Miętusia

1294

Niewielka reglowa polana w polskich Tatrach Zachodnich, położona na północ od Zawiesistej Turni ponad Dolin± Miętusi±

Tatry

619

Okruhla (PSG, SK)

1036

Pogórze Spisko-Gubałowskie

620

Ostra Góra (Łapsze)

793

Szczyt w Pieninach Spiskich, położony na północ od miejscowo¶ci Łapsze Niżne

621

Juraniowa (SK)

1335

Grzbiet w słowackich Tatrach Zachodnich, w północno-wschodniej czę¶ci Doliny Juraniowej. Stanowi północno-zachodnie ramię Furkaski (1491).

Tatry

622

Palenica (PSG, SK)

1175

Szczyt w południowej czę¶ci Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Pálenica, Lendak. Dzięki odkrytym terenom i dużemu spadkowi stoków jest wykorzystywana przez paralotniarzy jako startowisko.

623

Petrolovka (PSG, SK)

941

Szczyt na Pogórzu Spiskim, położony na Słowacji, niedaleko od granicy z Polsk±

624

Plasny vrch (PSG, SK)

1041

Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Plaąný vrch. Znajduje się w bocznym grzbiecie odchodz±cym na północny wschód od bezimiennego wierzchołka 1151 m położonego pomiędzy Słodyczowskim Wierchem a Bukovin±.

625

Polana (Frankova, SK)

974

Pogórze Spisko-Gubałowskie

626

Polianka (Osturnia, SK)

929

Pogórze Spisko-Gubałowskie

627

Prehstie (PSG, SK)

1209

Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Prehrątie. Znajduje się w zachodniej czę¶ci jej grani głównej, pomiędzy szczytami Przysłop (1214 m) i Magurka (1193 m).

628

Skoru¶niak

1353

Zalesiony długi grzbiet w pasmie reglowym Tatr Zachodnich, oddzielaj±cy doln± czę¶ć Doliny Małej Ł±ki od Doliny Miętusiej

Tatry

629

Przysłop (PSG, SK)

1214

Znajduj±cy się na Słowacji szczyt Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Príslop. Leży w południowo-wschodnim grzbiecie Rzepiska, który poprzez Zdziarsk± Przełęcz (1081 m) ł±czy Magurę Spisk± z Tatrami (z Wierchem ¦rednica 1129 m).

630

Scob (PSG, SK)

832

Pogórze Spisko-Gubałowskie

631

Gliczarów Wsch. (PSG)

999

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

632

Skalka (PSG, SK)

1069

Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Jego zachodnie stoki stromo opadaj± do doliny Kotliny oddzielaj±cej Magurę Spisk± od Tatr Bielskich.

633

Slodicovsky vrch (SK)

1167

Szczyt na Słowacji w grani głównej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w tej grani pomiędzy Magurk± a Now± Polan±. W Polsce znany pod nazw± Słodyczowski Wierch, słow. Slodičovský vrch.

634

Słoninów Wierch (PSG)

758

Pogórze Spisko-Gubałowskie

635

Smreczyny (PSG, SK)

1158

Szczyt słowackiej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Smrečiny. Znajduje się w zachodniej czę¶ci jej grani głównej, pomiędzy szczytami Bukowina (Bukovina, 1176 m) i Godąinová (1094 m).

636

Solisko (Frankova, SK)

1123

Pogórze Spisko-Gubałowskie

637

Fatimskie Wzgórze (PSG)

965

Wzniesienie na jednym z grzbietów Brzegowskiego Działu na Pogórzu Bukowińskim, które jest zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się na jednym z grzbietów odchodz±cych od Cyrhli nad Białk± (1155 m) w północno-wschodnim kierunku do doliny Białki. Grzbiet ten oddziela dolinę Zawierszańskiego Potoku od doliny Brzegowskiego Potoku.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

638

Zawiesista Turnia

1296

Turnia wznosz±ca się w północnych zboczach Doliny Miętusiej (odgałęzienie Doliny Ko¶cieliskiej) w Tatrach Zachodnich

Tatry

639

Spadik (PSG, SK)

1088

Szczyt na Słowacji, znajduj±cy się w grani głównej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Spádik. Znajduje się po południowej stronie Przełęczy Magurskiej (949 m).

640

Kończysta Turnia

1248

Turnia w północno-zachodniej grani Małoł±czniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się ponad lasem w północnej czę¶ci Doliny Miętusiej, w miejscu jej poł±czenia z Dolin± Ko¶cielisk±.

Tatry

641

Wierch Rusiński Zach.

935

Zachodni wierzchołek Rusińskiego Wierchu na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na szczycie znajduje się o¶rodek narciarski.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

642

Brzegowski Wierch (PSG)

979

Wzniesienie na jednym z grzbietów Brzegowskiego Działu na Pogórzu Bukowińskim, które jest zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się na jednym z grzbietów odchodz±cych od Cyrhli nad Białk± (1155 m) w północno-wschodnim kierunku do doliny Białki. Grzbiet ten oddziela dolinę Zawierszańskiego Potoku od doliny Brzegowskiego Potoku.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

643

Vojnianska hora (SK)

930

Szczyt na Słowacji, na południowych stokach Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, po polsku Wojniańska Góra. Znajduje się w zakończeniu południowo-wschodniego grzbietu szczytu Spádik, jednak jest oddzielony od niego do¶ć głębok± przeł±cz±, przez co wydaje się szczytem samotnym.

644

Vysoky vrch (PSG, SK)

1104

Pogórze Spisko-Gubałowskie

645

Zarzędowe Smreki (PSG)

848

Pogórze Spisko-Gubałowskie

646

Zdziarskie Brzegi (SK)

1130

Grzbiet Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, oddzielaj±cy górn± czę¶ć Doliny Zdziarskiej od Doliny Bielskiego Potoku i Doliny M±kowej, słow. Brehy. Opada od Przysłopu (1214 m) w kierunku południowo-wschodnim poprzez przełęcz ¦rednica (1023 m) i Ptasiowskie Turnie do centrum miejscowo¶ci Zdziar.

647

Grzybowiec

1417

Wzniesienie reglowe w Tatrach Zachodnich, położone pomiędzy Małym Giewontem (oddzielone od niego przełęcz± Bacug) i Łysankami

Tatry

648

Zlomiska (PSG, SK)

1019

Pogórze Spisko-Gubałowskie

649

Zubrovka (PSG, SK)

834

Szczyt na Pogórzu Spiskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Przez wierzchołek przebiega granica polsko-słowacka między polsk± miejscowo¶ci± Łapsze Niżne i Osturni± na Słowacji.

650

Żar (Pieniny Spiskie)

883

Najwyższy szczyt Pienin Spiskich, inna nazwa to Branisko. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór.

651

Bukowina Miejska (Gorce)

1143

Szczyt w Gorcach położony w grzbiecie odbiegaj±cym na południowy zachód od Turbacza

652

Bukowina Obid. (Gorce)

1039

Szczyt w Gorcach, w zachodniej czę¶ci grzbietu opadaj±cego z Bukowiny Miejskiej w kierunku Klikuszowej

653

Bukowina Waks. (Gorce)

1103

Niewybitny szczyt w Gorcach, położony na południe od Turbacza, na rozwidleniu grzbietów przebiegaj±cych w stronę Nowego Targu-Kowańca i Łopusznej

654

Bukowinka (Gorce)

937

Szczyt w Pa¶mie Lubania w południowo-wschodniej czę¶ci Gorców. Jest to drugie w kierunku od Przełęczy Knurowskiej na wschód wzniesienie w tym pa¶mie (pierwsza jest niewybitna Turkówka - 885 m).

655

Chorobowska (Gorce)

856

Gorce

656

Cyrla (Gorce)

912

Szczyt w Pa¶mie Lubania w południowo-wschodniej czę¶ci Gorców. Wznosi się pomiędzy szczytami Bukowinka (935 m) i polan± Studzionki.

657

Grapa Zagórzańska

828

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

658

Czarnotówka (Gorce)

797

Szczyt w Gorcach, położony w północno-wschodniej czę¶ci Nowego Targu, na wschód od Kowańca. Wznosi się na południe od doliny potoku Kowaniec, w której znajduje się osiedle Oleksówki. Na zboczu Czarnotówki działa stacja narciarska Długa Polana z długim na 450 m wyci±giem orczykowym.

659

Czuba Ostrowska (Gorce)

916

Gorce

660

Bukowina Tatrz. - ko¶ciół

892

Parafia Naj¶więtszego Serca Pana Jezusa w Bukowinie Tatrzańskiej obejmuje dwa położone na wzgórzu ko¶cioły - starszy drewniany i położony obok nowoczesny, z wysok± dzwonnic±

Pogórze Spisko-Gubałowskie

661

Nosal (Murzasichle)

947

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

662

Pikujdowa (BOP)

888

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

663

Wierch (Danielki, BOP)

863

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

664

Grapa (Kilk., Gorce)

737

Gorce

665

Grapa (Zarębek, Gorce)

818

Gorce

666

Upłaz (Murzasichle)

1004

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

667

Groniki (Gorce)

1027

Szczyt w głównym grzbiecie Gorców, który biegnie od Turbacza poprzez Rozdziele, Obidowiec, Groniki, Stare Wierchy, Jaworzynę, Skałkę, Obidow± i Kulakowy Wierch do Przełęczy Sieniawskiej

668

Hrube (Gorce)

1030

Gorce

669

Jaworzyna Kam. (Gorce)

1288

Drugi (po Turbaczu) najwyższy szczyt Gorców. W górnym rogu polany znajduje się pochodz±ca z 1904 roku tzw. Kapliczka Bulandy. Na zachodnim krańcu Jaworzyny znajduje się jaskinia szczelinowa, tzw. Zbójnicka Jama. Na południowy wschód od szczytu, w stronę Magurek (1108 m), znajduje się Przełęcz Pańska Przehybka (995 m), pod któr± upamiętnione zostało miejsce katastrofy amerykańskiego bombowca B24 Liberator z dnia 18.12.1944.

670

Jaworzyna Ligas. (Gorce)

1065

Szczyt w pa¶mie Lubania w Gorcach, znajduj±cy się w grzbiecie pomiędzy wschodnim wierzchołkiem Lubania a Marszałkiem (828 m)

671

Jaworzyny (Gorce)

1096

Mało wybitny szczyt w Pa¶mie Lubania w Gorcach, pomiędzy Kudowskim Wierchem (1024 m) a zachodnim wierzchołkiem Lubania (1211 m)

672

Jaworzyny Ochot. (Gorce)

1091

Gorce

673

Kiczora (Gorce)

1282

Trzeci co do wysoko¶ci szczyt w Gorcach, położony na wschód od Turbacza, oddzielony od niego Przełęcz± Dług± oraz kotłami Ľródliskowymi potoków Łopuszanka i Kamienica. Wchodzi w skład długiego Pasma Gorca.

674

Polski Wierch (BOP)

878

Beskid Orawsko-Podhalański

Beskid Orawsko-Podhalański

675

Kotelnica (Gorce)

946

Szczyt w Pa¶mie Lubania w Gorcach

676

Wierch Rusiński Wsch.

948

Wschodni (wyższy) wierzchołek Rusińskiego Wierchu na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na szczycie znajduje się o¶rodek narciarski.

Pogórze Spisko-Gubałowskie

677

Księży Wierch (Gorce)

866

Gorce

678

Kudowski W. (Gorce)

1024

Mało wybitny szczyt w Pa¶mie Lubania w Gorcach

679

Legutków (Gorce)

704

Gorce

680

Lubań Wsch. (Gorce)

1211

Wschodni wierzchołek Lubania w południowo-wschodniej czę¶ci Gorców, zwany też ¦rednim Groniem. Lubań posiada dwa wierzchołki - zachodni i wschodni. Powszechnie za wyższy uznaje się zachodni (niektóre Ľródła podaj± nawet 1225 m), jednak po dokładniejszych pomiarach wysoko¶ć wynosi 1211 m i jest taka sama jak wierzchołka wschodniego. Pomiędzy nimi znajduje się rozległa polana Wierch Lubania, która stanowi węzeł szlaków turystycznych. W 2015 roku pod szczytem zachodniego wierzchołka Lubania została wybudowana 22-metrowa wieża widokowa, z której przy dobrej pogodzie ¶wietnie widać Tatry, Jezioro Czorsztyńskie oraz okoliczne pasma górskie.

681

Luboń Wielki (B. Wysp.)

1022

Najwybitniejszy szczyt górski w Beskidzie Wyspowym, nazywany przez miejscowych Biernatk±. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór. Od pobliskiego Szczebla oddziela go przełęcz Glisne. Na górze znajduje się schronisko oraz maszt radiowo-telewizyjny. W kierunku zachodnim od szczytu odchodzi długi grzbiet, w którym znajduje się Luboń Mały, dochodzi ono aż do Naprawy. Ze znajduj±cej się na tym ramieniu Polany Surówki, przy niebieskim szlaku, widoczna jest rozległa panorama Tatr, Gorców i Babiej Góry.

682

Matejowa (Gorce)

910

Gorce

683

Niżna Góra (Gorce)

738

Gorce

684

Obidowiec (Gorce)

1106

Szczyt w głównym grzbiecie Gorców, który ci±gnie się od Turbacza poprzez Rozdziele, Obidowiec, Groniki, Stare Wierchy, Jaworzynę, Skałkę, Obidow± i Kulakowy Wierch do Przełęczy Sieniawskiej

685

Pański Działek (Gorce)

740

Gorce

686

Horników Wierch (PSG)

945

Góra ponad Białk± Tatrzańsk±, na zboczu której zbudowano wyci±gi narciarskie

Pogórze Spisko-Gubałowskie

687

Przysłop (Gorce)

1187

Szczyt w Gorcach, w pa¶mie Gorca, znajduj±cy się pomiędzy Jaworzyn± Kamienick± (1288 m) i Gorcem (1228 m)

688

Runek (Gorce)

1005

Słabo wyodrębniony wierzchołek w Pa¶mie Lubania w Gorcach, na zachód od jego głównego wierzchołka

689

Runek Hub. (Gorce)

997

Szczyt w Pa¶mie Lubania w Gorcach, pomiędzy Kotelnic± a Runkiem

690

Skałka (Kilk., Gorce)

830

Gorce

691

Solnisko (Gorce)

1183

Szczyt w Gorcach, wznosz±cy się nad miejscowo¶ci± Obidowa. Znajduje się w krótkim bocznym grzbiecie, który odgałęzia się od wzniesienia Rozdziele i poprzez Solnisko i ¦redni Wierch biegnie w zachodnim kierunku.

692

Studzionki (Gorce)

927

Szczyt w Pa¶mie Lubania w Gorcach. Wznosi się po północnej stronie polany Studzionki. Północne stoki opadaj± do doliny Ochotnicy.

693

Styrek (Gorce)

799

Gorce

694

Suchy Dział (Gorce)

750

Gorce

695

Skoruszowa Turnia (SK)

1804

Skoruszowa Turnia (słow. Skoruąiniakova veľa) - turnia Skoru¶niaka w tatrzańskim masywie Młynarza, położona na Słowacji pomiędzy Po¶redni± Skoruszow± Przełęcz± (słow. Prostredné skoruąie sedlo, 1760 m) a Wyżni± Skoruszow± Przełęcz± (słow. Vyąné skoruąie sedlo, 1780 m). Jest to najwyżej położony wierzchołek północnej, końcowej czę¶ci grani Młynarza. Między turni± a Wyżni± Skoruszow± Przełęcz± znajduj± się jeszcze obiekty o niewielkich wysoko¶ciach względnych: Skoruszowe Wrótka (słow. Sedlo pod Skoruąiniakom) i Skoruszowa Turniczka (słow. Skoruąiniakova veľička). Po¶rednia Skoruszowa Przełęcz oddziela szczyt od pięciu turni o wspólnej nazwie Anioły (Anjely).

Tatry

696

Wielka Góra (Gorce)

707

Szczyt w Gorcach, położony na północny wschód od Nowego Targu i na północny zachód od Waksmundu, sk±d na górę prowadzi droga asfaltowa. Szczyt Wielkiej Góry jest bardzo słabo zaznaczony, wła¶ciwie jest to punkt na grzbiecie pn±cym się cały czas do góry.

697

Wysznia (Gorce)

1107

Szczyt w Gorcach, położony na grzbiecie odchodz±cym od Kiczory w południowym kierunku do Łopusznej

698

Zadział (Gorce)

726

Szczyt położony na południowo-zachodnim krańcu Gorców, na północ od centrum Nowego Targu. Stanowi ¶wietny punkt widokowy na Tatry oraz inne okoliczne pasma. Zbocza pokryte s± ł±kami. U południowego podnóża Zadziału znajduj± szpital i cmentarz, na południowo-wschodnim zboczu zbudowano wyci±g narciarski. Najwyższy punkt Zadziału jest słabo zaznaczony, znajduje się na ł±kach na wschód od kapliczki i wieży triangulacyjnej, ale na zachód od górnej stacji wyci±gu.

699

Kokoszków (Gorce)

744

Szczyt w Gorcach, położony w północno-wschodniej czę¶ci Nowego Targu, wznosz±cy się na wschód od Kowańca

700

Babo¶ (SK)

1471

Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Baboą. Jest to ostatnie wybitne wzniesienie w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká), oddzielaj±cym Dolinę Szerok± (©iroká dolina) od głównej osi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Suchego Wierchu Jaworowego (Veµký Baboą, 1523 m) oddzielony jest Babosi± Przełęcz± (Baboąie sedlo, 1395 m).

Tatry

701

Barania Baszta (SK)

2500

Wzniesienie znajduj±ce się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, w masywie Baranich Rogów w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Barania baąta. Od głównego, południowo-wschodniego wierzchołka Baranich Rogów Barania Baszta oddzielona jest płytkim siodłem Przeł±czki za Barani± Baszt±, od wschodu natomiast s±siaduje z Baranim Mnichem oddzielonym Przeł±czk± za Baranim Mnichem. Na wierzchołek Baraniej Baszty nie prowadz± żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników największym wyzwaniem jest jej wschodnia ¶ciana opadaj±ca w kierunku Doliny Dzikiej. Od strony południowego zachodu pod szczyt podchodz± rumowiska Baraniej Galerii. Najdogodniejszym sposobem wej¶cia na jej wierzchołek jest przej¶cie grani± od Baraniej Przełęczy.

Tatry

702

Bielska Kopa (SK)

1835

Szczyt na północno-wschodnim krańcu Tatr Wysokich na Słowacji, w krótkiej bocznej grani odchodz±cej od grani głównej w dolnej czę¶ci Koperszadzkiej Grani, słow. Belanská kopa, Belianska kopa

Tatry

703

Buczynowe Czuby

2125

Grzebień ostrych turniczek w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, w grupie Buczynowych Turni. Buczynowe Czuby znajduj± się pomiędzy Orl± Baszt± (rozdziela je Po¶ciel Jasińskiego) a Wielk± Buczynow± Turni± (rozdziela je Przełęcz Nowickiego). Jest to postrzępiony odcinek grani o długo¶ci kilkudziesięciu metrów. Najwybitniejsza turniczka położona jest w ¶rodkowej czę¶ci tego odcinka. Trawersem poniżej grani prowadzi szlak Orlej Perci.

Tatry

704

Bula pod Rysami

2054

Bula w polskich Tatrach Wysokich, ograniczaj±ca od północy Kocioł pod Rysami

Tatry

705

BĽdziochowa Kopa (SK)

2022

Szczyt znajduj±cy się w BĽdziochowej Grani w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, inna nazwa Upłazowa Kopa, słow. Kopa brán, Kolová kopa. Od ¦winki oddzielony jest szerok± Po¶redni± BĽdziochow± Bram±, a od Żółtej Czuby węższ± przełęcz± zwan± Niżni± BĽdziochow± Bram±.

Tatry

706

Capie Turnie (SK)

2364

Dwa szczyty położone na terenie Tatr Wysokich na Słowacji, słow. Capie veľe. Leż± w Grani Baszt (słow. Hrebeň báąt), odchodz±cej od Hlińskiej Turni (słow. Hlinská veľa).

Tatry

707

Ciemnosmreczyńska T.

2142

Ciemnosmreczyńska Turnia (słow. Temnosmrečinská veľa) - szczyt w grani głównej Tatr pomiędzy Zadnim Mnichem, od którego oddziela go Ciemnosmreczyńska Przeł±czka, a Turni± nad Wrotami oddzielon± Wyżni± Przełęcz± nad Wrotami. Nazwa pochodzi od Ciemnych Smreczyn w Dolinie Koprowej.

