| N | Peak name | Altitude | Peak info | Range | Reached |
|---|
0 | Adachowa Góra | 300 | Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
1 | Skała Agaty (Łysica) | 614 | Wschodni wierzchołek Łysicy w Łysogórach w Górach ¦więtokrzyskich, według najnowszych badań najwyższy szczyt tego pasma i jednocze¶nie województwa ¶więtokrzyskiego (zaliczany do Korony Polski). Inna nazwa to Zamczysko. Leży około 700 m na wschód od bardziej znanego wierzchołka Łysicy. Aby doj¶ć do Skały Agaty, należy zboczyć na północ z czerwonego szlaku Łysica - Łysa Góra w gęsty las. Teren wznosi się, aż pojawi się prze¶wit, stanowi±cy szczyt opadaj±cego stromo na północ gołoborza (pola skalnego). To wła¶nie tam, w mocno zalesionym otoczeniu, znajduje się Skała Agaty. | Góry ¦więtokrzyskie | |
2 | Altana | 408 | Najwyższe wzniesienie województwa mazowieckiego (zaliczane do Korony Polski), należ±ce do Garbu Gielniowskiego położone na Wzgórzach Niekłańsko-Bliżyńskich, na Wyżynie Kieleckiej, pomiędzy wsiami Ciechostowice i Hucisko | Wzgórza w Polsce | |
3 | Babia Góra | 312 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
4 | Barania (Oblęgorskie) | 427 | Wzniesienie w Pa¶mie Oblęgorskim w Górach ¦więtokrzyskich, od południa pocięte głębokimi w±wozami. Na szczycie znajduje się wieża triangulacyjna. | Góry ¦więtokrzyskie | |
5 | Barania (Zbrzańskie) | 318 | Pasmo Zbrzańskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
6 | Barcza | 465 | Szczyt w Pa¶mie Klonowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
7 | Belnia | 362 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
8 | Biała Góra | 386 | Zalesiony szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, leż±cy na północ od Kielc, a na zachód od Domaniówki | Góry ¦więtokrzyskie | |
9 | Bolmińska | 313 | Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
10 | Brodowa | 330 | Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
11 | Bukowa Góra | 484 | Najwyższy szczyt w Pa¶mie Klonowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Składa się z dwóch wierzchołków, o wysoko¶ci 484 m i 465 m - ten niższy nosi nazwę Cerle. | Góry ¦więtokrzyskie | |
12 | Bukowska Góra | 277 | Szczyt w Górach ¦więtokrzyskich ponad Kunowem | Góry ¦więtokrzyskie | |
13 | Chełmowa Góra | 351 | Najwyższy szczyt Pasma Pokrzywiańskiego w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
14 | Chełmy | 375 | Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
15 | Ciosowa | 365 | Wzniesienie we Wzgórzach Tumlińskich w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
16 | Czerwona | 328 | Wzniesienie w Pa¶mie Bolechowickim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
17 | Czostek | 429 | Pasmo Klonowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
18 | Czubatka | 327 | Szczyt inaczej zwany Bochenieck± Gór±, który wznosi się w Górach ¦więtokrzyskich ponad Bocheńcem | Góry ¦więtokrzyskie | |
19 | D±brówka | 440 | Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, stanowi±cy północn± odnogę wschodniej czę¶ci grzbietu Klonówki | Góry ¦więtokrzyskie | |
20 | Dobrzeszowska Góra | 367 | Szczyt w Pa¶mie Dobrzeszowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
21 | Domaniówka | 418 | Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, zlokalizowany pomiędzy podkieleck± D±brow± a miejscowo¶ci± Masłów Pierwszy | Góry ¦więtokrzyskie | |
22 | Drogosiowa | 447 | Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
23 | Duża Skała | 444 | Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
24 | Dymińska | 385 | Pasmo Posłowicko-Dymińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
25 | Galicowa | 291 | Wzgórza Sobkowsko-Korytnickie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
26 | Glinianki Wsch. | 336 | Najwyższy szczyt Grzyw Korzeczkowskich w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
27 | Góra Hałasa | 393 | Szczyt w Pa¶mie Dymińskim, na górze znajduje się dostrzegalnia przeciwpożarowa | Góry ¦więtokrzyskie | |
28 | Grodowa Góra | 395 | Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
29 | Grzebień | 318 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
30 | Hoża | 289 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
31 | Hucisko | 347 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
32 | Hucka Góra | 547 | Łysogóry w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
33 | Igrzyczna | 358 | Pasmo Ociesęckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
34 | Jabłonna | 313 | Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Daleszyckim Gór ¦więtokrzyskich. Przy południowo-wschodnich podnóżach góry znajduje się nieczynny kamieniołom, w którym można ogl±dać odsłonięcia wapieni dewońskich. | Góry ¦więtokrzyskie | |
35 | JaĽwina | 361 | Pasmo Ociesęckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
36 | Jedlnica | 304 | Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
37 | Jelenia Góra | 275 | Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
38 | Jeleniowska Góra | 533 | Pasmo Jeleniowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
39 | Jotkowa | 279 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
40 | Kamieniarska Góra | 330 | Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
41 | Kamieniec | 400 | Wzgórza Kołomańskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
42 | Kamienna | 328 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
43 | Kamienna (Posł.) | 366 | Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
44 | Kamienna (Sierad.) | 379 | Wzgórze w Pa¶mie Sieradowickim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
45 | Kamień | 399 | Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
46 | Kamień Michniowski | 435 | Wzgórze w Pa¶mie Sieradowickim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
47 | Kamieńska Góra | 386 | Sztuczne wzgórze powstałe jako zwałowisko zewnętrzne Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów. Jest najwyższym wzniesieniem województwa łódzkiego, zaliczanym do Korony Polski. | Wzgórza w Polsce | |
48 | Kamionki | 422 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
49 | Kiełki (Kiełków) | 452 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
50 | Klonówka | 473 | Grzbiet we wschodniej czę¶ci Pasma Masłowskiego w Górach ¦więtokrzyskich. Ci±gnie się na długo¶ci 3 km od wsi Masłów Drugi na zachód po przełom Lubrzanki na wschód. | Góry ¦więtokrzyskie | |
51 | Komorowiec | 319 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
52 | Kopalniana Góra | 347 | Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
53 | Krzemionka (Masł.) | 389 | Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich, znajduj±cy się na północ od Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
54 | Krzemionka (Orłow.) | 338 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
55 | Księża Skała | 550 | Łysogóry w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
56 | Lubienia | 298 | Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
57 | Łysa Góra | 595 | Inaczej zwany ¦więtym Krzyżem, drugi najwyższy szczyt Gór ¦więtokrzyskich. Na górze znajduje się maszt oraz klasztor. | Góry ¦więtokrzyskie | |
