N | Peak name | Altitude | Peak info | Range | Reached |
---|
0 | Antałówka | 937 | Wzgórze na terenie Zakopanego | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
1 | Babia Góra (B. Żyw.) | 1725 | Najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego, zaliczany do Korony Gór Polski. Jest najwyższym szczytem Beskidów Zachodnich i poza Tatrami najwyższym szczytem w Polsce, a drugim co do wybitności (po Śnieżce). Babią Górę zalicza się również do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt mikroregionu Pasma Babiogórskiego. Inne nazwy to Diablak, Królowa Beskidów, a także bardziej potocznie Matka Niepogód lub Kapryśnica, ze względu na zmienną pogodę. We wschodnim grzbiecie schodzącym w stronę Przełęczy Krowiarki można wyróżnić szczyty: Gówniak (inaczej Wołowe Skałki, 1617 m), Kępa (1521 m) oraz Sokolica (1367 m). W zachodnim grzbiecie można wyróżnić Kościółek Wschodni i Kościółek Zachodni, natomiast od Małej Babiej Góry (inaczej Cylu, 1515 m) masyw jest oddzielony Przełęczą Brona (1408 m). W masywie Babiej Góry wytyczono liczne szlaki turystyczne. Najpopularniejszy czerwony Główny Szlak Beskidzki prowadzi z Przełęczy Lipnickiej (Krowiarki), na szczyt Babiej Góry, po czym schodzi na Przełęcz Brona i do schroniska na Markowych Szczawinach. Przełęcz Lipnicka jest połączona ze schroniskiem Markowe Szczawiny niebieskim szlakiem, od którego po drodze odchodzą na grzbiet dwa szlaki - zielony (Perć Przyrodników) i na sam szczyt żółty (trudna Perć Akademików). Z południa z Jabłonki na szczyt prowadzi zielony szlak, natomiast najpopularniejszy wśród Słowaków jest żółty szlak, wychodzący spod schroniska Slana voda. | | |
2 | Babki (SK) | 1566 | Rozległy masyw położony w południowej grani Siwego Wierchu (Sivý vrch, 1805 m) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Babky. Pomiędzy tymi dwoma szczytami wznosi się jeszcze kilka innych. W kolejności od północy na południe są to: Mała Ostra (Malá Ostrá, 1703 m), Ostra (Ostrá, 1764 m), Wielka Kopa (Veľká kopa, 1648 m), Mała Kopa (Malá kopa, 1637 m). Od tej ostatniej Babki są oddzielone Babkową Przehybą, nazywaną też przełęczą Wałowce lub przełęczą Hrtany (Babková priehyba, Hrtany, 1491 m). Około 0,8 km na wschód od tej przełęczy, u podnóży spłaszczonego grzbietu odchodzącego na południe z Małej Kopy, położona jest Chata Czerwieniec. | Tatry | |
3 | Bachledova veza (SK) | 1183 | Góra w paśmie Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Na szczycie zbudowano wieżę widokową o wysokości 32 m. | | |
4 | Bachledówka | 947 | Wzgórze na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, wznoszące się nad wsią Czerwienne | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
5 | Banówka (SK) | 2178 | Szczyt leżący w grani głównej Tatr Zachodnich, w ich słowackiej części, słow. Baníkov. Znajduje się pomiędzy szczytem Pachoł (2167 m), oddzielony od niego Banikowską Przełęczą (2040 m), a Hrubą Kopą (2166 m), od której oddziela go Przełęcz nad Zawratami. Jest najwyższym szczytem Tatr Zachodnich leżącym w grani głównej oraz czwartym co do wysokości szczytem Tatr Zachodnich (ustępując Bystrej, Raczkowej Czubie i Barańcowi). | Tatry | |
6 | Baranie Rogi (SK) | 2526 | Szczyt położony w pobliżu głównej grani Tatr, na terenie Słowacji, słow. Baranie rohy. W grani głównej, pomiędzy Śnieżnym Szczytem (Snehový štít) a Czarnym Szczytem (Čierny štít, 2434 m) znajduje się Wyżni Barani Zwornik (Vyšná Barania strážnica), od niego odchodzi grań południowo-wschodnia, w której za Wyżnią Baranią Ławką (Barania priehyba) znajdują się obydwa wierzchołki Baranich Rogów. | Tatry | |
7 | Baraniec (SK) | 2185 | Szczyt w słowackiej części Tatr Zachodnich, trzeci co do wysokości szczyt tego pasma, słow. Baranec, Veľký vrch. Znajduje się ok. 2,5 km na południe od grani głównej i jest najwyższym szczytem w bocznej grani Barańców. | Tatry | |
8 | Batyżowiecki Szczyt (SK) | 2448 | Szczyt położony na Słowacji, najwyższy szczyt głównej grani Tatr na odcinku zamykającym od północnego wschodu Dolinę Batyżowiecką (Batizovská dolina), słow. Batizovský štít | Tatry | |
9 | Brdarowa Dzwonnica (SK) | 1713 | Rozłożyste wzniesienie Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Brdárova zvonica | Tatry | |
10 | Beskid | 2012 | Najdalej wysunięty na wschód szczyt Tatr Zachodnich, położony pomiędzy Suchą Przełęczą (1950 m) a przełęczą Liliowe (1952 m) w głównej grani Tatr | Tatry | |
11 | Błyszcz | 2158 | Słabo odgraniczone zakończenie północnej grani Bystrej, najwyższego szczytu w Tatrach Zachodnich. Leży w głównym grzbiecie Tatr, którym biegnie tu granica polsko-słowacka, słow. Blyšť. Z formalnego punktu widzenia sam nie jest szczytem, ponieważ ma zerową minimalną deniwelację względną (wybitność), czyli nie istnieje żadne obniżenie grani pomiędzy nim a Bystrą, natomiast stanowi wyraźne załamanie grzbietu. W głównej grani wznosi się pomiędzy dwoma wybitnymi szczytami: Kamienistą i Starorobociańskim Wierchem. Od położonej na wschód Kamienistej oddzielony jest Pyszniańską Przełęczą. Ze Starorobociańskim Wierchem łączy go niska, poszarpana grań, w której wyróżnia się jeszcze jeden niewybitny szczyt - Siwy Zwornik i grań Liliowych Turni, ograniczona dwiema niewielkimi przełęczami: Liliowym Karbem i Banistą Przełęczą. | Tatry | |
12 | Bobrowiec | 1663 | Samodzielny masyw górski na granicy polsko-słowackiej, wznoszący się ponad Doliną Chochołowską, Doliną Juraniową i Doliną Bobrowiecką Orawską w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Bobrovec. Znajduje się w bocznej północnej grani Wołowca. Od położonego na południe Grzesia oddzielony jest głęboką i szeroką Bobrowiecką Przełęczą (1356 m). Z przełęczy tej do Doliny Chochołowskiej spada duży i szeroki Bobrowiecki Żleb. Od wznoszącego się po północnej stronie Parzątczaka (1486 m) masyw Bobrowca odgraniczony jest Juraniową Przełęczą (1376 m). | Tatry | |
13 | Boczań | 1224 | Wzniesienie w reglowej części Tatr Zachodnich, pomiędzy Doliną Jaworzynką a Doliną Olczyską. Stanowi zachodnie odgałęzienie Wysokiego (1287 m). Od Skupniowego Upłazu oddziela go Skupniów Przechód i Skupniów Żleb. | Tatry | |
14 | Brestowa (SK) | 1934 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Brestová. Znajduje się w grani głównej pomiędzy Salatyńskim Wierchem, od którego oddzielony jest Skrajną Salatyńską Przełęczą, a Zuberskim Wierchem (1753 m). | Tatry | |
15 | Bujaczy Wierch (SK) | 1960 | Rozłożysty masyw we wschodniej części grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Bujačí vrch. Jest ostatnim wysokim szczytem we wschodniej części Tatr. | Tatry | |
16 | Bukowiński Wierch (BOP) | 940 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, drugi co do wysokości szczyt tego pasma, najwyższy w Polsce, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Wznosi się nad miejscowościami Bukowina-Osiedle, Harkabuz i Podszkle. W okolicach szczytu znajduje się maszt telekomunikacyjny, dzięki czemu góra jest dobrze rozpoznawalna w terenie. Zbocza pokrywają łąki, dzięki czemu szczyt jest dobrym punktem widokowym. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
17 | Butorowy Wierch | 1160 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Paśmie Gubałowskim, pomiędzy Palenicą Kościeliską (1183 m) a Gubałówką (1126 m). Znajduje się nad Kościeliskiem koło Zakopanego. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
18 | Bystra (SK) | 2248 | Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich, słow. Bystrá. Leży w odległości 600 m na południe od grani głównej Tatr Zachodnich, po której biegnie granica polsko-słowacka. | Tatry | |
19 | Ciężka Turnia (SK) | 2254 | Szczyt tatrzański w bocznej grani odchodzącej od Niżnich Rysów w kierunku wschodnim, dawna nazwa Czeska Turnia, słow. Ťažká veža, Česká veža | Tatry | |
20 | Chabenec (N. Tatry, SK) | 1955 | Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr | Niżne Tatry | |
21 | Chopok (N. Tatry, SK) | 2024 | Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr (podawany jako drugi lub trzeci najwyższy niżnotatrzański szczyt - wyższe są Dziumbier i Štiavnica). U podnóży Chopoka znajduje się duży ośrodek narciarski Jasná podzielony na 2 części: Jasná - Chopok północ (Chopok sever) z terenami: Otupné (1142 m), Záhradky (1025 m), Luková (1670 m) oraz ośrodek Chopok południe (Chopok juh) z terenami: Kosodrevina (1489 m) i Srdiečko (1216 m). Jest to największy ośrodek narciarski na Słowacji. | Niżne Tatry | |
22 | Cichy Wierch (SK) | 1979 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Tichý vrch. Leży w grani Liptowskich Kop (słow. Liptovské kopy) i jest położony pomiędzy Gładkim Wierchem (Hladký štít), od którego oddziela go przełęcz Zawory (Závory), a Zadnią Garajową Kopą, od której oddziela go Wierchcicha Przełączka. Od szczytu w kierunku południowo-wschodnim odchodzi ramię, które ogranicza od południowego zachodu Dolinkę Kobylą (Kobylia dolina). Północne zbocza Cichego Wierchu schodzą do Doliny Wierchcichej (Zadná Tichá dolina), należącej do systemu Doliny Cichej (Tichá dolina), od której szczyt wziął swoją nazwę. | Tatry | |
23 | Ciemniak | 2096 | Najdalej na zachód wysunięty szczyt należący do masywu Czerwonych Wierchów w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Temniak. Wznosi się pomiędzy niewielką Mułową Przełęczą (2067 m), oddzielającą go od Krzesanicy, a wybitną Tomanową Przełęczą (1686 m). | Tatry | |
24 | Cierna hora (GL, SK) | 1289 | Čierna hora - najwyższy szczyt Gór Lewockich na Słowacji | Góry Lewockie | |
25 | Ciężki Szczyt (SK) | 2520 | Jeden z wierzchołków w masywie Wysokiej (słow. Vysoká, 2547 m). Znajduje się w głównej grani Tatr pomiędzy przełęczą Waga (sedlo Váha, 2337 m) a Przełęczą pod Wysoką (Štrbina pod Ťažkým štítom, 2485 m). Dawniej zwany był błędnie Czeski Szczytem, słow. Ťažký štít, Český štít. | Tatry | |
26 | Cisowa Turnia | 1112 | Reglowy szczyt wznoszący się po południowej stronie nad polanami Biały Potok i Siwa Polana w polskich Tatrach Zachodnich. Stanowi zakończenie północno-zachodniego grzbietu Kominiarskiego Wierchu oddzielającego Dolinę Lejową od Doliny Chochołowskiej. | Tatry | |
27 | Cubryna | 2372 | Szczyt w głównej grani Tatr, widoczny znad Morskiego Oka na prawo od Hińczowej Przełęczy (2323 m) i Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego, słow. Čubrina. Dalsza część grani to Zadni Mnich oddzielony od Cubryny Przełączką pod Zadnim Mnichem. | Tatry | |
28 | Cyl Hali Śmiet. (BŻ) | 1298 | Szczyt w Beskidzie Żywieckim, w zachodniej części Pasma Policy. Nazwa pochodzi od dawniej istniejącej w szczytowych partiach Hali Śmietanowej. Na mapach czasem spotyka się nazwę Kiczorka, co jest mylące, ponieważ tak nazywa się również szczyt w północnym ramieniu. Cyl Hali Śmietanowej jest zwornikiem, gdyż od głównego grzbietu odchodzą dwa boczne - jeden na północ, w kierunku Kiczorki (1012 m), drugi na zachód, w stronę Mosornego Gronia (1047 m), a główna grań, którą prowadzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, zakręca w tym miejscu pod kątem prostym. | | |
29 | Cyrhla nad Białką (PSG) | 1155 | Najwyższy szczyt Pogórza Bukowińskiego (Gliczarowskiego) na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na południowym zboczu znajduje się Polana Głodówka, z której jest piękny widok na Tatry Bielskie i Wysokie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
30 | Czubik | 1846 | Niewybitny szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na bocznym, północnym grzbiecie Kończystego Wierchu. Grzbiet ten oddziela Dolinę Starorobociańską od Doliny Jarząbczej. Czubik znajduje się pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), oddzielony od niego Dudową Przełęczą (1815 m) i Trzydniowiańskim Wierchem (1768 m), od którego oddzielony jest Przełęczą nad Szyją (1754 m). | Tatry | |
31 | Deresze (N. Tatry, SK) | 2004 | Położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr, słow. Dereše | Niżne Tatry | |
32 | Diabliniec | 1241 | Reglowy szczyt w zachodnich zboczach Doliny Lejowej w polskich Tatrach Zachodnich. Jest wysunięty z tych zboczy najdalej na wschód. Od Wierchu Spalenisko (1234 m) Diabliniec oddzielony jest dość głęboką przełęczą Kominiarskie Siodło. | Tatry | |
33 | Długi Giewont | 1867 | Długa grań masywu Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Od głównego szczytu zwanego Wielkim Giewontem (1894 m) oddzielona jest przełęczą Szczerba. | Tatry | |
34 | Durny Szczyt (SK) | 2625 | Czwarty co do wysokości szczyt Tatr, położony na Słowacji, słow. Pyšný štít. Znajduje się w długiej bocznej grani pomiędzy Baranimi Rogami (Baranie rohy) a Łomnicą (Lomnický štít). | Tatry | |
35 | Dziumbier (N. Tatry, SK) | 2043 | Najwyższy szczyt Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Ďumbier. Znajduje się w głównym grzbiecie tych Tatr, pomiędzy szczytem Krúpova hoľa (1922 m), od którego oddzielony jest przełęczą Krúpovo sedlo (ok. 1890 m) i Štiavnica (2025 m). | Niżne Tatry | |
36 | Fajksowa Czuba (SK) | 1489 | Fajksowa Czuba, dawniej także Faiksowa, Fajksowa, Faixowa (słow. Faixova) - szczyt we wschodniej części grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji. Jest pierwszym od wschodu wzniesieniem w Tatrach, którego wierzchołek sięga powyżej górną granicę lasu. Od strony zachodniej Fajksowa Czuba jest oddzielona od Koziego Grzbietu i masywu Bujaczego Wierchu (Bujačí vrch, 1947 m) płytką Fajksową Przełęczą (1480 m). Od wschodu od niższego Kobylego Wierchu (Kobylí vrch, 1109 m) oddziela go lesista Kobyla Przełęcz (ok. 1090 m). | Tatry | |
37 | Filipczański Wierch | 1223 | Szczyt reglowy w polskich Tatrach Wysokich. Stanowi zakończenie grzbietu biegnącego na północny wschód z Zadniej Kopy Sołtysiej (1420 m) w grupie Kop Sołtysich. Jest od niej oddzielony szerokim siodłem Przysłopu Filipczańskiego, poniżej którego grzbiet rozdziela się na dwa. W zachodnim ramieniu za Niżnią Filipczańską Przełęczą (1199 m) znajduje się Filipczański Wierch, natomiast w północno-zachodnim - Łężny Wierch. | Tatry | |
38 | Furkaska | 1491 | Szczyt w północnej grani Wołowca, wznoszący się nad dolinami: Chochołowską, Juraniową (Juráňova dolina) i Furkaską (Furkaska dolina) w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Veľká Furkaska | Tatry | |
39 | Furmanów (Ząb) | 1022 | Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, do którego łatwo dojechać od strony Zębu | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
40 | Ganek (SK) | 2462 | Trójwierzchołkowy szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Ganek, Gánok. Położony jest w głównej grani Tatr Wysokich w miejscu, w którym zmienia ona kierunek na południowo-wschodni. Najwyższy wierzchołek Wielki Ganek (Veľký Ganek) ma wysokość 2462 m. Dwa niższe to Pośredni Ganek (Prostredný Ganek) i Mały Ganek (Malý Ganek, 2425 m). Mały i Pośredni Ganek oddzielone są Małą Gankową Przełączką, natomiast Pośredni i Wielki Ganek - Pośrednią Gankową Przełączką. | Tatry | |
41 | Gerlach (SK) | 2655 | Położony na Słowacji najwyższy szczyt Tatr oraz całych Karpat, zaliczany do Korony Europy, słow. Gerlachovský štít. Masyw Gerlacha składa się z kilku wierzchołków. Grań rozpoczyna się od strony północno-zachodniej wierzchołkiem zwornikowym z granią główną - Zadnim Gerlachem (Zadný Gerlach, 2616 m), którego zbocza obniżają się do Przełęczy Tetmajera (Gerlachovské sedlo), za którą wznosi się główny wierzchołek (2655 m). Dalej w grani znajdują się kolejno Wyżnie Gerlachowskie Wrótka, wierzchołek Pośredniego Gerlacha, Pośrednie Gerlachowskie Wrótka, Gerlachowska Czuba i Niżnie Gerlachowskie Wrótka. Grzbiet kończy się południowo-wschodnim szczytem Małego Gerlacha (Kotlový štít, 2601 m). Z wierzchołka Małego Gerlacha odchodzą dwa boczne ramiona obejmujące Gerlachowski Kocioł (Gerlachovský kotol). | Tatry | |
42 | Gęsia Szyja | 1490 | Szczyt w reglowej części Tatr Wysokich, najwyższy w grupie masywu o tej samej nazwie. Grupę Gęsiej Szyi od masywu Koszystej oddziela Rówień Waksmundzka. | Tatry | |
43 | Giewont | 1894 | Charakterystyczna góra w polskich Tatrach Zachodnich o bardzo stromym północnym zboczu, świetnie widoczna z Zakopanego. Na szczycie znajduje się krzyż, który został wzniesiony w 1901 roku przez parafian z Zakopanego. Widoczna część krzyża ma wysokość 15 m, a dodatkowo jest on wkopany 2,5 w skały. Został zbudowany z 400 żelaznych elementów, które ważą w sumie blisko 2 tony. Masyw Giewontu składa się jeszcze z Długiego Giewontu (1867 m) i Małego Giewontu (1728 m). Najwyższy z nich Wielki Giewont, uznawany za właściwy szczyt całego masywu, znajduje się w środku, oddzielony od Długiego Giewontu przełęczą Szczerba (1823 m), a od Małego Giewontu Giewoncką Przełęczą (1680 m). Jest on często uważany za najwyższy szczyt należący do Tatr Zachodnich, który jest położony w całości w Polsce. Wyższa jest jednak Twarda Kopa, zazwyczaj pomijana z powodu bardzo niewielkiej minimalnej deniwelacji względnej (wybitności). Wielki Giewont jest też szczytem zwornikowym - odchodzi od niego w kierunku południowym grań, która poprzez Kopę Kondracką łączy się z Czerwonymi Wierchami. W grani tej znajduje się Wyżnia Kondracka Przełęcz (1765 m) i Kondracka Przełęcz (1725 m). Wielki Giewont wznosi się ponad dolinami: Strążyską, Białego, Małej Łąki i Kondratową. Jego północne ściany, widoczne z Zakopanego, opadają bardzo stromą ścianą o wysokości ok. 600 m do Małej Dolinki. | Tatry | |
44 | Gładki Wierch | 2065 | Jeden z najniższych szczytów głównej grani Tatr w obszarze Tatr Wysokich, jednocześnie zwornik dla odchodzących od grani w kierunku południowo-zachodnim Liptowskich Kop, od których jest oddzielony przełęczą Zawory (na terytorium Słowacji), słow. Hladký štít | Tatry | |
45 | Golica Jaworzańska (SK) | 1628 | Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Holica. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká) oddzielającym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Szerokiej (Široká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). | Tatry | |
46 | Goły Wierch | 1206 | Niewielkie wzniesienie na przedłużeniu północnego ramienia Gęsiej Szyi (1489 m), pomiędzy Rusinową Polaną ze strony zachodniej a Wierchporońcem i Łysą Polaną ze strony wschodniej. Na wierzchołku, po lewej stronie drogi z Wierchporońca, znajduje się mała polana, od której pochodzi nazwa. | Tatry | |
47 | Gombosi Wierch (SK) | 1184 | Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Gombošov vrch. Jest to ostatnie należące do Tatr wzniesienie w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká), oddzielającym Dolinę Białki wraz z Doliną Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Jaworowej (Javorová dolina) wraz z Doliną Szeroką (Široká dolina). Od Karczmarskiego Wierchu (Skalka, 1438 m) oddzielony jest szeroką Gombosią Przełęczą. | Tatry | |
48 | Gorc (Gorce) | 1228 | Góra we wschodniej części grzbietu głównego Gorców. Na szczycie znajduje się wieża widokowa. | | |
49 | Goryczkowa Czuba | 1913 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, leżący w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Goričkova kopa lub Horičkova kopa. Od sąsiedniego (w kierunku na zachód) szczytu, Wysokiej Suchej Czuby oddzielona jest przełęczą Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), od położonego na wschód Pośredniego Goryczkowego Wierchu - Goryczkową Przełęczą Świńską (1801 m). Ma dwa wierzchołki rozdzielone przełączką o około pięciometrowym wcięciu. Po północnej, polskiej stronie, od szczytu do Doliny Bystrej biegnie długi grzbiet, zwany Kondratowym Wierchem, który oddziela od siebie dwie dolinki: Dolinę Suchą Kondracką i Dolinę Goryczkową Świńską (zachodnia odnoga Doliny Goryczkowej). Najbardziej strome są północno-zachodnie stoki opadające do Doliny Suchej Kondrackiej. Po słowackiej stronie stoki Goryczkowej Czuby opadają do Doliny Cichej. | Tatry | |
50 | Górków Wierch (PSG) | 1046 | Graniczne wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
51 | Gruszków Wierch | 1031 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Paśmie Gubałowskim. Znajduje się w bocznym, północno-wschodnim grzbiecie Palenicy Kościeliskiej. Wznosi się nad miejscowościami Dzianisz, Ciche i Nowe Bystre. Nazwa szczytu pochodzi od należącego do Dzianisza osiedla Gruszki. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
52 | Grześ | 1653 | Dwuwierzchołkowy szczyt w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Lúčna. Znajduje się w bocznej, długiej grani, odchodzącej na północ od szczytu Wołowca. Na głównym, zachodnim wierzchołku Grzesia zmienia ona kierunek na wschodni, a na niższym, zwanym Kruźlikiem skręca na północny wschód. Przez szczyt przebiega Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. | Tatry | |
53 | Gubałówka | 1120 | Podłużne wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na Gubałówkę z Zakopanego można wjechać koleją linowo-terenową. Na szczycie stoi maszt RTON Gubałówka o wysokości 102 m. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
54 | Hawrań (SK) | 2152 | Najwyższy szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Havran. Jest to najwyższy wapienny szczyt całych Tatr. Hawrań oddzielony jest na zachodzie od sąsiedniego Nowego Wierchu (1999 lub 2009 m) wyraźną Hawranią Przełęczą (1919 m). Na wschodzie Hawrań graniczy z Płaczliwą Skałą (2142 m), oddzielony Strzystarską Przełęczą (1969 m). Szczyty te razem z Muraniem (na zachód od Nowego Wierchu) tworzą charakterystyczną grupę, widoczną m.in. z wielu miejsc w Tatrach Wysokich. | Tatry | |
55 | Hlińska Turnia (SK) | 2340 | Szczyt w Tatrach Wysokich, położony na terenie Słowacji, słow. Hlinská veža. Znajduje się w bocznej grani tatrzańskiej odchodzącej od grani głównej w Cubrynie (Čubrina), nazywanej główną granią odnogi Krywania (Hlavná os hrebeňa Kriváňa). Hlińska Turnia jest szczytem zwornikowym, w jej wierzchołku odchodzi w kierunku południowo-wschodnim kolejna grań boczna zwana Granią Baszt (Hrebeň bášt). | Tatry | |
56 | Golica Huciańska (SK) | 1341 | Wybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Holica. Znajduje się w bocznej grani odchodzącej od Jaworzyńskiej Kopy (Javorina, 1277 m) i zakończonej Ostrym Wierchem Kwaczańskim (Ostrý vrch, 1128 m). Od Jaworzyńskiej Kopy Golica oddzielona jest Jaworzyńską Przełęczą (Hutianske sedlo, sedlo Javorina, 1185 m), od Ostrego Wierchu natomiast Kwaczańską Przełęczą (Kvačianske sedlo, ok. 1070 m). Masyw Golicy góruje nad Doliną Suchą Sielnicką (Suchá dolina) oraz nad Doliną Kwaczańską (Kvačianska dolina) i jej górną częścią - Doliną Huciańską. | Tatry | |
57 | Hliński Wierch (SK) | 1863 | Szczyt w grani Hliny w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Holý vrch, Hlinov vrch. Leży w grani opadającej z Kamienistej na południową stronę. W okolicach wierzchołka Hlińskiego Wierchu ta grań rozgałęzia się. We wschodnim kierunku odchodzi się od niej krótki grzbiet, wkrótce dzielący się na dwie odnogi tworzące obramowanie dla głębokiego Suchego Żlebu. Drugi, dłuższy grzbiet opada w południowym kierunku do Podbańskiej. Niżej odgałęzia się od niego w południowo-wschodnim kierunku krótki grzbiet do Rzeżuchowej Kopy. | Tatry | |
58 | Goły Wierch (Baran., SK) | 1723 | Szczyt w południowej grani Barańca w słowackich Tatr Zachodnich, słow. Holý vrch. Grań ta poprzez Goły Wierch opada do Kotliny Liptowskiej. Wschodnie stoki Gołego Wierchu opadają do Doliny Tarnowieckiej, zachodnie do Doliny Żarskiej. | Tatry | |
59 | Horwacki Wierch (SK) | 1902 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony na terenie Słowacji, słow. Horvátov vrch, Horvátský vrch. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká, 2210 m) oddzielającym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) i Dolinę Białki od Doliny Szerokiej (Široká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Spismichałowej Czuby (Zámky, 2010 m) oddzielony jest płytką Spismichałową Przełęczą, a od Zadniej Kopy (Zadná kopa, 1674 m) - Przełęczą pod Zadnią Kopą (sedlo Močidlá, 1596 m). Dużą część zboczy Horwackiego Wierchu tworzą wapienie i rozwinęły się tu liczne zjawiska krasowe. Można wśród nich wymienić lej krasowy o średnicy ponad 20 m w południowo-zachodnich stokach oraz jaskinie. Duże (5x5 m) wejście do Jaskini Spismichałowej (Spismichalova jaskyňa) jest widoczne z drogi do Morskiego Oka. Drugą znaną jaskinią jest Cień Księżyca (Mesačný tieň). Została odkryta 26 czerwca 2004 r. i po zaledwie kilku latach eksploracji stała się najdłuższą jaskinią w Tatrach z przeszło 30 km poznanych korytarzy. Ma co najmniej 451 m głębokości. | Tatry | |
60 | Hruba Kopa (Baszta, SK) | 2166 | Kopulasty szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, inna nazwa to Baszta, słow. Hrubá kopa. Znajduje się w grani głównej Tatr, pomiędzy Trzema Kopami, od których oddziela go niewielka przełęcz Hruba Przehyba, a Banówką, od której oddzielony jest Przełęczą nad Zawratami (ok. 2060 m). Strome północne ściany opadają do polodowcowego kotła Doliny Spalonej. W północno-wschodnim kierunku, do Rohackich Stawów wysuwa się krótki i niski grzbiet. Po południowej stronie bardziej łagodne, trawiasto-kamieniste zbocza opadają do Wielkich Zawratów (górna część Doliny Żarskiej). | Tatry | |
61 | Garajowa Strażnica (SK) | 2238 | Garajowa Strażnica, słow. Hrubá kopa, Garajova strážnica - ostatnie, najbardziej wysunięte na północny zachód wzniesienie w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich | Tatry | |
62 | Hruby Regiel | 1339 | Szczyt reglowy w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się pomiędzy Doliną Małej Łąki i Stanikowym Żlebem. Od masywu Czerwonych Wierchów oddziela go głęboki Przysłop Miętusi (1187 m), natomiast od Czerwonego Gronika niewybitne Wyżnie Stanikowe Siodło. | Tatry | |
63 | Hruby Wierch (SK) | 2428 | Hruby Wierch, słow. Hrubý vrch - wybitny szczyt w bocznej Grani Hrubego, będącej odnogą głównej grani odnogi Krywania. Wznosi się on nad dolinami: Hlińską, Młynicką i Niewcyrką. Jego nazwa pochodzi od kształtu góry i towarzyszącej mu masywnej (hruby - gruby), szerokiej grani północno-zachodniej. | Tatry | |
64 | Igła | 1207 | Zalesiona kopka w Dolinie Białego w polskich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