Tatry

708

Cubrynka (SK)

2310

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Čubrinka. Leży bocznej grani Tatr Wysokich (tzw. głównej grani odnogi Krywania) odchodz±cej od grani głównej na południowy zachód w kierunku Koprowego Wierchu. Grań oddziela od siebie dwie doliny: Ciemnosmreczyńsk± (wła¶ciwie jej górne piętro, Dolinę Piarżyst±) i Hińczow±.

Tatry

709

Czarnogórska Czuba (SK)

1784

Końcowe wzniesienie BĽdziochowej Grani, znajduj±ce się w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Kolový úplaz, Vrch nad Úplazom. Od masywu Żółtej Czuby na południu oddzielaj± j± (z północy na południe) Czarnogórska Przeł±czka, Samojedna Skałka i Przeł±czka pod Żółt± Czub±.

Tatry

710

Czarny Szczyt (SK)

2429

Szczyt położony w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, na odcinku pomiędzy Wyżnim Baranim Zwornikiem w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy) na południowym zachodzie a Kołowym Szczytem (Kolový ątít) na północy, słow. Čierny ątít

Tatry

711

Czerwona Turnia (SK)

2284

Turnia w głównej grani Tatr, w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Belasá veľa. Od Modrej Turni na zachodzie Czerwona Turnia jest oddzielona płytk± Modr± Ławk±, a od masywu Jagnięcego Szczytu na północnym wschodzie - głębok± Kołow± Przełęcz±.

Tatry

712

Czuba nad Karbem

1896

Skalna czuba w Grani Ko¶cielców w Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Ko¶cielcem (2155 m) a przełęcz± Karb (1853 m), dużo bliżej tej ostatniej. Stoki południowo-zachodnie opadaj± stromo do Długiego Stawu, północno-wschodnie opadaj± ¶cian± do Czarnego Stawu.

Tatry

713

Czuba nad Ubocz±

1630

Czuba na prawych zboczach Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy zwornikiem dla Orlej ¦ciany (1620 m) a Równi± nad Kęp± (1683 m) w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu.

Tatry

714

Diablowina (SK)

2390

Szczyt położony w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Diablovina. Leży w Grani Baszt (słow. Hrebeň báąt), rozdzielaj±cej doliny: Młynick± (Mlynická dolina) i Mięguszowieck± (Mengusovská dolina). Znajduje się pomiędzy Zadni± Baszt± (Zadná baąta, 2379 m), od której oddziela go Diabla Przełęcz (Diablovo sedlo), a Szatanem (Satan, 2421 m), od którego oddziela go Szatania Przełęcz (Satanovo sedlo). Jest drugim co do wysoko¶ci szczytem Grani Baszt (po Szatanie).

Tatry

715

Dzika Czuba (SK)

2328

Wzniesienie w północnej grani Dzikiej Turni, w głównej grani Tatr w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Divý hrb. Od Dzikiej Turni na południu Dzika Czuba oddzielona jest Wyżni± Dzik± Przełęcz±, a od Czarnego Mnicha na północy oddziela j± siodło Po¶redniej Dzikiej Przełęczy.

Tatry

716

Dziurawa Czuba

2155

Szczyt położony w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasow± Grani±. Inne nazwy to Dziurawa Turnia, Dziurawy Kopiniec, słow. Deravá veľa. Wznosi się pomiędzy Niżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2100 m), oddzielaj±cymi go od Szpiglasowej Turniczki (ok. 2125 m), a płytko wciętymi GłaĽnymi Wrótkami (ok. 2090 m), za którymi znajduje się GłaĽna Czuba (ok. 2095 m). Wznosi się nad Dolin± za Mnichem i Dolin± Ciemnosmreczyńsk± (Temnosmrečinská dolina).

Tatry

717

Furkotne Solisko (SK)

2320

Szczyt znajduj±cy się w Grani Soliska w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Furkotské Solisko. Od Małego Soliska oddziela go siodło Wysokiej Ławki, a od Szczyrbskiego Soliska oddzielony jest Szar± Ławk±.

Tatry

718

Gerlachowska Kopa (SK)

2600

Szczyt stanowi±cy północny, najniższy wierzchołek Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Gerlachovská kopa, Lavínová veľa. Znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Lawinowym Szczytem, oddzielonym Wyżni± Gerlachowsk± Przeł±czk±, a Wyżni± Wysok± Gerlachowsk±, oddzielon± Po¶redni± Gerlachowsk± Przeł±czk±.

Tatry

719

Gerlachowska Kopka (SK)

2257

Bula skalna znajduj±ca się w Dolinie Wielickiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Gerlachovská kôpka. Gerlachowska Kopka stanowi południowe odgraniczenie Wielickiego Kotła i oddziela go od niższych partii Doliny Wielickiej.

Tatry

720

Goły Wierch Jaw. (SK)

1309

Goły Wierch Jaworowy - mało wybitne, poro¶nięte lasem wzniesienie, znajduj±ce się w południowo-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Holý vrch

Tatry

721

Graniasta Turnia (SK)

2261

Szczyt w głównej grani Tatr, w ich słowackiej czę¶ci, słow. Hranatá veľa. Wznosi się nad dolin± Rówienki (Rovienková dolina) i Dolin± Starole¶n± (Veµká Studená dolina). Od ¦wistowego Szczytu (Svią»ový ątít, 2383 m) oddzielony jest ¦wistow± Przełęcz± (Svią»ové sedlo, 2192 m), a od Rówienkowej Turni (Rovienková veľa, 2272 m) - Graniast± Przełęcz± (Vyąné Rovienkové sedlo, 2235 m) i Rówienkow± Szczerbin± (ok. 2240 m). Ma dwa blisko siebie położone wierzchołki, z których nieco wyższy jest południowo-zachodni. W grani opadaj±cej do ¦wistowej Przełęczy znajduje się niewybitna Złotnikowa Czuba (Rovienková stena), oddzielona od Graniastej Turni Złotnikowymi Wrótkami (Rovienková priehyba).

Tatry

722

Gronik (Tatry, SK)

1576

Zalesione wzniesienie stanowi±ce zakończenie głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Grúnik. Od północno-wschodniej strony s±siaduje w tej grani z Niżni± Przehyb± (1779 m), szczyty te oddziela płytka przełęcz zwana Gronikowsk± Przehyb± (Grúnikova priehyba). Zachodnie stoki Gronika opadaj± do Doliny Koprowej.

Tatry

723

Hińczowa Turnia

2377

Szczyt położony w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Hincova veľa. Należy do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát). Na zachód od Hińczowej Turni znajduje się Mięguszowiecki Szczyt Czarny (2404 m), rozdziela je Czarnostawiańska Przełęcz (Východné Mengusovské sedlo, 2340 m). Od wschodu Hińczowa Turnia graniczy z Wołow± Turni± (Volia veľa, 2373 m).

Tatry

724

Huncowski Szczyt (SK)

2352

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Huncovský ątít. Leży w krótkiej południowo-wschodniej grani odchodz±cej od Kieżmarskiego Szczytu (Keľmarský ątít). Jest najdalej na wschód wysuniętym wysokim szczytem tatrzańskim. Od Małej Kieżmarskiej Czubki - najbliższego wzniesienia w masywie Kieżmarskiego Szczytu - oddziela go Huncowska Przełęcz (Huncovské sedlo).

Tatry

725

Kaczy Szczyt (SK)

2395

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kačací ątít, Kačí ątít. Leży w odcinku głównej grani Tatr nazywanym Batyżowieck± Grani±, pomiędzy Zmarzłym Szczytem (Popradský Ąadový ątít), od którego oddziela go Jurgowska Przełęcz, a Batyżowieckim Szczytem (Batizovský ątít), od którego oddziela go Kacza Przełęcz. Góruje nad Dolin± Kacz± (Kačacia dolina) po stronie północnej i Dolin± Batyżowieck± (Batizovská dolina) po stronie południowej. W grani opadaj±cej na Kacz± Przełęcz znajduje się skalisty odcinek zwany Kaczymi Czubami, od szczytu oddzielony Kaczymi Wrótkami. Nazwa szczytu zwi±zana jest z nazw± Doliny Kaczej należ±cej do systemu Doliny Białej Wody.

Tatry

726

Kazalnica Mięgusz.

2159

Kazalnica Mięguszowiecka - kulminacja bocznej, północno-wschodniej grani, wyrastaj±cej z północnych stoków Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego, położona w polskich Tatrach Wysokich, na południowy zachód od Czarnego Stawu pod Rysami

Tatry

727

Kieżmarska Czuba (SK)

2380

Rozłożysty, kopulasty szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Keľmarský hrb. Leży w południowo-wschodniej grani Kieżmarskiego Szczytu opadaj±cej na Huncowsk± Przełęcz. Na północnym zachodzie Kieżmarska Czuba graniczy z kopuł± szczytow± Kieżmarskiego Szczytu, od której oddziela j± Wyżni Kieżmarski Przechód, natomiast na południowy wschód od niej znajduje się Mała Kieżmarska Czubka oddzielona Niżnim Kieżmarskim Przechodem.

Tatry

728

Kieżmarska Kopa (SK)

2233

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Keľmarská kopa. Stanowi najwybitniejszy wierzchołek w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu opadaj±cej w kierunku Rakuskiej Przełęczy. Od kopuły szczytowej Małego Kieżmarskiego Szczytu Kieżmarska Kopa oddzielona jest siodłem Niżniej Kieżmarskiej Przełęczy, a od Złotej Czuby na wschodzie oddzielaj± j± Złote Wrótka.

Tatry

729

Kołowy Kopiniak (SK)

2210

Szczyt w górnej czę¶ci Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veµký hrb, Hrb. Od Modrej Turni położonej na południowym wschodzie w grani głównej oddziela go Kołowa Brama, natomiast od Wielkiej Kołowej Turni - najbliższej z trzech Kołowych Turni - na północy oddzielony jest Zadni± Kołow± Ławk±. Jest to najwyższe wzniesienie Kołowej Grani.

Tatry

730

Kopa nad Krzyżnem

2135

Kopulaste wzniesienie w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Krzyżnem (2112 m) a Przeł±czk± pod Ptakiem (ok. 2105 m)

Tatry

731

Kopa nad Wag± (SK)

2390

Mało wybitne wzniesienie o wysoko¶ci w głównej grani Tatr, w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Kopa nad Váhou. Kopa nad Wag± znajduje się pomiędzy Rysami (na północy) a przełęcz± Waga (na południu). Od tych pierwszych (dokładnie od najniższego, południowo-wschodniego wierzchołka) Kopę nad Wag± oddziela Przednia Przeł±czka w Rysach (Predná priehyba v Rysoch). Nieco poniżej wierzchołka Kopy nad Wag± przebiega słowacki czerwono znakowany szlak turystyczny prowadz±cy na wierzchołek Rysów.

Tatry

732

Kopa nad Wrotami

2075

Skalisty wierzchołek w północno-zachodniej grani Ciemnosmreczyńskiej Turni w Tatrach Wysokich, słow. Kopa nad Chałubińského bránou. Na grani prowadz±cej na południowy wschód w stronę Ciemnosmreczyńskiej Turni znajduje się Szczerbina (Przełęcz) nad Wrotami (2050 m), a zaraz za ni± - Turniczka Chałubińskiego (2065 m).

Tatry

733

Koperszadzka Czuba (SK)

1925

Szczyt w północno-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu (zwanej Koperszadzkiej Grani±) w słowackiej czę¶ci Tatrach Wysokich, słow. Jahňací hrb. Jest położona w grani głównej Tatr. Od Białej Kopy na południowym zachodzie oddziela j± Koperszadzki Przechód, natomiast w stronę północno-wschodni± dalsza czę¶ć Koperszadzkiej Grani opada na szerok± Przełęcz pod Kop±, będ±c± granic± między Tatrami Wysokimi a Bielskimi.

Tatry

734

Koprowe Ramię (SK)

2320

Niewybitny szczyt w grani głównej odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kôprovské plece. Znajduje się pomiędzy Wyżni± Koprow± Przełęcz± (2180 m) a Koprowym Wierchem (2363 m), od którego oddziela go Koprowa Przehyba. Od wschodniej strony opada urwiskiem do Wielkiego Stawu Hińczowego, natomiast od zachodniej strony jego stoki znacznie łagodniej opadaj± do Doliny Hlińskiej.

Tatry

735

Ko¶ciołek (SK)

2261

Ko¶ciołek lub Ko¶ciółek, słow. Kostolík - skalista turnia w górnej czę¶ci Doliny Batyżowieckiej w słowackich Tatrach Wysokich. Jest kulminacj± grani, schodz±cej na południe od Batyżowieckiego Szczytu.

Tatry

736

Królewski Nos (SK)

2273

Mało wybitny szczyt, znajduj±cy się w Sławkowskim Grzebieniu (ramię Sławkowskiego Szczytu opadaj±ce w kierunku Smokowieckiego Siodełka) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kráµovský nos, Slavkovský nos. Od wierzchołka Sławkowskiego Szczytu oddzielony jest płytk± Królewsk± Przełęcz±, a od Królewskiej Czuby oddziela go siodło Królewskich Wrótek.

Tatry

737

Krywańska Kopa (SK)

1773

Mało wybitny szczyt stanowi±cy zakończenie głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Krivánska kopa. Od północno-wschodniej strony Krywańska Kopa s±siaduje w tej grani z Wyżni± Przehyb± (1982 m), szczyty te oddziela płytka przełęcz zwana Krywańsk± Przehyb± (Krivánska priehyba). Wschodnie stoki Krywańskiej Kopy opadaj± do dolnej czę¶ci Wielkiego Żlebu Krywańskiego, południowo-zachodnie do Gronikowskiego Żlebu (odgałęzienia Doliny Bielańskiej). Po zachodniej i północnej stronie jej wierzchołka prowadzi zielony szlak turystyczny na Krywań.

Tatry

738

Krzesany Róg (SK)

2305

Szczyt w głównej grani Tatr, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kresaný roh, Východná Rovienková veľa. Wznosi się nad dolin± Rówienki (Rovienková dolina) i Dolin± Starole¶n± (Veµká Studená dolina). Od Rówienkowej Turni (Rovienková veľa, 2272 m) oddzielony jest Rówienkow± Przełęcz± (Rovienkové sedlo, 2230 m), a od Małego Jaworowego Szczytu (Malý Javorový ątít, 2380 m) - Zawracikiem Rówienkowym (Malý Závrat, 2270 m).

Tatry

739

Kubalowa Czuba (SK)

1290

Wzniesienie w słowackich Tatrach Wysokich, znajduj±ce się we wschodnim ramieniu Karczmarskiego Wierchu w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od głównego wierzchołka Karczmarskiego Wierchu (1438 m) oddziela Kubalow± Czubę szerokie Kubalowe Siodło. Na wierzchołek Kubalowej Czuby nie prowadz± żadne znakowane szlaki turystyczne, leży ona na obszarze ochrony ¶cisłej, którym objęty jest masyw Szerokiej Jaworzyńskiej wraz z jej dwoma ramionami.

Tatry

740

Lawinowy Szczyt (SK)

2606

Pi±ty najwyższy szczyt Tatr, stanowi±cy ¶rodkowy wierzchołek masywu Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Lavínový ątít. Znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Zadnim Gerlachem (oddzielonym Niżni± Jurgowsk± Szczerbin±, Jurgowskimi Czubami i Wyżni± Jurgowsk± Szczerbin±) a Gerlachowsk± Kop± (oddzielon± Wyżni± Gerlachowsk± Przeł±czk±).

Tatry

741

Limbowa ¦ciana

1580

Wzniesienie w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich, znajduj±ce się w pobliżu północno-wschodniego końca tej grani, pomiędzy przełęczami Roztockie Siodło (1405 m) i Limbowa Przełęcz (ok. 1530 m).

Tatry

742

Lodowa Kopa (SK)

2602

Dwuwierzchołkowy szczyt w grani głównej Tatr w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Ąadová kopa, Malý Ąadový ątít. Jest drugi pod względem wysoko¶ci w obrębie masywu Lodowego Szczytu. Znajduje się pomiędzy wierzchołkiem Lodowego Szczytu, oddzielony od niego płytk± Lodow± Szczerbin± (2585 m), a Małym Lodowym Szczytem, oddzielonym od niej głęboko wcięt± Lodow± Przełęcz± (2372 m). W południowo-wschodnim kierunku odchodzi od szczytu Lodowa Grań - krótkie, boczne odgałęzienie oddzielaj±ce Dolinkę Lodow± od Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Na południowy zachód natomiast wysyła ona równie krótk± Michałkow± Grań.

Tatry

743

Lodowy Zwornik (SK)

2512

Mało wybitne, zwornikowe wzniesienie, znajduj±ce się w masywie Lodowego Szczytu, w słowackiej czę¶ci grani głównej Tatr Wysokich, słow. Zadný Ąadový ątít. Od wierzchołka Lodowego Szczytu Lodowy Zwornik oddzielony jest płytk± przełęcz± Ramię Lodowego, natomiast od ¦nieżnego Szczytu - Wyżni± Lodow± Przełęcz±.

Tatry

744

Łomnicka Kopa (SK)

2373

Mało wybitny garb w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Lomnická kopa. Znajduje się w długiej grani odchodz±cej na południe od wierzchołka Łomnicy. Od Wielkiej Łomnickiej Baszty (słow. Veµká Lomnická veľa) oddzielona jest Łomnick± Przełęcz± (słow. Lomnické sedlo).

Tatry

745

Mała Bielska Kopa (SK)

1773

Trawiaste wzniesienie w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, będ±ce ostatnim na północny wschód ze szczytów w grani głównej Tatr Wysokich. Inna nazwa to Mała Bielska Kopka, słow. Kopský hrb. Znajduje się pomiędzy dwoma siodłami Przełęczy pod Kop±: na południowym zachodzie Po¶rednia Przełęcz pod Kop± oddziela Mał± Bielsk± Kopę od dolnej czę¶ci Koperszadzkiej Grani, w której najbliższym szczytem jest Koperszadzki Zwornik - niższy wierzchołek Koperszadzkiej Czuby, natomiast na północy za Niżni± Przełęcz± pod Kop± położony jest masyw Szalonego Wierchu w Tatrach Bielskich z najbliższ± Szalon± Kazalnic±.

Tatry

746

M. Brdarowa Grapa (SK)

1824

Szczyt Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Brdárova grapa. Grań ta oddziela dolinę Koprowicę od Doliny Szpaniej i Doliny Cichej. Mała Brdarowa Grapa znajduje się w ¶rodkowej czę¶ci tej grani pomiędzy Wielk± Brdarow± Grap± (1859 m) a Brdarow± Dzwonnic± (1713 m).

Tatry

747

M. Garajowa Kopa (SK)

1929

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Garajova kopa. Jest położony w grani Liptowskich Kop (Liptovské kopy) pomiędzy Zadni± Garajow± Kop± (Tichý kopec, Zadná Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Niżnia (Niľné Garajovo sedlo), a Wielk± Garajow± Kop± (Veµká Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Po¶rednia (Prostredné Garajovo sedlo).

Tatry

748

Mała Kończysta (SK)

2425

Szczyt w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Končistá. Od Zmarzłego Szczytu masyw Małej Kończystej oddzielony jest Przełęcz± koło Dr±ga, a od Po¶redniej Kończystej - Dziuraw± Przełęcz±.

Tatry

749

M. Kopa Popradzka (SK)

2348

Południowy, niższy wierzchołek Kopy Popradzkiej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá kôpka. Znajduje się w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu, od Wielkiej Kopy Popradzkiej oddzielaj± go dwie skalne czuby i trzy przeł±czki między nimi.

Tatry

750

Mała Lodowa Kopa (SK)

2602

Południowo-wschodni wierzchołek Lodowej Kopy, znajduj±cy się w Lodowej Grani w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od głównego wierzchołka Lodowej Kopy (dla odróżnienia zwanego niekiedy Wielk± Lodow± Kop±) leż±cego na północnym zachodzie oddziela j± płytka przeł±czka zwana Lodowym Karbikiem, a od Wielkiego Lodowego Kopiniaka na południowym wschodzie oddzielona jest maj±cymi trzy siodła Lodowymi Wrótkami, między którymi znajduj± się dwie turniczki zwane Lodowymi Igłami.

