N | Peak name | Altitude | Peak info | Range | Reached |
---|
0 | Altus (Katowice) | 400 | Najwyższy wieżowiec w Katowicach o wysokości 125 m | Budynki | |
1 | Budziwój (Rzeszów) | 384 | Położona na wzgórzu dzielnica Rzeszowa | Wzgórza | |
2 | Ciepł. Częstochowa | 397 | Komin Zakładu Elektroenergetycznego ELSEN w Częstochowie o wysokości 151 m | Kominy | |
3 | Ciepł. Łomża | 267 | Komin Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Łomży o wysokości 150 m | Kominy | |
4 | Ciepł. Międzylesie | 230 | Komin ciepłowni Międzylesie w Warszawie o wysokości 120 m | Kominy | |
5 | Coll. Altum (Poznań) | 150 | Collegium Altum - najwyższy wieżowiec w Poznaniu o wysokości 78 m | Budynki | |
6 | Dylewska Góra | 312 | Najwyższe wzniesienie Wzgórz Dylewskich i jednocześnie województwa warmińsko-mazurskiego (zaliczane do Korony Polski) oraz całej północno-wschodniej Polski | Wzgórza Dylewskie | |
7 | Mennica Legacy Tower | 254 | Wybudowany w 2019 roku wieżowiec o wysokości 140 m, stojący w Warszawie pod adresem Pereca 21, w obrębie ulic: Prostej, Żelaznej, Grzybowskiej oraz Waliców na warszawskiej Woli | Budynki | |
8 | EC Bielsko-Północ | 509 | Komin elektrociepłowni Bielsko-Północ w Czechowicach-Dziedzicach o wysokości 225 m | Kominy | |
9 | EC Gdańsk | 201 | Komin elektrociepłowni Gdańsk o wysokości 200 m | Kominy | |
10 | EC Gdynia | 151 | Komin elektrociepłowni Gdynia o wysokości 150 m | Kominy | |
11 | EC Głogów | 297 | Komin elektrociepłowni Głogów o wysokości 222 m | Kominy | |
12 | EC Katowice | 467 | Komin elektrociepłowni Katowice o wysokości 200 m | Kominy | |
13 | EC Kawęczyn | 400 | Komin elektrociepłowni Kawęczyn w Warszawie o wysokości 300 m | Kominy | |
14 | EC Kielce | 501 | Komin elektrociepłowni Kielce o wysokości 213 m | Kominy | |
15 | EC Kraków | 465 | Komin elektrociepłowni Kraków o wysokości 260 m | Kominy | |
16 | EC Lubin | 364 | Komin Elektrociepłowni Lubin o wysokości 230 m | Kominy | |
17 | EC Lublin | 345 | Komin elektrociepłowni Lublin-Wrotków o wysokości 150 m | Kominy | |
18 | EC Łódź | 488 | Komin elektrociepłowni EC4 w Łodzi o wysokości 265 m | Kominy | |
19 | EC Polkowice | 379 | Komin elektrociepłowni Polkowice o wysokości 220 m | Kominy | |
20 | EC Pruszków | 344 | Komin elektrociepłowni Pruszków II w Mosznej o wysokości 256 m | Kominy | |
21 | EC Rzeszów | 403 | Komin elektrociepłowni Rzeszów o wysokości 203 m | Kominy | |
22 | EC Siekierki | 300 | Komin elektrociepłowni Siekierki w Warszawie o wysokości 200 m | Kominy | |
23 | EC Toruń | 301 | Komin elektrociepłowni w Toruniu o wysokości 225 m | Kominy | |
24 | EC Tychy | 460 | Komin elektrociepłowni Tychy o wysokości 160 m | Kominy | |
25 | EC Wrocław | 302 | Komin elektrociepłowni Wrocław o wysokości 186 m | Kominy | |
26 | EC Zabrze | 522 | Komin elektrociepłowni Zabrze o wysokości 250 m | Kominy | |
27 | EC Żerań | 300 | Komin elektrociepłowni Żerań w Warszawie o wysokości 200 m | Kominy | |
28 | Elektr. Bełchatów | 497 | Komin elektrowni w Bełchatowie o wysokości 300 m | Kominy | |
29 | Elektr. Dolna Odra | 257 | Komin Elektrowni Dolna Odra w Dolnym Czarnowie o wysokości 250 m | Kominy | |
30 | Elektr. Jaworzno III | 556 | Komin elektrowni Jaworzno III o wysokości 306 m | Kominy | |
31 | Elektr. Karolin (Poznań) | 279 | Komin elektrowni Karolin w Poznaniu o wysokości 204 m | Kominy | |
32 | Elektr. Kozienice | 258 | Komin elektrowni w Kozienicach (Świerże Górne) o wysokości 152 m | Kominy | |
33 | Elektr. Opole | 409 | Komin elektrowni Opole o wysokości 250 m | Kominy | |
34 | Elektr. Rybnik | 528 | Komin elektrowni EDF w Rybniku o wysokości 300 m | Kominy | |
35 | Elektr. Siersza | 614 | Komin elektrowni Siersza w Trzebini o wysokości 260 m | Kominy | |
36 | Elektr. Skawina | 338 | Komin elektrowni Skawina o wysokości 120 m | Kominy | |
37 | Huta Katowice (Dąbrowa) | 572 | Komin Huty Katowice w Dąbrowie Górniczej o wysokości 250 m | Kominy | |
38 | Huta Piekary Śląskie | 438 | Komin huty w Piekarach Śląskich o wysokości 150 m | Kominy | |
39 | K1 (Kraków) | 320 | Najwyższy wieżowiec w Krakowie o wysokości 105 m (z iglicami) | Budynki | |
40 | Komin KWK Radzionków | 441 | Komin KWK Powstańców śląskich Radzionków o wysokości 150 m | Kominy | |
41 | Komin w Jeleniej Górze | 515 | Komin Zakładów Włókien Chemicznych Chemitex-Celwiskoza w Jeleniej Górze o wysokości 178 m | Kominy | |
42 | Komin w Mosinie | 213 | Komin Swarzędzkich Fabryk Mebli w Mosinie o wysokości 150 m | Kominy | |
43 | Komin w Szczecinie | 250 | Komin zlikwidowanych ZWCh Chemitex Wiskord w Szczecinie o wysokości 250 m | Kominy | |
44 | Kopiec Kościuszki | 333 | Jeden z kopców krakowskich o wysokości 34 m. Został usypany w 1820 roku ku pamięci Tadeusza Kościuszki. Znajduje się na Wzgórzu św. Bronisławy, na wschodnim wierzchołku grzbietu Sikornika, w zachodniej części Krakowa, na terenie dzielnicy administracyjnej Zwierzyniec. | Wzgórza | |
45 | Kopiec Krakusa | 287 | Jeden z kopców krakowskich o wysokości 16 m. Znajduje się na prawym brzegu Wisły w dzielnicy Podgórze. Został usypany na najwyższym wzniesieniu wapiennego zrębu Krzemionek - Wzgórzu Lasoty (271 m). | Wzgórza | |
46 | Kopiec Piłsudskiego | 383 | Najwyższy z kopców krakowskich i jednocześnie najwyższy w Polsce. Ma wysokość względną 35 m. Został usypany na szczycie Sowińca (najwyższego wzniesienia Pasma Sowińca), znajdującego się w Lesie Wolskim, w zachodniej części Krakowa, na terenie dzielnicy Zwierzyniec. Usypywanie ukończono w 1937 roku, a kopiec poświęcono Józefowi Piłsudskiemu. | Wzgórza | |
47 | Kopiec Tatarski | 352 | Najwyższy szczyt Przemyśla na Pogórzu Przemyskim, na górze znajduje się punkt widokowy | | |
48 | Kopiec Wandy | 238 | Jeden z kopców krakowskich o wysokości 14 m. Znajduje się krakowskiej dzielnicy Nowa Huta. Został zbudowany prawdopodobnie ok. VII-VIII wieku. | Wzgórza | |
49 | Metropolitan Park (Lublin) | 260 | Najwyższy wieżowiec w Lublinie o wysokości 65 m | Budynki | |
50 | Olsztyn | 170 | Najwyższy punkt w Olsztynie | Wzgórza | |
51 | Pazim (Szczecin) | 140 | Najwyższy wieżowiec w Szczecinie o wysokości 128 m (z anteną) | Budynki | |
52 | Radiostacja gliwicka | 354 | Drewniana wieża nadawcza w Gliwicach o wysokości 111 m - najwyższa istniejąca drewniana konstrukcja w Europie oraz najwyższa drewniana wieża nadawcza na świecie | Budynki | |
53 | Rafineria Gdańsk | 150 | Komin rafinerii Gdańsk o wysokości 152 m | Kominy | |
54 | RCN Solec Kujawski | 394 | Maszt RCN Solec Kujawski o wysokości 330 m | Maszty | |
55 | Red Tower (Łódź) | 240 | Najwyższy wieżowiec w Łodzi o wysokości 80 m | Budynki | |
56 | River Tower (Bydgoszcz) | 120 | Najwyższy wieżowiec w Bydgoszczy o wysokości 65 m | Budynki | |
57 | RTCN Białystok / Krynice | 505 | Maszt RTCN Białystok/Krynice o wysokości 331 m | Maszty | |
58 | RTCN Bydgoszcz / Trzec. | 413 | Maszt RTCN Bydgoszcz / Trzeciewiec o wysokości 320 m | Maszty | |
59 | RTCN Częst. / Wręczyca | 610 | Maszt RTCN Częstochowa / Wręczyca o wysokości 340 m | Maszty | |
60 | RTCN Dęblin / Ryki | 369 | Maszt RTCN Dęblin / Ryki o wysokości 213 m | Maszty | |
61 | RTCN Gdańsk / Chw. | 495 | Maszt RTCN Gdańsk / Chwaszczyno o wysokości 317 m | Maszty | |
62 | RTCN Giżycko / Miłki | 476 | Maszt RTCN Giżycko / Miłki o wysokości 327 m | Maszty | |
63 | RTCN Kalisz / Mikstat | 487 | Maszt RTCN Kalisz / Mikstat o wysokości 273 m | Maszty | |
64 | RTCN Katowice / Koszt. | 656 | Maszt RTCN Katowice / Kosztowy o wysokości 359 m | Maszty | |
65 | RTCN Konin / Żółwieniec | 423 | Maszt RTCN Konin / Żółwieniec o wysokości 320 m | Maszty | |
66 | RTCN Koszalin / Gołog. | 473 | Maszt RTCN Koszalin / Gołogóra o wysokości 270 m | Maszty | |
67 | RTCN Kraków / Chorągw. | 681 | Maszt RTCN Kraków / Chorągwica o wysokości 286 m | Maszty | |
68 | RTCN Lublin / Piaski | 550 | Maszt RTCN Lublin / Piaski o wysokości 342 m | Maszty | |
69 | RTCN Łódź / Zygry | 504 | Maszt RTCN Łódź / Zygry o wysokości 346 m | Maszty | |
70 | RTCN Olsztyn / Piecz. | 493 | Maszt RTCN Olsztyn / Pieczewo o wysokości 356 m | Maszty | |
71 | RTCN Piła / Rusinowo | 450 | Maszt RTCN Piła / Rusinowo o wysokości 320 m | Maszty | |
72 | RTCN Płock / Rachocin | 374 | Maszt RTCN Płock / Rachocin o wysokości 260 m | Maszty | |
73 | RTCN Poznań / Śrem | 372 | Maszt RTCN Poznań / Śrem o wysokości 290 m | Maszty | |
74 | RTCN Przys. / Kozłow. | 532 | Maszt RTCN Przysucha / Kozłowiec o wysokości 213 m | Maszty | |
75 | RTCN Siedlce / Łosice | 482 | Maszt RTCN Siedlce / Łosice o wysokości 297 m | Maszty | |
76 | RTCN Suwałki / Krzem. | 477 | Maszt RTCN Suwałki / Krzemianucha o wysokości 232 m | Maszty | |
77 | RTCN Szczecin / Kołowo | 401 | Maszt RTCN Szczecin / Kołowo o wysokości 267 m | Maszty | |
78 | RTCN Warszawa / Rasz. | 456 | Maszt RTCN Warszawa / Raszyn o wysokości 335 m | Maszty | |
79 | RTCN Ziel. Góra / Jem. | 467 | Maszt RTCN Zielona Góra / Jemiołów o wysokości 314 m | Maszty | |
80 | RTCN Żagań | 436 | Maszt RTCN Żagań o wysokości 280 m | Maszty | |
81 | RTON Iława / Kisielice | 418 | Maszt RTON Iława / Kisielice o wysokości 320 m | Maszty | |
82 | RTON Wrocław / Żóraw. | 388 | Maszt RTON Wrocław / Żórawina o wysokości 260 m | Maszty | |
83 | Sea Towers (Gdynia) | 160 | Najwyższy wieżowiec w Gdyni o wysokości 141 m (z anteną) | Budynki | |
84 | Sky Tower (Wrocław) | 350 | Najwyższy wieżowiec we Wrocławiu o wysokości 215 m (z anteną) i jednocześnie najwyższy budynek w Polsce w kategoriach wysokość do dachu oraz wysokość do najwyżej położonego piętra | Budynki | |
85 | Św. Rocha (Białystok) | 220 | Kościół św. Rocha w Białymstoku | Budynki | |
86 | Union Tower (Koszalin) | 80 | Najwyższy wieżowiec w Koszalinie o wysokości 40 m | Budynki | |
87 | Wieżyca | 329 | Najwyższe wzgórze pasma morenowych Wzgórz Szymbarskich na Pojezierzu Kaszubskim oraz najwyższy punkt województwa pomorskiego, zaliczany do Korony Polski. Na szczycie znajduje się wieża widokowa. | Wzgórza Szymbarskie | |
88 | Zakłady Police | 208 | Komin Zakładów Chemicznych Police o wysokości 200 m | Kominy | |
89 | Pałac Kultury | 349 | Słynny budynek w Warszawie o wysokości 237 m (z iglicą). Do czasu ukończenia budowy wieżowca Varso Tower, Pałac Kultury pozostawał najwyższym budynkiem w Warszawie. Z tarasu widokowego na 30 piętrze rozciąga się piękna panorama stolicy. Budowę rozpoczęto w 1952 roku, a ukończono 22 lipca (wtedy święto narodowe) 1955 roku. Pomysłodawcą wzniesienia gmachu w centrum Warszawy był Józef Stalin i przez pierwszy rok pałac nosił jego imię. W sylwestrową noc roku 2000 na 42 kondygnacji pałacu został odsłonięty Zegar Milenijny. Jest to trzeci co do wielkości zegar w Europie - jego cztery tarcze mają średnice po 6 metrów. | Budynki | |
90 | Warsaw Spire | 332 | Wieżowiec w centrum Warszawy o wysokości 180 m (220 m z iglicami), stojący przy placu Europejskim | Budynki | |
91 | Warsaw Trade Center | 318 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 208 m, stojący przy ul. Chłodnej 51 | Budynki | |
92 | Q22 | 309 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 195 m, stojący przy skrzyżowaniu al. Jana Pawła II i ul. Grzybowskiej | Budynki | |
93 | Złota 44 | 304 | Wieżowiec w centrum Warszawy o wysokości 192 m | Budynki | |
94 | Rondo 1 | 306 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 192 m, stojący przy Rondzie ONZ | Budynki | |
95 | Centrum LIM | 284 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 170 m (wliczając 30-metrowy maszt), stojący przy Alejach Jerozolimskich 65/79. Mieści się w nim między innymi Hotel Marriott. | Budynki | |
96 | Warsaw Financial Center | 279 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 165 m, stojący przy ul. Emilii Plater 53 | Budynki | |
97 | InterContinental Warsz. | 278 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 164 m, stojący przy ul. Emilii Plater 49 | Budynki | |
98 | Cosmopolitan Twarda 2/4 | 274 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 160 m, stojący przy ul. Twardej 2/4 | Budynki | |
99 | Oxford Tower | 264 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 150 m, stojący przy ul. Tytusa Chałubińskiego 8 | Budynki | |
100 | Intraco | 242 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 138 m, stojący przy ul. Stawki 2 | Budynki | |
101 | Spektrum | 242 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 128 m, stojący przy ul. Twardej 18 | Budynki | |
102 | Łucka City | 231 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 120 m, stojący przy ul. Łuckiej 15 | Budynki | |
103 | Błękitny Wieżowiec | 230 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 120 m, stojący przy placu Bankowym 2 | Budynki | |
104 | Atlas Tower | 230 | Atlas Tower (w latach 2003?2018 Millennium Plaza, do 2003 Reform Plaza) - wieżowiec w Warszawie o wysokości 116 m, stojący przy Alejach Jerozolimskich 123a | Budynki | |
105 | Central Tower | 229 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 115 m, stojący przy Alejach Jerozolimskich 81 | Budynki | |
106 | Novotel Warszawa Cen. | 224 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 111 m, stojący przy ul. Marszałkowskiej 94-98 | Budynki | |
107 | Złote Tarasy | 219 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 105 m, stojący przy ul. Złotej 59 | Budynki | |
108 | Babka Tower | 211 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 105 m, stojący przy al. Jana Pawła II 80 | Budynki | |
109 | Ilmet | 217 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 103 m, stojący przy al. Jana Pawła II 15 | Budynki | |
110 | Stadion Narodowy | 195 | Stadion Narodowy w Warszawie, stojący na prawym brzegu Wisły, przy Moście Poniatowskiego. Wysokość dachu to 70 m, natomiast całkowita wysokość z iglicą wynosi 113 m. | Budynki | |
111 | Gosań | 93 | Wzniesienie na polskim wybrzeżu, położone na wyspie Wolin, bezpośrednio nad Morzem Bałtyckim. Znajduje się na terenie Wolińskiego Parku Narodowego i stanowi świetny punkt widokowy na Zatokę Pomorską. | Wolin | |
112 | Grzywacz | 116 | Najwyższe wzniesienie Pasma Wolińskiego i jednocześnie wyspy Wolin. Znajduje się na terenie Wolińskiego Parku Narodowego, w odległości 800 m od Morza Bałtyckiego. | Wolin | |
113 | Krągły Goraj | 388 | Trzeci najwyższy szczyt w polskiej części Roztocza po Wielkim Dziale oraz Długim Goraju (według najnowszych danych to Długi Goraj jest najwyższy). Stanowi najwyższe wzniesienie województwa lubelskiego, zaliczane do Korony Polski. | Roztocze | |
114 | Wielki Dział | 390 | Do niedawna uznawany za najwyższy szczyt polskiego Roztocza, obecnie drugi pod względem wysokości po Długim Goraju | Roztocze | |
115 | Długi Goraj | 391 | Najwyższy szczyt w polskiej części Roztocza, kiedyś uznawano za drugi po Wielkim Dziale, który jest jednak o metr niższy | Roztocze | |
116 | Szczyt Krajoznawców | 248 | Wzniesienie koło osady Kosobudy, najwyższy szczyt województwa zachodniopomorskiego, zaliczany do Korony Polski | Wzgórza | |
117 | Pomorska Góra Piasku | 245 | Nieoficjalna nazwa nasypu piaskowego w powiecie szczecineckim, w gminie Biały Bór. Znajduje się w Dolinie Gwdy, pomiędzy osadą Biały Dwór a jeziorem Cieszęcino. Jest to sztuczne wzniesienie usypane z piasku, powstałe po wydobyciu kruszywa mineralnego. Jest drugim co do wysokości wzniesieniem województwa zachodniopomorskiego. | Wzgórza | |
118 | Rozwaliny | 239 | Wzniesienie w Dolinie Gwdy, położone w województwie pomorskim, w powiecie bytowskim, w gminie Miastko, blisko granicy z województwem zachodniopomorskim. Rozwaliny znajdują się na pograniczu Doliny Gwdy (północny jej kraniec) i Równiny Charzykowskiej (zachodni kraniec). Dalej na północy rozciąga się Pojezierze Bytowskie. Niektórzy uważają Rozwaliny za najwyższy punkt województwa zachodniopomorskiego, w rzeczywistości wyższy jest sztuczny nasyp, nazywany nieoficjalnie Pomorską Górą Piasku (245 m) oraz Wzgórze Kosobudzkie (247 m). | Wzgórza | |
119 | Rowelska Góra | 298 | Wzgórze na Pojezierzu Suwalskim, w północno-zachodniej części Pojezierza Wschodniosuwalskiego. Jest najwyższym szczytem województwa podlaskiego, zaliczanym do Korony Polski. | Wzgórza | |
120 | Kobyla Góra | 284 | Najwyższe wzniesienie Wielkopolski i województwa wielkopolskiego (zaliczane do Korony Polski), położone w paśmie Wzgórz Ostrzeszowskich, 700 m od drogi Marcinki - Parzynów, w miejscowości Zmyślona Parzynowska. Na szczycie znajduje się jubileuszowy Krzyż Wielkopolski o wysokości 20 m. | Wzgórza | |
121 | Gołębia (Góra Żarska) | 227 | Wzniesienie na Wale Trzebnickim, w pasie Wzniesień Żarskich, będące najwyższym punktem województwa lubuskiego, zaliczanym do Korony Polski. Znajduje się w powiecie żarskim, na terenie gminy wiejskiej Żary, około 2,5 km na południe od Żar. Potocznie nazywana jest Górą Żarską, w 1954 roku nadano jej urzędową nazwę Gołębia. Na szczycie stoi wybudowana w latach 80-tych XX wieku stalowa wieża pożarowa o wysokości 32 m, na którą prowadzą spiralne schody, jednak obiekt jest niedostępny dla turystów. 200 metrów na wschód od szczytu znajduje się Wieża Promnitza - kamienna wieża widokowa, z której przy dobrej widoczności można podziwiać Sudety Zachodnie, między innymi Śnieżkę i Szrenicę w Karkonoszach, Stóg Izerski w Górach Izerskich oraz czeski Jeszted. Na górze wieży znajduje się tablica z opisaną panorama gór. Do Góry Żarskiej najlepiej dostać się z parkingu, który znajduje się około pół kilometra na północ od szczytu, w lesie we wschodniej części drogi łączącej Żary z Łazem. 200 metrów na wschód od parkingu znajduje się inna atrakcja w tej okolicy - zabytkowa Wieża Bismarcka, która do lat 80-tych XX-wieku pełniła funkcję wieży obserwacyjnej, zanim zastąpiono ją nową i wyższą konstrukcją, zamontowaną na szczycie Góry Żarskiej. | Wzgórza | |
122 | Czarna Góra | 189 | Najwyższe wzniesienie województwa kujawsko-pomorskiego i zarazem najniższy z 16 szczytów Korony Polski. Znajduje się w powiecie sępoleńskim, w gminie Kamień Krajeński, w środku lasu między wsiami Obkas a Dąbrówka. Leży w pasie Gór Obkaskich. | Wzgórza | |
123 | Latarnia Świnoujście | 68 | Najwyższa na polskim wybrzeżu Bałtyku, jedna z najwyższych latarń morskich na świecie. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Peenemünde w Niemczech (około 38 km na zachód), a Latarnią Morską Kikut (około 28 km na wschód). Wykonana z cegły, na jej szczyt prowadzi dokładnie 308 schodów. Położona jest w dzielnicy Warszów miasta Świnoujście. Wysokość wieży 67,7 m, wysokość światła 65 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
124 | Latarnia Kikut | 92 | Latarnia morska nad Zatoką Pomorską, w gminie Międzyzdroje. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Świnoujście (około 28 km na zachód), a Latarnią Morską Niechorze (około 30 km na wschód). Wysokość wieży 18,2 m, wysokość światła 91,5 m n.p.m. Nie jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
125 | Latarnia Niechorze | 63 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona we wsi Niechorze, na wysokim klifowym brzegu. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Kikut (około 30 km na zachód), a Latarnią Morską Kołobrzeg (około 34 km na wschód). Wysokość wieży 45 m, wysokość światła 62,8 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
126 | Latarnia Kołobrzeg | 37 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, nad Zatoką Pomorską, położona w mieście Kołobrzeg. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Niechorze (ok. 34 km na zachód), a Latarnią Morską Gąski (około 22 km na wschód). Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Słupsku i jest udostępniona do zwiedzania. Działa od 1666 roku. Wysokość wieży 26 m, wysokość światła 36 m n.p.m. | Budynki | |
127 | Latarnia Gąski | 52 | Latarnia morska na Wybrzeżu Słowińskim, położona w gminie Mielno, we wsi Gąski. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską w Kołobrzegu (około 22 km na zachód), a Latarnią Morską w Darłowie (około 40 km na wschód). Wysokość wieży 49,8 m, wysokość światła 51,1 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
128 | Latarnia Darłowo | 23 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Darłowo, w dzielnicy Darłówko. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Gąski (około 40 km na zachód) a Latarnią Morską Jarosławiec (około 15 km na wschód). Wysokość wieży 22 m, wysokość światła 19,7 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
129 | Latarnia Jarosławiec | 51 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona we wsi Jarosławiec. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Darłowo (około 15 km na zachód), a Latarnią Morską Ustka. Wysokość wieży 33,3 m, wysokość światła 50,2 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
130 | Latarnia Ustka | 23 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Ustka. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Jarosławiec, a Latarnią Morską Czołpino. Wysokość wieży 19,5 m, wysokość światła 22,2 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
131 | Latarnia Czołpino | 75 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona na północ od osady Czołpino. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Ustka a Latarnią Morską Stilo. Wysokość wieży 25,2 m, wysokość światła 75 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
132 | Latarnia Stilo | 75 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w miejscowości Osetnik (dawniej Stilo), niedaleko Sasina. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Czołpino, a Latarnią Morską Rozewie. Wysokość wieży 33,4 m, wysokość światła 75 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
133 | Latarnia Rozewie I | 83 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona na przylądku Rozewie. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Stilo a Latarnią Morską Jastarnia. Posiada największy zasięg nominalny ze wszystkich latarń polskiego wybrzeża. Wysokość wieży 32,7 m, wysokość światła 83 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
134 | Latarnia Jastarnia | 22 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Jastarnia, na Mierzei Helskiej. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Rozewie, a Latarnią Morską Hel. Pierwszą latarnię w Jastarni zbudowano w 1938 roku i przetrwała tylko jeden rok. W 1950 roku postawiono nową latarnię, która stoi tu do dzisiaj. Wysokość wieży 13,5 m, wysokość światła 22 m n.p.m. Nie jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
135 | Latarnia Hel | 43 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Hel, na końcu Mierzei Helskiej. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Jastarnia a Latarnią Morską Gdańsk Port Północny. Wysokość wieży 41,50 m (do górnej krawędzi radaru), wysokość światła 40,8 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
136 | Latarnia Port Północny | 61 | Najmłodsza latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w Gdańsku, na Wyspie Portowej, na terenach portu morskiego Gdańsk (w części Port Północny). Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Hel, a Latarnią Morską Krynica Morska. Wysokość wieży 56 m, wysokość światła 61 m n.p.m. Nie jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
137 | Latarnia Krynica Morska | 53 | Latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Krynica Morska, na Mierzei Wiślanej. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Gdańsk Port Północny a Latarnią Morską Bałtijsk (Rosja - obwód kaliningradzki). Wysokość wieży 26,5 m, wysokość światła 53 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
138 | Latarnia Bałtyjsk (RU) | 105 | Latarnia morska u wejścia do Zalewu Wiślanego na brzegu Bałtyku, położona na północnej części Mierzei Wiślanej, w mieście Bałtyjsk w Rosji (obwód kaliningradzki). Wysokość wieży: 105 m, wysokość światła: 105 m n.p.m. | Budynki | |
139 | Latarnia Rozewie II | 73 | Nieczynna latarnia morska na Przylądku Rozewie, wybudowana w 1875 roku, wygaszona w 1910 roku. Wysokość wieży 23,8 m, wysokość światła 72,2 m n.p.m. Nie jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
140 | Latarnia Góra Szwedów | 35 | Nieczynna latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w granicach administracyjnych miasta Hel, na Mierzei Helskiej, na szczycie wzniesienia Góra Szwedów. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Jastarnia, a Latarnią Morską Hel. Została wygaszona w 1990 roku. Dawniej Latarnia Góra Szwedów zastąpiła Latarnię Morską Jastarnia Bór, stojącą tutaj w latach 1872-1936. Wysokość wieży 17 m, wysokość światła 34,3 m n.p.m. Nie jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
141 | Latarnia Nowy Port | 28 | Nieczynna latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w dzielnicy Nowy Port miasta Gdańsk, przy ul. Przemysłowej. Znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Hel a Latarnią Morską Gdańsk Port Północny. Wysokość wieży 31,3 m, wysokość światła 27,3 m n.p.m. Jest udostępniona do zwiedzania. | Budynki | |
142 | Stawa Władysławowo | 16 | Stawa (morski znak nawigacyjny) w porcie Władysławowo | Budynki | |
143 | Stawa Westerplatte | 13 | Stawa (morski znak nawigacyjny) na Westerplatte, stojący w wejściu do Nowego Portu w Gdańsku | Budynki | |
144 | Stawa Sopot | 25 | Stawa (morski znak nawigacyjny) w Sopocie. Według obowiązujących obecnie kryteriów, nie jest już formalnie latarnią morską, ale dalej jest tak nazywana. Wysokość wieży 30 m, wysokość światła 25 m n.p.m. | Budynki | |
145 | Pomnik Westerplatte | 46 | Pomnik Obrońców Wybrzeża, stojący w Gdańsku, na półwyspie Westerplatte, przy wejściu do portu morskiego. Monument ma wysokość 25 metrów i upamiętnia polskich obrońców wybrzeża we wrześniu 1939 roku. | Budynki | |
146 | Guminek | 293 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Krakowa, położone na terenie Lasów Tynieckich, w dzielnicy Dębniki | Wzgórza | |
147 | Grodzisko (Tyniec) | 282 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Krakowa, położone na terenie Lasów Tynieckich, w dzielnicy Dębniki. Wznosi się około 70 m nad poziomem przepływającej tuż obok Wisły. Położone jest na terenie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego i stanowi najbardziej na zachód wysunięte wzniesienie Wzgórz Tynieckich. | Wzgórza | |
148 | Winnica (Dębniki) | 234 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Krakowa, położone na obszarze dzielnicy Dębniki. Położone jest na terenie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego. Na wzniesieniu znajduje się Fort Winnica. Nazwa pochodzi od tego, że kiedyś znajdowały się tutaj winnice. | Wzgórza | |
149 | Winnica (Tyniec) | 250 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Krakowa. Należy do Wzgórz Tynieckich na obszarze Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego. Nazwa pochodzi od tego, że kiedyś znajdowały się tutaj winnice. Na zachodnich zboczach Winnicy znajduje się stroma skała o brzydkiej nazwie Skurwysyn. | Wzgórza | |
150 | Wzgórze Klasztorne | 233 | Skalisty płaskowyż, wznoszący się nad prawym brzegiem Wisły w Tyńcu w Krakowie, na którym zbudowano Opactwo Benedyktynów w Tyńcu | Wzgórza | |
151 | Solnik (Dębniki) | 259 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Krakowa, położone na obszarze dzielnicy Dębniki, na terenie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego. Na wzgórzu znajduje się fort artyleryjski 53 Bodzów. | Wzgórza | |
152 | Srebrna Góra | 326 | Wzgórze w Paśmie Sowińca na terenie Lasku Wolskiego w Krakowie. Na szczycie znajduje się klasztor kamedułów. | Wzgórza | |
153 | Pustelnik | 353 | Drugie pod względem wysokości (po Sowińcu) wzgórze na terenie Krakowa, położone w zachodniej części masywu Pasma Sowińca na terenie Lasu Wolskiego w Krakowie | Wzgórza | |
154 | Ostra Góra | 347 | Zwornikowe wzgórze w zachodniej części Pasma Sowińca, trzecie pod względem wysokości wzniesienie Krakowa. Zlokalizowane jest w grzbiecie głównym masywu, pomiędzy Sowińcem, oddzielonym przełęczą Janasówki, a Pustelnikiem. Ostra Góra góruje nad czterema dolinkami: Mokrym Dołem i Wolskim Dołem (Doliną Matki Boskiej), Gomółczym Dołem i Łupanym Dołem. | Wzgórza | |
155 | Sojunka | 249 | Wzgórze przy zachodniej granicy Krakowa, zaliczane już do wsi Kryspinów. Na zachodnich zboczach Sojunki poprowadzono autostradę A4. | Wzgórza | |
156 | Sikornik Zachodni | 296 | Dwuwierzchołkowe wzgórze we wschodniej części Pasma Sowińca w Krakowie, zwane też Wzgórzem św. Bronisławy. Na wschodnim wierzchołku Sikornika wybudowano Kopiec Kościuszki. Zachodnie zbocza Sikornika Zachodniego opadają dość stromo w stronę ulicy Starowolskiej. | Wzgórza | |