65 | Jagnięcy Szczyt (SK) | 2229 | Położony na Słowacji najbardziej na północny wschód wysunięty masyw grani głównej Tatr Wysokich, słow. Jahňací štít. Kolejny szczyt, Szalony Wierch, znajduje się już w Tatrach Bielskich. Jagnięcy Szczyt ma dwa wierzchołki połączone niemal poziomą granią, z których wyższy jest południowo-zachodni. Na górę prowadzi żółty szlak turystyczny, wychodzący spod Schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim. | Tatry | |
66 | Jakubina (Raczk., SK) | 2194 | Raczkowa Czuba lub Jakubina (słow. Jakubina) - szczyt w masywie Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym masywie pomiędzy Jarząbczym Wierchem (2134 m) i Wyżnią Magurą (2095 m), od której oddzielony jest Jakubińską Przełęczą (2069 m). Jest to najwyższy szczyt tego masywu i drugi co do wysokości szczyt Tatr Zachodnich. Jego zachodnie zbocza opadają do Doliny Jamnickiej, zbocza wschodnie do Doliny Raczkowej z Raczkowymi Stawami (a dokładniej Doliny Zadniej Raczkowej). | Tatry | |
67 | Jamska Kopa (SK) | 2079 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Jamská kopa. Znajduje się w grani bocznej zwanej Jamską Granią, odchodzącej na południe od wierzchołka Krótkiej. Od Małej Krótkiej oddzielone jest siodłem Jamskiej Przełęczy. | Tatry | |
68 | Jankulakowski Wierch | 934 | Góra ponad Białką Tatrzańską, na zboczu której zbudowano wyciągi narciarskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
69 | Jarząbczy Wierch (SK) | 2137 | Szczyt w potężnej grani Otargańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hrubý vrch. Sąsiaduje w tej grani z Raczkową Czubą (2194 m). Znajduje się tuż powyżej (ok. 100 m na południe) grani głównej, pomiędzy Kończystym Wierchem (2002 m), od którego oddzielony jest Jarząbczą Przełęczą (1954 m), a Łopatą (1958 m), oddzielony od niej Niską Przełęczą (1831 m). Po szczytach tych i przełęczach biegnie granica polsko-słowacka. Główny wierzchołek Jarząbczego Wierchu znajduje się na słowackiej stronie, granica państwowa biegnie bowiem granią główną, przez jego nieco niższy przedwierzchołek. | Tatry | |
70 | Jastrzębia Turnia (SK) | 2139 | Szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Jastrabia veža. Kończy on Jastrzębią Grań, która odchodzi w kierunku wschodnim od Czerwonej Turni (Belasá veža), znajdującej się w głównej grani Tatr pomiędzy Kołowym Szczytem a Jagnięcym Szczytem. Góruje nad Zielonym Stawem Kieżmarskim (słow. Zelené pleso, Zelené pleso Kežmarské). | Tatry | |
71 | Jaworowy Szczyt (SK) | 2417 | Szczyt w głównej grani Tatr Wysokich, słow. Javorový štít. Leży pomiędzy Małym Jaworowym Szczytem (Malý Javorový štít) a Ostrym Szczytem (Ostrý štít). Od Małego Jaworowego Szczytu wierzchołek jest oddzielony przełęczą Rozdziele (Javorová škára), głęboko wciętą w niemal poziomą grań szczytową. Bliżej Rozdziela znajduje się niższy zachodni wierzchołek, Pośredni Jaworowy Szczyt (Prostredný Javorový štít). Na wschód od niego, za płytką Jaworową Szczerbiną (Javorová štrbina), położony jest główny wierzchołek. Od Małego Ostrego Szczytu w masywie Ostrego Szczytu jest on oddzielony Jaworową Przełęczą (Javorové sedlo). | Tatry | |
72 | Jaworzyński Przysłop | 1269 | Reglowy szczyt w otoczeniu Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zakończeniu grzbietu Przysłop, który rozdziela dwie boczne odnogi Doliny Chochołowskiej: Głębowiec i Dolinę Długą. | Tatry | |
73 | Jeżowa Kopa (SK) | 2043 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Ježová. Jego zachodnie stoki opadają do Doliny Raczkowej, wschodnie do Doliny Bystrej. Jeżowa Kopa znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od tego szczytu odbiega w południowo-wschodnim kierunku. Na Jeżowej Kopie grań ta rozgałęzia się na dwie odnogi. Ku południowemu zachodowi opada grzbiet Hola (Hoľa) zakończony wzniesieniem Keczki Przybylińskiej (Kečka, 1489 m). Grzbiet ten ogranicza od wschodniej strony Dolinę Raczkową. W południowym kierunku biegnie rozpłaszczony grzbiet, który poprzez Pokrzywnik dochodzi do Suchego Hradka (Suchý hrádok, 1204 m). Grzbiet ten ogranicza od zachodniej strony Dolinę Bystrą. | Tatry | |
74 | Kamienista | 2121 | Dwuwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Od sąsiadującego na zachód Błyszcza (2159 m) oddzielony jest Pyszniańską Przełęczą (1788 m), od sąsiadującego na wschód Smreczyńskiego Wierchu (2066 m) - Hlińską Przełęczą (1906 m). | Tatry | |
75 | Karczmarski Wierch (SK) | 1438 | Wybitny szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Skalka, Krčmárske skalky. Jest to najwybitniejsze wzniesienie w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká) oddzielającym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Szerokiej (Široká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Golicy (Holica, 1628 m) oddzielony jest przełęczą Stary Szałas (Starý salaš, 1301 m), a od Gombosiego Wierchu (Gombošov vrch, 1194 m) - płytką Gombosią Przełęczą. Ma dwa wyraźne wierzchołki - główny, północno-wschodni (1438 m) oraz niższy, południowo-zachodni (1414 m). Od głównego wierzchołka odchodzi w kierunku wschodnim krótki grzbiet z Kubalowym Siodłem i Kubalową Czubą. | Tatry | |
76 | Kasprowy Wierch | 1987 | Bardzo popularny wśród turystów szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Dawne nazwy to Kasprowa Czuba, Stawiańska Czuba, Goryczkowiańska Czuba, słow. Kasprov vrch. Góruje nad trzema dolinami: Doliną Bystrej i Doliną Suchej Wody Gąsienicowej po stronie polskiej oraz Doliną Cichą po stronie słowackiej. Jest zwornikiem dla 4 grani. Na górę można wjechać kolejką, na szczycie znajduje się restauracja oraz stacja meteorologiczna. | Tatry | |
77 | Kopa nad Białym | 1034 | Niewielkie reglowe wzniesienie u wylotu Doliny Białego w polskich Tatrach Zachodnich. W jej wschodnich stokach, od strony Doliny Białego znajduje się turniczka zwana Kazalnicą i to ona jest często oznaczana na mapach. | Tatry | |
78 | Kecka (SK) | 1489 | Słowackie Tatry Zachodnie | Tatry | |
79 | Kieżmarski Szczyt (SK) | 2558 | Zwornikowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kežmarský štít. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, pomiędzy Granią Wideł (Vidly) na południowym zachodzie a Małym Kieżmarskim Szczytem (Malý Kežmarský štít) na północy. | Tatry | |
80 | Klin (SK) | 2186 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich. Stanowi kulminację krótkiej grani, która odchodzi od Tępej na południe. Grań ta oddziela Dolinę Stwolską od Doliny Wielkiej Huczawy. Od Tępej Klin jest oddzielony płytko wciętą Przełęczą pod Klinem. | Tatry | |
81 | Klinowa Czuba | 1276 | Wzniesienie reglowe w polskich Tatrach Zachodnich, w otoczeniu Doliny Chochołowskiej. Od południowej strony Klinowa Czuba wznosi się nad Doliną Huciańską, w północnym kierunku tworzy grzbiet, który oddziela główny ciąg Doliny Chochołowskiej od jej odgałęzienia - Wielkiej Suchej Doliny. W dolną część tego grzbietu od strony Doliny Chochołowskiej wcina się jeszcze równoległy do niej Koziniecki Żleb. We wschodnim kierunku przełęcz Klinowe Siodło oddziela Klinową Czubę od Wierchu Kuca (1305 m). | Tatry | |
82 | Kobyli Wierch (SK) | 1109 | Pierwszy od wschodu szczyt grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji, stanowiący jednocześnie pierwsze od wschodu wyraźne wzniesienie w całych Tatrach, słow. Kobylí vrch. Kobyli Wierch jest odgraniczony od kolejnego szczytu w grani głównej, Fajksowej Czuby (1488 m), trawiastą Kobylą Przełęczą (ok. 1090 m), znajdującą się nieopodal wierzchołka. Na wschód od szczytu leżą zabudowania Tatrzańskiej Kotliny - uzdrowiskowo-sanatoryjnej miejscowości, położonej w Dolinie Kotliny, oddzielającej Tatry od sąsiadującego z nimi pasma Magury Spiskiej. | Tatry | |
83 | Kobyła | 1234 | Tatry - regle | Tatry | |
84 | Kołowy Szczyt (SK) | 2418 | Szczyt w głównej grani Tatr, w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Kolový štít. Jest to przedostatni (przed Jagnięcym Szczytem) z dużych masywów na północno-wschodnim krańcu grani głównej Tatr Wysokich. Od położonego na południe od niego Czarnego Szczytu jest oddzielony Czarną Przełęczą, od masywu Jagnięcego Szczytu natomiast - Kołową Przełęczą. W grani opadającej na Kołową Przełęcz znajdują się dwie duże turnie, uznawane za samodzielne szczyty: Modra Turnia (Zmrzlá veža, 2312 m) i Czerwona Turnia (Belasá veža, 2284 m). | Tatry | |
85 | Kominiarski Wierch | 1829 | Wybitny masyw górski w polskich Tatrach Zachodnich, wznoszący się pomiędzy Doliną Chochołowską i Kościeliską, inna nazwa to Kominy Tylkowe. Jest najwybitniejszym szczytem całych polskich Tatr, w krajowym rankingu wybitności zajmuje 24 miejsce. Z południowej strony oddzielony jest od Ornaku Iwaniacką Przełęczą (1459 m), która jest dla Kominiarskiego Wierchu tzw. przełęczą kluczową i to od niej jest prowadzony pomiar wybitności 370 m. W kierunku wschodnim ciągną się od niego rozdzielone Doliną Smytnią dwie równoległe granie. Większa, mająca ok. 2 km długości, w końcowej części przechodzi w Raptawicką Grań zakończoną Raptawicką Turnią górującą ponad Polaną Pisaną. Odchodzi od niej w górnej części na północny wschód grzbiet Stołów, następnie poprzez Przysłop Kominiarski łączący się z masywem Kościeliskich Kopek. Mniejsza zakończona jest Smytniańskimi Turniami. W kierunku północnym sąsiaduje poprzez nieduży grzbiet zwany Kufą z reglowym wzniesieniem - Wielkim Opalonym Wierchem. | Tatry | |
86 | Mały Murań (Koń, SK) | 1356 | Mały Murań lub Koń (słow. Malý Muráň, Veľký kôň, Kôň) - skalista kulminacja w słowackich Tatrach Bielskich, położona w ich grani głównej, po północno-zachodniej stronie Murania. Znajduje się pomiędzy Czerwoną Skałką Murańską a Skrajną Murańską Przełęczą, oddzielającą go od Murania. | Tatry | |
87 | Kończysta (SK) | 2538 | Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Končistá. Leży w południowej, bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od Zmarzłego Szczytu (Popradský Ľadový štít). Począwszy od Przełęczy koło Drąga (Sedlo pod Drúkom), grań ta nazywana jest Granią Kończystej (hrebeň Končistej). Na północ od szczytu znajduje się w niej Stwolska Turnia (Štôlska veža), oddzielona od Kończystej głęboko wciętą Stwolską Przełęczą Wyżnią (Štôlska štrbina). | Tatry | |
88 | Kończysty Wierch | 2002 | Kończysty Wierch lub Kończysta nad Jarząbczą (słow. Končistá) - szczyt w Tatrach Zachodnich, leżący w grani głównej Tatr, pomiędzy Starorobociańskim Wierchem, oddzielony od niego Starorobociańską Przełęczą (1975 m), i Jarząbczym Wierchem (a ściślej Kopą Prawdy), od którego oddziela go Jarząbcza Przełęcz (1954 m). Przez szczyty te i przełęcze biegnie granica polsko-słowacka. Kończysty Wierch jest szczytem zwornikowym - w kierunku północnym odchodzi od niego północna grań Kończystego Wierchu, w której wyróżnia się szczyt Czubika (oddzielony od Kończystego Wierchu Dudową Przełęczą) i Trzydniowiański Wierch. Grań ta oddziela od siebie doliny: Starorobociańską i Jarząbczą. Od południowej strony Kończysty Wierch wznosi się nad Doliną Zadnią Raczkową. | Tatry | |
89 | Kopa Kondracka | 2004 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, najniższy z Czerwonych Wierchów, wysunięty najbardziej na wschód. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Kondratova kopa. Znajduje się pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), oddzielona od niego Przełęczą pod Kopą Kondracką (1863 m), oraz Małołączniakiem (2096 m), od którego oddzielona jest Małołącką Przełęczą (1924 m). Kopa Kondracka wznosi się nad trzema dolinami walnymi: Doliną Małej Łąki (jej górnym piętrem - Wyżnią Świstówką Małołącką), Doliną Bystrej (jej górnym piętrem - Doliną Kondratową) i Doliną Cichą (jej odnogą - Dolinką Rozpadłą). Od wierzchołka odchodzi północna grań Kopy Kondrackiej, łącząca się poprzez Kondracką Przełęcz z Giewontem. | Tatry | |
90 | Kopa Magury | 1704 | Szczyt w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się między Uhrociem Kasprowym a Małą Kopą Królową. Od Uhrocia Kasprowego, a właściwie jednego z jego wzniesień, zwanego Małym Uhrociem Kasprowym (1750 m) jest oddzielona przełęczą Mechy (1662 m), od Małej Kopy Królowej (1577 m) oddziela ją płytka Magurska Przełęcz (1570 m). Wschodnie stoki Kopy Magury opadają na Królową Rówień należącą do Doliny Olczyskiej. W zachodnio-północno-zachodnim kierunku odchodzi od Kopy Magury boczna grań kończąca się Jaworzyńskimi Czołami w Kuźnicach. Grań ta oddziela dolinę Jaworzynkę od Doliny Kasprowej. | Tatry | |
91 | Koprowy Wierch (SK) | 2364 | Szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Kôprovský štít. Wierzchołek położony jest w głównej grani odnogi Krywania, odchodzącej od Cubryny w kierunku południowo-zachodnim. Na szczyt prowadzi czerwony szlak turystyczny, odchodzący od niebieskiego w kierunku północnym. Od znajdujących się w pobliżu Piarżystych Czub oddziela go Skrajna Piarżysta Przełęcz. W wierzchołku Koprowego Wierchu boczna grań skręca w kierunku południowo-wschodnim i opada do Wyżniej Koprowej Przełęczy. Od szczytu odchodzi jeszcze w kierunku północno-zachodnim trzecia, boczna grań nazywana Pośrednim Wierszykiem, która oddziela od siebie dwa boczne odgałęzienia Doliny Koprowej: Dolinę Ciemnosmreczyńską i Hlińską. Wschodnie ściany Koprowego Wierchu opadają do trzeciej doliny leżącej poniżej szczytu - do Doliny Hińczowej. W grani Pośredniego Wierszyku najbliższym szczytem jest Mały Koprowy Wierch, oddzielony Koprową Ławką. | Tatry | |
92 | Koryciańska Czuba | 1161 | Reglowy szczyt w długiej północnej grani Wołowca w Tatrach Zachodnich, pomiędzy Furkaską (1491 m) a Małą Furkaską (1133 m). Przebiega przez niego granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny między Morzem Bałtyckim i Czarnym. We wschodnim kierunku ciągnie się od Koryciańskiej Czuby kręty grzbiet z Koryciańskimi Turniami, oddzielający dwie boczne odnogi Doliny Chochołowskiej: Wielkie Koryciska (po południowej stronie grzbietu) i Małe Koryciska (po północnej stronie). Na słowacką stronę, do Doliny Cichej Orawskiej opada spod Koryciańskiej Czuby jedna z dwóch odnóg żlebu Bratraniec. | Tatry | |
93 | Kosar (SK) | 1870 | Szczyt w masywie Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Košiar. Znajduje się w bocznej grani odchodzącej na północny wschód od Szerokiej Jaworzyńskiej, pomiędzy Świstową Górą a Suchym Wierchem Jaworowym. Oddzielony jest od niego szerokim, bezleśnym siodłem Suchej Przełęczy Jaworowej. | Tatry | |
94 | Kościelec | 2156 | Szczyt w Dolinie Gąsienicowej w Tatrach Wysokich. Znajduje się w bocznej Grani Kościelców, która od Zawratowej Turni (2247 m) odbiega w północnym kierunku, dzieląc Dolinę Gąsienicową na Czarną i Zieloną. Od Zadniego Kościelca (2162 m) oddziela go Kościelcowa Przełęcz (2110 m), a od Małego Kościelca (1866 m) przełęcz Karb (1853 m). Wierzchołek Kościelca wznosi się 533 m ponad powierzchnię Czarnego Stawu Gąsienicowego. | Tatry | |
95 | Kotelnica | 917 | Góra ponad Białką Tatrzańską, na zboczu której zbudowano wyciągi narciarskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
96 | Kotlinowy Wierch | 1306 | Najdalej na wschód wysunięte wzniesienie w polskich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
97 | Kotlova (SK) | 1985 | Słowackie Tatry Zachodnie | Tatry | |
98 | Mały Gerlach (SK) | 2601 | Szczyt w masywie Gerlacha (Gerlachovský štít, 2655 m) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kotlový štít. Stanowi zakończenie grani biegnącej od Zadniego Gerlacha (Zadný Gerlach, 2616 m). | Tatry | |
99 | Kozia Turnia (SK) | 2110 | Szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Kozí štít. Leży w południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Kozia Turnia jest najwyższym i najwybitniejszym wierzchołkiem w tej grani. Od Koziej Kopki na północnym zachodzie oddziela ją Skrajna Kozia Szczerbina, a od Zadniej Rzeżuchowej Turni na wschodzie oddzielona jest Zadnią Rzeżuchową Przełączką. | Tatry | |
100 | Kozi Wierch | 2291 | Szczyt w Tatrach w długiej wschodniej grani Świnicy pomiędzy Doliną Gąsienicową a Doliną Pięciu Stawów Polskich. Prowadzi przez niego Orla Perć - popularny i trudny szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym. Według niektórych źródeł Kozi Wierch jest uznawany za najwyższy szczyt położony w całości w Polsce. Nie jest to do końca prawda, ponieważ w tym rankingu wyższe od niego są dwa wierzchołki: Cubryńska Strażnica (2335 m) oraz Świnicka Kopa (2298 m), jednak ze względu na turystyczną popularność Koziego Wierchu, związaną z jego położeniem na szlaku Orlej Perci, to właśnie ten szlakowy szczyt jest uznawany na najwyższy wśród położonych w całości w Polsce. | Tatry | |
101 | Skr. Goły Wierch (SK) | 1984 | Skrajny Goły Wierch Liptowski (słow. Krajný Holý vrch) - szczyt w grani Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich. Jego wschodnie stoki opadają do Doliny Koprowej, zachodnie do doliny Koprowicy. Położony jest pomiędzy Zadnim Gołym Wierchem Liptowskim (Zadný Holý vrch), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Wyżnia (Vyšné kôprovické sedlo, 1934 m), a Krzyżnem Liptowskim (Krížne), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Niżnia (Sedlo pod Krížnou, Nižné kôprovické sedlo, 1908 m). | Tatry | |
102 | Krótka (Kratka, SK) | 2375 | Trójwierzchołkowy szczyt w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, zwanej główną granią odnogi Krywania, słow. Krátka. Położony jest pomiędzy Ostrą (Ostrá), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (słow. Nefcerské sedlo), a Krywaniem (słow. Kriváň), a dokładniej szczytem zwornikowym zwanym Ramieniem Krywania (słow. Rameno Kriváňa), od którego oddziela go przełęcz Szpara (słow. Špára). | Tatry | |
103 | Krokiew | 1378 | Dwuwierzchołkowe wzniesienie reglowe w Tatrach nad Zakopanem, znajdujące się między Doliną Bystrej a Doliną Białego. Na jego zboczach wybudowany został kompleks skoczni narciarskich, do którego należą Wielka Krokiew oraz Kompleks skoczni narciarskich Średniej Krokwi. | Tatry | |
104 | Kryta Czuba | 1246 | Reglowy szczyt w otoczeniu Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zakończeniu grzbietu odchodzącego we wschodnim kierunku od Furkaski poprzez Tyrałową Czubę. Grzbiet ten oddziela Dolinę Krytą od doliny Wielkie Koryciska, obydwie są odnogami Doliny Chochołowskiej. | Tatry | |
105 | Krywań (SK) | 2496 | Szczyt w południowo-zachodniej części Tatr Wysokich po stronie słowackiej, o charakterystycznym, zakrzywionym wierzchołku, od którego wziął swoją nazwę, słow. Kriváň. Południową granią na szczyt prowadzi niebieski szlak turystyczny przez Mały Krywań (słow. Malý Kriváň) i Krywańską Przełączkę (słow. Daxnerovo sedlo). Do 1793 roku uważany był za najwyższy szczyt Tatr, od 1935 roku jest narodową górą Słowaków. Szczyt został umieszczony także w hymnie Słowacji, w herbie Słowackiej Republiki Socjalistycznej (wieczny ogień na tle góry), a od 1 stycznia 2009 roku znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów. | Tatry | |
106 | Krzesanica | 2122 | Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, przez którą przebiega granica polsko-słowacka, słow. Kresanica. Jest najwyższym szczytem zespołu Czerwonych Wierchów i zalicza się go do Diademu Polskich Gór. Krzesanica wznosi się nad polską Doliną Miętusią i słowacką Doliną Cichą. Od wschodu sąsiaduje z Małołączniakiem (2096), oddzielona od niego Litworową Przełęczą (2037 m), od zachodu z Ciemniakiem (2096), oddzielona Mułową Przełęczą (2067 m). Nazwa szczytu pochodzi od północnej ściany zwanej krzesaną. | Tatry | |
107 | Krzyżne Liptowskie (SK) | 2039 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Krížne. Leży końcowym odcinku Liptowskich Kop (Liptovské kopy), na południowy zachód od Skrajnego Gołego Wierchu (Krajný Holý vrch), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Niżnia (Sedlo pod Krížnou, Nižné kôprovické sedlo). Krzyżne jest drugim co do wysokości, po Wielkiej Kopie Koprowej (Veľká kopa), szczytem Liptowskich Kop. W jego wierzchołku pasmo rozgałęzia się na dwa grzbiety biegnące w kierunku południowym i południowo-zachodnim. Grań południowa oddziela Dolinę Koprową (Kôprová dolina) od Doliny Krzyżnej (Krížna dolina). Grań południowo-zachodnia oddziela Dolinę Krzyżną od doliny Koprowicy (Kôprovnica) i dolnej części Doliny Cichej. | Tatry | |
108 | Kuraszowski Wierch | 1038 | Uznawany za najwyższy szczyt w polskiej części Pogórza Spiskiego, choć wyższy jest graniczny Górków Wierch oraz pobliski Dudasowski Wierch. Inna nazwa to Kurosówka. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
109 | Kiczora (Tatry Biel., SK) | 1283 | Reglowe wzniesienie na zachodnim krańcu Tatr Bielskich, na północ od ich głównej grani, słow. Kýčera, Kyčora, Čuba, Kičora. Poprzez Międzyścienną Przełęcz łączy się z północną granią Murania (tzw. Zakrywą). Od zachodniej, południowej i wschodniej strony (po Międzyścienną Przełęcz) jego stoki opadają do Doliny Międzyściennej, zataczającej łuk wokół Kiczory. Od północnej strony stoki opadają do doliny Jaworowego Potoku. Dolna część stoków wschodnich opada do Doliny Nowej. Tutaj po zachodniej stronie Nowego Potoku znajduje się niewielka i zarastająca Polana pod Kiczorą. | Tatry | |
110 | Tomanowy W. Lipt. (SK) | 1840 | Tomanowy Wierch Liptowski (słow. Liptovská Tomanová), dawniej nazywany Tomanową Liptowską - kopulasty szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w krótkim grzbiecie odchodzącym od Tomanowego Wierchu Polskiego w północno-wschodnim kierunku. Szczyty te rozdzielone są przełęczą o wysokości 1815 m. Na wierzchołku Tomanowego Liptowskiego grzbiet ten rozgałęzia się na dwa ramiona. Jedno opada w północno-wschodnim kierunku i tworzy zbocza Doliny Tomanowej Liptowskiej, drugie skierowane jest na południowy zachód i tworzy zbocza Doliny Jaworowej Liptowskiej. | Tatry | |
111 | Litwinka (PSG) | 902 | Góra ponad Białką Tatrzańską, na zboczu której zbudowano wyciągi narciarskie. Inne nazwy to Litwińska Grapa lub Czarna Góra. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
112 | Litworowy Szczyt (SK) | 2423 | Zwornikowy szczyt w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Litvorový štít. Od Litworowego Szczytu główna grań Tatr prowadzi początkowo w kierunku południowym, później w południowo-wschodnim przez Litworową Przełęcz do Zadniego Gerlacha (Zadný Gerlach), zaś w kierunku wschodnim przez Wielicką Przełęcz na Wielicki Szczyt (Velický štít) i dalej przez Polski Grzebień (Poľský hrebeň) do Małej Wysokiej (Východná Vysoká). | Tatry | |
113 | Lodowy Szczyt (SK) | 2630 | Najwyższy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, słow. Ľadový štít. Według niektórych źródeł jedynym wyższym od niego punktem w grani głównej jest należący do masywu Gerlacha wierzchołek - Zadni Gerlach. Nazwa góry pochodzi od długotrwale zalegających, zwłaszcza na jej północnych stokach, zlodowaciałych pól śniegowych. Jest to trzeci co do wysokości (po Gerlachu i Łomnicy) samodzielny szczyt tatrzański, a w okresie listopad 1938 - wrzesień 1939 był najwyższym szczytem Polski. | Tatry | |
114 | Łężny Wierch | 1246 | Szczyt w masywie Kop Sołtysich na północnych krańcach Tatr Wysokich. Znajduje się w północno-wschodnim grzbiecie Zadniej Kopy Sołtysiej opadającym do doliny Filipczańskiego Potoku. Grzbiet Łężnego Wierchu oddziela Żleb za Skałką od Doliny Łężnej i jej górnego przedłużenia - Jaworzyńskiego Żlebu. | Tatry | |
115 | Łomnica (SK) | 2634 | Drugi po Gerlachu najwyższy szczyt Tatr, słow. Lomnický štít. Na górę można wjechać koleją linową, której dolna stacja znajduje się w Tatrzańskiej Łomnicy, a pośrednia nad Łomnickim Stawem (słow. Skalnaté pleso). Łomnica położona jest w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku (słow. Vyšná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (słow. Baranie rohy). | Tatry | |
116 | Łopata | 1957 | Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy znajdującym się na wschód od niego Jarząbczym Wierchem i znajdującym się na zachód Wołowcem. Leży na granicy polsko-słowackiej, słow. Lopata, błędnie Deravá. | Tatry | |
117 | Łysanki | 1446 | Wybitny reglowy masyw w Tatrach Zachodnich, wznoszący się pomiędzy Doliną Strążyską a Doliną Małej Łąki. Od południowej strony masyw Łysanek od Grzybowca oddzielony jest Przełęczą w Grzybowcu (1311 m). W północnym natomiast kierunku tworzy dwa grzbiety, które niżej znów rozgałęziają się (każdy na dwa grzbiety). | Tatry | |
118 | Magura Rycerowa (SK) | 1992 | Wyżnia Magura Rycerowa (słow. Veľká Licierova magura) - jeden ze szczytów Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w bocznym ich grzbiecie zwanym Magurą Rycerową, pomiędzy Wielką Kopą Koprową, oddzielona od niej przełęczą Wyżni Rycerowy Zawracik (1946 m), a Pośrednią Magurę Rycerową (1933 m). Grzbiet ten oddziela Dolinę Cichą od Doliny Szpaniej, będącej jej bocznym odgałęzieniem. | Tatry | |
119 | Magura Witowska | 1233 | Szczyt Orawicko-Witowskich Wierchów na Pogórzu Spisko-Gubałowskiego, słow. Oravická Magura. Jest to najwyższy szczyt polskiej części PSG. Znajduje się w grani głównej pomiędzy Przysłopem Witowskim (1164 m) a Maśniakową (972 m). Przez wierzchołek przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny pomiędzy zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyku. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
120 | Magurka Orawska (SK) | 1107 | Szczyt w grupie górskiej Magury Orawskiej w Beskidach Zachodnich na Słowacji. Leży we wschodniej części Magury Orawskiej, zwanej Pasmem Budína i jest jej ostatnią górą w kierunku północno-wschodnim przekraczającą 1000 m. Jest to najwyższa szczyt w bezpośredniej bliskości Jeziora Orawskiego, górujący nad Namiestowem. Magurka jest charakterystycznym puntem orientacyjnym na tym obszarze, ze względu na stojącą na szczycie wysoką wieżę przekaźnika telekomunikacyjnego. | | |
121 | Mała Baszta (SK) | 2287 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá bašta. Leży w Grani Baszt (Hrebeň bášt), rozdzielającej doliny: Młynicką (Mlynická dolina) i Mieguszowiecką (Mengusovská dolina). Mała Baszta znajduje się pomiędzy Pośrednią Basztą (Predná bašta, 2374 m), od której oddziela ją Przełęcz nad Szerokim Żlebem (Sedlo nad Širokým žľabom, 2206 m), a Skrajną Basztą (Patria, 2203 m), od której oddziela ją Przełęcz nad Skokiem (Sedlo nad Skokom). | Tatry | |
122 | Mała Koszysta | 2014 | Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Koszystej, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich. Mała Koszysta jest najbardziej wysuniętym na północ z trzech wierzchołków w grani Koszystej. Od strony południowej graniczy z Wielką Koszystą (2193 m), od południa natomiast opada długim grzbietem na Waksmundzką Przełęcz (1418 m). | Tatry | |