58 | Łysica | 613 | Najwyższy szczyt Gór ¦więtokrzyskich, leż±cy w Łysogórach, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Potoczna nazwa to Góra ¦więtej Katarzyny. W ostatnim czasie udowodniono, że nieco wyższy (614 m) jest położony około 700 m na wschód wierzchołek o nazwie Skała Agaty lub inaczej Zamczysko. Przez szczyt przechodzi czerwony Główny Szlak ¦więtokrzyski im. Edmunda Massalskiego z Gołoszyc do KuĽniaków. Łysicę najwygodniej zdobyć tym szlakiem, prowadz±cym ze wsi ¦więta Katarzyna w północno-zachodniej czę¶ci masywu. Wstęp do ¦więtokrzyskiego Parku Narodowego jest płatny, a wiele osób poza Łysic± odwiedza przy okazji również Łys± Górę (595 m), położon± we wschodniej czę¶ci Łysogór, gdzie można obejrzeć gołoborza oraz klasztor. | Góry ¦więtokrzyskie | |
59 | Małzna Płd. | 378 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
60 | Miejska (Bolechow.) | 332 | Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Bolechowickim Gór ¦więtokrzyskich. Po południowo-wschodniej stronie góry znajduje się szpital. | Góry ¦więtokrzyskie | |
61 | Miejska (Klonowskie) | 426 | Szczyt w Pa¶mie Klonowskim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
62 | Milechowska | 335 | Grz±by Bolmińskie w Górach ¦więtokrzyskich. W południowej ¶cianie znajduje się jaskinia krasowa o długo¶ci około 17 metrów nazwana Piekło Milechowy. | Góry ¦więtokrzyskie | |
63 | Napękowska Góra | 343 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
64 | Okr±glica | 320 | Bolechowicki Grzbiet w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
65 | Osicowa Góra | 334 | Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
66 | Osieczyńska Góra | 407 | Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
67 | Ostra Górka | 318 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
68 | Ostre Górki | 304 | Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
69 | Otrocz | 375 | Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Daleszyckim Gór ¦więtokrzyskich. Na wschodnim zboczu góry znajduje się kompleks narciarski. | Góry ¦więtokrzyskie | |
70 | Patrol | 388 | Najwyższe wzniesienie Pasma Zgórskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone jest w jego wschodniej czę¶ci | Góry ¦więtokrzyskie | |
71 | Perlikowa | 419 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
72 | Perzowa | 396 | Góra Perzowa - szczyt w Pa¶mie Oblęgorskim Gór ¦więtokrzyskich, położony pomiędzy wsiami KuĽniaki i Hucisko | Góry ¦więtokrzyskie | |
73 | Pier¶cienica | 367 | Szczyt w Pa¶mie Posłowicko-Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich. Pier¶cienicę potocznie nazywa się Skoczni± ze względu na nieistniej±c± już skocznię narciarsk± o punkcie konstrukcyjnym K-60. Na północno-wschodnim zboczu zbudowano stok narciarski. | Góry ¦więtokrzyskie | |
74 | Plebańska | 342 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
75 | Pruskowa | 368 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
76 | Psarska Góra | 415 | Pasmo Klonowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
77 | Radostowa | 451 | Szczyt w pa¶mie Łysogór w Górach ¦więtokrzyskich. Na północno-zachodnim stoku góry znajduje się trasa narciarska, a na szczycie - pozostało¶ci wieży triangulacyjnej. | Góry ¦więtokrzyskie | |
78 | Rzepka | 357 | Góry Chęcińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
79 | Salkowa | 308 | Pasmo Daleszyckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
80 | Sieradowska Góra | 399 | Wzgórze w Pa¶mie Sieradowickim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
81 | Sikorza | 361 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
82 | Siniewska Góra | 449 | Najwyższe wzniesienie w Pa¶mie Oblęgorskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
83 | Skalna Góra | 321 | Wzgórza Niekłańsko-Bliżyńskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
84 | Skalna Górka | 399 | Wzgórza Kołomańskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
85 | Skała | 363 | Pasmo Bielińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
86 | Skałka | 338 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
87 | Skałka (Miedziana) | 316 | Jedno ze wzniesień Wzgórz Tumlińskich w Gór ¦więtokrzyskich, położone ponad wsi± Miedziana Góra | Góry ¦więtokrzyskie | |
88 | Skoszyńska Góra | 451 | Pasmo Jeleniowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
89 | Słowiec | 438 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
90 | Sosnowica | 413 | Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
91 | Sosnówka | 320 | Góry Chęcińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
92 | Sterczyna | 338 | Pasmo Ociesęckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
93 | Stołowa Góra | 423 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
94 | Szczytniak | 554 | Najwyższy szczyt Pasma Jeleniowskiego w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
95 | Sztymber | 530 | Łysogóry w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
96 | ¦winia (Brzech.) | 350 | Pasmo Brzechowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
97 | ¦winia Góra | 390 | Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
98 | Telegraf | 408 | Najwyższy szczyt pasma Posłowicko-Dymińskiego. Na szczycie stoi maszt radiowy o wysoko¶ci 60 m, a na zboczu góry znajduje się stok narciarski z wyci±giem krzesełkowym. | Góry ¦więtokrzyskie | |
99 | Topolowa Góra | 358 | Wzgórza Koneckie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
100 | Trójeczna Góra | 361 | Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
101 | Truskolaska | 448 | Wysunięty najbardziej na wschód szczyt Pasma Jeleniowskiego w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
102 | Wał | 365 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
103 | Wał Małacentowski | 405 | Płaskie, długie wzniesienie Pasma Bielińskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone około 5 km na południe od ¦więtego Krzyża, w okolicach miejscowo¶ci Małacentów | Góry ¦więtokrzyskie | |
104 | Wesołówka | 469 | Szczyt w Pa¶mie Jeleniowskim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
105 | Wierzejska | 375 | Szczyt w Pa¶mie Masłowskim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
106 | Wi¶niówka | 470 | Szczyt w Pa¶mie Masłowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Na zachodnim zboczu góry znajduje się kamieniołom piaskowców kwarcytowych. | Góry ¦więtokrzyskie | |
107 | Witosławska Góra | 491 | Szczyt w Pa¶mie Jeleniowskim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
108 | Włochy | 427 | Najwyższe wzniesienie Pasma Cisowskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na północ od Cisowa | Góry ¦więtokrzyskie | |
109 | Wrze¶nia | 370 | Szczyt w Pa¶mie Cisowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Jest to dwuwierzchołkowe wzniesienie, z niższego wierzchołka ku zachodowi i północy odgałęziaj± się boczne grzbiety: Komorowiec (319 m) i Ostra Górka (343 m). | Góry ¦więtokrzyskie | |
110 | Wsiowa | 367 | Pasmo Zelejowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
111 | Wykień | 404 | Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
112 | Wykus | 320 | Płaskowyż Suchedniowski w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
113 | Wysokówka | 412 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
114 | Wzgórza Sobkowskie | 298 | Wzgórza Sobkowsko-Korytnickie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
115 | Zalasna (Krzyżna) | 321 | Wzniesienie w Pa¶mie Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich, inna nazwa to Mójecka (od wsi Mójcza u jej zachodnich podnóży) lub Krzyżna | Góry ¦więtokrzyskie | |
116 | Zamczysko | 422 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
117 | Zamkowa | 360 | Szczyt w Górach Chęcińskich, zaliczanych do Gór ¦więtokrzyskich. Na górze znajduje się zamek z XIII wieku, który jest dobrze widoczny z trasy S7 | Góry ¦więtokrzyskie | |