157 | Cmentarna (L. Wolski) | 264 | Wzgórze na zachodnim krańcu Lasku Wolskiego w Krakowie. Na południowo-wschodnim zboczu znajduje się cmentarz. | Wzgórza | |
158 | Skała - Fort 38 | 295 | Jeden z fortów Twierdzy Kraków, położony na zachodnim krańcu Lasku Wolskiego | Wzgórza | |
159 | Cecowa Duża | 275 | Wzgórze położone na północno-zachodnim krańcu Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego w Krakowie. Północne zbocza opadają w stronę ulicy Olszanickiej. | Wzgórza | |
160 | Olszanica - Fort 39 | 293 | Wzgórze położone na północno-zachodnim krańcu Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego w Krakowie. Północne zbocza opadają w stronę ulicy Olszanickiej. | Wzgórza | |
161 | Szańcowa | 288 | Wzgórze położone na północnym krańcu Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego w Krakowie. Północne zbocza opadają w stronę ulicy Olszanickiej. | Wzgórza | |
162 | Osławska | 258 | Wzgórze znajdujące się na Grzbiecie Tenczyńskim w północno-zachodniej części Olszanicy w Krakowie. Szczyt wzgórza znajduje się ok. 100 m od granicy z Balicami. Zachodni stok wzgórza opada do autostrady A4 i płyty startowej lotniska, a północny do rzeki Rudawa. | Wzgórza | |
163 | Osławka | 250 | Wzgórze znajdujące się na Grzbiecie Tenczyńskim w północno-zachodniej części Olszanicy w Krakowie. Sąsiaduje z wyższym wzgórzem Osławska. Północne i wschodnie zbocza opadają w stronę stawów rybnych w Mydlnikach. | Wzgórza | |
164 | Jurajska | 255 | Wzgórze położone na zachód od Krakowa, w południowej części wsi Szczyglice, na końcu ulicy Jurajskiej. Południowo-zachodnie zbocza opadają w stronę lotniska Balice, wschodnie w stronę stawów w Mydlnikach. | Wzgórza | |
165 | Wzg. Szczyglickie | 284 | Wzgórze położone na zachód od Krakowa, w północnej części wsi Szczyglice, w zakolu rzeki Rudawa. W zboczu opadającym na północ do Rudawy znajduje się Skała Bonerówny, a po drugiej stronie rzeki - Skała Kmity. | Wzgórza | |
166 | Skała Kmity | 252 | Wapienna skała o wysokości około 25 m, wznosząca się nad rzeką Rudawa, ponad drogą wojewódzką nr 774. W tym miejscu rzeka Rudawa przełamuje Garb Tenczyński na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Nazwa skały pochodzi od rycerza Kmity, który według legendy nieszczęśliwie zakochał się w pięknej Olimpii Bonerównie, córce ówczesnego właściciela Balic (skała o jej imieniu znajduje się po drugiej stronie Rudawy). Nie mogąc ożenić się z nią, rzucił się z rozpaczy wraz z koniem z tej skały, ponosząc śmierć na miejscu. | Wzgórza | |
167 | Wzgórze Kmity | 295 | Wzgórze na południowy wschód od Zabierzowa. Jego południowe i zachodnie zbocza opadają do rzeki Rudawa, w tym grzbiecie wyrasta Skała Kmity. W tym miejscu rzeka Rudawa przełamuje Garb Tenczyński na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. | Wzgórza | |
168 | Wzgórze Balickie | 323 | Wzgórze na północ od podkrakowskiej wsi Balice i krakowskiego lotniska o tej samej nazwie | Wzgórza | |
169 | Wzg. Zabierz. Płn. | 345 | Wzgórze Zabierzowskie Północne położone na zachód od podkrakowskiej wsi Zabierzów | Wzgórza | |
170 | Wzg. Zabierz. Płd. | 346 | Wzgórze Zabierzowskie Południowe położone na południowy zachód od podkrakowskiej wsi Zabierzów | Wzgórza | |
171 | Wzgórze Burowskie | 325 | Wzgórze położone na południowy zachód od podkrakowskiej wsi Burów, widoczne z lotniska Balice | Wzgórza | |
172 | Radar Edyta | 350 | Wojskowy radar lotniczy NUR-12M Edyta, położony na wzgórzu na północny zachód od krakowskiego lotniska Balice. Wygląda jak wielka piłka nożna. | Wzgórza | |
173 | Wzg. Trzech Krzyży | 288 | Pogórze Przemyskie | | |
174 | Fort Zniesienie | 351 | Pogórze Przemyskie | | |
175 | Stożek I | 322 | Wzgórza | Wzgórza | |
176 | Stożek III | 351 | Wzgórza | Wzgórza | |
177 | Ramża | 324 | Wzgórza | Wzgórza | |
178 | Góra św. Wawrzyńca | 357 | Wzgórza | Wzgórza | |
179 | Hałda Skalny | 389 | Wzgórza | Wzgórza | |
180 | Góra św. Jana | 350 | Wzgórza | Wzgórza | |
181 | Skały (Mikołów) | 310 | Wzgórza | Wzgórza | |
182 | Wapieńka | 272 | Wzgórza | Wzgórza | |
183 | Szlachta | 296 | Wzgórza | Wzgórza | |
184 | Klimont | 305 | Wzgórza | Wzgórza | |
185 | Małkowiec | 285 | Wzgórza | Wzgórza | |
186 | Kępka (Lędziny) | 272 | Wzgórza | Wzgórza | |
187 | Strzyżówka (Lędziny) | 295 | Wzgórza | Wzgórza | |
188 | Dąbie (Lędziny) | 265 | Wzgórza | Wzgórza | |
189 | Kępa (Lędziny) | 278 | Wzgórza | Wzgórza | |
190 | Glinogóra | 280 | Wzgórza | Wzgórza | |
191 | G. Kamienna (Lędziny) | 267 | Wzgórza | Wzgórza | |
192 | Wzg. Wandy (Murcki) | 357 | Wzgórza | Wzgórza | |
193 | Wzgórze Beaty | 323 | Wzgórza | Wzgórza | |
194 | Traugott | 330 | Wzgórza | Wzgórza | |
195 | Załęska Hałda | 338 | Wzgórza | Wzgórza | |
196 | Apostolska Góra | 311 | Wzgórza | Wzgórza | |
197 | Łysa Góra (Ligota) | 266 | Wzgórza | Wzgórza | |
198 | Łysa Góra Płn. (Ligota) | 269 | Wzgórza | Wzgórza | |
199 | Łysa Góra Płd. (Ligota) | 261 | Wzgórza | Wzgórza | |
200 | Mrówcza Górka | 294 | Wzgórza | Wzgórza | |
201 | Góra Hugona | 311 | Wzgórza | Wzgórza | |
202 | Góra Gryca | 318 | Wzgórza | Wzgórza | |
203 | Góra Mikołaja | 318 | Wzgórza | Wzgórza | |
204 | Sowia Góra | 287 | Wzgórza | Wzgórza | |
205 | Srebrna Góra (Radzion.) | 347 | Wzgórza | Wzgórza | |
206 | Góra Cipiorg | 340 | Wzgórza | Wzgórza | |
207 | Księża Góra (Radzion.) | 357 | Wzgórza | Wzgórza | |
208 | Kopiec Wyzwolenia | 356 | Wzgórza | Wzgórza | |
209 | Góry Kamyckie | 310 | Wzgórza | Wzgórza | |
210 | Winna Góra | 349 | Wzgórza | Wzgórza | |
211 | Jaroszowa Góra | 291 | Wzgórza | Wzgórza | |
212 | Góra Buczyna | 377 | Wzgórza | Wzgórza | |
213 | Równa Góra | 391 | Wzgórza | Wzgórza | |
214 | Srocza Góra | 361 | Wzgórza | Wzgórza | |
215 | Srocza Zach. | 381 | Wzgórza | Wzgórza | |
216 | Korzystna Góra | 383 | Wzgórza | Wzgórza | |
217 | Góra Łubianki | 398 | Wzgórza | Wzgórza | |
218 | Ostra G. (Przeczyce) | 351 | Wzgórza | Wzgórza | |
219 | Góra Kamień (Przecz.) | 335 | Wzgórza | Wzgórza | |
220 | Kamionka (Boguchwał.) | 326 | Wzgórza | Wzgórza | |
221 | Ostrogóra | 306 | Wzgórza | Wzgórza | |
222 | Góra Bartusel | 300 | Wzgórza | Wzgórza | |
223 | Coglowa Góra | 365 | Wzgórza | Wzgórza | |
224 | Woźnicka Góra | 355 | Wzgórza | Wzgórza | |
225 | Biedacz | 348 | Wzgórza | Wzgórza | |
226 | Góra Grojec | 365 | Wzgórza | Wzgórza | |
227 | Lubecka Góra | 285 | Wzgórza | Wzgórza | |
228 | Lipska Góra | 299 | Wzgórza | Wzgórza | |
229 | Kochcika Górka | 286 | Wzgórza | Wzgórza | |
230 | Górka Kazurka | 134 | Sztuczne wzniesienie w warszawskiej dzielnicy Ursynów, położone w okolicach ulicy Kazury, około 200 metrów od północnej granicy Lasu Kabackiego. Tradycyjna nazwa to Wzgórze Trzech Szczytów, popularnie nazywana Monte Kazura. Wzniesienie zostało usypane w latach 70. XX wieku, ale większość ziemi pochodziła z wykopów metra w latach osiemdziesiątych. | Wzgórza | |
231 | Kopa Cwila | 118 | Sztuczne wzniesienie w warszawskiej dzielnicy Ursynów, wzniesione w latach 70. XX wieku z ziemi z wykopów pod budowę bloków i dróg. Inna nazwa to Kopiec Cwila. | Wzgórza | |
232 | Hałda Szarlota | 406 | Hałda odpadów pokopalnianych w Rydułtowach | | |
233 | Góra Świętej Anny | 408 | Góra Świętej Anny (niem. Sankt Annaberg) - najwyższe wzniesienie grzbietu Chełma na Wyżynie Śląskiej. Wysokość względna mierzona od dna doliny Odry (przepływającej w odległości 6,7 km) wynosi około 220 m. Na szczycie znajduje się kompleks świątynny. Wzgórze znajduje się w obrębie wsi o tej samej nazwie, administracyjnie należącej do gminy Leśnica w powiecie strzeleckim, w województwie opolskim. Północnym zboczem Góry św. Anny przechodzi autostrada A4 Wrocław - Katowice, w tym miejscu przy autostradzie znajduje się MOP (miejsce obsługi podróżnych) Wysoka, jednak nie ma tam możliwości zjazdu z autostrady. | | |
234 | Kamieńska Góra | 386 | Sztuczne wzgórze powstałe jako zwałowisko zewnętrzne Kopalni Węgla Brunatnego Bełchatów. Jest najwyższym wzniesieniem województwa łódzkiego, zaliczanym do Korony Polski. | | |
235 | JM Tower | 201 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 92 m, stojący przy ul. Grzybowskiej 45 | Budynki | |
236 | PZU Tower | 211 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 97 m, znajdujący się na rogu alei Jana Pawła II i ulicy Grzybowskiej (adres aleja Jana Pawła II 24) | Budynki | |
237 | Prime Corp. Center | 207 | Prime Corporate Center - wieżowiec w Warszawie o wysokości 96 m, znajdujący się przy ul. Grzybowskiej 78 | Budynki | |
238 | Hotel Hilton | 204 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 94 m, stojący przy ul. Grzybowskiej 63 | Budynki | |
239 | North Gate | 195 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 94 m, stojący przy ul. Bonifraterskiej 17 | Budynki | |
240 | The Westin Warsaw | 208 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 94 m, stojący przy skrzyżowaniu ul. Grzybowskiej i al. Jana Pawła II (adres al. Jana Pawła II 21) | Budynki | |
241 | Plac Unii | 200 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 90 m, stojący przy ul. Puławskiej 2 w pobliżu placu Unii Lubelskiej | Budynki | |
242 | Eurocentrum | 200 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 88 m, stojący przy Alejach Jerozolimskich 134/136 | Budynki | |
243 | Wzgórze Trzech Krzyży | 166 | Wzgórze ponad Kazimierzem Dolnym nad Wisłą, pot. Góra Trzech Krzyży. Trzy nawiązujące do Golgoty krzyże postawiono w 1708 roku. | Wzgórza | |
244 | Wzgórze Filtrowe | 212 | Wzgórze ponad Kazimierzem Dolnym nad Wisłą | Wzgórza | |
245 | Elektr. Łaziska | 482 | Komin Elektrociepłowni Łaziska w Łaziskach Górnych. Dawniej elektrownia posiadała jednoprzewodowy komin o wysokości 200 m, ale w roku 2003 przeprowadzono jego rozbiórkę i został on zastąpiono kominem dwuprzewodowym o wysokości 196,5 m. | Kominy | |
246 | El. Dziećmorowice (CZ) | 470 | Komin Elektrowni Dziećmorowice - EDĚ (cz. Elektrárna Dětmarovice) - czeskiej elektrowni węglowej położonej w Dziećmorowicach. Elektrownia ma dwa zbudowane koło siebie kominy (zachodni i wschodni - oznaczony w aplikacji Polskie Góry), oba mają wysokość blisko 260 m. | Kominy | |
247 | EC Zofiówka (Jastrzębie) | 386 | Komin Elektrociepłowni Zofiówka, zbudowanej w Jastrzębiu-Zdroju przy Kopalni Węgla Kamiennego Zofiówka. Ma wysokość 105 m. | Kominy | |
248 | EC Marcel (Radlin, WŚ) | 364 | Komin Elektrociepłowni Marcel w Radlinie koło Wodzisławia Śląskiego. Ma wysokość 79 m. | Kominy | |
249 | Rowokół | 115 | Wzgórze polodowcowe na Wybrzeżu Słowińskim. Znajduje się na terenie Słowińskiego Parku Narodowego i jest bardzo dobrze widocznym z morza żeglarskim punktem nawigacyjnym. Na szczycie znajduje się wieża widokowa. | Wzgórza | |
250 | Olivia Star | 203 | Wieżowiec biurowy o wysokości 180 m (z anteną), do dachu 156 m. Wchodzący w skład Olivia Business Centre i jest zlokalizowany przy Alei Grunwaldzkiej w Gdańsku Oliwie. | Budynki | |
251 | Neptun | 106 | Wieżowiec biurowy o wysokości 85 m, wchodzący w skład Centrum Biurowego Neptun, zlokalizowany przy Alei Grunwaldzkiej w Gdańskiej dzielnicy Wrzeszcz | Budynki | |
252 | Bazylika Mariacka | 93 | Bazylika konkatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gdańsku, zwana także bazyliką Mariacką. Wieża bazyliki ma wysokość 82 m. | Budynki | |
253 | Organika Trade | 107 | Trzeci najwyższy budynek w Gdańsku, a piąty najwyższy w Trójmieście. Ma wysokość całkowitą (z anteną) 100 m, do dachu 80 m. Położony jest przy ulicy Heweliusza, na Starym Mieście. | Budynki | |
254 | Zieleniak | 97 | Wieżowiec w centrum Gdańska przy ul. Wały Piastowskie, zbudowany w latach 1965-1971 dla Centralnego Ośrodka Konstrukcyjno-Badawczego Przemysłu Okrętowego. Ma wysokość całkowitą (z anteną) 90 m, do dachu 72 m. | Budynki | |
255 | Hotel Mercure-Hevelius | 76 | Hotel Mercure Gdańsk Stare Miasto, dawniej Hotel Hevelius Gdańsk i Hotel Heweliusz - najwyższy hotel w Gdańsku, również największy hotel miasta pod względem liczby pokoi. Ma wysokość 70 m. | Budynki | |
256 | Kościół MBKKB | 106 | Parafia Matki Bożej Królowej Korony Polskiej w Gdańsku, położona w dzielnicy Oliwa. Wieża kościoła ma wysokość 70 m. | Budynki | |
257 | Archikatedra Oliwska | 77 | Bazylika archikatedralna w Gdańsku-Oliwie - kościół pod wezwaniem Trójcy Świętej, Najświętszej Maryi Panny i św. Bernarda, przy ul. Bpa Edmunda Nowickiego w Gdańskiej dzielnicy Oliwa. Posiada dwie wieże o wysokości 46 m. | Budynki | |
258 | Okrąglak (kościół NMP) | 100 | Parafia NMP Królowej Różańca Świętego w Gdańsku. Budynek jest okrągły, stojąca obok wieża ma wysokość 83 m. | Budynki | |
259 | Kolegiata Gdańska | 83 | Kolegiata Gdańska pw. Serca Jezusowego - zabytkowy kościół w Gdańsku Wrzeszczu. Jego wieża ma wysokość 66 m. | Budynki | |
260 | Kościół św. Katarzyny | 83 | Kościół św. Katarzyny - najstarszy kościół parafialny na Starym Mieście w Gdańsku. Powstał w latach 1227-1239, fundatorami byli książęta Pomorza Gdańskiego, rozbudowany został po 1379. W latach 1555-1945 należał do protestantów. Jego patronką jest św. Katarzyna Aleksandryjska z Egiptu. Wieża kościoła ma wysokość 76 m. | Budynki | |
261 | Wieża w Kolibkach | 140 | Wieża widokowa w Kolibkach (Taras widokowy Orange Gdynia Kolibki) - wieża widokowa znajdująca się przy ul. Spółdzielczej w gdyńskiej dzielnicy Orłowo, na obszarze Kolibek. Ma wysokość 50 m, taras jest położony wysokości 28 m. | Budynki | |
262 | Donas | 206 | Wzgórze na Pojezierzu Kaszubskim, znajdujące się w gdyńskiej dzielnicy Dąbrowa, będące najwyżej położonym punktem Gdyni. Na szczycie znajduje się wieża telekomunikacyjna (wysokość wieży 70 m) wraz z tarasem widokowym pośrodku (26,5 m). | Wzgórza | |
263 | Wzgórze Pachołek | 101 | Wzniesienie w gdańskiej dzielnicy Oliwa. Znajduje się w kompleksie Lasów Oliwskich na skraju Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego i na turystycznym szlaku Kartuskim i szlaku Skarszewskim. Na szczycie znajduje się stalowa wieża widokowa o wysokości 15 m, z której rozpościera się panoramiczny widok na całą okolicę i Zatokę Gdańską. | Wzgórza | |
264 | G. Kościuszki (Gdańsk) | 103 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
265 | Łysa Góra (Sopot) | 110 | Wzgórze nad Sopotem | Wzgórza | |
266 | Zajęcze Wzgórze | 109 | Wzgórze nad Sopotem | Wzgórza | |
267 | Wiecha | 115 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
268 | Głowica | 122 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
269 | Dąbie (Gdańsk) | 115 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
270 | Ślimak | 82 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
271 | Strzyska Góra | 105 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
272 | Jaśkowa Góra | 82 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
273 | Królewskie Wzgórze | 99 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
274 | Góra Dantyszka | 98 | Wzgórze nad Gdańskiem | Wzgórza | |
275 | Kościół Mariacki | 305 | Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, zwany także bazyliką Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, bazyliką Mariacką lub kościołem Mariackim. Jest jednym z największych i najważniejszych kościołów Krakowa (po archikatedrze wawelskiej). Został zbudowany w XIV i XV wieku w stylu gotyckim. Położony jest przy północno-wschodnim narożniku Rynku Głównego, na Placu Mariackim. Północna wieża świątyni ma wysokość 80 m. Na wysokości 54 m znajduje się punkt widokowy, zwany hejnalicą, z którego co godzinę grany jest hejnał mariacki. | Budynki | |
276 | Archikatedra Wawelska | 304 | Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława - gotycki kościół archikatedralny, położony na Wawelu (wysokość 228 m n.p.m.), stanowiący własność archidiecezji krakowskiej. Był miejscem koronacji i pochówku królów Polski. Zachodnia wyższa Wieża Zegarowa (Salomonowa) ma wysokość 76 m. Na północy znajduje się Wieża Zygmuntowska ze słynnym dzwonem Zygmuntem. | Budynki | |
277 | Zamek Królewski Warsz. | 161 | Zamek Królewski w Warszawie - barokowo-klasycystyczny zamek znajdujący się w Warszawie przy placu Zamkowym 4. Pełni funkcje muzealne i reprezentacyjne. Najwyższa wieża zamku ma wysokość 59 m. | Budynki | |
278 | Góra Gnojna | 103 | Wzniesienie znajdujące się na skarpie wiślanej na Starym Mieście w Warszawie, między wylotami ulic Celnej i Dawnej, dochodzących do przechodzącej przy szczycie ulicy Brzozowej. U podnóża przebiega ulica Bugaj. Nazwa wzniesienia (inna to Góra Gnojowa) pochodzi to tego, że to miejsce było kiedyś wysypiskiem śmieci i nieczystości Starej Warszawy. | Wzgórza | |
279 | Górka Szczęśliwicka | 152 | Sztucznie usypane wzniesienie w parku Szczęśliwickim na Szczęśliwicach, w zachodniej części warszawskiej dzielnicy Ochota, inna nazwa to Kopiec Szczęśliwicki. Stanowi najwyższy punkt wysokościowy Warszawy. | Wzgórza | |
280 | Kopiec Moczydłowski | 131 | Sztucznie usypane wzniesienie znajdujące się w parku Moczydło przy ulicy Czorsztyńskiej i Prymasa Tysiąclecia w warszawskiej dzielnicy Wola, inna nazwa to Górka Moczydłowska | Wzgórza | |
281 | Kopiec Powstania W. | 121 | Kopiec Powstania Warszawskiego - sztuczne wzniesienie znajdujące się na Czerniakowie w warszawskiej dzielnicy Mokotów, po południowej stronie ulicy Bartyckiej | Wzgórza | |
282 | The Warsaw Hub 1 | 244 | The Warsaw Hub (pierwotnie Sienna Towers) - zespół budynków w rejonie ulic Siennej, Towarowej i ronda Daszyńskiego w dzielnicy Wola w Warszawie, ukończony w 2019 roku. Obie wieże mają wysokość po 130 m. | Budynki | |
283 | The Warsaw Hub 2 | 244 | The Warsaw Hub (pierwotnie Sienna Towers) - zespół budynków w rejonie ulic Siennej, Towarowej i ronda Daszyńskiego w dzielnicy Wola w Warszawie, ukończony w 2019 roku. Obie wieże mają wysokość po 130 m. | Budynki | |
284 | RON Malczewskiego | 346 | Radiowy Ośrodek Nadawczy Malczewskiego posiada 123-metrowy maszt. Jest zlokalizowany przy ul. Malczewskiego u stóp Kopca Kościuszki na Zwierzyńcu w Krakowie. Do lat dziewięćdziesiątych służył do nadawania fal średnich, obecnie na maszcie zamontowane są nadajniki radiowe w paśmie UKF oraz anten stacji bazowych telefonii komórkowej. | Maszty | |
285 | Varso Tower | 420 | Najwyższy budynek w kompleksie biurowym wybudowanym w centrum Warszawy, naprzeciwko Dworca Centralnego, na rogu ulicy Chmielnej i alei Jana Pawła II. Z wysokością 310 m stał się najwyższym budynkiem w Warszawie, a nawet w całej Unii Europejskiej, wyprzedzając minimalnie wieżowiec The Shard w Londynie. W skład Varso wchodzą trzy budynki: 230-metrowa wieża główna Varso Tower (z ażurową iglicą 310-metrowa) oraz dwa wieżowce boczne o wysokości 90 i 81 m. Na wysokości 230 metrów (ok. dwukrotnie wyżej niż taras widokowy w Pałacu Kultury i Nauki) znajduje się ogólnodostępny odpłatnie taras z widokiem na panoramę Warszawy. Na 46 i 47 piętrze znajduje się restauracja. | Budynki | |
286 | Warsaw Unit | 314 | Budynek biurowy o wysokości 202 m, wznoszący się przy rondzie Daszyńskiego w dzielnicy Wola w Warszawie | Budynki | |
287 | Skyliner | 307 | Budynek biurowy o wysokości 195 m, wznoszący się przy rondzie Daszyńskiego w dzielnicy Wola w Warszawie | Budynki | |
288 | Generation Park | 291 | Budynek biurowy o wysokości 180 m, wznoszący się przy rondzie Daszyńskiego w dzielnicy Wola w Warszawie | Budynki | |
289 | Widok Towers | 208 | Budynek biurowy o wysokości 95 m w warszawskiej dzielnicy Śródmieście, wybudowany na miejscu zburzonego w 2017 roku budynku Universal | Budynki | |
290 | Wzgórze Kapliczne | 84 | Wzgórze ponad wsią Świętno w gminie Wolsztyn (woj. wielkopolskie). Pod szczytem znajduje się drewniana 30-metrowa wieża widokowa. | Wzgórza | |
291 | Gęsia Góra | 70 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. Dawna niemiecka nazwa to Gänse Berg. Na szczycie znajdują się wiaty, ławki i miejsce na ognisko. | Wzgórza | |
292 | Góra Chrobrego (Krucza) | 93 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. Wymiennie stosuje się nazwy Krucza lub Góra Chrobrego, a dawna niemiecka nazwa to Thum Berg. Na zachodnim zboczu Góry Chrobrego znajdują się wyciągi narciarskie. | Wzgórza | |
293 | Wzgórze Maryli | 101 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia | Wzgórza | |
294 | Wzgórze 13 sosen | 105 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. Przy szczycie przechodzi niebieski szlak turystyczny. | Wzgórza | |
295 | Belweder (Góra Jana) | 121 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. Obecnie stosuje się nazwę Belweder, dawna nazwa to Góra Jana, niem. Johannisberg, Belvedere. Przez szczyt przechodzi Ścieżka Jaszczurek - zielony szlak turystyczny. | Wzgórza | |
296 | Góra Ludowa | 110 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. Przez szczyt przechodzi niebieski szlak turystyczny - Okrężny Górski. | Wzgórza | |
297 | Góra Wojciecha | 129 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. Przez szczyt przechodzi Ścieżka Jaszczurek - zielony szlak turystyczny, który schodzi na południowy wschód do Stagniewa. | Wzgórza | |
298 | Góra Sowia | 136 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone na obszarze administracyjnym miasta Elbląga, na terenie parku Bażantarnia. W okolicach szczytu przechodzi niebieski szlak turystyczny - Okrężny Górski oraz żółty Szlak Okólny. | Wzgórza | |
299 | Góra Łęczycka | 155 | Wzniesienie na Wysoczyźnie Elbląskiej, położone w gminie Milejewo, na wschód od Elbląga | Wzgórza | |
300 | Wzgórze Traugutta | 14 | Niewysokie wzniesienie w Parku Romualda Traugutta w Elblągu. Na wschodnim zboczu (od ulicy Grobla Świętego Jerzego) znajduje się Cerkiew św. Jana Chrzciciela, kamień poświęcony pamięci Romualda Traugutta oraz wyżej krzyż upamiętniający wizytę papieża Jana Pawła II w mieście. | Wzgórza | |
301 | Złota Góra (Mazury) | 229 | Najwyższy szczyt Złotych Gór (dawniej niem. Goldberge, Goldbergen, także Żółte piaski koło Niborka lub Góry Żółte - od piasku), wzgórz położonych wsi Muszaki w powiecie nidzickim, w południowo-zachodniej części Pojezierza Mazurskiego. W 2005 roku Lasy Państwowe wybudowały na Złotej Górze nową wieżę o wysokości 40 metrów. Zarządza nią Nadleśnictwo Jedwabno. | Wzgórza | |
302 | Góra Weronikopolska | 260 | Drugi najwyższy szczyt Korony Wielkopolski, położony na granicy gmin Bralin i Kobyla Góra, na północ od osady Weronikopole | Wzgórza | |
303 | Góra Brzuchowa | 208 | Szczyt zaliczany do Korony Wielkopolski, położony na Pojezierzu Krajeńskim, w powiecie złotowskim, w gminie Złotów, na południe od osady Krzywa Wieś. Pod szczytem przechodzi czerwony szlak turystyczny. | Wzgórza | |
304 | Góra Dąbrowa | 207 | Szczyt zaliczany do Korony Wielkopolski, położony w powiecie pilskim, w gminie Szydłowo, na południowy wschód od osady Dąbrowa. Przez szczyt przechodzi niebieski szlak turystyczny. | Wzgórza | |
305 | Winna Góra (Sośnie) | 199 | Szczyt zaliczany do Korony Wielkopolski, położony w powiecie ostrowskim, w gminie Sośnie, na terenie wsi Piła. Pod szczytem przechodzi trasa rowerowa. | Wzgórza | |
306 | Gostyniec | 192 | Szczyt zaliczany do Korony Wielkopolski, najwyższy punkt Pojezierza Wielkopolskiego. Położony jest w powiecie chodzieskim, w gminie Chodzież, 5 km na zachód od miasta Chodzieży. Przez szczyt przechodzi czerwony szlak turystyczny, zbudowano tam 34-metrową wieżę obserwacyjną (tzw. dostrzegalnię), niedostępną dla turystów. | Wzgórza | |
307 | Złota Góra (Brzeźno) | 191 | Szczyt zaliczany do Korony Wielkopolski, położony w powiecie konińskim, w gminie Krzymów, na południowy wschód od wsi Brzeźno. W 2014 roku na szczycie Złotej Góry wybudowano 30-metrową wieżę widokową. Na platformę prowadzi 140 stopni. W okolicach szczytów przechodzą szlaki turystyczne: żółty Brzeźno - Złota Góra oraz niebieski Żychlin - Turek. | Wzgórza | |
308 | Dąbrowa Góra (Kaszuby) | 210 | Wzniesienie na Pojezierzu Kaszubskim, położone w woj. pomorskim, w powiecie wejherowskim, na obszarze gminy Łęczyce | Wzgórza | |
309 | Gorajec | 223 | Wzniesienie na Pojezierzu Łagowskim, położone w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin, w północnej części Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego, w niedalekiej odległości na zachód od jeziora Buszenko, w stronę którego opada bardzo stromymi zboczami. Na szczyt prowadzi czarny pieszy. Teren Gorajca został objęty specjalnym obszarem ochrony siedlisk Buczyny Łagowsko-Sulęcińskie. Około 2 km na południowy wschód od Gorajca znajduje się wzniesienie Bukowiec. | Wzgórza | |
310 | Bukowiec | 227 | Najwyższe wzgórze Pojezierza Łagowskiego, położone w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin, w północnej części Łagowsko-Sulęcińskiego Parku Krajobrazowego. Jest pierwszym lub drugim co do wysokości wzniesieniem województwa lubuskiego po Górze Żarskiej (Gołębiej). | Wzgórza | |
311 | Pierwszy Wierch | 340 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
312 | Kołacia Góra | 320 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
313 | Jozkowa Góra | 317 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
314 | Zawały | 340 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
315 | Brusno | 365 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
316 | Hrebacianka | 332 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
317 | Szwedowa | 322 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
318 | Wapielna | 386 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
319 | Góra Hołda | 352 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
320 | Góra Kamienna | 322 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
321 | Góra Chełm | 336 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
322 | Święty Roch | 361 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
323 | Góra Gilimowizna | 359 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
324 | Góra Dach | 363 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
325 | Kotula | 341 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
326 | Stokowa Góra | 332 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
327 | Horodzisko | 319 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
328 | Czubata Góra | 318 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
329 | Czubata Zach. | 323 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
330 | Lipowiecka | 321 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
331 | Czerwiowa Góra | 325 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
332 | Tokarzowa Górka | 343 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
333 | Dąbrowa | 343 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
334 | Garby | 315 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
335 | Mazurowa Góra | 326 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
336 | Kamienica | 326 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
337 | Potok | 317 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
338 | Marcowizna | 319 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
339 | Marcowizna Wsch. | 325 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
340 | Kwaśna Góra | 312 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
341 | Bukowa Góra | 305 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
342 | Piaseczna Zach. | 315 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
343 | Piaseczna Góra | 298 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
344 | Borczyna | 307 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
345 | Hołda | 322 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
346 | Góra Marchwianego | 322 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
347 | Lasowa Góra | 324 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
348 | Wysoka Góra (Tereszpol) | 320 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
349 | Kamienna G. (Tereszpol) | 326 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
350 | Bezedna Góra | 255 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
351 | Borowa (Tereszpol) | 257 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
352 | Łysa Góra (Tereszpol) | 244 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
353 | Chyże | 322 | Wzgórze na Roztoczu | Roztocze | |
354 | Kamieniołom Nowiny | 290 | Wieża widokowa na wzgórzu ponad kamieniołomem Nowiny na Roztoczu, w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Susiec. Wzgórze leży na skraju Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej, w jego okolicach przechodzi czerwony szlak krawędziowy oraz szlak geoturystyczny Roztocza Środkowego. | Roztocze | |