Tatry

751

M. Łomnicka Baszta (SK)

2081

Mała Łomnicka Baszta - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veµký Lomnický hrb. Leży w południowo-wschodniej grani Łomnicy, na jej odcinku zwanym Łomnick± Grani±. Na północnym zachodzie graniczy z My¶liwsk± Czub±, od której oddziela j± głęboka My¶liwska Przełęcz, natomiast na południowym wschodzie opada na płytki Niżni My¶liwski Przechód, za którym znajduje się Zadnia Łomnicka Czuba. Mała Łomnicka Baszta ma dwa wierzchołki.

Tatry

752

M. Po¶rednia Grań (SK)

2420

Niższy, północno-zachodni wierzchołek Po¶redniej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý hrot. Od Żółtego Szczytu oddziela go Po¶rednia Przełęcz, a od Po¶redniej Grani - Wyżnia Po¶rednia Przeł±czka. Mała Po¶rednia Grań, podobnie jak inne pobliskie obiekty, nie jest dostępna dla turystów, taternicy natomiast interesuj± się najbardziej jej zachodni± ¶cian± opadaj±c± w kierunku Doliny Starole¶nej.

Tatry

753

Małe Solisko (SK)

2336

Szczyt w Grani Soliska oddzielaj±cej Dolinę Furkotn± od Doliny Młynickiej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malé Solisko. Od Skrajnej Soliskowej Turni oddzielony jest głębok± Soliskow± Przełęcz±, natomiast od Furkotnego Soliska - Wysok± Ławk±.

Tatry

754

Mały Batyżowiecki (SK)

2445

Mały Batyżowiecki Szczyt (słow. Malý Batizovský ątít) - niższy, zachodni wierzchołek Batyżowieckiego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich

Tatry

755

Mały Durny Szczyt (SK)

2592

Szczyt w długiej bocznej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Pyąný ątít. Wznosi się pomiędzy Spisk± Grzęd± (Spiąský ątít, 2481 m) a Durnym Szczytem (Pyąný ątít, 2623 m). Od tego ostatniego oddziela go dwusiodłowa Durna Przełęcz (bliższa Małemu Durnemu Szczytowi jest Maćkowa Przełęcz, za któr± tkwi w grani Durna Igła).

Tatry

756

Mały Ganek (SK)

2425

Jeden z trzech wierzchołków Ganka w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Ganek

Tatry

757

Mały Kieżmarski (SK)

2514

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Keľmarský ątít. Znajduje się w masywie Kieżmarskich Szczytów, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, na północ od nieco wyższego Kieżmarskiego Szczytu (Keľmarský ątít), od którego oddziela go Wyżnia Kieżmarska Przełęcz (Vyąná Keľmarská ątrbina). W Małym Kieżmarskim Szczycie grań rozwidla się na dwie odnogi, pomiędzy którymi opada ogromna ¶ciana północna, dominuj±ca nad Dolin± Kieżmarsk±. W północno-zachodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu znajduje się dwuwierzchołkowa Złota Turnia (2265 m).

Tatry

758

Mały Kołowy Szczyt (SK)

2276

Szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Malý Kolový ątít. Jest pierwszym od zachodu wierzchołkiem Jastrzębiej Grani (Karbunkulový hrebeň), odchodz±cej w kierunku wschodnim od znajduj±cej się w grani głównej Tatr Wysokich Czerwonej Turni (Belasá veľa). Mały Kołowy Szczyt oddzielony jest od Czerwonej Turni Czerwon± Przeł±czk± (Belasé sedlo), a od Zadniego Jastrzębiego Kopiniaka (Zadný kopiniak) na wschodzie - pierwszego od zachodu z Jastrzębich Kopiniaków - Zadnim Jastrzębim Karbem (Zadná karbunkulová ątrbina).

Tatry

759

Mały Koprowy (SK)

2329

Mały Koprowy Wierch (słow. Malý Kôprovský ątít) - szczyt w grani zwanej Po¶rednim Wierszykiem w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od Koprowego Wierchu na wschodzie oddzielony jest siodłem Koprowej Ławki (między nimi znajduje się jeszcze Wyżni Palec), a od Palca na zachodzie oddziela go Przeł±czka za Palcem.

Tatry

760

Mały Młynarz (SK)

1973

Dwuwierzchołkowy szczyt w północnej grani masywu Młynarza (Mlynár, 2170 m) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Mlynár. Wznosi się pomiędzy Po¶rednim Młynarzem (Prostredný Mlynár, ok. 2070 m) a Skoruszow± Turni± (Skoruąiniakova veľa, 1804 m) w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Żabich Stawów Białczańskich (®abia Bielovodská dolina) od głównej czę¶ci Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina). Główny, południowo-wschodni wierzchołek oraz niższy, północno-zachodni (1965 m) rozdzielone s± szerok± Przełęcz± Korosadowicza (ok. 1950 m).

Tatry

761

Mały Ostry Szczyt (SK)

2310

Szczyt w masywie Ostrego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Ostrý ątít. Leży w głównej grani Tatr. Od głównego wierzchołka Ostrego Szczytu oddzielony jest on Przełęcz± w Ostrym, natomiast od masywu Jaworowego Szczytu - Jaworow± Przełęcz±.

Tatry

762

Mały Smoczy Szczyt (SK)

2518

Niższy, północno-zachodni wierzchołek Smoczego Szczytu, znajduj±cy się w południowo-wschodniej grani Wysokiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Malý Dračí ątít. Od południowo-wschodniego wierzchołka Wysokiej oddziela go siodło Przełęczy pod Smoczym Szczytem, a od głównego wierzchołka Smoczego Szczytu (Wielkiego Smoczego Szczytu) oddzielony jest Wyżnim Smoczym Karbem.

Tatry

763

Marusarzowa Turnia

2075

Kulminacja w Żabiej Grani (®abí hrebeň), pomiędzy Marusarzow± Przeł±czk± (Ondrejova ątrbina, 2060 m) a Owcz± Przełęcz± (Ovčie sedlo, 2038 m). Ta pierwsza oddziela Marusarzow± Turnię od Żabiego Szczytu Niżniego, ta druga natomiast od Owczych Turniczek.

Tatry

764

Michałczyna Skałka (SK)

1396

Bezle¶ne wzniesienie znajduj±ce się w masywie Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Michałczyna Skałka leży w północno-zachodnim ramieniu Babosia i stanowi jego kulminację.

Tatry

765

Młynickie Solisko (SK)

2301

Szczyt w Grani Soliska w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Mlynické Solisko. Od Szczyrbskiego Soliska oddziela go przełęcz Niska Ławka, a od Skrajnego Soliska dwusiodłowa Smrekowicka Przełęcz.

Tatry

766

Mnichowa Kopa

2090

Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku. Jest położony w Dolinie za Mnichem, na południowy zachód od Mnicha, oddzielony od niego Mnichow± Przeł±czk± Niżni±.

Tatry

767

Modra Turnia (SK)

2312

Szczyt w głównej grani Tatr w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Zmrzlá veľa. Wznosi się pomiędzy Kołowym Szczytem (Kolový ątít) na południowym zachodzie a Czerwon± Turni± (Belasá veľa) na północnym wschodzie. Od wierzchołka Kołowego Szczytu Modra Turnia oddzielona jest Kołow± Szczerbin± (Kolová ątrbina) i Kołowymi Czubami (Kolové zuby), spo¶ród których najbliżej znajduje się Skrajna Kołowa Czubka (Predný kolový zub). Między Modr± Turni± a Czerwon± Turni± położona jest przełęcz Modra Ławka (Zmrzlé sedlo).

Tatry

768

Ostry Szczyt (SK)

2360

Spiczasty wierzchołek w głównej grani Tatr, w ich słowackiej czę¶ci, słow. Ostrý ątít, dawniej Končitá veľa, Končistá veľa

Tatry

769

Po¶redni Ganek (SK)

2440

¦rodkowy z trzech wierzchołków masywu Ganku znajduj±cy się w grani głównej Tatr w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Prostredný Ganek. Od Małego Ganku na północnym zachodzie oddziela go siodło Małej Gankowej Przeł±czki, a od głównego wierzchołka Ganku (Wielkiego Ganku) na południowym wschodzie oddzielony jest Po¶redni± Gankow± Przeł±czk±.

Tatry

770

Niż. Barani Zwornik (SK)

2480

Niżni Barani Zwornik (słow. Niľná Barania stráľnica) - niewybitny szczyt w głównej grani Tatr, należ±cy do masywu Baranich Rogów (Baranie rohy, 2526 m)

Tatry

771

Niżnia Kopa

1711

Wzniesienie w progu oddzielaj±cym Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się nad Przednim Stawem, pomiędzy ¦wistow± Czub± a Wyżni± Kop±.

Tatry

772

N. Magura Rycerowa (SK)

1800

Niżnia Magura Rycerowa (słow. Malá Licierova Magura) - ostatni na zachód i najniższy szczyt grzbietu Magury Rycerowej w słowackich Tatrach. Grzbiet ten oddziela Dolinę Cich± od Doliny Szpaniej będ±cej jej odgałęzieniem. Słabo wyodrębniony wierzchołek Niżniej Magury rozgałęzia się na dwa żebra opadaj±ce do Doliny Cichej.

Tatry

773

Niżnia Przehyba (SK)

1779

Mało wybitne wzniesienie w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich. Od północno-wschodniej strony s±siaduje z Wyżni± Przehyb± (1982 m), oddziela je Siodło między Przehybami (Sedlo priehyb). Od południowo-zachodniej strony s±siaduje z Gronikiem (1576 m), wzniesienia te oddziela Gronikowska Przehyba (Grúnikova priehyba).

Tatry

774

Orla ¦ciana

1620

¦ciana na zboczach Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Limbow± Przełęcz± (ok. 1530 m) a Czub± nad Ubocz± (ok. 1630 m), w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu.

Tatry

775

Pańszczycka Turnia

2105

Szczyt polskich Tatr Wysokich, w grzbiecie odchodz±cym na północ od północno-zachodniego wierzchołka Wierchu pod Fajki, oddzielony od niego Przeł±czk± pod Fajki

Tatry

776

Zad. Pańszczycka Czuba

2174

Zadnia Pańszczycka Czuba - skalista czuba w polskich Tatrach Wysokich, w północnej grani Skrajnego Granatu oddzielaj±cej dolinę Pańszczycę od Doliny Czarnej G±sienicowej. Jest to jedna z dwóch Pańszczyckich Czub. Ma wysoko¶ć 2174 m i znajduje się pomiędzy Pańszczyck± Przeł±czk± Wyżni± (2111 m) a Pańszczyck± Przeł±czk± Po¶redni± (2145 m). Jej zachodnie stoki opadaj± do wielkiego żlebu maj±cego wylot w piarżysku Kotła Czarnego Stawu, wschodnie do żlebu uchodz±cego w piarżysku Zadnie Usypy w górnej czę¶ci doliny Pańszczycy.

Tatry

777

Pierżyste Czuby (SK)

2280

Niewielki odcinek głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Piargový chrbát. Wznosi się pomiędzy Zadni± i Skrajn± Piarżyst± Przełęcz±. S±siaduje z Cubrynk± na północy oraz Koprowym Wierchem na południu. Jest to postrzępiona grań, z licznymi, niewielkimi turniczkami oddzielonymi w±skimi szczerbinami. Nazwa grzbietu i pobliskich przełęczy pochodzi od położonej poniżej Doliny Piarżystej. Grań oddziela j± od Doliny Hińczowej.

Tatry

778

Pięciostawiańska Cz. (SK)

2220

Pięciostawiańska Czuba (słow. Ąadový hrb) - dwuwierzchołkowe wzniesienie znajduj±ce się w dolnej czę¶ci Lodowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Od Lodowego Zęba na północnym zachodzie oddziela Pięciostawiańsk± Czubę siodło Zadniego Lodowego Przechodu, a od Pięciostawiańskiej Kopy na południowym wschodzie oddzielona jest Skrajnym Lodowym Przechodem.

Tatry

779

Po¶redni Jaworowy (SK)

2400

Po¶redni Jaworowy Szczyt (słow. Prostredný Javorový ątít) - niższy, zachodni wierzchołek Jaworowego Szczytu znajduj±cy się w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od Małego Jaworowego Szczytu oddziela go przełęcz Rozdziele, a od głównego wierzchołka Jaworowego Szczytu oddzielony jest płytk± Jaworow± Szczerbin±.

Tatry

780

Po¶rednia Baszta (SK)

2374

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w Grani Baszt (Hrebeň báąt), rozdzielaj±cej doliny: Młynick± (Mlynická dolina) i Mięguszowieck± (Mengusovská dolina)

Tatry

781

Po¶r. Kończysta (SK)

2440

Po¶rednia Kończysta (słow. Prostredná Končistá) - szczyt w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Stwolskiej Turni oddzielony jest Rynick± Przełęcz±, natomiast od Małej Kończystej - Dziuraw± Przełęcz±.

Tatry

782

Po¶r. Magura Rycer. (SK)

1933

Jeden ze szczytów Liptowskich Kop w słowackich Tatrach, słow. Prostredná Licierova Magura. Znajduje się w bocznym ich grzbiecie zwanym Magur± Rycerow±, który od Wielkiej Kopy Koprowej odchodzi w północno-zachodnim kierunku, następnie w Wielkiej Magurze Rycerowej zmienia kierunek na zachodni. Grzbiet ten oddziela Dolinę Cich± od Doliny Szpaniej będ±cej jej bocznym odgałęzieniem.

Tatry

783

Po¶rednie Solisko (SK)

2400

Szczyt w Grani Soliska, w słowackich Tatrach Wysokich. Jest drugim co do wysoko¶ci szczytem w tej grani. Od Wielkiego Soliska oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka, natomiast od Soliskowych Czub i Soliskowych Turni - Leskowska Przeł±czka.

Tatry

784

Rakuska Kopa (SK)

2010

Niewybitne wzniesienie w Rakuskiej Grani - końcowym fragmencie długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svią»ov hrb, Svią»ový hrb. Znajduje się pomiędzy Rakusk± Przełęcz±, która oddziela go od Złotej Czuby w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu, a położonym nieco wyżej Rakuskim Przechodem odgraniczaj±cym j± od Rakuskiej Czuby. Od północnej strony stoki opadaj± do Doliny Zielonej Kieżmarskiej, od południowej do Doliny Huncowskiej.

Tatry

785

Ramię Krywania (SK)

2395

Garb w południowo-wschodniej grani Krywania, zwanej główn± grani± odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Rameno Kriváňa. Od Krywania (2494 m) oddziela go płytka Przehyba Ramienia, w południowo-wschodnim kierunku postrzępiona grań opada do przełęczy Szpara (2176). Ramię Krywania wznosi się nad trzema dolinami: Ważeck±, Niewcyrk± i Krywańskim Korytem.

Tatry

786

Rówienkowa Turnia (SK)

2271

Szczyt w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Rovienková veľa. Wznosi się nad dolin± Rówienki (Rovienková dolina) i Dolin± Starole¶n± (Veµká Studená dolina). Od Graniastej Turni (Hranatá veľa, 2261 m) oddzielony jest Graniast± Przełęcz± (Vyąné Rovienkové sedlo, 2235 m), a od Krzesanego Rogu (Kresaný roh, 2305 m) - Rówienkow± Przełęcz± (Rovienkové sedlo, 2230 m).

Tatry

787

Rumanowa Kopka (SK)

2110

Niewielkie wzniesienie znajduj±ce się w południowo-wschodniej grani Wysokiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Rumanowa Kopka stanowi najbardziej wysunięte na południowy wschód wzniesienie w tejże grani odchodz±cej od Wysokiej. Od Szarpanych Turni (dokładnie od Małej Szarpanej Turni) na północnym zachodzie oddzielona jest głębok±, nienazwan± przełęcz±.

Tatry

788

Rumanowy Szczyt (SK)

2428

Dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównej grani Tatr Wysokich na terytorium Słowacji, słow. Rumanov ątít. Na północny zachód od Rumanowego Szczytu znajduje się Ganek (Gánok), oddzielony od niego Gankow± Przełęcz± (Gánkova ątrbina), natomiast na południowym wschodzie położony jest Żłobisty Szczyt (Zlobivá), od którego oddzielaj± go Wyżnia Żłobista Przeł±czka (Vyąná Zlobná ątrbina) i Żłobiste Czuby (Zlobné zuby). Szczyt znajduje się w odcinku grani rozdzielaj±cym Dolinę Kacz± (Kačacia dolina) oraz Dolinę Złomisk (Zlomisková dolina), a dokładniej jej odnogę - Dolinkę Rumanow±.

Tatry

789

Siarkan (SK)

2260

Najwyższy i najwybitniejszy szczyt Siarkańskiej Grani (Dračí hrebeň) w Tatrach Wysokich - długiego grzbietu, który od Wysokiej odchodzi ku południowi i ci±gnie się od Siarkańskiej Przełęczy aż po Złomisk± Turnię wł±cznie, oddzielaj±c Złomisk± Zatokę od Dolinki Smoczej. Siarkan ma dwa wierzchołki: północny Wielki Siarkan (Veµká Dračia hlava) i południowy Mały Siarkan (Malá Dračia hlava).

Tatry

790

Siedem Granatów

1915

Nazwa nadana końcowemu odcinkowi Żabiej Grani (®abí hrebeň) w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej. Ten fragment znajduje się na północ od Żabiej Czuby (®abia kopa), od której oddziela j± Żabi Przechód Białczański. W tym miejscu grań stopniowo obniża się, pozwalaj±c na poł±czenie dolin Rybiego Potoku i Białej Wody (Bielovodská dolina) oraz wód Rybiego Potoku i Białej Wody (Biela voda) w rzekę Białkę. W północnej czę¶ci grzbietu Siedmiu Granatów znajduj± się jaskinie: Wielka Żabia Szpara i Dziura w Żabiem (®abia diera).

Tatry

791

Skoruszowa Kopa (SK)

2011

Wzniesienie w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Skoruąia kopa. Położona jest w ¶rodkowym fragmencie Jagnięcej Grani - północno-zachodniej grani Jagnięcego Szczytu. Od Ponad Piekło Baszty na południowym wschodzie jest oddzielona Ponad Piekło Przeł±czk±. Niżej na północnym zachodzie grań opada na szeroki Jagnięcy Upłaz, za którym wyróżnia się Skoruszowy Dział.

Tatry

792

Skr. Cisowa Czuba (SK)

1360

Skrajna Cisowa Czuba - szczyt w północno-zachodniej grani Golicy Jaworzyńskiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Predná Tisovka. Od Czerwonej Skałki oddzielona jest szerokim siodłem Cisowej Przełęczy, a od Zadniej Cisowej Czuby przełęcz± o wysoko¶ci ok. 1340 m.

Tatry

793

Skr. Rzeżuch. Kopa (SK)

1744

Skrajna Rzeżuchowa Kopa, Rzeżuchowa Kopa, Gajnista Kopa (słow. ®eruchová kopa) - wzniesienie w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, położone w dolnym fragmencie Koziej Grani. Od Zadniej Rzeżuchowej Kopy na południowym zachodzie jest oddzielona Skrajnym Rzeżuchowym Przechodem. Stanowi ostatnie wzniesienie w Koziej Grani. Jej wierzchołek znajduje się tuż ponad Skrajnym Rzeżuchowym Przechodem.

Tatry

794

Skr. Sławk. Czuba (SK)

2289

Skrajna Sławkowska Czuba (słow. Predný Slavkovský hrb) - mało wybitne wzniesienie znajduj±ce się w Sławkowskiej Grani w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. Od Zadniej Sławkowskiej Czuby oddzielona jest Zadni± Sławkowsk± Ławk±, a od masywu Sławkowskiej Kopy (dokładnie od Zadniej Sławkowskiej Kopy) oddziela j± Skrajna Sławkowska Ławka.

Tatry

795

Sławkowska Kopa (SK)

2346

Czterowierzchołkowy masyw w Sławkowskiej Grani w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Slavkovská kopa. Od Skrajnej Sławkowskiej Czuby oddzielony jest Skrajn± Sławkowsk± Ławk±, a od bloku szczytowego Sławkowskiego Szczytu oddziela go szeroka Jamińska Przełęcz. Wierzchołkami masywu s±: Wielka Sławkowska Kopa (2346 m, wierzchołek główny), Mała Sławkowska Kopa (drugi co do wysoko¶ci), Skrajna Sławkowska Kopa (powyżej Jamińskiej Przełęczy), Zadnia Sławkowska Kopa (powyżej Skrajnej Sławkowskiej Ławki).