118 | Zelejowa | 372 | Wzniesienie w Pa¶mie Zelejowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Znajduje się na północ od Chęcin. | Góry ¦więtokrzyskie | |
119 | Zielona | 372 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
120 | Żakowa | 352 | Pasmo Zelejowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
121 | Żarnowica | 313 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
122 | Żarnowa Góra | 315 | Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
123 | Berberysówka | 279 | Wzniesienie w Pa¶mie Bolechowickim w Górach ¦więtokrzyskich. Znajduj± się tu stare wyrobiska górnicze, gdzie pozyskiwano galenę (minerał z gromady siarczków), a obecnie na zachodnim zboczu eksploatowane s± złoża wapieni dewońskich. | Góry ¦więtokrzyskie | |
124 | Biesiak | 381 | Zalesiony szczyt w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położony na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
125 | Brusznia | 312 | Wzniesienie w Górach ¦więtokrzyskich, w Pa¶mie Kadzielniańskim. Położone na terenie Kielc, około 5 km od centrum miasta. | Góry ¦więtokrzyskie | |
126 | Chełm | 399 | Najdalej na zachód wysunięte wzniesienie Pasma Klonowskiego Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
127 | Dalnia | 310 | Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
128 | Kolejowa | 287 | Góra Kolejowa - zalesione wzniesienie w zachodniej czę¶ci Pasma Posłowickiego Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
129 | Grabina | 312 | Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
130 | Kobyla Góra | 391 | Zalesione wzniesienie w Górach ¦więtokrzyskich, leż±ce między Łysogórami a Pasmem Jeleniowskim | Góry ¦więtokrzyskie | |
131 | Lisie Jamy | 336 | Wzgórze na Płaskowyżu Suchedniowskim w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
132 | Miedzianka | 354 | Szczyt w Górach ¦więtokrzyskich, stanowi±cy zachodni kraniec Grzbietu Chęcińskiego. Nazwa pochodzi od występuj±cych tu rud miedzi. W zboczach Miedzianki znajduje się dużo szybów kopalnianych. | Góry ¦więtokrzyskie | |
133 | Ostra (Posłowskie) | 350 | Zalesione wzniesienie w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
134 | Słoneczna (Psia Górka) | 310 | Bezle¶ne wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego Gór ¦więtokrzyskich, położone kilometr na południe od centrum Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
135 | Stokowa | 292 | Szczyt dawniej zwany Białogońsk± Gór± - najbardziej na zachód wysunięte wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego Gór ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
136 | ¦winia Góra (Kielce) | 346 | Najwyższe wzniesienie Wzgórz Szydłówkowskich, leż±ce na wschodniej granicy Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
137 | Fajna Ryba | 347 | Najwyższe naturalne wzniesienie województwa łódzkiego, położone na terenie gminy Przedbórz, w obrębie Pasma Przedborsko-Małogoskiego oraz Przedborskiego Parku Krajobrazowego, wchodz±ce w skład północnej Wyżyny Przedborskiej. U stóp wzniesienia leży miejscowo¶ć Góry Mokre. | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
138 | Grzbiet ¶w. Mikołaja | 555 | Grzbiet w Łysogórach w Górach ¦więtokrzyskich, położony na zachód od Przełęczy ¶więtego Mikołaja | Góry ¦więtokrzyskie | |
139 | Góra Zborów | 462 | Skaliste wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, w gminie Kroczyce. Stanowi ważny rejon wspinaczkowy. U podnóży znajduje się Jaskinia Głęboka - jedyna w północnej czę¶ci Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej jaskinia udostępniona do turystycznego zwiedzania. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
140 | Wzg. Kostkowickie | 355 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
141 | Jastrzębnik Kostk. | 396 | Jastrzębnik Kostkowicki na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
142 | Wzg. Kroczyckie Wsch. | 411 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
143 | Łysak (Jastrzębniak) | 412 | Wzgórze na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej w obrębie pasma wzgórz zwanego Skałami Kroczyckimi, inna nazwa to Jastrzębniak | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
144 | Wzg. Kroczyckie Zach. | 415 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
145 | Wzg. Kroczyckie Płd. | 408 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
146 | Wzg. Rzędkow. Zach. | 433 | Wzgórze Rzędkowickie Zachodnie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
147 | Wzg. Rzędkow. Wsch. | 432 | Wzgórze Rzędkowickie Wschodnie na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
148 | Wzg. Rzędkow. Płn. | 434 | Wzgórze Rzędkowickie Północne na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
149 | Morsko Płn. | 412 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
150 | Morsko Płd. | 423 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
151 | Okiennik Mały (Morski) | 428 | Osi±gaj±cy 17 m wysoko¶ci ostaniec skalny z charakterystycznym oknem, znajduj±cy się na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, na wschód od wsi Morsko | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
152 | Lew | 409 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
153 | G. Janowskiego (Czub.) | 516 | Najwyższe wzniesienie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, położone na terenie wsi Podzamcze w gminie Ogrodzieniec. Inna nazwa to Góra Zamkowa. Na samym szczycie Góry Janowskiego znajduje się hotel SPA, a nieco niżej - ruiny Zamku Ogrodzieniec. Najwyższym punktem wzgórza jest skała Czubatka. Góra została nazwana dla upamiętnienia polskiego podróżnika Aleksandra Janowskiego, jednego z założycieli Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, który uratował od zupełnego zniszczenia ruiny Zamku w Ogrodzieńcu. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
154 | Wrze¶nia Wsch. | 371 | Szczyt w Pa¶mie Cisowskim w Górach ¦więtokrzyskich. Jest to dwuwierzchołkowe wzniesienie, z niższego wierzchołka ku zachodowi i północy odgałęziaj± się boczne grzbiety: Komorowiec (319 m) i Ostra Górka (343 m). | Góry ¦więtokrzyskie | |
155 | Ostra Górka Wsch. | 343 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
156 | Krzemionka (Wrze¶nia) | 350 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
157 | Wymy¶lona | 415 | Szczyt w Pa¶mie Łysogór w Górach ¦więtokrzyskich, przez który przechodzi czerwony szlak pomiędzy Łysic± a Radostow± | Góry ¦więtokrzyskie | |
158 | Stróżna (Strużyna) | 367 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
159 | Młyńczyszkowa | 356 | Góry ¦więtokrzyskie | Góry ¦więtokrzyskie | |
160 | Sosnowica Zach. | 410 | Wzgórza Tumlińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
161 | ZałaĽnia | 291 | Wzniesienie w Pa¶mie Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
162 | Zdobiec | 318 | Wzniesienie w Pa¶mie Dymińskim Gór ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
163 | Wietrznia | 315 | Szczyt na obszarze Kielc w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
164 | Szydłówkowska | 327 | Szczyt na obszarze Kielc w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
165 | Kadzielnia | 295 | Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc, zwane inaczej Skałk± Geologów. Na górze znajduje się amfiteatr na 5,5 osób oraz Pomnik Bojowników o Wyzwolenie Narodowe i Społeczne. | Góry ¦więtokrzyskie | |