355 | Grabarka | 165 | Góra położona obok wsi o tej samej nazwie w województwie podlaskim, powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja. Jest najważniejszym miejscem kultu religijnego wyznawców prawosławia w Polsce. Na Grabarce znajduje się utworzony w 1947 monaster żeński Świętych Marty i Marii, a także 3 klasztorne cerkwie. Główna cerkiew klasztorna (Przemienienia Pańskiego) jest jednocześnie świątynią parafialną. Monaster, cerkwie oraz dwa Domy Pielgrzyma (drewniany i murowany) tworzą osadę Grabarka-Klasztor. Na terenie osady znajduje się również prawosławny cmentarz. Wokół cerkwi Przemienienia Pańskiego (z trzech stron - północnej, wschodniej i południowej) wśród wysokich sosen usytuowanych jest wiele krzyży, przynoszonych co roku przez pielgrzymów zmierzających na obchody święta Przemienienia Pańskiego. | Wzgórza | |
356 | Elewator Bartoszyce | 101 | Elewator zbożowy w Bartoszycach, którym obecnie zarządza firma Elewarr. W przeszłości wykorzystywany był jako magazyn zboża eksportowanego z PRL do ZSRR (Kaliningradu). Obok elewatora znajduje się dawny terminal przeładunkowy z grupą torów kolejowych 1435 mm i 1524 mm. Na budynku o wysokości ponad 40 m znajduje się wiele anten. Nadaje z niego między innymi Radio Plus Olsztyn. | Budynki | |
357 | Góra Czcibora | 55 | Wzniesienie morenowe w paśmie Karpat Cedyńskich, położone 4 km na południowy zachód od Cedyni. Na szczycie znajduje się 15-metrowy pomnik. | Wzgórza | |
358 | Wzgórze Czyżewskiego | 67 | Wzniesienie morenowe w paśmie Karpat Cedyńskich | Wzgórza | |
359 | Wzgórze Widokowe | 53 | Wzniesienie morenowe w paśmie Karpat Cedyńskich | Wzgórza | |
360 | Wieża w Cedyni | 60 | Ceglano-kamienna wieża widokowa w Cedyni. Została zbudowana dzięki inicjatywie burmistrza Cedyni Ernesta Eduarda Melchera w 1895 roku na wzniesieniu Schützenberg jako pomnik wojenny. Ma 14 m wysokości i jest podzielona na 4 kondygnacje. Z wieży roztacza się widok na Żuławy Cedyńskie aż po Hohensaaten i Lunow, na południe po Bad Freienwalde i Odrzycko (Oderberg) oraz na północny wschód po Świecie nad Odrą (Schwedt). | Budynki | |
361 | Wzg. Cmentarne (Ced.) | 52 | Wzgórze w Cedyni | Wzgórza | |
362 | Wzg. Kościuszki (Ced.) | 58 | Wzniesienie morenowe w paśmie Karpat Cedyńskich, wznoszące się na południe od Cedyni | Wzgórza | |
363 | Góra Królowej Bony | 111 | Wzniesienie niedaleko Starej Łomży. Razem z leżącym tuż obok Wzgórzem Świętego Wawrzyńca związane jest z dawną (przed rokiem 1400) lokacją Łomży. | Wzgórza | |
364 | Wzg. św. Wawrzyńca | 110 | Wzniesienie niedaleko Starej Łomży. Razem z leżącą tuż obok Górą Królowej Bony związane są z dawną (przed rokiem 1400) lokacją Łomży. Na wzgórzu wznosił się kościół, wybudowany według legendy i zapisków kościelnych przez św. Brunona z Kwerfurtu około 1000 roku. Do tej pory widoczne są pozostałości fundamentów po późniejszym kościele murowanym. | Wzgórza | |
365 | Góra Zamkowa (Wizna) | 111 | Grodzisko w Wiźnie położone na wzgórzu odcinającym się od wysokiego zachodniego brzegu Narwi | Wzgórza | |
366 | Jasna Góra (Częst.) | 399 | Wieża sanktuarium zakonu Paulinów na Jasnej Górze (293 m) w Częstochowie. Wieża ma wysokość 106,3 m. | Budynki | |
367 | WZD Pszczyna | 381 | Komin spółki WZD Pszczyna o wysokości 120 m | Kominy | |
368 | Cukrownia w Chybiu | 345 | Komin dawnej cukrowni w Chybiu o wysokości około 80 m | Kominy | |
369 | Góra Chełmo | 323 | Wzniesienie w pobliżu wsi Chełmo, położonej w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Masłowice. Na szczycie znajdują się pozostałości grodziska z IX wieku, które jest otoczone siedmioma pierścieniami wałów obronnych. | | |
370 | Central Point | 199 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 86 m, stojący przy ul. Zielnej 37 | Budynki | |
371 | Libero | 225 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 120 m, stojący przy ul. Burakowskiej 4 | Budynki | |
372 | Skysawa | 269 | Wieżowiec w Warszawie o wysokości 155 m, stojący przy ul. Świętokrzyskiej 36 | Budynki | |
373 | Forest | 225 | Kompleks budynków i wieżowiec budowany na 2-hektarowym terenie warszawskiej dzielnicy Wola, na Powązkach, obok Ronda Zgrupowania Armii Krajowej Radosław, przy ul. Burakowskiej 14 | Budynki | |
374 | Kamionka (Wrzosowa) | 304 | Wzgórze na południe od Częstochowy | Wzgórza | |
375 | Małgosia | 300 | Wzgórze na południe od Częstochowy | Wzgórza | |
376 | Mirosław | 290 | Wzgórze na południe od Częstochowy | Wzgórza | |
377 | Złota Góra (Częst.) | 278 | Wzgórze w Częstochowie | Wzgórza | |
378 | Wzgórze Błesznieńskie | 298 | Wzgórze w Częstochowie | Wzgórza | |
379 | Kamyk (Częstochowa) | 286 | Wzgórze w Częstochowie | | |
380 | Góra Ossona | 316 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | | |
381 | Prędziszów | 298 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | | |
382 | Zielona Góra | 343 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | | |
383 | Puchacz (Sokole Góry) | 402 | Szczyt w Sokolich Górach na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Wznosi się pomiędzy Olsztynem a Zrębicami w województwie śląskim. Administracyjnie położone jest w obrębie wsi Olsztyn. | | |
384 | Parchowatka | 407 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | | |
385 | Wielki Bukowiec | 405 | Wyżyna Krakowsko-Częstochowska | | |
386 | Góra Zborów | 462 | Skaliste wzgórze na Wyżynie Częstochowskiej, w gminie Kroczyce. Stanowi ważny rejon wspinaczkowy. U podnóży znajduje się Jaskinia Głęboka - jedyna w północnej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej jaskinia udostępniona do turystycznego zwiedzania. | | |
387 | Góra Janowskiego | 516 | Najwyższe wzniesienie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, położone na terenie wsi Podzamcze w gminie Ogrodzieniec. Inna nazwa to Góra Zamkowa. Na samym szczycie Góry Janowskiego znajduje się hotel SPA, a nieco niżej - ruiny Zamku Ogrodzieniec. Najwyższym punktem wzgórza jest skała Czubatka. Góra została nazwana dla upamiętnienia polskiego podróżnika Aleksandra Janowskiego, jednego z założycieli Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, który uratował od zupełnego zniszczenia ruiny Zamku w Ogrodzieńcu. | | |
388 | Kawcza Góra | 61 | Nadmorskie wzniesienie w Paśmie Wolińskim, na wyspie Wolin, nad Zatoką Pomorską, na obszarze Wolińskiego Parku Narodowego, wznoszące się na północny wschód od Międzyzdrojów | Wzgórza | |
389 | Góra Lemana | 221 | Wzgórze znajdujące się w Piasznie w gminie Tuchomie, niedaleko Bytowa. Nazwa pochodzi od Klemensa Lemana - właściciela gruntu. Na szczycie stoi 22-metrowa stalowa wieża widokowa, na którą można wejść bezpłatnie, a parking znajduje się przy samej wieży. U podnóża Wzgórza znajduje się wioska Gotów, w której można zobaczyć fragmenty kamiennych kręgów z I-II wieku n.e. Taras wieży widokowej oferuje rozległe widoki - można zobaczyć wieś Piaszno oraz najwyżej położone jezioro w tym obszarze o tej samej nazwie (wysokość tafli 198 m n.p.m.). | Wzgórza | |
390 | Kurza Góra | 163 | Wzgórze zaliczane do Garbu Lubawskiego, znajdujące się w Kurzętniku w powiecie nowomiejskim, w województwie warmińsko-mazurskim. Na północno-zachodnim zboczu zbudowano wyciągi i trasy narciarskie, a na szczycie rozgałęzioną wieżę widokową o wysokości 35 m (ukończono ją na początku 2022 roku). | Wzgórza | |
391 | Bukowa Góra (Trzeb.) | 366 | Wzgórze położone na południe od Trzebiesławic oraz Podbuczyn - przysiółka Ujejsca, dzielnicy miasta Dąbrowa Górnicza | Wzgórza | |
392 | Tatarska Góra | 308 | Wzniesienie znajdujące się w gminie Gołdap w powiecie gołdapskim (województwo warmińsko-mazurskie). Stanowi trzeci pod względem wysokości szczyt województwa po Dylewskiej Górze (312 m) i Szeskiej Górze (309 m). Tatarska Góra leży pomiędzy wsiami Wrotkowo a Pietraszki. Swoją nazwę wzięła od dawnej wsi Tatary położonej w pobliżu (obecnie będącej przysiółkiem Wrotkowa). Tatarska Góra to wzgórze polodowcowe w mezoregionie Wzgórz Szeskich o dwóch wierzchołkach, położone w dłuższym wypiętrzeniu. W środkowej części w wytopisku pomiędzy szczytami, na wysokości ok. 293 m n.p.m., znajduje się jezioro wytopiskowe (najwyżej położony zbiornik wodny w województwie). | Wzgórza | |
393 | Szeska Góra | 309 | Najwyższe wzniesienie Pojezierzy Wschodniobałtyckich, bardziej szczegółowo Pojezierza Mazurskiego, leżące pomiędzy wsiami Szeszki i Rudzie, na Wzgórzach Szeskich. Jest to drugie co do wysokości wzgórze w Polsce północno-wschodniej po Dylewskiej Górze (312 m). Znajduje się administracyjnie w gminie Kowale Oleckie, w powiecie oleckim, w woj. warmińsko-mazurskim. Góra Szeska jest trzecią pod względem izolacji topograficznej górą w Polsce. Jest najwyższym szczytem w promieniu ponad 170 km. | Wzgórza | |
394 | Góra Sudawska | 268 | Wzgórze zaliczane do Gór Sudawskich na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
395 | Mogiła Świdy | 248 | Wzgórze zaliczane do Gór Sudawskich na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
396 | Borsukalnia | 236 | Wzgórze zaliczane do Gór Sudawskich na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
397 | Kapinielis | 226 | Wzgórze zaliczane do Gór Sudawskich na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
398 | Góra Prusaka | 233 | Wzgórze zaliczane do Gór Sudawskich na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
399 | Lisie Nory | 237 | Wzgórze zaliczane do Gór Sudawskich na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
400 | Góra Kozła | 238 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
401 | Góra Orłowa | 185 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
402 | Góra Garbacza | 205 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
403 | Góra Skarbowa | 218 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
404 | Żółwia Góra | 219 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
405 | Święta Góra | 230 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
406 | Piekalnis | 229 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
407 | Góra Poniarska | 268 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
408 | Laskowska Góra | 280 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
409 | Donujas kalnas | 282 | Wzgórze na Suwalszczyźnie | Wzgórza | |
410 | Koźlarki | 481 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
411 | Gołuń | 475 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
412 | Krzywdy | 491 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
413 | Rozwaliska | 430 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
414 | Mielęcicka Góra | 476 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
415 | Misiura | 466 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
416 | Polna | 479 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
417 | Zgorzelisko | 445 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
418 | Opałek | 428 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
419 | Sępik (Lubomierz) | 388 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
420 | Skalnik (Kwarcowa) | 485 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
421 | Kołodziej | 453 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
422 | Masłowiec | 438 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
423 | Wywóz | 383 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
424 | Lipień | 393 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
425 | Wieżysko | 381 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
426 | Gradowskie Wznies. | 366 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
427 | Pleban | 340 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
428 | Góra Heleny (Pirszyn) | 322 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
429 | Okrąg (Lwówek Śląski) | 280 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
430 | Chmiel | 385 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
431 | Kopka | 405 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
432 | Nagórze Płn. | 425 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
433 | Łoszak | 427 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
434 | Wiatraczna | 436 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
435 | Łużycka Góra | 382 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
436 | Rząsinka | 380 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
437 | Kurki | 393 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
438 | Modrak | 399 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
439 | Jelonek | 372 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
440 | Zajęcza Główka | 355 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
441 | Krzewiata | 299 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
442 | Koźlak | 282 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
443 | Ostróżek | 285 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
444 | Kamienna Góra (Lubań) | 280 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
445 | Siedmiogóra | 301 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
446 | Bukowa G. (Bukowiec) | 380 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
447 | Góra Liściasta | 381 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
448 | Chlebna | 327 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
449 | Łomna | 353 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
450 | Łomy | 320 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
451 | Srebrnik | 334 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
452 | Czubatka | 353 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
453 | Baran | 329 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
454 | Wzgórza Zalipiańskie | 343 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
455 | Wyszyna | 414 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
456 | Grodziszcze | 429 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
457 | Tisovec (CZ) | 422 | Wzgórze na obszarze Czech, nieopodal granicy z Polską | Wzgórza | |
458 | Webruv kopec (CZ) | 429 | Wzgórze na obszarze Czech, nieopodal granicy z Polską | Wzgórza | |
459 | Bulovsky kopec (CZ) | 443 | Wzgórze na obszarze Czech, nieopodal granicy z Polską | Wzgórza | |
460 | Humrich (CZ) | 512 | Wzgórze na obszarze Czech, nieopodal granicy z Polską | Wzgórza | |
461 | Bartniki | 491 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
462 | Wiatraczna (Grabiszyce) | 391 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
463 | Ciasnota | 385 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
464 | Wysoka Stróża | 427 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
465 | Piaszczysta | 385 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
466 | Kamień (Miłoszów) | 348 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
467 | Kozub | 391 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
468 | Hranicni vrch | 418 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
469 | Kukacka (CZ) | 471 | Wzgórze na obszarze Czech, nieopodal granicy z Polską | Wzgórza | |
470 | Dębowa Góra | 393 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
471 | Leszczynki | 461 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
472 | Sępik Zach. | 380 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
473 | Sępik Wsch. | 368 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
474 | Słupiec | 465 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
475 | G. Zamkowa (Prosz.) | 448 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
476 | G. św. Anny (Prosz.) | 421 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
477 | Wzn. Rodoniowskie | 390 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
478 | Głębiec | 421 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
479 | Golica | 376 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
480 | Brzostek | 355 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
481 | Złotnica Czuba | 435 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
482 | Góra nad Jeziorem | 360 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
483 | Husycka Góra | 332 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
484 | Dębnik | 333 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
485 | Suszka | 303 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
486 | Kopista | 355 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
487 | Vetrny (CZ) | 384 | Pogórze Łużyckie | Pogórze Łużyckie | |
488 | Leśna (Zbylutów) | 328 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
489 | Karczmisko (Zbylutów) | 303 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
490 | Sośnica (Skorzynice) | 335 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
491 | Kopka (Czaple) | 343 | Wzgórze w południowo-zachodniej części Polski | Wzgórza | |
492 | Góra Czerwiec | 318 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
493 | Kapliczna (Bielanka) | 325 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
494 | Podgórna (Bielanka) | 318 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
495 | Podłużna (Bielanka) | 325 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
496 | Strażnik (Bielanka) | 335 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
497 | Kołowa (Bielanka) | 325 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
498 | Graniczna | 327 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
499 | Świątek | 330 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
500 | Sośnica (Twardocice) | 300 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
501 | Skrzynka (Twardocice) | 288 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
502 | Obora (Twardocice) | 295 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
503 | Kamiennik (Twardocice) | 285 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
504 | Wójcik Wielki (Choiniec) | 329 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
505 | Wójcik Mały (Choiniec) | 310 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
506 | Długotka (Czaple) | 290 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
507 | Kamienna G. (Pielgrz.) | 330 | Pogórze Kaczawskie | Pogórze Kaczawskie | |
508 | Krzyżanka (Chełmska) | 136 | Wzgórze na Pobrzeżu Koszalińskim, położone w woj. zachodniopomorskim, w granicach Koszalina, dawniej niem. Gollenberg (Łysogóra). Jest najwyższą kulminacją wału morenowego Góry Chełmskiej. Stanowi punkt widokowy na miasto i wybrzeże. Na szczycie znajduje się zabytkowa wieża widokowa z 1888 roku o wysokości 31,5 m, na szczycie której znajduje się stacja nadawcza. | Wzgórza | |
509 | Krzywogóra (Chełmska) | 133 | Wzgórze na Pobrzeżu Koszalińskim, położone w woj. zachodniopomorskim, w granicach Koszalina, położone w zachodnim krańcu Równiny Słupskiej, dawniej niem. Schiefer Berg. Jest częścią wału morenowego Góry Chełmskiej. | Wzgórza | |
510 | Leśnica (G. Chełmska) | 119 | Wzgórze na Pobrzeżu Koszalińskim, położone w woj. zachodniopomorskim, w granicach Koszalina, położone w zachodnim krańcu Równiny Słupskiej, dawniej niem. Brauns-Höhe. Jest częścią wału morenowego Góry Chełmskiej. | Wzgórza | |
511 | Wzg. Świętopawelskie | 194 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), położone w zachodniej części miasta | Wzgórza | |
512 | Wzg. Świętojakubskie | 183 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznoszące się nad Wisłą. W XIII wieku na wzgórzu wybudowano wczesnogotycki kościół ceglany, który nosi imię św. Jakuba. | Wzgórza | |
513 | Wzg. św. Jakuba Wsch. | 170 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznoszące się nad Wisłą. W XIII wieku na wzgórzu wybudowano wczesnogotycki kościół ceglany, który nosi imię św. Jakuba. | Wzgórza | |
514 | Wzg. Zamkowe (Sand.) | 164 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznoszące się nad Wisłą. W XIV wieku, za czasów Kazimierza III Wielkiego, na wzgórzu wzniesiony został zamek, który potem rozbudowano w XVI wieku. Obecnie mieści się tam Muzeum Zamkowe w Sandomierzu. | Wzgórza | |
515 | Wzg. Katedralne (Sand.) | 173 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), wznoszące się nad Wisłą. Znajduje się pomiędzy ulicami Katedralną, Mariacką i Prymasa Mikołaja Trąby. Na wzgórzu znajduje się m.in. bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. | Wzgórza | |
516 | Wzg. Miejskie (Sand.) | 187 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), na którym zbudowany został rynek - prostokątny plac (o wymiarach 110×120 m) znajdujący się w centrum starówki miasta | Wzgórza | |
517 | Wzg. Żmigrodzkie | 175 | Jedno z siedmiu wzgórz Sandomierza (nazywanego z tego powodu Małym Rzymem), położone na Przedmieściu Zawichojskim, usytuowanym w północno-wschodniej części miasta | Wzgórza | |
518 | Góry Pieprzowe Zach. | 195 | Pagóry w województwie świętokrzyskim leżące nieopodal Wisły we wschodniej części Wyżyny Sandomierskiej, częściowo w granicach administracyjnych miasta Sandomierza (około 2,5 km na wschód od centrum), a częściowo w gminie Dwikozy. Zwane są również sandomierskimi Pieprzówkami lub Górami Różanymi i są uważane za najstarsze góry w Polsce. Zbudowane są głównie z brunatnoszarych łupków (mułowce i iłowce), które kruszą się jak drobne ziarenka pieprzu, stąd nazwa gór. Na terenie Gór Pieprzowych znajduje się rezerwat przyrody Góry Pieprzowe, przechodzi przez nie czerwony szlak turystyczny. Polana na wzgórzu stanowi dobry punkt widokowy, mieszczą się tutaj liczne ławki dla turystów. | Wzgórza | |
519 | Góry Pieprzowe Wsch. | 192 | Pagóry w województwie świętokrzyskim leżące nieopodal Wisły we wschodniej części Wyżyny Sandomierskiej, częściowo w granicach administracyjnych miasta Sandomierza (około 2,5 km na wschód od centrum), a częściowo w gminie Dwikozy. Zwane są również sandomierskimi Pieprzówkami lub Górami Różanymi i są uważane za najstarsze góry w Polsce. Zbudowane są głównie z brunatnoszarych łupków (mułowce i iłowce), które kruszą się jak drobne ziarenka pieprzu, stąd nazwa gór. Na terenie Gór Pieprzowych znajduje się rezerwat przyrody Góry Pieprzowe, przechodzi przez nie czerwony szlak turystyczny. Polana na wzgórzu stanowi dobry punkt widokowy, mieszczą się tutaj liczne ławki dla turystów. | Wzgórza | |
520 | RTCN Opole / Chrzelice | 402 | Maszt RTCN Opole / Chrzelice o wysokości 214 m | Maszty | |
521 | EW Nowy Tom. / Paproć | 284 | Elektrownia wiatrowa w Paproci o wysokości 210 m | Elektrownie wiatrowe | |
522 | RTCN Białogard / Sław. | 287 | Maszt RTCN Białogard / Sławoborze o wysokości 209 m | Maszty | |
523 | RTCN Boży Dar | 515 | Maszt RTCN w Bożym Darze o wysokości 209 m | Maszty | |
524 | EW Gaj Oławski | 355 | Elektrownia wiatrowa w Gaju Oławskim o wysokości 206 m | Elektrownie wiatrowe | |
525 | Komin w Płocku | 309 | Komin o wysokości 201 m na terenie kombinatu w Płocku | Kominy | |
526 | EC Będzin / Łagisza | 471 | Komin elektrociepłowni Będzin / Łagisza o wysokości 200 m | Kominy | |
527 | EW Broczyno | 345 | Elektrownia wiatrowa w Broczynie o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
528 | EW Dobrzyca Płn. | 350 | Elektrownia wiatrowa w Dobrzycy o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
529 | EW Gruszewo | 255 | Elektrownia wiatrowa w Gruszewie o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
530 | EW Kołaczkowo | 297 | Elektrownia wiatrowa w Kołaczkowie o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
531 | EW Kuślin | 290 | Elektrownia wiatrowa w Kuślinie o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
532 | EW Lulewice | 228 | Elektrownia wiatrowa w Lulewicach o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
533 | EW Monasterzysko | 296 | Elektrownia wiatrowa w Monasterzysku Wielkim o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
534 | EW Nasutowo | 223 | Elektrownia wiatrowa w Nasutowie o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
535 | EW Syrkowice | 225 | Elektrownia wiatrowa w Syrkowicach o wysokości 200 m | Elektrownie wiatrowe | |
536 | EW Białogard | 288 | Elektrownia wiatrowa w Białogardzie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
537 | EW Boczki Świdrowo | 349 | Elektrownia wiatrowa Boczki Świdrowo o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
538 | EW Ciekocinko | 266 | Elektrownia wiatrowa w Ciekocinku o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
539 | EW Dobrzyca Płd. | 354 | Elektrownia wiatrowa w Dobrzycy o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
540 | EW Drachowo | 324 | Elektrownia wiatrowa w Drachowie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
541 | EW Flesze | 354 | Elektrownia wiatrowa we Fleszach o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
542 | EW Kościernica | 258 | Elektrownia wiatrowa w Kościernicy o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
543 | Komin w Nowej Hucie | 416 | Jeden z dwóch kominów o wysokości 199 m w zakładzie przemysłowym w dzielnicy Nowa Huta w Krakowie | Kominy | |
544 | EW Kurejwa | 357 | Elektrownia wiatrowa w Kurejwie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
545 | EW Mierzyn | 237 | Elektrownia wiatrowa w Mierzynie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
546 | EW Mierzynek | 232 | Elektrownia wiatrowa w Mierzynku o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
547 | EW Podwilcze | 283 | Elektrownia wiatrowa w Podwilczu o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
548 | EW Popowo | 344 | Elektrownia wiatrowa w Popowie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
549 | EW Ubysławice | 234 | Elektrownia wiatrowa w Ubysławicach o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
550 | EW Wierzbowo | 342 | Elektrownia wiatrowa w Wierzbowie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
551 | EW Wysoka | 306 | Elektrownia wiatrowa w Wysokiej o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
552 | EW Zalesie | 362 | Elektrownia wiatrowa w Zalesiu o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
553 | EW Żelechowo | 283 | Elektrownia wiatrowa w Żelechowie o wysokości 199 m | Elektrownie wiatrowe | |
554 | EW Czeczewo | 312 | Elektrownia wiatrowa w Czeczewie o wysokości 198 m | Elektrownie wiatrowe | |
555 | EW Grębianin | 386 | Elektrownia wiatrowa w Grębianinie o wysokości 198 m | Elektrownie wiatrowe | |
556 | EW Janowo | 310 | Elektrownia wiatrowa w Janowie o wysokości 198 m | Elektrownie wiatrowe | |
557 | EW Radzyń Wybud. | 310 | Elektrownia wiatrowa Radzyń Wybudowanie o wysokości 198 m | Elektrownie wiatrowe | |
558 | EW Szymankowo | 202 | Elektrownia wiatrowa w Szymankowie o wysokości 197 m | Elektrownie wiatrowe | |
559 | EW Kołoząb | 288 | Elektrownia wiatrowa w Kołozębie o wysokości 197 m | Elektrownie wiatrowe | |
560 | Pochodnia w Płocku | 302 | Pochodnia z płomieniem o wysokości 195 m na terenie kombinatu w Płocku | Kominy | |
561 | Radzyń Chełmiński | 312 | Elektrownia wiatrowa w Radzyniu Chełmińskim o wysokości 195 m | Elektrownie wiatrowe | |
562 | EW Retowo | 258 | Elektrownia wiatrowa w Retowie o wysokości 195 m | Elektrownie wiatrowe | |
563 | EW Czerwonka | 356 | Elektrownia wiatrowa w Czerwonce o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
564 | EW Czerwonka Folw. | 363 | Elektrownia wiatrowa Czerwonka Folwark o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
565 | EW Dereczanka | 347 | Elektrownia wiatrowa w Dereczance o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
566 | EW Filipy | 340 | Elektrownia wiatrowa w Filipach o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
567 | EW Gablin | 299 | Elektrownia wiatrowa w Gablinie o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
568 | EW Karczewiec | 338 | Elektrownia wiatrowa w Karczewcu o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
569 | EW Kijowiec | 345 | Elektrownia wiatrowa w Kijowcu o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
570 | EW Koszewnica | 343 | Elektrownia wiatrowa w Koszewnicy o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
571 | EW Krypy | 342 | Elektrownia wiatrowa w Krypach o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
572 | EW Nojszew | 365 | Elektrownia wiatrowa w Nojszewie o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
573 | EW Nowosiółki | 346 | Elektrownia wiatrowa w Nowosiółkach o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
574 | EW Roguszyn | 362 | Elektrownia wiatrowa w Roguszynie o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
575 | EW Strupiechów | 337 | Elektrownia wiatrowa w Strupiechowie o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
576 | EW Wielowieś | 449 | Elektrownia wiatrowa w Wielowsi o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
577 | EW Wierzchomino | 231 | Elektrownia wiatrowa w Wierzchominie o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
578 | EW Wyczółki | 346 | Elektrownia wiatrowa w Wyczółkach o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