Tatry

796

Smoczy Szczyt (SK)

2523

Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Dračí ątít. Leży w masywie Wysokiej (Vysoká), której szczyt należy do głównej grani Tatr, ale wierzchołki Smoczego Szczytu położone s± w południowo-wschodniej grani Wysokiej, w której można wyróżnić kolejno: Przełęcz pod Smoczym Szczytem (Vyąné Dračie sedlo, 2490 m), Mały Smoczy Szczyt (Malý Dračí ątít, 2518 m), Wyżni Smoczy Karb (Vyąný dračí zárez), Wielki Smoczy Szczyt (Veµký Dračí ątít, 2523 m), Po¶redni Smoczy Karb (Prostredný dračí zárez).

Tatry

797

Spadowa Kopa

2251

Najbardziej na północ wysunięta kulminacja w grani Niżnich Rysów, góruj±ca bezpo¶rednio nad Ciężk± Przeł±czk±. Leży na granicy polsko-słowackiej, słow. Spádová kopa.

Tatry

798

Spiska Grzęda (SK)

2481

Zwornikowy szczyt znajduj±cy się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Spiąský ątít. Od Baraniego Mnicha w masywie Baranich Rogów oddziela go Barania Przełęcz, natomiast od Juhaskiej Turni - Juhaska Przeł±czka.

Tatry

799

Spismichałowa Cz. (SK)

2012

Spismichałowa Czuba (słow. Zámky) - szczyt znajduj±cy się w grani bocznej odchodz±cej od Szerokiej Jaworzyńskiej na południowy zachód, w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to najwyższy wierzchołek tej grani. Od Szerokiej Jaworzyńskiej oddzielony jest Niżni± Szerok± Przełęcz±, a od Horwackiego Wierchu - Spismichałow± Przełęcz±.

Tatry

800

Suchy Wierch Bat. (SK)

1793

Suchy Wierch Batyżowiecki (słow. Suchý vrch) - szczyt znajduj±cy się w przedłużeniu południowo-zachodniej grani Małego Gerlacha (Kotlový ątít) w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich

Tatry

801

Suchy Wierch Jaw. (SK)

1523

Suchy Wierch Jaworowy (słow. Veµký Baboą) - wybitny szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to najwybitniejsze wzniesienie w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (©iroká), oddzielaj±cym Dolinę Szerok± (©iroká dolina) od głównej osi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Murowanego Koszaru (Koąiar, 1870 m) oddzielony jest głębok±, bezle¶n± Such± Przełęcz± Jaworow± (Sedlo pod Koąiarom, 1360 m), a od Babosia (Malý Baboą, 1471 m) - Babosi± Przełęcz± (Baboąie sedlo, 1395 m).

Tatry

802

Szpiglasowa Czuba

2160

Szpiglasowa Czuba, Szpiglasowy Kopiniec (słow. Malý Hrubý ątít) - szczyt o w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, we fragmencie zwanym Szpiglasow± Grani±. Wznosi się pomiędzy Wyżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2135 m), oddzielaj±cymi go od Szpiglasowego Wierchu, a Po¶rednimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2110 m), za którymi znajduje się Szpiglasowy Z±b (2120 m), a nieco dalej Szpiglasowa Turniczka (ok. 2125 m) i wybitna Dziurawa Czuba (ok. 2155 m). Wznosi się nad Dolin± za Mnichem i Dolin± Ciemnosmreczyńsk± (Temnosmrečinská dolina).

Tatry

803

¦nieżne Kopy (SK)

2322

Grupa trzech turni w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Sneľné kopy. Wznosz± się w grani głównej Tatr, pomiędzy Zachodnimi i Wschodnimi Żelaznymi Wrotami.

Tatry

804

¦winka (SK)

2163

Szczyt w górnej czę¶ci BĽdziochowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svinka. Od masywu Kołowego Szczytu na południowym wschodzie w grani głównej oddzielony jest trzema przeł±czkami: Zadni± ¦winkow± Szczerbin±, Wyżni± BĽdziochow± Bram± i Skrajn± ¦winkow± Szczerbin±, a od BĽdziochowej Kopy na północnym zachodzie - siodłem Po¶redniej BĽdziochowej Bramy. Stoki południowo-zachodnie opadaj± ze ¦winki do górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej.

Tatry

805

¦wistowa Kopa

1875

Kopulaste wzniesienie w północnej grani Opalonego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Od północnego wierzchołka Opalonego Wierchu oddzielone jest płytkim wcięciem ¦wistowego Siodła (ok. 1870 m).

Tatry

806

¦wistowa Kopka (SK)

1976

Niewielkie wzniesienie znajduj±ce się w krótkiej grani odchodz±cej od wierzchołka Hrubej Turni na północny wschód w kierunku Doliny ¦wistowej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Svią»ová kôpka. Od masywu Hrubej Turni na południowym zachodzie oddziela ¦wistow± Kopkę przełęcz zwana ¦wistowym Przechodem.

Tatry

807

¦wistowy Kopiniak (SK)

2195

Szczyt w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich. ¦wistowy Kopiniak jest niekiedy traktowany jako jej niższy wierzchołek. Od głównego wierzchołka Szerokiej Jaworzyńskiej jest on oddzielony dwoma nienazwanymi wierzchołkami i siodłem Cichego Przechodu, natomiast drugim s±siaduj±cym z nim szczytem jest ¦wistowa Góra, która znajduje się w dalszej czę¶ci tego ramienia Szerokiej Jaworzyńskiej.

Tatry

808

Ważecka Turnia (SK)

2129

Dwuwierzchołkowy szczyt w długiej grani odchodz±cej na południe od wierzchołka Ostrej (Ostrá, 2351 m) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Ostrá veľa. Grań ta oddziela od siebie doliny: Furkotn± (Furkotská dolina) na wschodzie od Suchej Ważeckiej (dolina Suchej vody) na zachodzie. Od wznosz±cego się w tej grani na północy masywu Liptowskich Turni z najbliższ± Skrajn± Liptowsk± Turni± Ważecka Turnia oddzielona jest głębokim i w±skim wcięciem Ostrej Przeł±czki (Ostrý zárez, ok. 2105 m). Południowym ograniczeniem masywu Ważeckiej Turni jest Siodełko (Sedielkový priechod, ok. 2015 m), za którym grzbiet kulminuje w Siodełkowej Kopie (Sedielková kopa, 2062 m).

Tatry

809

Budzowa Igła

2100

Turnia w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się w długiej wschodniej grani ¦winicy pomiędzy Buczynowymi Czubami (2120 m), od których oddzielona jest Przełęcz± Nowickiego (2105 m), a Wielk± Buczynow± Turni± (2184 m), od której oddziela j± Budzowa Przeł±czka. Po północnej stronie stoki tej grani opadaj± do doliny Pańszczycy, po południowej do Dolinki Buczynowej.

Tatry

810

Wlk. Orla Turniczka

2162

Wielka Orla Turniczka - turnia w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich. Jest to wyższa, zachodnia z Orlich Turniczek. Znajduje się w zachodniej grani Orlej Baszty pomiędzy Skrajnym Granatem (2228 m), od którego oddziela j± Granacka Przełęcz (ok. 2145 m), a Mał± Orl± Turniczk±, od której oddziela j± mała, szeroka Orla Przeł±czka Wyżnia. Na wschód od Małej Orlej Turniczki położona jest dwusiodłowa Orla Przeł±czka Niżnia, przez któr± poprowadzony jest szlak Orlej Perci. Za Orl± Przeł±czk± Niżni± grań wznosi się na Orl± Basztę. Południowe stoki Wielkiej Orlej Turniczki opadaj± do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy.

Tatry

811

M. Orla Turniczka

2158

Mała Orla Turniczka - turnia w długiej wschodniej grani ¦winicy w polskich Tatrach Wysokich. Jest to niższa, wschodnia z Orlich Turniczek. Znajduje się w zachodniej grani Orlej Baszty, pomiędzy Wielk± Orl± Turniczk±, od której oddziela j± mała, szeroka Orla Przeł±czka Wyżnia, a głównym wierzchołkiem Orlej Baszty, oddzielon± przez dwusiodłow± Orl± Przeł±czkę Niżni±, przez któr± poprowadzony jest szlak Orlej Perci. Południowe stoki Małej Orlej Turniczki opadaj± do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy.

Tatry

812

Wlk. Szczyt Wideł (SK)

2522

Wielki Szczyt Wideł (słow. Veµká Vidlová veľa) - wybitny szczyt w grani Wideł, w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się między Zachodnim Szczytem Wideł oddzielonym głębok± Przełęcz± w Widłach a Wschodnim Szczytem Wideł oddzielonym płytsz± Wyżni± Przełęcz± w Widłach.

Tatry

813

Wsch. Szczyt Wideł (SK)

2512

Wschodni Szczyt Wideł (słow. Východná Vidlová veľa) - szczyt znajduj±cy się w Grani Wideł w słowackich Tatrach Wysokich. Od Kieżmarskiego Szczytu na wschodzie oddziela go Kieżmarska Przełęcz, a od Wielkiego Szczytu Wideł na południowym zachodzie - Wyżnia Przełęcz w Widłach.

Tatry

814

Zach. Szczyt Wideł (SK)

2511

Zachodni Szczyt Wideł (słow. Západná Vidlová veľa) - wybitny szczyt w Grani Wideł w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Łomnic±, oddzielony Niżni± Miedzian± Przeł±czk±, Miedzianym Murem i Wyżni± Miedzian± Przeł±czk±, a Wielkim Szczytem Wideł, oddzielonym Przełęcz± w Widłach

Tatry

815

Wołowa Turnia

2373

Szczyt należ±cy do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát), położony w głównej grani Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Volia veľa, dawniej Volova veľa. Szczyt widoczny jest pomiędzy Żabi± Turni± Mięguszowieck± (®abia veľa mengusovská, 2336 m) - rozdziela je Żabia Przełęcz Mięguszowiecka (Východná volia ątrbina, 2315 m), a Hińczow± Turni± (Hincova veľa, 2378 m).

Tatry

816

Wsch. Żelazn. Wrót (SK)

2340

Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót (słow. Východný ®elezný ątít, dawniej Východný ątít nad ®eleznou bránou) - szczyt znajduj±cy się w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od masywu ¦nieżnych Kop (dokładnie od Hrubej ¦nieżnej Kopy) oddzielaj± go Wschodnie Żelazne Wrota, natomiast od Zmarzłego Szczytu głęboko wcięta Rumiska Przeł±czka. Najokazalej jego wierzchołek prezentuje się z s±siaduj±cej Hrubej ¦nieżnej Kopy - kształtem swym przypomina smukł± iglicę.

Tatry

817

Zach. Żelazn. Wrót (SK)

2360

Zachodni Szczyt Żelaznych Wrót (słow. Západný ®elezný ątít) - zwornikowy szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od Żłobistego Szczytu oddzielony jest Niżni± Żłobist± Przeł±czk± i Mał± Żłobist± Kopk±, a od masywu ¦nieżnych Kop - Zachodnimi Żelaznymi Wrotami.

Tatry

818

Wyż. Barani Zwornik (SK)

2500

Wyżni Barani Zwornik (słow. Vyąná Barania stráľnica) - niewybitny szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich, wznosz±cy się nad dolinami: Czarn± Jaworow± (Čierna Javorová dolina), Dzik± (Veµká Zmrzlá dolina) i Pięciu Stawów Spiskich (kotlina Piatich Spiąských plies). W Wyżnim Baranim Zworniku od głównej grani Tatr odchodzi na południowy wschód długa grań boczna, w której wznosz± się m.in. Baranie Rogi (Baranie rohy, 2526 m), Durny Szczyt (Pyąný ątít, 2621 m) oraz Łomnica (Lomnický ątít, 2634 m). Od położonych w odległo¶ci ok. 100 m Baranich Rogów oddziela go Wyżnia Barania Ławka (Barania priehyba). Od masywu ¦nieżnego Szczytu (Snehový ątít, 2467 m) Wyżni Barani Zwornik oddziela ¦nieżna Przełęcz (Ąadové sedlo, 2341 m).

Tatry

819

Wyżnia Kopa

1725

Wzniesienie w progu oddzielaj±cym Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Wielkim i Przednim Stawem i wraz z poblisk± Niżni± Kop± stanowi ważny punkt orientacyjny w okolicy. Na wschód od szczytu, u podnóża Wyżniej Kopy, znajduje się Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich.

Tatry

820

Wyżnia Przehyba (SK)

1982

Szczyt w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Vyąná priehyba. Od północno-wschodniej strony przechodzi w Garb Krywania, oddzielony Siodłem nad Przehybami (Sedlo nad priehybami).

Tatry

821

Zadni Gerlach (SK)

2625

Zadni Gerlach lub Zadni Gierlach (słow. Zadný Gerlach) - zwornikowy, trójwierzchołkowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, leż±cy na terenie Słowacji. Zadni Gerlach jest najbardziej na północ położon± czę¶ci± masywu Gerlacha (Gerlachovský ątít).

Tatry

822

Zadni Mnich

2172

Szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Druhý Mních, Zadný Mních. Jako jedyny z trzech Mnichów (pozostałe to Mnich i Żabi Mnich) nie jest widoczny znad Morskiego Oka (zasłania go Mnich), ale widać go np. z drogi nad Morskie Oko, z byłego parkingu na polanie Włosienica. Szczyt położony jest pomiędzy Cubryn± a Ciemnosmreczyńsk± Turni±. Od Cubryny oddziela go Przeł±czka pod Zadnim Mnichem, a od Ciemnosmreczyńskiej Turni - Ciemnosmreczyńska Przeł±czka.

Tatry

823

Zadnia Baszta (SK)

2379

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w Grani Baszt (Hrebeň báąt), oddzielaj±cej Dolinę Młynick± od Doliny Mięguszowieckiej, słow. Zadná Baąta. Jest jednym z najwybitniejszych szczytów w tej grani. Posiada 3 wierzchołki, najwyższy jest południowy. Wierzchołek s±siaduje z Mał± Capi± Turni± (Malá capia veľa), rozdziela je Wyżnia Basztowa Przełęcz (Vyąné Baątové sedlo), oraz z Diablowin± (Diablovina), rozdziela je Diabla Przełęcz (Diablovo sedlo). U podnóży Zadniej Baszty w Dolinie Młynickiej znajduje się Niżni Kozi Staw, od strony Doliny Mięguszowieckiej strome urwiska Zadniej Baszty opadaj± do Dolinki Szataniej.

Tatry

824

Zad. Cisowa Czuba (SK)

1370

Zadnia Cisowa Czuba (słow. Zadná Tisovka) - mało wybitne wzniesienie, znajduj±ce się w grani odchodz±cej na północny zachód od wierzchołka Golicy Jaworzyńskiej, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Golicy Jaworzyńskiej oddzielona jest siodłem przełęczy Goły Brzeżek, a od Skrajnej Cisowej Czuby oddziela j± przełęcz o wysoko¶ci ok. 1340 m.

Tatry

825

Zad. Rycerowa Kopa (SK)

1958

Zadnia Rycerowa Kopa (słow. Zadná Licierova kopa) - kulminacja w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach Wysokich, oddzielaj±ca od siebie dwie dolinki w Dolinie Cichej: Zadnie Rycerowe i Wielkie Rycerowe. Znajduje się w zakończeniu bocznego ramienia Liptowskich Kop, od Wielkiej Garajowej Kopy oddzielona jest przełęcz± Zadni Rycerowy Zawracik (1933 m). Jest najbardziej urwist± ze wszystkich Liptowskich Kop. Jej północno-wschodnie żebra tworz± skaliste urwiska nad Dolin± Wierchcich±.

Tatry

826

Zad. Rzeżuch. Kopa (SK)

1856

Zadnia Rzeżuchowa Kopa (słow. Zadná ®eruchová kopa) - wzniesienie w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, położone w dolnym fragmencie Koziej Grani. Od Skrajnej Rzeżuchowej Turni na południowym zachodzie oddziela j± Zadni Rzeżuchowy Przechód, natomiast od Skrajnej Rzeżuchowej Kopy na północnym wschodzie jest oddzielona Skrajnym Rzeżuchowym Przechodem. Wierzchołek Zadniej Rzeżuchowej Kopy znajduje się tuż ponad Zadnim Rzeżuchowym Przechodem. Stoki północno-zachodnie opadaj± ze szczytu do Doliny Białych Stawów, południowo-wschodnie - do Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Na północ od Zadniej Rzeżuchowej Kopy, w Niżniej Rzeżuchowej Kotlinie, znajduje się Niżni Rzeżuchowy Stawek.

Tatry

827

Zad. Sławk. Czuba (SK)

2318

Zadnia Sławkowska Czuba (słow. Zadný Slavkovský hrb) - pierwszy od północy szczyt w Sławkowskiej Grani, znajduj±cy się w słowackich Tatrach Wysokich. Od Skrajnej Nowole¶nej Turni oddziela go Sławkowska Przełęcz, a od Skrajnej Sławkowskiej Czuby oddzielony jest siodłem Zadniej Sławkowskiej Ławki. Zadnia Sławkowska Czuba jest rozłożystym, dwuwierzchołkowym szczytem, którego wierzchołki oddzielone s± płytk± przeł±czk±.

Tatry

828

Zbójnicka Kopka (SK)

2098

Skalna kopa znajduj±ca się nieco na południowy wschód od Graniastej Kotliny, w górnej czę¶ci Doliny Starole¶nej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Zbojnícka kôpka, Zbojnícka kopa. W bliskiej odległo¶ci na zachód od wierzchołka Zbójnickiej Kopki leż± dwa stawy - duży Zmarzły Staw Starole¶ny i niewielki Mały Zmarzły Stawek. Jej południowo-wschodnimi zboczami przebiega żółto znakowany szlak turystyczny.

Tatry

829

Zielony Szczyt Jaw. (SK)

2169

Zielony Wierch Jaworowy (słow. ®abí vrch Javorový - severozápadný vrchol) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w bocznej grani biegn±cej na północny zachód od wierzchołka Małego Jaworowego Szczytu. Od Zielonej Czuby oddziela go Zielona Przełęcz, a od Żabiego Wierchu Jaworowego - Żabi Przechód. Jest ¶rodkowym, kopulastym szczytem w masywie trzech Jaworowych Wierchów, które s± czę¶ci± Jaworowej Grani.

Tatry

830

Złota Czuba (SK)

2111

Wzniesienie położone w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, opadaj±cej w kierunku Rakuskiej Przełęczy, słow. Zlatý hrb. Na południowym zachodzie graniczy z Kieżmarsk± Kop±, od której oddzielaj± j± Złote Wrótka, natomiast na północnym wschodzie Rakuska Przełęcz odgranicza j± od Rakuskiej Kopy - najbliższej kulminacji w Rakuskiej Grani. Złota Czuba znajduje się tuż powyżej siodła Złotych Wrótek i jest mało wybitna.

Tatry

831

Złotnikowa Czuba (SK)

2215

Wzniesienie znajduj±ce się w głównej grani Tatr w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Rovienková stena. Od Złotnikowej Kopy na południowym zachodzie oddzielona jest szerok± ¦wistow± Przełęcz±, a od Graniastej Turni na wschodzie w±skim siodłem Złotnikowych Wrótek.

Tatry

832

Złotnikowa Kopa (SK)

2221

Wzniesienie znajduj±ce się w głównej grani Tatr w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Svią»ová kopa. Od masywu ¦wistowego Szczytu na południowym zachodzie oddzielona jest siodłem Złotnikowej Ławki, a od Złotnikowej Czuby na północnym wschodzie oddziela j± szerokie siodło ¦wistowej Przełęczy.

Tatry

833

Zwalista Turnia (SK)

2418

Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Westerov ątít. Znajduje się w bocznej grani, któr± na południowy wschód wysyła Mała Wysoka. Zwalista Turnia od Baniastej Turni oddzielona jest Zwalist± Przełęcz±, a od Starole¶nego Szczytu - Zwodn± Ławk±.

Tatry

834

Baniasta Turnia (SK)

2414

Turnia w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kupola. Jest pierwszym wzniesieniem w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od Małej Wysokiej. Znajduje się między tym szczytem, oddzielona Obłazow± Przełęcz±, a Zwalist± Turni±, oddzielon± Zwalist± Przełęcz±. Nieco poniżej wierzchołka Baniastej Turni znajduje się wzniesienie zwane Baniast± Strażnic±, które jest dobrze widoczne szczególnie z Doliny Starole¶nej.