166 | Karczówka | 319 | Wzniesienie Pasma Kadzielniańskiego w Górach ¦więtokrzyskich, położone na terenie Kielc. Na szczycie znajduje się zabytkowy zespół klasztorny bernardynów. | Góry ¦więtokrzyskie | |
167 | Machnowica | 289 | Szczyt Szczukowskich Górek w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
168 | Jankowa | 278 | Szczyt Szczukowskich Górek w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
169 | Trupień | 360 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
170 | Skwarnia | 317 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
171 | Ciastowa | 329 | Pasmo Zgórskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
172 | Biesiak Zach. | 374 | Zalesiony szczyt w Pa¶mie Posłowickim Gór ¦więtokrzyskich, położony na terenie Kielc | Góry ¦więtokrzyskie | |
173 | Barania (Skorzeszyce) | 309 | Niewielkie wzniesienie w Górach ¦więtokrzyskich, położone pomiędzy Skorzeszycami i Wol± Jachow± | Góry ¦więtokrzyskie | |
174 | Wesołowska | 307 | Szczyt w Górach ¦więtokrzyskich, stanowi±cy zachodni kraniec Grzbietu Chęcińskiego | Góry ¦więtokrzyskie | |
175 | Żebrownica | 304 | Góry Chęcińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
176 | Moskozala | 302 | Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
177 | Sabianów | 352 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
178 | Soboniowa | 324 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
179 | Góra ¶w. Michała | 332 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi. Inna nazwa góry to ¦więty Michał. Wznosi się na północ od Gruszczyna. Na szczycie znajduj± się ruiny ko¶cioła z XVI wieku. | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
180 | Piekielnica | 322 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
181 | Bukowa Góra (D±brówka) | 351 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
182 | Górka (Cie¶le) | 343 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
183 | Cie¶le Zach. | 341 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
184 | Cie¶le Wsch. | 344 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
185 | Bukowa Góra (R±czki) | 336 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
186 | Jeżowiec (Dobromierz) | 330 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi. Na zachodnim ramieniu Jeżowca znajduje się Stacja Linii Radiowych Dobromierz - wieża RTV o wysoko¶ci 88 m. | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
187 | Krzemycza | 331 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
188 | Kozłowa | 336 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
189 | ¦widzińska | 311 | Szczyt Pasma Przedborsko-Małogoskiego, stanowi±cego naturalne przedłużenie Gór ¦więtokrzyskich ku zachodowi | Pasmo Przedborsko-Małogoskie | |
190 | Góra Chełmo | 323 | Wzniesienie w pobliżu wsi Chełmo, położonej w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Masłowice. Na szczycie znajduj± się pozostało¶ci grodziska z IX wieku, które jest otoczone siedmioma pier¶cieniami wałów obronnych. | Wzgórza | |
191 | Kamyk (Częstochowa) | 286 | Wzgórze w Częstochowie | Wzgórza | |
192 | Góra Ossona | 316 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
193 | Kokocówka Zach. | 300 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
194 | Kokocówka Wsch. | 297 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
195 | Papro¶na Góra | 296 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
196 | Rędzina | 307 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
197 | Liboradz | 313 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
198 | Prędziszów | 298 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
199 | Dębowa Góra Zach. | 285 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
200 | Dębowa Góra Wsch. | 301 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
201 | Psi Nos | 321 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
202 | Skałki (Srocko) | 332 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
203 | Zielona Góra | 343 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
204 | Wilcza Góra | 296 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
205 | Pańska Góra (Olsztyn) | 334 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
206 | Dolny Ostrówek | 326 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
207 | Zamkowa (Olsztyn) | 360 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
208 | Lipówki | 351 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
209 | Biakło (Mały Giewont) | 361 | Wzgórze ostańcowe na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, w miejscowo¶ci Olsztyn w województwie ¶l±skim, w powiecie częstochowskim. Inne nazwy to Brodło lub Mały Giewont. Ta druga pochodzi od tego, że jurajski Giewont ma podobny kształt jak tatrzański, a na jego szczycie również stoi krzyż, pozostawiony na pocz±tku lat 90. XX wieku przez pielgrzymkę pracowników przemysłu metalowego z Zawiercia. Wzniesienie ma formę bezle¶nego, skalnego grzebienia. Od północnej strony s±siaduje ze skalistym grzebieniem Lipówek, od południowej opada na płaskie i poro¶nięte lasem obniżenie oddzielaj±ce go od Sokolich Gór. Wzgórze zbudowane jest z wapieni pochodz±cych z okresu jurajskiego. Na południowym krańcu grzebienia znajduje się okno skalne, natomiast na wschód od szczytu - iglica wapienna. Występuj± tu również inne formy krasowe: jamy, żłobki i żebra. Na szczyt prowadzi ¶cieżka dla pieszych turystów, jest to również popularne miejsce wspinaczkowe. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
210 | Sokola Góra | 385 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
211 | Setki | 386 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
212 | Donica | 390 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
213 | Puchacz (Sokole Góry) | 402 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Wznosi się pomiędzy Olsztynem a Zrębicami w województwie ¶l±skim. Administracyjnie położone jest w obrębie wsi Olsztyn. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
214 | Pustelnica | 400 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
215 | Knieja (Knieje) | 366 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
216 | Polusowa Góra | 361 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
217 | Dunka | 370 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
218 | Sosnowa | 360 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
219 | Dębowa (Przybynów) | 380 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
220 | Babia Góra (Jaroszów) | 377 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
221 | Bukowie | 434 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
222 | Chudoba | 387 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
223 | Chudobka | 392 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
224 | Serwin (Żarki) | 393 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
225 | Parchowatka | 407 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
226 | Wielka Góra Mirowska | 411 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
227 | Wielki Bukowiec | 405 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
228 | Kołowrót | 403 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
229 | Kamienne Górki | 352 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
230 | Karzełek | 391 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
231 | Jodłowa Góra | 374 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
232 | Kadzielnia (Wyż. Częst.) | 344 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