579 | EW Żelazów | 351 | Elektrownia wiatrowa w Żelazowie o wysokości 194 m | Elektrownie wiatrowe | |
580 | EW Bąków | 353 | Elektrownia wiatrowa w Bąkowie o wysokości 192 m | Elektrownie wiatrowe | |
581 | EW Lipie | 312 | Elektrownia wiatrowa w Lipiu o wysokości 192 m | Elektrownie wiatrowe | |
582 | EW Młodoszowice | 359 | Elektrownia wiatrowa w Młodoszowicach o wysokości 192 m | Elektrownie wiatrowe | |
583 | EW Paszęcin | 311 | Elektrownia wiatrowa w Paszęcinie o wysokości 192 m | Elektrownie wiatrowe | |
584 | EW Rzecino | 314 | Elektrownia wiatrowa w Rzecinie o wysokości 192 m | Elektrownie wiatrowe | |
585 | Anwil Włocławek | 238 | Komin zakładów Anwil (należących do grupy Orlen) we Włocławku o wysokości 181 m | Kominy | |
586 | Komin Zdzieszowice | 371 | Komin zakładów Arcelor Mittal w Zdzieszowicach o wysokości 180 m | Kominy | |
587 | EC Karczew | 263 | Komin elektrociepłowni w Karczewie k. Otwocka o wysokości 170 m | Kominy | |
588 | Kominy w Oświęcimiu | 402 | Jeden z dwóch kominów fabryki chemicznej zlokalizowanej pomiędzy Monowicami a Dworami pod Oświęcimiem. Oba mają wysokość 160 m. | Kominy | |
589 | EC Puławy | 285 | Komin elektrociepłowni w Puławach o wysokości 160 m | Kominy | |
590 | EC Opole | 318 | Komin elektrociepłowni w Opolu o wysokości 160 m | Kominy | |
591 | MPEC Włocławek | 214 | Komin Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej we Włocławku o wysokości 157 m | Kominy | |
592 | MM Kwidzyn | 214 | Komin zakładów w Kwidzynie o wysokości 152 m | Kominy | |
593 | EC Kędzierzyn-Koźle | 342 | Komin elektrociepłowni w Kędzierzynie-Koźlu o wysokości 151 m | Kominy | |
594 | EC Będzin | 406 | Komin elektrociepłowni w Będzinie o wysokości 150 m | Kominy | |
595 | EC Gorzów Wielkop. | 216 | Komin elektrociepłowni w Gorzowie Wielkopolskim o wysokości 150 m | Kominy | |
596 | Ciech Inowrocław | 234 | Komin zakładów Ciech w Inowrocławiu o wysokości 150 m | Kominy | |
597 | Elektr. Konin / Pątnów | 242 | Komin elektrowni Konin / Pątnów o wysokości 150 m | Kominy | |
598 | KGHM Legnica | 319 | Komin zakładów KGHM w Legnicy o wysokości 150 m | Kominy | |
599 | Elektr. Połaniec | 311 | Komin elektrowni Połaniec o wysokości 150 m | Kominy | |
600 | Siarkopol Tarnobrzeg | 321 | Komin zakładów Siarkopol w Tarnobrzegu o wysokości 150 m | Kominy | |
601 | Wistom Tomaszów | 316 | Jeden z dwóch najwyższych kominów dawnych Zakładów Włókien Chemicznych Wistom w Tomaszowie Mazowieckim. Dwa najwyższe kominy mają wysokość 150 m. | Kominy | |
602 | Elektr. Turów | 388 | Komin elektrowni Turów w Bogatyni o wysokości 149 m | Kominy | |
603 | Huta Głogów | 224 | Komin na terenie Huty Miedzi Głogów o wysokości 148 m | Kominy | |
604 | Cementownia Kujawy | 247 | Komin Cementowni Kujawy w Bielawach o wysokości 145 m | Kominy | |
605 | Ciepłownia Żywiec | 511 | Komin Miejskiego Zakładu Energetyki Cieplnej Ekoterm w Żywcu o wysokości 139 m | Kominy | |
606 | KWK Knurów | 375 | Komin KWK Knurów o wysokości 128 m | Kominy | |
607 | Ciepł. Siemianowice | 408 | Komin Ciepłowni Siemianowice o wysokości 128 m | Kominy | |
608 | Komin w Chełmku | 369 | Komin dawnych zakładów obuwniczych w Chełmku o wysokości 127 m | Kominy | |
609 | Smutna Góra (Chełmek) | 285 | Wzgórze znajdujące się w Chełmie Śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim. Nazwa pochodzi od tego, że jesienią 1831 roku wybuchła w Chełmie epidemia cholery, która pochłonęła 218 ofiar, które zostały pochowane w tym miejscu. Na szczycie stoi pomnik Brama Tysiąclecia. | Wzgórza | |
610 | KWK Piast w Bieruniu | 370 | Komin o wysokości 125 m na terenie KWK Piast w Bieruniu | Kominy | |
611 | EC Tarnowskie Góry | 408 | Komin elektrociepłowni Zakładów Chemicznych Tarnowskie Góry o wysokości 125 m | Kominy | |
612 | KWK Wieczorek Nikisz. | 398 | Komin o wysokości 122 m na terenie KWK Wieczorek w katowickim Nikiszowcu | Kominy | |
613 | Ciepłownia Olkusz | 485 | Komin o wysokości 122 m na terenie ciepłowni w Olkuszu | Kominy | |
614 | Ciepł. Ornotowice | 412 | Komin o wysokości 122 m na terenie ciepłowni w Ornotowicach | Kominy | |
615 | EC Zamość | 344 | Komin o wysokości 122 m na terenie ciepłowni Szopinek w Zamościu | Kominy | |
616 | EC Trzebinia | 408 | Komin o wysokości 121 m na terenie dawnej elektrociepłowni w Trzebini | Kominy | |
617 | Cement. Górażdże | 286 | Jeden z dwóch kominów o wysokości 120 m na terenie Cementowni Górażdże w Choruli | Kominy | |
618 | Siarkopol Dobrów | 347 | Komin o wysokości 120 m na terenie zakładu Siarkopol w Dobrowie | Kominy | |
619 | EC Moszczenica Jastrz. | 350 | Komin o wysokości 120 m na terenie elektrociepłowni Moszczenica w Jastrzębiu-Zdroju | Kominy | |
620 | Elektr. Jaworzno II | 376 | Komin o wysokości 120 m na terenie elektrowni Jaworzno II | Kominy | |
621 | Koksownia Przyjaźń | 468 | Środkowy z pięciu kominów o wysokości 120 m na terenie Koksowni Przyjaźń w Łosieniu k. Dąbrowy Górniczej | Kominy | |
622 | Huta Miasteczko Śl. | 419 | Jeden z kominów o wysokości 120 m na terenie Huty Cynku Miasteczko Śląskie | Kominy | |
623 | EC Myszków | 438 | Komin o wysokości 120 m na terenie elektrociepłowni w Myszkowie | Kominy | |
624 | Cementownia Ożarów | 323 | Jeden z dwóch kominów o wysokości 120 m na terenie Cementowni Ożarów | Kominy | |
625 | EC Przemyśl | 318 | Komin o wysokości 120 m na terenie elektrociepłowni w Przemyślu | Kominy | |
626 | EC Skarżysko-Kam. | 352 | Komin o wysokości 120 m na terenie elektrociepłowni w Skarżysku-Kamiennej | Kominy | |
627 | Elektr. Stalowa Wola | 276 | Komin o wysokości 120 m na terenie elektrowni w Stalowej Woli | Kominy | |
628 | EC Piaskówka Tarnów | 328 | Komin o wysokości 120 m na terenie Elektrociepłowni Piaskówka w Tarnowie | Kominy | |
629 | ZM Tarnów | 317 | Komin o wysokości 120 m na terenie Zakładów Mechanicznych Tarnów | Kominy | |
630 | Azoty Tarnów | 312 | Komin o wysokości 120 m na terenie Zakładów Azoty Tarnów | Kominy | |
631 | Kajasówka | 310 | Wzgórze na obszarze rezerwatu przyrody Kajasówka, położonego na zachód od Krakowa | Wzgórza | |
632 | Bustryk | 320 | Wzgórze na obszarze rezerwatu przyrody Kajasówka, położonego na zachód od Krakowa | Wzgórza | |
633 | Kajasówka Zach. | 308 | Wzgórze na obszarze rezerwatu przyrody Kajasówka, położonego na zachód od Krakowa | Wzgórza | |
634 | Sokola (Kamień) | 317 | Góra położona w ramach Garbu Tenczyńskiego. Na szczycie znajduje się krzyż. | | |
635 | Buca Góra (Zalas) | 369 | Garb Tenczyński | | |
636 | Góra Buczyna (Tencz.) | 330 | Garb Tenczyński | | |
637 | Jackowa Góra | 321 | Wzgórze położone na północ od Tarnowskich Gór | Wzgórza | |
638 | Radiowo | 166 | Sztuczne wzgórze w warszawskim Radiowie o wysokości względnej około 64 m (84 metry od poziomu Wisły), powstałe na skutek działalności wysypiska śmieci od 1962 roku. Od 2016 roku na wysypisko trafiają wyłącznie odpady ziemne wzbogacone środkami mającymi poprawić jakość gleby. W przyszłości na zboczach wzgórza planowane jest wybudowanie ośrodka narciarskiego. | Wzgórza | |
639 | Wiszniak | 247 | Wzniesienie w paśmie Wzgórz Trzebnickich, zwanych także niekiedy Kocimi Górami. Jest położone na północ od Wrocławia, w gminie Wisznia Mała, powiecie trzebnickim, województwie dolnośląskim. Należy do mikroregionu Grzbietu Trzebnickiego, a w jego obrębie Wiszniak położony jest w ramach Południowego Grzbietu stanowiącego część Pasma Południowego. Wierzchołek wniesienia stanowi dobry punkt widokowy. Zbudowano tu wiatę i tablice informacyjne, zawierające również opis widocznych szczytów. | Wzgórza | |
640 | Sucha Góra (Bytom) | 351 | Wzgórze na terenie Bytomia | Wzgórza | |
641 | Dziećkowskie Góry | 310 | Pagóry Jaworznickie | Pagóry Jaworznickie | |
642 | The Bridge | 284 | The Bridge (wcześniej Bellona Tower) wieżowiec o wysokości 174 m, znajdujący się w Warszawie na zbiegu ulicy Towarowej i Grzybowskiej, przy placu Europejskim | Budynki | |
643 | Towarowa Towers | 217 | Dwa bliźniacze wieżowce (A i B) o wysokości 105 m, znajdujące się w Warszawie na południowy zachód od Ronda Daszyńskiego. Od strony ronda są przesłaniane przez pobliskie wyższe wieżowce. | Budynki | |
644 | Fiołkowa Góra | 340 | Wzgórze w zachodniej części Mikołowa, w pobliżu Śląskiego Ogrodu Botanicznego | Wzgórza | |
645 | Sośnia Góra (ŚOB) | 339 | Wzgórze w zachodniej części Mikołowa, na którym utworzono Śląski Ogród Botaniczny. Na szczycie znajduje się budynek z wieżą widokową. | Wzgórza | |
646 | Olszynki Park (Rzeszów) | 418 | Kompleks budynków w Rzeszowie, w skład którego wchodzą dwa wieżowce. Wieżowiec W ma wysokość 220,67 m (uwzględniając maszt na górze) i jest najwyższym budynkiem mieszkalnym w Polsce. | Budynki | |
647 | Altana | 408 | Najwyższe wzniesienie województwa mazowieckiego (zaliczane do Korony Polski), należące do Garbu Gielniowskiego położone na Wzgórzach Niekłańsko-Bliżyńskich, na Wyżynie Kieleckiej, pomiędzy wsiami Ciechostowice i Hucisko | | |
648 | Smrek (G. Izer., CZ) | 1124 | Szczyt na zachodnim krańcu Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, czes. Smrk, niem. Tafelfichte. Ma dwa wierzchołki, oddzielone ledwo zauważalną przełączką. Jest najwyższym szczytem czeskiej części Gór Izerskich. Na górze stoi 20-metrowa, zbudowana w latach 2001-2003 (w miejsce starej z 1892 roku) wieża widokowa, z której przy dobrej widoczności roztacza się rozległa panorama na Góry Łużyckie i czeską część Gór Izerskich (na południu i zachodzie), Pogórze Izerskie (na północy), polską część Gór Izerskich i Karkonosze (na wschodzie). Przez szczyt przechodzi niebieski i zielony szlak turystyczny. | | |
649 | Stóg Izerski (G. Izer.) | 1105 | Jeden z najwyższych szczytów Gór Izerskich, położony na zachodnim krańcu Wysokiego Grzbietu, w pobliżu granicy polsko-czeskiej. Często używa się skróconej nazwy Stóg, czes. Stoh, dawniej niem. Heufuder. Do 2000 roku na Stogu stała drewniana wieża widokowa, jednak została rozebrana, natomiast tuż obok postawiono maszt telekomunikacyjny. Na północnym zboczu Stogu działa Ośrodek Ski and Sun Świeradów-Zdrój z koleją gondolą Stóg Izerski. Na południowych zboczach bierze początek jedna z największych czeskich rzek - Izera (czes. Jizera, niem. Iser). Przez szczyt przechodzą szlaki turystyczne: żółty, zielony i czerwony. | | |
650 | Wysoka Kopa (G. Izer.) | 1126 | Najwyższy szczyt Gór Izerskich, położony w masywie Wysokiego Grzbietu, dawniej niem. Hinterberg. Zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. Wznosi się w najwyższej, centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, między wzniesieniem Złote Jamy po południowo-zachodniej stronie a Izerskimi Garbami po wschodniej stronie, przeszło 2,5 km na południowy zachód od Rozdroża Izerskiego. Sam szczyt leży poza szlakiem, jednak północnymi zboczami Wysokiej Kopy prowadzi czerwony szlak turystyczny ze Świeradowa-Zdroju do Szklarskiej Poręby, fragment Głównego Szlaku Sudeckiego. Stamtąd na górę można dotrzeć wydeptanymi przez turystów ścieżkami. | | |
651 | Szrenica (Kark.) | 1362 | Szczyt położony w zachodniej części Karkonoszy, w pobliżu granicy z Czechami, na południe od Szklarskiej Poręby, dawniej niem. Reifträger. Pod szczyt można wjechać wyciągiem krzesełkowym, znajduje się tam schronisko. | | |
652 | Sokolnik (Kark.) | 1384 | Szczyt w Karkonoszach w zachodniej części Śląskiego Grzbietu, czes. Sokolník niem. Tefelsteinpaltte, Falkensteine. Położony jest w północno-zachodniej części Śląskiego Grzbietu pomiędzy Szrenicą na zachodzie a Łabskim Szczytem na wschodzie. Od północy pomiędzy Szrenicę, Sokolnik i Łabski Szczyt wcięte jest rozległe, podmokłe obniżenie - Szrenicki Kocioł. Od południa rozciąga się Labská louka - szerokie spłaszczenie łączące Śląski Grzbiet z Czeskim Grzbietem, na którym znajdują się źródła Łaby. | | |
653 | Łabski Szczyt (Kark.) | 1471 | Szczyt na Głównym Grzbiecie Karkonoszy (wierzchowinie), w zachodniej części Śląskiego Grzbietu, pomiędzy Szrenicą na zachodzie a Śnieżnymi Kotłami na wschodzie, czes. Violík lub Labský štít, niem. Veilchenstein lub Veilchenspitze. Przez partie podszczytowe przebiega granica polsko-czeska, natomiast sam wierzchołek leży po jej polskiej stronie. W okolicy Łabskiego Kotła, na północnym stoku, znajduje się schronisko PTTK Pod Łabskim Szczytem. | | |
654 | Śnieżne Kotły (Kark.) | 1490 | Kotły polodowcowe w Karkonoszach, niem. Schneegruben, czes. Sněžné jámy. Na grani stoi zbudowane w 1897 Schronisko Nad Śnieżnymi Kotłami, obecnie radiowo-telewizyjny ośrodek nadawczy z wieżą o wysokości 24 m. | | |
655 | Wielki Szyszak (Kark.) | 1509 | Czwarty pod względem wysokości szczyt Karkonoszy i całych Sudetów, a drugi szczyt polskich Karkonoszy, położony w zachodniej części Śląskiego Grzbietu, czes. Vysoké Kolo, niem. Hohe Rand, Hohe Rad lub Hohes Rad. Na wierzchołek nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny, ale przez szczyt biegnie zimowa wersja trasy granią Karkonoszy (trawers północną stroną Wielkiego Szyszaka jest zamknięty). | | |
656 | Śmielec (Kark.) | 1424 | Szczyt na głównej grani Karkonoszy - Śląskim Grzbiecie, czes. Velky Šišak, niem. Grosse Sturmhaube. Dawna nazwa tego szczytu to Wielki Szyszak, natomiast położony w sąsiedztwie obecny Wielki Szyszak nosił nazwę Wielkie Koło. | | |
657 | Czeskie Kam. (Kark.) | 1416 | Szczyt w paśmie Karkonoszy (Śląski Grzbiet) oraz grupa skał o tej samej nazwie. Czes. Mužské kameny, niem. Mannsteine. Wraz z leżącymi na wschodzie Śląskimi Kamieniami tworzą rozległą kulminację grzbietu. | | |
658 | Śląskie Kam. (Kark.) | 1413 | Szczyt w Karkonoszach, czes. Dívči kameny, niem. Mädelsteine lub Mädelkamm. Znajdują się mniej więcej w połowie drogi między Petrovą boudą a Czarną Przełęczą. Wraz z leżącymi na zachód Czeskimi Kamieniami tworzą rozległą kulminację Śląskiego Grzbietu. Tę samą nazwę nosi znajdująca się na szczycie grupa skał o ciekawych kształtach. | | |
659 | Ptasi Kamień (Kark.) | 1215 | Szczyt w Karkonoszach, w obrębie Śląskiego Grzbietu, czes. Čihadlo, dawniej niem. Im Löchel lub Vogelstein. Jest to niezbyt wybitny szczyt w środkowej części Śląskiego Grzbietu. Oddziela Przełęcz Karkonoską na wschodzie od Przełęczy Dołek na zachodzie. Przechodzi przez niego granica między Polską a Czechami. Położony jest na obszarze Karkonoskiego Parku Narodowego oraz czeskiego Karkonoskiego Parku Narodowego (czes. Krkonošský národní park, KRNAP). | | |
660 | Mały Szyszak (Kark.) | 1440 | Szczyt na głównej wierzchowinie Karkonoszy (Śląskim Grzbiecie), czes. Malý Šišák, niem. Kleine Sturmhaube | | |
661 | Smogornia (Kark.) | 1489 | Szczyt na głównej grani Karkonoszy (Śląski Grzbiet), czes. Stříbrný hřbet, niem. Mittagsberg. Położony jest we wschodniej części Śląskiego Grzbietu. Na zachodzie łączy się z Tępym Szczytem, na wschodzie z Równią pod Śnieżką. | | |
662 | Łączna Góra (Kark., CZ) | 1555 | Szczyt w czeskiej części pasma Karkonoszy, czes. Luční hora, niem. Hochwiesenberg. Drugi pod względem wysokości szczyt Karkonoszy i Czech, jest to najwyższy szczyt znajdujący się całą swoją powierzchnią w Czechach. Położony jest na południowy zachód od Śnieżki, w środkowej części wierzchowiny Karkonoszy, we wschodniej części Czeskiego Grzbietu, około 5,5 km na północ od Peca pod Sněžkou. Ze szczytu góry roztacza się rozległa panorama na zachodnią i wschodnią część Karkonoszy oraz czeskie Podgórze Karkonoskie. Wierzchołek jednak nie jest dostępny dla turystów, nie prowadzi na niego żaden szlak turystyczny. Znakowanym szlakiem dojść można do Niebieskiej Przełęczy (czes. Modré sedlo). | | |
663 | Studzienna (Kark., CZ) | 1554 | Szczyt w czeskiej części Karkonoszy, na południowy zachód od Śnieżki, w środkowej części wierzchowiny Karkonoszy we wschodniej części Czeskiego Grzbietu, czes. Studniční hora lub Studničná hora, niem. Brunnenberg, Brandkoppe lub Steinboden. Jest to trzecie pod względem wysokości w Karkonoszach, położone nad ścianą polodowcowych kotłów. | | |
664 | Śnieżka (Karkonosze) | 1603 | Najwyższy szczyt Karkonoszy oraz Sudetów, jak również Czech (należący do Korony Europy), czes. Sněžka, niem. Schneekoppe. Zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich, Korony Sudetów oraz Korony Polski (jako najwyższy w województwie dolnośląskim). Jest to najwybitniejszy szczyt Polski i Czech (wybitność 1203 m). Na górze znajduje się obserwatorium o charakterystycznym kształcie, kaplica św. Wawrzyńca oraz nowy budynek czeskiej poczty. Z polskiej strony Śnieżkę można zdobyć na wiele sposobów. Od strony zachodniej można dojść kilkoma szlakami do schroniska Śląski Dom (1400 m). Obok schroniska przechodzi między innymi czerwony Główny Szlak Sudecki, który omija szczyt Śnieżki. Drogę czarnym szlakiem z Białego Jaru w Karpaczu można sobie skrócić kolejką, która wjeżdża na Kopę (1377 m). Spod Śląskiego Domu na szczyt Śnieżki prowadzi dość stromy czerwony szlak. Przechodzi on przez szczyt na stronę czeską, gdzie łączy się z niebieskim szlakiem, tzw. Drogą Jubileuszową, którą można dojść do Śląskiego Domu. Od strony wschodniej na Śnieżkę prowadzi niebieski szlak graniczny z Przełęczy Okraj (1046 m) przez Przełęcz Sowią (1164 m). Od strony czeskiej można wjechać pod sam szczyt Śnieżki kolejką z kurortu Pec pod Sněžkou. Czerwony Główny Szlak Sudecki został poprowadzony obok Śląskiego Domu, ale nie przechodzi przez szczyt Śnieżki. | | |
665 | Czarna Góra (Kark., CZ) | 1299 | Góra w czeskich Karkonoszach, czes. Černá hora, niem. Schwarzenberg, Spiegelkoppe. Na południowo-wschodnim zboczu położony jest ośrodek narciarski, w którego skład wchodzi kolej gondolowa, którą można dojechać na górę z miejscowości Jańskie Łaźnie. Na szczycie góry znajduje się nadajnik telewizyjny. | | |
666 | Czarna Kopa (Kark.) | 1407 | Szczyt w głównej grani Karkonoszy, czes. Svorová hora, niem. Schwarze Koppe | | |
667 | Skalny Stół (Kark., CZ) | 1282 | Najwyższy szczyt Kowarskiego Grzbietu w Karkonoszach, zaliczany do Diademu Polskich Gór, czes. Tabule, Klepý, niem. Tafelstein. Leży na zachodnim krańcu Kowarskiego Grzbietu, na granicy polsko-czeskiej. Na południe opada stromo ku Przełęczy Sowiej. Na wschodzie płytka przełęcz Siodło oddziela go od Czoła. Ku północnemu zachodowi odchodzi boczny grzbiet z Kruczą Kopą nad Karpaczem oraz Buławą nad Sowią Doliną. | | |
668 | Łysocina (Kark.) | 1188 | Najwyższy szczyt Lasockiego Grzbietu w Karkonoszach, czes. Lysečina, niem. Kolbenberg. Leży na granicy polsko-czeskiej. Jest zaliczany do Diademu Polskich Gór. | | |
669 | Skalnik (Rud. Janow.) | 945 | Najwyższy szczyt Rudaw Janowickich, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Sudetów. Posiada dwa wierzchołki. Na niższym, południowo-zachodnim, znajduje się szereg okazałych skałek o fantazyjnych kształtach, z których szczytowa Ostra Mała (935 m, niem. Freie Koppe) udostępniona jest wykutymi w skale stopniami i zwieńczona platformą widokową. Na zboczach góry znajdują się rumowiska skalne - gołoborza. Przez Skalnik przechodzi niebieski szlak turystyczny, a węzeł szlaków znajduje się około pół kilometra na południowy zachód od szczytu, w okolicach Ostrej Małej. Prowadzi tam czerwony Główny Szlak Sudecki, zielony szlak z Kowar na zachodzie do Rędzin na wschodzie, a także żółty szlak z Gruszkowa na północy do Przełęczy Kowarskiej (727 m) na południu (łączą się tam drogi 367 i 369). | | |
670 | Dzicza Góra (Rud. Jan.) | 881 | Jeden z najwyższych szczytów w Rudawach Janowickich, niem. Sauberg | | |
671 | Wielka Kopa (Rud. Jan.) | 870 | Szczyt w Rudawach Janowickich, najwyższy w ich wschodniej części, niem. Scharlachberg, krótko po wojnie Szarlach, Wielka Góra | | |
672 | Sokolik (Rud. Jan.) | 642 | Drugi co do wysokości szczyt w Sokolich Górach, w Rudawach Janowickich, niem. Forst Berg lub Forstberg. Jeden z tzw. Cycków Bardotki, drugi to Krzyżna Góra, od której oddziela go Przełączka. | | |
673 | Krzyżna Góra (RJ) | 654 | Szczyt Rudawach Janowickich, jeden z dwóch tzw. Cycków Bardotki w Górach Sokolich (drugi to Sokolik). Niemiecka nazwa Kreuzberg. Jako najwyższy szczyt Gór Sokolich, jest zaliczany do Diademu Polskich Gór. | | |
674 | Skopiec (G. Kacz.) | 724 | Szczyt zaliczany do Korony Gór Polski jako najwyższy w Górach Kaczawskich, jednak według innych pomiarów ma wysokość 719 m i wyższe od niego w tym paśmie są pobliski Baraniec (723 m), Folwarczna (inaczej Maślak, 720 m) oraz Okole, którego pierwotną wysokość 718 m podniesiono po dokładnych pomiarach do 725 m. Szczyt zalicza się również do Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. Wycieczkę na Skopiec najlepiej rozpocząć ze wsi Komarno, skąd można się kierować żółtym szlakiem na północ na Przełęcz Komarnicką (662 m). Na przełęczy znajduje się wykonana z pnia uschłej czereśni rzeźba Into the Blue, stworzona przez Magdalenę Osak w 2013 roku. Rzeźba jest obwieszona butami. Z Przełęczy Komarnickiej można iść niebieskim szlakiem na wschód, a na przełęczy między pod Barańcem skręcić w ścieżkę lewo, w stronę znajdującego się w lesie szczytu Skopca. Na północ od szczytu przechodzi kontynuacja żółtego szlaku, prowadzącego potem na wschód w stronę Wojcieszowa, a w drugą stronę można nim wrócić na Przełęcz Komarnicką. Inna opcja to powrót do niebieskiego szlaku i podążanie nim na południe w stronę Komarna. | | |
675 | Baraniec (G. Kacz.) | 723 | Szczyt w południowo-środkowej części Gór Kaczawskich, w środkowej części Grzbietu Południowego, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Prawdopodobnie jest najwyższym szczytem Gór Kaczawskich, gdyż wysokość pobliskiego Skopca (924 m) jest według wielu źródeł zawyżona o 5 m i niesłusznie ten szczyt został zaliczony do Korony Gór Polski zamiast Barańca. Na wierzchołku położone są widokowe polany oraz maszt nadawczy. | | |
676 | Maślak (Folw., G. Kacz.) | 723 | Szczyt Gór Kaczawskich w Południowym Grzbiecie, oddzielony od masywu Skopca i Barańca Przełęczą Komarnicką. Spotyka się nazwy Maślak lub Folwarczna, dawniej niem. Butter-Berg (Butter to po niemiecku masło). Jest zaliczany do Diademu Polskich Gór. Na północny zachód od głównego wierzchołka znajduje się charakterystyczna skała o nazwie Psi Kościół (715 m), a na zachodnim krańcu kopuły szczytowej można wyróżnić Górę Okopową (711 m). Na Maślak najlepiej dotrzeć z Przełęczy Komarnickiej, przez którą przechodzą żółty i niebieski szlak. Z przełęczy należy się kierować ścieżką na zachód. | | |
677 | Okole (G. Kaczawskie) | 725 | Szczyt w Grzbiecie Północnym Gór Kaczawskich, najwyższy w okolicy, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Wraz z Leśniakiem tworzy rozległy masyw. Krótko po 1945 nosił nazwę Ogule, niem. Hogolie. Na szczycie znajduje się platforma widokowa. Pierwotnie wysokość Okola szacowano na 718 m, a po dokładniejszych pomiarach podniesiono ją do 725 m, co czyni ten szczyt najwyższym w Górach Kaczawskich. | | |
678 | Łysa Góra (G. Kacz.) | 708 | Wzniesienie nad Dziwiszowem i Płoszczyną od południa oraz Chrośnicą od północy, w zachodniej części Południowego Grzbietu Gór Kaczawskich, między przełęczą Widok (Kapella) a Chrośnickimi Kopami, niem. Blücher-Höhe | | |
679 | Trójgarb (G. Wałb.) | 778 | Szczyt w Górach Wałbrzyskich, krótko po 1945 roku nosił nazwę Potrójna, dawniej niem. Sattelwald. Posiada trzy wierzchołki o wysokości 778, 757 i 738 m. Przez masyw Trójgarbu zostanie poprowadzona droga S3 - najdłuższy w Polsce tunel będzie miał długość 2273 m. Przez najwyższy wierzchołek przechodzą 3 szlaki turystyczne: zielony, żółty i niebieski, pod koniec 2018 roku zbudowano tu wieżę widokową. Trójgarb jest zaliczany do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w Masywie Trójgarbu i Krąglaka. | | |
680 | Chełmiec (G. Wałb.) | 851 | Szczyt i masyw w Górach Wałbrzyskich, wznoszący się nad Wałbrzychem, dawniej niem. Hochwald. Jest najwyższym punktem w granicach administracyjnych Szczawna-Zdroju i drugim co do wysokości szczytem Gór Wałbrzyskich. Góruje ponad Kotliną Wałbrzyską, między Wałbrzychem, Boguszowem a Szczawnem. Według dawnych pomiarów miał wysokość 869 m i był najwyższym szczytem Gór Wałbrzyskich, przez co od tego czasu jest zaliczany do Korony Gór Polski. Błąd pomiaru wynikał z tego, że punkt triangulacyjny pomiaru wysokości umieszczono na wieży widokowej, a nie na wierzchołku. Po korekcie okazało się, że w Górach Wałbrzyskich wyższa jest Borowa (853 m). Chełmiec jest zaliczany również do Diademu Polskich Gór (jako najwyższy w Masywie Chełmca), natomiast nie jest zaliczany do Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. Na szczycie Chełmca znajduje się kamienna wieża widokowa o wysokości 22 m oraz maszt telekomunikacyjny o wysokości 69 m. Poniżej szczytu postawiono również 45-metrowy krzyż milenijny. W Masywie Chełmca przechodzą liczne szlaki turystyczne. Można tu dotrzeć zielonym szlakiem z położonego na południu miasta Boguszów-Gorce (pod drodze możliwy jest też skrót żółtym szlakiem), niebieskim szlakiem z południowego zachodu oraz zielonym szlakiem z położonej na północy wsi Lubomin. Z położonego na północnym wschodzie Szczawna-Zdroju na masyw Chełmca prowadzą czarny i niebieski szlak, natomiast z położonego na wschodzie Wałbrzycha można dojść na szczyt żółtym szlakiem. | | |
681 | Borowa (G. Wałb.) | 853 | Najwyższy szczyt Gór Czarnych i całych Gór Wałbrzyskich w Sudetach Środkowych, dawniej niem. Schwarze-Berg, Schwarzeberg, Schwartzenberg. Uważany jest za odrębny masyw lub przypisywany do Rybnickiego Grzbietu. Jest najwyższym punktem w granicach administracyjnych Wałbrzycha, a także w granicach administracyjnych Jedliny-Zdroju. Pod koniec 2017 roku na szczycie oddano do użytku wieżę widokową o ciekawym kształcie. Borowa zaliczana jest do Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów i Korony Sudetów Polskich. Do Korony Gór Polski zaliczony został pobliski Chełmiec, który podczas ustalania tej klasyfikacji uważany był za wyższy, ze względu na to, że instrumenty pomiarowe umieszczono wtedy na wieży widokowej. | | |
682 | Dzikowiec Wielki (GK) | 836 | Szczyt w Masywie Dzikowca i Lesistej Wielkiej, w północno-zachodniej części Gór Kamiennych, dawniej niem. Grosser Wildberg. Położony jest około 3,4 km na południe od centrum miejscowości Boguszów-Gorce, po północno-wschodniej stronie od Lesistej Wielkiej. Przez wierzchołek przechodzą dwa szlaki turystyczne: niebieski i zielony. Na południowo-wschodnim wierzchołku Dzikowca stoi wieża widokowa, wjeżdża tam wyciąg narciarski OSR Dzikowiec, startują stamtąd paralotniarze. | | |
683 | Wysoka (G. Kamienne) | 805 | Góry Kamienne | | |
684 | Lesista Wielka (GK) | 851 | Najwyższy szczyt w Masywie Dzikowca i Lesistej Wielkiej, w północno-zachodniej części Gór Kamiennych, zaliczany do Diademu Polskich Gór, dawniej niem. Hohe Heide. Wznosi się nad doliną Ścinawki na wschodzie i doliną Grzędzkiego Potoku na zachodzie. Przez szczyt przechodzą 3 szlaki turystyczne: czerwony, żółty i niebieski. | | |
685 | Bukowiec (G. Kam.) | 898 | Szczyt w Górach Kamiennych, w północno-zachodniej części pasma Gór Suchych. Wznosi się na pograniczu z Górami Wałbrzyskimi, na północny wschód od miejscowości Sokołowsko. Od strony zachodniej jest oddzielony Kotliną Sokołowską od Masywu Stożka. | | |
686 | Włostowa (G. Kam.) | 903 | Szczyt w północno-zachodniej części pasma Gór Suchych, zaliczanych do Gór Kamiennych. Wznosi się około 3,7 km na południowy zachód od miejscowości Rybnica Leśna. Zbocze północno-wschodnie w części grzbietowej łagodnie opada, a po osiągnięciu około 25 m różnicy poziomu względem wierzchołka przechodzi w zachodnie zbocze Kostrzyny (906 m). Poniżej szczytu, u podnóża południowego zbocza, na wysokości około 640 m oraz w części grzbietowej wzniesienia znajdują się grupy skałek. | | |
687 | Waligóra (G. Kam.) | 936 | Najwyższy szczyt Gór Suchych i całych Gór Kamiennych, dawniej niem. Heidelberg. Zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. Północne zbocze opada bardzo ostro ku Przełęczy Trzech Dolin, na której znajduje się schronisko Andrzejówka, stanowiące węzeł szlaków turystycznych. Przechodzi tamtędy czerwony Główny Szlak Sudecki, niebieski szlak, którym można przejść z Jeleńca (902 m) na wschodzie w stronę najwyższego poza Waligórą masywu Suchawy (928 m), Kostrzyny (906 m) i Włostowej (903 m) na zachodzie, a także zielony szlak z położonej na zachodzie wsi Sokołowsko. Spod schroniska Andrzejówka na szczyt Waligóry prowadzi bardzo stromy żółty szlak, którym później można iść dalej na południowy zachód, by dotrzeć do Rozdroża Pod Waligórą. Stamtąd można wrócić niebieskim szlakiem do Andrzejówki lub iść nim w drugą stronę - na Suchawę. Do Rozdroża pod Waligórą dochodzi również czarny szlak, prowadzący z południa od granicy polsko-czeskiej. | | |