Tatry

835

Żabi Koń

2291

Szczyt w głównej grani Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. ®abí Kôň. Jest to najniższa turnia w grani oddzielaj±cej Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Żabiej Mięguszowieckiej (odgałęzienie Doliny Mięguszowieckiej). Wznosi się pomiędzy Rysami (oddzielony Żabi± Przełęcz±) a Żabi± Turni± Mięguszowieck± w Wołowym Grzbiecie (oddzielony Żabi± Przełęcz± Wyżni±). Wschodnia grań Żabiego Konia dzieli się na dwa odcinki. Górny z nich (Górny Koń) jest bardziej stromy, dolny jest łagodniejszy i nosi miano Dolnego Konia. W południowej ¶cianie znajduje się turniczka o słowackiej nazwie Veľička v ®abom koni. Szczyt jest dobrze widoczny znad Morskiego Oka jako przysadzista, granitowa płetwa. Widziany od wschodu lub zachodu (wzdłuż grani) ma wygl±d ostrej iglicy.

Tatry

836

Żółta Czuba (SK)

1393

Szczyt w dolnej czę¶ci BĽdziochowej Grani w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. ®ltá kopa. Od BĽdziochowej Kopy na południowym wschodzie oddziela go siodło Niżniej BĽdziochowej Bramy, a od Czarnogórskiej Czuby na północy - Czarnogórska Przeł±czka. Pomiędzy Żółt± Czub± a Czarnogórsk± Przeł±czk±, bliżej tej ostatniej, znajduje się jeszcze turnia Samojedna Skałka (ok. 1805 m), od szczytu oddzielona Przeł±czk± pod Żółt± Czub± (ok. 1800 m). W wierzchołku Żółtej Czuby BĽdziochowa Grań zmienia swój kierunek. Od Kołowego Szczytu przebiega ona ku północnemu zachodowi i oddziela od siebie Dolinę Czarn± Jaworow± i Dolinę Kołow±, natomiast od Żółtej Czuby kieruje się na północ i stanowi granicę między Dolin± Kołow± i wła¶ciw± czę¶ci± Doliny Jaworowej.

Tatry

837

Samojedna Skałka (SK)

1805

Turniczka położona w dolnej czę¶ci BĽdziochowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Samojedna skalka. Znajduje się w odcinku grani biegn±cym od wierzchołka Żółtej Czuby na północ do Czarnogórskiej Czuby. Od Żółtej Czuby oddziela j± Przeł±czka pod Żółt± Czub±, od Czarnogórskiej Czuby - Czarnogórska Przeł±czka. Samojedna Skałka tkwi w grani tuż powyżej Przeł±czki pod Żółt± Czub± - wyżej położonej ze wspomnianych dwóch przełęczy. Stoki zachodnie opadaj± z grani do Doliny Jaworowej i nazywane s± Portkami. Spod turni zbiega na zachód grzęda rozdzielaj±ca dwie odnogi Żlebu do Portek. Z kolei na wschód od Samojednej Skałki znajduje się Dolina Kołowa.

Tatry

838

Żółty Szczyt (SK)

2385

Szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. ®ltá veľa. Leży w bocznej grani Tatr, odchodz±cej na południowy wschód od Małego Lodowego Szczytu. Od masywu Po¶redniej Grani oddzielony jest Po¶redni± Przełęcz±, natomiast od Drobnej Turni oddziela go przełęcz Żółta Ławka. Żółty Szczyt jest najwybitniejszym szczytem na odcinku pomiędzy Małym Lodowym Szczytem a Po¶redni± Grani±. Oprócz niego wznosz± się między nimi np. Sp±ga czy Sokola Turnia. W masywie Żółtego Szczytu, bezpo¶rednio nad Żółt± Ławk±, wznosi się samodzielna turnia zwana Żółt± Baszt±, oddzielona od jego wierzchołka Żółtymi Wrótkami.

Tatry

839

Biała Czubka

1333

Wzniesienie w masywie Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w Białym Grzbiecie pomiędzy Wyżni± Przełęcz± Białego (1331 m) a Przełęcz± Białego (1310 m). Biała Czubka to zupełnie niewybitne wzniesienie, wznosi się bowiem tylko 2 m powyżej siodła Wyżniej Białej Przełęczy. Ma jednak znaczenie turystyczne i topograficzne, gdyż prowadzi przez nie czarny szlak turystyczny (¦cieżka nad Reglami, nie mylić z prowadz±c± niżej i bardziej na północ Drog± pod Reglami).

Tatry

840

Bobrowiecki Wierch (SK)

1408

Bobrowiecki Wierch, także Bobrowski Wierch (słow. Bobrovecký vrch) - wzniesienie w zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie odchodz±cym od Czoła w północno-zachodniej grani Grzesia. Bobrowiecki Wierch nie jest szczytem, tylko zwornikowym punktem na grani, na którym rozgałęzia się ona na dwa ramiona obejmuj±ce Dolinkę Kwa¶n± - jedn± z odnóg Doliny Suchej Orawickiej.

Tatry

841

Brestowa Kopa (SK)

1913

Brestowa Kopa lub Mała Brestowa (słow. Malá Brestová, 1913 m) - mało wybitny szczyt w zachodniej czę¶ci słowackich Tatr Zachodnich. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Brestow± (1934 m) a Zuberskim Wierchem (1753 m).

Tatry

842

Brzezina (SK)

928

Niskie wzniesienie u południowego podnóża słowackich Tatr Zachodnich, słow. Brezina, dawniej Hora. Stanowi zakończenie południowego grzbietu Keczki opadaj±cego do Kotliny Liptowskiej w miejscowo¶ci Żar. Na polskich mapach błędnie podawana jest nazwa Kotolnica, która dotyczy całego grzbietu Keczki, a nie samego wierzchołka.

Tatry

843

Capi Groń (SK)

1093

Szczyt w zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Capí grúň. Znajduje się w grzbiecie, który odchodzi od Czoła i poprzez Bobrowiecki Wierch, Kwa¶ny Wierch i Kiczorę Bobrowieck± opada do Niżniego Tomkowego Przechodu (1058 m), a póĽniej znów podnosi się i kończy wzniesieniem Capiego Gronia. Stoki Capiego Gronia opadaj± do Doliny Bobrowieckiej, Doliny Suchej Orawickiej, Dolinki Kwa¶nej i s± całkowicie zalesione. Nazwa pochodzi od słowa cap, które w gwarze podhalańskiego oznacza samca kozicy.

Tatry

844

Czaplowy Wierch (SK)

1096

Czaplowy Wierch, Czaplów Wierch, Wierch Czaplówka (słow. Vrch Čaplovka) - szczyt reglowy w słowackich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w końcowym fragmencie grzbietu wyrastaj±cego na północny zachód z wierzchołka Furkaski (Veµká Furkaska, 1490 m).

Tatry

845

Czarna Kopa (SK)

1670

Czarna Kopa lub Czarna Kopka (słow. Kôpka) - charakterystyczne wzniesienie w górnej czę¶ci Doliny Jamnickiej w słowackich Tatrach Zachodnich

Tatry

846

Czarny Zwornik

1530

Punkt zwornikowy w północno-zachodniej grani Upłaziańskiej Kopy w Dolinie Ko¶cieliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się po północno-zachodniej stronie płytkiego wcięcia w grani zwanego Białym Siodełkiem (ok. 1570 m). Na Czarnym Zworniku odgałęzia się w południowo-zachodnim kierunku Czarny Mur, główna za¶ grań poprzez Dziuraw± ¦cianę, Biał± Turnię, Żółt± Basztę, Rękawicę i Organy opada dalej w północno-zachodnim kierunku i kończy się turni± Okręt.

Tatry

847

Czerwony Wierch Choch.

1766

Czerwony Wierch Chochołowski - wzniesienie północnym ramieniu Łopaty (1958 m), opadaj±cym do Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Ramię to oddziela Dolinę Jarz±bcz± od Doliny Chochołowskiej Wyżniej.

Tatry

848

Czoło (Grze¶)

1514

Niewielki wierzchołek w grani opadaj±cej z Grzesia do Bobrowieckiej Przełęczy w Tatrach Zachodnich. Po jego południowo-zachodniej stronie znajduje się siodełko płytkiej Przeł±czki pod Grzesiem (1508 m). Czoło znajduje się w grani, któr± biegnie granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny. Południowo-wschodnie stoki Czoła opadaj± do Doliny Chochołowskiej, północno-zachodnie do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej.

Tatry

849

Czoło (Osobita)

1470

Niewielki wierzchołek w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie Domczyny, po wschodniej stronie polany Kasne i jest pierwszym z trzech niewielkich wierzchołków pomiędzy t± polan± a Przełęcz± nad Kotłowym Żlebem (dwa pozostałe nie maj± nazwy). W północno-wschodnim kierunku od szczytu, do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej, opada z niego boczny, zalesiony grzbiet, który niżej, na Bobrowieckim Wierchu rozgałęzia się na dwie odnogi obejmuj±ce Dolinkę Kwa¶n± (Kwa¶ny Żleb). Stoki południowo-zachodnie opadaj± do Doliny Olowej (odnoga Doliny Łatanej). Na północnych stokach Czoła ponad Kwa¶nym Żlebem znajduje się niewielka Kwa¶na Polanka.

Tatry

850

Drobna Kopa (SK)

2090

¦rodkowy z trzech wierzchołków grani Trzech Kop (Tri kopy) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Druhá kopa. Wierzchołek znajduje się pomiędzy Szerok± Kop± a Przedni± Kop± w głównej grani Tatr Zachodnich.

Tatry

851

Goły Wierch Płd. (SK)

1692

Szczyt w południowej grani Barańca w słowackich Tatr Zachodnich, słow. Holý vrch. Grań ta poprzez Goły Wierch opada do Kotliny Liptowskiej. Wschodnie stoki Gołego Wierchu opadaj± do Doliny Tarnowieckiej, zachodnie do Doliny Żarskiej.

Tatry

852

Gubalec

1550

Zakończenie długiego grzbietu odchodz±cego w zachodnim kierunku od Ciemniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Grzbiet ten oddziela Dolinę Tomanow± (po południowej jego stronie) od W±wozu Kraków (po północnej stronie). S±siaduje z wyższym Żarem (1560 m), od którego oddzielony jest przełęcz± Żarskie Siodło (ok. 1540 m).

Tatry

853

Hlinik (SK)

1495

Zalesione wzgórze będ±ce zakończeniem Kniaziowej Grani w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hlina, Hlinský kopec. Nie ma wyraĽnego wierzchołka, jest to raczej załamanie grani. Jego południowo-zachodnie i południowo-wschodnie stoki opadaj± do doliny Hliny.

Tatry

854

Huciańska Grapa (SK)

946

Najdalej na zachód wysunięte wzniesienie w głównej grani Tatr Zachodnich, słow. Beskyd. Nie jest jednak najbardziej zachodnim z wzniesień tatrzańskich - tym jest Ostry Wierch Kwaczański, znajduj±cy się w bocznej grani Tatr Zachodnich. Huciańska Grapa znajduje się na Słowacji, w grzbiecie ci±gn±cym się na zachód od Jaworzyńskiej Kopy, pomiędzy Niżni± (905 m) i Po¶redni± Huciańsk± Przełęcz± (930 m). Jest położona na terenie miejscowo¶ci Huty.

Tatry

855

Huciański Beskid (SK)

950

Wzgórze na zachodnim końcu głównej grani Tatr Zachodnich, słow. Beskyd (tak sama nazwa, jak pobliskiej Huciańskiej Grapy). Znajduje się na Słowacji, pomiędzy Po¶redni± (930 m) i Wyżni± Huciańsk± Przełęcz± (950 m). Południowe stoki opadaj± do Doliny Huciańskiej, północne do Doliny Borowej Wody.

Tatry

856

Jaferowa Kopa

1598

Wzniesienie w polskich Tatrach Zachodnich, znajduj±ce się w Jaferowym Grzbiecie, schodz±cym na północ od Smreczyńskiego Wierchu. Stoki tego grzbietu opadaj± do dwóch odgałęzień Doliny Pyszniańskiej: wschodnie do Jaferowego Żlebu, zachodnie do Dolinki.

Tatry

857

Jałowiecka Kopa (SK)

1938

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jalovská kopa. Znajduje się w bocznej grani Rosochy, która odbiega na południe od Banówki i poprzez Jałowieck± Przełęcz dochodzi do Rosochy. Jałowiecka Kopa znajduje się w tej grani pomiędzy Rosoch± (1947 m), oddzielona od niej płytk± Pastersk± Przełęcz± (ok. 1885 m), a Po¶rednim Przysłopem (ok. 1940 m), który oddzielony jest głębsz± Jałowieck± Przełęcz± (1858 m). Południowo-wschodnie, gór± trawiaste stoki Jałowieckiej Kopy opadaj± do Doliny Żarskiej, natomiast północno-zachodnie, gór± skaliste - do doliny Parzychwost, stanowi±cej odnogę Doliny Jałowieckiej. W zachodnich stokach znajduje się grzęda zwana Kozimi Grzbietami.

Tatry

858

Jałowiecki Przysłop (SK)

2142

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jalovecký príslop, Príslop. Znajduje się w bocznej Grani Rosochy, która odbiega na południe od Banówki i poprzez Jałowieck± Przełęcz dochodzi do Rosochy. Zachodnie stoki Jałowieckiego Przysłopu stromo opadaj± do Doliny Żarskiej, a stoki wschodnie - do głębokiej doliny Parzychwost.

Tatry

859

Jamborowa Skałka (SK)

1329

Niewybitne wzniesienie w grzbiecie Jambory w słowackich Tatrach Zachodnich. Grzbiet ten odchodzi na północny zachód od granicznego Jamborowego Wierchu (1565 m) w masywie Bobrowca (1663 m).

Tatry

860

Jamborowy Wierch

1565

Słabo wyodrębniony wierzchołek w południowo-zachodniej grani masywu Bobrowca w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Inna nazwa to Jamburowa Czuba. Wznosi się pomiędzy szczytem Bobrowca (1663 m), a wybitn± Bobrowieck± Przełęcz± (1356 m). Jamborowy Wierch kulminuje w miejscu załamania się tej grani. Od wschodniej, polskiej strony jego stoki opadaj± do Doliny Chochołowskiej. W północno-zachodnim kierunku odchodzi od niego boczny grzbiet Jambory poprzez Jamborow± Skałkę do Jeżowego Wierchu. Grzbiet ten oddziela Dolinę Bobrowieck± od Doliny Juraniowej.

Tatry

861

Jamska Czuba

1108

Wzniesienie reglowe na wschodnich zboczach Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w dolnym zakończeniu grzbietu tworz±cego północne obramowanie Doliny Dudowej. Od Spalonej Czuby (1257 m), s±siedniego i wyżej położonego wzniesienia w tym grzbiecie, oddziela go przełęcz Jamskie Siodło (ok. 1085 m). Na przełęczy tej i w jej okolicy znajduje się polana Jamy, od której utworzono nazwę szczytu. Północne, zalesione zbocza Jamskiej Czuby opadaj± do¶ć stromo do dolnej czę¶ci Doliny Huciańskiej, zbocza południowe do dolnej czę¶ci Doliny Dudowej.

Tatry

862

Jaszczurzyca (SK)

878

Wzgórze w słowackiej miejscowo¶ci Orawice, w Dolinie Mihulczej, u północno-wschodnich podnóży Osobitej, słow. Jaąteričie. Jego północne stoki o względnej wysoko¶ci około 40 m opadaj± do Bobrowieckiego Potoku, wschodnie do potoku Jaszczurzyca (dopływ Bobrowieckiego Potoku), zachodnie do niewielkiego i nienazwanego potoku (dopływ Mihulczego Potoku).

Tatry

863

Jaworowa Kopa (SK)

1791

Jaworowa Kopa (słow. Javorová kopa), Jaworowy Kopiec (Javorové bralo) lub Jaworowe Brdo (Javorové brdo) - wzniesienie na krótkim bocznym Jaworowym Grzbiecie (Javorový hrebeň), odchodz±cym w południowym kierunku od Suchego Wierchu Kondrackiego do Doliny Cichej w słowackich Tatrach Zachodnich. Jaworowa Kopa znajduje się pomiędzy przeł±czk± Wyżnie Jaworowe Siodło (ok. 1788 m), oddzielaj±c± j± od Suchego Wierchu Kondrackiego, a przeł±czk± Niżnie Jaworowe Siodło (ok. 1652 m), oddzielaj±c± j± od Jaworowych Skałek (1657 m), znajduj±cych się w zakończeniu grzbietu. Zachodnie stoki Jaworowej Kopy stromo opadaj± do Dolinki Rozpadłej, tworz±c jej wschodnie obramowanie. Stoki wschodnie jeszcze bardziej stromo opadaj± do Wielkiego Żlebu Kondrackiego.

Tatry

864

Jaworzyna (Osobita, SK)

1581

Szczyt w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Javorina. Wznosi się tuż po południowej stronie Przełęczy pod Osobit± (1521 m). Jego północno-wschodnie stoki opadaj± do Doliny Suchej Orawickiej. W zachodnim kierunku do dna Doliny Zuberskiej opada od jego wierzchołka grzbiet oddzielaj±cy Ciepły Żleb od Żlebu Domczyna. Grzbiet Jaworzyny biegn±cy od Przełęczy pod Osobit± do polany Kasne ma nazwę Domczyna.

Tatry

865

Jaworzyńska Czuba

1625

Kulminacja Zawratu Kasprowego w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w północno-zachodniej grani Kopy Magury, oddzielaj±cej dolinę Jaworzynkę od Doliny Kasprowej. Od Kopy Magury oddzielona jest Jaworzyńsk± Przełęcz± (1605 m). Po przeciwnej, północno-zachodniej stronie Jaworzyńskiej Czuby znajduje się w Zawracie Kasprowym płytkie wcięcie zwane Szerokim Siodłem (ok. 1575 m).

Tatry

866

Jaworzyńska Kopa (SK)

1277

Szczyt w grani głównej słowackich Tatr Zachodnich, słow. Javorína. Wznosi się po wschodniej stronie Wyżniej Huciańskiej Przełęczy. Tuż za Jaworzyńsk± Kop±, we wschodnim kierunku znajduje się Mała Biała Skała. Zbocza południowe obydwu tych szczytów opadaj± do Doliny Suchej Sielnickiej.

Tatry

867

Jeżowy Wierch (SK)

1086

Wybitny szczyt reglowy w słowackich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w grzbiecie Jambory, oddzielaj±cym Dolinę Bobrowieck± (Bobrovecká dolina) na zachodzie od Doliny Juraniowej (Juráňova dolina) na wschodzie. Od Umarłej Kopki (Umrlá, 1044 m) oddzielony jest głębokim wcięciem Umarłej Przełęczy (sedlo Umrlá, Umrlé sedlo, 981 m).

Tatry

868

Juhaska Kopa (Dł. Giew.)

1700

Niewielkie wybrzuszenie w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich pomiędzy Juhask± Przehyb± a Wyżnimi Wrótkami. Północne stoki opadaj± ¶cian± zarówno do Doliny Suchej (odnoga Doliny Białego), jak i do żlebu Banie w górnej czę¶ci Doliny Str±żyskiej. Stoki południowe opadaj± do Doliny Kondratowej.

Tatry

869

Keczka Żarska (SK)

1530

Mało wybitny reglowy szczyt w masywie Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie opadaj±cym z Trzciańskiego Gronia w południowym kierunku (pomiędzy Dolin± Jałowieck± a Dolin± Żarsk±). Na Keczce grzbiet ten rozgałęzia się na dwa ramiona. Ramię prawe opada w południowo-zachodnim kierunku i kończy się wzniesieniem Brzeziny (928 m). Ramię to tworzy lewe zbocza Doliny Wierzbickiej. Ramię lewe, zwane Palenic±, opada w południowym kierunku, niżej zakręcaj±c na południowy wschód. W ten sposób tworzy lewe zbocza doliny Łuczywnik.

Tatry

870

Kiczora Bobrow. (SK)

1388

Kiczora Bobrowiecka (słow. Kýčera, Bobrovecká Kýčera, Kýčer) - szczyt w orograficznie lewych zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie odchodz±cym od Czoła w północno-zachodniej grani Grzesia. Grzbiet ten na Bobrowieckim Wierchu rozgałęzia się na dwa ramiona obejmuj±ce Dolinkę Kwa¶n±. Orograficznie prawe opada pocz±tkowo w północno-wschodnim kierunku do Kwa¶nego Wierchu, tu zmienia kierunek na północno-północno-wschodni i poprzez Kiczorę Bobrowieck± i Niżni Tomkowy Przechód opada do Capiego Gronia.