123 | M. Rakuska Czubka (SK) | 1558 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Svišťovka. Mała Rakuska Czubka leży w zakończeniu Rakuskiej Grani - końcowego fragmentu długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. | Tatry | |
124 | Mała Wysoka (SK) | 2429 | Szczyt w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, słow. słow. Východná Vysoká, dawniej Malá Vysoká. Leży pomiędzy przełęczami: Polski Grzebień (Poľský hrebeň) i Rohatka (Príelom). Pierwsza oddziela go od masywu Wielickiego Szczytu, druga - od Turni nad Rohatką i Dzikiej Turni. Szczyt ma kształt tępej piramidy i jest zwornikiem dla odchodzącej w kierunku południowo-wschodnim długiej grani bocznej z licznymi, krótkimi odgałęzieniami. Grań ta rozdziela doliny Staroleśną (Veľká Studená dolina) i Wielicką (Velická dolina). Po rozgałęzieniu w Staroleśnym Szczycie (Bradavica) ramiona grani obejmują wcinającą się pomiędzy niewielką Dolinę Sławkowską (Slavkovská dolina). | Tatry | |
125 | Małe Krzyżne Lipt. (SK) | 1919 | Szczyt w bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malé Krížné | Tatry | |
126 | Małołączniak | 2096 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, należący do masywu Czerwonych Wierchów. Leży w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malolúčniak. Na wschód sąsiaduje z Kopą Kondracką (2004 m), oddzielony od niej Małołącką Przełęczą (1924 m), na zachód z Krzesanicą (2122 m) poprzez Litworową Przełęcz (2037 m). Jego nazwa pochodzi od Doliny Małej Łąki, nad którą się znajduje, poza tym wznosi się nad Doliną Kościeliską oraz Doliną Cichą (od strony słowackiej). | Tatry | |
127 | Mały Giewont | 1735 | Szczyt w masywie Giewontu w Tatrach Zachodnich, leżący pomiędzy Doliną Małej Łąki a Doliną Strążyską. Dawniej nazywany był także Giewoncikiem. Od strony wschodniej Mały Giewont oddzielony jest od Giewontu szeroką Giewoncką Przełęczą. | Tatry | |
128 | Mały Jaworowy (SK) | 2385 | Mały Jaworowy Szczyt (słow. Malý Javorový štít) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w głównej grani Tatr pomiędzy Świstowym Szczytem (Svišťový štít) a Jaworowym Szczytem (Javorový štít) | Tatry | |
129 | Mały Kopieniec | 1167 | Szczyt położony w reglowej części polskich Tatr Zachodnich, pomiędzy Jaszczurówką a Wielkim Kopieńcem. Od południowego wschodu poprzez Przełęcz między Kopieńcami (1109 m) sąsiaduje z Wielkim Kopieńcem (1328 m), na południu i zachodzie stoki opadają zaś do Doliny Olczyskiej. | Tatry | |
130 | Mały Kościelec | 1866 | Wielowierzchołkowy grzbiet w Tatrach Wysokich będący zakończeniem Grani Kościelców, która na wysokości Zawratowej Turni (2247 m) odbiega w północnym kierunku od grani głównej Tatr Wysokich i oddziela Dolinę Czarną Gąsienicową od Doliny Zielonej Gąsienicowej. Pomiędzy Małym Kościelcem a Kościelcem położona jest przełęcz Karb. | Tatry | |
131 | Mały Kozi Wierch | 2228 | Szczyt w długiej wschodniej grani Świnicy w Tatrach Wysokich, na trasie Orlej Perci. Na zachodzie graniczy z Zawratową Turnią, od której oddziela go Zawrat, natomiast na wschodzie od Zamarłej Turni odgranicza go dwusiodłowa Zmarzła Przełęcz. Jest to rozłożysty masyw o trzech graniach (dwie wzdłuż szlaku). W kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich odchodzi trzecia grań (południowa), oddzielająca Dolinkę pod Kołem od Dolinki Pustej. W niej znajduje się wierzchołek zwany Kołową Czubą, oddzielony od szczytu Małego Koziego Wierchu przełęczą Schodki. Północne stoki Małego Koziego Wierchu opadają ścianą do Kotła Zmarzłego Stawu Gąsienicowego. | Tatry | |
132 | Mały Krywań (SK) | 2335 | Niewybitna kulminacja w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Kriváň. Wznosi się w południowym grzbiecie Krywania (Pawłowym Grzbiecie), oddzielona od głównego wierzchołka trójsiodłową Krywańską Przełączką (Daxnerovo sedlo). | Tatry | |
133 | Mały Opalony Wierch | 1448 | Reglowy szczyt w grzbiecie oddzielającym Dolinę Lejową od Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajdującego się poniżej w tym grzbiecie Wierchu Spalenisko (1324 m) oddziela go Kominiarska Przełęcz (1307 m), od znajdującego się wyżej Wielkiego Opalonego Wierchu (1485 m) przełęcz Niżnie Dudowe Siodło. Jest zwornikiem - w północno-zachodnim kierunku odchodzi od niego do Spalonej Czuby i Jamskiej Czuby boczne ramię oddzielające Dolinę Dudową od Doliny Huciańskiej (obydwie są bocznymi odnogami Doliny Chochołowskiej). | Tatry | |
134 | Mały Regiel | 1142 | Reglowe wzniesienie w polskich Tatrach Zachodnich, położone pomiędzy dolną częścią Doliny Kościeliskiej a Stanikowym Żlebem. Stanowi zakończenie północno-zachodniej grani Małołączniaka. Od północnej strony jego stoki opadają do Rowu Kościeliskiego, a ich podnóżami biegnie Droga pod Reglami. Od wschodniej strony stoki opadają do dolnej części Doliny Kościeliskiej od jej wylotu po polanę Wyżnia Kira Miętusia. | Tatry | |
135 | Miedziane | 2233 | Masywny szczyt w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Wznosi się pomiędzy Doliną Pięciu Stawów Polskich i Doliną Rybiego Potoku. | Tatry | |
136 | Mięgusz. Czarny | 2404 | Szczyt w Tatrach Wysokich położony na granicy polsko-słowackiej, słow. Východný Mengusovský štít. Wznosi się w grani głównej Tatr pomiędzy Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem) i Hińczową Turnią (kulminacją kończącą Wołowy Grzbiet). Pomiędzy Hińczową Turnią a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym znajduje się Czarnostawiańska Przełęcz. Mięguszowiecki Szczyt Czarny jest najbardziej wysuniętym na wschód z grupy trzech Mięguszowieckich Szczytów. | Tatry | |
137 | Mięgusz. Pośredni | 2388 | Szczyt na granicy polsko-słowackiej, słow. Prostredný Mengusovský štít. Znajduje się w grani głównej Tatr na południowy wschód od Mięguszowieckiego Szczytu Wielkiego (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia) i na północny zachód od Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem). | Tatry | |
138 | Mięgusz. Wołowiec (SK) | 2228 | Wołowiec Mięguszowiecki (słow. Mengusovský Volovec) - trójwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w krótkiej, bocznej grani odchodzącej od Hińczowej Turni (Hincova veža, 2377 m), a dokładniej od położonego nieco na wschód Hińczowego Zwornika, od którego oddziela go Wołowcowa Przełęcz (Volovcovo sedlo). Grań ta dzieli górne piętro Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina) na Dolinę Żabią Mięguszowiecką (Žabia dolina mengusovská) z Kotłem Żabich Stawów Mięguszowieckich (kotlina Žabích plies) oraz Hińczową (Hincova kotlina) z Wielkim Stawem Hińczowym (Veľké Hincovo pleso). Nazwa szczytu związana jest z dawniejszym wypasem bydła w dolnej części stoków. | Tatry | |
139 | Mięguszowiecki | 2438 | Mięguszowiecki Szczyt, Mięguszowiecki Szczyt Wielki, słow. Veľký Mengusovský štít - szczyt Tatr Wysokich, znajdujący się w grani głównej Tatr na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Cubryną (oddziela je Hińczowa Przełęcz) a Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim (oddziela je Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia 2340 m n.p.m.). Jest to drugi co do wysokości szczyt w Polsce (20. w Tatrach) i najwyższy z Mięguszowieckich Szczytów. Jego północna ściana jest najwyższą ścianą w Tatrach o nachyleniu przekraczającym 45°, osiąga ona 1043 m wysokości. Szczyt jest dobrze widoczny spod Morskiego Oka. | Tatry | |
140 | Mincol (Magura Or., SK) | 1394 | Minčol - najwyższy szczyt w grupie górskiej Magury Orawskiej | | |
141 | Mały Baraniec (SK) | 1945 | Szczyt w bocznej grani Barańców w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Mládky, Hrubý vrch. Słowacka nazwa Malý Baranec dotyczy sąsiedniego szczytu Klin. Znajduje się w grani Barańców pomiędzy Klinem (2044 m) a grzbietem Klinowate. Jego zbocza zachodnie opadają do Doliny Tarnowieckiej, zbocza wschodnie do Doliny Jamnickiej. | Tatry | |
142 | Młynarz (SK) | 2170 | Rozłożysty szczyt na Słowacji, słow. Mlynár. Wznosi się w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od Żabiego Szczytu Wyżniego początkowo na wschód, a następnie skręcającej w kierunku północnym. | Tatry | |
143 | Mnich | 2067 | Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku, powyżej południowo-zachodniego brzegu Morskiego Oka, znad którego wyrasta 675-metrowej wysokości sylwetką. Obok Mięguszowieckich Szczytów stanowi drugi charakterystyczny element otoczenia tego jeziora. Słynna północno-wschodnia ściana turni, którą prowadzą jedne z najtrudniejszych dróg wspinaczkowych w Tatrach, opada prawie pionowo 260 m. | Tatry | |
144 | Jałowiecki Mnich (SK) | 1460 | Szczyt w grzbiecie wznoszącym się po zachodniej stronie wylotu Doliny Jałowieckiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Mních. Grzbiet ten o nazwie Rygiel (Regeľ) odgałęzia się z grani pomiędzy Małą Kopą (1637 m) a Babkową Przehybą (1491 m) i opada do Mnicha w południowo-wschodnim kierunku. Na wierzchołku Mnicha rozgałęzia się na dwa ramiona - jedno opada na południe do Przesieki (806 m), drugie, krótsze opada w kierunku wschodnim do Doliny Jałowieckiej (naprzeciwko Trnaca). Grzbiet Mnicha oddziela Mnichowy Żleb od Sokolego Żlebu. | Tatry | |
145 | Murań (SK) | 1890 | Szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, znajdujący się w ich grani głównej, słow. Muráň. Jest pierwszym od zachodu wybitnym wierzchołkiem w Tatrach Bielskich i ma charakterystyczny kształt (jedni widzą w nim łeb tygrysa, inni żabę), dzięki czemu jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych szczytów tej części Tatr. Grań główna na zachód od Murania tworzy szeroką Murańską Przełęcz, oddzielającą go od Małego Murania. W obniżeniu tym znajdują się trzy siodła: Skrajna Murańska Przełęcz (ok. 1340 m), Pośrednia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m), Zadnia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m). Między pierwszymi dwiema przełęczami znajdują się zalesione Murańskie Kopki (ok. 1390 m), zaś między dwiema ostatnimi - Murańska Turnia (ok. 1400 m). Od południowo-wschodniej strony Murania główna grań Tatr Bielskich opada na Nową Przełęcz (1845 m), oddzielającą go od sąsiedniego Nowego Wierchu. Północne stoki Murania wznoszą się nad dwoma dolinami: Doliną Międzyścienną i Doliną Nową, oddzielonymi od siebie boczną granią Murania zwaną Zakrywą. Od południa Murań wznosi się nad polaną Gałajdówka (zwaną też Polaną pod Muraniem) w dolnej części Doliny Jaworowej. | Tatry | |
146 | Myślenickie Turnie | 1360 | Czuba na północnym grzbiecie Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Na Myślenickich Turniach znajduje się stacja pośrednia kolei linowej z Kuźnic na Kasprowy Wierch, na której następuje przesiadka do innego wagonika górnego odcinka. | Tatry | |
147 | Zad. Kopa (Bystra, SK) | 2162 | Zadnia Kopa, nazywana też Niżnią Bystrą (błędnie Suchy Zadek, słow. Nižná Bystrá) - szczyt w południowo-zachodniej grani Bystrej w słowackiej części Tatr, ósmy co do wysokości szczyt Tatr Zachodnich. Znajduje się w tej grani między Małą Bystrą a Przednią Kopą. Jest to jedno z wybitniejszych wzniesień w grani Bystrej, tworzące skalną piramidę. Jest zwornikiem dla bocznego, opadającego w południowo-zachodnim kierunku grzbietu Pośrednie. Zadnia Kopa wznosi się nad trzema dolinami: Gaborową, Raczkową i Bystrą. Jej wschodnie stoki opadają do wysoko położonej Doliny Bystrej, a dokładniej do jednego z jej górnych odgałęzień, kotliny zwanej Suchym Zadkiem. W kotlinie tej, tuż u podnóża Zadniej Kopy, znajduje się nieduże jezioro Anusine Oczko. Do Anusinego Oczka Zadnia Kopa opada urwistą ścianą. | Tatry | |
148 | Niżnia Magura (SK) | 1920 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich w grani Otargańców, oddzielających Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej, słow. Nižná Magura. Znajduje się w tej grani pomiędzy wyższym z wierzchołków Ostredoka (1714 m) a Pośrednią Magurą (2050 m). | Tatry | |
149 | Niżnie Rysy | 2430 | Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, rozdzielającej Dolinę Białej Wody i Dolinę Rybiego Potoku, słow. Malé Rysy, Nižné Rysy. Leży w grani odchodzącej od Rysów w kierunku północnym, jednocześnie jest to granica pomiędzy Polską a Słowacją. Niżnie Rysy leżą pomiędzy Rysami (szczyty oddziela Przełęcz pod Rysami) a Żabim Szczytem Wyżnim (pomiędzy nimi znajduje się Ciężka Przełączka). Niżnie Rysy są trzecim co do wysokości szczytem w Polsce (po Rysach - 2499 m i Mięguszowieckim Szczycie Wielkim - 2438 m). | Tatry | |
150 | Nosal | 1206 | Reglowy szczyt w Tatrach Zachodnich, położony nad Kuźnicami, między Doliną Bystrej a Doliną Olczyską. Nazwa góry pochodzi od kształtu skał od północno-zachodniej strony, przypominających nos. Stanowi zakończenie północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu. Od południowej strony Nosalowa Przełęcz (1102 m) oddziela go od zalesionego Nieboraka. | Tatry | |
151 | Nowy Wierch (SK) | 2009 | Trójwierzchołkowy, wapienny szczyt w Tatrach Bielskich na Słowacja, w zachodniej ich części, słow. Nový vrch, Nový. Wznosi się nad Doliną Nową od północnego wschodu, Doliną Hawranią od północnego zachodu i Stefanowym Żlebem (odnogą Doliny Jaworowej) od południa. Od Murania oddziela go Nowa Przełęcz (1845 m), a od Hawrania - Hawrania Przełęcz (1910 m). W połowie długości grani opadającej ku Hawraniej Przełęczy znajduje się ostro wcięta przełączka - Nowy Karb. Nowy Wierch ma trzy wierzchołki, spośród których najniższy znajduje się w grani głównej Tatr Bielskich, zaś dwa wyższe w bocznym grzbiecie, który się od niego odgałęzia ku północy. Najwyższy, północny wierzchołek jest przy tym krańcowym punktem skalistej grani Kominów Zdziarskich, oddzielającej Dolinę Nową od Hawraniej. Do Stefanowego Żlebu Nowy Wierch opada 60-metrową ścianą, pod którą znajduje się Nowy Upłaz, ograniczony od dołu Nowymi Rzędami. W Nowy Upłaz wcinają się płytkie, trawiaste żlebki, łączące się niżej w Zadni Stefanowy Żleb. | Tatry | |
152 | Okrąglica (B. Żyw.) | 1239 | Góra w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim. Na szczycie znajduje się maszt i kaplica, poniżej - schronisko na Hali Krupowej. | | |
153 | Opalony Wierch | 2115 | Szczyt o dwóch wierzchołkach (2115 m i 2105 m) położony w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Od wierzchołka Miedzianego oddziela go Marchwiczna Przełęcz (2055 m). Z niższego (północnego) wierzchołka odchodzą dwie granie obejmujące dolinę Świstówka Roztocka (Świstówkę). Krótsze ramię, odchodzące w kierunku Doliny Pięciu Stawów Polskich, zakończone jest Świstową Czubą (1764 m). | Tatry | |
154 | Opalony Wierch (regle) | 1485 | Wielki Opalony Wierch - reglowy szczyt w północnej grani Siwego Zwornika w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w długim grzbiecie odchodzącym od Kominiarskiego Wierchu poprzez Kufę na północny wschód. Od znajdującego się poniżej w tym grzbiecie Małego Opalonego Wierchu (1445 m) oddziela go Niżnie Dudowe Siodło (ok. 1430 m), od znajdującego się wyżej Wierchu Świerkule - przełęcz Wyżnie Dudowe Siodło (ok. 1460 m). Zachodnie stoki Wielkiego Opalonego Wierchu opadają do górnej części Doliny Dudowej, wschodnie do górnej części Doliny Lejowej (do Tylkowego Żlebu). W zboczach Wielkiego Opalonego Wierchu znajdują się jaskinie: Schron w Opalonym Pierwszy, Schron w Opalonym Drugi. | Tatry | |
155 | Ornak | 1854 | Jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty, niewiele wznoszące się ponad główną grań. Są to od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (czasem zwany Pośrednim Ornakiem), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba (1840 m). Od Suchego Wierchu Ornaczańskiego Ornak oddzielony jest Wyżnią Ornaczańską Przełęczą (1825 m), od Zadniego Ornaku Ornaczańską Przełęczą (1795 m). | Tatry | |
156 | Osobita (SK) | 1687 | Szczyt w północno-zachodniej części słowackich Tatr Zachodnich, słow. Osobitá. Jest niezbyt wysoki, ale wybitnie wyodrębniony, odsunięty na północ od głównego trzonu Tatr. Nazwa szczytu pochodzi od góralskiego słowa osobity, to znaczy oddzielony, osobny. | Tatry | |
157 | Osterwa (SK) | 1980 | Trójwierzchołkowy szczyt położony w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Ostrva. Leży w grzbiecie rozdzielającym Dolinę Mięguszowiecką i Dolinę Wielkiej Huczawy. Masyw Osterwy znajduje się bezpośrednio ponad Popradzkim Stawem (po jego południowo-wschodniej stronie) i podobnie jak pobliska Przełęcz pod Osterwą stanowi dobry punkt widokowy na Dolinę Mięguszowiecką i Dolinę Złomisk. | Tatry | |
158 | Ostra (SK) | 2350 | Szczyt w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania, słow. Ostrá. Położony jest pomiędzy Furkotem (Furkotský štít), od którego oddziela go Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo), a Krótką (Krátka), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (Nefcerské sedlo). | Tatry | |
159 | Ostra (Tatry Zach., SK) | 1764 | Szczyt w południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Ostrá, Ostré. Znajduje się pomiędzy Małą Ostrą (1707 m), od której oddzielony jest przełęczą Przysłop (1680 m), a Wielką Kopą (1648 m), od której oddziela go płytka i nienazwana przełączka. Jest zwornikiem - w zachodnim kierunku odchodzi od niej długi grzbiet, ciągnący się poprzez przełęcz Suchą Przehybę i Suchy Wierch po grzbiet Suchego Gronia. Oddziela on główny ciąg Doliny Suchej Sielnickiej od jej odnogi - Doliny Guniowej. Wschodnie stoki Ostrej opadają do Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej. | Tatry | |
160 | Ostry Wierch Waksm. | 1475 | Ostry Wierch Waksmundzki - szczyt w paśmie reglowym Tatr Wysokich, w grupie Gęsiej Szyi. Leży pomiędzy Zadnią Kopą Sołtysią (1420 m) w grupie Kop Sołtysich (oddziela je Zadnia Przełęcz Sołtysia, 1386 m) i Suchym Wierchem Waksmundzkim (1485 m) - rozdziela je Wyżnia Filipczańska Przełęcz (1435 m). Stoki zachodnie opadają do doliny Pańszczycy, u ich podnóży znajduje się torfowisko Wyżnia Pańszczycka Młaka. Stoki wschodnie opadają do górnej części doliny Filipka. | Tatry | |
161 | Ostrysz | 1023 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Paśmie Gubałowskim. Znajduje się w grzbiecie oddzielającym miejscowości Dzianisz i Ciche. Nazwa szczytu pochodzi od należącego do Cichego osiedla Ostrysz. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
162 | Pachoł (SK) | 2166 | Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, słow. Pachoľa. Położony jest w tej grani pomiędzy Banówką (2178 m), od której oddziela go Banikowska Przełęcz (2040 m), a Spaloną Kopą (2083 m), od której oddziela go niewielka Spalona Przełęcz (2055 m). | Tatry | |
163 | Pająków Wierch (BOP) | 934 | Jeden z najwyższych szczytów Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Wznosi się między miejscowością Podszkle i osadą Danielki. W kierunku południowo-zachodnim sąsiaduje ze szczytem Groniki (893 m), w kierunku wschodnim z Pikujdową (870 m), w południowo-zachodnim ciągnie się od niego dość długi grzbiet, w którym wyróżnia się Markówka (835 m). | Beskid Orawsko-Podhalański | |
164 | Palenica Kościeliska | 1183 | Najwyższy szczyt Pogórza Gubałowskiego (czasami zwanego też Pasmem Gubałowskim). Znajduje się w zachodniej części tego pasma, pomiędzy Mietłówką (1110 m) a Butorowym Wierchem (1160 m). | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
165 | Galicowa Grapa | 980 | Góra między Poroninem i Gliczarowem Górnym na Pogórzu Bukowińskim, należącym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Inne nazwy to Patria lub Koślowa Grapa. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
166 | Skr. Baszta (Patria, SK) | 2203 | Skrajna Baszta (słow. Patria) - szczyt w Tatrach Wysokich na Słowacji, położony w Grani Baszt (Hrebeň bášt), rozdzielającej doliny: Młynicką (słow. Mlynická dolina) i Mieguszowiecką (słow. Mengusovská dolina). Skrajna Baszta kończąca Grań Baszt sąsiaduje z Małą Basztą (słow. Malá bašta, 2374 m), od której oddziela ją Przełęcz nad Skokiem (słow. Sedlo nad Skokom). Na południowo-wschodnim zboczu Patrii znajduje się skalista grzęda Złudna Baszta (słow. Plece Patrie), a poniżej Basztowa Igła (słow. Ihla v Patrii, Veža Vlasty, 1861 m) - smukła turnia, popularne miejsce wspinaczkowe. | Tatry | |
167 | Pilatówka (PSG) | 1004 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
168 | Pilsko (B. Żyw., SK) | 1557 | Drugi po masywie Babiej Góry najwyższy szczyt Beskidu Żywieckiego. Główny wierzchołek jest położony w całości po stronie słowackiej, polski (graniczny) nosi nazwę Góra Pięciu Kopców (1542 m) i zalicza się go do Diademu Polskich Gór (jako najwyższy w polskiej części mikroregionu Grupy Pilska i Romanki) oraz Korony Polski (jako najwyższy w województwie śląskim). Na znajdującą się poniżej Halę Miziową można wjechać wyciągiem krzesełkowym, znajduje się tam również schronisko. | | |
169 | Płaczliwa Skała (SK) | 2142 | Drugi co do wysokości (dawniej uważany niesłusznie za najwyższy) szczyt Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Ždiarska vidla, Plačlivá skála. Znajduje się we wschodniej części ich zachodniej połowy, w głównej grani Tatr, na odcinku, na którym pokrywa się ona z główną granią Tatr Bielskich. Płaczliwa Skała wyróżnia się charakterystycznym kształtem przypominającym hełm (od południa). Oddzielona jest na zachodzie od sąsiedniego Hawrania (2152 m) wyraźną Strzystarską Przełęczą (1969 m). Szczyty te razem z Muraniem i Nowym Wierchem tworzą charakterystyczną grupę, widoczną m.in. z wielu miejsc w Tatrach Wysokich. Na wschodzie Płaczliwa Skała jest oddzielona od Szalonego Wierchu (2061 m) Szeroką Przełęczą Bielską (1826 m). | Tatry | |
170 | Polica (B. Żyw.) | 1369 | Najwyższy szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Dawniej szczyt nosił nazwę Police, co w języku wołoskim oznaczało półkę, na której w bacówce trzymano sery. Na szczycie znajduje się pomnik upamiętniający katastrofę lotniczą z 1969 roku. | | |
171 | Popradzki Grzebień (SK) | 2201 | Tatry | Tatry | |
172 | Pośr. Goryczkowy W. | 1874 | Pośredni Goryczkowy Wierch (słow. Prostredný vrch horičkový) - szczyt leżący w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Kasprowym Wierchem, od którego oddzielony jest Goryczkową Przełęczą nad Zakosy (1816 m), oraz Goryczkową Czubą (1913 m), od której oddzielony jest Goryczkową Przełęczą Świńską (1801 m) | Tatry | |
173 | Pośr. Sołtysia Kopa | 1362 | Pośrednia Sołtysia Kopa lub Średnia Kopa Sołtysia - szczyt w paśmie reglowym Tatr Wysokich w grupie Kop Sołtysich, pomiędzy Zadnią Kopą Sołtysią (1420 m) i Przednią Kopą Sołtysią (1334 m). Od tej pierwszej oddzielają ją Średnia Przełęcz Sołtysia, od drugiej Przednia Kopa Sołtysia. Stoki wschodnie opadają do leja źródliskowego Jaworzyńskiego Żlebu, zachodnie do dolinki Skalnite. | Tatry | |
174 | Pośredni Wołoszyn | 2117 | Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Wołoszyna, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki, dawniej Przedni Garb | Tatry | |
175 | Pośrednia Grań (SK) | 2441 | Położony na Słowacji najwyższy szczyt w bocznej grani tatrzańskiej, która odchodzi z Małego Lodowego Szczytu ku południowemu wschodowi. Ma dwa wyraźne wierzchołki: główny południowo-wschodni oraz niższy (ok. 2420 m) północno-zachodni, nazywany Małą Pośrednią Granią (Malý hrot). Rozdziela je Wyżnia Pośrednia Przełączka (Vyšná štrbina v Prostrednom). Od Żółtego Szczytu (Žltá veža) na północnym zachodzie masyw Pośredniej Grani oddzielony jest Pośrednią Przełęczą (Sedlo za Prostredným), a od Ciemniastej Turni (Chmúrna veža) na południowym wschodzie - Ciemniastym Przechodem (Sedlo pred Prostredným). | Tatry | |
176 | Pośrednia Kopka | 1305 | Reglowe wzniesienie pomiędzy Doliną Kościeliską a Doliną Lejową w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to jeden ze szczytów Kościeliskich Kopek, pozostałe to Przednia Kopka (1113 m) i Zadnia Kopka (1333 m). Zachodnie stoki Pośredniej Kopki opadają do Doliny Lejowej (u ich podnóża leży polana Huty Lejowe), północne do polany Biały Potok, wschodnie do Wściekłego Żlebu, północne sąsiadują z Zadnią Kopką. | Tatry | |
177 | Pośrednia Turnia | 2128 | Drugi od zachodu szczyt Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Prostredná kopa. Leży w grani głównej Tatr, pomiędzy Skrajną Turnią (oddzielony od niej Skrajną Przełęczą o wysokości 2071 m), a Świnicą, od której oddzielony jest Świnicką Przełęczą. | Tatry | |
178 | Pośrednie Jatki (SK) | 1980 | Trawiasty grzbiet znajdujący się w Tatrach Bielskich na Słowacji, słow. Prostredné Jatky. Wznosi się w głównej grani, pomiędzy Zadnimi Jatkami i Skrajnymi Jatkami (Przednimi Jatkami), razem z którymi tworzy trzykilometrową grań Bielskich Jatek. Kulminacja Pośrednich Jatek znajduje się przy ich wschodnim końcu. Szczyt jest oddzielony dwiema niewyraźnymi przełączkami od sąsiednich wzniesień. Od Zadnich Jatek oddzielony jest Przełączką nad Wielkim Koszarem (1950 m), a od Skrajnych Jatek Przełączką nad Małym Koszarem (1964 m), które swą nazwy wzięły od górnych partii Doliny pod Koszary - Wielkiego Koszara i Małego Koszara, sąsiadujących z masywem od północnego wschodu. Odgałęzienia te rozdzielone są Pośrednim Diablim Grzbietem, odchodzącym od grani głównej ze grzbietu Pośrednich Jatek. Od grani na południowy zachód opadają dwa równoległe żleby o wspólnej nazwie Żlebu spod Jatek do Doliny Przednich Koperszadów. Pośrednie Jatki, podobnie jak cały grzbiet Jatek, położone są na terenie ścisłego rezerwatu. | Tatry | |
179 | Skrajne Solisko (SK) | 2117 | Skrajne Solisko lub Przednie Solisko, słow. Predné Solisko - panoramiczny szczyt w Grani Soliska w słowackich Tatrach Wysokich, na który prowadzi czerwony szlak turystyczny od schroniska Chata pod Soliskom, gdzie można wyjechać wyciągiem krzesełkowym. Od Młynickiego Soliska oddziela go dwusiodłowa Smrekowicka Przełęcz. Skrajne Solisko opada w kierunku Szczyrbskiego Jeziora długim stokiem, którym prowadzi niebieski szlak turystyczny. | Tatry | |
180 | Prednia Basta (SK) | 2264 | Tatry | Tatry | |
181 | Przed. Sołtysia Kopa | 1334 | Przednia Kopa Sołtysia - szczyt w paśmie reglowym Tatr Wysokich w grupie Kop Sołtysich. Jest to najniżej położony i najniższy szczyt w całej tej grupie. Od sąsiedniej na południe Średniej Kopy Sołtysiej (1362 m) oddziela go Przednia Przełęcz Sołtysia (1303 m). Zachodnie stoki Przedniej Kopy Sołtysiej opadają do dolinki Skalnite, wschodnie do doliny Filipki. | Tatry | |