233 | Jelenia Góra (Janów) | 306 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
234 | Podłazie | 302 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
235 | Go¶cirodka | 300 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
236 | Okr±glica (Ponik) | 290 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
237 | Lisia Góra (Apolonka) | 299 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
238 | Sowia Góra (Janów) | 280 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
239 | JaĽwia | 269 | Wzgórze ponad wsiami Czartoszowy i Michala Góra, w województwie ¶więtokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno | Wzgórza | |
240 | Michala Góra | 281 | Wzgórze ponad wsiami Czartoszowy i Michala Góra, w województwie ¶więtokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno | Wzgórza | |
241 | Zamczysko (Wysok.) | 421 | Pasmo Orłowińskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
242 | Małzna Płn. | 415 | Pasmo Cisowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
243 | Chrostynia | 292 | Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
244 | Glinianki Po¶r. | 333 | Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
245 | Glinianki Zach. | 332 | Grzywy Korzeczkowskie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
246 | Birów | 461 | Skaliste wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej we wsi Podzamcze koło Ogrodzieńca. Znajduje się po północnej stronie zabudowanego obszaru tej miejscowo¶ci i jest bezle¶ne. Dzięki temu rozci±ga się z niego panorama widokowa obejmuj±ca cały horyzont. Ze wzgórza widoczny jest m.in. pobliski, położony na Górze Janowskiego Zamek Ogrodzieniec wraz z najwyższym wzniesieniem Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej - skał± Czubatk±, a także Zamek w Smoleniu i wzgórze Suchy Połeć. Archeolodzy znaleĽli tutaj resztki drewnianego Grodu na Górze Birów pochodz±cego prawdopodobnie z końca XIII wieku i spalonego w pierwszej połowie XIV wieku podczas walk Władysława Łokietka z Czechami. W latach 2007?2008 gród odbudowano na nowo i udostępniono do zwiedzania jako jedn± z atrakcji turystycznych. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
247 | Góra Rzędowa | 442 | Wzniesienie pomiędzy Bzowem a Karlinem (dzielnice Zawiercia) w województwie ¶l±skim, w powiecie zawierciańskim. Jest poro¶nięte lasem, jego kulminacja znajduje się w Karlinie, blisko skraju lasu i granicy między tymi dzielnicami. W odległo¶ci około 700 m na południe, na polach Bzowa znajduje się drugie wzniesienie ? Skała Rzędowa. Pod względem geograficznym Góra Rzędowa znajduje się w mezoregionie Wyżyna Częstochowska, która jest czę¶ci± Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. W lasach Góry Rzędowej znajduj± się dwie skały, na których uprawiana jest wspinaczka skalna: Biały Kamień i Krzewiny. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
248 | Kopaniny | 425 | Skałka znajduj±ca się tuż za krawędzi± lasu za polem rozci±gaj±cym się na wschód od Skały Rzędowej na Wyżynie Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
249 | Duże Jajo | 423 | Skałka na Wyżynie Częstochowskiej | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
250 | Krzewiny | 444 | Skała w Bzowie (dzielnicy Zawiercia) na Wyżynie Częstochowskiej, będ±cej czę¶ci± Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w lesie za polami uprawnymi na wschód od Skały Rzędowej. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
251 | Góra Kromołowska | 452 | Wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, wznosz±ce się na wschód Kromołowa (wschodniej dzielnicy Zawiercia) | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
252 | Okiennik Wielki | 413 | Grupa skał wapiennych na na Wyżynie Częstochowskiej będ±cej czę¶ci± Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w miejscowo¶ci Piaseczno w gminie Kroczyce, w powiecie zawierciańskim, w województwie ¶l±skim. Spotyka się nazwy Okiennik Wielki, Okiennik Duży, czasami także Okiennik Skarżycki. Najbardziej rozpoznawalnym elementem grupy jest skała posiadaj±ca okno - otwór skalny o wymiarach ok. 7 × 5 metrów. Jest to skała Okiennik, a znajduj±ce się w niej okno to Okno w Okienniku Wielkim. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
253 | Czok (Skarżyce) | 453 | Wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, wznosz±ce się na południe od wsi Skarżyce | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
254 | Skała z Krzyżem | 413 | Dwie skały na Wyżynie Częstochowskiej, we wsi Piaseczno w województwie ¶l±skim. Znajduj± się w odległo¶ci 130 m na północny zachód od drogi pomiędzy Piasecznem a Skarżycami (dzielnica Zawiercia), na skraju lasu, przy czerwonym szlaku turystycznym. Na wyższej z nich uprawiana jest wspinaczka skalna. | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | |
255 | Bukowa Góra (Trzeb.) | 366 | Wzgórze położone na południe od Trzebiesławic oraz Podbuczyn - przysiółka Ujejsca, dzielnicy miasta D±browa Górnicza | | |
256 | Mogielica (B. Wysp.) | 1171 | Najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Na górze znajduje się wieża widokowa, któr± po remoncie otwarto ponownie pod koniec 2022 roku. Na południowo-zachodnim zboczu Mogielicy znajduje się długa Polana Stumorgi, inaczej zwana Polan± Stumorgow± lub Hal± Stumorgow±. Nazwa hali Stumorgi pochodzi od dawnej jednostki powierzchni - mórg (ok. 0,5 ha). Szczyt Mogielicy stanowi węzeł szlaków. Z Jurkowa na północnym zachodzie można doj¶ć niebieskim szlakiem, z północy z Przełęczy Rydza-¦migłego (700 m, oddziela Mogielicę od Łopienia - 961 m, jest to najpopularniejsze miejsce do startu wycieczki) można doj¶ć zielonym szlakiem (póĽniej z góry prowadzi on dalej na wschód), a nieco dalej na wschód równolegle do zielonego prowadzi żółty szlak, którym również można dotrzeć na szczyt. Żółty i niebieski szlak prowadz± ze szczytu w drug± stronę przez Polanę Stumorgi - żółty idzie na zachód na Jasień (1052 m), natomiast niebieski schodzi na południe w kierunku Szczawy. Wokół Mogielicy prowadz± szlaki rowerowe, które zim± s± wykorzystywane jako trasy do narciarstwa biegowego. | | |
257 | Gorc (Gorce) | 1228 | Góra we wschodniej czę¶ci grzbietu głównego Gorców. Na szczycie znajduje się wieża widokowa. | | |
258 | Kudłoń (Gorce) | 1274 | Czwarty co do wysoko¶ci szczyt w Gorcach położony na północny wschód od Turbacza, w grzbiecie ł±cz±cym Turbacz z Beskidem Wyspowym (poprzez przełęcz Przysłop) | | |
259 | Ćwilin (B. Wysp.) | 1072 | Drugi co do wysoko¶ci szczyt Beskidu Wyspowego, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Zwilling, czyli bliĽniak (domy¶lnie s±siedniej ¦nieżnicy). | | |
260 | ¦nieżnica (B. Wysp.) | 1006 | Zalesiony szczyt w Beskidzie Wyspowym, od pobliskiego Ćwilina oddzielony głębok± przełęcz± Gruszowiec. Posiada trzy wierzchołki o praktycznie równej wysoko¶ci: główny, zwany Na Budaszowie, oraz położone na wschód od niego Wierchy i Nad Stambrukiem. | | |
261 | Turbacz (Gorce) | 1310 | Najwyższy szczyt Gorców, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Gniazda Turbacza. Na wschodnim zboczu znajduje się schronisko PTTK na Turbaczu, z którego jest dobry widok między innymi na Tatry. Spod schroniska na szczyt prowadzi fragment czerwonego Głównego Szlaku Beskidzkiego, który potem schodzi w dół na północ. Szczyt nie jest specjalnie widokowy ze względu na zalesienie. Znajduje się tutaj kamienny obelisk oraz żelazny krzyż. Schronisko stanowi węzeł gorczańskich szlaków - poza czerwonym GSB przechodz± tutaj również żółty, zielony i niebieski szlak. | | |