Tatry

871

Kiczora Zuberska (SK)

891

Wzgórze w miejscowo¶ci Zuberzec na Słowacji, zaliczane do Tatr Zachodnich, inna nazwa to Kiczere, słow. Kýčera. Znajduje się w zakończeniu długiego tatrzańskiego grzbietu, który opada od Białej Skały w północnym kierunku (kolejno s± to: Upłazkowa Grań, Mały Ostry Groń, wał Preholin i Kiczora). Grzbiet ten oddziela Dolinę Borowej Wody od Doliny Siwej, do tych dolin opadaj± zachodnie i wschodnie stoki Kiczory. Stoki północne opadaj± do doliny Zuberskiej Wody.

Tatry

872

Kniaziowa Kopa (SK)

1804

Szczyt w południowo-wschodniej, opadaj±cej do Doliny Cichej Liptowskiej grani Tomanowego Wierchu Polskiego w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kňazová. Na wierzchołku Kniaziowej Kopy grań ta rozdziela się na dwa ramiona - krótkie, opadaj±ce we wschodnim kierunku oraz dług± Kniaziow± Grań, opadaj±c± w południowym kierunku do Hlinika.

Tatry

873

Kobylarzowa Kopka

1843

Kopka w północno-zachodniej grani Małoł±czniaka w Czerwonych Wierchach w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy dwoma również niewybitnymi przeł±czkami: Kobylarzowym Siodełkiem (ok. 1840 m) i Małoł±ckim Siodłem (ok. 1820 m). Na zachodni± stronę z obydwu tych przeł±czek opadaj± dwie odnogi wybitnego Kobylarzowego Żlebu, na wschodni± Kobylarzowa Kopka tworzy krótk± grzędę oddzielaj±c± dwie odnogi Żlebu Pronobisa.

Tatry

874

Kocie Skały (SK)

1180

Szczyt oraz grupa skałek w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Inne nazwy do Kocie Dziury, Hamor, słow. Mačie skaly, Mačacie diery, Mačie diery. Wznosz± się nad Polan± Brestow± w Dolinie Zuberskiej, w długim zachodnim grzbiecie Osobitej, który poprzez Okolik i Kocie Skały opada do Maniowej Przehyby.

Tatry

875

Kondracka Kopka

1770

Kopka w północnej grani Kopy Kondrackiej, znajduj±ca się pomiędzy Kondrack± Przełęcz± (1725 m) i Wyżni± Kondrack± Przełęcz± (1765 m), nad któr± wznosi się zaledwie kilka metrów

Tatry

876

Kopa Prawdy

2027

Niewielkie wypiętrzenie w grani głównej Tatr Zachodnich, położone pomiędzy Jarz±bcz± Przełęcz± (1954 m) a Jarz±bczym Wierchem (2137 m). Jego północno-zachodni stok opada stromo do Jarz±bczej Równi w Dolinie Jarz±bczej, stromym stokiem o nazwie Koryciska. W kierunku południowo-wschodnim tworzy krótk± grzędę opadaj±c± do kotła lodowcowego Doliny Zadniej Raczkowej.

Tatry

877

Kopa w Osobitej (SK)

1617

¦rodkowy z trzech wierzchołków masywu Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grani pomiędzy najwyższym wierzchołkiem (Osobit±, 1687 m) i Rzędowym Zwornikiem (1589 m).

Tatry

878

Kotłowa Czuba

1840

Jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielaj±cego górn± czę¶ć Dolina Ko¶cieliskiej (Dolinę Pyszniańsk±) od górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznosz±ce się ponad grań. S± to, licz±c od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (1854 m), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba. Przedłużeniem grzbietu Ornaku w południowym kierunku s± Siwe Turnie, od których Kotłowa Czuba oddzielona jest Siw± Przełęcz± (1812 m). Od Zadniego Ornaku Kotłow± Czubę oddziela płytka przełęcz zwana Kotłowym Siodłem.

Tatry

879

Kozi Gronik (SK)

978

Szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, inna nazwa Kozi Wierch, słow. Kozí grúnik. Znajduje się w grzbiecie, który odchodzi od Rzędowego Zwornika i poprzez Mihulcze Siodło i Mihulcz± Czubę opada do Kotliny Orawickiej przy polanie Waniczka. Grzbiet ten oddziela Dolinę Bobrowieck± Orawsk± od Doliny Mihulczej.

Tatry

880

Koziniec (SK)

1462

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kozinec. Znajduje się w grzbiecie, który odgałęzia się od Miękkiego Wierchu w grani głównej Tatr Zachodnich, na jej odcinku zwanym Holaniem (pomiędzy Palenic± Jałowieck± a Siwym Wierchem) i opada w północnym kierunku aż do Zuberca. Grzbiet ten oddziela Dolinę Such± od Doliny Przybyskiej. Na polskich mapach Koziniec jest czasem błędnie podpisany jako Miękki Wierch.

Tatry

881

KruĽlik

1625

Niższy, wschodni wierzchołek Grzesia w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej, północnej grani Wołowca. Na głównym wierzchołku Grzesia zmienia ona kierunek na wschodni, na KruĽliku na północno-wschodni i poprzez płytk± Przeł±czkę pod Grzesiem i Czoło opada do głębokiej Bobrowieckiej Przełęczy. Grani± t± przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. Północno-zachodnie stoki KruĽlika opadaj± do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej, we wschodnim kierunku, do Doliny Chochołowskiej opada z Krużlika grzęda oddzielaj±ca Dolinczański Żleb od Bobrowieckiego Żlebu.

Tatry

882

Krzemienna (SK)

1272

Szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kremenná. Znajduje się w północno-zachodniej grani Rzędowego Zwornika, od jej górnej czę¶ci oddzielony jest przełęcz±. Grań ta oddziela Dolinę Przedni± Krzemienn± od Doliny Po¶redniej Krzemiennej.

Tatry

883

Kwa¶ny Wierch (SK)

1405

Szczyt w orograficznie lewych zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kvasný vrch. Znajduje się w grzbiecie odchodz±cym od Czoła w północno-zachodniej grani Grzesia. Grzbiet ten poprzez Bobrowiecki Wierch, Kwa¶ny Wierch i Kiczorę Bobrowieck± opada w północno-wschodnim kierunku.

Tatry

884

Liliowa Kopka

1975

Mało wybitny szczyt w Tatrach Zachodnich, pomiędzy przełęcz± Liliowe (1952 m) a przełęcz± Wyżnie Liliowe (ok. 1965 m), oddzielaj±c± j± od Beskidu (2012 m). Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Północne stoki Liliowej Kopki opadaj± do górnej czę¶ci Doliny G±sienicowej, a południowe - do Doliny Cichej na Słowacji.

Tatry

885

Łomik

1267

Wierzchołek w grzbiecie Spaleniec w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to wschodni z dwóch grzbietów opadaj±cych spod Sarniej Skały do Kotliny Zakopiańskiej i oddzielaj±cy Dolinę Białego od doliny Spadowiec.

Tatry

886

Machajowa Czuba

1860

Ostro zakończone załamanie grani Koziego Grzbietu w polskich Tatrach Zachodnich

Tatry

887

Mała Bystra (SK)

2108

Niewybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od głównego wierzchołka odbiega w kierunku południowo-zachodnim i kulminuje w Zadniej Kopie Liptowskiej. Z Małej Bystrej odchodzi w kierunku południowo-wschodnim krótka grańka zwana Garbate (Hrbáč), dziel±ca górne piętro Doliny Bystrej na dwa kotły - Suchy Zadek oraz kocioł, w którym leż± trzy Bystre Stawy. Od wschodniej strony Mała Bystra góruje nad Dolin± Gaborow±.

Tatry

888

Mała Furkaska

1133

Reglowy szczyt nad Dolin± Chochołowsk± w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się w północnej grani Wołowca pomiędzy Koryciańsk± Czub± a Siwiańskimi Turniami. Południowe stoki opadaj± do polskiej doliny Małe Koryciska (odnoga Doliny Chochołowskiej), północne do słowackiej Doliny Cichej Orawskiej.

Tatry

889

Mała Kopa Królowa

1577

Wzniesienie we wschodniej czę¶ci polskich Tatr Zachodnich, znajduj±ce się w grzbiecie odgraniczaj±cym od siebie dolinę Jaworzynkę i Dolinę Suchej Wody G±sienicowej. Wznosi się w długiej północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu pomiędzy Kop± Magury (1704 m), oddzielona od niej Magursk± Przełęcz± (ok. 1570 m), a Wielk± Kop± Królow± (1531 m), od której oddzielona jest Przełęcz± między Kopami (1499 m). Południowo-wschodnie stoki Małej Kopy opadaj± na Królow± Rówień. Stoki wschodnie i północno-wschodnie opadaj± do górnej czę¶ci Doliny Olczyskiej.

Tatry

890

Mała Krokiew

1365

Niższy z dwóch wierzchołków masywu Krokwi w reglowej czę¶ci polskich Tatr Zachodnich. Od położonego na północ od niej głównego wierzchołka o wysoko¶ci 1378 m Mała Krokiew jest oddzielona płytkim i szerokim Siwarowym Siodłem (ok. 1340 m), natomiast na południu graniczy z Białym Grzbietem z dwusiodłow± Przełęcz± Białego. Wzniesieniem najbliższym Małej Krokwi jest Biała Czubka, oddzielona od niej Niżni± Przełęcz± Białego. W dalszej perspektywie Mała Krokiew na południu s±siaduje z Kalack± Kop± w masywie Giewontu. Zachodnie stoki Małej Krokwi opadaj± do Doliny Białego, za¶ wschodnie - do Doliny Bystrej.

Tatry

891

Mała Ostra (SK)

1703

Szczyt w południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Malá Ostrá. Znajduje się w tej grani pomiędzy Siwym Wierchem (1805 m) i Ostr± (1714 m). Od Siwego Wierchu oddziela go przełęcz Siwa Przehyba (1651 m), od Ostrej przełęcz Przysłop (1680 m). Zachodnie zbocza Małej Ostrej opadaj± do górnej czę¶ci Doliny Suchej Sielnickiej, wschodnie do Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej.

Tatry

892

Mały Łysiec (SK)

1697

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, znajduj±cy się w bocznej grani odbiegaj±cej od Małego Salatyna w południowo-zachodnim kierunku, słow. Malý Lysec, Jalovská hora (pol. Jałowiecka Góra). Znajduje się w zakończeniu tej grani, od Wielkiego Ły¶ca oddzielony jest płytk± przełęcz±. Południowe stoki Małego Ły¶ca (na polskiej mapie turystycznej opisane jako Bobrovecka hora) opadaj± do miejsca, w którym Dolina Jałowiecka rozgałęzia się na Dolinę Bobrowieck± i dolinę Parzychwost.

Tatry

893

Mały Ostry Groń (SK)

1127

Szczyt na zachodnim obrzeżu Tatr Zachodnich, wznosz±cy się nad Dolin± Borowej Wody, słow. Malý Ostrý grúň. Od południowo-wschodniej strony płytka przeł±czka oddziela go od Upłazkowej Grani.

Tatry

894

Mesztrowa (SK)

869

Szczyt na zachodnim krańcu słowackich Tatr Zachodnich, słow. Meątrová. Stanowi zakończenie południowego grzbietu Golicy Huciańskiej oddzielaj±cego dolinę Jamnik od Doliny Beszeniowskiej.

Tatry

895

Mihulcza Czuba (SK)

1214

Wzniesienie w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Mihulčie. Znajduje się w północno-wschodnim grzbiecie Rzędowego Zwornika, który poprzez Mihulcze Siodło (1230 m) i Mihulcz± Czubę ci±gnie się do Koziego Gronika. Grzbiet ten tworzy granicę między Dolin± Bobrowieck± Orawsk± a Dolin± Mihulcz±.

Tatry

896

Okolik (SK)

1328

Szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Okolík. Znajduje się w jej długim zachodnim grzbiecie, który poprzez Okolik i Kocie Skały (Hamor) opada do Maniowej Przehyby. Południowe stoki Okolika opadaj± do dolnej czę¶ci Ciepłego Żlebu będ±cego praw± odnog± Doliny Zuberskiej. U ich podnóża, przy wylocie Ciepłego Żlebu do tej doliny, znajduje się polana Puczatina. Stoki północno-wschodnie opadaj± do Doliny Przedniej Krzemiennej (Doliny Skrajnej Krzemiennej). Grzbiet opadaj±cy od Okolika w południowo-zachodnim kierunku do wzniesienia Kocie Skały (Hamor) nosi nazwę Jaworzyna. Jego północno-zachodnie stoki opadaj± do Doliny Błotnej.

Tatry

897

Ostredok (SK)

1714

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Ostredok. Położony jest w bocznym grzbiecie Otargańców, oddzielaj±cym Dolinę Raczkow± od Doliny Jamnickiej. Ostredok jest pierwszym od południa wzniesieniem w tej grani. Ma dwa wierzchołki: 1674 m (pierwszy od południa) i 1714 m, nazywane często Małymi Otargańcami.

Tatry

898

Palenica Zuberska

1047

Szczyt na zachodnim obrzeżu Tatr Zachodnich, wznosz±cy się nad Dolin± Borowej Wody, słow. Pálenica. Od południowo-wschodniej strony jego stoki opadaj± do głębokiej przełęczy Przehyba (950 m), oddzielaj±cej go od Małego Ostrego Gronia (1127 m). Południowo-zachodnie stoki opadaj± do Doliny Spadowego Potoku, północno-zachodnie do Doliny Borowej Wody. Dolin± t±, wzdłuż podnóży Palenicy poprowadzono drogę z Zuberca do Liptowskich Maciaszowiec. Dawniej przechodziła ona przez w±ski w±wóz pomiędzy Palenic± Zubersk± a Klinikiem, obecnie jest to szerokie przej¶cie, gdyż funkcjonuj±cy tutaj kamieniołom wybrał już duż± czę¶ć skał Palenicy.

Tatry

899

Parz±tczak

1486

Niewybitny szczyt w północnej grani Wołowca w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tej grani pomiędzy Bobrowcem (1663 m), oddzielony od niego wybitn± Juraniow± Przełęcz± (1376 m), a Furkask± (1491 m), od której oddzielony jest płytk± Przełęcz± pod Furkask±. Przez grań tę przebiega granica polsko-słowacka, jak również Wielki Europejski Dział Wodny pomiędzy Morzem Czarnym i Bałtykiem.

Tatry

900

Po¶redni Przysłop (SK)

2026

Słabo wyodrębniony czubek grani w słowackich Tatrach Zachodnich, znajduj±cy się w bocznej grani Rosochy, która odbiega na południe od Banówki. Po¶redni Przysłop znajduje się w tej grani pomiędzy Jałowieck± Kop± (1938 m), oddzielony od niej Jałowieck± Przełęcz± (1858 m), a Jałowieckim Przysłopem (2142 m). Wschodnie stoki Po¶redniego Przysłopu opadaj± do bocznej odnogi Szarafiowego Żlebu w Dolinie Żarskiej, zachodnie do doliny Parzychwost stanowi±cej odnogę Doliny Jałowieckiej.

Tatry

901

Po¶rednia Magura (SK)

2050

Po¶rednia Magura (słow. Prostredná Magura) lub Wyżnie Otargańce - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, w grani Otargańców, oddzielaj±cych Dolinę Raczkow± od Doliny Jamnickiej. Znajduje się w tej grani pomiędzy Niżni± Magur± (1920 m) a Wyżni± Magur± (2095 m), od której oddzielona jest Rysi± Przełęcz±.

Tatry

902

Przedni Zabrat (SK)

1577

Niewybitny, słabo wyróżniaj±cy się wierzchołek w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Predná Zábra». Znajduje się w północno-zachodniej grani Rakonia oddzielaj±cej Dolinę Rohack± od Doliny Łatanej. Od strony Rakonia w grzbiecie tym znajduje się jeszcze Zabratowa Przełęcz (1656 m) i równie mało wybitny wierzchołek Zadniego Zabratu. W przeciwn± stronę, do Zwierówki opada zalesiony Skrajny Szyndlowiec będ±cy zakończeniem tego grzbietu. Spomiędzy wierzchołków Zadniego i Przedniego Zabratu opada do Doliny Łatanej ciemna kotlina Szyndlowego Żlebu.

Tatry

903

Przednia Kopa (SK)

2136

Najwyższy z trzech wierzchołków grani Trzech Kop (Tri kopy) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Prvá kopa. Wierzchołek znajduje się pomiędzy Smutn± Przełęcz± a kolejnym wierzchołkiem Trzech Kop - Drobn± Kop±, w głównej grani Tatr Zachodnich.

Tatry

904

Przednie Zielone (SK)

1732

Wzniesienie w Dolinie Rohackiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Predné zelené. Nazwa pochodzi od tego, że w porównaniu ze skalistymi i nagimi, wznosz±cymi się powyżej niego szczytami Trzech Kop, Hrubej Kopy i Banówki jest intensywnie zielone - poro¶nięte lasem i kosodrzewin±. Z zielonego szlaku prowadz±cego pod Przednim Zielonym przy Rohackich Stawach jest ładny widok na dwa Rohacze - Ostry i Płaczliwy.

Tatry

905

Przełaz (SK)

944

Wzgórze w Dolinie Zuberskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Prieves. Znajduje się w północno-zachodniej odnodze dolnej czę¶ci grzbietu Redykalnia i oddziela Dolinę Przybysk± od doliny Stefkowskiego Potoku.

Tatry

906

Róg (SK)

1573

Mało wyróżniaj±cy się wierzchołek w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Roh. Znajduje się pomiędzy Grzesiem (1653 m) a Przełęcz± nad Kotłowym Żlebem (1460 m).

Tatry

907

Rzędowy Zwornik (SK)

1589

Najbardziej północny z trzech wierzchołków masywu Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Posiada 4 granie: 1. południowa, poprzez Kopę w Osobitej (1617 m) wznosz±ca się do najwyższego wierzchołka (Osobita, 1687 m), 2. północno-zachodnia z wierzchołkiem Krzemienna - na wysoko¶ci około 1280 m odchodzi od niej na północ grzbiet opadaj±cy do przełęczy Borek, 3. północno-północno-zachodnia poprzez Przednie Rzędowe Skały opadaj±ca do uj¶cia Doliny Zadniej Krzemiennej nieco na południowy wschód od przełęczy Borek, 4. północno-wschodnia poprzez Mihulcze Siodło i Mihulcz± Czubę opadaj±ca do Koziego Gronika.

Tatry

908

Salatyńska Kopa (SK)

1925

Niewybitny szczyt w grani głównej słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy Zadni± Salatyńsk± Przełęcz±, zwan± też Przełęcz± pod Dzwonem (1907 m), a Małym Salatynem (2046 m), w poszarpanej, skalistej grani zwanej Skrzyniarki. Północne stoki Salatyńskiej Kopy opadaj± strom±, skalist± ¶cian± do Doliny Zadniej Salatyńskiej, mniej strome stoki południowe do Doliny Głębokiej (górnego piętra Doliny Jałowieckiej).

Tatry

909

Siwa Kopa (SK)

1627

Skaliste wypiętrzenie w zachodniej grani Siwego Wierchu w Tatrach Zachodnich, słow. Sivá kopa. Jest to fragment głównej grani Tatr Zachodnich. Siwa Kopa znajduje się w niej pomiędzy Biał± Skał± a postrzępion± grani± Siwego Wierchu zwan± Rzędowymi Skałami. Od Białej Skały Siw± Kopę oddziela Biała Przełęcz, od Rzędowych Skał - Siwy Przechód. Od wierzchołka Siwej Kopy w kierunku północno-zachodnim biegnie krótki grzbiet Małego Siwego Klina oddzielaj±cy dwie górne czę¶ci Doliny Siwej.

Tatry

910

Siwy Zwornik

1965

Szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, któr± biegnie granica polsko-słowacka, słow. Sivá veľa. Na zachód od niego znajduje się Gaborowa Przełęcz i wznosi wyniosła piramida Starorobociańskiego Wierchu, na południowy wschód za¶ przełęcz Liliowy Karb i niska, postrzępiona grań Liliowych Turni. W kierunku północno-wschodnim schodzi grań prowadz±ca na Siw± Przełęcz. Siwy Zwornik wznosi się nad trzema dolinami: Starorobociańsk±, Pyszniańsk± (górna czę¶ć Doliny Ko¶cieliskiej) i Gaborow±.