182 | Przednia Kopka | 1113 | Wzniesienie reglowe pomiędzy Doliną Kościeliską a Doliną Lejową w Tatrach Zachodnich. Należy do grupy trzech Kościeliskich Kopek - pozostałe to Zadnia Kopka (1333 m) i Pośrednia Kopka (1305 m). Przednia Kopka jest najniższa z nich i najdalej wysunięta na północ. Od Zadniej Kopki oddzielona jest na południowej stronie Wściekłym Żlebem. | Tatry | |
183 | Rakoń | 1879 | Słabo wyróżniający się szczyt w Tatrach Zachodnich, znajdujący się w bocznej północnej grani Wołowca, na granicy polsko-słowackiej, słow. Rákoň. Rakoń od Wołowca (2064 m) oddzielony jest niewielką przełęczą Zawracie, nad którą wznosi się tylko 16 metrów, zaś w stronę sąsiedniego w południowym kierunku Grzesia (1653 m) biegnie grzbiet Długiego Upłazu z Łuczniańską Przełęczą (1602 m). W kierunku północno-zachodnim z Rakonia odchodzi jeszcze jedna grań - północno-zachodnia grań Rakonia, rozdzielająca słowackie doliny: Łataną i Rohacką. Jego wschodnie zbocza opadają do Doliny Chochołowskiej Wyżniej. | Tatry | |
184 | Rakuska Czuba (SK) | 2038 | Najwyższy szczyt w Rakuskiej Grani - końcowym fragmencie długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, oddzielającym środkowe części Świstówki Huncowskiej (Huncovská kotlinka) od Doliny Zielonej Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veľká Svišťovka | Tatry | |
185 | Rohacz Ostry (SK) | 2088 | Skalisty szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, jeden z dwóch Rohaczy, słow. Ostrý Roháč, Roháč. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Płaczliwym, od którego oddzielony jest Rohacką Przełęczą (1955 m), a Wołowcem, od którego oddziela go Jamnicka Przełęcz. | Tatry | |
186 | Rohacz Płaczliwy (SK) | 2125 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Plačlivé, Plačlivô, Plačlivý Roháč. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Rohaczem Ostrym (2088 m), oddzielony od niego Rohacką Przełęczą (1955 m), a Trzema Kopami (2136 m), od których dzieli go Smutna Przełęcz (1963 m). | Tatry | |
187 | Rosocha Jałow. (SK) | 1947 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Rázsocha, Ráztoka. Znajduje się w południowej części bocznej grani Rosochy, która od Banówki w grani głównej odbiega w południowym kierunku. Z granią tą Rosocha łączy się poprzez płytką Pasterską Przełęcz (ok. 1885 m). Grań Rosochy rozczłonkowana jest na kilka grzbietów i od tego rozczłonkowania pochodzi prawdopodobnie słowacka nazwa góry. | Tatry | |
188 | Roztocka Czuba | 1426 | Najbardziej na północny wschód wysunięty szczyt w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Grań ta oddziela Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Pięciu Stawów Polskich i Doliny Roztoki, ale Roztocka Czuba jest w niej wysunięta tak daleko, że nie wznosi się już nad Doliną Rybiego Potoku, lecz nad Doliną Białki i Doliną Roztoki, powyżej Wodogrzmotów Mickiewicza. Od reszty grzbietu oddzielona jest szeroką przełęczą Roztockie Siodło (1405 m). Ma dwa wierzchołki o podobnej wysokości, na północno-zachodnim znajduje się niewielka skałka. | Tatry | |
189 | Rycerowa Kopa (SK) | 1902 | Najbardziej na północ wysunięty szczyt Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Licierova kopa. Znajduje się w Magurze Rycerowej - grani odchodzącej od Wielkiej Kopy Koprowej na północ, pomiędzy dwiema dolinkami: Małym Rycerowym i Wielkim Rycerowym. Od najbliższej w grzbiecie Wyżniej Magury Rycerowej oddzielona jest przełęczą Niżni Rycerowy Zawracik. | Tatry | |
190 | Rysy (PL/SK) | 2501 | Położony w Tatrach Wysokich najwyższy szczyt Polski, zaliczany do Korony Gór Polski, Diademu Polskich Gór, Korony Polski (jako najwyższy w województwie małopolskim) oraz Korony Europy. Graniczny wierzchołek Rysów (północno-zachodni) liczy 2499 m (pomiar między 2498,7-2499,6 m n.p.m.), natomiast położony w całości na Słowacji środkowy wierzchołek jest o około 2 metry wyższy (2500,2-2501,1 m). Najniższy jest trzeci wierzchołek na Słowacji - południowo-wschodni (2473 m). Masyw Rysów leży na południowy wschód od Morskiego Oka (wznosząc się ponad 1100 metrów nad jego powierzchnię), w punkcie zwornikowym głównego grzbietu Tatr i północnej grani Rysów, w której można wyróżnić Niżnie Rysy i Żabie Szczyty (Wyżni i Niżni). U stóp leżą: Dolina Rybiego Potoku, Dolina Białej Wody i Dolina Mięguszowiecka. Od północy oddziela go od Niżnich Rysów Przełęcz pod Rysami, od zachodu od Żabiego Konia - Żabia Przełęcz, a od południowego wschodu od Ciężkiego Szczytu w masywie Wysokiej - szerokie siodło Wagi. Na wschodnią stronę opada z Rysów 500-metrowa ściana skalna, w której znajdują się liczne drogi wspinaczkowe. Od strony polskiej Rysy najlepiej zdobyć czerwonym szlakiem, prowadzącym z Palenicy Białczańskiej najpierw drogą asfaltową przy Wodogrzmotach Mickiewicza, potem nad Morskim Okiem (1395 m), wyżej nad Czarnym Stawem pod Rysami (1583 m), przy Buli pod Rysami (2054 m). Wyżej droga zabezpieczona jest łańcuchami. Łatwiejszy jest szlak od strony słowackiej, prowadzący ze Szczyrbskiego Jeziora. | Tatry | |
191 | Rzepisko (PSG, SK) | 1259 | Najwyższy szczyt Magury Spiskiej na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, słow. Repisko. W południowo-wschodnim kierunku odchodzi od Rzepiska boczny grzbiet, który poprzez Przysłop (1214 m) i Przełęcz Zdziarską (1081 m) łączy się z Tatrami Bielskimi. | | |
192 | Salatyn (SK) | 2048 | Salatyński Wierch lub Salatyn (słow. Salatín, Salatínsky vrch) - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, jeden z 6 szczytów należących do tzw. grupy Salatynów. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich oddzielającej w tym miejscu Dolinę Rohacką od Doliny Jałowieckiej. W grani tej znajduje się pomiędzy Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest niewielką Pośrednią Salatyńską Przełęczą (2012 m), a Brestową (1934 m), od której oddziela go Skrajna Salatyńska Przełęcz (1870 m). Jego północno-wschodnie stoki opadają do Doliny Salatyńskiej. | Tatry | |
193 | Samkowa Czuba | 1189 | Niewielkie reglowe wzniesienie po zachodniej stronie wylotu Doliny Strążyskiej w polskich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
194 | Sarnia Skała | 1376 | Szczyt w pasie reglowym Tatr Zachodnich, między Doliną Białego a Doliną Strążyską. Tworzy skalistą grań o długości około 300 m i przebiegu równoleżnikowym. Na południu Czerwona Przełęcz (1301 m) oddziela ją od Suchego Wierchu (1539 m n.p.m.). Ku północy od Sarniej Skały odbiegają dwa grzbiety tworzące obramowanie dla dwóch dolin reglowych znajdujących się poniżej Sarniej Skały: doliny Spadowiec i Doliny ku Dziurze. Obydwa ramiona noszą nazwę Spaleniec. Sarnia skała jest bardzo popularnym miejscem turystycznym, ze względu na prowadzący na jej szczyt krótki odcinek czarnego szlaku z Czerwonej Przełęczy, przez którą z kolei przechodzi Ścieżka nad Reglami. | Tatry | |
195 | Sienna Kopa (SK) | 1848 | Mało wybitne wzniesienie w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Senná kopa. Znajduje się w krótkiej grani odchodzącej na południowy zachód od wierzchołka Sławkowskiego Szczytu, od którego oddzielona jest porośniętą kosodrzewiną Sienną Przehybą. | Tatry | |
196 | Siodełkowa Kopa (SK) | 2065 | Zwornikowe wzniesienie w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Sedielková kopa. Jest ostatnią kulminacją w grani bocznej odchodzącej na południe od Ostrej. Od masywu Ważeckiej Turni oddzielone jest przełęczą zwaną Siodełkiem. | Tatry | |
197 | Siprun (W. Fatra, SK) | 1461 | Šiprúň - wyróżniający się szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry | Wielka Fatra | |
198 | Mały Lodowy Szczyt (SK) | 2462 | Masyw w słowackich Tatrach Wysokich, położony w głównej grani Tatr, słow. Široká veža, Červená veža. Od zachodu sąsiaduje z Ostrym Szczytem (Ostrý štít), od którego rozdzielają go przełęcze Zbójnicka Ławka (Zbojnícke sedlo) i Biała Ławka (Biela lávka), pomiędzy którymi wznoszą się trzy Zbójnickie Turnie (Zbojnícke veže) oraz Zbójnicki Kopiniak (Zbojnícka kopa). Na północy Mały Lodowy Szczyt graniczy z Lodową Kopą (Malý Ľadový štít) - rozdziela je dostępna dla turystów Lodowa Przełęcz (Sedielko, 2372 m). Lodowa Kopa należy już do masywu Lodowego Szczytu. Północne ściany grani Małego Lodowego Szczytu opadają w kierunku Doliny Jaworowej (Javorová dolina), a dokładnie w kierunku Doliny Zadniej Jaworowej. | Tatry | |
199 | Siwy Wierch (SK) | 1805 | Szczyt położony na Słowacji, w grani głównej Tatr Zachodnich, w pobliżu jej zachodniego końca, słow. Sivý vrch. Jest ostatnim ku zachodowi wybitniejszym szczytem Tatr Zachodnich. W grani głównej znajduje się pomiędzy Siwą Kopą (1627 m), oddzielony od niej przełęczą Siwy Przechód (ok. 1600 m), a Zuberskim Wierchem (1753 m), od którego oddziela go szeroka przełęcz Palenica Jałowiecka (1579 m). | Tatry | |
200 | Skalne vrata (SK) | 1619 | Tatry Bielskie | Tatry | |
201 | Skoruszyna (SK) | 1314 | Najwyższy szczyt Skoruszyńskich Wierchów na Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Skorušina. Jest też najwyższym szczytem całego Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Na górze znajduje się wieża widokowa. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
202 | Skrajna Turnia | 2096 | Pierwszy od zachodu szczyt Tatr Wysokich, położony pomiędzy przełęczą Liliowe a Skrajną Przełęczą, znajdujący się w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej. Następnym szczytem w tym grzbiecie w kierunku na wschód jest Pośrednia Turnia, a potem Świnica. | Tatry | |
203 | Skrajna Rosocha | 1262 | Szczyt w grzbiecie wznoszącym się pomiędzy Doliną Lejową i Doliną Chochołowską w polskich Tatrach Zachodnich. Wschodnie stoki Skrajnej Rosochy opadają do Doliny Lejowej, zachodnie do Małej Suchej Doliny (odnoga Doliny Chochołowskiej). Skrajna Rosocha od znajdującej się powyżej Zadniej Rosochy (1271 m) oddzielona jest płytką przełęczą Rosochowate Siodło (ok. 1250 m), spod której opada na zachodnią stronę Rosochowaty Żleb. | Tatry | |
204 | Skrajne Jatki (SK) | 2012 | Skrajne Jatki, Przednie Jatki (słow. Predné Jatky, Košiare) - dwuwierzchołkowy szczyt znajdujący się w głównej grani Tatr Bielskich na Słowacji. Razem z Zadnimi Jatkami i Pośrednimi Jatkami, z którymi graniczy na wschodzie, tworzy trzykilometrową grań Bielskich Jatek. Skrajne Jatki od Pośrednich Jatek oddzielone są niewybitną Przełączką nad Małym Koszarem (1964 m), której nazwa pochodzi od Małego Koszara, górnej odnogi Doliny pod Koszary, która sąsiaduje z granią od północy. Od południa grzbiet opada skalnym urwiskiem o wysokości ok. 60 m na Bielską Rówień, na której od Doliny Kieżmarskiej odchodzą odnogi: Dolina Przednich Koperszadów, sąsiadująca z granią Jatek, oraz Dolina Białych Stawów. Skrajne Jatki mają dwa wierzchołki o wysokości ok. 2012 m. Razem z sąsiadującą z nimi Golicą Bielską tworzą one charakterystyczną trójwierzchołkową koronę, którą można obserwować od strony południowej. Golica Bielska stanowi zachodnie zakończenie grani Bielskich Jatek. Od wschodu graniczy ona z masywem Bujaczego Wierchu, od którego oddzielona jest Bujaczą Przełęczą. Podobnie jak cały grzbiet Jatek, Skrajne Jatki położone są na terenie ścisłego rezerwatu. | Tatry | |
205 | Skrajny Granat | 2228 | Najniższy z trzech wierzchołków masywu Granatów, położony w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, na trasie Orlej Perci. | Tatry | |
206 | Skrajny Wołoszyn | 2092 | Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w środkowej części grzbietu Wołoszyna, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki | Tatry | |
207 | Skupniów Upłaz | 1400 | Grzbiet górski wznoszący się pomiędzy Doliną Jaworzynki, a Doliną Olczyską w Tatrach Zachodnich | Tatry | |
208 | Sławkowski Szczyt (SK) | 2452 | Wysoki i rozłożysty szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej od grani głównej w zworniku Małej Wysokiej (Východná Vysoká), słow. Slavkovský štít. Szczyt charakteryzuje jedna z największych w Tatrach wysokości względnych - jego północno-wschodnie stoki wznoszą się 950 metrów ponad podstawę. Na górę prowadzi niebieski szlak turystyczny, przechodzący wschodnią granią Hrebeniok - Slavkovská vyhliadka - Nos - Sławkowski Szczyt. | Tatry | |
209 | Smreczyński W. Zach. | 2066 | Smreczyński Wierch - szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Smrečiny, Smrečinský vrch. Posiada dwa wierzchołki, oddzielone siodłem. Od położonej na wschód Tomanowej Kopy oddzielony jest Smreczyńską Przełęczą (1799 m), od położonej na zachód Kamienistej - Hlińską Przełęczą (1907 m). | Tatry | |
210 | Spalenisko | 1324 | Wierch Spalenisko - reglowy szczyt w grzbiecie oddzielającym Dolinę Lejową od Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajdującego się poniżej w tym grzbiecie Wierchu Kuca (1305 m) oddziela go nieznaczna przełączka Huciańskie Siodło (ok. 1290 m), od znajdującego się powyżej Małego Opalonego Wierchu (1448 m) - Kominiarska Przełęcz (1307 m), przez którą prowadzi szlak turystyczny (Ścieżka nad Reglami). Wierch Spalenisko jest zwornikiem. We wschodnim kierunku odchodzi od niego krótki boczny grzbiet łączący go poprzez przełęcz Kominiarskie Siodło z Diablińcem (1241 m). Od wschodniej strony Wierch Spalenisko wznosi się nad Doliną Lejową, od zachodniej nad Doliną Huciańską (odnoga Doliny Chochołowskiej). Jest całkowicie porośnięty lasem. | Tatry | |
211 | Staroleśny Szczyt (SK) | 2489 | Wybitny czterowierzchołkowy szczyt Tatr Wysokich, położony na terenie Słowacji, w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od grani głównej w zwornikowym szczycie Mała Wysoka (Východná Vysoká). Inne nazwy: Staroleśna, Staroleśniański Szczyt, słow. Bradavica. Kulminację Staroleśnego Szczytu tworzą dwie pary turni, układające się w dwa bloki szczytowe, oddzielone znacznym wcięciem Klimkowych Wrótek (2454 m). Zachodnia para turni to Pawłowa Turnia (2473 m) i Kwietnikowa Turnia (2476 m), a wschodnia para to Klimkowa Turnia (2489 m) i Tajbrowa Turnia (2489 m, położona najbardziej na wschód), upamiętniające Klimka Bachledę i Jana Bachledę Tajbra, pierwszych zdobywców szczytu. Za najwyższy i główny wierzchołek masywu uważa się Klimkową Turnię, ale pomiary lidarowe wskazują, że minimalnie wyższa od niej może być Tajbrowa Turnia. | Tatry | |
212 | Starorobociański Wierch | 2176 | Najwyższy szczyt w polskiej części Tatr Zachodnich, zaliczany do Diademu Polskich Gór, dawniej także: Starorobociański Szczyt, Klin, Wysoki Wierch, Starorobociański Klin, słow. Klin, Vysoký vrch. Leży w grani głównej Tatr, którą biegnie granica polsko-słowacka. Od sąsiedniego w tej grani na zachód szczytu Kończystego Wierchu oddzielony jest Starorobociańską Przełęczą (1975 m). Od wschodu sąsiaduje z nim niewybitny szczyt zwany Siwym Zwornikiem, oddzielony od niego Gaborową Przełęczą (1938 m). | Tatry | |
213 | Steżki (SK) | 1530 | Rozłożyste wzniesienie w słowackich Tatrach Bielskich, słow. Stežky. Masyw ma dwa wierzchołki, drugi niższy (1473 m) nazywany jest Ryniasem i często uważany jest za oddzielne wzniesienie. Oddziela je Steżkowa Przełęcz (1439 m). Steżki znajdują się w długiej bocznej grani opadającej od Bujaczego Wierchu do Doliny Kieżmarskiej. Grań ta oddziela Dolinę Kieżmarską od Doliny Czarnej Rakuskiej. W północno-wschodnim kierunku od szczytu Steżek ciągnie się grzbiet zwany Steżkowym Działem, zachodnie jego stoki tworzą zbocza Doliny Czarnej Huczawy, wschodnie porasta Wielki Las Kieżmarski, a na obrzeżach tego lasu znajduje się osiedle Kieżmarskie Żłoby. | Tatry | |
214 | Stiavnica (N. Tatry, SK) | 2025 | Štiavnica - położony na Słowacji jeden z najwyższych szczytów Niżnych Tatr | Niżne Tatry | |
215 | Stity (SK) | 1447 | Tatry | Tatry | |
216 | Stoh (M. Fatra, SK) | 1607 | Jeden z najwyższych i najbardziej charakterystycznych szczytów w tzw. Krywańskiej części Małej Fatry na Słowacji | | |
217 | Suchy Wierch (Stoły) | 1428 | Nieduży masyw górski w polskich Tatrach Zachodnich, położony nad Doliną Kościeliską, do której obrywa się stromymi skałami (m.in. Kazalnica i Sowa). Wierzchołek Stołów nosi nazwę Suchego Wierchu (1428 m), inna nazwa to Maturowa Czuba. Pod szczytem znajduje się Polana na Stołach z szałasami (czasami również określana nazwą Stoły). Wchodziła w skład dawnej Hali Stoły. | Tatry | |
218 | Szczyrbskie Solisko (SK) | 2302 | Szczyrbskie Solisko, słow. Štrbské Solisko - szczyt w Grani Soliska, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Furkotnego Soliska oddzielony jest przełęczą Szara Ławka, a od Młynickiego Soliska - Niską Ławką. | Tatry | |
219 | Szczyrbski Szczyt (SK) | 2381 | Szczyrbski Szczyt lub Szczyrbska Turnia, słow. Štrbský štít - wyraźnie wyodrębniony wierzchołek w kształcie piramidy w głównej grani odnogi Krywania, pomiędzy Hlińską Turnią (słow. Hlinská veža), od której oddziela go siodło Młynickiej Przełęczy (słow. Mlynické sedlo), a wschodnią granią Hrubego Wierchu (słow. Hrubý vrch), od której oddziela go Szczyrbska Przełęcz (słow. Štrbské sedlo) | Tatry | |
220 | Sucha Czuba | 1696 | Niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Kasprowego Wierchu, w której dalej na północ znajdują się Myślenickie Turnie. Nieco na zachód od wierzchołka przebiega zielony szlak prowadzący z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Zachodnie stoki Suchej Czuby opadają do Doliny Goryczkowej pod Zakosy, natomiast wschodnie - do Doliny Suchej Kasprowej. | Tatry | |
221 | Wysoka Sucha Czuba | 1870 | Wysoka Sucha Czuba Kondracka - turnia w grupie trzech Suchych Czub w Tatrach Zachodnich, najbardziej wysunięta na wschód. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Goryczkową Czubą (1913 m), od której oddzielona jest przełęczą Wysokie Wrótka (ok. 1845 m), a Pośrednią Suchą Czubą, od której oddziela ją przełęcz Niskie Wrótka (1799 m). Przez Suche Czuby przechodzi granica polsko-słowacka, prowadzi tędy czerwony szlak między Kopą Kondracką i Kasprowym Wierchem. | Tatry | |
222 | Suchy Wierch Kondr. | 1893 | Szczyt o w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Suchý vrch Kondracký. Wznosi się pomiędzy Kopą Kondracką (2004 m) i Małą Suchą Czubą Kondracką (1840 m). Od Kopy Kondrackiej oddzielony jest Przełęczą pod Kopą Kondracką (1863 m), od Małej Suchej Czuby Gładkim Przechodem (1801 m). | Tatry | |
223 | Suchy Wierch Waksm. | 1485 | Suchy Wierch Waksmundzki - szczyt w reglowej części polskich Tatr Wysokich. Wznosi się w grzbiecie biegnącym od Gęsiej Szyi po Kopy Sołtysie. Jest najdalej na południe wysuniętym szczytem w tym grzbiecie, znajduje się pomiędzy przełęczą Przysłop Waksmundzki (1443 m), oddzielającą go od Gęsiej Szyi (1490 m), a Wyżnią Filipczańską Przełęczą (1443 m), oddzielającą go od Ostrego Wierchu (1475 m). Od południowo-zachodniej strony jego stoki opadają do Waksmundzkiej Polany, od północno-wschodniej do doliny Filipki. | Tatry | |
224 | Świstowa Góra (SK) | 2070 | Niewybitne wzniesienie w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svišťovky. Wznosi się pomiędzy Świstowym Kopiniakiem (2195 m) na południu a Murowanym Koszarem (Košiar, 1870 m) na północnym wschodzie. | Tatry | |
225 | Szalony Wierch (SK) | 2061 | Szalony Wierch, dawniej Głupi Wierch (słow. Hlúpy vrch, Šialený vrch) - trzeci pod względem wysokości szczyt Tatr Bielskich na Słowacji. Wznosi się we wschodniej części pasma i jest oddzielony od Płaczliwej Skały Szeroką Przełęczą Bielską, a od Zadnich Jatek - Szaloną Przełęczą. Jest jednym z końców wspólnego odcinka grani głównej Tatr oraz grani głównej Tatr Bielskich (drugim jest Hawrań). Południowa grań Szalonego Wierchu poprzez Przełęcz pod Kopą łączy się z Tatrami Wysokimi. Grań ta rozdziela dwa systemy dolin walnych: Doliny Jaworowej i Doliny Kieżmarskiej, a konkretnie jej górne piętra, czyli Dolinę Zadnich Koperszadów oraz Dolinę Przednich Koperszadów. W grani opadającej na Przełęcz pod Kopą znajduje się niewielkie wzniesienie - Szalona Kazalnica (1945 m), oddzielona od szczytu Szalonym Przechodem. Północne zbocza Szalonego Wierchu opadają do Doliny Szerokiej i Szalonego Kotła - górnych pięter Doliny do Regli. Są one rozdzielone Wielkim Szalonym Klinem - długim grzbietem odchodzącym od grani głównej Tatr Bielskich nieco na wschód od szczytu. W górnej części od Wielkiego Szalonego Klina odchodzi w stronę północnego zachodu znacznie krótszy Mały Szalony Klin. | Tatry | |
226 | Szatan (SK) | 2421 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Satan. Jest najwyższym szczytem w Grani Baszt (Hrebeň bášt), która rozdziela doliny Młynicką (Mlynická dolina) i Mięguszowiecką (Mengusovská dolina). Usytuowany jest pomiędzy Piekielnikową Turnią (Pekelník, 2374 m) z Czarcim Rogiem, od której oddziela go Szatania Przełęcz (Satanovo sedlo), a Pośrednią Basztą (Predná bašta, 2373 m), od której oddziela go Przełęcz nad Czerwonym Żlebem. | Tatry | |
227 | Szer. Jaworzyńska (SK) | 2210 | Szeroka Jaworzyńska (słow. Javorinská Široká) - położony w słowackich Tatrach Wysokich rozłożysty masyw rozdzielający Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) od Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Szeroka Jaworzyńska jest położona w bocznej grani, na północ od Jaworowych Wierchów, łagodniejszej części Jaworowej Grani. | Tatry | |
228 | Szpiglasowy Wierch | 2172 | Szczyt położony w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Hrubý štít. Wznosi się pomiędzy szczytami: Kopą nad Wrotami (oddzielają je Wrota Chałubińskiego) a Wyżnim Kosturem (oddziela je Wyżnia Liptowska Ławka). Stanowi kulminację odcinka nazywanego Liptowskimi Murami (jest to najwyższy szczyt na odcinku od Wrót Chałubińskiego do Czarnej Ławki). Szczyt jest dostępny ze Szpiglasowej Przełęczy, do której łatwo dotrzeć Ceprostradą od strony Morskiego Oka, trudniej od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich (ubezpieczenia za pomocą łańcuchów). | Tatry | |
229 | Śnieżny Szczyt (SK) | 2465 | Zwornikowy wierzchołek w głównej grani Tatr Wysokich, w ich słowackiej części, słow. Snehový štít. Znajduje się na północny wschód od masywu Lodowego Szczytu, oddzielony od Lodowego Zwornika Wyżnią Lodową Przełęczą (Vyšné Ľadové sedlo). Z drugiej strony Śnieżny Szczyt graniczy z Niżnim Baranim Zwornikiem (Nižná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy), oddzielony jest od niego Śnieżną Przełęczą (Ľadové sedlo). Góruje nad dwiema dolinami: Doliną Pięciu Stawów Spiskich i Doliną Czarną Jaworową. | Tatry | |
230 | Świnica | 2302 | Zwornikowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich o dwóch wierzchołkach, różniących się wysokością o 10 m, słow. Svinica. Zaliczana jest do Diademu Polskich Gór. Ma kształt szerokiej piramidy skalnej, jest pierwszym od zachodu wybitnym szczytem (o wybitności ponad 100 m) Tatr Wysokich i kapitalnym punktem widokowym. Dwa wierzchołki Świnicy rozdziela przełęcz - Świnicka Szczerbina Niżnia (2278 m), opada spod niej Żleb Blatona. Wyższy wierzchołek ma 2302 m i prowadzi na niego szlak turystyczny. Niższy, zwany wierzchołkiem taternickim, ma wysokość 2291 m i jest niedostępny turystycznie. Niektórzy za trzeci wierzchołek uznają też niewybitny garb Świnickiej Kopy. Punktem zwornikowym, przez który przebiega granica państwowa pomiędzy Polską a Słowacją, jest jej główny wierzchołek. Świnica leży w miejscu załamania się głównego grzbietu Tatr pod kątem prostym i odejścia bocznej, 9-kilometrowej długości wschodniej grani Świnicy zakończonej Wołoszynem. Odcinkiem tej grani od Przełęczy Zawrat (2156 m) poprowadzono szlak Orlej Perci. | Tatry | |
231 | Świstowa Czuba | 1763 | Kulminacja kończąca północne ramię Opalonego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Często błędnie nazywana jest Świstówką. Z rejonu Świstowej Czuby rozległe widoki na potężny masyw Wołoszyna, Dolinę Pięciu Stawów Polskich i Dolinę Roztoki z zawieszoną wysoko Dolinką Buczynową. | Tatry | |
232 | Świstowy Szczyt (SK) | 2383 | Trójwierzchołkowy szczyt w głównej grani Tatr, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svišťový štít. Wznosi się pomiędzy Dziką Turnią (Divá veža) a Jaworowym Szczytem (Javorový štít). Szczytowa grań masywu Świstowego Szczytu zawiera trzy kulminacje, spośród których najwyższy jest południowo-zachodni Wielki Świstowy Szczyt. Środkowym wierzchołkiem jest Pośredni Świstowy Szczyt, od którego na północny zachód odchodzi Świstowa Grań. Tuż na wschód od niego znajduje się Mały Świstowy Szczyt. Przełączka między Wielkim a Pośrednim Świstowym Szczytem to Świstowa Szczerbina, natomiast Pośredni i Mały Świstowy Szczyt rozdzielone są Świstowym Zawracikiem. | Tatry | |
233 | Wlk. Teriańska T. (SK) | 2374 | Wielka Teriańska Turnia, słow. Terianska veža - najwybitniejsza i najwyższa turnia (oprócz Hrubego Wierchu) znajdująca się w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich | Tatry | |
234 | Tomanowy Wierch | 1977 | Szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, którą biegnie granica polsko-słowacka, słow. Poľská Tomanová. Znajduje się w załamaniu głównej grani, pomiędzy Ciemniakiem w Czerwonych Wierchach, od którego oddziela go niższy i mało wybitny wierzchołek Suchego Wierchu Tomanowego i Tomanowa Przełęcz (1686 m), a Smreczyńskim Wierchem, oddzielony od niego Smreczyńską Przełęczą (1799 m). W grani pomiędzy Tomanowym Wierchem a Smreczyńską Przełęczą znajduje się niewybitny wierzchołek Tomanowej Kopy będący zwornikiem dla Zadniego Smreczyńskiego Grzbietu. Pomiędzy tym grzbietem a główną granią od Suchego Wierchu Tomanowego do Tomanowej Kopy znajduje się Dolina Sucha Tomanowa. | Tatry | |
235 | Trubacz Zach. (BOP) | 818 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Znajduje się na wschodnim końcu tego pasma, w grzbiecie ciągnącym się od Przełęczy Pieniążkowickiej (717 m) poprzez Bucznik (783 m), Trubacz i Janiłówkę (817 m) do Przełęczy Sieniawskiej oddzielającej Beskid Orawsko-Podhalański od Gorców. | | |
236 | Trzy Korony (Pieniny) | 982 | Najwyższy szczyt w Pieninach Środkowych, złożony z kilku wierzchołków. Najwyższym jest Okrąglica, na której znajduje się platforma widokowa. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Pienin Właściwych. | | |