688 | Ruprechticki Szp. (GK) | 880 | Ruprechticki Szpiczak (czes. Ruprechtický Špičák) - szczyt w Górach Suchych, zaliczanych do Gór Kamiennych. Wierzchołek znajduje się po stronie czeskiej, 10 m poniżej niego przechodzi granica państwowa. Wznosi się na południe od Przełęczy pod Granicznikiem. Na szczycie znajduje się stalowa wieża telekomunikacyjna z tarasem widokowym. | | |
689 | Wielka Sowa (G. Sowie) | 1015 | Najwyższy szczyt Gór Sowich (zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Sudetów), niem. Hohe Eule, po 1945 roku przez krótki okres Góra Sowia. Na szczycie znajduje się wysoka na 25 metrów kamienna wieża widokowa, wzniesiona w 1906 roku. Na północnych zboczach wybudowano wyciąg narciarski z Polany Potoczkowej. Szczyt Wielkiej Sowy stanowi węzeł szlaków turystycznych. Ze wschodu z Przełęczy Jugowskiej (805 m) przez Kozie Siodło (887 m) prowadzi fragment czerwonego Głównego Szlaku Sudeckiego, a potem szlak schodzi na południe i przez Schronisko Sowa oraz Schronisko Orzeł dociera na Przełęcz Sokolą (754 m). Skrót do Schroniska Sowa stanowi zielony szlak prowadzący z południa z Rozdroża nad Sokolcem (697 m). Z zachodu z Walimia można dojść na Wielką Sowę żółtym szlakiem, a z północy z Przełęczy Walimskiej (755 m) prowadzi niebieski szlak przez Wroniec (835 m). | | |
690 | Kalenica (G. Sowie) | 964 | Szczyt w środkowej części Gór Sowich, trzeci pod względem wysokości po Wielkiej (1015 m) i Małej Sowie (972 m), dawniej niem. Turnberg. Na szczycie znajduje się stalowa wieża widokowa, którą zamontowano tu w 1933 roku. | | |
691 | Szeroka (G. Sowie) | 827 | Szczyt w południowo-wschodniej części Gór Sowich, po północnej stronie Przełęcz pod Szeroką, około 3,5 km na wschód od miejscowości Przygórze, dawniej niem. Schmiedehau | | |
692 | Malinowa (G. Sowie) | 839 | Szczyt w południowo-wschodniej części Gór Sowich, na północ od Przełęczy pod Gołębią, na północny wschód od miejscowości Wolibórz, dawniej niem. Hoher Stein | | |
693 | Ślęża | 718 | Najwyższy szczyt Masywu Ślęży (zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Sudetów) i całego Przedgórza Sudeckiego, imponujący znaczną wysokością względną (ponad 500 m). Góra stanowiła ośrodek pogańskiego kultu solarnego i z języka łacińskiego zwana była wtedy Silensi. Niemcy nazywali ją Zobtenberg (Góra Sobótka). Na szczycie tej wyróżniającej się góry stoi wieża RTV o wysokości 136 metrów, a także kilka zabytków: kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny odbudowany po pożarze w latach 1851-1852, razem z wieżą widokową z XX wieku, ruiny zamku średniowiecznego, ogrodzenie z murem oporowym oraz Dom Turysty PTTK im. Romana Zmorskiego, wybudowany w 1908 roku. Kawałek na południe od wierzchołka Ślęży stoi wysoka na 12 metrów wieża widokowa, wybudowana na początku XX wieku. Ze względu na zły stan techniczny wieża została wyłączona z ruchu turystycznego w 2014 roku i oddana po remoncie 2 lata później. Nie zmienił się jednak charakter wieży, która nie jest zbyt wygodna dla turystów. Trzeba być ostrożnym przy podejściu i zejściu po stromej drabinie i uważać na głowę. Ślęża jest bardzo popularna turystycznie i prowadzi na nią wiele szlaków, a najczęstszym miejscem startu jest miasto Sobótka w północnej części masywu. Po prawej stronie szlaku z Sobótki na Ślężę można obejrzeć pogańską rzeźbę Panna z rybą - celtycki posąg kultowy powstały w okresie lateńskim (około 400-200 roku p.n.e.) oraz posąg Niedźwiedzia z tego samego okresu. | | |
694 | Gromnik (W. Strzelińskie) | 390 | Najwyższe wzniesienie Wzgórz Strzelińskich (części Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich, zaliczanych do Przedgórza Sudeckiego), dawniej niem. Rummelsberg. Na szczycie znajduje się wieża widokowa oraz ruiny średniowiecznego zamku. Przez masyw przechodzi czerwony oraz żółty szlak turystyczny. | | |
695 | Szczeliniec W. (G. Stoł.) | 922 | Najwyższy szczyt Gór Stołowych, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich i Korony Sudetów. Dawne nazwy to: Siennica, Strzaskany, Spękany, Stołowiec, niem. Grosse Heuscheuer, czes. Velká Hejšovina. Na szczyt prowadzi kręty szlak składający się z 665 schodów, ułożonych w 1814 przez Franza Pabla, sołtysa pobliskiego Karłowa. Na jednokierunkowej trasie o długości około 5 km, biegnącej wierzchowiną Szczelińca, znajduje się również schronisko turystyczne PTTK Na Szczelińcu, wybudowane w 1846 roku w stylu tyrolskim. Najwyższym punktem góry jest Fotel Pradziada - 12-metrowej wysokości skała piaskowcowa. Do skały można dojść trasą zwiedzania Szczelińca Wielkiego, znajduje się tam punkt widokowy, na który prowadzą metalowe schody. Na południe od masywu Szczelińca Wielkiego przechodzi czerwony Główny Szlak Sudecki, który schodzi potem w dół do Karłowa. Ta wieś jest połączona żółtym szlakiem turystycznym z położoną na północy Pasterką. Żółty szlak oddziela Szczeliniec Wielki od położonego na zachód Szczelińca Małego (895 m). Ten z kolei od zachodu obiega niebieski szlak, który w dwóch miejscach łączy się z żółtym. | | |
696 | Skalniak (G. Stołowe) | 915 | Drugi co do wysokości szczyt Gór Stołowych, położony na rozległej wierzchowinie stoliwa o tej samej nazwie. Przy krawędziach na Błędnych Skałach (852 m) i na Ptaku (841 m) znajdują się punkty widokowe na Szczeliniec Wielki i Mały, Góry Sowie, Góry Kamienne, Góry Bardzkie. | | |
697 | Koruna (G. Stoł., CZ) | 769 | Szczyt w czeskiej części Gór Stołowych (czes. Broumovska vrchovina) w Broumowskich Ścianach (czes. Broumovské stěny). Wzniesienie położone jest po zachodniej stronie od Božanova, w granicach czeskiego parku narodowego (czes. Narodni Přírodní Rezervace Broumovské Stěny), w czeskiej części Gór Stołowych (czes. Broumovska vrchovina), w południowo-wschodniej części Broumovskich Ścian (czes. Broumovské stěny), stanowiących czeską część Gór Stołowych, około 6 km na północny zachód od Radkowa. Jest drugim co do wysokości wzniesieniem Broumowskich Ścian, łatwo rozpoznawalnym w terenie, ze względu na stożkowy kształt. | | |
698 | Bożanowski (GS, CZ) | 773 | Szczyt w czeskiej części Gór Stołowych (czes. Broumovská vrchovina) w Broumowskich Ścianach (czes. Broumovské stěny), czes. Božanovský Špičák, dawniej niem. Barzdorfer Spitzberg. Jest najwyższym wzniesieniem Broumowskich Ścian. Położony jest na obszarze Czech, w granicach czeskiego rezerwatu przyrody Narodni Přírodní Rezervace Broumovské Stěny, około 6 km na północny zachód od Radkowa, w południowo-wschodniej części Broumowskich Ścian, które są czeską częścią Gór Stołowych. Szczyt stanowi punkt widokowy na polską część Gór Stołowych, Kotlinę Broumovską, Góry Kamienne (Góry Suche) i Góry Sowie. Na górze znajdują się liczne skałki przypominające swoim wyglądem postacie ludzkie oraz zwierzęta. | | |
699 | Orlica (G. Orlickie) | 1084 | Najwyższy szczyt polskiej części Gór Orlickich (zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór oraz Korony Sudetów Polskich) i jednocześnie cały polskich Sudetów Środkowych, niem. Hohe Menze lub Hohe Mense, czes. Vrchmezí. Najwyższym szczytem Gór Orlickich jest położona na terenie Czech Wielka Desztna (1115 m). Orlica leży na granicy polsko-czeskiej, na Europejskim Dziale Wodnym, pomiędzy zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Północnego. W 2012 roku na szczycie odsłonięto pomnik upamiętniający pobyt na wierzchołku Johna Quincy Adamsa - późniejszego prezydenta USA (w 1800 roku), cesarza Józefa II (w 1779 roku) oraz Fryderyka Chopina (w 1826 roku). Pod koniec 2020 roku około 50 m na północny wschód od szczytu Orlicy wybudowano drewnianą wieżę widokową o wysokości 25,5 m (platforma na wysokości 17,7 m). Na wschodnich zboczach Orlicy zbudowano drogę 389, tzw. Autostradę Sudecką, którą prowadzi czerwony Główny Szlak Sudecki. Stamtąd można przejść w kierunku Orlicy zielonym szlakiem, a potem dotrzeć na szczyt wydeptanymi ścieżkami. Ze strony czeskiej można dotrzeć na Orlicę czerwonym szlakiem, który przechodzi przez Ostruznik (982 m) na północnym zachodzie oraz Polomsky kopec (1051 m) na południowym zachodzie. | | |
700 | Wlk. Desztna (GO, CZ) | 1115 | Najwyższy szczyt Sudetów Środkowych, w środkowo-wschodniej części Gór Orlickich w Czechach, czes. Velká Deštná. W październiku 2019 roku na szczycie otwarto wieżę widokową o ciekawym kształcie i fasadzie. | | |
701 | Jagodna (G. Bystrz.) | 977 | Najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich (zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Sudetów), dawniej niem. Heidel-Berg lub Heidelberg. Góra posiada dwa wierzchołki i istnieją kontrowersje, który z nich jest wyższy. Północny wierzchołek, oznaczany czasem na mapach nieprawidłowo jako Sasanka (965 m), ma według niektórych źródeł wysokość 985 m i to on jest wyższy. Pod koniec 2019 roku na Jagodnej wybudowano wysoką na 23 metry wieżę widokową. Wycieczkę na szczyt najlepiej rozpocząć spod Schroniska PTTK Jagodna (811 m) przy drodze nr 389, tzw. Autostradzie Sudeckiej, którą prowadzi czerwony Główny Szlak Sudecki. Schronisko jest położone we wsi Spalona i do lat sześćdziesiątych XX wieku takiej nazwy używano w kontekście schroniska - Na Przełęczy Spalonej, Na Przełęczy Spalona lub po prostu Schronisko Spalona. Przełęcz Spalona (754 m) znajduje się około pół kilometra na północny wschód od schroniska, a można do niej dotrzeć również krętą drogą z Bystrzycy Kłodzkiej. Spod schroniska na Jagodną można dotrzeć niebieskim szlakiem turystycznym, prowadzącym głównie szeroką drogą leśną, a trasa ma niewiele ponad 4 km. W tych okolicach poprowadzono również trasy rowerowe, a zimą funkcjonuje tu ośrodek narciarstwa biegowego. | | |
702 | Jagodna Płn. (G. Bystrz.) | 985 | Północny, wyższy wierzchołek Jagodnej (dawniej niem. Heidel-Berg lub Heidelberg), oznaczany czasem na mapach jako Sasanka. Według wielu źródeł jest uznawana za najwyższy szczyt Gór Bystrzyckich. Wraz z drugim wierzchołkiem Jagodnej jest zaliczana do Diademu Polskich Gór. | | |
703 | Czarna Góra (Śnieżnik) | 1205 | Szczyt w masywie Śnieżnika, dawniej niem. Schwarzer Berg. Wznosi się w ramieniu Żmijowca w Masywie Śnieżnika, którego przedłużeniem jest pasmo Krowiarek. Czarna Góra do nich jednak nie należy - granicą między tymi pasmami jest Przełęcz Puchaczówka, położona ok. 1,5 km na północ od szczytu i blisko 350 m poniżej niego. Północne i południowe stoki Czarnej Góry wznoszą się ponad grzbiet Żmijowca i Krowiarek na wysokość 150-300 m. Stoki wschodnie i zachodnie są znacznie dłuższe, opadając, odpowiednio 500-700 m w dolinę Siennej i ku Rowowi Górnej Nysy. Czarna Góra jest doskonale widoczna z większości miejsc Kotliny Kłodzkiej i często mylona ze Śnieżnikiem, który położony jest głębiej wśród innych gór masywu i wydaje się niższy. Na szczycie stała drewniana wieża widokowa, jednak uległa zniszczeniu. Na północnym stoku Czarnej Góry, kilkaset metrów od szczytu, znajduje się maszt nadajnika telewizyjnego. Na wschodnich zboczach góry we wsi Sienna zbudowano popularny ośrodek narciarski. | | |
704 | Śnieżnik | 1425 | Najwyższy szczyt Masywu Śnieżnika, zwany też Śnieżnikiem Kłodzkim, dawniej Kładską Śnieżką, czes. Králický Sněžník, niem. Glatzer Schneeberg, Spieglitzer Schneeberg, Grulicher Schneeberg. Zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Sudetów. Na zachodnim zboczu znajduje się schronisko PTTK na Śnieżniku. Na szczycie w 2021 roku zbudowano wieżę widokową, w miejscu starej, kamiennej wieży, która stała tam w latach 1899-1973. Ze szczytu Śnieżnika dokonano najdalszych obserwacji gór z terytorium Polski. Przy dobrych warunkach widać stąd oddalony o przeszło 281 km Schneeberg (2076 m) w Alpach Styryjsko-Dolnoaustriackich. Od strony polskiej na szczyt Śnieżnika najlepiej dostać się zielonym szlakiem, prowadzącym od schroniska. Łączy się on na grani z czerwonym szlakiem granicznym. Od strony czeskiej na szczyt dochodzą żółty i czerwony szlak, przy których stoi kamienna figurka słonia. Od szczytu na północ odchodzi wąska ścieżka, która niżej przecina drogę z niebieskim szlakiem, po czym dociera do skalistego szczytu Stroma (1167 m). Czerwony Główny Szlak Sudecki został poprowadzony obok schroniska, ale nie przechodzi przez szczyt Śnieżnika. | | |
705 | Smrek (G. Złote) | 1125 | Szczyt na granicy Gór Złotych i Bialskich (czes. Rychlebské hory), na terytorium Czech, w odległości kilkuset metrów od granicy z Polską, czes. Smrk, niem. Fichtlich. Jest zaliczany do Korony Sudetów, jako najwyższy szczyt Gór Złotych i Bialskich (w Czechach jest to jedno pasmo - Rychlebské hory). | | |
706 | Rudawiec (G. Bialskie) | 1112 | Zaliczany do Korony Gór Polski, trzeci co do wysokości szczyt Gór Bialskich, czes. Polská hora lub Červené Bahno, niem. Rote Sümpfe. Inne nazwy: Bieleń, Ruda Paprotnia, Rude Bagna. W Górach Bialskich wyższa od niego jest Travna hora (1121 m), a po polskiej stronie granicy jej drugorzędny wierzchołek - Postawna (1117 m) oraz Brusek (czes. Brousek, 1116 m), jednak to Rudawiec zalicza się do Korony Gór Polski, ponieważ przechodzi przez niego szlak turystyczny. Według regionalizacji Kondrackiego, Rudawiec znajduje się w Górach Złotych. Niektóre źródła (np. Wikipedia) podają wysokość 1106 m. Rudawiec jest kulminacją rozległego masywu i stanowi zwornik trzech grzbietów: pasma Rudych Krzyży (1053 m) od południowego zachodu, grzbietu Iwinki (1070 m) od południowego wschodu oraz krótkiego grzbietu Białej Kopy (1033 m) od północy. Przez szczyt przechodzi zielony szlak turystyczny, na tym odcinku prowadzący granicą polsko-czeską. Turyści zdobywający Koronę Gór Polski często zaczynają wycieczkę na Rudawiec zielonym szlakiem z północy ze wsi Bielice, a po powrocie na dół tego samego dnia można również zaliczyć położone na wschód od Bielic Kowadło (989 m) - najwyższy szczyt Gór Złotych. Od strony zachodniej na Rudawiec można dojść zielonym szlakiem z Przełęczy Płoszczyna (817 m). | | |
707 | Jelenia Kopa (G. Bardz.) | 747 | Szczyt w północno-wschodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na grzbiecie odchodzącym od Kłodzkiej Góry w kierunku południowo-wschodnim. Wznosi się około 7,3 km na wschód od centrum Kłodzka. Przez szczyt wzniesienia prowadzi niebieski szlak turystyczny. | | |
708 | Kłodzka Góra (G. Bardz.) | 757 | Według dawnych pomiarów została uznana za najwyższy szczyt Gór Bardzkich, który jest zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Sudetów. Dawne niemieckie nazwy to Glatzenberg, Glatsenkoppe. Według nowszych pomiarów szczyt ma wysokość 757 m (a nie jak początkowo podawano 765 m) i jest niższy od pobliskiej Szerokiej Góry (766 m). Należy do głównego grzbietu Gór Bardzkich, stanowiąc jego zwornik (rozróg), z odchodzącymi w czterech kierunkach grzbietami. Na południe odchodzi główny grzbiet przez Jelenią Kopę (747 m), Grodzisko (730 m) i Podzamecką Kopę (615 m) do Przełęczy Kłodzkiej (483 m), gdzie łączy się z Górami Złotymi. Na północ odchodzi główny grzbiet przez Gajnik (747 m), Ostrą Górę (752 m), Przełęcz Łaszczową (592 m) i Łaszczową (622 m), gdzie się rozgałęzia na kilka ramion. Na południowy zachód, w stronę Kłodzka, odchodzi najdłuższy grzbiet z Jedlakiem (658 m), Owczym Zboczem (615 m), Obszerną (573 m), Kostrą (491 m) i Szyndzielnią (405 m). Najkrótszy grzbiet z Szeroką Górą odchodzi na wschód, w stronę wsi Laski. Przez szczyt przechodzi żółty szlak turystyczny z Kłodzka, który kilkadziesiąt metrów dalej na przełęczy spotyka się ze szlakiem niebieskim, prowadzący z Przełęczy Kłodzkiej na południu na Przełęcz Łaszczową na północy. W 2020 roku na Kłodzkiej Górze wybudowano wysoką na ponad 30 metrów wieżę widokową. | | |
709 | Szeroka G. (G. Bardzkie) | 766 | Przez aktualne źródła jest uznawana za najwyższy szczyt Gór Bardzkich, ponieważ dokładniejsze pomiary wykazały, że jest wyższa od Kłodzkiej Góry. Szeroka jest zaliczana do Diademu Polskich Gór. Na szczyt prowadzi z Kłodzka żółty szlak przechodzący przez Kłodzką Górę i przełęcz pod Kłodzką Górą. | | |
710 | Bardzka G. (G. Bardzkie) | 593 | Szczyt w północno-zachodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, nad Przełomem Bardzkim, na południowy wschód od Barda, inna nazwa to Kalwaria. Jest to góra o kopulastym kształcie i stromych zboczach, z wyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem. Góruje nad Przełomem Bardzkim i Bardem, do których opada bardzo stromym zboczem ze skalnym Obrywem Bardzkim. Wydzielona jest głębokimi dolinami potoków: Srebrnika od zachodu, Bratniaka od południowego wschodu, Węglówki od południowego zachodu. Na północny wschód od szczytu ciągnie się grzbiet z Kurzyńcem, w stronę północnego zachodu odchodzi najdłuższe ramię z Kozłem i Broną, a w stronę południa za płytką przełęczą ciągnie się wąski, właściwy Grzbiet Wschodni z Jodłową. Na szczycie znajduje się barokowa kaplica górska NMP z 1619 roku ze skromnym wyposażeniem, wzniesiona w miejscu, w którym według wierzeń w 1400 roku miała się objawić Matka Boża Płacząca. Całą górę oplata gęsta sieć dróg i ścieżek. Na zboczu znajdują się ruiny średniowiecznego zamku, który powstał prawdopodobnie w końcu XIII lub na początku XIV wieku. | | |
711 | Pradziad (Jesioniki, CZ) | 1491 | Pradziad (czes. Praděd, niem. Altvater) - najwyższy szczyt w paśmie Wysokiego Jesionika (czes. Hrubý Jeseník) oraz w całych Sudetach Wschodnich. Na górze znajduje się wieża retransmisyjna RTV o wysokości 146,5 m. Początkowo miała 162 m, ale po wymianie anteny nadajnika w 1993 roku jej wysokość jest niższa. Zbudowano w niej przeszklony taras widokowy, na który można wjechać szybkobieżną windą. | | |
712 | Biskupia Kopa (G. Opaw.) | 890 | Najwyższy szczyt w polskiej części Gór Opawskich (czes. Zlatohorská vrchovina), zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Sudetów Polskich oraz Korony Polski (jako najwyższy w województwie opolskim), czes. Biskupská kupa, niem. Bischofskoppe. Na szczycie stoi kamienna wieża widokowa o wysokości 18 m (zbudowana w 1898 roku), pod szczytem znajduje się Schronisko PTTK Pod Biskupią Kopą. Szczyt stanowi węzeł szlaków - przechodzi tamtędy czerwony Główny Szlak Sudecki, na tym odcinku prowadzący z położonej na południowym wschodzie wsi Pokrzywna na graniczną grań, a potem schodzący na północ do wsi Jarnołtówek. Schronisko znajduje się na wschód od tego odcinka szlaku - należy zejść nieco w dół drogą. Do schroniska od strony polskiej dochodzą żółty i zielony szlak. Od strony czeskiej od zachodu można dojść na szczyt zielonym lub niebieskim szlakiem z miasta Zlate Hory, a dość wygodne jest dojście zielonym szlakiem od południa z przełęczy Petrovy boudy (706 m), przez którą przechodzi czeska droga 457 i można tu zaparkować samochód. | | |
713 | Poprzeczna (G. Op., CZ) | 975 | Příčný vrch (pol. Góra Poprzeczna) - najwyższy szczyt w paśmie Gór Opawskich (czes. Zlatohorská vrchovina), położony w Czechach, w Sudetach Wschodnich. Góra jest zaliczana do Korony Sudetów. | | |
714 | Srebrna Kopa (G. Opaw.) | 785 | Graniczny szczyt w Górach Opawskich, czes. Velká Stříbrná. Jest drugą co do wysokości górą polskiej części Gór Opawskich (czes. Zlatohorská vrchovina). Nazwa związana jest z poszukiwaniami srebra na stokach góry. | | |
715 | Ondrejnik (BŚM, CZ) | 890 | Szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Czechach, na południe od miasta Frydek Mistek, czes. Ondřejník | | |
716 | Radhost (BŚM, CZ) | 1129 | Szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Czechach, według podań miejsce kultu Radogosta, czes. Radhošť, pol. Radhoszcz. Na górze znajduje się krzyż z 1805 roku, kaplica pw. śś. Cyryla i Metodego oraz 46-metrowy maszt telewizyjny. | | |
717 | Radegast (BŚM, CZ) | 1105 | Szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Czechach, ok. 1 km na południowy zachód od przełęczy Pustevny i ok. 2,5 km na południowy wschód od szczytu Radhošť. Nazwa góry pochodzi do słowiańskiego boga płodności i obfitości Radogosta, którego posąg znajduje się na szczycie. | | |
718 | Knehyne (BŚM, CZ) | 1256 | Kněhyně - szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim | | |
719 | Smrek (BŚM, CZ) | 1278 | Szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Czechach, czes. Velký Smrk, Smrk. Położony jest między miejscowościami Ostravice i Čeladná. | | |
720 | Łysa Góra (BŚM, CZ) | 1323 | Najwyższy szczyt Beskidu Śląsko-Morawskiego, czes. Lysá hora. Na górze znajduje się maszt. | | |
721 | Travny (BŚM, CZ) | 1203 | Szczyt w centralnej części Beskidu Śląsko-Morawskiego, czes. Travný | | |
722 | Jaworowy (BŚM, CZ) | 1032 | Szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim, czes. Javorový | | |
723 | Ostry (BŚM, CZ) | 1044 | Szczyt w Beskidzie Śląsko-Morawskim, na zboczach znajduje się rezerwat Čerňavina, czes. Ostrý | | |
724 | Wielki Krywań (MF, SK) | 1709 | Najwyższy szczyt Małej Fatry na Słowacji, słow. Veľký Kriváň. Masyw Wielkiego Krywania znajduje się w głównej grani Małej Fatry Krywańskiej, pomiędzy szczytem Pekelník (1609 m) i przełęczą Snilovské sedlo (1524 m) oddzielającą go od Chleba (drugiego co do wysokości szczytu Małej Fatry). | | |
725 | Mały Krywań (MF, SK) | 1671 | Drugi co do wysokości szczyt w paśmie górskim Mała Fatra na Słowacji, słow. Malý Kriváň. Wznosi się w głównym grzbiecie tzw. Małej Fatry Krywańskiej, pomiędzy Koniarkami na wschodzie a masywem Suchego na zachodzie. | | |
726 | Wielki Rozsutec (MF, SK) | 1610 | Jeden z najwyższych i chyba najbardziej charakterystyczny szczyt w tzw. Krywańskiej części Małej Fatry, słow. Veľký Rozsutec | | |
727 | Czantoria Mała (BŚ) | 865 | Szczyt w głównym grzbiecie Pasma Czantorii w Beskidzie Śląskim, niecałe 3 km na północny zachód od Wielkiej Czantorii | | |
728 | Czantoria Wielka (BŚ) | 995 | Szczyt graniczny w Beskidzie Śląskim ponad Ustroniem, inaczej Wielka Czantoria, czes. Velká Čantoryje. Pod górę można wjechać wyciągiem krzesełkowym, przy górnej stacji znajduje się maszt. Na samym szczycie stoi wieża obserwacyjna. Czantoria Wielka zaliczana jest do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Pasma Stożka i Czantorii. | | |
729 | Soszów Wielki (BŚ) | 885 | Szczyt w Beskidzie Śląskim ponad Wisłą, na który można wyjechać wyciągiem krzesełkowym. Leży na granicy z Czechami, czes. Velký Šošov. Pod szczytem znajduje się schronisko. | | |
730 | Cieślar (B. Śląski) | 920 | Pokryty polanami szczyt w Beskidzie Śląskim, w głównym grzbiecie pasma Czantorii i Stożka, położony między Wielkim Soszowem a Małym Stożkiem | | |
731 | Stożek Wielki (B. Śląski) | 978 | Szczyt w Paśmie Czantorii w Beskidzie Śląskim ponad Wisłą, na który można wyjechać wyciągiem krzesełkowym. Pod szczytem znajduje się schronisko. Jest trzecim co do wysokości (po Wielkiej Czantorii i Kiczorach) szczytem w wododziale Wisły i Odry. Leży na granicy z Czechami, czes. Velký Stožek. | | |
732 | Równica (B. Śląski) | 884 | Popularna góra ponad Ustroniem w Beskidzie Śląskim. Pod szczyt można podjechać samochodem, znajduje się tam schronisko i karczmy. | | |
733 | Orłowa (B. Śląski) | 813 | Góra w Beskidzie Śląskim, w północnej części Pasma Równicy, między Ustroniem i Wisłą | | |
734 | Trzy Kopce Wiśl. (BŚ) | 810 | Szczyt w paśmie Równicy w Beskidzie Śląskim, dawniej Malinka. Nazwa góry pochodzi od jej położenia na styku trzech miejscowości: Ustronia, Wisły i Brennej, których granice były oznaczane kamiennymi kopcami. Obok szczytu znajduje się przytulisko Telesforówka - sympatyczny lokal gastronomiczny, obok którego stoi pomalowany na różowo Volkswagen Garbus. Z łąki na Trzech Kopcach rozciągają się piękne widoki na północ - od masywu Czantorii, przez Dolinę Wisły, wystający nad Orłową wierzchołek Równicy, Dolinę Brennicy z Pasmem Klimczoka, aż po najwyższe szczyty Beskidu Śląskiego - Skrzyczne i Baranią Górę. | | |
735 | Smrekowiec (B. Śląski) | 835 | Niewybitny szczyt w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, wznoszący się w bocznym pasemku Równicy, inna nazwa to Smerekowiec | | |
736 | Czupel (NO, B. Śląski) | 882 | Szczyt w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, który jest świetnym punktem widokowym. Niedaleko od wierzchołka prowadzi zielony szlak turystyczny, na szczyt można dojść ścieżką. | | |
737 | Barania Góra (B. Śląski) | 1220 | Drugi najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego (po Skrzycznem). Na wierzchołku znajduje się wieża widokowa. Z zachodnich zboczy Baraniej Góry wypływa Wisła - największa rzeka w Polsce. | | |
738 | Magurka Wiślańska (BŚ) | 1140 | Kulminacja trzech grzbietów górskich w Beskidzie Śląskim: od strony Baraniej Góry, Magurki Radziechowskiej i Skrzycznego | | |
739 | Magurka Radziech. (BŚ) | 1108 | Magurka Radziechowska - istotny szczyt zwornikowy w Beskidzie Śląskim, stanowiący złączenie trzech grzbietów: od strony Ostrego, Węgierskiej Górki i Magurki Wiślańskiej. Na wschodnim zboczu (w stronę szczytu Cebula) rozciąga się Hala Radziechowska. | | |
740 | Cebula (B. Śląski) | 1035 | Góra w Beskidzie Śląskim w grzbiecie prowadzącym z Węgierskiej Górki na Magurkę Radziechowską | | |
741 | Glinne (B. Śląski) | 1034 | Góra w Beskidzie Śląskim, przez którą przechodzi Główny Szlak Beskidzki, konkretnie odcinek czerwonego szlaku, prowadzącego z Węgierskiej Górki na Magurkę Radziechowską, Magurkę Wiślańską i Baranią Górę | | |
742 | Zielony Kopiec (BŚ) | 1152 | Skalisty szczyt w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, położony między Malinowską Skałą i Magurką Wiślańską. Jest jednocześnie kulminacją wznoszącego się z Wisły grzbietu Cieńkowa. Inne nazwy to Kopiec Cieńków lub Kopiec Cienków. | | |
743 | Malinowska Skała (BŚ) | 1152 | Zwornikowy szczyt w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim z ciekawymi formami skalnymi na szczycie. Ku północnemu zachodowi biegnie od tej kulminacji grzbiet przez Malinów ku Przełęczy Salmopolskiej, ku południu - grzbiet w stronę Baraniej Góry. Na północ odchodzi od Malinowskiej Skały grzbiet ku Skrzycznemu, a ku wschodowi wybiega krótki grzbiet Kościelca. Przez szczyt przechodzi zielony szlak turystyczny na Skrzyczne, początek ma również czerwony szlak, schodzący przez Malinów na Przełęcz Salmopolską. Na południe od szczytu odchodzi niebieski szlak łącznikowy oraz żółty, który schodzi na wschód do Doliny Zimnika. | | |
744 | Skrzyczne (B. Śląski) | 1257 | Najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Pasma Baraniej Góry, zwanego również Pasmem Wiślańskim. Na górze znajduje się 87-metrowy maszt oraz schronisko turystyczne. Na szczyt można wjechać ze Szczyrku 4-osobową kanapową koleją linową z przesiadką na Hali Jaworzyna. Prowadzi tu kilka szlaków turystycznych - niebieski i zielony z północy ze Szczyrku, zielony od strony południowo-zachodniej (Barania Góra, Malinowska Skała) oraz niebieski ze strony południowo-wschodniej - z początku Doliny Zimnika. Na północnych zboczach Skrzycznego w kierunku Szczyrku zbudowano popularny ośrodek narciarski z wieloma trasami. Położona na zachód od wierzchołka Skrzycznego Hala Skrzyczeńska jest połączona trasami z pobliskim Małym Skrzycznem (1211 m) i Zbójnicką Kopą, leżącą na grani bardziej na wschód, w stronę wierzchołka Skrzycznego. W 2022 roku na Skrzycznem wybudowano pomnik żaby, który nawiązuje do historii nazwy góry. Według zapisków Andrzeja Komonieckiego, który był wójtem żywieckim i kronikarzem na przełomie XVII i XVIII wieku, pomiędzy Małym Skrzycznem i Skrzycznem istniał kiedyś staw zamieszkały przez liczne żaby, których skrzeczenie skłoniło miejscowych do nadania górze nazwy Skrzyczne. | | |
745 | Małe Skrzyczne (BŚ) | 1211 | Szczyt w Beskidzie Śląskim, znajdujący się w grzbiecie między Skrzycznem i Malinowską Skałą. Przez wierzchołek przechodzi zielony szlak turystyczny, znajduje się tu górna stacja Ośrodka Narciarskiego Czyrna-Solisko. Na północnym zboczu Małego Skrzycznego rozciąga się Hala Skrzyczeńska. Pomiędzy Skrzycznem i Małym Skrzycznem znajduje się niewybitny wierzchołek Zbójnicka Kopa (1205 m), na której w 2018 roku zbudowano górną stację wyciągu narciarskiego. | | |
746 | Kopa Skrzyczeńska (BŚ) | 1189 | Kopulaste wzniesienie w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, położone między Małym Skrzycznem i Malinowską Skałą. Przez wierzchołek przechodzi zielony szlak turystyczny. | | |
747 | Malinów (B. Śląski) | 1115 | Płaskie, rozległe wzniesienie w Paśmie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, w grzbiecie biegnącym od Malinowskiej Skały ku Przełęczy Salmopolskiej. Przez szczyt przechodzi czerwony szlak turystyczny. W południowo-wschodnim zboczu znajduje się Jaskinia Malinowska, która jest dostępna dla turystów do wygodnego zwiedzania (wystarczy mieć latarkę). | | |