Tatry

911

Smreczyński W. Wsch.

2068

Smreczyński Wierch - szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Smrečiny, Smrečinský vrch. Posiada dwa wierzchołki, oddzielone siodłem. Od położonej na wschód Tomanowej Kopy oddzielony jest Smreczyńsk± Przełęcz± (1799 m), od położonej na zachód Kamienistej - Hlińsk± Przełęcz± (1907 m).

Tatry

912

Szeroka Kopa (SK)

2090

Jeden z trzech wierzchołków grani Trzech Kop (Tri kopy) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Tretia kopa. Wierzchołek znajduje się pomiędzy przełęcz± Hruba Przehyba a kolejnym wierzchołkiem Trzech Kop - Drobn± Kop±, w głównej grani Tatr Zachodnich.

Tatry

913

Smrek (Tatry Zach., SK)

2072

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, w grani ł±cz±cej Rohacz Płaczliwy (2125 m) z Barańcem (2185 m), słow. Smrek. Wznosi się nad dwoma dolinami - od północno-zachodniej strony nad górnym piętrem Doliny Żarskiej (tzw. Małe Zawraty), od południowo-wschodniej nad górnym piętrem Doliny Jamnickiej. Od Barańca Smrek oddziela Przełęcz nad Puste (1968 m), od Rohacza Płaczliwego - Żarska Przełęcz (1917 m).

Tatry

914

Smutny Zwornik (SK)

1980

Niewybitna kopka w grani głównej Tatr Zachodnich, zaraz po wschodniej stronie Smutnej Przełęczy (1963 m) w słowackich Tatrach Zachodnich. W południowym kierunku odchodzi od niego Po¶redni Groń oddzielaj±cy Wielkie Zawraty od Małych Zawratów (kotły lodowcowe Doliny Żarskiej). Północne stoki Smutnego Zwornika opadaj± do Doliny Smutnej.

Tatry

915

Spalona Czuba

1257

Mało wybitny reglowy szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w bocznym grzbiecie odchodz±cym od Małego Opalonego Wierchu w północno-zachodnim kierunku do dna Doliny Chochołowskiej. Grzbiet ten oddziela Dolinę Dudow± od Doliny Huciańskiej (obydwie s± wschodnimi odnogami Doliny Chochołowskiej).

Tatry

916

Sucha Czubka

1570

Niewybitny szczyt reglowy w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Białego od Doliny Str±żyskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej, południowej czę¶ci tego grzbietu, pomiędzy Wyżni± Such± Przełęcz± (ok. 1550 m) a Niżni± Such± Przełęcz± (1508 m). Na wschodni± stronę jego stoki opadaj± do Doliny Suchej (górna czę¶ć Doliny Białego), na zachodni±, do Wielkiej Równi w górnej czę¶ci Doliny Str±żyskiej, opada z niego lesisto-skalisty Jeleni Grzbiet.

Tatry

917

Sucha Kiczora (SK)

1353

Szczyt w Dolinie Suchej Orawickiej (odnoga Doliny Bobrowieckiej Orawskiej) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Suchá Kýčera. Znajduje się w krótkim grzbiecie odchodz±cym od Bobrowieckiego Wierchu w północno-zachodnim kierunku.

Tatry

918

Suchy Hradek (SK)

1204

Lesisty szczyt w południowej czę¶ci słowackich Tatr Zachodnich, słow. Suchý hrádok. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, w zakończeniu szerokiego grzbietu opadaj±cego na południe z Jeżowej Kopy (Jeľová, 2043 m). Od tej ostatniej oddzielony jest szerok± przełęcz± (ok. 1152 m), zajęt± przez zarastaj±c± polanę Pokrzywnik (®ihµavník). Zachodnie stoki opadaj± do Dolinki Kozowej (Kozová), południowe wprost do Kotliny Liptowskiej (Liptovská kotlina).

Tatry

919

Suchy Wierch Ornacz.

1832

Suchy Wierch Ornaczański - jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielaj±cego górn± czę¶ć Doliny Ko¶cieliskiej (Dolinę Pyszniańsk±) od górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Znajduje się w północnej grani Siwego Zwornika. Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznosz±ce się ponad główn± grań. S± to, licz±c od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański, Ornak (1854 m), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba (1840 m). Pomiędzy Suchym Wierchem Ornaczańskim a Ornakiem znajduje się płytko wcięta Wyżnia Ornaczańska Przełęcz (1825 m). W kierunku północnym stoki Suchego Wierchu opadaj± do głębokiej Iwaniackiej Przełęczy (1459 m) i dwóch opadaj±cych spod niej w przeciwne strony dolinek: Iwaniackiej i Iwanowskiej. Z zachodnich zboczy Suchego Wierchu opadaj± do Doliny Starorobociańskiej trzy żleby: Piekło, Banisty Żleb i Po¶redni Żleb, z północnych i północno-wschodnich do Dolinki Iwanowskiej również trzy żleby: Piszczałki i Żleb pod Banie.

Tatry

920

Suchy Wierch Toman.

1860

Suchy Wierch Tomanowy (słow. Suchý vrch) - podrzędny szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, znajduj±cy się pomiędzy Tomanowym Wierchem Polskim a Tomanow± Przełęcz±. Przez tę grań biegnie granica polsko-słowacka. Po słowackiej stronie stoki Suchego Wierchu opadaj± do Doliny Tomanowej Liptowskiej, a po polskiej stronie grzbietem do Doliny Tomanowej (górna czę¶ć Doliny Ko¶cieliskiej). Po zachodniej stronie tego grzbietu znajduje się kocioł polodowcowy - Dolina Sucha Tomanowa, po wschodniej - Kamienisty Żleb, czę¶ci± którego prowadził dawniej czerwony szlak turystyczny od Doliny Tomanowej na Tomanow± Przełęcz.

Tatry

921

Szczerbawy (SK)

2149

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. ©trbavy. Znajduje się w bocznej grani Barańców pomiędzy najwyższym w grani Barańcem (2185 m) a Klinem (2044 m). Nazwa szczytu pochodzi od tego, że jest szczerbaty, gdyż składa się z dwu garbów. Jego wschodnie zbocza stromo opadaj± do Doliny Jamnickiej, zbocza zachodnie do Doliny Tarnowieckiej.

Tatry

922

Szczyt (SK)

1311

Szczyt w Dolinie Zuberskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. ©tít. Znajduje się w północnym grzbiecie Brestowej Kopy. Grzbiet ten w dolnej swojej czę¶ci (poniżej Cielęciarek) rozgałęzia się na dwa ramiona (północno-zachodnie i północne), obejmuj±ce dolinę M±cznicę. Szczyt znajduje się w ramieniu północnym. Jego zachodnie stoki opadaj± do doliny M±cznicy, północno-zachodni grzbiet do polany Brestowa, a północne i wschodnie stoki do Doliny Zuberskiej.

Tatry

923

Szeroka (Rosocha, SK)

1890

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. ©iroká. Znajduje się w południowej czę¶ci grani Rosochy, która od Banówki w grani głównej odbiega w południowym kierunku i oddziela Dolinę Jałowieck± od Doliny Żarskiej. Szeroka jest na mapach zaznaczana jako szczyt, w rzeczywisto¶ci jednak jest to niemal płaski odcinek grani. Na Szerokiej grań ulega rozczłonkowaniu na trzy grzbiety: południowo-zachodnio-zachodni grzbiet Zajęczyniec, południowo-zachodni grzbiet Trzciański Groń, południowy grzbiet opadaj±cy poprzez Keczkę. Wszystkie te grzbiety opadaj± do Kotliny Liptowskiej.

Tatry

924

Tomanowa Kopa

1892

Mało wybitny szczyt leż±cy w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Tomanowym Wierchem Polskim (1977 m) a Smreczyńsk± Przełęcz± (1799 m). Przez szczyty te i przełęcz biegnie granica polsko-słowacka. Wznosi się on nad Dolin± Tomanow± (górne odgałęzienie Doliny Ko¶cieliskiej) i słowack± dolin± Hlin±. W północno-zachodnim kierunku od Tomanowej Kopy do Doliny Tomanowej odchodzi długi Zadni Smreczyński Grzbiet. Pomiędzy grzbietem tym oraz zboczami Tomanowego Wierchu Polskiego znajduje się polodowcowy kocioł - Dolina Sucha Tomanowa.

Tatry

925

Tomanowy NiedĽwiedĽ

1620

Wzgórze w Tomanowym Grzbiecie oddzielaj±cym górn± czę¶ć W±wozu Kraków od Doliny Tomanowej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy Tomanowym Przechodem (ok. 1740 m) a Wolarskim Przechodem (ok. 1490 m).

Tatry

926

Trnac (SK)

1680

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Trnac. Znajduje się w zakończeniu zachodniej grani Rosochy (Rázsocha 1947 m). Zachodnie stoki opadaj± stromo do Doliny Jałowieckiej.

Tatry

927

Trzydniowiański Płd.

1762

Trzydniowiański Wierch - szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w do¶ć długiej północnej grani Kończystego Wierchu i jest ostatnim na północ wybitniejszym szczytem w tej grani. Ma trzy grzbiety: południowy, leż±cy w tej grani, północny, zwany Kulawcem i będ±cy jej przedłużeniem, północno-zachodni zakończony wzniesieniem zwanym Rop±. Trzydniowiański Wierch s±siaduje ze znajduj±cym się na południe Czubikiem (1845 m), od którego oddzielony jest Przełęcz± nad Szyj± (1754 m). Pomiędzy północn± i północno-zachodni± grani± Trzydniowiańskiego Wierchu znajduje się w±ska Dolina Trzydniowiańska oraz krótszy od niej żleb Krowiniec. Trzydniowiański Wierch ma dwa wierzchołki. Niższy ma wysoko¶ć 1758 m. Na południe, ok. 150 m od niego w południowej grani znajduje się drugi, nienazwany wierzchołek o wysoko¶ci 1762 m. Wschodnie stoki Trzydniowiańskiego Wierchu opadaj± do Doliny Starorobociańskiej (wschodnie odgałęzienie górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich kilka żlebów, w kierunku od północy na południe s± to: Mokry Żleb, Wydarty Żleb i Dwojakowy Żleb. Południowo-zachodnie stoki opadaj± do Doliny Jarz±bczej (zachodnie odgałęzienie górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich grzbiet Po¶redniej Kopy oddzielaj±cy Szeroki Żleb od W±skich Żlebków.

Tatry

928

Turek (SK)

1186

Reglowy szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Turek. Znajduje się w krótkim, bocznym grzbiecie odchodz±cym od grzbietu Juraniowe w północnym kierunku. Grzbiet ten oddziela od siebie dwa boczne odgałęzienia Doliny Cichej Orawskiej: Dolinę Czaplow± (po jego zachodniej stronie) i Dolinę Furkask± (po wschodniej stronie). Ta ostatnia nazywana też była dawniej Dolin± pod Turkiem.

Tatry

929

Tyrałowa Czuba

1400

Mało wybitny reglowy wierzchołek (czuba) w bocznym grzbiecie odchodz±cym od Furkaski we wschodnim kierunku. Grzbiet ten oddziela Dolinę Kryt± od doliny Wielkie Koryciska. Obydwie s± odnogami Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej czę¶ci tego grzbietu, ok. 250 m na wschód od północnej grani Wołowca i biegn±cej ni± granicy polsko-słowackiej. Tyrałowa Czuba jest w większo¶ci zalesiona i nie prowadzi przez ni± żaden szlak turystyczny. Na jej północnych, opadaj±cych do Wielkich Korycisk stokach znajduje się duża polana Tyrałówka.

Tatry

930

Umarła Kopka (SK)

1043

Niewybitne wzniesienie (1043 m) w grzbiecie Jambory w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Umrlá. Wznosi się pomiędzy Jamborow± Skałk± (1329 m) a znajduj±c± się tuż przy Umarłej Kopce Umarł± Przełęcz± (988 m). Jest całkowicie zalesione. Zachodnie stoki Umarłej Kopki opadaj± do Doliny Bobrowieckiej, wschodnie do Doliny Juraniowej.

Tatry

931

Mały Kopieniec Choch.

1329

Mało wybitny reglowy szczyt w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się na przedłużeniu grzbietu Kulawca odchodz±cego od Trzydniowiańskiego Wierchu w północnym kierunku. Od grzbietu Kulawca oddzielony jest niewielk± przeł±czk± Wyżni Kopieńcowy Przechód (ok. 1320 m). Od północnej strony Mały Kopieniec s±siaduje z niżej położonym, ale bardziej wybitnym Wielkim Kopieńcem (1257 m). Obydwa Kopieńce oddziela przełęcz Kopieńcowy Przechód (1205 m).

Tatry

932

Wielki Klin (SK)

1553

Niewybitny szczyt w grzbiecie Redykalni w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veµký Klin. Odchodz±ca od Zuberskiego Wierchu w północnym kierunku Redykalnia oddziela Dolinę Przybysk± od Doliny Wolarskiej. Szczytowe partie Wielkiego Klina i górna czę¶ć grzbietu Redykalni były dawniej trawiaste i wypasane, należały do Hali Redykalnia.

Tatry

933

Wielki Łysiec (SK)

1830

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veµký Lysec. Znajduje się w bocznej grani odbiegaj±cej od Małego Salatyna w południowo-zachodnim kierunku. Grań ta oddziela Dolinę Głębok± od Doliny Bobrowieckiej (obydwie s± odnogami Doliny Jałowieckiej). Wielki Łysiec znajduje się w niej pomiędzy grzbietem Jałowieckiej Hory i Małym Ły¶cem (1697 m).

Tatry

934

Wielki Ostry Groń (SK)

1216

Niewybitny szczyt w Dolinie Zuberskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veµký Ostrý grúň. Znajduje się w grzbiecie oddzielaj±cym Dolinę Przybysk± od Kozińskiego Jaru. Grzbiet ten na polskiej mapie opisany jest jako Wielki Siwy Klin.

Tatry

935

Wierch ¦wierkule

1485

Niewybitny szczyt znajduj±cy się pomiędzy Przeł±czk± pod Kuf± (ok. 1480 m) a Wyżnim Dudowym Siodłem (ok. 1460 m) w północnym grzbiecie Kominiarskiego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Zachodnie stoki Wierchu ¦wierkule opadaj± do górnej czę¶ci Doliny Dudowej, wschodnie do Tylkowego Żlebu w górnej czę¶ci Doliny Lejowej.

Tatry

936

Wysokie (Dol. Olczyska)

1287

Reglowa, zalesiona czuba w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w grzbiecie oddzielaj±cym doln± czę¶ć doliny Jaworzynki od Doliny Olczyskiej, pomiędzy Skupniowym Upłazem, od którego oddzielone jest Skupniowym Przechodem (ok. 1275 m), a zalesionym Nieborakiem, od którego oddziela go płytka przeł±czka. Wysokie jest zwornikiem - w zachodnim kierunku odchodzi od niego grzbiet Boczania.

Tatry

937

Zadni Ornak

1867

Najwyższy z kilku szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielaj±cego górn± czę¶ć Doliny Ko¶cieliskiej (Dolinę Pyszniańsk±) od górnej czę¶ci Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznosz±ce się ponad główn± grań. S± to, licz±c od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (1854 m), Zadni Ornak i Kotłowa Czuba (1840 m). Pomiędzy Ornakiem i Zadnim Ornakiem znajduje się Ornaczańska Przełęcz (1795 m), od Kotłowej Czuby Zadni Ornak jest oddzielony Kotłowym Siodłem. We wschodnim kierunku szczyt tworzy przedłużenie - maj±c± długo¶ć ok. 300 m grupę skał, tzw. Siwe Skały. Tworz± one drugi, nieco niższy wierzchołek Zadniego Ornaku.

Tatry

938

Zadni Zabrat (SK)

1693

Niewybitny, słabo wyróżniaj±cy się wierzchołek w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Zadná Zábra». Znajduje się w północno-zachodniej grani Rakonia, oddzielaj±cej Dolinę Rohack± od Doliny Łatanej. Od Rakonia oddzielony jest płytk± Zabratow± Przełęcz±, w przeciwn± stronę do s±siedniego, znacznie mniej wybitnego wierzchołka Przedniego Zabratu biegnie prawie równa mu wysoko¶ci± grań. W północnym mniej więcej kierunku do Doliny Łatanej odbiega od Zadniego Zabratu krótki grzbiet Ostrewka, oddzielaj±cy j± od Doliny Zadniej Łatanej. Z drugiej strony tego grzbietu znajduje się kotlinka Szyndlowy Żleb.

Tatry

939

Zamczysko (Zajęcz., SK)

1099

Reglowe, całkowicie zalesione wzniesienie w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Zámčisko. Znajduje się pomiędzy Dolin± Jałowieck± a Dolin± Żarsk±. Stanowi zakończenie grzbietu Zajęczyńca. Na Zamczysku grzbiet rozdziela się na dwie odnogi: południowo-wschodni± zwan± Krzywe, tworz±c± dolne prawe zbocza Krzywego Żlebu i południowo-zachodni±, tworz±c± dolne lewe zbocza Skalistego Żlebu. Obydwie odnogi opadaj± do Kotliny Liptowskiej, na ł±kę Laniąté.

Tatry

940

Zielony W. Rohacki (SK)

2042

Zielony Wierch Rohacki (słow. Zelené) - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznym grzbiecie odchodz±cym na północny wschód od Przedniej Kopy - najwyższego z wierzchołków Trzech Kop. Szczyt jest trawiasto-kamienisty, grzbiet opada do Doliny Smutnej (odgałęzienie Doliny Rohackiej) stromymi stokami, a do Rohackich Stawów przepa¶cist± ¶cian± skaln±.

Tatry

941

Zuberski Wierch (SK)

1806

Szczyt w zachodniej czę¶ci słowackich Tatr Zachodnich, słow. Zuberec. Orawska nazwa tego szczytu pochodzi od miejscowo¶ci Zuberzec, nad któr± wznosi się ten szczyt. Przez mieszkańców Liptowa zwany był Holaniem. Zuberski Wierch znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Brestow± Kop± (1903 m) a przełęcz± Palenica Jałowiecka (1573 m).

Tatry

942

Żarek (SK)

944

Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. ®iarik. Wznosi się nad należ±cym do Wyżnich Liptowskich Matiaszowiec osiedlem Podmesztrowa (Podmeątrová) i stanowi zakończenie południowo-zachodniego grzbietu Babek (Babky). W grzbiecie tym kolejno wyróżnia się: Straż (Stráľ), Rówień (Roveň, 1268 m), Grochowisko (Hrachovisko), przełęcz Uj¶cie (Ústie, Brána, ok. 920 m) i Żarek (®iarik, 944 m). Żarek ma dwa wierzchołki. Jego strome północne i zachodnie stoki stanowi± obramowanie w±skiego i skalistego kanionu Studzienki będ±cego uj¶ciem Doliny Halnej. Stoki południowe opadaj± już do Kotliny Liptowskiej (granica między Tatrami a Kotlin± Liptowsk± przebiega tutaj przez Wyżnie Matiaszowce).

Tatry

943

Golica Bielska (SK)

1981

Skalisty wierzchołek w grani Jatek Bielskich, fragmencie grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Holica. Jest to pierwsze wybitniejsze wzniesienie po wschodniej stronie Bujaczej Przełęczy (1912 m). Golica wraz z dwoma s±siednimi na wschód wierzchołkami Skrajnych Jatek (2012 m) tworzy charakterystyczn± trójwierzchołkow± koronę dobrze widoczn± z południowej strony. Na stronę tę opada z Golicy Bielskiej szeroka trawiasta grzęda do Doliny Przednich Koperszadów. Od północnej strony stoki Golicy stromo opadaj± do Doliny Jagnięcej.

Tatry

944

Groń (Tatry Bielskie, SK)

1446

Wierzchołek reglowego wzniesienia w słowackich Tatrach Bielskich, słow. Veµký Grúň. Znajduje się w długiej północnej grani wschodniego wierzchołka Zadnich Jatek, poniżej Turni nad Jaworzynk±, od której oddziela go Siodło za Groniem. Grań, w której znajduje się Groń, oddziela Dolinę Kępy od doliny Jaworzynki Bielskiej.