237 | Trzydniowiański W. | 1758 | Trzydniowiański Wierch - szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w dość długiej północnej grani Kończystego Wierchu i jest ostatnim na północ wybitniejszym szczytem w tej grani. Ma trzy grzbiety: południowy, leżący w tej grani, północny, zwany Kulawcem i będący jej przedłużeniem, północno-zachodni zakończony wzniesieniem zwanym Ropą. Trzydniowiański Wierch sąsiaduje ze znajdującym się na południe Czubikiem (1845 m), od którego oddzielony jest Przełęczą nad Szyją (1754 m). Pomiędzy północną i północno-zachodnią granią Trzydniowiańskiego Wierchu znajduje się wąska Dolina Trzydniowiańska oraz krótszy od niej żleb Krowiniec. Trzydniowiański Wierch ma dwa wierzchołki. Niższy ma wysokość 1758 m. Na południe, ok. 150 m od niego w południowej grani znajduje się drugi, nienazwany wierzchołek o wysokości 1762 m. Wschodnie stoki Trzydniowiańskiego Wierchu opadają do Doliny Starorobociańskiej (wschodnie odgałęzienie górnej części Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich kilka żlebów, w kierunku od północy na południe są to: Mokry Żleb, Wydarty Żleb i Dwojakowy Żleb. Południowo-zachodnie stoki opadają do Doliny Jarząbczej (zachodnie odgałęzienie górnej części Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich grzbiet Pośredniej Kopy oddzielający Szeroki Żleb od Wąskich Żlebków. | Tatry | |
238 | Tępa (Tupa, SK) | 2284 | Zwornikowy szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, po stronie słowackiej, słow. Tupá. Od masywu Kończystej oddzielony jest Stwolską Przełęczą, a od Osterwy - Przełęczą pod Osterwą. Od wierzchołka Tępej wybiega krótka grań, która oddziela Dolinę Wielkiej Huczawy od Doliny Stwolskiej. Kulminacją tej grani jest Klin, oddzielony od Tępej płytko wciętą Przełęczą pod Klinem. | Tatry | |
239 | Turbacz (Gorce) | 1310 | Najwyższy szczyt Gorców, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy szczyt Gniazda Turbacza. Na wschodnim zboczu znajduje się schronisko PTTK na Turbaczu, z którego jest dobry widok między innymi na Tatry. Spod schroniska na szczyt prowadzi fragment czerwonego Głównego Szlaku Beskidzkiego, który potem schodzi w dół na północ. Szczyt nie jest specjalnie widokowy ze względu na zalesienie. Znajduje się tutaj kamienny obelisk oraz żelazny krzyż. Schronisko stanowi węzeł gorczańskich szlaków - poza czerwonym GSB przechodzą tutaj również żółty, zielony i niebieski szlak. | | |
240 | Samkowy Zwornik | 1317 | Wierzchołek w północno-wschodnim grzbiecie Łysanek w polskich Tatrach Zachodnich. Na niektórych mapach jest błędnie oznaczony jako turnia Kiernia, w istocie Kiernia znajduje się gdzie indziej - na wschodnim zboczu poniżej Jatek. | Tatry | |
241 | Turnia nad Dziadem | 1902 | Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w końcowej części grzbietu Wołoszyna, oddzielającego Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki i Doliny Białki. Turnia nad Dziadem jest ostatnim na północny wschód ze skalistych wzniesień w grzbiecie Wołoszyna. Od strony południowo-zachodniej poprzez wąską przełęcz Karbik graniczy z Wierchem nad Zagonnym Żlebem, natomiast jej grzbiet północno-zachodni opada łagodnie w kierunku Wyżniej i Niżniej Kopki oraz Palenicy Białczańskiej. W południowo-wschodnim żebrze szczytu znajduje się niewielka fajka skalna nazywana Dziadem - stąd pochodzi nazwa turni. | Tatry | |
242 | Turnia nad Szczotami | 1741 | Tatry | Tatry | |
243 | Upłaziańska Kopa | 1796 | Kopulasty szczyt w długiej północno-zachodniej grani Ciemniaka w Czerwonych Wierchach w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się poniżej Chudej Turni (1858 m), oddzielony od niej Przełączką przy Kopie (ok. 1775 m). | Tatry | |
244 | Upłaziańska Kopka | 1457 | Wyróżniające się wzniesienie w długiej północno-zachodniej grani Ciemniaka, oddzielającej Dolinę Kościeliską od Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. znajduje się w dolnej części tego grzbietu, poniżej Pieca. | Tatry | |
245 | Upłaziański Wierszyk | 1203 | Niewielkie wzniesienie w grzbiecie Adamicy, stanowiącym zakończenie północno-zachodniej grani Ciemniaka w polskich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
246 | Uhrocie Kasprowe | 1852 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
247 | Małe Uhrocie Kasprowe | 1750 | Niewielka kopka wznosząca się w grani Uhrocia Kasprowego w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tej grani pomiędzy przełęczą Mechy (1662 m), oddzielającą ją od Kopy Magury, a płytką przełączką Niżnie Kasprowe Siodło, oddzielającą od kulminacji Uhrocia Kasprowego. Na południową stronę Małe Uhrocie Kasprowe opada równym, jednostajnie nachylonym stokiem do Doliny Gąsienicowej. | Tatry | |
248 | Wielicka Kopa (SK) | 2227 | Szczyt w masywie Granatów Wielickich w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Velická kopa. Wielicka Kopa od Dwoistej Turni oddzielona jest Dwoistą Przełęczą, a od Niedźwiedzich Czub - Niedźwiedzią Przełęczą. Należy do grupy Granackich Turni - wyższej z dwóch części Granatów Wielickich. | Tatry | |
249 | Ostredok (W. Fatra, SK) | 1596 | Najwyższy szczyt w grupie górskiej Wielkiej Fatry na Słowacji. Położony jest w południowej części Wielkiej Fatry, na obszarze zwanym Halną Fatrą (słow. Hôľna Fatra). Posiada dwa wierzchołki - południowy (1596 m) i północny (1593 m), zwany Ostredok - rázcestie (rozejście szlaków). Leży w głównym grzbiecie wyróżniającym się w tej grupie górskiej, lecz już poza wododziałem Wagu i Hronu. Od południa można w nim wyróżnić szczyty: Krížna (zwornikowy masyw z antenami na szczycie, 1574 m), bezimienny (poza szlakiem, 1559 m), Frčkov (1590 m), Ostredok, Ostredok - rázcestie oraz Suchý vrch (wierzchołek poza szlakiem, otoczony wychodniami skalnymi, 1550 m). | Wielka Fatra | |
250 | W. Kopa Popradzka (SK) | 2354 | Wielka Kopa Popradzka (słow. Veľká kôpka) - północny, wyższy wierzchołek Kopy Popradzkiej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu, po południowej stronie Przełączki pod Kopą Popradzką (Štrbina pod Kôpkami), która oddziela szczyt od Smoczej Grani. | Tatry | |
251 | Wlk. Łomn. Baszta (SK) | 2215 | Wielka Łomnicka Baszta - najwyższe wzniesienie Łomnickiej Grani (fragmentu południowej grani Łomnicy) w słowackiej części Tatr Wysokich, inaczej Łomnicka Strażnica, słow. Veľká Lomnická veža. Od Łomnickiej Kopy oddziela ją Łomnicka Przełęcz, a od Myśliwskiej Czuby oddzielona jest Wyżnim Myśliwskim Przechodem. Na szczyt prowadzi krótki zielony szlak, który odchodzi od górnej stacji wyciągu krzesełkowego Łomnicki Staw (słow. Skalnaté pleso) - Łomnicka Przełęcz (słow. Lomnické sedlo). | Tatry | |
252 | Wielkie Solisko (SK) | 2412 | Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich na Słowacji, w tzw. odnodze Krywania, słow. Veľké Solisko. Jest to najwyższy szczyt w Grani Soliska, oddzielającej Dolinę Młynicką od Doliny Furkotnej. Położony jest pomiędzy Furkotem (słow. Furkotský štít), od którego oddzielają go przełęcze Bystry Przechód i Bystra Ławka (słow. Bystré sedlo), a Pośrednim Soliskiem, od którego oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka. | Tatry | |
253 | Wyżnia Magura (SK) | 2095 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Vyšná Magura. Wznosi się w grani Otargańców, oddzielających Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej. Znajduje się w tej grani pomiędzy Pośrednią Magurą (2050 m), od której oddziela go Rysia Przełęcz, a Raczkową Czubą (2194 m), najwyższym szczytem tej grani. Pomiędzy Raczkową Czubą a Wyżnią Magurą znajduje się Jakubińska Przełęcz (2069 m). W zachodnim kierunku (w stronę Doliny Jamnickiej) od Wyżniej Magury odchodzi krótka grzęda, poniżej której spływa potok u podnóży Wyżniej Magury, tworzący wodospad zwany Jamnicką Siklawą. | Tatry | |
254 | W. Brdarowa Grapa (SK) | 1859 | Wielka Brdarowa Grapa (słow. Veľká brdárova grapa) - najwyższa kulminacja Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Południowe stoki Wielkiej Brdarowej Grapy opadają do doliny Koprowicy, północne do Doliny Szpaniej. W zachodnim kierunku sąsiaduje z Małą Brdarową Grapą (1814 m), po wschodniej stronie znajduje się przełęcz Brdarowy Przechód (ok. 1710 m). | Tatry | |
255 | Waksmundzki Wierch | 2189 | Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Koszystej, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich. | Tatry | |
256 | Walentkowy Wierch | 2156 | Szczyt w głównej grani Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej. Położony jest na południe od Świnicy (rozdziela je Walentkowa Przełęcz) i na północny zachód od Gładkiego Wierchu (rozdziela je Gładka Przełęcz). Szczyt łączy ze Świnicą urozmaicona, wąska Walentkowa Grań, oddzielająca od siebie Dolinę Walentkową i Dolinkę pod Kołem. | Tatry | |
257 | Wielka Koszysta | 2193 | Szczyt w Tatrach Wysokich, najwyższy punkt grzbietu Koszystej, oddzielającego Dolinę Waksmundzką od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich. Od strony północnej graniczy z Małą Koszystą (2014 m), od południa natomiast z Waksmundzkim Wierchem (2186 m). | Tatry | |
258 | Wielki Chocz (SK) | 1608 | Kulminacja Grupy Wielkiego Chocza i najwyższy szczyt całych Gór Choczańskich w Łańcuchu Tatrzańskim, słow. Veľký Choč. Wielki Chocz leży w zachodniej części Gór Choczańskich. W skład masywu wchodzą także: 1. Mały Chocz (słow. Malý Choč, 1465 m) na południe od głównego szczytu, oddzielony od niego halną przełączką Vráca (1422 m), 2. mało wybitny i zalesiony Zadni Chocz (Zadný Choč, 1288 m) na południowy zachód od Małego Chocza, pod którym istniało w latach międzywojennych małe schronisko turystyczne, tzw. Hviezdoslavova útulňa, 3. widokowy Przedni Chocz (słow. Predný Choč, 1249 m) na południowy zachód od Zadniego Chocza, oddzielony z kolei od niego przełęczą Spuštiak (słow. Sedlo Spuštiak, 1095 m). | | |
259 | Wielki Kopieniec | 1328 | Szczyt wznoszący się w reglowej partii polskich Tatr Zachodnich, pomiędzy Doliną Olczyską a Dolinką Chłabowską. Od Królowego Grzbietu oddziela go Przysłop Olczyski (ok. 1250 m), od sąsiedniego Małego Kopieńca (1167 m) Przełęcz między Kopieńcami (1109 m). Ma dwa wierzchołki znajdujące się w odległości ok. 200 m od siebie (wyższy jest wschodni). | Tatry | |
260 | Wielki Kopieniec Choch. | 1257 | Reglowy szczyt w Dolinie Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na przedłużeniu grzbietu Kulawca odchodzącego od Trzydniowiańskiego Wierchu w północnym kierunku, w samym kącie Doliny Chochołowskiej i Doliny Starorobociańskiej. Jego stoki opadają do tych dolin oraz do żlebu Krowiniec (często nazywanego Krowim Żlebem), wciętego w północne stoki Trzydniowiańskiego Wierchu. Na południe od wierzchołka Wielkiego Kopieńca znajduje się przełączka zwana Kopieńcowym Przechodem (1205 m) oddzielająca go od wyżej położonego, ale mniej wybitnego Małego Kopieńca (1329 m). | Tatry | |
261 | Wielki Krywań (MF, SK) | 1709 | Najwyższy szczyt Małej Fatry na Słowacji, słow. Veľký Kriváň. Masyw Wielkiego Krywania znajduje się w głównej grani Małej Fatry Krywańskiej, pomiędzy szczytem Pekelník (1609 m) i przełęczą Snilovské sedlo (1524 m) oddzielającą go od Chleba (drugiego co do wysokości szczytu Małej Fatry). | | |
262 | Wielki Rozsutec (MF, SK) | 1610 | Jeden z najwyższych i chyba najbardziej charakterystyczny szczyt w tzw. Krywańskiej części Małej Fatry, słow. Veľký Rozsutec | | |
263 | Wielki Wołoszyn | 2155 | Szczyt w Tatrach Wysokich, najwyższy punkt grzbietu Wołoszyna, oddzielającego Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki | Tatry | |
264 | Wierch Grapa (Harenda) | 973 | Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położony ponad częścią Zakopanego o nazwie Harenda. Na zboczu zbudowano wyciąg narciarski. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
265 | Wierch Kuca | 1305 | Reglowy szczyt w grzbiecie oddzielającym Dolinę Lejową od Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajdującej się poniżej w tym grzbiecie Zadniej Rosochy (1271 m) oddziela go Lejowe Siodło (1245 m), od znajdującego się powyżej Wierchu Spalenisko (1324 m) - nieznaczne Huciańskie Siodło. Wierch Kuca jest zwornikiem - w zachodnim kierunku poprzez przełączkę Klinowe Siodło odchodzi od niego krótki grzbiet łączący go z Klinową Czubą (1276 m). Grzbiet ten oddziela od siebie dwie doliny, będące bocznymi odnogami Doliny Chochołowskiej: Wielką Suchą Dolinę i Dolinę Huciańską. | Tatry | |
266 | Wierchowina | 963 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
267 | Witowski Przysłop (PSG) | 1164 | Szczyt Orawicko-Witowskich Wierchów (część Pogórza Spisko-Gubałowskiego), słow. Príslop. Jest najbardziej wysuniętym na południe szczytem w grani głównej Orawicko-Witowskich Wierchów. Znajduje się pomiędzy położonymi już w Tatrach Siwiańskimi Turniami (1065 m), od których oddzielony jest szeroką i rozległą przełęczą Brama Orawska (962 m) a Magurą Witowską (1232 m). | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
268 | Wlk. Buczynowa Turnia | 2184 | Wielka Buczynowa Turnia - najwyższy szczyt w grupie Buczynowych Turni, znajdujący się w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Buczynowymi Czubami, od których oddziela ją Przełęcz Nowickiego, a Małą Buczynową Turnią, od której oddzielona jest Buczynową Przełęczą. Jeszcze na początku XX wieku przez wierzchołek Wielkiej Buczynowej Turni prowadził czerwony szlak Orlej Perci, jednak w okresie międzywojennym zmieniono jej przebieg i obecnie znakowania omijają wierzchołek, prowadząc południowymi stokami. Niebezpieczne przejście poniżej Budzowej Przełączki jest ubezpieczone łańcuchami. | Tatry | |
269 | Wlk. Garajowa Kopa (SK) | 1969 | Wielka Garajowa Kopa (słow. Veľká Garajova kopa) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, należący do Liptowskich Kop (Liptovské kopy). Jest położony pomiędzy Małą Garajową Kopą (Malá Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Pośrednia (Prostredné Garajovo sedlo), a Wielką Kopą Koprową (Veľká kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Wyżnia (Vyšné Garajovo sedlo). | Tatry | |
270 | Wlk. Kopa Koprowa (SK) | 2052 | Wielka Kopa Koprowa (słow. Veľká kopa) - najwyższy szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich. Jest położony pomiędzy Garajowymi Kopami, dokładniej Wielką Garajową Kopą (Veľká Garajova kopa), od których oddziela go Garajowa Przełęcz Wyżnia (Vyšné Garajovo sedlo, 1916 m), a Gołymi Wierchami, dokładniej Zadnim Gołym Wierchem (Zadný Holý vrch), od których oddziela go Turkowa Przełęcz (Turkovo sedlo, 1948 m). | Tatry | |
271 | Wlk. Kopa Królowa | 1531 | Wielka Kopa Królowa - kopulaste wzniesienie we wschodniej części Tatr Zachodnich, odgraniczające od siebie górne piętra doliny Jaworzynki i Doliny Olczyskiej. Znajduje się w długiej północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu, pomiędzy Przełęczą między Kopami (1499 m) a przełęczą Diabełek (ok. 1470 m). Na wierzchołku Wielkiej Kopy Królowej grań ta zmienia kierunek o 90 stopni i poprzez Diabełka opada w północno-zachodnim kierunku. Północno-wschodni stok Wielkiej Kopy Królowej opada do Królowej Polany. W północnym kierunku, spod przełęczy Diabełek, opada do Doliny Olczyskiej wielki Żleb Roja. Południowo-wschodnie stoki Wielkiej Kopy opadają łagodnie na Królową Rówień. Stanowiły one dawniej część Hali Królowej. Stoki północne stanowiły już tereny Hali Jaworzynki. | Tatry | |
272 | Wołowiec | 2064 | Szczyt w Tatrach Zachodnich, w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Volovec. Jest zwornikiem dla trzech grani: od wschodu grani głównej z Jarząbczym Wierchem i Łopatą, od południowej strony grani głównej z Rohaczami oraz biegnącej w północnym kierunku bocznej północnej grani Wołowca przez Rakoń i Grzesia do Bobrowca. Ten jeden z najwyższych szczytów polskiej części Tatr Zachodnich wznosi się nad dolinami: Chochołowską, Rohacką i Jamnicką. Od Rohacza Ostrego oddziela go Jamnicka Przełęcz (1908 m), od Łopaty Dziurawa Przełęcz (1827 m), od Rakonia przełęcz Zawracie (1863 m). | Tatry | |
273 | Wysoka (SK) | 2547 | Wysoka, słow. Vysoká - dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównym grzbiecie Tatr, po stronie słowackiej. Wierzchołki mają prawie równą wysokość, a rozdziela je położona około 22 m niżej Przełączka w Wysokiej (Štrbina vo Vysokej). Masyw Wysokiej położony jest pomiędzy masywami Rysów (rozdziela je przełęcz Waga - sedlo Váha) i Ganku (Gánok - rozdziela je szeroka Rumanowa Przełęcz). | Tatry | |
274 | Wysoki Wierch (PSG) | 1017 | Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położony ponad Bukowiną Tatrzańską | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
275 | Zad. Garajowa Kopa (SK) | 1949 | Szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Tichý kopec, Zadná Garajova kopa. Jest położona pomiędzy Cichym Wierchem (Tichý vrch), od którego oddziela go Wierchcicha Przełączka (Tiché sedlo), a Małą Garajową Kopą (Malá Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Niżnia (Nižné Garajovo sedlo) położona na wysokości ok. 1900 m. | Tatry | |
276 | Zadni Goły Wierch (SK) | 1970 | Zadni Goły Wierch Liptowski (słow. Zadný Holý vrch) - szczyt Liptowskich Kop (Liptovské kopy) w słowackich Tatrach Wysokich. Jego zachodnie stoki opadają do doliny Koprowicy, w dolnej części podcięte są urwiskiem, zaś wschodnie do Doliny Koprowej. Położony jest pomiędzy Wielką Kopą Koprową (Veľká kopa), od której oddziela go Turkowa Przełęcz (Turkovo sedlo, 1948 m), a Skrajnym Gołym Wierchem (Krajný Holý vrch), od którego oddziela go Koprowicka Przełęcz Wyżnia (Vyšné kôprovické sedlo, 1934 m). | Tatry | |
277 | Zadnia Sołtysia Kopa | 1420 | Szczyt w paśmie reglowym polskich Tatr Wysokich, w grupie Kop Sołtysich. Znajduje się w odległości 500 m (w prostej linii) na północ od Ostrego Wierchu (1475 m), od którego oddziela go Zadnia Przełęcz Sołtysia (1386 m). Grzbiet biegnący od Ostrego Wierchu rozgałęzia się na niej na dwa grzbiety: północno-zachodni grzbiet Kop Sołtysich, oddzielający Jaworzyński Żleb i Dolinę Łężną po wschodniej stronie od dolinki Skalnite i żlebu Podspad po zachodniej stronie oraz grzbiet północno-wschodni o nazwie Przysłop Filipczański, oddzielający Jaworzyński Żleb i Dolinę Łężną po zachodniej stronie od doliny Filipki po wschodniej stronie. | Tatry | |
278 | Zadni Granat | 2239 | Najwyższy z trzech wierzchołków masywu Granatów w długiej wschodniej grani Świnicy, w polskich Tatrach Wysokich. Jest położony na trasie Orlej Perci, w grani łączącej Świnicę poprzez Kozi Wierch z Buczynowymi Turniami. Szczyt graniczy od północy z Pośrednim Granatem (2234 m), od którego oddzielony jest niewybitną Pośrednią Sieczkową Przełączką (2218 m). Na południu Zadni Granat graniczy z Czarnymi Ścianami, oddzielonymi Zadnią Sieczkową Przełączką (2194 m). Zachodnie zbocza Granatów opadają do Doliny Gąsienicowej z Czarnym Stawem Gąsienicowym, natomiast wschodnie do Dolinki Buczynowej, niewielkiej dolinki polodowcowej odgałęziającej się od Doliny Roztoki. | Tatry | |
279 | Zadni Wierch (M. Ciche) | 1069 | Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, będącym częścią Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w grzbiecie ciągnącym się od Wierchporońca w północno-zachodnim kierunku do Poronina. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
280 | Zad. Kopa Jaworz. (SK) | 1674 | Zadnia Kopa Jaworzyńska, Zadnia Kopa, dawniej Mały Upłaz, słow. Zadná kopa - szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich. Wznosi się w północno-zachodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká, 2210 m), oddzielającym Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina) i Dolinę Białki od Doliny Szerokiej (Široká dolina) - dużej gałęzi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Horwackiego Wierchu (Horvátov vrch, 1902 m) oddzielony jest Przełęczą pod Zadnią Kopą (Močidlá, 1596 m), a od Golicy (Holica, 1628 m) - płytką Trybską Przełęczą. Ze szczytu wybiega na północny wschód krótki grzbiet opadający ku Wywierom (Vyvieranie) w Dolinie Szerokiej i zwany w swej górnej części Zadnią Gęsią Szyją (Husia šija). | Tatry | |
281 | Zadnia Kopka | 1333 | Zadnia Kopka lub Zadnia Kopka Kościeliska - jeden z trzech szczytów Kościeliskich Kopek (pozostałe to: Przednia i Pośrednia Kopka), wznoszących się w paśmie reglowym polskich Tatr Zachodnich, pomiędzy Doliną Kościeliską a Doliną Lejową. Zadnia Kopka jest najwyższym z nich. Od strony zachodniej podcięta jest urwiskiem Świńskiej Turni. Od Przedniej Kopki oddziela ją głęboki Wściekły Żleb, stoki południowe opadają do Zastolańskiego Żlebu. | Tatry | |
282 | Zadnia Rosocha | 1271 | Szczyt w grzbiecie wznoszącym się pomiędzy Doliną Lejową i Doliną Chochołowską w polskich Tatrach Zachodnich. Od znajdującego się wyżej Wierchu Kuca (1305 m) oddziela go przełęcz Lejowe Siodło (ok. 1245 m), od położonej niżej Skrajnej Rosochy (1262 m) przełęcz Rosochowate Siodło (ok. 1250 m). Wschodnie stoki Zadniej Rosochy opadają do Doliny Lejowej. W północno-zachodnim kierunku od jej wierzchołka odchodzi grzęda. Po południowej stronie tej grzędy znajduje się Wielka Sucha Dolina (odnoga Doliny Chochołowskiej), po północnej - Rosochowaty Żleb opadający do Wielkiej Suchej Doliny. | Tatry | |
283 | Zadnie Jatki (SK) | 2020 | Dwuwierzchołkowy szczyt, znajdujący się w Tatrach Bielskich na Słowacji, w ich głównej grani, słow. Zadné Jatky. Są najwyższym punktem zachodniej części tej grani, odchodzącej od grani głównej Tatr, dla której zwornikiem jest Szalony Wierch. Zadnie Jatki są pierwszym od zachodu szczytem trzykilometrowej grani Bielskich Jatek (Jatky), w której dalej na wschód znajdują się Pośrednie Jatki i Skrajne Jatki (Przednie Jatki). Szczyt od Szalonego Wierchu oddzielony jest wyraźną, trawiastą Szaloną Przełęczą (Sedlo pod Hlúpym, 1936 m). Zadnie Jatki mają dwa wierzchołki. Zachodni wierzchołek ma 2020 m i jest czwartym co do wysokości szczytem w paśmie Tatr Bielskich. Wierzchołek wschodni znajduje się około 800 m na wschód od niego i osiąga 1984 m. Pomiędzy nimi nie ma wyraźnych obniżeń. Dalej na wschód znajduje się niewybitna Przełączka nad Wielkim Koszarem (1950 m), oddzielająca szczyt od trawiastego grzbietu Pośrednich Jatek. | Tatry | |
284 | Zawrat Kasprowy | 1623 | Fragment północno-zachodniej grani Kopy Magury w polskich Tatrach Zachodnich. Inna nazwa to Jaworzyńskie Turnie. | Tatry | |
285 | Zawratowa Turnia | 2247 | Turnia we wschodniej grani Świnicy w Tatrach Wysokich. Znajduje się w tej grani między Niebieską Turnią, oddzieloną Niebieską Przełęczą (2230 m), a Małym Kozim Wierchem (2228 m), od którego oddziela ją przełęcz Zawrat (2156 m). Od Zawratowej Turni odchodzi w kierunku północnym Grań Kościelców, w której wyróżniają się kolejno od turni Zadni Kościelec (2162 m, oddzielony Mylną Przełęczą), Kościelec (2156 m) i Mały Kościelec (1866 m). Zawratowa Turnia wznosi się nad trzema kotłami lodowcowymi. Jej północno-zachodnie stoki opadają do Mylnej Kotlinki (najwyższe piętro Doliny Zielonej Gąsienicowej, północno-wschodnie do Kotła Zmarzłego Stawu Gąsienicowego, południowe do Dolinki pod Kołem (najwyższe piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich). | Tatry | |
286 | Wierch Zgorzelisko | 1105 | Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, będącym częścią Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Leży ponad miejscowością Małe Ciche, w grzbiecie ciągnącym się od Wierchporońca w północno-zachodnim kierunku do Poronina. Na zachodnim zboczu (schodzącym do Małego Cichego) znajduje się stok narciarski, na wschodnim stoi Hotel Tatry. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
287 | Zmarzły Szczyt (SK) | 2396 | Zwornikowy szczyt w głównej grani Tatr, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Popradský Ľadový štít. Od szczytu w kierunku wschodnim odchodzi grań główna (Batyżowiecka Grań) ze szczytami: Kaczym i Batyżowieckim. Grań rozdziela doliny: Batyżowiecką (Batizovská dolina) i Dolinę Kaczą (Kačacia dolina) należącą do systemu Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina). Od Kaczego Szczytu Zmarzły Szczyt jest oddzielony Jurgowską Przełęczą, powyżej nich znajdują się jeszcze Jurgowskie Wrótka. W kierunku północno-zachodnim odchodzi grań główna ze Wschodnim Szczytem Żelaznych Wrót, Śnieżnymi Kopami, Zachodnim Szczytem Żelaznych Wrót, Żłobistym, Rumanowym i Gankiem. Grań rozdziela doliny: Dolinę Złomisk (Zlomisková dolina) (odnoga Doliny Mięguszowieckiej) od Doliny Kaczej. Od Wschodniego Szczytu Żelaznych Wrót Zmarzły Szczyt oddziela Rumiska Przełączka. W kierunku południowym odchodzi od niego boczna grań grzbietu Kończystej (Končistá), która oddziela Dolinę Złomisk i Dolinę Stwolską (Štôlska dolina) od Doliny Batyżowieckiej. | Tatry | |
288 | Żabi Szczyt Wyżni | 2251 | Szczyt w bezpośrednim pobliżu bocznej, granicznej (polsko-słowackiej) grani Tatr Wysokich, odchodzącej od Rysów w kierunku północnym, słow. Veľký Žabí štít, Vyšný Žabí štít. Wznosi się pomiędzy Niżnimi Rysami (oddzielonymi Wyżnią Spadową Przełączką, Spadową Turniczką i Ciężką Przełączką) a Żabim Mnichem (oddzielonym Białczańską Przełęczą Wyżnią). Tuż poniżej szczytu (na południowy zachód) znajduje się Wyżnia Spadowa Przełączka (2235 m), jedyna tatrzańska przełęcz zwornikowa. Od niej w kierunku północno-wschodnim odchodzi długa boczna grań, w której znajduje się wierzchołek Żabiego Szczytu Wyżniego, a dalej, za Młynarzową Przełęczą, masyw Młynarza. Oddziela ona Dolinę Ciężką wraz z Dolinką Spadową od Doliny Żabich Stawów Białczańskich. Przez Wyżnią Spadową Przełączkę biegnie najdogodniejsze połączenie Doliny Rybiego Potoku i Doliny Ciężkiej. Żabi Szczyt Wyżni jest najwyższym wzniesieniem w tzw. Żabiej Grani (Grani Żabiego), rozdzielającej Dolinę Białej Wody (dokładniej jej zachodnie odgałęzienie - Dolinę Żabich Stawów Białczańskich) i Dolinę Rybiego Potoku. Ciągnie się ona od Żabiego Szczytu Wyżniego przez szczyty Żabiego Mnicha, Żabi Szczyt Niżni, Żabią Czubę do Siedmiu Granatów. | Tatry | |
289 | Żabi Szczyt Niżni | 2098 | Szczyt w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Malý Žabí štít, Nižný Žabí štít. Wznosi się w bocznej Żabiej Grani, rozdzielającej Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Białej Wody (Bielovodská dolina), a dokładniej jej odgałęzienie - Dolinę Żabich Stawów Białczańskich (Žabia Bielovodská dolina). Żabi Szczyt Niżni wznosi się wprost nad Morskim Okiem. Usytuowany jest pomiędzy Żabim Mnichem (2146 m) na południu a Żabią Czubą (2080 m) na północy. Od tego ostatniego szczytu oddzielony jest Przełączką pod Żabią Czubą (2031 m). Za Żabią Czubą znajduje się jeszcze wyrównany grzbiet Siedmiu Granatów, końcowy odcinek Żabiej Grani schodzący w widły Rybiego Potoku i Białej Wody (Biela voda). W kierunku Żabiego Mnicha (na południe) znajdują się kolejno: Apostolska Szczerbina, Apostoł VII, Marusarzowa Przełączka, Marusarzowa Turnia, szerokie siodło Owczej Przełęczy (2038 m) oraz Owcze Turniczki i Białczańska Przełęcz (2024 m), na której kończy się masyw Żabiego Szczytu Niżniego, a zaczyna masyw Żabiego Mnicha. | Tatry | |