262 | Ciecień (B. Wysp.) | 829 | Szczyt w Beskidzie Wyspowym, którego grzbiet przebiega południkowo, czym różni się od większo¶ci szczytów tego pasma | | |
263 | Lubogoszcz (B. Wysp.) | 968 | Wybitny szczyt górski w Beskidzie Wyspowym, znajduj±cy się pomiędzy Szczeblem, ¦nieżnic±, Wierzbanowsk± Gór± i grzbietem Czarnego Działu. Ma długi grzbiet, posiadaj±cy trzy wierzchołki: zachodni (Zapadliska - 766 m), ¶rodkowy (Lubogoszcz Zachodnia - 953 m) i wschodni, najwyższy - Lubogoszcz (968 m). Istniej± kontrowersje, jakiego rodzaju jest nazwa szczytu - męskiego (ten Lubogoszcz) czy żeńskiego (ta Lubogoszcz). Obie formy spotyka się równie często. Według strony poradniajezykowa.pl powinno się odmieniać w rodzaju żeńskim (jak Bydgoszcz) i tak też zostało to przyjęte w aplikacji Polskie Góry. | | |
264 | Lubomir (B. Mak./Wysp.) | 904 | Szczyt w Beskidzie Wyspowym, zaliczany do Korony Gór Polski, jako najwyższy w pa¶mie Beskidu Makowskiego. Należy również do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Lubomira i Łysiny, leż±cego w nieformalnym regionie Beskidu Mysłowickiego. Dawna nazwa szczytu to Łysina, natomiast obecna pochodzi od nazwiska księcia Kazimierza Lubomirskiego, a nadano j± w 1932 roku w uznaniu jego zasług (w 1922 roku ofiarował państwu domek my¶liwski i 10 ha lasu). Na szczycie znajduje się obserwatorium astronomiczne im. Tadeusza Banachiewicza, który w 1922 roku rozpocz±ł tutaj budowę małego obserwatorium. To pierwotne już nie istnieje, a obecne ukończono w 2007 roku. Przez szczyt Lubomira przechodzi czerwony Mały Szlak Beskidzki, prowadz±cy z zachodu od Schroniska PTTK na Kudłaczach (730 m) przez Łysinę (891 m), Trzy Kopce (894 m) na Lubomir. Ze szczytu czerwony szlak schodzi w kierunku południowym w stronę Węglówki. Na szczyt można również doj¶ć zielonym szlakiem z położonej na wschodzie wsi Kobielnik. Przez przełęcz między poblisk± Łysin± i Trzema Kopcami prowadzi żółty szlak, który ł±czy położony na południu Lubień z Dobczycami na północy. | | |
265 | Kieżmarski (Tatry, SK) | 2558 | Zwornikowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Keľmarský ątít. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, pomiędzy Grani± Wideł (Vidly) na południowym zachodzie a Małym Kieżmarskim Szczytem (Malý Keľmarský ątít) na północy. | | |
266 | Łomnica (Tatry, SK) | 2634 | Drugi po Gerlachu najwyższy szczyt Tatr, słow. Lomnický ątít. Na górę można wjechać kolej± linow±, której dolna stacja znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, a po¶rednia nad Łomnickim Stawem (słow. Skalnaté pleso). Łomnica położona jest w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku (słow. Vyąná Barania stráľnica) w masywie Baranich Rogów (słow. Baranie rohy). | | |
267 | Durny Szczyt (Tatry, SK) | 2625 | Czwarty co do wysoko¶ci szczyt Tatr, położony na Słowacji, słow. Pyąný ątít. Znajduje się w długiej bocznej grani pomiędzy Baranimi Rogami (Baranie rohy) a Łomnic± (Lomnický ątít). | | |
268 | Baranie R. (Tatry, SK) | 2526 | Szczyt położony w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji, słow. Baranie rohy. W grani głównej, pomiędzy ¦nieżnym Szczytem (Snehový ątít) a Czarnym Szczytem (Čierny ątít, 2434 m) znajduje się Wyżni Barani Zwornik (Vyąná Barania stráľnica), od niego odchodzi grań południowo-wschodnia, w której za Wyżni± Barani± Ławk± (Barania priehyba) znajduj± się obydwa wierzchołki Baranich Rogów. | | |
269 | Lodowy (Tatry, SK) | 2630 | Najwyższy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, słow. Ąadový ątít. Według niektórych Ľródeł jedynym wyższym od niego punktem w grani głównej jest należ±cy do masywu Gerlacha wierzchołek - Zadni Gerlach. Nazwa góry pochodzi od długotrwale zalegaj±cych, zwłaszcza na jej północnych stokach, zlodowaciałych pól ¶niegowych. Jest to trzeci co do wysoko¶ci (po Gerlachu i Łomnicy) samodzielny szczyt tatrzański, a w okresie listopad 1938 - wrzesień 1939 był najwyższym szczytem Polski. | | |
270 | Starole¶ny (Tatry, SK) | 2489 | Wybitny czterowierzchołkowy szczyt Tatr Wysokich, położony na terenie Słowacji, w bocznej grani odchodz±cej na południowy wschód od grani głównej w zwornikowym szczycie Mała Wysoka (Východná Vysoká). Inne nazwy: Starole¶na, Starole¶niański Szczyt, słow. Bradavica. Kulminację Starole¶nego Szczytu tworz± dwie pary turni, układaj±ce się w dwa bloki szczytowe, oddzielone znacznym wcięciem Klimkowych Wrótek (2454 m). Zachodnia para turni to Pawłowa Turnia (2473 m) i Kwietnikowa Turnia (2476 m), a wschodnia para to Klimkowa Turnia (2489 m) i Tajbrowa Turnia (2489 m, położona najbardziej na wschód), upamiętniaj±ce Klimka Bachledę i Jana Bachledę Tajbra, pierwszych zdobywców szczytu. Za najwyższy i główny wierzchołek masywu uważa się Klimkow± Turnię, ale pomiary lidarowe wskazuj±, że minimalnie wyższa od niej może być Tajbrowa Turnia. | | |
271 | Gerlach (Tatry, SK) | 2655 | Położony na Słowacji najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat, zaliczany do Korony Europy, słow. Gerlachovský ątít. Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków. Grań rozpoczyna się od strony północno-zachodniej wierzchołkiem zwornikowym z grani± główn± - Zadnim Gerlachem (Zadný Gerlach, 2616 m), którego zbocza obniżaj± się do Przełęczy Tetmajera (Gerlachovské sedlo), za któr± wznosi się główny wierzchołek (2655 m). Dalej w grani znajduj± się kolejno Wyżnie Gerlachowskie Wrótka, wierzchołek Po¶redniego Gerlacha, Po¶rednie Gerlachowskie Wrótka, Gerlachowska Czuba i Niżnie Gerlachowskie Wrótka. Grzbiet kończy się południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha (Kotlový ątít, 2601 m). Z wierzchołka Małego Gerlacha odchodz± dwa boczne ramiona obejmuj±ce Gerlachowski Kocioł (Gerlachovský kotol). | | |
272 | Kończysta (Tatry, SK) | 2538 | Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Končistá. Leży w południowej, bocznej grani Tatr Wysokich, odchodz±cej od Zmarzłego Szczytu (Popradský Ąadový ątít). Pocz±wszy od Przełęczy koło Dr±ga (Sedlo pod Drúkom), grań ta nazywana jest Grani± Kończystej (hrebeň Končistej). Na północ od szczytu znajduje się w niej Stwolska Turnia (©tôlska veľa), oddzielona od Kończystej głęboko wcięt± Stwolsk± Przełęcz± Wyżni± (©tôlska ątrbina). | | |
273 | Ganek (Tatry, SK) | 2462 | Trójwierzchołkowy szczyt w słowackiej czę¶ci Tatr Wysokich, słow. Ganek, Gánok. Położony jest w głównej grani Tatr Wysokich w miejscu, w którym zmienia ona kierunek na południowo-wschodni. Najwyższy wierzchołek Wielki Ganek (Veµký Ganek) ma wysoko¶ć 2462 m. Dwa niższe to Po¶redni Ganek (Prostredný Ganek) i Mały Ganek (Malý Ganek, 2425 m). Mały i Po¶redni Ganek oddzielone s± Mał± Gankow± Przeł±czk±, natomiast Po¶redni i Wielki Ganek - Po¶redni± Gankow± Przeł±czk±. | | |
274 | Wysoka (Tatry, SK) | 2547 | Wysoka, słow. Vysoká - dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównym grzbiecie Tatr, po stronie słowackiej. Wierzchołki maj± prawie równ± wysoko¶ć, a rozdziela je położona około 22 m niżej Przeł±czka w Wysokiej (©trbina vo Vysokej). Masyw Wysokiej położony jest pomiędzy masywami Rysów (rozdziela je przełęcz Waga - sedlo Váha) i Ganku (Gánok - rozdziela je szeroka Rumanowa Przełęcz). | | |