748 | Kotarz (B. Śląski) | 974 | Góra w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, najwyższe na odcinku między Przełęczą Salmopolską a przełęczą Karkoszczonka. Nazwa pochodzi od miejsca kocenia się owiec. Na szczycie znajduje się niewysoki maszt. | | |
749 | Hyrca (B. Śląski) | 929 | Szczyt w głównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, między Kotarzem na południowym zachodzie a Beskidkiem na północnym wschodzie. Przez szczyt przechodzi czerwony szlak turystyczny im. Stanisława Huli. Inna nazwa tego szczytu to Beskid Mały. | | |
750 | Beskid (Biła, BŚ) | 860 | Góra w Beskidzie Śląskim ponad osiedlem Biła w Szczyrku, na południe od przełęczy Karkoszczonka. Na jej zboczu w głębi doliny zbudowano popularny ośrodek narciarski Beskid Sport Arena. Na wschodnim zboczu nad centrum Szczyrku istnieje dawny stok slalomowy Beskidek, obecnie nieużywany. Przełęcz Karkoszczonka (729 m) stanowi najniższy punkt łączący Szczyrk z Brenną (konkretnie osiedlem Brenna Bukowa). Pod przełęczą od strony Biłej istnieje popularne schronisko Chata Wuja Toma. | | |
751 | Horzelica (B. Śląski) | 797 | Najwyższe wzniesienie w grzbiecie Starego Gronia w Beskidzie Śląskim. Od Starego Gronia (792 m) oddzielona jest charakterystyczną przełączką z zabudowaniami i kapliczką. | | |
752 | Biały Krzyż (B. Śląski) | 940 | Szczyt o słabo zaznaczonym wierzchołku, wznoszący się w Beskidzie Śląskim, około 500 m na północ od Przełęczy Salmopolskiej (934 m). Jest ważne komunikacyjnie miejsce, ze względu na drogę 942, łączącą Wisłę i Szczyrk. Przy przełęczy znajduje się zajazd oraz ośrodek narciarski, jeden z najdłużej działających zimą w Beskidach, ze względu na dużą wysokość i dobre warunki śniegowe. | | |
753 | Klimczok (B. Śląski) | 1117 | Najwyższy szczyt północnej części Beskidu Śląskiego. Na górze stoi maszt, a ze stoku Klimczoka roztacza się piękna panorama - przy dobrej pogodzie między Babią Górą i Pilskiem widać linię Tatr Wysokich. Szczyt jest oddzielony od pobliskiej Magury (1109 m) Przełęczą Kowiorek (1042 m), zwaną również Siodłem pod Klimczokiem lub Siodłem Klimczoka. Na zboczu Magury ponad przełęczą znajduje się schronisko PTTK Klimczok. Szczyt jest zaliczany do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Pasma Klimczoka. | | |
754 | Magura (B. Śląski) | 1109 | Szczyt ponad Kotliną Żywiecką w Beskidzie Śląskim. Jest to wydłużona i spłaszczona kulminacja, oddzielona od Klimczoka Przełęczą Kowiorek (1042 m), zwaną również Siodłem pod Klimczokiem lub Siodłem Klimczoka. Na zachodnim zboczu Magury i jednocześnie przed przełęczą znajduje się schronisko PTTK Klimczok, a powyżej niego - stacja GOPR. Grzbietem Magury prowadzi czerwony i żółty szlak turystyczny. Niedaleko rozejścia czerwonego i żółtego szlaku (około 100 m na północ od niego) znajdują się ruiny dawnego basenu kąpielowego. Na północno-wschodnim zboczu w stronę Bystrej można wyróżnić dwa nazwane załamania grzbietu - Lanckorona (751 m) oraz Rówień (601 m). Wschodnim grzbietem Magury prowadzi żółty szlak, który schodzi w kierunku Mesznej. Znajduje się tam popularna Chata na Groniu, na której jest zawieszona tablica z opisem szczytów, przygotowanym z użyciem aplikacji Polskie Góry. | | |
755 | Trzy Kopce (B. Śląski) | 1082 | Szczyt położony około 750 m na południowy zachód od Klimczoka w Beskidzie Śląskim. Na południowym stoku znajduje się Jaskinia w Trzech Kopcach (współrzędne: 49.733239, 18.985505), a na szczycie pozostały ruiny dawnego prywatnego schroniska z lat trzydziestych XX wieku. | | |
756 | Stołów (B. Śląski) | 1035 | Rozległe, spłaszczone wypiętrzenie grzbietu między Trzema Kopcami koło Klimczoka a Błatnią w Beskidzie Śląskim | | |
757 | Błatnia (B. Śląski) | 917 | Popularna góra w grupie Klimczoka w Beskidzie Śląskim, dawna nazwa Błotny lub Góra Błotna. Wznosi się na południe od Doliny Wapienicy, niecałe 4 km na zachód od Klimczoka (ramię z Trzema Kopcami i Stołowem) i jest zwornikiem dla biegnącego w kierunku zachodnim ramienia Wielkiej Cisowej, Małego Cisowego, Czupla, Łazka i Zebrzydki oraz dla odgałęziającej się ku północy rosochy Przykrej, Wielkiej Polany, Kopanego i Palenicy. Pod szczytem na wschód ciągnie się polana z panoramicznym widokiem, a nieco niżej w lesie, na południowy zachód znajduje się Schronisko PTTK na Błatniej, wybudowane w latach 1925-1926. W najwyższym punkcie polany znajduje się kopczyk z betonową konstrukcją, która wygląda jak bunkier, ale stanowi zbiornik wody dla schroniska. | | |
758 | Wysokie (B. Śląski) | 756 | Szczyt w północnej części Beskidu Śląskiego, w paśmie Błotnego. Przez szczyt przechodzi niebieski szlak prowadzący z Wapienicy na Błatnią. Niedaleko szczytu, po skręceniu ze szlaku niebieskiego w kierunku Borowiny znajduje się Uroczysko Kultowe z XVII wieku, w którym odbywały się tajne nabożeństwa i śluby ewangelickie. W miejscu tym na kształt amfiteatru wyciosane jest kilkanaście kamiennych stopni, które pomieścić mogły około 500 osób. | | |
759 | Palenica (B. Śląski) | 688 | Stroma góra ponad Jaworzem w Beskidzie Śląskim. 200 m na południowy zachód od Palenicy znajduje się wyższy o zaledwie 2 m wierzchołek Kopany, przez który przechodzi niebieski szlak turystyczny. | | |
760 | Bucznik (B. Śląski) | 683 | Szczyt w północnej części Beskidu Śląskiego, stanowiący zakończenie górskiego ramienia Wielkiej Polany w paśmie Błotnego. Wznosi się od wschodu nad Jaworzem Nałężem. | | |
761 | Wielka Polana (BŚ) | 787 | Wydłużone, rozległe wzniesienie w północnej części Beskidu Śląskiego, w paśmie Błotnego | | |
762 | Górka (Pog. Ciesz.) | 474 | Niewysoka góra w Górkach Wielkich na Pogórzu Cieszyńskim, u podnóża Beskidu Śląskiego. Na północ od Górki, ponad wsią Grodziec, znajduje się wzgórze o nazwie Goruszka (365 m), które jest dobrze widoczne z drogi S52 Cieszyn - Bielsko-Biała. | | |
763 | Zebrzydka (B. Śląski) | 577 | Niewysoka górka w kształcie kopca w Górkach Wielkich w Beskidzie Śląskim. Inne nazwy: Rzebrzydka, Rzebrzyczka lub Rzybrzyczka. | | |
764 | Czupel (Cisowy, BŚ) | 736 | Szczyt Beskidzie Śląskim, leżący w grzbiecie ciągnącym się na południowy wschód od Górek Wielkich: Zebrzydka, Łazek, Czupel, Mały Cisowy, Wielka Cisowa, Błatnia | | |
765 | Mały Cisowy (B. Śląski) | 829 | Szczyt w Beskidzie Śląskim, położony w grzbiecie między Górkami Wielkimi i Błatnią (tzw. pasemko Błatniej). Inna nazwa to Mała Cisowa. | | |
766 | Szyndzielnia (B. Śląski) | 1028 | Szczyt w Beskidzie Śląskim, najwyższa góra ponad miastem Bielsko-Biała. Pod szczytem znajduje się schronisko oraz wieża obserwacyjna. Na zboczach Szyndzielni można wyróżnić dawny stok narciarski o nazwie Sahara. Na szczyt można wjechać koleją gondolową. Inne dawne nazwy to Szędzielnia lub Gaciok, a niem. Kamitzerplatte, Kamnitzerplatte - od nazwy niemieckiej leżącej u podnóża góry Kamienicy (Kamnitz) oraz dzielnicy Bielska (Bielitz) o tej samej nazwie. | | |
767 | Szyndzielnia (kolej, BŚ) | 959 | Górna stacja kolei linowej z Bielska-Białej na Szyndzielnię. Obok budynku stoi maszt i wieża widokowa. | | |
768 | Cuberniok (B. Śląski) | 735 | Szczyt położony w północnym grzbiecie Szyndzielni w Beskidzie Śląskim, inne nazwy to Cyberniok, Koziniec. Od północnego zbocza Szyndzielni oddziela go Przełęcz Dylówki (720 m), na którą prowadzi niebieski szlak spod dolnej stacji kolei gondolowej na Szyndzielnię oraz przechodzą dwa szlaki prowadzące spod Dębowca na Szyndzielnię - zielony i czerwony. | | |
769 | Dębowiec (B. Śląski) | 536 | Niewysoka góra w Beskidzie Śląskim nad miastem Bielsko-Biała. Zalesiony szczyt o wysokości 686 m znajduje się wyżej w lesie, natomiast bardziej charakterystycznym punktem jest szczyt polany o wysokości 536 m, na który można wjechać wyciągiem krzesełkowym. Znajduje się tam również schronisko turystyczne. | | |
770 | Kołowrót (B. Śląski) | 798 | Dwuwierzchołkowy szczyt w Beskidzie Śląskim między Kozią Górą (686 m) i Szyndzielnią (1028 m). Wznosi się na wschód od przełęczy Kołowrót (770 m), oddzielającej go od Szyndzielni, natomiast od Koziej Góry oddziela go Przełęcz Kozia (Sipa, 608 m). Grzbietem Kołowrotu przechodzi żółty szlak turystyczny. Dwa wypiętrzenia oddziela płytkie siodło, nieco wyższy jest wschodni wierzchołek. | | |
771 | Kozia Góra (B. Śląski) | 686 | Popularna wśród mieszkańców Bielska-Białej niewysoka góra w Beskidzie Śląskim, zwana również Stefanką. Posiada dwa wierzchołki, nieco wyższy jest zachodni. Od położonego na zachód Kołowrotu (798 m) oddziela ją Przełęcz Kozia (Sipa, 608 m), od położonej na wschód Równi (610 m) - płytka Przełęcz pod Równią (598 m). Pod szczytem Koziej Góry znajduje się schronisko Stefanka. Przez szczyt przechodzi niebieski szlak turystyczny, który łączy się z innymi szlakami - od zachodu: żółtym, zielonym i czerwonym. Na zboczach Koziej Góry zbudowano wiele tras MTB i jest to bardzo popularne miejsce wśród rowerzystów. Na terenie schroniska znajduje się tablica z opisami szczytów, przygotowana z użyciem aplikacji Polskie Góry. | | |
772 | Równia (B. Śląski) | 610 | Niewysoka góra w Beskidzie Śląskim o spłaszczonym wierzchołku, rozpoczynająca grzbiet Równia - Kozia Góra (686 m) - Kołowrót (798 m) - Szyndzielnia (1028 m) i jednocześnie stanowiąca północno-wschodnie zakończenie części Pasma Baraniej Góry. Zarówno północne, jak i południowe stoki góry znajdują się w granicach administracyjnych Bielska-Białej i wchodzą w skład Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego Cygański Las. U wschodnich podnóży Równi wznoszą się zabudowania Specjalistycznego Zespołu Chorób Płuc i Gruźlicy w Bystrej, popularnie nazywanego Sanatorium. Na stoku północno-wschodnim góry znajduje się czynna skocznia narciarska miejscowego klubu LKS Klimczok Bystra. | | |
773 | Trzy Lipki (BB) | 386 | Wzgórze na Pogórzu Śląskim w obrębie miasta Bielsko-Biała. Na szczycie znajduje się 40-metrowy krzyż. | | |
774 | Łysa Góra (B. Mały) | 660 | Zalesiony szczyt w Grupie Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym, położony ponad dzielnicą Straconka w Bielsku-Białej. Jest najdalej na zachód wysuniętym szczytem Beskidu Małego. Stanowi zakończenie grzbietu, który odchodzi na zachód (potem skręca na północy zachód) od szczytu Magurki Wilkowickiej i przez wypiętrzenie Rogacz (828 m), Łysą Przełęcz (570 m) i Łysą Górę opada do Leszczyn i Mikuszowic Krakowskich - dzielnic Bielska-Białej. | | |
775 | Gaiki (B. Mały) | 816 | Szczyt w Beskidzie Małym ponad dzielnicami Lipnik i Straconka w Bielsku-Białej. Rozpoczyna ciągnący się na wschód masyw Gaiki - Kopce - Groniczki - Hrobacza Łąka. Wierzchołek o wysokości 816 m jest słabo zaznaczony i znajduje się na zachód od punktu rozgałęzienia szlaków turystycznych (808 m). | | |
776 | Kopce (B. Mały) | 826 | Szczyt w Beskidzie Małym w grani Gaiki - Groniczki - Hrobacza Łąka, położony między Gaikami i Groniczkami. Na południowym zboczu znajduje się Polana Anulki pod Kopcami. | | |
777 | Groniczki (B. Mały) | 833 | Inna nazwa Groniczek - kulminacja grani Gaiki - Hrobacza Łąka w Beskidzie Małym w Grupie Magurki Wilkowickiej. Na wschód od szczytu znajduje się Przełęcz u Panienki (739 m), na południowy zachód - grzbiet Kopców z kulminacją 826 m oraz Gaiki (816 m). | | |
778 | Hrobacza Łąka (B. Mały) | 828 | Góra w Beskidzie Małym wznosząca się nad Kozami. Znajduje się w głównym grzbiecie Grupy Magurki Wilkowickiej, między przełęczą Przegibek a Bujakowskim Groniem. Na szczycie od 2002 roku stoi oświetlony nocą krzyż o wysokości aż 35 m, a pod szczytem znajduje się polana (łąka), przy której znajduje się schronisko turystyczne. Nazwa szczytu pochodzi prawdopodobnie od popularnego w okolicy nazwiska Chrobak i często spotyka się również pisownię Chrobacza Łąka. | | |
779 | Bujakowski Groń (BM) | 729 | Wznoszący się ponad Bujakowem szczyt w północnej części Grupy Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym. Znajduje się w jej głównym grzbiecie wznoszącym się na zachodnich brzegach Soły i jest najdalej na północ wysuniętym szczytem tej grupy. Na szczycie Bujakowskiego Gronia grzbiet zakręca w kierunku południowo-wschodnim i poprzez Zasolnicę opada do doliny Soły. Między podnóżami tego grzbietu i Żaru wybudowano na Sole Zaporę w Porąbce, za którą powstał sztuczny zbiornik wodny - Jezioro Międzybrodzkie. Na szczycie Bujakowskiego Gronia znajduje się kapliczka i informacją o szczycie i ławeczka. Na mapach można spotkać niepoprawnie zawyżoną wysokość Bujakowskiego Gronia - 749 m (prawidłowa to 729 m). | | |
780 | Sokołówka (B. Mały) | 853 | Szczyt w Grupie Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym. Znajduje się w głównym grzbiecie tej grupy, pomiędzy Magurką Wilkowicką (909 m) i przełęczą Przegibek (663 m). | | |
781 | Magurka Wilkow. (BM) | 909 | Popularna góra w Beskidzie Małym, na szczycie której znajduje się maszt oraz schronisko turystyczne. Wyrasta w głównym grzbiecie tzw. Grupy Magurki Wilkowickiej, między Czuplem i Sokołówką. Na zachód od Magurki Wilkowickiej odchodzi boczny grzbiet ze szczytami Rogacza i Łysej Góry. Na szczyt prowadzi wiele szlaków turystycznych, o wszystkich możliwych kolorach. | | |
782 | Czupel (B. Mały) | 930 | Najwyższy szczyt Beskidu Małego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór (jako najwyższy szczyt mikroregionu Grupy Magurki Wilkowickiej). Według starszych pomiarów miał wysokość 933 m, ale po dokładnej weryfikacji obniżono tę wartość o 3 metry. Na szczycie znajduje się miejsce wypoczynku z ławkami i stołami oraz zamykana skrzynka z pieczątką turystyczną. Przez wierzchołek Czupla przechodzi niebieski szlak turystyczny, prowadzący z Lipnika w Bielsku-Białej przez Gaiki (816 m), Przełęcz Przegibek (663 m), Magurkę Wilkowicką (909 m) i właśnie Czupel. Niebieski szlak schodzi potem na wschód na Przełęcz pod Czuplem (872 m), omija położony po drugiej stronie przełęczy Rogacz (898 m) i przez Suchy Wierch (781 m) schodzi w dół do Czernichowa i na zaporę w Tresnej. Na Przełęczy pod Czuplem niebieski szlak przecina się z czerwonym, którym można tu dotrzeć z południa z Łodygowic lub z północnego wschodu z Międzybrodzia Bialskiego. Popularną trasą jest niebieski szlak prowadzący z Przełęczy Przegibek (znajduje się tam spory parking) przez Magurkę Wilkowicką i dalej granią w kierunku południowo-wschodnim. W połowie drogi z Magurki na Czupel, niedaleko złączenia niebieskiego szlaku z czarnym, znajduje się Jaskinia Wietrzna Dziura, a nieco dalej na wschód rozciąga się szeroka polana, na szczycie której kiedyś znajdowało się schronisko Widok na Tatry, które spłonęło w 1966 roku i nigdy nie zostało odbudowane. Obecnie to miejsce nosi nazwę Polana Spalone. | | |
783 | Rogacz (B. Mały) | 898 | Szczyt Beskidu Małego, znajdujący się w jego zachodniej części położonej na zachód od doliny Soły. Jest to tzw. Grupa Magurki Wilkowickiej. Rogacz znajduje się w tym samym grzbiecie co najwyższy szczyt Beskidu Małego Czupel (najnowsze pomiary 930 m, wcześniej 933 m), w odległości 730 m (w linii prostej) na wschód od niego. Obydwa szczyty oddzielone są przełęczą Wysokie Siodło. Na Rogaczu grzbiet rozgałęzia się na dwie odnogi: południowo-wschodnią z Suchym Wierchem i północno-wschodnią, schodzącą do centrum Międzybrodzia Bialskiego. Obydwa grzbiety opadają na wschód do Jeziora Międzybrodzkiego. | | |
784 | Bukowski Groń (B. Mały) | 767 | Szczyt w Beskidzie Małym, znajdujący się w paśmie Bukowca, które na Błasiakówce odgałęzia się od głównego grzbietu Beskidu Małego i biegnie w zachodnim kierunku, do Jeziora Czanieckiego w Porąbce. Inna nazwa to Bukowiec. Południowym grzbietem Bukowskiego Gronia prowadzi zielony szlak turystyczny, a do kamiennego kopca na szczycie można dojść ścieżkami. Szczyt jest wypłaszczony i ciężko wyróżnić najwyższy wierzchołek - kopiec szczytowy usypano we wschodniej części. | | |
785 | Trzonka (B. Mały) | 729 | Szczyt w Beskidzie Andrychowskim w Beskidzie Małym, położony między Bukowskim Groniem i Przełęczą Bukowską. Inne nazwy to Szronka lub Czonka. Ze szczytowych polan roztaczają się widoki na wschód w stronę Potrójnej i na zachód w stronę Hrobaczej Łąki (charakterystyczny masyw z krzyżem na wierzchołku), Żaru (płaski szczyt ze zbiornikiem wodnym na górze). Dalej na wschód, około 400 m za Przełęczą Bukowską, przy zielonym szlaku, znajduje się murowana kapliczka i źródło wody pitnej. | | |
786 | Złota Góra (B. Mały) | 757 | Szczyt w masywie Porębskiego Gronia w Beskidzie Andrychowskim (wschodnia część Beskidu Małego). Na północnym stoku istnieje siarczane źródło oraz odkrywki wapienia. Z nazwą szczytu wiąże się legenda, że w jaskini Złotej Górki mieli swoją kryjówkę zbójnicy, chodzący na wyprawy na szczudłach, wzbudzając tym samym popłoch wśród miejscowej ludności. Podobno skarby zbójców do tej pory znajdują się w pieczarze na stokach Złotej Góry. | | |
787 | Jawornica (B. Mały) | 830 | Szczyt w Beskidzie Małym ponad Targanicami, znajdujący się w północno-zachodnim grzbiecie Potrójnej, oddzielającym dolinę Targaniczanki od doliny Bolęcinianki. Grzbietem prowadzi żółty szlak turystyczny. Na szczycie stoi metalowy krzyż ufundowany na pamiątkę śmierci czterech narciarzy z andrychowskiego Klubu Sportowego Beskid, którzy zginęli tragicznie na Babiej Górze w nocy z 14 na 15 lutego 1935. Kiedyś miejsce to stanowiło dobry punkt widokowy, obecnie jest porośnięte lasem. | | |
788 | Żar (B. Mały) | 761 | Popularny wśród narciarzy, paralotniarzy i szybowników szczyt w Beskidzie Małym. Na górze znajduje się zbiornik elektrowni szczytowo-pompowej, maszt oraz rozbudowana infrastruktura turystyczna. Na Żar można wjechać koleją linowo-terenową. | | |
789 | Kiczera (B. Mały) | 831 | Świetny punkt widokowy w Beskidzie Małym, z którego można popatrzeć z góry na taflę zbiornika na Górze Żar. Stanowi zwieńczenie grzbietu, który poprzez Żar (761 m) opada do Jeziora Międzybrodzkiego. Południowe stoki tego grzbietu opadają do doliny potoku Isepnica, północne do doliny potoku Wielka Puszcza, południowo-wschodnie do Przełęczy Isepnickiej (698 m) oddzielającej Kiczerę od Cisowej Grapy (810 m). | | |
790 | Jaworzyna (B. Mały) | 864 | Szczyt w Beskidzie Małym, położony w grzbiecie oddzielającym dolinę Kocierzanki od doliny Isepnicy, pomiędzy Kościelcem a Przełęczą Cisową | | |
791 | Kocierz (Szeroka, BM) | 884 | Szczyt w głównym grzbiecie Beskidu Małego, w jego części zwanej Beskidem Andrychowskim lub Górami Zasolskimi. Znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy przełęczą Przysłop Cisowy i Przełęczą Szeroką. Spotykane nazwy szczytu to Kocierz, Szeroka i Wielka Góra. | | |
792 | Wielki Cisownik (BM) | 853 | Stromo zwieńczony, zalesiony szczyt w zachodniej części Beskidu Andrychowskiego (Beskid Mały), inna nazwa to Wielka Cisowa Grapa. Główny wierzchołek jest zwornikiem trzech grzbietów: południowo-zachodni poprzez Maleckie, Jaworzynę i Stary Groń opada do Jeziora Żywieckiego, północno-zachodni poprzez Cisową Grapę, Przełęcz Isepnicką, Kiczerę i Żar opada do Jeziora Międzybrodzkiego, wschodni to główny grzbiet Beskidu Małego, biegnący przez Kocierz i Beskid do Przełęczy Kocierskiej i dalej na wschód. | | |
793 | Potrójna (B. Mały) | 887 | Panoramiczny, dwuwierzchołkowy (887, 883 m) szczyt w Beskidzie Andrychowskim (wschodnia część Beskidu Małego). Przez niższy, południowy wierzchołek, przechodzi czerwony szlak, prowadzący głównym grzbietem Beskidu Małego. Obydwa wierzchołki są zwornikami dla trzech grzbietów - wyższy rozgałęzia się na północno-zachodni grzbiet Jawornicy i północno-wschodni grzbiet Czarnego Gronia. Na południowym zboczu Potrójnej znajduje się charakterystyczna forma skalna Zbójeckie Okno. | | |
794 | Łamana Skała (B. Mały) | 929 | Drugi co do wysokości (po Czuplu) szczyt Beskidu Małego, najwyższy w Beskidzie Andrychowskim. Znajduje się w Paśmie Łamanej Skały, przez które przebiega główny grzbiet Beskidu Małego. Ma dwa wierzchołki, z których niższy nosi nazwę Madohora i jest zwornikiem dla Pasemka Łysiny. Łamana Skała jest zaliczana do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Łamanej Skały i Beskidu Andrychowskiego. | | |
795 | Leskowiec (B. Mały) | 922 | Szczyt we wschodniej części Beskidu Małego, w Paśmie Łamanej Skały, inna zwyczajowa nazwa to Beskid. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma, między Groniem Jana Pawła II (890 m), oddzielony od niego płytką Przełęczą Midowicza, a Potrójną (847 m), oddzielony od niej przełęczą Beskidek (805 m). Na szczycie znajduje się drewniany krzyż i wiata, a z polany rozciągają się ładne widoki na południe. Pod szczytem pobliskiego Gronia Jana Pawła II znajduje się schronisko PTTK Leskowiec. | | |
796 | Gancarz (B. Mały) | 802 | Szczyt we wschodniej części Beskidu Małego. Znajduje się w północno-zachodnim grzbiecie Gronia Jana Pawła II w Beskidzie Małym, pomiędzy Czubą a Czołem. | | |
797 | Magurka Ponikiewska | 820 | Trójwierzchołkowy szczyt we wschodniej części Beskidu Małego, w jego głównym grzbiecie opadającym od Gronia Jana Pawła II w stronę doliny rzeki Skawy. Inna nazwa to Królewizna. Znajduje się grzbiecie między Groniem Jana Pawła II a Żarem (678 m), na granicy miejscowości Ponikiew i Jaszczurowa. Od najwyższego jego wierzchołka (820 m) w południowo-wschodnim kierunku odchodzi dość długi grzbiet Makowej Góry, który niżej zakręca w północno-wschodnim kierunku i kończy się wzniesieniem Jedlicznika nad Skawą. Pomiędzy grzbietem tym, a głównym grzbietem Beskidu Małego znajduje się dolina potoku Jaszczurówka. Od najniższego wierzchołka (791 m) odchodzi w południowo-wschodnim kierunku grzbiet Jaszczurowej Góry tworzący prawe zbocza doliny Jaszczurówki. | | |
798 | Wlk. Gibasów Groń (BM) | 890 | Najwyższy szczyt w Paśmie Łysiny, zaliczanym do Pasma Łamanej Skały w Beskidzie Małym. | | |
799 | Kucówki (B. Mały) | 832 | Szczyt w Paśmie Łysiny w Beskidzie Małym. Jest drugim co do wysokości szczytem tego pasma (po Wielkim Gibasów Groniu). Znajduje się w środkowej części pasma, między szczytem Nad Płone (770 m) a Czarnymi Działami. | | |
800 | Łysina (B. Mały) | 779 | Szczyt w Paśmie Łysiny w Beskidzie Małym, inne nazwy to Ścieszków Groń lub Ściszków Groń. Znajduje się pomiędzy Gugów Groniem (759 m) a Kucówkami (833 m). Na polanie na południe od szczytu znajduje się taras widokowy, z którego roztaczają się wspaniałe widoki na Beskid Żywiecki. Na wschód od szczytu (ścieżka prowadzi na południe od zielonego szlaku) znajduje się grupa skał zwana Zamczyskiem, a w nim Jaskinia Lodowa. Jest to najniżej w Polsce położona jaskinia, w której w okresie letnim występuje lód. | | |
801 | Wielka Racza (B. Żyw.) | 1236 | Najwyższy szczyt grupy Wielkiej Raczy (Worka Raczańskiego) w Beskidzie Żywieckim, zaliczany do Diademu Polskich Gór, słow. Veľká Rača. Na szczycie znajduje się schronisko turystyczne. | | |
802 | Przegibek (Bania, BŻ) | 1124 | Góra w Beskidzie Żywieckim (słow. Kysucké Beskydy), na którym granica polsko-słowacka zakręca pod kątem prostym, słow. Priehybok. Znajduje się w grupie Wielkiej Raczy, pomiędzy szczytem Majów (słow. Majov grúň, 1135 m) a Kikulą (1119 m), od której oddzielony jest przełęczą Pod Banią. Na przełęczy pod Przegibkiem znajduje się schronisko. | | |
803 | Oszust (B. Żyw.) | 1155 | Szczyt w Beskidzie Żywieckim (Beskidy Orawskie na Słowacji), inna nazwa to Oszus, słow. Úšust. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy przełęczami Glinka i Przysłop, a dokładniej pomiędzy Równym Beskidem, od którego oddzielony jest Przełęczą pod Oszusem (950 m) i Kaniówką (952 m). Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. | | |
804 | Wielka Rycerzowa (BŻ) | 1226 | Szczyt należący do Grupy Wielkiej Raczy, położony w Beskidzie Żywieckim, słow. Rycierova hora. Przez szczyt przebiega Wielki Europejski Dział Wodny (między zlewiskiem Bałtyku i Morza Czarnego) oraz granica polsko-słowacka. | | |
805 | Muńcuł (B. Żyw.) | 1165 | Masyw górski w Beskidzie Żywieckim. Inne nazwy to Muńczoł, Muńcoł, dawniej też Menczoł. Znajduje się w Grupie Wielkiej Raczy, w bocznym grzbiecie, który odgałęzia się na północ od Wielkiej Rycerzowej i poprzez Małą Rycerzową, Wiertalówkę, Kotarz, przełęcz Kotarz i Muńcuł ciągnie się aż do doliny Soły w Ujsołach. | | |
806 | Prusów (B. Żyw.) | 1010 | Szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Wznosi się w bocznym, północno-zachodnim grzbiecie Redykalnego Wierchu, który poprzez Prusów, Borucz i Palenicę ciągnie się do doliny Soły w Węgierskiej Górce. | | |
807 | Boraczy Wierch (BŻ) | 1244 | Szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w grzbiecie, który od Rysianki (1322 m) biegnie w północno-zachodnim kierunku poprzez Lipowski Wierch (1324 m) i Boraczy Wierch do Redykalnego Wierchu (1144 m). | | |
808 | Lipowski Wierch (BŻ) | 1324 | Szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w grzbiecie, który od Rysianki ciągnie się w północno-zachodnim kierunku do Redykalnego Wierchu i jest najwyższym szczytem w tym obszarze. Nazwa pochodzi od lip porastających niegdyś zbocze Lipowskiego Wierchu. | | |
809 | Rysianka (B. Żyw.) | 1322 | Szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Stanowi zwornik dla trzech grzbietów. Grzbietem południowo-wschodnim poprzez nienazwaną przełęcz łączy się z Trzema Kopcami w Grupie Pilska, w północnym kierunku poprzez przełęcz Pawlusia odbiega od niej grzbiet Romanki, a w południowo-zachodnim biegnie grzbiet przez Lipowski Wierch do Redykalnego Wierchu. Przez szczyt Rysianki nie prowadzi żaden szlak turystyczny, natomiast można do niego dojść ścieżką od strony wschodniej spod Schroniska PTTK na Hali Rysiance, położonego na wysokości 1290 m. To miejsce stanowi ważny węzeł szlaków. Spod szczytu Rysianki na zachodnim zboczu rozciąga się Hala Koziorka, z której są ładne widoki, głównie na Beskid Śląski. | | |
810 | Romanka (B. Żyw.) | 1366 | Najwyższy szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Posiada dwa wierzchołki, północny nosi nazwę Majcherkowa. Od sąsiedniej Rysianki oddziela ją Przełęcz Pawlusia (1176 m). | | |
811 | Trzy Kopce (B. Żyw.) | 1216 | Szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim (na Słowacji są Oravské Beskydy). Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Rysianką a Palenicą (Szyproniem, Brts). | | |
812 | Szyproń (B. Żyw.) | 1339 | Szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim (na Słowacji są Oravské Beskydy). Pierwotna nazwy to Szyproń, Syfon, Polonica, obecnie Palenica, słow. Brts. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Trzema Kopcami (1216 m) a Przełęczą Cudzichową (ok. 1300 m), oddzielającą Palenicę od Munczolika, zwanego też Sypurzeniem (1356 m). | | |
813 | Munczolik (B. Żyw.) | 1356 | Szczyt w Grupie Pilska w Beskidzie Żywieckim (na Słowacji są Oravské Beskydy). Inna nazwa to Sypurzeń, Szczawina. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego pomiędzy Kopcem (1391 m) a Przełęczą Cudzichową (ok. 1300 m), oddzielającą go od Palenicy (Szypronia, Brts, 1339 m). Przez Munczolik przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Północne stoki (polskie) opadają do doliny potoku Sopotnia, południowe do doliny słowackiego potoku Mutnianka. | | |
814 | Pilsko (B. Żyw., SK) | 1557 | Drugi po masywie Babiej Góry najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego. Główny wierzchołek jest położony w całości po stronie słowackiej, polski (graniczny) nosi nazwę Góra Pięciu Kopców (1542 m) i zalicza się go do Diademu Polskich Gór (jako najwyższy w polskiej części mikroregionu Grupy Pilska i Romanki) oraz Korony Polski (jako najwyższy w województwie śląskim). Na znajdującą się poniżej Halę Miziową można wjechać wyciągiem krzesełkowym, znajduje się tam również schronisko. | | |
815 | Mechy (B. Żyw., SK) | 1466 | Niższy wierzchołek masywu Pilska w Beskidzie Żywieckim, położony na Słowacji | | |
816 | Mędralowa (B. Żyw.) | 1169 | Szczyt znajdujący się w tzw. Grupie Mędralowej (lub Paśmie Mędralowej), na mapach i w przewodnikach turystycznych często zaliczanej do Beskidu Żywieckiego, jednak według regionalizacji Kondrackiego jest to Beskid Makowski. Po stronie słowackiej są to Oravské Beskydy. Mędralowa jest najwyższym szczytem Grupy Mędralowej i zarazem całego Beskidu Makowskiego, jeżeli trzymać się regionalizacji Kondrackiego. Znajduje się na granicy polsko-słowackiej, w grzbiecie pomiędzy Przełęczą Jałowiecką Północną (998 m) oddzielającą ją od Pasma Babiogórskiego, a przełęczą Głuchaczki (830 m) oddzielającą ją od Grupy Pilska. Grzbietem tym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny. Pomiędzy głównym wierzchołkiem Mędralowej a przełęczą Głuchaczki na mapach wyróżniany jest jeszcze mało wybitny szczyt Mędralowej Zachodniej (1024 m). Te wierzchołki są najdalej na północ wysuniętymi punktami na obszarze Słowacji. | | |