290 | Żabi Wierch Jaw. (SK) | 2203 | Żabi Wierch Jaworowy (słow. Žabí vrch Javorový) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, leżący w Jaworowej Grani, która odchodzi na północny zachód od Małego Jaworowego Szczytu. Od Skrajnej Jaworowej Turni oddziela go Skrajna Jaworowa Przełęcz, a od Zielonego Wierchu Jaworowego płytka przełęcz zwana Żabim Przechodem. Żabi Wierch Jaworowy jest najwyższym z grupy trzech kopulastych Jaworowych Wierchów. Od jego wierzchołka na północny wschód odchodzi grań, która oddziela Dolinę Żabią Jaworową od górnej części Doliny Jaworowej zwanej Doliną Zadnią Jaworową. | Tatry | |
291 | Żabia Turnia Mięgusz. | 2335 | Żabia Turnia Mięguszowiecka (słow. Žabia veža) - szczyt w Tatrach Wysokich, położony w głównej grani, na granicy polsko-słowackiej, pomiędzy Żabim Koniem (Žabí Kôň, 2291 m) - rozdziela je Żabia Przełęcz Wyżnia (Vyšné Žabie sedlo, 2272 m), a Wołową Turnią (Volia veža, 2373 m) - rozdziela je Żabia Przełęcz Mięguszowiecka (Východná volia štrbina, 2315 m). Żabia Turnia Mięguszowiecka należy do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát) i jest najbardziej na południowy wschód wysuniętą jego kulminacją. Góruje nad dolinami: Rybiego Potoku i Żabią Mięguszowiecką (Žabia dolina mengusovská), od której wzięła nazwę. | Tatry | |
292 | Żeleźnica (BOP) | 912 | Zalesiony szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, wznoszący się ponad miejscowościami Bielanka Bukowina-Osiedle, Odrowąż i Pieniążkowice. Żeleźnica znajduje się w grzbiecie, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego oraz dawna granica polsko-węgierska. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
293 | Żłobisty Szczyt (SK) | 2426 | Trójwierzchołkowy szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich, słow. Zlobivá. Znajduje się pomiędzy Rumanowym Szczytem (Rumanov štít), od którego oddzielają go Wyżnia Żłobista Przełączka (Vyšná Zlobná štrbina, ok. 2375 m) i Żłobiste Czuby (Zlobné zuby), a Zachodnim Szczytem Żelaznych Wrót (Západný železný štít), od którego oddzielony jest Niżnią Żłobistą Przełączką (Nižná zlobná štrbina). Żłobisty Szczyt ma trzy wierzchołki: północno-zachodni, najwyższy, środkowy - Żłobista Turnia (słow. Wachterova veža), południowo-wschodni - Żłobista Kopa (Zlobná kopa). Pomiędzy głównym wierzchołkiem a Żłobistą Turnią położona jest Wyżnia Żłobista Ławka (Vyšná zlobná lávka), tę z kolei od Żłobistej Kopy oddziela szersza Niżnia Żłobista Ławka (Nižná zlobná lávka). W grani na południowy wschód od Żłobistej Kopy znajdują się jeszcze Pośrednia Żłobista Przełączka (Prostredná zlobná štrbina) i Mała Żłobista Kopka (Zlobná kôpka). Od Żłobistych Czub z kolei główny wierzchołek oddzielony jest Żłobistymi Wrótkami (Zlobná bránka). Żłobisty Szczyt góruje od wschodu nad Doliną Złomisk (Zlomisková dolina), a dokładniej nad jej częścią, Dolinką Rumanową (Rumanova dolinka), należącą do systemu Doliny Mięguszowieckiej (Mengusovská dolina), oraz od zachodu nad Doliną Kaczą (Kačacia dolina), należącą do systemu Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina). | Tatry | |
294 | Żółta Turnia | 2087 | Ostatni szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, odchodzącej Skrajnego Granatu (zwornika) w kierunku północnym. Grzbiet ten oddziela Dolinę Gąsienicową od doliny Pańszczycy. | Tatry | |
295 | Biała Skała (SK) | 1378 | Skaliste wypiętrzenie na zachodnim końcu grani głównej słowackich Tatr Zachodnich, słow. Biela Skala. Po wschodniej stronie Białej Skały znajduje się Biała Przełęcz (1320 m), po zachodniej stronie przełęcz Białe Wrótka (ok. 1240 m). Za Białymi Wrótkami znajduje się druga jeszcze, niższa turnia - Mała Biała Skała. | Tatry | |
296 | Czarna G. Kwacz. (SK) | 1093 | Szczyt ponad słowacką Doliną Kwaczańską, zaliczany do Gór Choczańskich | Góry Choczańskie | |
297 | Fatrowa (SK) | 1456 | Szczyt w zachodnim grzbiecie Babek w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Fatrová. Na Fatrowej grzbiet ten rozgałęzia się na trzy grzbiety opadające do dolnej części Doliny Guniowej i nad Kotlinę Liptowską. | Tatry | |
298 | Hradkova (SK) | 1206 | Szczyt ponad słowacką Doliną Kwaczańską, zaliczany do Gór Choczańskich, znajdujący się w tzw. Grupie Prosiecznego | Góry Choczańskie | |
299 | Hunova (SK) | 1095 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
300 | Wyżnia Kopa Siel. (SK) | 1018 | Wyżnia Kopa Sielnicka (słow. Kamenné, 1018 m) - szczyt na zachodnim krańcu słowackich Tatr Zachodnich. Znajduje się w zachodnim grzbiecie Fatrowej (Fatrová). Grzbiet ten rozgałęzia się niżej na dwa ramiona, obejmujące Kamienny Żleb, uchodzący do Doliny Suchej Sielnickiej. Wyżnia Kopa znajduje się w orograficznie lewym ramieniu, w prawym jest Niżnia Kopa. | Tatry | |
301 | Klin (M. Baraniec, SK) | 2044 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich w grani Barańców, słow. Malý Baranec. Znajduje się w tej grani pomiędzy szczytem Szczerbawy (2149 m) a Małym Barańcem (1947 m), oddzielony od nich płytkimi i rozległymi przełęczami. Jego wschodnie zbocza opadają do Doliny Jamnickiej, a zachodnie do wąskiej Doliny Tarnowieckiej. | Tatry | |
302 | Mała Kopa (Siwy W., SK) | 1637 | Szczyt w bocznej, południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Malá kopa. Wznosi się pomiędzy Wielką Kopą (Veľká kopa, 1648 m) na północnym wschodzie a Babkami (Babky, 1566 m) na południowym zachodzie. Od Wielkiej Kopy szczyt oddzielony jest przełęczą Przedwrocie (Predúvratie, 1585 m), od Babek natomiast Babkową Przehybą, nazywaną też przełęczą Wałowce lub przełęczą Hrtany (Babková priehyba, Hrtany, 1491 m). Na wschód z Małej Kopy do Doliny Jałowieckiej opada spłaszczony stok zwany Niedźwiedzią Uboczą, z Niedźwiedzią Polaną, przy której znajduje się Chata Czerwieniec (Chata pod Náružím). | Tatry | |
303 | Opalenica (SK) | 1274 | Szczyt na południowo-zachodnim krańcu słowackich Tatr Zachodnich, słow. Opálenica. Znajduje się w południowo-zachodnim grzbiecie opadającym z Fatrowej do Podmesztrowej na Kotlinie Liptowskiej. Grzbiet ten oddziela Dolinę Dobroszową od Doliny Halnej. Niżej grzbiet Opalenicy znów rozgałęzia się na dwa ramiona, pomiędzy którymi znajduje się Chotarny Żleb. | Tatry | |
304 | Ostry Wierch Kwacz. (SK) | 1128 | Ostry Wierch Kwaczański (słow. Ostrý vrch) - szczyt ponad słowacką Doliną Kwaczańską, zaliczany jeszcze do Tatr Zachodnich, jako najdalej na zachód wysunięte ich wzniesienie. Leży na końcu bocznego grzbietu odchodzącego na południowy zachód od znajdującej się w grani głównej Jaworzyńskiej Kopy (Javorina, 1277 m). Od Golicy (Holica, 1341 m) jest oddzielony Kwaczańską Przełęczą (Kvačianske sedlo, ok. 1070 m), zwaną też Zawozami. | Tatry | |
305 | Rzędowe Skały (SK) | 1640 | Zachodnia część grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, ciągnąca się w grani głównej Tatr od przełęczy Siwy Przechód, od wysokości ok. 1600 m po szczyt Siwego Wierchu, słow. Radové skaly. Znajduje się na niej ciekawy labirynt skał i turni. | Tatry | |
306 | Rówień (SK) | 1268 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
307 | Skała (Tatry Zach., SK) | 1132 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Skala. Znajduje się po wschodniej stronie wylotu Doliny Jałowieckiej w zakończeniu grzbietu Rokitowca (Rakytie) oddzielającego tę dolinę od doliny Skalistego Żlebu (Skalité). | Tatry | |
308 | Sokol (SK) | 1316 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
309 | Solisko (SK) | 1530 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
310 | Suchy Wierch Siel. (SK) | 1477 | Suchy Wierch Sielnicki (słow. Suchý vrch, Homôľka, 1477 m) - mało wybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zachodniej grani Ostrej, która oddziela główny ciąg Doliny Suchej Sielnickiej od jej odnogi - Doliny Guniowej. W grani tej pomiędzy Suchym Wierchem a Ostrą położona jest płytka przełęcz Sucha Przehyba (1451 m). | Tatry | |
311 | Vsiyaky (SK) | 1811 | Tatry | Tatry | |
312 | Wlk. Kopa (Ostra, SK) | 1653 | Mało wybitny, zarośnięty kosodrzewiną wierzchołek w bocznej, południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veľká kopa, czasem nazywany jest Banią (słow. Baňa). Wznosi się pomiędzy Ostrą (Ostrá, 1764 m) na północy a Małą Kopą (Malá kopa, 1637 m) na południu. Od tej ostatniej Wielka Kopa oddzielona jest przełęczą Przedwrocie (Predúvratie, 1585 m), od Ostrej natomiast płytko wciętym, nienazwanym siodłem. Zachodnie stoki Wielkiej Kopy opadają do Doliny Guniowej, wschodnie do Doliny Bobrowieckiej i wcina się w nie Zapaczny Żleb. | Tatry | |
313 | Apostoły | 1953 | Tatry | Tatry | |
314 | Buczynowa Strażnica | 2242 | Tatry, Orla Perć | Tatry | |
315 | Chowańców Wierch (SK) | 1038 | Wzgórze po północnej stronie słowackiej miejscowości Jaworzyna Tatrzańska, zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Chovancov vrch | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
316 | Chuda Turnia | 1858 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
317 | Gąsienicowa Turnia | 2280 | Turnia we wschodniej grani Świnicy w Tatrach Wysokich. Ma cztery wierzchołki o wysokościach w kierunku od zachodu na wschód: 2266 m, 2279 m, 2279 m, 2280 m. Od sąsiedniej Niebieskiej Turni (2262 m) oddziela je Niebieska Przełączka Wyżnia (2253 m), a od Świnicy Gąsienicowa Przełączka (2260 m), Świnicka Kopa (2298 m) i Świnicka Szczerbina Wyżnia (2295 m) | Tatry | |
318 | Gładka Kotelnica | 1990 | Dwuwierzchołkowa czuba skalna w grani Liptowskich Murów w Tatrach Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr, słow. Hladká Kotolnica. Znajduje się między Gładką Ławką (słow. Hladká lávka, ok. 1965 m) i Wyżnią Kotelnicową Ławką (słow. Vyšná kotolnicová lávka, ok. 1975 m) w grani, którą biegnie granica polsko-słowacka. Na północ opada skalistym, stromym zboczem do Czarnego Stawu Polskiego, na południe również skałami do Doliny Koprowej. W północne stoki między Gładką Kotelnicą i Wielką Kotelnicą wcina się Usypisty Żleb. | Tatry | |
319 | Granat | 1751 | Tatry | Tatry | |
320 | Hrubas | 1499 | Słabo wyodrębniony wierzchołek we wschodniej grani masywu Bobrowca w polskich Tatrach Zachodnich. Grań ta oddziela główny ciąg Doliny Chochołowskiej od jej odnogi - doliny Głębowiec. Tuż poniżej wierzchołka Hrubasa, po południowej stronie grani, znajdują się dolomitowo-wapienne skały zwane Piecami. Na Hrubasie grań zmienia kierunek na północno-wschodni. | Tatry | |
321 | Kalacka Kopa | 1592 | Szczyt we wschodnim grzbiecie Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to niewielka kopka w grani, ale ma znaczenie topograficzne, gdyż grzbiet rozgałęzia się w niej na dwie granie. W południowo-wschodnim kierunku (potem zakręca na północny wschód) opada grań zwieńczona Kalacką Turnią (1383 m), w północno-wschodnim kierunku ciągnie się Biały Grzbiet łączący Giewont z Małą Krokwią w masywie Krokwi. Pomiędzy tymi grzbietami znajduje się opadający na Kalatówki żleb Kalackie Koryto. Tuż po zachodniej stronie Kalackiej Kopy w grani Giewontu znajduje się przełęcz Wrótka, do której Kalacka Kopa opada ścianą o wysokości kilkunastu metrów. Na południową stronę opadają strome ściany do Doliny Kondratowej. | Tatry | |
322 | Kalacka Turnia | 1383 | Turnia wznosząca się nad polaną Kalatówki w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w zakończeniu wschodniego grzbietu Długiego Giewontu. | Tatry | |
323 | Kazalnica (Czerw. W.) | 1767 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
324 | Kobylarz | 1430 | Tatry Zachodnie - regle | Tatry | |
325 | Kobylarzowa Turnia | 1700 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
326 | Kołowa Czuba | 2105 | Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, w południowej grani odchodzącej od Małego Koziego Wierchu (2228 m), która rozdziela górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich na Dolinkę pod Kołem i Dolinkę Pustą. Od szczytu Małego Koziego Wierchu oddziela go przełęcz Schodki (ok. 2085 m). Nazwa przełęczy związana jest z poziomo ułożonymi, niewielkimi tarasikami od strony Pustej Dolinki. | Tatry | |
327 | Kozie Czuby | 2263 | Szczyt o trzech wierzchołkach (od zachodu na wschód kolejno: 2239 m, 2256 m, 2263 m) w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, w masywie Koziego Wierchu. Przez szczyt ten prowadzi najtrudniejszy tatrzański znakowany szlak turystyczny zwany Orlą Percią. | Tatry | |
328 | Łysa Skałka | 1119 | Tatry - regle | Tatry | |
329 | Mała Buczynowa Turnia | 2172 | Szczyt w grupie Buczynowych Turni, znajdujący się w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Wielką Buczynową Turnią, od której oddziela ją głęboka Buczynowa Przełęcz, a Ptakiem, od którego oddziela ją Wyżnia Przełączka pod Ptakiem. Mała Buczynowa Turnia to szczyt o dwóch wierzchołkach (północno-wschodnia kulminacja ma 2172 m, południowo-zachodnia 2168 m), oddzielonych od siebie niewielkim siodełkiem. Szlak Orlej Perci prowadzi granią w pobliżu szczytu, a następnie obniża się i omija Wyżnią Przełączkę pod Ptakiem, Ptaka i Kopę nad Krzyżnem (2135) trawersem przez trawiaste zbocza na Krzyżne. | Tatry | |
330 | Mała Kotelnica | 1974 | Mała Kotelnica, inaczej Wschodnia Kotelnica, słow. Malá Kotolnica, Východná Kotolnica - czuba skalna w grani Liptowskich Murów w Tatrach Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr. Znajduje się między Niżnią Czarną Ławką (słow. Nižná Čierna lávka, 1950 m) i Niżnią Kotelnicową Ławką (słow. Nižná kotolnicová lávka, 1955 m) w grani, którą biegnie granica polsko-słowacka. Do Niżniej Czarnej Ławki opada ścianą o wysokości 30 m. Od Wielkiej Kotelnicy na zachodzie odddzielona jest Pośrednią Kotelnicą (1980 m), a od Niżniego Kostura na wschodzie - Czarną Kotelnicą (1963 m). Na północ opada ścianą do piargów nad Czarnym Stawem Polskim, na południe również skałami, ale łagodniej do Doliny Koprowej. | Tatry | |
331 | Mały Wołoszyn | 2145 | Szczyt w Tatrach Wysokich, położony w grzbiecie Wołoszyna, oddzielającym Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki. Jest pierwszym od zachodu z kilku wierzchołków położonych w grani Wołoszyna i na zachód opada w stronę przełęczy Krzyżne. Grzbiet oddziela się od grani Buczynowych Turni i Koszystej w jej okolicach. Zwornikiem nie jest sama przełęcz, lecz trawiasta równinka położona tuż ponad nią, w stronę Małego Wołoszyna. Od strony wschodniej Mały Wołoszyn graniczy z najwyższym punktem grzbietu, Wielkim Wołoszynem. Pomiędzy tymi wzniesieniami położona jest Wołoszyńska Szczerbina, z której opada do Doliny Roztoki Urwany Żleb. | Tatry | |
332 | Mnich Małołącki | 1635 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
333 | Mnichy Chochołowskie | 1540 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
334 | Mylna Kopa | 2159 | Tatry | Tatry | |
335 | Nad Zagonnym Żlebem | 2039 | Wierch nad Zagonnym Żlebem lub Zagonny Wierch - szczyt w Tatrach Wysokich, położony w środkowej części grzbietu Wołoszyna, oddzielającego Dolinę Waksmundzką od Doliny Roztoki. Od strony zachodniej ze szczytem graniczy Skrajny Wołoszyn, oddzielony płytką, nienazwaną przełęczą. Główny grzbiet Wołoszyna prowadzi dalej na północny wschód, poprzez przełęcz Karbik do Turni nad Dziadem. | Tatry | |
336 | Niebieska Turnia | 2262 | Turnia we wschodniej grani Świnicy w Tatrach Wysokich, oddzielona od Gąsienicowej Turni Niebieską Przełączką Wyżnią (2253 m), a od Zawratowej Turni (2262 m) Niebieską Przełęczą (2230 m). Jej północne stoki opadają do Mylnej Kotlinki w najwyższym piętrze Doliny Zielonej Gąsienicowej, zaś południowe do polodowcowego kotła Dolinki pod Kołem (górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich). | Tatry | |
337 | Nieborak | 1213 | Garb w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich, pomiędzy Nosalową Przełęczą (1102 m) a Wysokim (1287 m), od którego oddzielony jest przełączką wciętą zaledwie na ok. 3 m. Zachodnie stoki Nieboraka opadają do Doliny Bystrej, wschodnie do Doliny Olczyskiej. | Tatry | |
338 | Niedźwiedź (Miedziane) | 1812 | Należąca do masywu Miedzianego bula w Dolinie Pięciu Stawów Polskich w Tatrach Wysokich. Po jej południowej stronie znajduje się Hruby Piarg, największy stożek piargowy całej doliny, a po stronie północnej teren między Niedźwiedziem a Wielkim i Przednim Stawem zawalony jest morenami. | Tatry | |
339 | Niżni Kostur | 2055 | Szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, należący do Liptowskich Murów. Pełna nazwa to Niżni Liptowski Kostur, słow. Nižný kostúr. Od Czarnej Kotelnicy w grani Kotelnicy oddziela go Czarna Ławka, a od Wyżniego Kostura - Niżnia Liptowska Ławka (ok. 2035 m). Przez te szczyty i przełęcze biegnie granica polsko-słowacka. Po słowackiej stronie zbocza szczytu opadają do Doliny Ciemnosmreczyńskiej. | Tatry | |
340 | Orla Baszta | 2177 | Szczyt w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Granatami a Buczynowymi Turniami. W grani tej Orla Baszta znajduje się pomiędzy Skrajnym Granatem, od którego oddziela ją Granacka Przełęcz, a Buczynowymi Czubami, od których oddzielona jest szeroką trawiastą przełęczą Pościel Jasińskiego. Północne stoki grani opadają do doliny Pańszczycy, południowe do Dolinki Buczynowej. | Tatry | |
341 | Pośredni Granat | 2234 | Środkowy z trzech wierzchołków masywu Granatów w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, położony na trasie Orlej Perci | Tatry | |
342 | Ratusz | 1296 | Tatry Zachodnie - regle | Tatry | |
343 | Ratusz Litworowy | 1670 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
344 | Rozpadła Kopa (SK) | 1970 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Rozpadla kopa. Leży w Rozpadłej Grani, która oddziela dwie dolinki: Świstówkę Liptowską i Dolinkę Rozpadłą. Na wierzchołku Rozpadłej Kopy grań opadająca z Krzesanicy w południowo-wschodnim kierunku zmienia kierunek na wschodni. Rozpadła Kopa znajduje się pomiędzy płytką przełęczą Rozpadłe Siodło (ok. 1930 m) a Rozpadłą Przehybą (ok. 1870 m). Jej zachodnie stoki opadają do Świstówki Liptowskiej, północno-wschodnie do Dolinki Rozpadłej. | Tatry | |
345 | Saturn | 1391 | Tatry Zachodnie - regle | Tatry | |
346 | Skr. Pańszczycka Czuba | 2155 | Skrajna Pańszczycka Czuba - skalista czuba w polskich Tatrach Wysokich, w północnej grani Skrajnego Granatu oddzielającej dolinę Pańszczycę od Doliny Czarnej Gąsienicowej. Jest to jedna z dwóch Pańszczyckich Czub. Ma wysokość 2155 m i znajduje się pomiędzy Pańszczycką Przełączką Pośrednią (2145 m) a Pańszczycką Przełęczą (2115 m). Jej zachodnie stoki opadają do wielkiego żlebu mającego wylot w piarżysku Kotła Czarnego Stawu, wschodnie do żlebu uchodzącego w piarżysku Zadnie Usypy w górnej części doliny Pańszczycy. | Tatry | |
347 | Zielona Czuba (SK) | 2130 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Zelená kopa, Zelený vrch, Štít nad Zeleným. Leży w bocznej grani odchodzącej od Małego Jaworowego Szczytu na północny zachód. Znajduje się pomiędzy Zielonym Wierchem Jaworowym, oddzielonym Zieloną Przełęczą, a Szeroką Jaworzyńską, oddzieloną Szeroką Przełęczą. Jest to rozłożysty, trawiasty szczyt, wchodzący w skład kopulastych Jaworowych Wierchów, które są łagodniejszą częścią Jaworowej Grani. Od Zielonej Czuby w stronę Doliny Białej Wody odchodzi długa grań zwana Zielonym Grzbietem. | Tatry | |
348 | Suchy Wierch Giew. | 1539 | Szczyt reglowy w polskich Tatrach Zachodnich, wznoszący się w grzbiecie oddzielającym Dolinę Strążyską na zachodzie od Doliny Białego na wschodzie. W grzbiecie tym znajduje się pomiędzy Niżnią Suchą Przełęczą (1508 m) i Czerwoną Przełęczą (1301 m). | Tatry | |
349 | Czerwona Skałka (SK) | 1372 | Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Červená skalka, Tisovka. Jest to najwybitniejsze wzniesienie w grzbiecie odchodzącym na północny zachód ze szczytu Golicy (Holica, 1628 m) w masywie Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká, 2210 m). Grzbiet ten oddziela Dolinę Białki od jej niewielkiego, prawostronnego odgałęzienia - Doliny Czerwonej (Červená dolina), a wznoszą się w nim, oprócz Czerwonej Skałki, Zadnia Cisowa Czuba (Zadná Tisovka, 1370 m) i Skrajna Cisowa Czuba (Predná Tisovka, ok. 1360 m). Od tej ostatniej oddziela Czerwoną Skałkę siodło Cisowej Przełęczy (Predné Tisovské sedlo, 1302 m). W pobliżu wierzchołka, na stronę zachodnią opada kilkudziesięciometrowej wysokości urwisko, dobrze widoczne z leżącej na dnie doliny Palenicy Białczańskiej oraz początkowego fragmentu drogi do Morskiego Oka. | Tatry | |
350 | Tomanowe Stoły | 1956 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
351 | Twarda Kopa | 2026 | Niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Ciemniaka oddzielającej Dolinę Kościeliską od jej odnogi - Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w podwierzchołkowej części tej grani, zwanej Twardym Grzbietem i jest jego kulminacją. Od szczytu Ciemniaka oddziela ją płytka przełęcz Szerokie Siodło, znajdująca się ok. 80 m od Twardej Kopy. W przeciwnym, północno-zachodnim kierunku stok Twardej Kopy opada do Chudej Przełączki (1850 m). | Tatry | |
352 | Upłazkowa Turnia | 1650 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
353 | Wielka Kotelnica | 1987 | Wielka Kotelnica, słow. Veľká Kotolnica - czuba skalna w grani Liptowskich Murów w Tatrach Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr. Znajduje się między Pośrednią Kotelnicową Ławką (słow. Prostredná kotolnicová lávka, ok. 1965 m) i Wyżnią Kotelnicową Ławką (słow. Vyšná kotolnicová lávka, ok. 1975 m) w grani, którą biegnie granica polsko-słowacka. Na północ opada skalistym, stromym zboczem do Czarnego Stawu Polskiego, na południe również skałami do Doliny Koprowej. W gwarze podhalańskiej słowo kotelnica pierwotnie oznaczało kotlinę lub inne terenowe zagłębienie, później kotelnicą zaczęto nazywać miejsce kocenia się i zimowania owiec. Nazwę tę przeniesiono na nazwę grani Kotelnica, a od niej utworzono nazwy szczytów w tej grani. | Tatry | |
354 | Wielka Turnia Mał. | 1847 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
355 | Wielkie Turnie | 1350 | Tatry Zachodnie - regle | Tatry | |
356 | Wierch pod Fajki | 2135 | Dwuwierzchołkowy szczyt w grani odchodzącej od Skrajnego Granatu w kierunku Żółtej Turni (na północ od bocznej grani Tatr Wysokich, przez którą prowadzi szlak Orlej Perci). Od Żółtej Turni oddziela go Żółta Przełęcz, zaś pomiędzy nim a Skrajnym Granatem znajdują się Pańszczycka Przełęcz i Pańszczyckie Czuby. Z Wierchu pod Fajki wyrastają liczne skalne formacje - tzw. fajki, od których szczyt wziął swoją nazwę. Skały są popularnym miejscem wspinaczek początkujących taterników w Dolinie Gąsienicowej. | Tatry | |
357 | Wysoka Turnia | 1643 | Tatry Zachodnie | Tatry | |
358 | Wyżni Kostur | 2083 | Wyżni Kostur lub Wyżni Liptowski Kostur (słow. Vyšný kostúr) - szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, należący do Liptowskich Murów. Od Niżniego Kostura oddziela go Niżnia Liptowska Ławka (ok. 2035 m), a od Szpiglasowego Wierchu Wyżnia Liptowska Ławka (2055 m). Przez szczyty te i przełęcze biegnie granica polsko-słowacka. Zbocza szczytu schodzą do Doliny Pięciu Stawów Polskich i do Doliny Ciemnosmreczyńskiej. Od strony Doliny Pięciu Stawów Polskich pod szczyt podchodzi Czerwony Piarg, którym biegnie Szpiglasowa Perć. | Tatry | |
359 | Zadni Kościelec | 2162 | Szczyt w bocznej Grani Kościelców w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się w tej grani pomiędzy Mylną Przełęczą (2106 m) a Kościelcową Przełęczą (2110 m). W grani Zadniego Kościelca wyróżnia się jeszcze kilka drobniejszych turni i przełączek, w kierunku od Mylnej Przełęczy na północ są to: dwuwierzchołkowa Mylna Turnia, przełęcz Pośrednie Mylne Wrótka, Mylna Kopa (2159 m), przełęcz Wyżnie Mylne Wrótka i Zadni Kościelec. | Tatry | |
360 | Zagonna Turnia | 1710 | Dość wybitna turnia w północno-zachodniej grani Małołączniaka w Czerwonych Wierchach w Tatrach Zachodnich. W Zagonnej Turni i w jej pobliżu znajdują się liczne jaskinie, m.in. Jaskinia pod Iglicą, Szczelina w Iglicy, Szczelina nad Zagonem, Szczelina pod Zagonną Turnią, Jaskinia Błotna, Korytarz nad Zagonem, Nyża przy Schodkach, Jaskinia nad Korytem, Dziura nad Korytem, Jaskinia nad Zagonem, Szpara w Zagonnej Turni (inaczej Szpara Shazzy, nazwa nadana przez badacza jaskini Stefana Stefańskiego), Jaskinia pod Żebrem, Schron Partyzantów II, Schron Partyzantów, Tunel pod Siwarową Dziurą, Siwarowa Dziura. | Tatry | |
361 | Zamarła Turnia | 2179 | Dwuwierzchołkowy szczyt w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Górną częścią jego północnej ściany, omijając sam wierzchołek, przechodzi szlak Orlej Perci. Zamarła Turnia położona jest pomiędzy Zmarzłymi Czubami we wschodniej grani Małego Koziego Wierchu (rozdziela je Zmarzła Przełęcz) oraz Kozimi Czubami (rozdziela je Kozia Przełęcz). Na północną stronę Zamarła Turnia opada do Dolinki Koziej. Słynna południowa ściana Zamarłej Turni opada gładkimi ścianami w kierunku Dolinki Pustej w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. | Tatry | |
362 | Zameczki | 1431 | Grupa turni i skałek w Dolinie Białego w polskich Tatrach Zachodnich, znajdująca się w bezimiennym grzbiecie o długości około 1,5 km, który odgałęzia się od grani Długiego Giewontu około 200 m na zachód od Wrótek i opada w kierunku północnym do Doliny Białego | Tatry | |
363 | Zmarzłe Czuby | 2189 | Dwie turnie rozdzielone szeroką przełęczą, znajdujące się w polskich Tatrach Wysokich, w długiej wschodniej grani Świnicy, a dokładnie we wschodniej grani Małego Koziego Wierchu. Od głównego wierzchołka Małego Koziego Wierchu oddziela je wąska Zmarzła Przełączka Wyżnia, z której opada głęboki żleb Honoratka, dawniej zwany Żydowskim Żlebem. Ściany północne opadają do Kotła Zmarzłego Stawu Gąsienicowego. Jest w nich wąska półka, którą poprowadzono szlak Orlej Perci. Przejście to ubezpieczone jest łańcuchami i klamrami. Często aż do późnego lata zalega tutaj śnieg, co było przyczyną wielu wypadków śmiertelnych. Strome, południowe ściany Zmarzłych Czub opadające w kierunku Dolinki Pustej mają ok. 160 m wysokości. Od sąsiedniej w grani Zamarłej Turni Zmarzłe Czuby oddzielone są Zmarzłą Przełęczą. | Tatry | |