275 | Rysy (Tatry, PL/SK) | 2501 | Położony w Tatrach Wysokich najwyższy szczyt Polski, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Polski (jako najwyższy w województwie małopolskim) oraz Korony Europy. Graniczny wierzchołek Rysów (północno-zachodni) liczy 2499 m (pomiar między 2498,7-2499,6 m n.p.m.), natomiast położony w cało¶ci na Słowacji ¶rodkowy wierzchołek jest o około 2 metry wyższy (2500,2-2501,1 m). Najniższy jest trzeci wierzchołek na Słowacji - południowo-wschodni (2473 m). Masyw Rysów leży na południowy wschód od Morskiego Oka (wznosz±c się ponad 1100 metrów nad jego powierzchnię), w punkcie zwornikowym głównego grzbietu Tatr i północnej grani Rysów, w której można wyróżnić Niżnie Rysy i Żabie Szczyty (Wyżni i Niżni). U stóp leż±: Dolina Rybiego Potoku, Dolina Białej Wody i Dolina Mięguszowiecka. Od północy oddziela go od Niżnich Rysów Przełęcz pod Rysami, od zachodu od Żabiego Konia - Żabia Przełęcz, a od południowego wschodu od Ciężkiego Szczytu w masywie Wysokiej - szerokie siodło Wagi. Na wschodni± stronę opada z Rysów 500-metrowa ¶ciana skalna, w której znajduj± się liczne drogi wspinaczkowe. Od strony polskiej Rysy najlepiej zdobyć czerwonym szlakiem, prowadz±cym z Palenicy Białczańskiej najpierw drog± asfaltow± przy Wodogrzmotach Mickiewicza, potem nad Morskim Okiem (1395 m), wyżej nad Czarnym Stawem pod Rysami (1583 m), przy Buli pod Rysami (2054 m). Wyżej droga zabezpieczona jest łańcuchami. Łatwiejszy jest szlak od strony słowackiej, prowadz±cy ze Szczyrbskiego Jeziora. | | |
276 | Mięguszowiecki (Tatry) | 2438 | Mięguszowiecki Szczyt, Mięguszowiecki Szczyt Wielki, słow. Veµký Mengusovský ątít - szczyt Tatr Wysokich, znajduj±cy się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Cubryn± (oddziela je Hińczowa Przełęcz) a Mięguszowieckim Szczytem Po¶rednim (oddziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia 2340 m n.p.m.). Jest to drugi co do wysoko¶ci szczyt w Polsce (20. w Tatrach) i najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów. Jego północna ¶ciana jest najwyższ± ¶cian± w Tatrach o nachyleniu przekraczaj±cym 45°, osi±ga ona 1043 m wysoko¶ci. Szczyt jest dobrze widoczny spod Morskiego Oka. | | |
277 | Wlk. Solisko (Tatry, SK) | 2412 | Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich na Słowacji, w tzw. odnodze Krywania, słow. Veµké Solisko. Jest to najwyższy szczyt w Grani Soliska, oddzielaj±cej Dolinę Młynick± od Doliny Furkotnej. Położony jest pomiędzy Furkotem (słow. Furkotský ątít), od którego oddzielaj± go przełęcze Bystry Przechód i Bystra Ławka (słow. Bystré sedlo), a Po¶rednim Soliskiem, od którego oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka. | | |
278 | Hruby Wierch (Tatry, SK) | 2428 | Hruby Wierch, słow. Hrubý vrch - wybitny szczyt w bocznej Grani Hrubego, będ±cej odnog± głównej grani odnogi Krywania. Wznosi się on nad dolinami: Hlińsk±, Młynick± i Niewcyrk±. Jego nazwa pochodzi od kształtu góry i towarzysz±cej mu masywnej (hruby - gruby), szerokiej grani północno-zachodniej. | | |
279 | Kozi Wierch (Tatry) | 2291 | Szczyt w Tatrach w długiej wschodniej grani ¦winicy pomiędzy Dolin± G±sienicow± a Dolin± Pięciu Stawów Polskich. Prowadzi przez niego Orla Perć - popularny i trudny szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym. Według niektórych Ľródeł Kozi Wierch jest uznawany za najwyższy szczyt położony w cało¶ci w Polsce. Nie jest to do końca prawda, ponieważ w tym rankingu wyższe od niego s± dwa wierzchołki: Cubryńska Strażnica (2335 m) oraz ¦winicka Kopa (2298 m), jednak ze względu na turystyczn± popularno¶ć Koziego Wierchu, zwi±zan± z jego położeniem na szlaku Orlej Perci, to wła¶nie ten szlakowy szczyt jest uznawany na najwyższy w¶ród położonych w cało¶ci w Polsce. | | |
280 | Krywań (Tatry, SK) | 2496 | Szczyt w południowo-zachodniej czę¶ci Tatr Wysokich po stronie słowackiej, o charakterystycznym, zakrzywionym wierzchołku, od którego wzi±ł swoj± nazwę, słow. Kriváň. Południow± grani± na szczyt prowadzi niebieski szlak turystyczny przez Mały Krywań (słow. Malý Kriváň) i Krywańsk± Przeł±czkę (słow. Daxnerovo sedlo). Do 1793 roku uważany był za najwyższy szczyt Tatr, od 1935 roku jest narodow± gór± Słowaków. Szczyt został umieszczony także w hymnie Słowacji, w herbie Słowackiej Republiki Socjalistycznej (wieczny ogień na tle góry), a od 1 stycznia 2009 roku znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów. | | |
281 | ¦winica (Tatry) | 2302 | Zwornikowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o dwóch wierzchołkach, różni±cych się wysoko¶ci± o 10 m, słow. Svinica. Zaliczana jest do Diademu Polskich Gór. Ma kształt szerokiej piramidy skalnej, jest pierwszym od zachodu wybitnym szczytem (o wybitno¶ci ponad 100 m) Tatr Wysokich i kapitalnym punktem widokowym. Dwa wierzchołki ¦winicy rozdziela przełęcz - ¦winicka Szczerbina Niżnia (2278 m), opada spod niej Żleb Blatona. Wyższy wierzchołek ma 2302 m i prowadzi na niego szlak turystyczny. Niższy, zwany wierzchołkiem taternickim, ma wysoko¶ć 2291 m i jest niedostępny turystycznie. Niektórzy za trzeci wierzchołek uznaj± też niewybitny garb ¦winickiej Kopy. Punktem zwornikowym, przez który przebiega granica państwowa pomiędzy Polsk± a Słowacj±, jest jej główny wierzchołek. ¦winica leży w miejscu załamania się głównego grzbietu Tatr pod k±tem prostym i odej¶cia bocznej, 9-kilometrowej długo¶ci wschodniej grani ¦winicy zakończonej Wołoszynem. Odcinkiem tej grani od Przełęczy Zawrat (2156 m) poprowadzono szlak Orlej Perci. | | |
282 | Kasprowy W. (Tatry Z.) | 1987 | Bardzo popularny w¶ród turystów szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Dawne nazwy to Kasprowa Czuba, Stawiańska Czuba, Goryczkowiańska Czuba, słow. Kasprov vrch. Góruje nad trzema dolinami: Dolin± Bystrej i Dolin± Suchej Wody G±sienicowej po stronie polskiej oraz Dolin± Cich± po stronie słowackiej. Jest zwornikiem dla 4 grani. Na górę można wjechać kolejk±, na szczycie znajduje się restauracja oraz stacja meteorologiczna. | | |
283 | Goryczkowa (Tatry Z.) | 1913 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, leż±cy w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa. Od s±siedniego (w kierunku na zachód) szczytu, Wysokiej Suchej Czuby oddzielona jest przełęcz± Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), od położonego na wschód Po¶redniego Goryczkowego Wierchu - Goryczkow± Przełęcz± ¦wińsk± (1801 m). Ma dwa wierzchołki rozdzielone przeł±czk± o około pięciometrowym wcięciu. Po północnej, polskiej stronie, od szczytu do Doliny Bystrej biegnie długi grzbiet, zwany Kondratowym Wierchem, który oddziela od siebie dwie dolinki: Dolinę Such± Kondrack± i Dolinę Goryczkow± ¦wińsk± (zachodnia odnoga Doliny Goryczkowej). Najbardziej strome s± północno-zachodnie stoki opadaj±ce do Doliny Suchej Kondrackiej. Po słowackiej stronie stoki Goryczkowej Czuby opadaj± do Doliny Cichej. | | |
284 | Kopa Kondr. (Tatry Z.) | 2004 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, najniższy z Czerwonych Wierchów, wysunięty najbardziej na wschód. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Kondratova kopa. Znajduje się pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), oddzielona od niego Przełęcz± pod Kop± Kondrack± (1863 m), oraz Małoł±czniakiem (2096 m), od którego oddzielona jest Małoł±ck± Przełęcz± (1924 m). Kopa Kondracka wznosi się nad trzema dolinami walnymi: Dolin± Małej Ł±ki (jej górnym piętrem - Wyżni± ¦wistówk± Małoł±ck±), Dolin± Bystrej (jej górnym piętrem - Dolin± Kondratow±) i Dolin± Cich± (jej odnog± - Dolink± Rozpadł±). Od wierzchołka odchodzi północna grań Kopy Kondrackiej, ł±cz±ca się poprzez Kondrack± Przełęcz z Giewontem. | | |