Tatry

945

Jaworzynka Bielska (SK)

1259

Reglowe wzniesienie w słowackich Tatrach Bielskich, słow. Javorinka. Nazwa pochodzi od jaworów, które dawniej porastały ten szczyt. Obecnie rosn± tu ¶wierki. Jaworzynka Bielska stanowi zakończenie długiej północnej grani opadaj±cej od wschodniego wierzchołka Zadnich Jatek, od górnej czę¶ci tej grani oddzielona jest Przełęcz± pod Koszarzyskiem (1136 m). Opadaj±cy do Doliny Zdziarskiej grzbiet Jaworzynki Bielskiej oddziela dolinę Jaworzynkę Bielsk± (po zachodniej stronie grzbietu) od Doliny pod Koszary (po wschodniej stronie grzbietu).

Tatry

946

Mały Przysłop (TB, SK)

1135

Mało wybitny, lesisty szczyt w grani głównej Tatr, blisko jej północno-wschodniego krańca, po północnej stronie Tatr Bielskich, słow. Vŕąok. Od wznosz±cego się na północ Wierchu ¦rednica oddzielony jest Podspadzkim Siodłem, od znacznie wyższej Starej Jaworzynki na południu - Błotnym Siodłem. W kierunku wschodnim odchodzi od wierzchołka długi, łagodnie nachylony grzbiet - Zdziarski Wierch, na którego północnych stokach znajduje się kilka wyci±gów o¶rodka narciarskiego ®diar Strednica. Grzbiet ten oddziela Dolinkę Błotn± i Dolinę Bielskiego Potoku od doliny ¦rednicy.

Tatry

947

Mały Regiel (TB, SK)

1189

Reglowe wzniesienie na północnej stronie Tatr Bielskich, słow. Malý Rigeµ. Stanowi zakończenie długiego północnego ramienia Płaczliwej Skały. W Żlebińskich Turniach powyżej Małego Regla rozgałęzia się ono na dwie odnogi: Wielki Regiel i Mały Regiel. Pomiędzy tymi odnogami znajduje się niewielka Dolina Ptasiowska. Wydłużony grzbiet Małego Regla oddziela tę dolinkę od Doliny do Regli. Od górnej czę¶ci grzbietu Mały Regiel oddzielony jest Ptasiowskim Siodłem.

Tatry

948

Rynias (SK)

1473

Rynias lub Rynias Kieżmarski (słow. Rynias, Rinias) - zalesione wzgórze w słowackich Tatrach Bielskich. Znajduje się w długiej bocznej grani, opadaj±cej od Bujaczego Wierchu do Doliny Kieżmarskiej i oddzielaj±cej Dolinę Kieżmarsk± od Doliny Czarnej Rakuskiej. Rynias znajduje się w tej grani pomiędzy Przełęcz± nad Czerwon± Glink± (1389 m), oddzielaj±c± go od Rakuskiego Grzbietu, a Steżkow± Przełęcz± (1439 m), oddzielaj±c± go od wyższych i znacznie rozleglejszych Steżek. W północno-wschodnim kierunku od szczytu Ryniasa ci±gnie się grzbiet zwany Ryniasowym Działem, który oddziela od siebie dwie odnogi Doliny Czarnej Rakuskiej: Dolinę pod Czerwon± Glink± i Dolinę Czarnej Huczawy.

Tatry

949

Stara Jaworzynka (SK)

1505

Zalesione reglowe wzniesienie w grani głównej Tatr, po północnej stronie Tatr Bielskich, słow. Javorinka. Administracyjnie położone jest na terenie słowackiej miejscowo¶ci Zdziar. Znajduje się prawie na północnym krańcu grani głównej Tatr Od Zdziarskiej Przełęczy, na której grań ta się kończy, oddzielaj± j± tylko mało wybitne wzniesienia i płytkie przełęcze: Błotne Siodło (1124 m), Mały Przysłop (1135 m), Podspadzkie Siodło (1103 m) i Wierch ¦rednica (1129 m). Grzbiet Jaworzynki jest niemal poziomy, od północno-wschodniej grani Hawrania oddziela go przełęcz Stare Siodło (1472 m).

Tatry

950

Szalona Kazalnica (SK)

1945

Szczyt w głównej grani Tatr w Tatrach Bielskich na Słowacji, słow. Hlúpa kazateµnica. Jest to niepozorny wierzchołek o skalistych stokach, położony między Przełęcz± pod Kop± na południu a przełęcz± Szalony Przechód na północy. Pierwsze siodło oddziela Szalon± Kazalnicę od Małej Bielskiej Kopy, drugie od Szalonego Wierchu. Zachodnie stoki szczytu opadaj± do Doliny Zadnich Koperszadów, a wschodnie do Doliny Przednich Koperszadów. Po wschodniej stronie wierzchołka biegnie zielony szlak turystyczny ze Zdziaru i Szerokiej Przełęczy Bielskiej na Przełęcz pod Kop±.

Tatry

951

Tokarnia (SK)

1219

Wybitny, rozległy masyw reglowy w Tatrach Bielskich na Słowacji, słow. Tokáreň, Tokarňa. Stanowi zakończenie ¶rodkowej z trzech północnych grani Bujaczego Wierchu (Bujačí vrch, 1960 m) i oddzielony jest od wznosz±cego się w niej Gołego Wierchu (1334 m) szerok± przełęcz± Ozielec, zwan± też Tokarsk± Przełęcz± (Oľelec, 1045 m).

Tatry

952

Wielki Regiel (TB, SK)

1289

Reglowe wzniesienie na północnej stronie Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Veµký Rigeµ. Stanowi północne zakończenie jednego z ramion Płaczliwej Skały. Od znajduj±cych się powyżej niego Żlebińskich Turni (1411 m) oddziela go Żlebińska Przełęcz (1256 m). Wielki Regiel wznosi się nad dolinami: Dolin± Bielskiego Potoku, Strzystarskim Żlebem, Żlebin± i Dolin± Ptasiowsk±. Jest niemal całkowicie zalesiony, ale na zachodnich stokach wystaj± ponad las strzeliste igły skalne o wysoko¶ci kilkunastu metrów (Reglane Igły).

Tatry

953

Wierch ¦rednica (SK)

1129

Wierch ¦rednica, Długi Wierch lub Długi Wierch Podspadzki (słow. Strednica, Dlhý vrch, Dluhe) - zalesiony szczyt reglowy, wznosz±cy się na północnym krańcu grani głównej Tatr, po północnej stronie Tatr Bielskich. Administracyjnie położony jest na terenie słowackiej miejscowo¶ci Zdziar. Od południa s±siaduje poprzez Podspadzkie Siodło ze Star± Jaworzynk±, natomiast od północy poprzez Zdziarsk± Przełęcz z należ±cym już do Magury Spiskiej Przysłopem. W grzbiecie pomiędzy Podspadzkim Siodłem a Star± Jaworzynk± wyróżnia się jeszcze mało wybitny Mały Przysłop i płytkie Błotne Siodło. Od wierzchołka Wierchu ¦rednica odchodzi w kierunku zachodnim długi, boczny grzbiet, przecięty w dolnej czę¶ci serpentyn± Drogi Wolno¶ci ponad Podspadami. Oddziela on Dolinę Goliasowsk± na północy od Dolinki Podspadzkiej (odgałęzienie Doliny Czarnego Potoku) na południu.

Tatry

954

Cierny vrch (SK)

1054

Tatry Bielskie

Tatry

955

Gaflovka (SK)

1626

Tatry Bielskie

Tatry

956

Groń Płn. (TB, SK)

1274

Tatry Bielskie

Tatry

957

Nowy Wierch Płn. (SK)

1795

Wierzchołek znajduj±cy się w północnej grani Nowego Wierchu w słowackich Tatrach Bielskich

Tatry

958

Plosove Turne (SK)

1081

Tatry Bielskie

Tatry

959

Pod Nowym W. (SK)

1176

Tatry Bielskie

Tatry

960

Stefan (SK)

1540

Tatry Bielskie

Tatry

961

Żłobina (SK)

1401

Tatry Bielskie

Tatry

962

Kasne Płd. (SK)

1542

Wierzchołek w grzbiecie pomiędzy polan± Kasne i Rogiem koło Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich

Tatry

963

Kasne Płn. (SK)

1541

Wierzchołek w grzbiecie pomiędzy polan± Kasne i Rogiem koło Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich

Tatry

964

Kasne (polana, SK)

1500

Polana na północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na wschodnim końcu grzbietu Domczyna. Północne stoki spod przełęczy opadaj± do Doliny Suchej Orawickiej (odnoga Doliny Bobrowieckiej Orawskiej), w południowo-zachodnim kierunku opada spod polany zalesiona grzęda oddzielaj±ca Żleb Domczyna od Doliny Olowej (odnogi Doliny Łatanej). Kasne położone jest na wysoko¶ci około 1450-1500 m i ci±gnie się grzbietem Domczyna ponad Dolin± Olow±.

Tatry

965

Niżna Rówień (SK)

1399

Słabo zaznaczony wierzchołek w południowym grzbiecie Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Niľná Roveň

Tatry

966

Smrekowiec (TB, SK)

1527

Słabo zaznaczony wierzchołek na południowych zboczach Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich

Tatry

967

Stara Stawka (SK)

1299

Grzbiet i wierzchołek po wschodniej stronie wylotu Doliny Żarskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Stará Stávka. Znajduje się w południowo-zachodniej grani Gołego Wierchu opadaj±cej do Kotliny Liptowskiej w miejscowo¶ci Żar.

Tatry

968

Smrekowica (WF, SK)

1530

Wyróżniaj±cy się szczyt w grupie Wielkiej Fatry, słow. Smrekovica

Wielka Fatra

969

Certovica (NT, SK)

1428

Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Čertovica

Niżne Tatry

970

Wyż. Wysoka Gerl. (SK)

2581

Wyżnia Wysoka Gerlachowska, także Wyżnia Wysoka Gierlachowska (słow. Veµká Litvorová veľa) - mało wybitna turnia w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w północnej grani Zadniego Gerlacha, w grani głównej Tatr Wysokich. Od Gerlachowskiej Kopy oddzielona jest Po¶redni± Gerlachowsk± Przeł±czk±, a od Niżniej Wysokiej Gerlachowskiej (dokładniej Gerlachowskiej Turniczki) oddziela j± Niżnia Gerlachowska Przeł±czka.

Tatry

971

Demanovska (NT, SK)

1304

Demänovská hora - szczyt w północnej czę¶ci Niżnych Tatr (tzw. Dziumbierskie Tatry) na Słowacji. W tłumaczeniu na język polski nazwa szczytu to Demianowska Góra.

Niżne Tatry

972

Durkova (Niż. Tatry, SK)

1751

Ďurková - szczyt w Niżnych Tatrach na Słowacji. Leży w zachodniej czę¶ci Niżnych Tatr, w ich głównym grzbiecie, pomiędzy Zamostsk± Hal± (1612 m) na zachodzie a Chabencem (1955 m) na północnym wschodzie. Od tej pierwszej oddziela j± płytkie, halne Sedlo Zámostskej hole (1594 m), od drugiej - szerokie, również halne Siodło Dziurkowej (1709 m).

Niżne Tatry

973

Niż. Wysoka Gerl. (SK)

2547

Niżnia Wysoka Gerlachowska, także Niżnia Wysoka Gierlachowska (słow. Malá Litvorová veľa) - do¶ć wybitna turnia, znajduj±ca się w północnej grani Zadniego Gerlacha, w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w ich głównej grani między Wyżni± Wysok± Gerlachowsk± (dokładniej Gerlachowsk± Turniczk±) a Litworowym Szczytem (między nimi znajduje się jeszcze Wielicka Turniczka). Od Gerlachowskiej Turniczki oddziela j± Wyżnia Łuczywniańska Szczerbina, natomiast od Litworowego Szczytu - Niżnia Łuczywniańska Szczerbina, Wielicka Turniczka i Litworowa Przełęcz.

Tatry

974

Krakova hola (NT, SK)

1752

Krakova hoµa (pol. Krakowa Hala) - szczyt w zachodniej (tzw. dziumbierskiej) czę¶ci Niżnych Tatr na Słowacji

Niżne Tatry

975

Kralova hola (NT, SK)

1946

Kráµova hoµa (pol. Królewska Hala) - szczyt w Niżnych Tatrach na Słowacji. Obok tatrzańskiego Krywania druga narodowa góra Słowaków, uwieczniona w wielu legendach i opowie¶ciach. Na szczycie znajduje się wysoki na 131 m maszt.

Niżne Tatry

976

Latiborska hola (NT, SK)

1648

Latiborská hoµa - szczyt w zachodniej czę¶ci Niżnych Tatr na Słowacji, w głównym grzbiecie wododziałowym tych gór

Niżne Tatry

977

Południca (Niż. Tatry, SK)

1549

Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Poludnica

Niżne Tatry

978

Predna hola (NT, SK)

1546

Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Predná hoµa

Niżne Tatry

979

Salatyn (Niżne Tatry, SK)

1630

Szczyt w zachodniej czę¶ci Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Salatín, najwyższy w tzw. Grupie Salatynów (Salatíny)

Niżne Tatry

980

Skalka (Niżne Tatry, SK)

1980

Skalka (pol. Skałka) - szczyt w Niżnych Tatrach na Słowacji. Jest pi±tym co do wysoko¶ci szczytem tej grupy górskiej i drugim co do wysoko¶ci spo¶ród wznosz±cych się poza głównym grzbietem (po ©tiavnicy).

Niżne Tatry

981

Sina (Niżne Tatry, SK)

1560

Wapienny szczyt w północnej czę¶ci Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Siná. Wznosi się w bocznym grzbiecie, który odgałęzia się od głównego grzbietu Niżnych Tatr w szczycie Polany i biegnie w kierunku północnym poprzez Zákµuky (1915 m), Bôr (1888 m) i Sedlo Sinej (ok. 1310 m) do szczytu Sinej. Masyw Sinej oddziela Dolinę Demianowsk± (Demänovská dolina) od doliny Moąnica. Na wierzchołku Sinej grzbiet rozgałęzia się na dwa ramiona: północno-zachodnie ze szczytem Sitieň (1266 m) i północno-wschodnie ze szczytem Na jame (1438 m).

Niżne Tatry

982

Uplaz (Niżne Tatry, SK)

1556

Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Úplaz

Niżne Tatry

983

Velka Chochula (NT, SK)

1753

Veµká Chochuµa - szczyt w zachodniej czę¶ci Niżnych Tatr na Słowacji, najwyższy w masywie Praąivej

Niżne Tatry

984

Velka Vapenica (NT, SK)

1691

Veµká Vápenica - szczyt w głównym grzbiecie Tatr Kráµovohoµskich w Niżnych Tatrach na Słowacji. Wznosi się pomiędzy przełęczami Priehybka (1555 m) i Priehyba (1190 m). W kierunku północno-wschodnim tworzy grzbiet ze szczytami Medvedia i Temná, w kierunku północno-zachodnim dużo dłuższy grzbiet, który poprzez szczyt Mala Vápenica opada do doliny Ipoltica. W kierunku południowym do miejscowo¶ci Heµpa opada grzbiet oddzielaj±cy potoki Krivuµa i Hučanské.

Niżne Tatry

985

Velky bok (Niż. Tatry, SK)

1727

Veµký bok - wybitny szczyt w ¶rodkowej czę¶ci grupy Kráµovohoµské Tatry w Niżnych Tatrach na Słowacji. Znajduje się w ich bocznym grzbiecie, odbiegaj±cym od szczytu Zadná hoµa na północ. Veµký bok jest zwornikiem. W kierunku północno-zachodnim odbiega od niego poprzez Malý Bok (1534 m) długi boczny grzbiet z wieloma szczytami.

Niżne Tatry

986

Zbojnicka (NT, SK)

1091

Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach

Niżne Tatry

987

Młynarczyk (SK)

1785

Ostatnie wzniesienie we wschodniej grani Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Mlynárik. Od s±siedniej w tej grani Nawiesistej Turni (słow. Bielovodská veľa, 1825 m) oddzielony jest maj±c± zaledwie około 10 m głęboko¶ci Młynarczykow± Szczerbin± (słow. Mlynárikova ątrbina, 1775 m). Do Doliny Białej Wody Młynarczyk obrywa się stromo skrzesan± ¶cian± o wysoko¶ci około 300 m. Znajduj± się w niej drogi wspinaczkowe należ±ce do najtrudniejszych w Tatrach.

Tatry

988

Wlk. Kołowa Turnia (SK)

2160

Wielka Kołowa Turnia - turnia znajduj±ca się w górnej czę¶ci Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veµká kolová veľa. Jest najwyższ± i położon± najdalej na południowy wschód z trzech Kołowych Turni. Od Kołowego Kopiniaka na południu oddzielona jest Zadni± Kołow± Ławk±, natomiast od Po¶redniej Kołowej Turni oddziela j± Po¶rednia Kołowa Ławka. Wielka Kołowa Turnia położona jest tuż ponad Zadni± Kołow± Ławk±.

Tatry

989

M. Kołowa Turnia (SK)

1977

Mała Kołowa Turnia - turnia znajduj±ca się w dolnej czę¶ci Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá kolová veľa. Jest najniższ± i położon± najdalej na północny zachód z trzech Kołowych Turni. Od Po¶redniej Kołowej Turni na południowym wschodzie oddziela j± Skrajna Kołowa Ławka, natomiast od Kołowej Kazalnicy na północnym zachodzie oddzielona jest Kołowym Karbikiem.

Tatry

990

Prosieczne (SK)

1372

Wybitny szczyt w Górach Choczańskich na Słowacji, słow. Prosečné, Prosečná, Prosečnô

Góry Choczańskie

991

Suchy vrch (SR, SK)

1122

Szczyt w Słowackim Raju na płaskowyżu Geravy

Słowacki Raj

992

Velka Knola (SR, SK)

1226

Najwyższy szczyt Słowackiego Raju na Słowacji, słow. Veµká Knola. Znajduje się w jego najwyższej, południowo-wschodniej czę¶ci, pomiędzy przełęczami Čertová Hlava i Grajnár. Na większej czę¶ci góry znajduje się chroniony obszar Knola. Szczyt jest słabo zalesiony, co zapewnia dobre widoki.

Słowacki Raj

993

Vahan (Słow. Raj, SK)

1139

Szczyt Słowackiego Raju

Słowacki Raj

994

Kozi kamen (SK)

1255

Kozí kameň - najwyższy szczyt grupy górskiej Kozich Grzbietów na Słowacji. Wznosi się we wschodniej czę¶ci Kozich Grzbietów, zwanej Dúbrav±. Leży w głównym wododziale europejskim, rozdzielaj±cym tu zlewiska Bałtyku (na północ od szczytu - dorzecze Popradu) oraz Morza Czarnego (na południe od szczytu - dorzecze Hornadu). Przez szczyt przechodzi niebieski szlak turystyczny, który ł±czy się z zielonym na przełęczy położonej na zachód od masywu.

Kozie Grzbiety

995

Kępa

1686

Mało wybitny szczyt w grzbiecie odchodz±cym na północny wschód od Opalonego Wierchu (2115 m) i rozdzielaj±cym Dolinę Roztoki od Doliny Rybiego Potoku w polskich Tatrach Wysokich. W pobliżu szczytu przechodzi niebieski szlak ł±cz±cy Dolinę Pięciu Stawów Polskich z Morskim Okiem.

Tatry

996

Wolarnia

1706

Mało wybitny szczyt w grzbiecie odchodz±cym na północny wschód od Opalonego Wierchu (2115 m) i rozdzielaj±cym Dolinę Roztoki od Doliny Rybiego Potoku w polskich Tatrach Wysokich. W pobliżu szczytu przechodzi niebieski szlak ł±cz±cy Dolinę Pięciu Stawów Polskich z Morskim Okiem.

Tatry

997

Kolista Turnia (SK)

2323

Turnia w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veľa nad Okrúhlym plesom. Wznosi się pomiędzy szczytem Hrubego Wierchu a Szczyrbsk± Przełęcz±.

Tatry

998

Szczyrbska Turnicz. (SK)

2237

Szczyrbska Turniczka - turnia w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. ©trbská veľička. Od Szczyrbskich Zębów na południowym wschodzie oddziela j± niewielkie siodło Szczyrbskiej Szczerbiny, a od Kolistej Turni na zachodzie oddzielaj± j± siodła Przeł±czki nad Małym Ogrodem i Przechodu nad Małym Ogrodem.

Tatry