364 | Żabi Mnich | 2146 | Dwuwierzchołkowy szczyt w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Žabí Mních. Jest położony na południowym krańcu Żabiej Grani, pomiędzy zwornikowym Żabim Szczytem Wyżnim, oddzielonym Białczańską Przełęczą Wyżnią, a Żabim Szczytem Niżnim, oddzielonym Białczańską Przełęczą. Żabia Grań rozdziela dwie doliny: leżącą w granicach Polski Dolinę Rybiego Potoku oraz znajdującą się po stronie słowackiej Dolinę Żabich Stawów Białczańskich. | Tatry | |
365 | Żabia Czuba | 2079 | Kopulasty szczyt tatrzański, położony w grani odchodzącej od Żabiego Szczytu Niżniego w kierunku północnym, na granicy polsko-słowackiej, słow. Žabia kopa. Od Żabiego Szczytu Niżniego oddzielona jest Przełączką pod Żabią Czubą (Žabia štrbina, 2031 m). Żabia Czuba i Żabi Szczyt Niżni leżą w Żabiej Grani (Žabí hrebeň), odchodzącej od Żabiego Szczytu Wyżniego w kierunku północno-wschodnim aż do Siedmiu Granatów. Ta boczna grań Tatr Wysokich rozdziela Dolinę Rybiego Potoku i Dolinę Białej Wody, a dokładniej jej odgałęzienie - Dolinę Żabich Stawów Białczańskich. Granią tą przebiega granica polsko-słowacka. Spod Przełączki pod Żabią Czubą nad Morskie Oko opada Żabi Żleb, nieco na północ od niego znajduje się Dwoisty Żleb. Od Siedmiu Granatów Żabia Czuba oddzielona jest Żabim Przechodem Białczańskim. | Tatry | |
366 | Żar | 1566 | Niewybitny szczyt w polskich Tatrach Zachodnich, zwany też pełniej Smreczyńskim Żarem. Wznosi się w zachodnim grzbiecie Ciemniaka oddzielającym Dolinę Tomanową od Wąwozu Kraków w polskich Tatrach Zachodnich. | Tatry | |
367 | Cupel (B. Żyw.) | 887 | Szczyt we wschodniej części Pasma Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma i jest zwornikiem dla trzech grzbietów. | | |
368 | Czyrniec (B. Żyw.) | 1328 | Szczyt w Paśmie Policy, należącym do Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w jego bocznym grzbiecie odbiegającym od Policy na południowy wschód, do Przełęczy Zubrzyckiej. | | |
369 | Domański Wierch | 748 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
370 | Granderów Wierch | 817 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
371 | Gawronówka | 966 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
372 | Plebańska Góra (BOP) | 680 | Szczyt w masywie Kiełka w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, wznoszący się w miejscowości Sidzina | Beskid Orawsko-Podhalański | |
373 | Heczkowa Góra (BOP) | 634 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
374 | Skr. Rywocińska T. (SK) | 1820 | Skrajna Rywocińska Turnia (słow. Predný Oštep) - najniższa z trzech Rywocińskich Turni w grani Rywocin (fragment Zimnowodzkiej Grani) w słowackich Tatrach Wysokich. Od Pośredniej Rywocińskiej Turni oddziela ją Skrajna Rywocińska Przełęcz, a od Zadniej Zimnej Turniczki oddzielona jest Zadnią Zimną Ławką. | Tatry | |
375 | Kiełek (BOP) | 960 | Najwyższy szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, zaliczanego często do Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w miejscowości Sidzina, na południowo-wschodniej stronie Pasma Policy, od którego oddzielony jest doliną potoku Ciśniawa. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
376 | Kuligowa Góra (BOP) | 755 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
377 | Lubań (Gorce) | 1211 | Najwyższy szczyt Pasma Lubania w południowo-wschodniej części Gorców, zaliczany do Diademu Polskich Gór. Lubań posiada dwa wierzchołki - zachodni i wschodni. Powszechnie za wyższy uznaje się zachodni (niektóre źródła podają nawet 1225 m), jednak po dokładniejszych pomiarach wysokość wynosi 1211 m i jest taka sama jak wierzchołka wschodniego, zwanego też Średnim Groniem. Pomiędzy nimi znajduje się rozległa polana Wierch Lubania, która stanowi węzeł szlaków turystycznych. W 2015 roku pod szczytem zachodniego wierzchołka Lubania została wybudowana 22-metrowa wieża widokowa, z której przy dobrej pogodzie świetnie widać Tatry, Jezioro Czorsztyńskie oraz okoliczne pasma górskie. | | |
378 | Łysonka | 713 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
379 | Madejowa (BOP) | 808 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, położony ponad miejscowością Podwilk | Beskid Orawsko-Podhalański | |
380 | Markówka (BOP) | 842 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
381 | Międzyczerwienne | 732 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
382 | Naroże (B. Żyw.) | 1076 | Mało wybitny szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim. Wznosi się w tym paśmie pomiędzy Urwanicą (1106 m) a Soską (1062 m). | | |
383 | Pańska Gruba | 695 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
384 | Radziejowa (B. Sądecki) | 1266 | Najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego, zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór, jako najwyższy w mikroregionie Pasma Radziejowej. Na górze znajduje się wieża widokowa, otwarta po przebudowie w 2020 roku. Oprócz wieży na szczycie znajdują się również pomnik 1000-lecia Polski oraz betonowy obelisk. Przez szczyt Radziejowej przechodzi czerwony Główny Szlak Beskidzki, który ze prowadzi na północny zachód na Małą Radziejową (1207 m), Złomisty Wierch (1224 m) i Wielką Prehybę (1191 m), natomiast w kierunku południowym dochodzi do Przełęczy Żłobki (1104 m), która oddziela Radziejową od Wielkiego Rogacza (1182 m). Na Przełęcz Żłobki można dotrzeć z Rytra żółtym szlakiem. | | |
385 | Ranisberg (Raniszberg) | 735 | Wzgórze na północnych krańcach Pogórza Spisko-Gubałowskiego, wkraczające już w Kotlinę Nowotarską. Znajduje się w obrębie miejscowości Szaflary, po zachodniej stronie zakopianki. Spotyka się nazwy Ranisbert, Raniszberg, Ranyzberg lub Szaflarska Skałka. W 1910 roku na pamiątkę 500 rocznicy zwycięstwa w bitwie pod Grunwaldem na szczycie wzgórza mieszkańcy Szaflar postanowili postawić wysoki, żelazny krzyż, który oficjalnie poświęcono w 1914 roku. Obecnie krzyż przesłaniają rosnące dookoła wysokie drzewa. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
386 | Siwiańskie Turnie | 1065 | Tatry Zachodnie - regle | Tatry | |
387 | Suchowiański Wierch | 985 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
388 | Szeligowa | 711 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
389 | Szeligowski Wierch | 970 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
390 | Urwanica (B. Żyw.) | 1106 | Mało wybitny, dwuwierzchołkowy szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim. Wznosi się w tym paśmie pomiędzy Okrąglicą (1247 m) a Narożem (1076 m). | | |
391 | Wieśnostuka | 682 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
392 | Zdżar (Maruszyna) | 773 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
393 | Jasna Grapa (B. Żyw.) | 1240 | Szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim, dawniej nosił nazwę Złota Grapa. Zlokalizowany jest między wierzchołkami Cupel (na zachodzie, 1233 m) i Jasna Góra (inaczej Kocia Łapa, 1182 m). Jasna Grapa jest porośnięta lasem, tylko na samym wierzchołku znajduje się niewielki trawnik. Północne stoki należą do miejscowości Skawica i opadają w widły dwóch źródłowych cieków Skawicy Sołtysiej. Stoki południowo-wschodnie należą do miejscowości Sidzina. Porasta je Las Kulawka i spływają z nich źródłowe cieki potoku Zakulawka. | | |
394 | Wysokie Skałki (Pien.) | 1050 | Najwyższy szczyt Pienin, położony na granicy ze Słowacją, w Małych Pieninach. Zaliczany do Korony Gór Polski oraz Diademu Polskich Gór. Inna polska nazwa to Wysoka, słow. Vysoké Skalky. Na górze znajduje się niewielka platforma widokowa, z której widać między innymi Tatry. Wysokie Skałki leżą w głównej grani Małych Pienin, przez której większą część przechodzi niebieski szlak turystyczny, jednak omija on najwyższy wierzchołek i trzeba na niego zboczyć na południowy wschód od przełęczy Kapralowa Wysoka (935 m). Od strony polskiej do przełęcz najlepiej dotrzeć zielonym szlakiem z Jaworek, który prowadzi najpierw przez atrakcyjny turystycznie Wąwóz Homole (wstęp płatny), potem halami z widokiem na znajdujące się północy Pasmo Radziejowej w Beskidzie Sądeckim, po drugiej stronie Doliny Grajcarka. Po stromym podejściu na przełęcz należy odbić w lewo na szczyt Wysokich Skałek. | | |
395 | Dzika Turnia (SK) | 2373 | Szczyt w głównej grani Tatr, słow. Divá veža. Leży pomiędzy Małą Wysoką (oddzielony od niej przełęczą Rohatka - słow. Prielom), a Świstowym Szczytem, od którego oddziela go Dzika Przełęcz. | Tatry | |
396 | Hruba Turnia (SK) | 2091 | Odosobniona, wybitna turnia rozdzielająca Dolinę Świstową i Dolinę Litworową w słowackiej części Tatr Wysokich | Tatry | |
397 | Turnia n. Kolebą (SK) | 1649 | Turnia stanowiąca zakończenie Świstowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich | Tatry | |
398 | Turnia n. Rohatką (SK) | 2332 | Turnia w grani głównej słowackich Tatr Wysokich. Od wierzchołka Dzikiej Turni oddzielona jest przełęczą Wyżnia Rohatka, a od Małej Wysokiej - Rohatką. | Tatry | |
399 | Świstowa Grań (SK) | 1866 | Kulminacja Świstowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich | Tatry | |
400 | Wielicki Szczyt (SK) | 2318 | Zwornikowy szczyt w grani głównej słowackich Tatr Wysokich. Na wschód od niego znajduje się szeroka przełęcz Polski Grzebień. | Tatry | |
401 | Bachledzki Wierch | 902 | Wzgórze na terenie Zakopanego na Pogórzu Spisko-Gubałowskim | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
402 | Bustryk | 890 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
403 | Cyrhlica (PSG) | 896 | Wzgórze ponad Chochołowem na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Inne nazwy to Cyrlica lub Cyrylica. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
404 | Czubiaki | 922 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
405 | Gliczarów | 922 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
406 | Granatówka | 967 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
407 | Grapa (Gliczarów) | 890 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
408 | Grapa (Ratułów) | 860 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
409 | Hrube Niżnie | 940 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
410 | Hrube Wyżnie | 970 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
411 | Hurchoci Wierch | 1058 | Opadający do Doliny Czarnego Dunajca w Witowie grzbiet Przysłopu Witowskiego (1164 m) w masywie Orawicko-Witowskich Wierchów na Pogórzu Spisko-Gubałowskim | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
412 | Kotelnica Choch. | 858 | Wzgórze ponad Chochołowem na Pogórzu Spisko-Gubałowskim | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
413 | Kubirówka | 922 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
414 | Mietłówka | 1110 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim, w Paśmie Gubałowskim. Znajduje się w zachodniej części tego pasma, w łukowato wygiętym grzbiecie Palenicy Kościeliskiej (1183 m). Od szczytu Mietłówki w kierunku zachodnim opada grzbiet zwany Płazowskim Wierchem. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
415 | Nabudza | 898 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
416 | Olczański Wierch | 915 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
417 | Płazowski Wierch | 1030 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
418 | Rolów Wierch | 1010 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
419 | Rzadkosze | 934 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
420 | Sądel | 780 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
421 | Siodłowa | 731 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
422 | Skałka (Rogoźnik) | 658 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
423 | Smalce | 880 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
424 | Stasiki | 777 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
425 | Stefany | 877 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
426 | Tomalówka | 806 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
427 | Tominów Wierch | 1019 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim (inaczej zwanym Pasmem Gubałowskim), zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w grzbiecie oddzielającym miejscowości Dzianisz i Ciche. Nazwa szczytu pochodzi od należącego do Dzianisza osiedla Tominy. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
428 | Tomiński Wierch | 837 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
429 | Toporowa Cyrhla | 1000 | Wzgórze na terenie Zakopanego na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, na szczycie którego zbudowano Hotel Tatra | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
430 | Toporowa Rola | 885 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
431 | Świerków Wierch | 858 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
432 | Wierch Ciche | 990 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
433 | Zadkowski Wierch | 882 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
434 | Zmarzły Wierch | 891 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
435 | Zoniówka | 887 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
436 | Soska (B. Żyw.) | 1067 | Beskid Żywiecki (lub Makowski) | | |
437 | Furkot | 2405 | Szczyt w bocznej grani Tatr Wysokich, w tzw. głównej grani odnogi Krywania, inaczej Furkotny Szczyt, słow. Furkotský štít. Jest to szczyt zwornikowy położony pomiędzy Hrubym Wierchem (Hrubý vrch) a Ostrą (Ostrá), od której oddziela go Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo). | Tatry | |
438 | Pośr. Bednarz. T. (SK) | 2340 | Pośrednia Bednarzowa Turnia, słow. Prostredná Bednárova veža - turnia znajdująca się w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Zadniej Bednarzowej Turni oddzielona jest siodłem Zadniej Bednarzowej Ławki, a od Skrajnej Bednarzowej Turni oddziela ją Pośrednia Bednarzowa Ławka. | Tatry | |
439 | Pośr. Garajowa T. (SK) | 2349 | Pośrednia Garajowa Turnia, słow. Prostredná Garajova veža - jedna z wielu turni w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Zadniej Garajowej Turni oddzielona jest ona siodłem Zadniej Bednarzowej Ławki, a od Skrajnej Garajowej Turni oddziela ją siodło Pośredniej Garajowej Ławki. | Tatry | |
440 | Skr. Niewcyrska T. (SK) | 2360 | Skrajna Niewcyrska Turnia, słow. Predná nefcerská veža - jedna z wielu turni w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest położona między Pośrednią Niewcyrską Szczerbiną na południowym wschodzie, oddzielającą ją od Pośredniej Niewcyrskiej Turni, a Skrajną Niewcyrską Szczerbiną na północnym zachodzie, która oddziela ją od Zadniej Walowej Turni. | Tatry | |
441 | Zad. Garajowa T. (SK) | 2349 | Zadnia Garajowa Turnia, słow. Zadná Garajova veža - turnia znajdująca się w Grani Hrubego w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Skrajnej Bednarzowej Turni oddzielona jest ona siodłem Skrajnej Bednarzowej Ławki, a od Pośredniej Garajowej Turni oddziela ją siodło Zadniej Garajowej Ławki. | Tatry | |
442 | Mały Salatyn (SK) | 2046 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, znajdujący się w grani głównej, jeden z 6 szczytów grupy Salatynów, słow. Malý Salatín. Od pobliskiego Salatyńskiego Wierchu (2048 m) oddzielony jest niewielką Pośrednią Salatyńską Przełęczą (2012 m), a od sąsiedniego w kierunku wschodnim szczytu w tej grani - Spalonej Kopy - oddzielony jest dużo głębszą Zadnią Salatyńską Przełęczą (1907 m). | Tatry | |
443 | Spalona Kopa (SK) | 2083 | Szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, słow. Spálená. Znajduje się w tej grani pomiędzy Pachołem (2167 m), od którego oddziela go płytka Spalona Przełęcz (2055 m), a Małym Salatynem (2046 m), od którego oddzielony jest Zadnią Salatyńską Przełęczą (1907 m), inaczej zwaną też Przełęczą pod Dzwonem. Zbocza wschodnie Spalonej Kopy opadają do zawalonej gruzowiskiem skalnym Doliny Spalonej. | Tatry | |
444 | Bucznik (BOP) | 783 | Beskid Orawsko-Podhalański | | |
445 | Gawron (B. Żyw.) | 756 | Szczyt we wschodniej części Pasma Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w bocznym grzbiecie, schodzącym na wschód od szczytu Cupel (887 m). | | |
446 | Góra Ludwiki (BOP) | 653 | Szczyt w północno-wschodniej części grupy Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, zaliczany również do Beskidu Żywieckiego. Wyrasta w południowym grzbiecie nad wsią Toporzysko. Inna nazwa tego szczytu to Nad Lasem. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
447 | Groniczek (BOP) | 894 | Szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, będącego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czyrniec, Przełęcz Zubrzycką, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
448 | Janiłówka (BOP) | 817 | Najdalej na wschód wysunięty szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Wznosi się pomiędzy miejscowościami Pyzówka i Sieniawa, po północno-zachodniej stronie Przełęczy Sieniawskiej (711 m) oddzielającej to pasmo górskie od Gorców. | | |
449 | Jawornik (BOP) | 635 | Szczyt w północno-wschodniej części grupy Beskidu Orawsko-Podhalańskiego w Beskidzkie Żywieckim. Znajduje się w grzbiecie, który od Jordanowa ciągnie się w południowo-zachodnim kierunku przez Jawornik i Górę Ludwiki po Dział. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
450 | Kieczura (BOP) | 920 | Szczyt Beskidu Orawsko-Podhalańskiego, będącego jednym z pasm Beskidu Żywieckiego. Znajduje się w długim grzbiecie, który odchodzi od Policy i poprzez Czyrniec, Przełęcz Zubrzycką, Kieczurę i Groniczek biegnie aż do doliny Czarnej Orawy w Jabłonce. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
451 | Kierówka (BOP) | 749 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim | Beskid Orawsko-Podhalański | |
452 | Leszczak (BOP) | 864 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, znajdujący się w długim grzbiecie, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego oraz dawna granica polsko-węgierska | Beskid Orawsko-Podhalański | |
453 | Łysa Góra (BOP) | 808 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Znajduje się w długim grzbiecie, którym biegnie Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Bałtyku i Morza Czarnego i dawna granica polsko-węgierska. Łysa Góra znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy Leszczakiem a Przełęczą Spytkowicką. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
454 | Pasieka (BOP) | 894 | Jeden ze szczytów Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Wznosi się nad miejscowością Podszkle, w zakończeniu grzbietu odchodzącego na południowy zachód od Wielkiego Działu. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
455 | Trubacz Wsch. (BOP) | 803 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim. Znajduje się na wschodnim końcu tego pasma, w grzbiecie ciągnącym się od Przełęczy Pieniążkowickiej (717 m) poprzez Bucznik (783 m), Trubacz i Janiłówkę (817 m) do Przełęczy Sieniawskiej oddzielającej Beskid Orawsko-Podhalański od Gorców. | | |
456 | Wielki Dział (BOP) | 934 | Jeden z najwyższych szczytów Beskidu Orawsko-Podhalańskiego. Wznosi się w grzbiecie oddzielającym miejscowości Podszkle i Harkabuz. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
457 | Ptak | 2135 | Charakterystyczna w kształcie turnia w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, dawniej nazywana Piórem. Znajduje się w grupie Buczynowych Turni, pomiędzy Wyżnią Przełączką pod Ptakiem (ok. 2125 m) a Przełączką pod Ptakiem (2103 m). | Tatry | |
458 | Przypór (B. Żyw.) | 1010 | Beskid Żywiecki | | |
459 | Czyżów Wierszek (BŻ) | 930 | Beskid Żywiecki | | |
460 | Kordelka (B. Żyw.) | 1025 | Mało wybitny szczyt w Paśmie Policy w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się na południowo-wschodnim grzbiecie Okrąglicy, opadającym do miejscowości Sidzina. | | |
461 | Juhaska Turnia (Dł. Giew.) | 1830 | Turnia w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich, znajdująca się pomiędzy Juhaską Przehybą a Szczerbinką. Na południową stronę opada kilkudziesięciometrowej wysokości ścianą na Wielki Upłaz w Dolinie Kondratowej, natomiast w północnym kierunku opada z niej do żlebu Banie w Dolinie Strążyskiej wybitny Juhaski Filar. | Tatry | |
462 | Drąg (SK) | 2330 | Wybitna turnia w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Drúk. Od Zmarzłego Szczytu Drąg oddzielony jest Przełęczą koło Drąga, a od Turni nad Drągiem - Wyżnią Przełączką koło Drąga. | Tatry | |
463 | Sokolica (B. Żyw.) | 1367 | Najniższy i położony najdalej na wschód wierzchołek w północno-wschodniej grani masywu Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Wschodnie stoki opadają stromo bezpośrednio do przełęczy Krowiarki, natomiast na południowy zachód od szczytu biegnie główny grzbiet babiogórski w kierunku następnej kulminacji, jaką jest Kępa. Na szczyt Sokolicy prowadzi wygodny, choć stromy szlak z przełęczy Krowiarki, a na szczycie znajduje się taras widokowy. | | |
464 | Krzywań (BOP) | 801 | Beskid Orawsko-Podhalański | | |
465 | Gojka (BOP) | 860 | Beskid Orawsko-Podhalański | | |
466 | Wajdów Groń (BOP) | 928 | Beskid Orawsko-Podhalański | | |
467 | Rabska Góra (Gorce) | 783 | Szczyt w Gorcach, otoczony łukiem Raby, miejscowa nazwa Wierchy | | |
468 | Balówka (BOP) | 800 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
469 | Bania (BOP) | 648 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
470 | Bednarzowa (BOP) | 615 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
471 | Beskidy (BOP) | 810 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
472 | Białoniowa (BOP) | 585 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
473 | Brożek (BOP) | 950 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
474 | Danielki (Kaplica, BOP) | 880 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
475 | Drobniowy Wierch (BOP) | 798 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
476 | Durczakowa (BOP) | 862 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
477 | Dział (BOP) | 645 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
478 | Działek (BOP) | 584 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
479 | Głowaczów (BOP) | 759 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
480 | Golgota (BOP) | 680 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
481 | Gołowie (BOP) | 616 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
482 | Góra Majowa (BOP) | 670 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
483 | Góry Gronie (BOP) | 710 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
484 | Góry Ostojowe (BOP) | 735 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
485 | Grapa (Toporz., BOP) | 566 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
486 | Groniki (Pająków, BOP) | 893 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
487 | Groń (Sidzina, BOP) | 705 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
488 | Groń (Toporz., BOP) | 593 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
489 | Groń n. Skawą (BOP) | 561 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
490 | Grunik (BOP) | 813 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
491 | Hajdówka (BOP) | 534 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, położony na południe od Jordanowa. Na początku 2023 roku na szczycie Hajdówki wybudowano wysoką na 18 metrów drewnianą wieżę widokową. | Beskid Orawsko-Podhalański | |
492 | Kamionek (BOP) | 914 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
493 | Kiczorski Gruń (BOP) | 833 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
494 | Kiecki (BOP) | 620 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
495 | Klinowa Grapa (BOP) | 825 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
496 | Kminowa (BOP) | 840 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
497 | Kordoń (BOP) | 787 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
498 | Kuligowski Gruń (BOP) | 884 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
499 | Kurkowe Smereczki | 795 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
500 | Łysa (Toporz., BOP) | 626 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
501 | Ostojów (BOP) | 740 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
502 | Pastwowa Góra (BOP) | 860 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
503 | Polany (Kiczorka, BOP) | 880 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
504 | Róg Strzelca (BOP) | 619 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
505 | Rysiowska Grapa (BOP) | 880 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
506 | Rysiówka (BOP) | 610 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
507 | Spytkowski Groń (BOP) | 795 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
508 | Świecowa Grapa (BOP) | 806 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
509 | Targoszówka (BOP) | 790 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
510 | Tempkowa (BOP) | 637 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
511 | Wierchowacina (BOP) | 884 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
512 | Wojtyckowa Gr. (BOP) | 790 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
513 | Wolnik (BOP) | 793 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
514 | Ziemiaństwo (BOP) | 784 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
515 | Bucznik (Lipnica, BOP) | 812 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
516 | Gontówka (BOP) | 800 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
517 | Groń (Orawka, BOP) | 801 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
518 | Gwiazdowski Groń (BOP) | 788 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
519 | Jędraszkowa (BOP) | 835 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
520 | Kamieniec (BOP) | 688 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
521 | Koci Zamek (BOP) | 711 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
522 | Księża Polana (BOP) | 840 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
523 | Las Krzywań (BOP) | 773 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