285 | Małoł±czniak (Tatry Z.) | 2096 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, należ±cy do masywu Czerwonych Wierchów. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malolúčniak. Na wschód s±siaduje z Kop± Kondrack± (2004 m), oddzielony od niej Małoł±ck± Przełęcz± (1924 m), na zachód z Krzesanic± (2122 m) poprzez Litworow± Przełęcz (2037 m). Jego nazwa pochodzi od Doliny Małej Ł±ki, nad któr± się znajduje, poza tym wznosi się nad Dolin± Ko¶cielisk± oraz Dolin± Cich± (od strony słowackiej). | | |
286 | Krzesanica (Tatry Zach.) | 2122 | Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, przez któr± przebiega granica polsko-słowacka, słow. Kresanica. Jest najwyższym szczytem zespołu Czerwonych Wierchów i zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Krzesanica wznosi się nad polsk± Dolin± Miętusi± i słowack± Dolin± Cich±. Od wschodu s±siaduje z Małoł±czniakiem (2096), oddzielona od niego Litworow± Przełęcz± (2037 m), od zachodu z Ciemniakiem (2096), oddzielona Mułow± Przełęcz± (2067 m). Nazwa szczytu pochodzi od północnej ¶ciany zwanej krzesan±. | | |
287 | Ciemniak (Tatry Zach.) | 2096 | Najdalej na zachód wysunięty szczyt należ±cy do masywu Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Temniak. Wznosi się pomiędzy niewielk± Mułow± Przełęcz± (2067 m), oddzielaj±c± go od Krzesanicy, a wybitn± Tomanow± Przełęcz± (1686 m). | | |
288 | Kamienista (Tatry Zach.) | 2121 | Dwuwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Od s±siaduj±cego na zachód Błyszcza (2159 m) oddzielony jest Pyszniańsk± Przełęcz± (1788 m), od s±siaduj±cego na wschód Smreczyńskiego Wierchu (2066 m) - Hlińsk± Przełęcz± (1906 m). | | |
289 | Bystra (Tatry Zach., SK) | 2248 | Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich, słow. Bystrá. Leży w odległo¶ci 600 m na południe od grani głównej Tatr Zachodnich, po której biegnie granica polsko-słowacka. | | |
290 | M. Bystra (Tatry Z., SK) | 2108 | Niewybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od głównego wierzchołka odbiega w kierunku południowo-zachodnim i kulminuje w Zadniej Kopie Liptowskiej. Z Małej Bystrej odchodzi w kierunku południowo-wschodnim krótka grańka zwana Garbate (Hrbáč), dziel±ca górne piętro Doliny Bystrej na dwa kotły - Suchy Zadek oraz kocioł, w którym leż± trzy Bystre Stawy. Od wschodniej strony Mała Bystra góruje nad Dolin± Gaborow±. | | |
291 | Starorob. W. (Tatry Z.) | 2176 | Najwyższy szczyt w polskiej czę¶ci Tatr Zachodnich, zaliczany do Diademu Polskich Gór, dawniej także: Starorobociański Szczyt, Klin, Wysoki Wierch, Starorobociański Klin, słow. Klin, Vysoký vrch. Leży w grani głównej Tatr, któr± biegnie granica polsko-słowacka. Od s±siedniego w tej grani na zachód szczytu Kończystego Wierchu oddzielony jest Starorobociańsk± Przełęcz± (1975 m). Od wschodu s±siaduje z nim niewybitny szczyt zwany Siwym Zwornikiem, oddzielony od niego Gaborow± Przełęcz± (1938 m). | | |
292 | Jakubina (Tatry Z., SK) | 2194 | Raczkowa Czuba lub Jakubina (słow. Jakubina) - szczyt w masywie Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym masywie pomiędzy Jarz±bczym Wierchem (2134 m) i Wyżni± Magur± (2095 m), od której oddzielony jest Jakubińsk± Przełęcz± (2069 m). Jest to najwyższy szczyt tego masywu i drugi co do wysoko¶ci szczyt Tatr Zachodnich. Jego zachodnie zbocza opadaj± do Doliny Jamnickiej, zbocza wschodnie do Doliny Raczkowej z Raczkowymi Stawami (a dokładniej Doliny Zadniej Raczkowej). | | |
293 | Jarz±bczy (Tatry Z., SK) | 2137 | Szczyt w potężnej grani Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hrubý vrch. S±siaduje w tej grani z Raczkow± Czub± (2194 m). Znajduje się tuż powyżej (ok. 100 m na południe) grani głównej, pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), od którego oddzielony jest Jarz±bcz± Przełęcz± (1954 m), a Łopat± (1958 m), oddzielony od niej Nisk± Przełęcz± (1831 m). Po szczytach tych i przełęczach biegnie granica polsko-słowacka. Główny wierzchołek Jarz±bczego Wierchu znajduje się na słowackiej stronie, granica państwowa biegnie bowiem grani± główn±, przez jego nieco niższy przedwierzchołek. | | |
294 | Wzg. ¦więtopawelskie | 194 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), położone w zachodniej czę¶ci miasta | | |
295 | Wzg. ¦więtojakubskie | 183 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. W XIII wieku na wzgórzu wybudowano wczesnogotycki ko¶ciół ceglany, który nosi imię ¶w. Jakuba. | | |
296 | Wzg. ¶w. Jakuba Wsch. | 170 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. W XIII wieku na wzgórzu wybudowano wczesnogotycki ko¶ciół ceglany, który nosi imię ¶w. Jakuba. | | |
297 | Wzg. Zamkowe (Sand.) | 164 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. W XIV wieku, za czasów Kazimierza III Wielkiego, na wzgórzu wzniesiony został zamek, który potem rozbudowano w XVI wieku. Obecnie mie¶ci się tam Muzeum Zamkowe w Sandomierzu. | | |
298 | Wzg. Katedralne (Sand.) | 173 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznosz±ce się nad Wisł±. Znajduje się pomiędzy ulicami Katedraln±, Mariack± i Prymasa Mikołaja Tr±by. Na wzgórzu znajduje się m.in. bazylika katedralna Narodzenia Naj¶więtszej Maryi Panny. | | |
299 | Wzg. Miejskie (Sand.) | 187 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), na którym zbudowany został rynek - prostok±tny plac (o wymiarach 110×120 m) znajduj±cy się w centrum starówki miasta | | |
300 | Wzg. Żmigrodzkie | 175 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), położone na Przedmie¶ciu Zawichojskim, usytuowanym w północno-wschodniej czę¶ci miasta | | |
301 | Góry Pieprzowe Zach. | 195 | Pagóry w województwie ¶więtokrzyskim leż±ce nieopodal Wisły we wschodniej czę¶ci Wyżyny Sandomierskiej, czę¶ciowo w granicach administracyjnych miasta Sandomierza (około 2,5 km na wschód od centrum), a czę¶ciowo w gminie Dwikozy. Zwane s± również sandomierskimi Pieprzówkami lub Górami Różanymi i s± uważane za najstarsze góry w Polsce. Zbudowane s± głównie z brunatnoszarych łupków (mułowce i iłowce), które krusz± się jak drobne ziarenka pieprzu, st±d nazwa gór. Na terenie Gór Pieprzowych znajduje się rezerwat przyrody Góry Pieprzowe, przechodzi przez nie czerwony szlak turystyczny. Polana na wzgórzu stanowi dobry punkt widokowy, mieszcz± się tutaj liczne ławki dla turystów. | | |
302 | Góry Pieprzowe Wsch. | 192 | Pagóry w województwie ¶więtokrzyskim leż±ce nieopodal Wisły we wschodniej czę¶ci Wyżyny Sandomierskiej, czę¶ciowo w granicach administracyjnych miasta Sandomierza (około 2,5 km na wschód od centrum), a czę¶ciowo w gminie Dwikozy. Zwane s± również sandomierskimi Pieprzówkami lub Górami Różanymi i s± uważane za najstarsze góry w Polsce. Zbudowane s± głównie z brunatnoszarych łupków (mułowce i iłowce), które krusz± się jak drobne ziarenka pieprzu, st±d nazwa gór. Na terenie Gór Pieprzowych znajduje się rezerwat przyrody Góry Pieprzowe, przechodzi przez nie czerwony szlak turystyczny. Polana na wzgórzu stanowi dobry punkt widokowy, mieszcz± się tutaj liczne ławki dla turystów. | | |
303 | Bień (Hucisko) | 372 | Szczyt zaliczany do Wzgórz Koneckich w Górach ¦więtokrzyskich, położony na wschód od Topolowej Góry i nieco od niej wyższy | Góry ¦więtokrzyskie | |
304 | Wzgórze Staniowickie | 307 | Wzgórza Sobkowsko-Korytnickie w Górach ¦więtokrzyskich | Góry ¦więtokrzyskie | |
305 | Os. Na Stoku (Kielce) | 352 | Kuminacyjny punkt Osiedla Na Stoku w Kielcach, otoczony wysokimi blokami | Góry ¦więtokrzyskie | |