817 | Jałowiec (B. Żyw.) | 1111 | Szczyt Pasma Przedbabiogórskiego, które według regionalizacji Polski opracowanej przez Jerzego Kondrackiego należy do Beskidu Makowskiego, jednak według innych źródeł Pasmo Przedbabiogórskie dzieli się na Grupę Mędralowej, Pasmo Solnisk i Pasmo Jałowieckie, wszystkie zaliczając do Beskidu Żywieckiego. Jałowiec jest najwyższym szczytem Pasma Jałowieckiego i zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Znajduje się pomiędzy Czerniawą Suchą (1062 m), od której oddziela go Przełęcz Sucha (982 m), a Kolędówką (884 m), od której oddziela go płytka przełęcz Opaczne (879 m). | | |
818 | Mała Babia (B. Żyw.) | 1515 | Mała Babia Góra lub Cyl (słow. Malá Babia hora) jest jednym z wierzchołków masywu Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Od głównej części wyraźnie oddziela go Przełęcz Brona (1408 m). Mała Babia Góra jest uznawana za trzeci co do wysokości szczytem w całych polskich Beskidach (po Diablaku i Pilsku), jeżeli nie liczy się wschodnich przedwierzchołków Babiej Góry - Gówniaka i Kępy. | | |
819 | Babia Góra (B. Żyw.) | 1725 | Najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego, zaliczany do Korony Gór Polski. Jest najwyższym szczytem Beskidów Zachodnich i poza Tatrami najwyższym szczytem w Polsce, a drugim co do wybitności (po Śnieżce). Babią Górę zalicza się również do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Pasma Babiogórskiego. Inne nazwy to Diablak, Królowa Beskidów, a także bardziej potocznie Matka Niepogód lub Kapryśnica, ze względu na zmienną pogodę. We wschodnim grzbiecie schodzącym w stronę Przełęczy Krowiarki można wyróżnić szczyty: Gówniak (inaczej Wołowe Skałki, 1617 m), Kępa (1521 m) oraz Sokolica (1367 m). W zachodnim grzbiecie można wyróżnić Kościółek Wschodni i Kościółek Zachodni, natomiast od Małej Babiej Góry (inaczej Cylu, 1515 m) masyw jest oddzielony Przełęczą Brona (1408 m). W masywie Babiej Góry wytyczono liczne szlaki turystyczne. Najpopularniejszy czerwony Główny Szlak Beskidzki prowadzi z Przełęczy Lipnickiej (Krowiarki), na szczyt Babiej Góry, po czym schodzi na Przełęcz Brona i do schroniska na Markowych Szczawinach. Przełęcz Lipnicka jest połączona ze schroniskiem Markowe Szczawiny niebieskim szlakiem, od którego po drodze odchodzą na grzbiet dwa szlaki - zielony (Perć Przyrodników) i na sam szczyt żółty (trudna Perć Akademików). Z południa z Jabłonki na szczyt prowadzi zielony szlak, natomiast najpopularniejszy wśród Słowaków jest żółty szlak, wychodzący spod schroniska Slana voda. | | |
820 | Cyl Hali Śmiet. (BŻ) | 1298 | Szczyt w Beskidzie Żywieckim, w zachodniej części Pasma Policy. Nazwa pochodzi od dawniej istniejącej w szczytowych partiach Hali Śmietanowej. Na mapach czasem spotyka się nazwę Kiczorka, co jest mylące, ponieważ tak nazywa się również szczyt w północnym ramieniu. Cyl Hali Śmietanowej jest zwornikiem, gdyż od głównego grzbietu odchodzą dwa boczne - jeden na północ, w kierunku Kiczorki (1012 m), drugi na zachód, w stronę Mosornego Gronia (1047 m), a główna grań, którą prowadzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, zakręca w tym miejscu pod kątem prostym. | | |
821 | Polica (B. Żyw.) | 1369 | Najwyższy szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Dawniej szczyt nosił nazwę Police, co w języku wołoskim oznaczało półkę, na której w bacówce trzymano sery. Na szczycie znajduje się pomnik upamiętniający katastrofę lotniczą z 1969 roku. | | |
822 | Czyrniec (B. Żyw.) | 1328 | Szczyt w Paśmie Policy, należącym do Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w jego bocznym grzbiecie odbiegającym od Policy na południowy wschód, do Przełęczy Zubrzyckiej. | | |
823 | Okrąglica (B. Żyw.) | 1239 | Góra w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim. Na szczycie znajduje się maszt i kaplica, poniżej - schronisko na Hali Krupowej. | | |
824 | Chełm (B. Mak.) | 603 | Najwyższy szczyt Pasma Chełmu w Beskidzie Makowskim | | |
825 | Koskowa Góra (B. Mak.) | 867 | Najwyższy szczyt pasma Koskowej Góry w Beskidzie Makowskim. Wznosi się pomiędzy miejscowościami Bogdanówką a Bieńkówką. Na północ od wierzchołka zbudowano wysoki maszt. W południowym kierunku odchodzi od Koskowej Góry grzbiet, który poprzez wzniesienia Bargłowej Góry, Syrkówki i Magurki opada do doliny Krzczonówki. Koskowa Góra jest zaliczana do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Pasma Koskowej Góry, leżącego w nieformalnym regionie Beskidu Mysłowickiego. | | |
826 | Solnisko (Kotoń, BM) | 857 | Najwyższy szczyt w masywie Kotonia (to inna nazwa tej góry), należącym do Pasma Koskowej Góry | | |
827 | Zębalowa (B. Wysp.) | 858 | Rozległy masyw w Beskidzie Wyspowym, inne nazwy to: Zembalowa, Zębolowa, Golec, Klimas | | |
828 | Chełm (Myślenice, BM) | 614 | Wznoszący się nad Myślenicami szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny, zaliczany do Beskidu Wyspowego lub Makowskiego. Na północnym zboczu zbudowano stok narciarski z wyciągiem krzesełkowym. Na wschód od szczytu znajduje się wieża widokowa. Północno-zachodni grzbiet Chełmu opada poprzez zupełnie niewybitny i niski Gruszczyn (475 m) do doliny Raby, która w miejscu zwanym Luteranką dokonuje przełomu między Pasmem Lubomira i Łysiny a Plebańską Górą w Beskidzie Makowskim. | | |
829 | Łysina (B. Mak./Wysp.) | 891 | Drugi co do wysokości szczyt w Paśmie Lubomira i Łysiny (po Lubomirze, nie licząc pośrednich Trzech Kopców), które jest zaliczane do Beskidu Wyspowego lub Makowskiego | | |
830 | Lubomir (B. Mak./Wysp.) | 904 | Szczyt w Beskidzie Wyspowym, zaliczany do Korony Gór Polski, jako najwyższy w paśmie Beskidu Makowskiego. Należy również do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Lubomira i Łysiny, leżącego w nieformalnym regionie Beskidu Mysłowickiego. Dawna nazwa szczytu to Łysina, natomiast obecna pochodzi od nazwiska księcia Kazimierza Lubomirskiego, a nadano ją w 1932 roku w uznaniu jego zasług (w 1922 roku ofiarował państwu domek myśliwski i 10 ha lasu). Na szczycie znajduje się obserwatorium astronomiczne im. Tadeusza Banachiewicza, który w 1922 roku rozpoczął tutaj budowę małego obserwatorium. To pierwotne już nie istnieje, a obecne ukończono w 2007 roku. Przez szczyt Lubomira przechodzi czerwony Mały Szlak Beskidzki, prowadzący z zachodu od Schroniska PTTK na Kudłaczach (730 m) przez Łysinę (891 m), Trzy Kopce (894 m) na Lubomir. Ze szczytu czerwony szlak schodzi w kierunku południowym w stronę Węglówki. Na szczyt można również dojść zielonym szlakiem z położonej na wschodzie wsi Kobielnik. Przez przełęcz między pobliską Łysiną i Trzema Kopcami prowadzi żółty szlak, który łączy położony na południu Lubień z Dobczycami na północy. | | |
831 | Szczebel (B. Wysp.) | 977 | Wybitny szczyt w Beskidzie Wyspowym. Znajduje się tuż obok Zakopianki (S7) i wznosi się ponad miejscowościami: Mszana Dolna, Glisne, Tenczyn, Lubień i Kasinka Mała. | | |
832 | Lubogoszcz (B. Wysp.) | 968 | Wybitny szczyt górski w Beskidzie Wyspowym, znajdujący się pomiędzy Szczeblem, Śnieżnicą, Wierzbanowską Górą i grzbietem Czarnego Działu. Ma długi grzbiet, posiadający trzy wierzchołki: zachodni (Zapadliska - 766 m), środkowy (Lubogoszcz Zachodnia - 953 m) i wschodni, najwyższy - Lubogoszcz (968 m). Istnieją kontrowersje, jakiego rodzaju jest nazwa szczytu - męskiego (ten Lubogoszcz) czy żeńskiego (ta Lubogoszcz). Obie formy spotyka się równie często. Według strony poradniajezykowa.pl powinno się odmieniać w rodzaju żeńskim (jak Bydgoszcz) i tak też zostało to przyjęte w aplikacji Polskie Góry. | | |
833 | Luboń Wielki (B. Wysp.) | 1022 | Najwybitniejszy szczyt górski w Beskidzie Wyspowym, nazywany przez miejscowych Biernatką. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór. Od pobliskiego Szczebla oddziela go przełęcz Glisne. Na górze znajduje się schronisko oraz maszt radiowo-telewizyjny. W kierunku zachodnim od szczytu odchodzi długi grzbiet, w którym znajduje się Luboń Mały, dochodzi ono aż do Naprawy. Ze znajdującej się na tym ramieniu Polany Surówki, przy niebieskim szlaku, widoczna jest rozległa panorama Tatr, Gorców i Babiej Góry. | | |
834 | Ciecień (B. Wysp.) | 829 | Szczyt w Beskidzie Wyspowym, którego grzbiet przebiega południkowo, czym różni się od większości szczytów tego pasma | | |
835 | Śnieżnica (B. Wysp.) | 1006 | Zalesiony szczyt w Beskidzie Wyspowym, od pobliskiego Ćwilina oddzielony głęboką przełęczą Gruszowiec. Posiada trzy wierzchołki o praktycznie równej wysokości: główny, zwany Na Budaszowie, oraz położone na wschód od niego Wierchy i Nad Stambrukiem. | | |
836 | Ćwilin (B. Wysp.) | 1072 | Drugi co do wysokości szczyt Beskidu Wyspowego, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa Zwilling, czyli bliźniak (domyślnie sąsiedniej Śnieżnicy). | | |
837 | Jasień (B. Wysp.) | 1052 | Trzeci co do wysokości szczyt w Beskidzie Wyspowym (po Mogielicy i po Ćwilinie). Wznosi się ponad miejscowościami: Półrzeczki, Szczawa, Lubomierz i Łętowe. | | |
838 | Mogielica (B. Wysp.) | 1171 | Najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Na górze znajduje się wieża widokowa, którą po remoncie otwarto ponownie pod koniec 2022 roku. Na południowo-zachodnim zboczu Mogielicy znajduje się długa Polana Stumorgi, inaczej zwana Polaną Stumorgową lub Halą Stumorgową. Nazwa hali Stumorgi pochodzi od dawnej jednostki powierzchni - mórg (ok. 0,5 ha). Szczyt Mogielicy stanowi węzeł szlaków. Z Jurkowa na północnym zachodzie można dojść niebieskim szlakiem, z północy z Przełęczy Rydza-Śmigłego (700 m, oddziela Mogielicę od Łopienia - 961 m, jest to najpopularniejsze miejsce do startu wycieczki) można dojść zielonym szlakiem (później z góry prowadzi on dalej na wschód), a nieco dalej na wschód równolegle do zielonego prowadzi żółty szlak, którym również można dotrzeć na szczyt. Żółty i niebieski szlak prowadzą ze szczytu w drugą stronę przez Polanę Stumorgi - żółty idzie na zachód na Jasień (1052 m), natomiast niebieski schodzi na południe w kierunku Szczawy. Wokół Mogielicy prowadzą szlaki rowerowe, które zimą są wykorzystywane jako trasy do narciarstwa biegowego. | | |
839 | Łopień (B. Wysp.) | 961 | Masyw górski w Beskidzie Wyspowym, w którego grzbiecie wyróżnia się również Łopień Środkowy (955 m) i Łopień Wschodni (805 m) | | |
840 | Modyń (B. Wysp.) | 1029 | Jeden z najwyższych szczytów Beskidu Wyspowego, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Nie jest typową, wyspową górą w tym paśmie, gdyż tworzy trzy grzbiety: południowy, zakończony wzniesieniem Okrąg w Kamienicy, długi południowo-wschodni opadający poprzez przełęcz Cisowy Dział, Jasieńczyka, Klończyka i Spleźnię do miejscowości Jastrzębie, również południowo-wschodni, opadający do Łącka i zakończony wzniesieniami Piechówka i Skalica. Przez szczyt przechodzi niebieski szlak turystyczny, z północy dochodzi szlak czarny, a z południa szlak żółty. Modyń jest również nazywana Górą Zakochanych. W połowie 2021 roku na szczycie Modyni otwarto wysoką na 27 metrów wieżę widokową. | | |
841 | Jaworz (Kretówka, BW) | 921 | Najwyższy szczyt Pasma Łososińskiego w Beskidzie Wyspowym, inna nazwa to Kretówka. Na wschodnich zboczach znajduje się drewniana widokowa o wysokości około 20 m. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór. | | |
842 | Turbacz (Gorce) | 1310 | Najwyższy szczyt Gorców, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Gniazda Turbacza. Na wschodnim zboczu znajduje się schronisko PTTK na Turbaczu, z którego jest dobry widok między innymi na Tatry. Spod schroniska na szczyt prowadzi fragment czerwonego Głównego Szlaku Beskidzkiego, który potem schodzi w dół na północ. Szczyt nie jest specjalnie widokowy ze względu na zalesienie. Znajduje się tutaj kamienny obelisk oraz żelazny krzyż. Schronisko stanowi węzeł gorczańskich szlaków - poza czerwonym GSB przechodzą tutaj również żółty, zielony i niebieski szlak. | | |
843 | Kiczora (Gorce) | 1282 | Trzeci co do wysokości szczyt w Gorcach, położony na wschód od Turbacza, oddzielony od niego Przełęczą Długą oraz kotłami źródliskowymi potoków Łopuszanka i Kamienica. Wchodzi w skład długiego Pasma Gorca. | | |
844 | Jaworzyna Kam. (Gorce) | 1288 | Drugi (po Turbaczu) najwyższy szczyt Gorców. W górnym rogu polany znajduje się pochodząca z 1904 roku tzw. Kapliczka Bulandy. Na zachodnim krańcu Jaworzyny znajduje się jaskinia szczelinowa, tzw. Zbójnicka Jama. Na południowy wschód od szczytu, w stronę Magurek (1108 m), znajduje się Przełęcz Pańska Przehybka (995 m), pod którą upamiętnione zostało miejsce katastrofy amerykańskiego bombowca B24 Liberator z dnia 18.12.1944. | | |
845 | Przysłop (Gorce) | 1187 | Szczyt w Gorcach, w paśmie Gorca, znajdujący się pomiędzy Jaworzyną Kamienicką (1288 m) i Gorcem (1228 m) | | |
846 | Gorc (Gorce) | 1228 | Góra we wschodniej części grzbietu głównego Gorców. Na szczycie znajduje się wieża widokowa. | | |
847 | Czoło Turbacza (Gorce) | 1258 | Piąty pod względem wysokości szczyt w Gorcach, leżący w masywie Turbacza, ponad Halą Turbacz | | |
848 | Mostownica (Gorce) | 1251 | Szósty co do wysokości szczyt w Gorcach, położony na północny wschód od Turbacza, od masywu Kudłonia oddzielony przełęczą Borek | | |
849 | Kudłoń (Gorce) | 1274 | Czwarty co do wysokości szczyt w Gorcach położony na północny wschód od Turbacza, w grzbiecie łączącym Turbacz z Beskidem Wyspowym (poprzez przełęcz Przysłop) | | |
850 | Gorc Troszacki (Gorce) | 1235 | Siódmy co do wysokości szczytem Gorców, mało wybitne wzniesienie w grzbiecie ciągnącym się od Kudłonia po Jaworzynkę | | |
851 | Solnisko (Gorce) | 1183 | Szczyt w Gorcach, wznoszący się nad miejscowością Obidowa. Znajduje się w krótkim bocznym grzbiecie, który odgałęzia się od wzniesienia Rozdziele i poprzez Solnisko i Średni Wierch biegnie w zachodnim kierunku. | | |
852 | Runek (Gorce) | 1005 | Słabo wyodrębniony wierzchołek w Paśmie Lubania w Gorcach, na zachód od jego głównego wierzchołka | | |
853 | Lubań (Gorce) | 1211 | Najwyższy szczyt Pasma Lubania w południowo-wschodniej części Gorców, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Lubań posiada dwa wierzchołki - zachodni i wschodni. Powszechnie za wyższy uznaje się zachodni (niektóre źródła podają nawet 1225 m), jednak po dokładniejszych pomiarach wysokość wynosi 1211 m i jest taka sama jak wierzchołka wschodniego, zwanego też Średnim Groniem. Pomiędzy nimi znajduje się rozległa polana Wierch Lubania, która stanowi węzeł szlaków turystycznych. W 2015 roku pod szczytem zachodniego wierzchołka Lubania została wybudowana 22-metrowa wieża widokowa, z której przy dobrej pogodzie świetnie widać Tatry, Jezioro Czorsztyńskie oraz okoliczne pasma górskie. | | |
854 | Wielki Chocz (SK) | 1608 | Kulminacja Grupy Wielkiego Chocza i najwyższy szczyt całych Gór Choczańskich w Łańcuchu Tatrzańskim, słow. Veľký Choč. Wielki Chocz leży w zachodniej części Gór Choczańskich. W skład masywu wchodzą także: 1. Mały Chocz (słow. Malý Choč, 1465 m) na południe od głównego szczytu, oddzielony od niego halną przełączką Vráca (1422 m), 2. mało wybitny i zalesiony Zadni Chocz (Zadný Choč, 1288 m) na południowy zachód od Małego Chocza, pod którym istniało w latach międzywojennych małe schronisko turystyczne, tzw. Hviezdoslavova útulňa, 3. widokowy Przedni Chocz (słow. Predný Choč, 1249 m) na południowy zachód od Zadniego Chocza, oddzielony z kolei od niego przełęczą Spuštiak (słow. Sedlo Spuštiak, 1095 m). | | |
855 | Skoruszyna (SK) | 1314 | Najwyższy szczyt Skoruszyńskich Wierchów na Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Skorušina. Jest też najwyższym szczytem całego Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Na górze znajduje się wieża widokowa. | | |
856 | Gubałówka (PSG) | 1120 | Podłużne wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na Gubałówkę z Zakopanego można wjechać koleją linowo-terenową. Na szczycie stoi maszt RTON Gubałówka o wysokości 102 m. | | |
857 | Butorowy Wierch (PSG) | 1160 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Paśmie Gubałowskim, pomiędzy Palenicą Kościeliską (1183 m) a Gubałówką (1126 m). Znajduje się nad Kościeliskiem koło Zakopanego. | | |
858 | Siwy W. (Tatry Z., SK) | 1805 | Szczyt położony na Słowacji, w grani głównej Tatr Zachodnich, w pobliżu jej zachodniego końca, słow. Sivý vrch. Jest ostatnim ku zachodowi wybitniejszym szczytem Tatr Zachodnich. W grani głównej znajduje się pomiędzy Siwą Kopą (1627 m), oddzielony od niej przełęczą Siwy Przechód (ok. 1600 m), a Zuberskim Wierchem (1753 m), od którego oddziela go szeroka przełęcz Palenica Jałowiecka (1579 m). | | |
859 | Salatyn (Tatry Zach., SK) | 2048 | Salatyński Wierch lub Salatyn (słow. Salatín, Salatínsky vrch) - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, jeden z 6 szczytów należących do tzw. grupy Salatynów. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich oddzielającej w tym miejscu Dolinę Rohacką od Doliny Jałowieckiej. W grani tej znajduje się pomiędzy Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest niewielką Pośrednią Salatyńską Przełęczą (2012 m), a Brestową (1934 m), od której oddziela go Skrajna Salatyńska Przełęcz (1870 m). Jego północno-wschodnie stoki opadają do Doliny Salatyńskiej. | | |
860 | Banówka (Tatry Z., SK) | 2178 | Szczyt leżący w grani głównej Tatr Zachodnich, w ich słowackiej części, słow. Baníkov. Znajduje się pomiędzy szczytem Pachoł (2167 m), oddzielony od niego Banikowską Przełęczą (2040 m), a Hrubą Kopą (2166 m), od której oddziela go Przełęcz nad Zawratami. Jest najwyższym szczytem Tatr Zachodnich leżącym w grani głównej oraz czwartym co do wysokości szczytem Tatr Zachodnich (ustępując Bystrej, Raczkowej Czubie i Barańcowi). | | |
861 | Rohacz Pł. (Tatry Z., SK) | 2125 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Plačlivé, Plačlivô, Plačlivý Roháč. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Ostrym (2088 m), oddzielony od niego Rohacką Przełęczą (1955 m), a Trzema Kopami (2136 m), od których dzieli go Smutna Przełęcz (1963 m). | | |
862 | Baraniec (Tatry Z., SK) | 2185 | Szczyt w słowackiej części Tatr Zachodnich, trzeci co do wysokości szczyt tego pasma, słow. Baranec, Veľký vrch. Znajduje się ok. 2,5 km na południe od grani głównej i jest najwyższym szczytem w bocznej grani Barańców. | | |
863 | Jakubina (Tatry Z., SK) | 2194 | Raczkowa Czuba lub Jakubina (słow. Jakubina) - szczyt w masywie Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym masywie pomiędzy Jarząbczym Wierchem (2134 m) i Wyżnią Magurą (2095 m), od której oddzielony jest Jakubińską Przełęczą (2069 m). Jest to najwyższy szczyt tego masywu i drugi co do wysokości szczyt Tatr Zachodnich. Jego zachodnie zbocza opadają do Doliny Jamnickiej, zbocza wschodnie do Doliny Raczkowej z Raczkowymi Stawami (a dokładniej Doliny Zadniej Raczkowej). | | |
864 | Bystra (Tatry Zach., SK) | 2248 | Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich, słow. Bystrá. Leży w odległości 600 m na południe od grani głównej Tatr Zachodnich, po której biegnie granica polsko-słowacka. | | |
865 | Kamienista (Tatry Zach.) | 2121 | Dwuwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Od sąsiadującego na zachód Błyszcza (2159 m) oddzielony jest Pyszniańską Przełęczą (1788 m), od sąsiadującego na wschód Smreczyńskiego Wierchu (2066 m) - Hlińską Przełęczą (1906 m). | | |
866 | Smreczyński (Tatry Z.) | 2066 | Smreczyński Wierch - szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Smrečiny, Smrečinský vrch. Posiada dwa wierzchołki, oddzielone siodłem. Od położonej na wschód Tomanowej Kopy oddzielony jest Smreczyńską Przełęczą (1799 m), od położonej na zachód Kamienistej - Hlińską Przełęczą (1907 m). | | |
867 | Osobita (Tatry Z., SK) | 1687 | Szczyt w północno-zachodniej części słowackich Tatr Zachodnich, słow. Osobitá. Jest niezbyt wysoki, ale wybitnie wyodrębniony, odsunięty na północ od głównego trzonu Tatr. Nazwa szczytu pochodzi od góralskiego słowa osobity, to znaczy oddzielony, osobny. | | |
868 | Ciemniak (Tatry Zach.) | 2096 | Najdalej na zachód wysunięty szczyt należący do masywu Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Temniak. Wznosi się pomiędzy niewielką Mułową Przełęczą (2067 m), oddzielającą go od Krzesanicy, a wybitną Tomanową Przełęczą (1686 m). | | |
869 | Krzesanica (Tatry Zach.) | 2122 | Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, przez którą przebiega granica polsko-słowacka, słow. Kresanica. Jest najwyższym szczytem zespołu Czerwonych Wierchów i zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Krzesanica wznosi się nad polską Doliną Miętusią i słowacką Doliną Cichą. Od wschodu sąsiaduje z Małołączniakiem (2096), oddzielona od niego Litworową Przełęczą (2037 m), od zachodu z Ciemniakiem (2096), oddzielona Mułową Przełęczą (2067 m). Nazwa szczytu pochodzi od północnej ściany zwanej krzesaną. | | |
870 | Małołączniak (Tatry Z.) | 2096 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, należący do masywu Czerwonych Wierchów. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malolúčniak. Na wschód sąsiaduje z Kopą Kondracką (2004 m), oddzielony od niej Małołącką Przełęczą (1924 m), na zachód z Krzesanicą (2122 m) poprzez Litworową Przełęcz (2037 m). Jego nazwa pochodzi od Doliny Małej Łąki, nad którą się znajduje, poza tym wznosi się nad Doliną Kościeliską oraz Doliną Cichą (od strony słowackiej). | | |
871 | Kopa Kondr. (Tatry Z.) | 2004 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, najniższy z Czerwonych Wierchów, wysunięty najbardziej na wschód. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Kondratova kopa. Znajduje się pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), oddzielona od niego Przełęczą pod Kopą Kondracką (1863 m), oraz Małołączniakiem (2096 m), od którego oddzielona jest Małołącką Przełęczą (1924 m). Kopa Kondracka wznosi się nad trzema dolinami walnymi: Doliną Małej Łąki (jej górnym piętrem - Wyżnią Świstówką Małołącką), Doliną Bystrej (jej górnym piętrem - Doliną Kondratową) i Doliną Cichą (jej odnogą - Dolinką Rozpadłą). Od wierzchołka odchodzi północna grań Kopy Kondrackiej, łącząca się poprzez Kondracką Przełęcz z Giewontem. | | |
872 | Kominiarski W. (Tatry Z.) | 1829 | Wybitny masyw górski w polskich Tatrach Zachodnich, wznoszący się pomiędzy Doliną Chochołowską i Kościeliską, inna nazwa to Kominy Tylkowe. Jest najwybitniejszym szczytem całych polskich Tatr, w krajowym rankingu wybitności zajmuje 24 miejsce. Z południowej strony oddzielony jest od Ornaku Iwaniacką Przełęczą (1459 m), która jest dla Kominiarskiego Wierchu tzw. przełęczą kluczową i to od niej jest prowadzony pomiar wybitności 370 m. W kierunku wschodnim ciągną się od niego rozdzielone Doliną Smytnią dwie równoległe granie. Większa, mająca ok. 2 km długości, w końcowej części przechodzi w Raptawicką Grań zakończoną Raptawicką Turnią górującą ponad Polaną Pisaną. Odchodzi od niej w górnej części na północny wschód grzbiet Stołów, następnie poprzez Przysłop Kominiarski łączący się z masywem Kościeliskich Kopek. Mniejsza zakończona jest Smytniańskimi Turniami. W kierunku północnym sąsiaduje poprzez nieduży grzbiet zwany Kufą z reglowym wzniesieniem - Wielkim Opalonym Wierchem. | | |
873 | Giewont (Tatry Zach.) | 1894 | Charakterystyczna góra w polskich Tatrach Zachodnich o bardzo stromym północnym zboczu, świetnie widoczna z Zakopanego. Na szczycie znajduje się krzyż, który został wzniesiony w 1901 roku przez parafian z Zakopanego. Widoczna część krzyża ma wysokość 15 m, a dodatkowo jest on wkopany 2,5 w skały. Został zbudowany z 400 żelaznych elementów, które ważą w sumie blisko 2 tony. Masyw Giewontu składa się jeszcze z Długiego Giewontu (1867 m) i Małego Giewontu (1728 m). Najwyższy z nich Wielki Giewont, uznawany za właściwy szczyt całego masywu, znajduje się w środku, oddzielony od Długiego Giewontu przełęczą Szczerba (1823 m), a od Małego Giewontu Giewoncką Przełęczą (1680 m). Jest on często uważany za najwyższy szczyt należący do Tatr Zachodnich, który jest położony w całości w Polsce. Wyższa jest jednak Twarda Kopa, zazwyczaj pomijana z powodu bardzo niewielkiej minimalnej deniwelacji względnej (wybitności). Wielki Giewont jest też szczytem zwornikowym - odchodzi od niego w kierunku południowym grań, która poprzez Kopę Kondracką łączy się z Czerwonymi Wierchami. W grani tej znajduje się Wyżnia Kondracka Przełęcz (1765 m) i Kondracka Przełęcz (1725 m). Wielki Giewont wznosi się ponad dolinami: Strążyską, Białego, Małej Łąki i Kondratową. Jego północne ściany, widoczne z Zakopanego, opadają bardzo stromą ścianą o wysokości ok. 600 m do Małej Dolinki. | | |
874 | Kasprowy W. (Tatry Z.) | 1987 | Bardzo popularny wśród turystów szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Dawne nazwy to Kasprowa Czuba, Stawiańska Czuba, Goryczkowiańska Czuba, słow. Kasprov vrch. Góruje nad trzema dolinami: Doliną Bystrej i Doliną Suchej Wody Gąsienicowej po stronie polskiej oraz Doliną Cichą po stronie słowackiej. Jest zwornikiem dla 4 grani. Na górę można wjechać kolejką, na szczycie znajduje się restauracja oraz stacja meteorologiczna. | | |
875 | Świnica (Tatry) | 2302 | Zwornikowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o dwóch wierzchołkach, różniących się wysokością o 10 m, słow. Svinica. Zaliczana jest do Diademu Polskich Gór. Ma kształt szerokiej piramidy skalnej, jest pierwszym od zachodu wybitnym szczytem (o wybitności ponad 100 m) Tatr Wysokich i kapitalnym punktem widokowym. Dwa wierzchołki Świnicy rozdziela przełęcz - Świnicka Szczerbina Niżnia (2278 m), opada spod niej Żleb Blatona. Wyższy wierzchołek ma 2302 m i prowadzi na niego szlak turystyczny. Niższy, zwany wierzchołkiem taternickim, ma wysokość 2291 m i jest niedostępny turystycznie. Niektórzy za trzeci wierzchołek uznają też niewybitny garb Świnickiej Kopy. Punktem zwornikowym, przez który przebiega granica państwowa pomiędzy Polską a Słowacją, jest jej główny wierzchołek. Świnica leży w miejscu załamania się głównego grzbietu Tatr pod kątem prostym i odejścia bocznej, 9-kilometrowej długości wschodniej grani Świnicy zakończonej Wołoszynem. Odcinkiem tej grani od Przełęczy Zawrat (2156 m) poprowadzono szlak Orlej Perci. | | |
876 | Kozi Wierch (Tatry) | 2291 | Szczyt w Tatrach w długiej wschodniej grani Świnicy pomiędzy Doliną Gąsienicową a Doliną Pięciu Stawów Polskich. Prowadzi przez niego Orla Perć - popularny i trudny szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym. Według niektórych źródeł Kozi Wierch jest uznawany za najwyższy szczyt położony w całości w Polsce. Nie jest to do końca prawda, ponieważ w tym rankingu wyższe od niego są dwa wierzchołki: Cubryńska Strażnica (2335 m) oraz Świnicka Kopa (2298 m), jednak ze względu na turystyczną popularność Koziego Wierchu, związaną z jego położeniem na szlaku Orlej Perci, to właśnie ten szlakowy szczyt jest uznawany na najwyższy wśród położonych w całości w Polsce. | | |
877 | Skrajny Granat (Tatry) | 2228 | Najniższy z trzech wierzchołków masywu Granatów, położony w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, na trasie Orlej Perci. | | |
878 | Mięguszowiecki (Tatry) | 2438 | Mięguszowiecki Szczyt, Mięguszowiecki Szczyt Wielki, słow. Veľký Mengusovský štít - szczyt Tatr Wysokich, znajdujący się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Cubryną (oddziela je Hińczowa Przełęcz) a Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim (oddziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia 2340 m n.p.m.). Jest to drugi co do wysokości szczyt w Polsce (20. w Tatrach) i najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów. Jego północna ściana jest najwyższą ścianą w Tatrach o nachyleniu przekraczającym 45°, osiąga ona 1043 m wysokości. Szczyt jest dobrze widoczny spod Morskiego Oka. | | |
879 | Hruby Wierch (Tatry, SK) | 2428 | Hruby Wierch, słow. Hrubý vrch - wybitny szczyt w bocznej Grani Hrubego, będącej odnogą głównej grani odnogi Krywania. Wznosi się on nad dolinami: Hlińską, Młynicką i Niewcyrką. Jego nazwa pochodzi od kształtu góry i towarzyszącej mu masywnej (hruby - gruby), szerokiej grani północno-zachodniej. | | |
880 | Krywań (Tatry, SK) | 2496 | Szczyt w południowo-zachodniej części Tatr Wysokich po stronie słowackiej, o charakterystycznym, zakrzywionym wierzchołku, od którego wziął swoją nazwę, słow. Kriváň. Południową granią na szczyt prowadzi niebieski szlak turystyczny przez Mały Krywań (słow. Malý Kriváň) i Krywańską Przełączkę (słow. Daxnerovo sedlo). Do 1793 roku uważany był za najwyższy szczyt Tatr, od 1935 roku jest narodową górą Słowaków. Szczyt został umieszczony także w hymnie Słowacji, w herbie Słowackiej Republiki Socjalistycznej (wieczny ogień na tle góry), a od 1 stycznia 2009 roku znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów. | | |
881 | Rysy (Tatry, PL/SK) | 2501 | Położony w Tatrach Wysokich najwyższy szczyt Polski, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Polski (jako najwyższy w województwie małopolskim) oraz Korony Europy. Graniczny wierzchołek Rysów (północno-zachodni) liczy 2499 m (pomiar między 2498,7-2499,6 m n.p.m.), natomiast położony w całości na Słowacji środkowy wierzchołek jest o około 2 metry wyższy (2500,2-2501,1 m). Najniższy jest trzeci wierzchołek na Słowacji - południowo-wschodni (2473 m). Masyw Rysów leży na południowy wschód od Morskiego Oka (wznosząc się ponad 1100 metrów nad jego powierzchnię), w punkcie zwornikowym głównego grzbietu Tatr i północnej grani Rysów, w której można wyróżnić Niżnie Rysy i Żabie Szczyty (Wyżni i Niżni). U stóp leżą: Dolina Rybiego Potoku, Dolina Białej Wody i Dolina Mięguszowiecka. Od północy oddziela go od Niżnich Rysów Przełęcz pod Rysami, od zachodu od Żabiego Konia - Żabia Przełęcz, a od południowego wschodu od Ciężkiego Szczytu w masywie Wysokiej - szerokie siodło Wagi. Na wschodnią stronę opada z Rysów 500-metrowa ściana skalna, w której znajdują się liczne drogi wspinaczkowe. Od strony polskiej Rysy najlepiej zdobyć czerwonym szlakiem, prowadzącym z Palenicy Białczańskiej najpierw drogą asfaltową przy Wodogrzmotach Mickiewicza, potem nad Morskim Okiem (1395 m), wyżej nad Czarnym Stawem pod Rysami (1583 m), przy Buli pod Rysami (2054 m). Wyżej droga zabezpieczona jest łańcuchami. Łatwiejszy jest szlak od strony słowackiej, prowadzący ze Szczyrbskiego Jeziora. | | |
882 | Wysoka (Tatry, SK) | 2547 | Wysoka, słow. Vysoká - dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównym grzbiecie Tatr, po stronie słowackiej. Wierzchołki mają prawie równą wysokość, a rozdziela je położona około 22 m niżej Przełączka w Wysokiej (Štrbina vo Vysokej). Masyw Wysokiej położony jest pomiędzy masywami Rysów (rozdziela je przełęcz Waga - sedlo Váha) i Ganku (Gánok - rozdziela je szeroka Rumanowa Przełęcz). | | |
883 | Kończysta (Tatry, SK) | 2538 | Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Končistá. Leży w południowej, bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od Zmarzłego Szczytu (Popradský Ľadový štít). Począwszy od Przełęczy koło Drąga (Sedlo pod Drúkom), grań ta nazywana jest Granią Kończystej (hrebeň Končistej). Na północ od szczytu znajduje się w niej Stwolska Turnia (Štôlska veža), oddzielona od Kończystej głęboko wciętą Stwolską Przełęczą Wyżnią (Štôlska štrbina). | | |
884 | Gerlach (Tatry, SK) | 2655 | Położony na Słowacji najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat, zaliczany do Korony Europy, słow. Gerlachovský štít. Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków. Grań rozpoczyna się od strony północno-zachodniej wierzchołkiem zwornikowym z granią główną - Zadnim Gerlachem (Zadný Gerlach, 2616 m), którego zbocza obniżają się do Przełęczy Tetmajera (Gerlachovské sedlo), za którą wznosi się główny wierzchołek (2655 m). Dalej w grani znajdują się kolejno Wyżnie Gerlachowskie Wrótka, wierzchołek Pośredniego Gerlacha, Pośrednie Gerlachowskie Wrótka, Gerlachowska Czuba i Niżnie Gerlachowskie Wrótka. Grzbiet kończy się południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha (Kotlový štít, 2601 m). Z wierzchołka Małego Gerlacha odchodzą dwa boczne ramiona obejmujące Gerlachowski Kocioł (Gerlachovský kotol). | | |
885 | Szer. Jaworzyńska (SK) | 2210 | Szeroka Jaworzyńska (słow. Javorinská Široká) - położony w słowackich Tatrach Wysokich rozłożysty masyw rozdzielający Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Szeroka Jaworzyńska jest położona w bocznej grani, na północ od Jaworowych Wierchów, łagodniejszej części Jaworowej Grani. | | |
886 | Sławkowski (Tatry, SK) | 2452 | Wysoki i rozłożysty szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od grani głównej w zworniku Małej Wysokiej (Východná Vysoká), słow. Slavkovský štít. Szczyt charakteryzuje jedna z największych w Tatrach wysokości względnych - jego północno-wschodnie stoki wznoszą się 950 metrów ponad podstawę. Na górę prowadzi niebieski szlak turystyczny, przechodzący wschodnią granią Hrebeniok - Slavkovská vyhliadka - Nos - Sławkowski Szczyt. | | |
887 | Lodowy (Tatry, SK) | 2630 | Najwyższy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, słow. Ľadový štít. Według niektórych źródeł jedynym wyższym od niego punktem w grani głównej jest należący do masywu Gerlacha wierzchołek - Zadni Gerlach. Nazwa góry pochodzi od długotrwale zalegających, zwłaszcza na jej północnych stokach, zlodowaciałych pól śniegowych. Jest to trzeci co do wysokości (po Gerlachu i Łomnicy) samodzielny szczyt tatrzański, a w okresie listopad 1938 - wrzesień 1939 był najwyższym szczytem Polski. | | |
888 | Durny Szczyt (Tatry, SK) | 2625 | Czwarty co do wysokości szczyt Tatr, położony na Słowacji, słow. Pyšný štít. Znajduje się w długiej bocznej grani pomiędzy Baranimi Rogami (Baranie rohy) a Łomnicą (Lomnický štít). | | |
889 | Łomnica (Tatry, SK) | 2634 | Drugi po Gerlachu najwyższy szczyt Tatr, słow. Lomnický štít. Na górę można wjechać koleją linową, której dolna stacja znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, a pośrednia nad Łomnickim Stawem (słow. Skalnaté pleso). Łomnica położona jest w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku (słow. Vyšná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (słow. Baranie rohy). | | |
890 | Hawrań (Tatry B., SK) | 2152 | Najwyższy szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Havran. Jest to najwyższy wapienny szczyt całych Tatr. Hawrań oddzielony jest na zachodzie od sąsiedniego Nowego Wierchu (1999 lub 2009 m) wyraźną Hawranią Przełęczą (1919 m). Na wschodzie Hawrań graniczy z Płaczliwą Skałą (2142 m), oddzielony Strzystarską Przełęczą (1969 m). Szczyty te razem z Muraniem (na zachód od Nowego Wierchu) tworzą charakterystyczną grupę, widoczną m.in. z wielu miejsc w Tatrach Wysokich. | | |
891 | Kieżmarski (Tatry, SK) | 2558 | Zwornikowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kežmarský štít. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, pomiędzy Granią Wideł (Vidly) na południowym zachodzie a Małym Kieżmarskim Szczytem (Malý Kežmarský štít) na północy. | | |
892 | Baranie R. (Tatry, SK) | 2526 | Szczyt położony w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji, słow. Baranie rohy. W grani głównej, pomiędzy Śnieżnym Szczytem (Snehový štít) a Czarnym Szczytem (Čierny štít, 2434 m) znajduje się Wyżni Barani Zwornik (Vyšná Barania strážnica), od niego odchodzi grań południowo-wschodnia, w której za Wyżnią Baranią Ławką (Barania priehyba) znajdują się obydwa wierzchołki Baranich Rogów. | | |
893 | Staroleśny (Tatry, SK) | 2489 | Wybitny czterowierzchołkowy szczyt Tatr Wysokich, położony na terenie Słowacji, w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od grani głównej w zwornikowym szczycie Mała Wysoka (Východná Vysoká). Inne nazwy: Staroleśna, Staroleśniański Szczyt, słow. Bradavica. Kulminację Staroleśnego Szczytu tworzą dwie pary turni, układające się w dwa bloki szczytowe, oddzielone znacznym wcięciem Klimkowych Wrótek (2454 m). Zachodnia para turni to Pawłowa Turnia (2473 m) i Kwietnikowa Turnia (2476 m), a wschodnia para to Klimkowa Turnia (2489 m) i Tajbrowa Turnia (2489 m, położona najbardziej na wschód), upamiętniające Klimka Bachledę i Jana Bachledę Tajbra, pierwszych zdobywców szczytu. Za najwyższy i główny wierzchołek masywu uważa się Klimkową Turnię, ale pomiary lidarowe wskazują, że minimalnie wyższa od niej może być Tajbrowa Turnia. | | |
894 | Ganek (Tatry, SK) | 2462 | Trójwierzchołkowy szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Ganek, Gánok. Położony jest w głównej grani Tatr Wysokich w miejscu, w którym zmienia ona kierunek na południowo-wschodni. Najwyższy wierzchołek Wielki Ganek (Veľký Ganek) ma wysokość 2462 m. Dwa niższe to Pośredni Ganek (Prostredný Ganek) i Mały Ganek (Malý Ganek, 2425 m). Mały i Pośredni Ganek oddzielone są Małą Gankową Przełączką, natomiast Pośredni i Wielki Ganek - Pośrednią Gankową Przełączką. | | |
895 | Wlk. Solisko (Tatry, SK) | 2412 | Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich na Słowacji, w tzw. odnodze Krywania, słow. Veľké Solisko. Jest to najwyższy szczyt w Grani Soliska, oddzielającej Dolinę Młynicką od Doliny Furkotnej. Położony jest pomiędzy Furkotem (słow. Furkotský štít), od którego oddzielają go przełęcze Bystry Przechód i Bystra Ławka (słow. Bystré sedlo), a Pośrednim Soliskiem, od którego oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka. | | |
896 | Goryczkowa (Tatry Z.) | 1913 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, leżący w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa. Od sąsiedniego (w kierunku na zachód) szczytu, Wysokiej Suchej Czuby oddzielona jest przełęczą Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), od położonego na wschód Pośredniego Goryczkowego Wierchu - Goryczkową Przełęczą Świńską (1801 m). Ma dwa wierzchołki rozdzielone przełączką o około pięciometrowym wcięciu. Po północnej, polskiej stronie, od szczytu do Doliny Bystrej biegnie długi grzbiet, zwany Kondratowym Wierchem, który oddziela od siebie dwie dolinki: Dolinę Suchą Kondracką i Dolinę Goryczkową Świńską (zachodnia odnoga Doliny Goryczkowej). Najbardziej strome są północno-zachodnie stoki opadające do Doliny Suchej Kondrackiej. Po słowackiej stronie stoki Goryczkowej Czuby opadają do Doliny Cichej. | | |
897 | M. Bystra (Tatry Z., SK) | 2108 | Niewybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od głównego wierzchołka odbiega w kierunku południowo-zachodnim i kulminuje w Zadniej Kopie Liptowskiej. Z Małej Bystrej odchodzi w kierunku południowo-wschodnim krótka grańka zwana Garbate (Hrbáč), dzieląca górne piętro Doliny Bystrej na dwa kotły - Suchy Zadek oraz kocioł, w którym leżą trzy Bystre Stawy. Od wschodniej strony Mała Bystra góruje nad Doliną Gaborową. | | |
898 | Starorob. W. (Tatry Z.) | 2176 | Najwyższy szczyt w polskiej części Tatr Zachodnich, zaliczany do Diademu Polskich Gór, dawniej także: Starorobociański Szczyt, Klin, Wysoki Wierch, Starorobociański Klin, słow. Klin, Vysoký vrch. Leży w grani głównej Tatr, którą biegnie granica polsko-słowacka. Od sąsiedniego w tej grani na zachód szczytu Kończystego Wierchu oddzielony jest Starorobociańską Przełęczą (1975 m). Od wschodu sąsiaduje z nim niewybitny szczyt zwany Siwym Zwornikiem, oddzielony od niego Gaborową Przełęczą (1938 m). | | |
899 | Jarząbczy (Tatry Z., SK) | 2137 | Szczyt w potężnej grani Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hrubý vrch. Sąsiaduje w tej grani z Raczkową Czubą (2194 m). Znajduje się tuż powyżej (ok. 100 m na południe) grani głównej, pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), od którego oddzielony jest Jarząbczą Przełęczą (1954 m), a Łopatą (1958 m), oddzielony od niej Niską Przełęczą (1831 m). Po szczytach tych i przełęczach biegnie granica polsko-słowacka. Główny wierzchołek Jarząbczego Wierchu znajduje się na słowackiej stronie, granica państwowa biegnie bowiem granią główną, przez jego nieco niższy przedwierzchołek. | | |
900 | Chopok (N. Tatry, SK) | 2024 | Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr (podawany jako drugi lub trzeci najwyższy niżnotatrzański szczyt - wyższe są Dziumbier i Štiavnica). U podnóży Chopoka znajduje się duży ośrodek narciarski Jasná podzielony na 2 części: Jasná - Chopok północ (Chopok sever) z terenami: Otupné (1142 m), Záhradky (1025 m), Luková (1670 m) oraz ośrodek Chopok południe (Chopok juh) z terenami: Kosodrevina (1489 m) i Srdiečko (1216 m). Jest to największy ośrodek narciarski na Słowacji. | | |
901 | Dziumbier (N. Tatry, SK) | 2043 | Najwyższy szczyt Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Ďumbier. Znajduje się w głównym grzbiecie tych Tatr, pomiędzy szczytem Krúpova hoľa (1922 m), od którego oddzielony jest przełęczą Krúpovo sedlo (ok. 1890 m) i Štiavnica (2025 m). | | |
902 | Trzy Korony (Pieniny) | 982 | Najwyższy szczyt w Pieninach Środkowych, złożony z kilku wierzchołków. Najwyższym jest Okrąglica, na której znajduje się platforma widokowa. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Pienin Właściwych. | | |
903 | Wysokie Skałki (Pien.) | 1050 | Najwyższy szczyt Pienin, położony na granicy ze Słowacją, w Małych Pieninach. Zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Inna polska nazwa to Wysoka, słow. Vysoké Skalky. Na górze znajduje się niewielka platforma widokowa, z której widać między innymi Tatry. Wysokie Skałki leżą w głównej grani Małych Pienin, przez której większą część przechodzi niebieski szlak turystyczny, jednak omija on najwyższy wierzchołek i trzeba na niego zboczyć na południowy wschód od przełęczy Kapralowa Wysoka (935 m). Od strony polskiej do przełęcz najlepiej dotrzeć zielonym szlakiem z Jaworek, który prowadzi najpierw przez atrakcyjny turystycznie Wąwóz Homole (wstęp płatny), potem halami z widokiem na znajdujące się północy Pasmo Radziejowej w Beskidzie Sądeckim, po drugiej stronie Doliny Grajcarka. Po stromym podejściu na przełęcz należy odbić w lewo na szczyt Wysokich Skałek. | | |
904 | Wlk. Przehyba (B. Sąd.) | 1191 | Szczyt w Beskidzie Sądeckim, znajdujący się w głównej grani Pasma Radziejowej pomiędzy Przehybą (1175 m) a Złomistym Wierchem Północnym (1226 m) | | |
905 | Radziejowa (B. Sądecki) | 1266 | Najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Radziejowej. Na górze znajduje się wieża widokowa, otwarta po przebudowie w 2020 roku. Oprócz wieży na szczycie znajdują się również pomnik 1000-lecia Polski oraz betonowy obelisk. Przez szczyt Radziejowej przechodzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, który ze prowadzi na północny zachód na Małą Radziejową (1207 m), Złomisty Wierch (1224 m) i Wielką Prehybę (1191 m), natomiast w kierunku południowym dochodzi do Przełęczy Żłobki (1104 m), która oddziela Radziejową od Wielkiego Rogacza (1182 m). Na Przełęcz Żłobki można dotrzeć z Rytra żółtym szlakiem. | | |
906 | Jaworzyna Krynicka (BS) | 1114 | Wysoki szczyt w Beskidzie Sądeckim, najwyższy w Paśmie Jaworzyny, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Na górę można wjechać koleją gondolową. | | |
907 | Wierch n. Kam. (BS) | 1084 | Szczyt w Beskidzie Sądeckim, w Paśmie Jaworzyny Krynickiej. Znajduje się w głównym grzbiecie pasma, pomiędzy Halą Pisaną a Halą Łabowską. | | |
908 | Makowica (B. Sąd.) | 948 | Szczyt w zachodniej części Pasma Jaworzyny Krynickiej w Beskidzie Sądeckim | | |
909 | Wątkowa (B. Niski) | 846 | Szczyt w Beskidzie Niskim, w paśmie Magury Wątkowskiej, położony nad Bartnem. Zaliczany jest to Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Magurskiego, inaczej Beskidu Magurskiego, części tzw. Beskidu Gorlickiego. | | |
910 | Jaworze (B. Niski) | 882 | Góra w Beskidzie Niskim, najwyższy szczyt Gór Grybowskich, inaczej Beskidu Grybowskiego, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Wznosi się na południowy wschód od Grybowa. Na szczycie stoi wieża widokowa z krzyżem. | | |
911 | Kozie Żebro (B. Niski) | 888 | Beskid Niski | | |
912 | Lackowa (B. Niski) | 997 | Najwyższy szczyt Beskidu Niskiego leżący w Polsce (wyższy jest pobliski słowacki Busov - 1002 m), słow. Lacková. Zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w Górach Hańczowskich (inaczej Hańczowskie Góry Rusztowe, część tzw. Beskidu Gorlickiego). Jest położony między Krynicą-Zdrój a Wysową, na granicy ze Słowacją. Wznosi się dobrze widoczną z daleka kopułą nad wsiami Izby oraz Bieliczna (położona bardziej na wschód, administracyjnie włączona do Izb). Przez szczyt Lackowej przechodzi czerwony szlak turystyczny, a najlepiej dostać się tam od strony zachodniej z Przełęczy Beskid nad Izbami (644 m). Podejście z tej strony jest bardzo strome. Od strony wschodniej na grań w okolicach Ostrego Wierchu (938 m) można dotrzeć żółtym szlakiem z północy ze wsi Ropki. | | |
913 | Busov (B. Niski, SK) | 1002 | Najwyższy szczyt Beskidu Niskiego, położony na Słowacji | | |
914 | Jawornik (B. Niski) | 761 | Szczyt w Gnieździe Jawornika, we wschodniej części Beskidu Niskiego, dawna nazwa Zadowczykowa | | |
915 | Jaworzyna Kon. (BN) | 881 | Jaworzyna Konieczniańska, słow. Javorina - szczyt w Beskidzie Niskim, na granicy ze Słowacją | | |
916 | Zrubań (B. Niski) | 776 | Szczyt w Paśmie Bukowicy w Beskidzie Niskim | | |
917 | Tokarnia (Karlików, BN) | 778 | Najwyższy szczyt w Paśmie Bukowicy w Beskidzie Niskim, leżący na terenie wsi Karlików. Zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Ze szczytu roztacza się rozległy widok w kierunku północnym na Pogórze Bukowskie, w kierunku południowo-wschodnim na Bieszczady oraz w kierunku zachodnim na Beskid Niski a przy dobrej widoczności nawet Tatry. Szczyt ma dwa wierzchołki - wschodni (zalesiony) zwany był dawniej Wierchem Mendla, natomiast na głównym wierzchołku stoi maszt telefonii komórkowej. | | |
918 | Świeżowa (B. Niski) | 801 | Szczyt w zachodniej części Beskidu Niskiego | | |
919 | Kolanin (B. Niski) | 705 | Szczyt w zachodniej części Beskidu Niskiego | | |
920 | Kamień n. Kątami (BN) | 714 | Szczyt w zachodniej części Beskidu Niskiego. Na zboczach góry znajduje się kilka wychodni skalnych. | | |
921 | Łysa Góra (B. Niski) | 641 | Szczyt górski w Beskidzie Niskim, w paśmie Beskidu Dukielskiego, nad prawym brzegiem Wisłoki, na południowy zachód od wsi o tej samej nazwie. Znajduje się na grzbiecie pomiędzy Grzywacką Górą a Polaną. Posiada dwa wierzchołki, oddalone od siebie o pół kilometra. | | |
922 | Dania (Halka, BN) | 696 | Szczyt w Beskidzie Niskim, w paśmie Beskidu Dukielskiego. Jest najwyższym wierzchołkiem grzbietu Łysej Góry i Polany. Inne nazwy to Kaczalnik lub Halka. | | |
923 | Chyrowa (B. Niski) | 694 | Szczyt w paśmie Beskidu Dukielskiego we wschodniej części Beskidu Niskiego | | |
924 | Cergowa (B. Niski) | 716 | Szczyt Beskidu Dukielskiego w Beskidzie Niskim, na południowy wschód od Dukli. Posiada trzy wierzchołki, na najwyższym stoi żelazny krzyż. | | |
925 | Chryszczata (Biesz.) | 998 | Szczyt w Bieszczadach, w paśmie Wołosania. Na szczycie stoi betonowa wieża geodezyjna z czasów zaborów. Nazwa Chryszczata wywodzi się od łemkowskiej nazwy rośliny chreszczate zilie (czworolist pospolity) lub od skrzyżowania dróg (ukr. chrest - krzyż). Na zachodnich stokach Chryszczatej znajdują się osuwiskowe Jeziorkami Duszatyńskimi. | | |
926 | Jaworne (Biesz.) | 992 | Szczyt w Bieszczadach Zachodnich, położony w paśmie Wysoki Dział, na południowy wschód od przełęczy Żebrak. Od południowego wschodu poprzez przełęcz (928 m) sąsiaduje z Wołosaniem. | | |
927 | Wołosań (Biesz.) | 1071 | Szczyt w Bieszczadach Zachodnich, inna nazwa Patryja. Zalicza się do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w Paśmie Wołosania i Chryszczatej, tzw. Wysokim Dziale. | | |
928 | Małe Jasło (Biesz.) | 1097 | Szczyt w Bieszczadach Zachodnich położony w środkowej części bocznego grzbietu pasma granicznego ciągnącego się od Okrąglika przez Jasło aż do Cisnej | | |
929 | Jasło (Biesz.) | 1153 | Szczyt w Bieszczadach Zachodnich, stanowiący najwyższą kulminację pasma ciągnącego się od Okrąglika w paśmie granicznym na północny zachód | | |
930 | Fereczata (Biesz.) | 1102 | Szczyt w paśmie granicznym Bieszczadów Zachodnich, stanowiący kulminację bocznego grzbietu odbiegającego z Okrąglika na wschód | | |
931 | Riaba Skała (Biesz.) | 1199 | Szczyt w paśmie granicznym Bieszczadów Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Nazwa pochodzi od ukraińskiego słowa riabyj - pstry, odznaczający się mnogością barw. Spotykana jest również nazwa Rabia Skała. | | |
932 | Wielka Rawka (Biesz.) | 1307 | Najwyższy szczyt pasma granicznego w Bieszczadach Zachodnich, zaliczany do Diademu Polskich Gór | | |
933 | Wołowe Berdo (Biesz.) | 1121 | Szczyt w Bieszczadach, położony na granicy polsko-ukraińskiej, inna nazwa to Wołkowe Berdo | | |
934 | Kińczyk Buk. (Biesz.) | 1251 | Szczyt w Bieszczadach Zachodnich, kulminacja Połoniny Bukowskiej | | |
935 | Smerek (Poł. Wetl.) | 1222 | Szczyt w Bieszczadach Zachodnich, stanowiący przedłużenie na zachód grzbietu Połoniny Wetlińskiej. Granicą jest Przełęcz Mieczysława Orłowicza (1075 m), przez którą sąsiaduje on z Szarym Berdem. Na udostępnionym dla turystów wierzchołku południowym znajduje się żelazny krzyż, który stoi w miejscu, gdzie piorun zabił turystę. | | |
936 | Roh (Poł. Wel., Biesz.) | 1255 | Najwyższy wierzchołek Połoniny Wetlińskiej w Bieszczadach Zachodnich. Szczyt stanowi kulminację pokrytego grehotami (gołoborzami) grzbietu położonego pomiędzy oddzielającą go od Osadzkiego Wierchu Srebrzystą Przełęczą (1215 m) a Hasiakową Skałą i znajduje się w jego północno-zachodnim końcu. | | |
937 | Kruhly Wierch (P. Car.) | 1297 | Jeden z czterech wierzchołków Połoniny Caryńskiej w Bieszczadach Zachodnich, stanowiący jej najwyższe wzniesienie | | |
938 | Połonina Car. (Biesz.) | 1239 | Jedna z połonin w Bieszczadach, zwana inaczej Berehowską. W masywie wyróżnia się cztery kulminacje, z których najwyższy jest Kruhly Wierch (1297 m), a pozostałe mają wysokość: 1245, 1239 i 1148 m. | | |
939 | Szeroki Wiech (Biesz.) | 1243 | Zachodni wierzchołek Szerokiego Wierchu w Grupie Tarnicy w Bieszczadach | | |
940 | Tarnica (Bieszczady) | 1346 | Najwyższy szczyt polskich Bieszczadów, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór (jako najwyższy w Paśmie Połonin) oraz Korony Polski (jako najwyższy w województwie podkarpackim). Na wierzchołku znajduje się taras widokowy i żelazny krzyż o wysokości 8,5 metra i wadze około pół tony, którego obecna wersja stoi tutaj od 2000 roku. Z Przełęczy pod Tarnicą (1286 m) na szczyt dochodzi żółty szlak, natomiast przełęcz stanowi łącznik szlaków. Z Wołosatego na południowym zachodzie dociera tu niebieski szlak turystyczny - fragment tzw. Szlaku Karpackiego (lub Szlaku Granicznego) relacji Rzeszów - Grybów. Za przełęczą szlak prowadzi na północ w stronę szczytów Krzemień (1335 m) i Bukowe Berdo (1311 m). Przez przełęcz przechodzi również czerwony Główny Szlak Beskidzki, który w tych okolicach ma swój początek w Wołosatem, prowadzi na wschód do granicy z Ukrainą na Przełęczy Bukowskiej (1107 m), a następnie kieruje się na północ przez Rozsypaniec (1280 m) i Halicz (1333 m), po czym przed Kopą Bukowską (1320 m) zakręca na zachód i przez Przełęcz Goprowską (1160 m) dociera do Przełęczy pod Tarnicą, by dalej prowadzić na zachód przez składający się z kilku wierzchołków Szeroki Wierch i zejść do Ustrzyk Górnych. | | |
941 | Krzemień (Biesz.) | 1335 | Drugi pod względem wysokości szczyt polskich Bieszczadów i całych Bieszczadów Zachodnich. Znajduje się w środkowej części grupy Tarnicy (1346 m) i Halicza (1333 m), w paśmie połonin. | | |
942 | Halicz (Biesz.) | 1333 | Trzeci pod względem wysokości szczyt w polskiej części Bieszczadów i całych Bieszczadach Zachodnich. Położony jest we wschodniej części grupy Tarnicy, pomiędzy Kopą Bukowską a Rozsypańcem. Jest zwornikiem dla biegnącego w kierunku wschodnim grzbietu kulminującego w Wołowym Garbie. Ze szczytu można podziwiać wspaniałą panoramę 360 stopni. | | |
943 | Magura Łomniańska (UA) | 1024 | Najwyższy szczyt Gór Sanocko-Turczańskich, położony na Ukrainie | | |
944 | Lutańska Holica (UA) | 1375 | Jeden z najwyższych szczytów Połoniny Równej na Ukrainie | | |
945 | Równa (UA) | 1480 | Najwyższy szczyt Połoniny Równej na Ukrainie | | |
946 | Ostra Hora (PR, UA) | 1405 | Jeden z najwyższych szczytów Połoniny Równej na Ukrainie | | |
947 | Pikuj (UA) | 1408 | Położony na Ukrainie najwyższy szczyt Bieszczadów. Na górze stoi kilkumetrowy obelisk. Pikuj leży w całości na Ukrainie, ale przez wieki stanowił szczyt graniczny - do 1772 roku między Koroną Królestwa Polskiego a Królestwem Węgier, przed II wojną światową przez szczyt przechodziła południowa granica Rzeczypospolitej Polskiej, pierwotnie granica polsko-czechosłowacka, a potem polsko-węgierska. | | |
948 | Łysica (G. Święt.) | 613 | Najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich, leżący w Łysogórach, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Potoczna nazwa to Góra Świętej Katarzyny. W ostatnim czasie udowodniono, że nieco wyższy (614 m) jest położony około 700 m na wschód wierzchołek o nazwie Skała Agaty lub inaczej Zamczysko. Przez szczyt przechodzi czerwony Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego z Gołoszyc do Kuźniaków. Łysicę najwygodniej zdobyć tym szlakiem, prowadzącym ze wsi Święta Katarzyna w północno-zachodniej części masywu. Wstęp do Świętokrzyskiego Parku Narodowego jest płatny, a wiele osób poza Łysicą odwiedza przy okazji również Łysą Górę (595 m), położoną we wschodniej części Łysogór, gdzie można obejrzeć gołoborza oraz klasztor. | | |
949 | Łysa Góra (G. Święt.) | 595 | Inaczej zwany Świętym Krzyżem, drugi najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich. Na górze znajduje się maszt oraz klasztor. | | |
950 | Szczytniak (G. Święt.) | 554 | Najwyższy szczyt Pasma Jeleniowskiego w Górach Świętokrzyskich | | |
951 | Porąbka (Pog. Łuż.) | 353 | Pogórze Łużyckie | | |
952 | Góra Działoszyńska | 305 | Pogórze Łużyckie | | |
953 | Ostroga (Pog. Łuż.) | 277 | Pogórze Łużyckie | | |
954 | Kesselstein (DE) | 325 | Pogórze Łużyckie | | |
955 | Mittlerer Steinberg (DE) | 347 | Pogórze Łużyckie | | |
956 | Hinterer Steinberg (DE) | 322 | Pogórze Łużyckie | | |
957 | Turów (zwałowisko) | 465 | Zwałowisko elektrowni Turów na Pogórzu Łużyckiem | | |
958 | Landeskrone (DE) | 419 | Stożkowa góra położona na Pogórzu Łużyckim, na południowy zachód od Görlitz w Niemczech. Jest to wygasły od 30 milionów lat wulkan, powstały w okresie paleogenu. Na szczycie znajduje się zameczek, wieża Bismarcka oraz nadajnik telewizyjny. | | |
959 | Wojkowa | 502 | Wzniesienie w południowo-zachodniej części Pogórza Izerskiego, w środkowej części Przedgórza Izerskiego, około 2,8 km na północny zachód od północnej granicy miejscowości Giebułtów. Jako najwyższy szczyt Pogórza Izerskiego, zaliczane jest do Korony Sudetów Polskich. | | |
960 | Wietrznik (Pog. Izer.) | 482 | Pogórze Izerskie | | |
961 | Dziewicza (Pog. Izer.) | 403 | Pogórze Izerskie | | |
962 | Brożyna (Pog. Izer.) | 437 | Pogórze Izerskie | | |
963 | Kątnica | 379 | Pogórze Izerskie | | |
964 | Włócznik | 386 | Pogórze Izerskie | | |
965 | Leśnica nad Bobrem | 270 | Pogórze Izerskie | | |
966 | Skałka (Lwówek) | 305 | Pogórze Kaczawskie | | |
967 | Wietrznik (Lwówek) | 292 | Pogórze Kaczawskie | | |
968 | Jaglarz | 301 | Pogórze Kaczawskie | | |
969 | Dworkowa | 280 | Pogórze Kaczawskie | | |
970 | Skiba (Sobota) | 265 | Pogórze Kaczawskie | | |
971 | Grodziec (Pog. Kacz.) | 389 | Szczyt w północno-zachodniej części Pogórza Kaczawskiego, w centralnej części Pogórza Bolesławieckiego, dawniej niem. Gröditzberg | | |
972 | Ostrzyca Proboszcz. | 501 | Ostrzyca Proboszczowska - najwyższy szczyt na Pogórzu Kaczawskim, zaliczany do Korony Sudetów Polskich. Wznosi się około 2,5 km na południowy zachód od miejscowości Proboszczów. | | |
973 | Rauszowa G. (Dziećk.) | 266 | Wzgórze zaliczane do Pagórów Jaworznickich, położone na północnych brzegach zbiornika Dziećkowice | | |
974 | G. Gąsiorowa (Dziećk.) | 272 | Wzgórze zaliczane do Pagórów Jaworznickich, położone na północnych brzegach zbiornika Dziećkowice | | |
975 | Sielcowa Góra | 314 | Pagóry Jaworznickie | | |
976 | Grodzisko (Jaworzno) | 397 | Pogórze Wielickie | | |
977 | Wianek | 357 | Kotlina Chrzanowska | | |
978 | Góra Sosnowa | 375 | Wyżyna Olkuska | | |
979 | Bożniowa | 402 | Wyżyna Olkuska | | |
980 | Psarska Góra | 448 | Wyżyna Olkuska | | |
981 | Skałki (Nowa Góra) | 453 | Wyżyna Olkuska | | |
982 | Góra Parsywkowa | 405 | Wyżyna Olkuska | | |
983 | Górka Gorenicka | 480 | Wyżyna Olkuska | | |
984 | Grodzisko (Bębło) | 513 | Wyżyna Olkuska | | |
985 | Poręba Zach. | 481 | Wyżyna Olkuska | | |
986 | Chełmowa Góra (Ojców) | 472 | Wyżyna Olkuska | | |
987 | Czajowicka Płn. | 470 | Wyżyna Olkuska | | |
988 | Bycza Góra | 392 | Wyżyna Olkuska | | |
989 | Góra Grzegorzowicka | 347 | Wyżyna Olkuska | | |
990 | Górka Władysławska | 357 | Wyżyna Olkuska | | |
991 | Górka Wysocicka | 362 | Wyżyna Olkuska | | |