524 | Moniakówka (BOP) | 780 | Szczyt w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim, inna nazwa to Magoński Groń | Beskid Orawsko-Podhalański | |
525 | Pirogówka (BOP) | 650 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
526 | Wiertelowski Dział (BOP) | 698 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
527 | Oszust (B. Żyw.) | 1155 | Szczyt w Beskidzie Żywieckim (Beskidy Orawskie na Słowacji), inna nazwa to Oszus, słow. Úšust. Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy przełęczami Glinka i Przysłop, a dokładniej pomiędzy Równym Beskidem, od którego oddzielony jest Przełęczą pod Oszusem (950 m) i Kaniówką (952 m). Grzbietem tym przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. | | |
528 | Parac (Magura Or., SK) | 1325 | Magura Orawska | | |
529 | Wielka Racza (B. Żyw.) | 1236 | Najwyższy szczyt grupy Wielkiej Raczy (Worka Raczańskiego) w Beskidzie Żywieckim, zaliczany do Diademu Polskich Gór, słow. Veľká Rača. Na szczycie znajduje się schronisko turystyczne. | | |
530 | Beskid (Chochołów) | 906 | Najdalej na północ wysunięte wzniesienie w masywie Orawicko-Witowskich Wierchów na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, wyrastające na południowy zachód od Chochołowa | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
531 | Bryjów Wierch (PSG, SK) | 1000 | Szczyt w zachodniej części Magury Spiskiej, leżący po stronie słowackiej, niedaleko granicy z Polską, słow. Brjov vrch | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
532 | Brzegowski W. Wsch. | 921 | Wzniesienie na jednym z grzbietów Brzegowskiego Działu na Pogórzu Bukowińskim, które jest zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się na jednym z grzbietów odchodzących od Cyrhli nad Białką (1155 m) w północno-wschodnim kierunku do doliny Białki. Grzbiet ten oddziela dolinę Zawierszańskiego Potoku od doliny Brzegowskiego Potoku. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
533 | Bukowina (PSG, SK) | 1176 | Szczyt słowackiej Magury Spiskiej na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, słow. Bukovina. Znajduje się w zachodniej części jej grani głównej, pomiędzy szczytami 1151 m i Smreczyny (Smrečiny, 1158 m). | | |
534 | Cisowa Skała (PSG) | 685 | Pojedyncza skała na granicy Pogórza Bukowińskiego i Kotliny Orawsko-Nowotarskiej na Pogórzy Spisko-Gubałowskim. Jest widoczna z szosy Nowa Biała - Białka Tatrzańska. Na południe od niej znajduje się niższa Grzebieniowa Skałka, obydwie wchodzą w skład tzw. Skalic Nowotarskich. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
535 | Cyrhla (PSG, SK) | 1042 | Szczyt w zachodniej, słowackiej części Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Črchla | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
536 | Diel (SK) | 1051 | Szczyt w południowej części Pogórza Orawskiego na Słowacji, części Pogórza Skoruszyńskiego, zaliczanego do Pogórza Spisko-Gubałowskiego | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
537 | Dudasowki Wierch (PSG) | 1039 | Szczyt na Pogórzu Spiskim, wznoszący się nad miejscowością Łapszanka. Znajduje się w grzbiecie, który odbiega od Holowca (1035 m) w północno-zachodnim kierunku nad doliną Łapszanki i poprzez Dudasowski Wierch, Kuraszowski Wierch (1038 m) i Na Wierch (896 m) opada do miejscowości Łapsze Wyżne | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
538 | Grzebieniowa Skała (PSG) | 665 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
539 | Pająkówka (Szymoszk.) | 1129 | Zachodni, wyższy wierzchołek podłużnego grzbietu Gubałówki na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na południowym stoku znajduje się Stacja Narciarska Polana Szymoszkowa. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
540 | Haj (SK) | 949 | Wzniesienie na Pogórzu Orawskim (część Pogórza Spisko-Gubałowskiego), słow. Háj. Wznosi się w zakończeniu grzbietu oddzielającego Dolinę Borowianki od Doliny Roztoki. Grzbiet ten biegnie od szczytu Súšava w południowo-wschodnim kierunku poprzez Grúň i Haj do Obłazów Kwaczańskich. Haj stanowi jego zakończenie i znajduje się w miejscu, gdzie Pogórze Orawskie graniczy z Tatrami Zachodnimi (od Haja oddziela je wąskie koryto Hucianki) i Górami Choczańskimi (oddziela je Borovianka). | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
541 | Holowiec (PSG) | 1035 | Szczyt na Pogórzu Spiskim, w grzbiecie Kuraszowskiego i Dudasowskiego Wierchu. Inna nazwa to Kopylec. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
542 | Javorkova (SK) | 1141 | Szczyt Skoruszyńskich Wierchów na słowackim Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Javorková. W dawnych przewodnikach turystycznych podawano dla tego szczytu spolszczoną nazwę Jaworkowa, jednak według obecnie obowiązujących zasad nazewnictwa geograficznego jest to nieuprawnione. Javorková znajduje się w grzbiecie pomiędzy szczytami Oslí vrch (1039 m) i Mikulovka (1193 m). | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
543 | Kopec (PSG, SK) | 1251 | Najwyższy szczyt Pogórza Orawskiego na Słowacji, które wchodzi w skład Pogórza Skoruszyńskiego, to zaś należy do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Kopec jest zwornikiem dla wielu grzbietów. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
544 | Kramnica (PSG) | 683 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
545 | Machy (PSG, SK) | 1202 | Wznoszący się nad Zubercem szczyt Pogórza Orawskiego, zaliczanego do Pogórza Skoruszyńskiego, to zaś należy do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Machy znajdują się w grzbiecie pomiędzy szczytami Mních (1110 m) i Kopec (1251 m), od którego oddziela je przełęcz Prieková. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
546 | Maśniakowa (PSG) | 972 | Szczyt w masywie Orawicko-Witowskich Wierchów (część Pogórza Spisko-Gubałowskiego), położony w ich grani głównej pomiędzy Magurą Witowską (1232 m) a Beskidem (906 m), na granicy polsko-słowackiej, słow. Mašnáková | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
547 | Mikulovka (PSG, SK) | 1193 | Szczyt Skoruszyńskich Wierchów na słowackim Pogórzu Skoruszyńskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w głównym grzbiecie, pomiędzy szczytami Javorková (1141 m) i Skoruszyna (1314 m). | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
548 | Mnich (PSG, SK) | 1110 | Wznoszący się nad Zubercem szczyt Pogórza Orawskiego, zaliczanego do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Mních. Jest skrajnym, najdalej na północ i najdalej na zachód wysuniętym szczytem tego pasma. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
549 | Obłazowa (PSG) | 670 | Izolowana skała wapienna położona w miejscowości Nowa Biała na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Wznosi się na lewym brzegu Białki, jej względna wysokość od poziomu rzeki to 53 m. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
550 | Ośli Wierch (PSG, SK) | 1039 | Szczyt Skoruszyńskich Wierchów na Słowacji, zaliczanych do Pogórza Skoruszyńskiego, to zaś z kolei jest częścią Pogórza Spisko Gubałowskiego, słow. Oslí vrch. Ośli Wierch wznosi się nad miejscowością Habówka, pomiędzy szczytem Javorková (1140 m) i przełęczą Biedna. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
551 | Pawlików Wierch (PSG) | 1016 | Wzniesienie na Zamagurzu Spiskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Wznosi się nad miejscowościami Łapszanka i Rzepiska. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
552 | Polianki (PSG, SK) | 1066 | Wznoszące się nad miejscowością Małe Borowe wzgórze na Pogórzu Orawskim na Słowacji (część Pogórza Skoruszyńskiego, zaliczana do Pogórza Spisko-Gubałowskiego). Znajduje się w głównym grzbiecie tego pasma, pomiędzy szczytami Blato i Súšava. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
553 | Skoruśniak (PSG, SK) | 978 | Wzgórze na Pogórzu Spiskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Skorušniak, Skorušiniak. Wraz z Chowańców Wierchem (1038 m) znajduje się u podnóża Tatr, w widłach rzeki Białki i jej dopływu - Jaworowego Potoku. Od Tatr oddzielone są Rowem Podspadzkim. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
554 | Suchy Wierch (PSG, SK) | 1126 | Szczyt w grzbiecie Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Wznosi się w tym grzbiecie pomiędzy Górkowym Wierchem (1046 m) a Rzepiskiem (1259 m) - najwyższym szczytem Magury Spiskiej. Leży tuż po wschodniej stronie drogi krajowej nr 49 z Nowego Targu do Podspadów. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
555 | Susava (PSG, SK) | 1077 | Szczyt w południowej części Pogórza Orawskiego na Słowacji - części Pogórza Skoruszyńskiego, zaliczanego do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Súšava. Wznosi się nad miejscowością Wielkie Borowe, pomiędzy szczytami Diel (1051 m) i Polianky (1066 m). | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
556 | Trzy Kopce (PSG) | 1022 | Wzniesienie na Pogórzu Gubałowskim (inaczej zwanym Pasmem Gubałowskim), zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w bocznym, północno-wschodnim grzbiecie Palenicy Kościeliskiej. Wznosi się nad miejscowościami Dzianisz, Ciche i Nowe Bystre. Na Trzech Kopcach spotykają się granice tych miejscowości. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
557 | Wierch Poroniec Wsch. | 1105 | Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Inna nazwa to jedno słowo Wierchporoniec lub po prostu Poroniec. Przez grzbiet przechodzi droga Oswalda Balzera z Zakopanego do Morskiego Oka. Przez wschodnią część grzbietu przebiega droga nr 960 z Bukowiny Tatrzańskiej do polsko-słowackiego przejścia granicznego w Łysej Polanie. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
558 | Wierch Poroniec Zach. | 1036 | Szczyt na Pogórzu Bukowińskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Inna nazwa to jedno słowo Wierchporoniec lub po prostu Poroniec. Przez grzbiet przechodzi droga Oswalda Balzera z Zakopanego do Morskiego Oka. Przez wschodnią część grzbietu przebiega droga nr 960 z Bukowiny Tatrzańskiej do polsko-słowackiego przejścia granicznego w Łysej Polanie. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
559 | Krzyżowy Wierch (PSG) | 923 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
560 | Przedni Wierch (PSG) | 860 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
561 | Pusty Wierch (PSG) | 970 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
562 | Sarnowska Grapa (PSG) | 936 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
563 | Sarnowska Grapa Zach. | 925 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
564 | Średni Wierch (PSG) | 881 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
565 | Wsiankowskie (PSG) | 975 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
566 | Zadni Wierch (PSG) | 922 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
567 | Antosovsky vrch (SK) | 1005 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
568 | Barwinkowa (Pien.) | 725 | Szczyt w grani głównej Pienin Spiskich, na wschód od przełęczy Przesła | | |
569 | Belanske Kupele (SK) | 1018 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
570 | Bliźnia (PSG) | 747 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
571 | Bystry vrch (PSG, SK) | 991 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
572 | Jambory Płd. (SK) | 1418 | Boczny grzbiet odchodzący od masywu Bobrowca w słowackich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
573 | Cisówka (Pien.) | 777 | Jeden z głównych szczytów Pienin Spiskich, położony w ich głównej grani | | |
574 | Cocków Wierch (PSG) | 896 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
575 | Czarna Góra (Pien.) | 803 | Szczyt w Pieninach Spiskich | | |
576 | Czerwona Skałka (Pien.) | 795 | Szczyt w Pieninach Spiskich | | |
577 | Dziurawa Skała (Pien.) | 748 | Zalesione, dwuwierzchołkowe wzniesienie w Pieninach Spiskich w miejscowości Dursztyn. Inne nazwy: Dziurawa Skała, rzadziej Sosnowa Góra, Sosnowa Skała. | | |
578 | Jasiowe Turnie | 1135 | Turnie na zachodnich zboczach Doliny za Bramką w polskich Tatrach Zachodnich. Znajdują się w północnej części grzbietu Pośredniego Wierszyka. | Tatry | |
579 | Filipsky vrch (PSG, SK) | 1017 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
580 | Frankovska hora (SK) | 870 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
581 | Gajna Skała (Pien.) | 782 | Wzniesienie w Pieninach Spiskich w miejscowości Dursztyn. Inna nazwa to Kozakowa Skała. | | |
582 | Gendreje (PSG, SK) | 801 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
583 | Glizówka (PSG) | 689 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
584 | Godsinowa (PSG, SK) | 1094 | Szczyt słowackiej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Godšinová. Znajduje się w zachodniej części jej grani głównej, pomiędzy szczytami Smreczyny (Smrečiny, 1158 m) i Spádik (1088 m). | | |
585 | Grandeus (PSG) | 802 | Podłużne, bezleśne wzniesienie w północnej części Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Wznosi się na północ od Łapsz Wyżnych. | | |
586 | Jambory Płn. (SK) | 1370 | Boczny grzbiet odchodzący od masywu Bobrowca w słowackich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
587 | Koziniec (PSG) | 902 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
588 | Jastrzębia T. (skocznie) | 1090 | Turnia w północnych stokach masywu Krokwi w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się ponad skoczniami narciarskimi w Zakopanem. | Tatry | |
589 | Bacug (Bacuch) | 1507 | Górna część grzbietu Grzybowca - północno-zachodniego odgałęzienia Małego Giewontu w Tatrach Zachodnich. Od Małego Giewontu oddziela go Przełęcz Bacuch. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od niemieckiego słowa Bahnzug, oznaczającego linowy wyciąg w istniejącej tu w bardzo dawnych czasach kopalni. | Tatry | |
590 | Mała Sucha Czuba K. | 1840 | Mała Sucha Czuba Kondracka - turnia w grupie trzech Suchych Czub w Tatrach Zachodnich, najbardziej spośród nich wysunięta na zachód. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Suchym Wierchem Kondrackim (1893 m), od którego oddzielona jest przełęczą Gładki Przechód (ok. 1801 m), a Pośrednią Suchą Czubą (ok. 1850 m), od której oddziela ją przełęcz Skryte Wrótka (ok. 1815 m). Przez Suche Czuby przechodzi granica polsko-słowacka, prowadzi tędy czerwony szlak między Kopą Kondracką i Kasprowym Wierchem. | Tatry | |
591 | Hombark Niedz. (Pien.) | 736 | Kopulasty szczyt w Pieninach Spiskich. Nie znajduje się w ich grani głównej, lecz stanowi południowe ramię Cisówki. | | |
592 | Hora (Frankova, SK) | 858 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
593 | Wierch Olczański Wsch. | 958 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
594 | Pośr. Sucha Czuba | 1850 | Pośrednia Sucha Czuba Kondracka - środkowa turnia w grupie trzech Suchych Czub w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Małą Suchą Czubą (ok. 1840 m), od której oddzielona jest przełęczą Skryte Wrótka (ok. 1815 m), a Wysoką Suchą Czubą (ok. 1870 m), od której oddziela ją przełęcz Niskie Wrótka (1799 m). Przez Suche Czuby przechodzi granica polsko-słowacka, prowadzi tędy czerwony szlak między Kopą Kondracką i Kasprowym Wierchem. | Tatry | |
595 | Howyż Płd. (Łapsze) | 708 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
596 | Łopata Kondracka | 1590 | Północno-wschodni grzbiet Suchego Wierchu Kondrackiego (1890 m) w polskich Tatrach Zachodnich. Odchodzi jednakże nie od samego jego wierzchołka, lecz od przełączki przez Władysława Cywińskiego nazwanej Kondrackim Przechodem (ok. 1660 m), znajdującej się po północno-wschodniej stronie kopuły szczytowej. Łopata oddziela główny ciąg Doliny Kondratowej od jej odnogi Doliny Suchej Kondrackiej. | Tatry | |
597 | Husar (PSG, SK) | 977 | Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego | | |
598 | Wierch Buńdowy (PSG) | 957 | Wzniesienie na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położone na terenie Bukowiny Tatrzańskiej. Na południowym zboczu znajduje się znany Hotel Harnaś, z którego rozciągają się wspaniałe widoki na Tatry. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
599 | Wałowiec (SK) | 1310 | Grzbiet w słowackich Tatrach Zachodnich, we wschodniej części Doliny Juraniowej. Grzbietem tym biegnie zielony szlak, prowadzący na Przełęcz Juraniową (1376 m) na granicy polsko-słowackiej, oddzielającą Parzątczak od Bobrowca. | Tatry | |
600 | Jezierski W. Wsch. (SK) | 965 | Grzbiet górski w słowackiej Magurze Spiskiej, słow. Jezerský vrch | | |
601 | Jezierski W. Zach. (SK) | 1005 | Grzbiet górski w słowackiej Magurze Spiskiej, odgałęziający się na północny wschód od szczytu Bukovina (1176 m), słow. Jezerský vrch | | |
602 | Miętusi Niedźwiedź | 1503 | Pas wapiennych skał w stokach Miętusiego Skoruśniaka w Tatrach Zachodnich. Na południe od Miętusiego Niedźwiedzia znajduje się Siwarowa Przełęcz (1531 m). | Tatry | |
603 | Mała Krótka (SK) | 2197 | Turnia położona w Jamskiej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, odgałęziającej się od głównej grani odnogi Krywania w wierzchołku Krótkiej, słow. Krátka veža. Na północy Mała Krótka graniczy z Krótką Szczerbiną, która oddziela ją od najbliższej z grupy Jamskich Turni - Skrajnej Jamskiej Turni. Na południe Mała Krótka opada postrzępioną granią w stronę Jamskiej Przełęczy, która odgranicza ją od Jamskiej Kopy. | Tatry | |
604 | Kalatów Wierch (PSG) | 786 | Szczyt na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, położony na północ od miejscowości Łapsze Wyżne, nieco na północ od szczytu Grandeus (795 m) | | |
605 | Wierch Fiskowy (PSG) | 984 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
606 | Niski Wierch (PSG) | 893 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
607 | Kondratowy Wierch | 1740 | Północny grzbiet Goryczkowej Czuby w Tatrach Zachodnich. Zbiega od Kondratowego Przechodu (przełączka oddzielająca go od Goryczkowej Czuby) do Doliny Bystrej. Grzbiet ten oddziela od siebie dwie doliny będące jej odgałęzieniami: Dolinę Goryczkową i Dolinę Suchą Kondracką. | Tatry | |
608 | Wierch Olczański Zach. | 975 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
609 | Kuśnierzów W. (PSG) | 814 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
610 | Przygórze (PSG) | 930 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
611 | Magurka (PSG, SK) | 1196 | Szczyt na Słowacji w grani głównej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w tej grani pomiędzy szczytem Priehrštie (1209 m) a Słodyczowskim Wierchem (Slodičovský vrch, 1167 m). | | |
612 | Pośredni Wierszyk | 1262 | Grzbiet oddzielający Dolinę za Bramką od doliny Mały Żlebek w polskich Tatrach Zachodnich. Odchodzi w północnym kierunku od północno-zachodniego grzbietu Łysanek i opada do Drogi pod Reglami. | Tatry | |
613 | Stawiański Wierch (SK) | 1875 | Stawiański Wierch - odchodzący we wschodnim kierunku grzbiet Rohacza Ostrego w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jazerný vrch. Na północ od szczytu znajdują się dwa Jamnickie Stawy. | Tatry | |
614 | Mala Polana (PSG, SK) | 1154 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
615 | Malorovka (PSG) | 957 | Szczyt na Pogórzu Spiskim, przez który biegnie granica polsko-słowacka między polską miejscowością Łapsze Niżne i Osturnią na Słowacji | | |
616 | Malorovka Zach. (SK) | 956 | Zachodni wierzchołek Malorówki na Pogórzu Spiskim, położony na Słowacji | | |
617 | Na skalkou (PSG, SK) | 928 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
618 | Jaworzynka Miętusia | 1294 | Niewielka reglowa polana w polskich Tatrach Zachodnich, położona na północ od Zawiesistej Turni ponad Doliną Miętusią | Tatry | |
619 | Okruhla (PSG, SK) | 1036 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
620 | Ostra Góra (Łapsze) | 793 | Szczyt w Pieninach Spiskich, położony na północ od miejscowości Łapsze Niżne | | |
621 | Juraniowa (SK) | 1335 | Grzbiet w słowackich Tatrach Zachodnich, w północno-wschodniej części Doliny Juraniowej. Stanowi północno-zachodnie ramię Furkaski (1491). | Tatry | |
622 | Palenica (PSG, SK) | 1175 | Szczyt w południowej części Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Pálenica, Lendak. Dzięki odkrytym terenom i dużemu spadkowi stoków jest wykorzystywana przez paralotniarzy jako startowisko. | | |
623 | Petrolovka (PSG, SK) | 941 | Szczyt na Pogórzu Spiskim, położony na Słowacji, niedaleko od granicy z Polską | | |
624 | Plasny vrch (PSG, SK) | 1041 | Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Plašný vrch. Znajduje się w bocznym grzbiecie odchodzącym na północny wschód od bezimiennego wierzchołka 1151 m położonego pomiędzy Słodyczowskim Wierchem a Bukoviną. | | |
625 | Polana (Frankova, SK) | 974 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
626 | Polianka (Osturnia, SK) | 929 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
627 | Prehstie (PSG, SK) | 1209 | Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Prehrštie. Znajduje się w zachodniej części jej grani głównej, pomiędzy szczytami Przysłop (1214 m) i Magurka (1193 m). | | |
628 | Skoruśniak | 1353 | Zalesiony długi grzbiet w pasmie reglowym Tatr Zachodnich, oddzielający dolną część Doliny Małej Łąki od Doliny Miętusiej | Tatry | |
629 | Przysłop (PSG, SK) | 1214 | Znajdujący się na Słowacji szczyt Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Príslop. Leży w południowo-wschodnim grzbiecie Rzepiska, który poprzez Zdziarską Przełęcz (1081 m) łączy Magurę Spiską z Tatrami (z Wierchem Średnica 1129 m). | | |
630 | Scob (PSG, SK) | 832 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
631 | Gliczarów Wsch. (PSG) | 999 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
632 | Skalka (PSG, SK) | 1069 | Szczyt w słowackiej Magurze Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Jego zachodnie stoki stromo opadają do doliny Kotliny oddzielającej Magurę Spiską od Tatr Bielskich. | | |
633 | Slodicovsky vrch (SK) | 1167 | Szczyt na Słowacji w grani głównej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się w tej grani pomiędzy Magurką a Nową Polaną. W Polsce znany pod nazwą Słodyczowski Wierch, słow. Slodičovský vrch. | | |
634 | Słoninów Wierch (PSG) | 758 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
635 | Smreczyny (PSG, SK) | 1158 | Szczyt słowackiej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Smrečiny. Znajduje się w zachodniej części jej grani głównej, pomiędzy szczytami Bukowina (Bukovina, 1176 m) i Godšinová (1094 m). | | |
636 | Solisko (Frankova, SK) | 1123 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
637 | Fatimskie Wzgórze (PSG) | 965 | Wzniesienie na jednym z grzbietów Brzegowskiego Działu na Pogórzu Bukowińskim, które jest zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się na jednym z grzbietów odchodzących od Cyrhli nad Białką (1155 m) w północno-wschodnim kierunku do doliny Białki. Grzbiet ten oddziela dolinę Zawierszańskiego Potoku od doliny Brzegowskiego Potoku. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
638 | Zawiesista Turnia | 1296 | Turnia wznosząca się w północnych zboczach Doliny Miętusiej (odgałęzienie Doliny Kościeliskiej) w Tatrach Zachodnich | Tatry | |
639 | Spadik (PSG, SK) | 1088 | Szczyt na Słowacji, znajdujący się w grani głównej Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, słow. Spádik. Znajduje się po południowej stronie Przełęczy Magurskiej (949 m). | | |
640 | Kończysta Turnia | 1248 | Turnia w północno-zachodniej grani Małołączniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się ponad lasem w północnej części Doliny Miętusiej, w miejscu jej połączenia z Doliną Kościeliską. | Tatry | |
641 | Wierch Rusiński Zach. | 935 | Zachodni wierzchołek Rusińskiego Wierchu na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na szczycie znajduje się ośrodek narciarski. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
642 | Brzegowski Wierch (PSG) | 979 | Wzniesienie na jednym z grzbietów Brzegowskiego Działu na Pogórzu Bukowińskim, które jest zaliczane do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Znajduje się na jednym z grzbietów odchodzących od Cyrhli nad Białką (1155 m) w północno-wschodnim kierunku do doliny Białki. Grzbiet ten oddziela dolinę Zawierszańskiego Potoku od doliny Brzegowskiego Potoku. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
643 | Vojnianska hora (SK) | 930 | Szczyt na Słowacji, na południowych stokach Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, po polsku Wojniańska Góra. Znajduje się w zakończeniu południowo-wschodniego grzbietu szczytu Spádik, jednak jest oddzielony od niego dość głęboką przełączą, przez co wydaje się szczytem samotnym. | | |
644 | Vysoky vrch (PSG, SK) | 1104 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
645 | Zarzędowe Smreki (PSG) | 848 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
646 | Zdziarskie Brzegi (SK) | 1130 | Grzbiet Magury Spiskiej, zaliczanej do Pogórza Spisko-Gubałowskiego, oddzielający górną część Doliny Zdziarskiej od Doliny Bielskiego Potoku i Doliny Mąkowej, słow. Brehy. Opada od Przysłopu (1214 m) w kierunku południowo-wschodnim poprzez przełęcz Średnica (1023 m) i Ptasiowskie Turnie do centrum miejscowości Zdziar. | | |
647 | Grzybowiec | 1417 | Wzniesienie reglowe w Tatrach Zachodnich, położone pomiędzy Małym Giewontem (oddzielone od niego przełęczą Bacug) i Łysankami | Tatry | |
648 | Zlomiska (PSG, SK) | 1019 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | | |
649 | Zubrovka (PSG, SK) | 834 | Szczyt na Pogórzu Spiskim, zaliczanym do Pogórza Spisko-Gubałowskiego. Przez wierzchołek przebiega granica polsko-słowacka między polską miejscowością Łapsze Niżne i Osturnią na Słowacji. | | |
650 | Żar (Pieniny Spiskie) | 883 | Najwyższy szczyt Pienin Spiskich, inna nazwa to Branisko. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór. | | |
651 | Bukowina Miejska (Gorce) | 1143 | Szczyt w Gorcach położony w grzbiecie odbiegającym na południowy zachód od Turbacza | | |
652 | Bukowina Obid. (Gorce) | 1039 | Szczyt w Gorcach, w zachodniej części grzbietu opadającego z Bukowiny Miejskiej w kierunku Klikuszowej | | |
653 | Bukowina Waks. (Gorce) | 1103 | Niewybitny szczyt w Gorcach, położony na południe od Turbacza, na rozwidleniu grzbietów przebiegających w stronę Nowego Targu-Kowańca i Łopusznej | | |
654 | Bukowinka (Gorce) | 937 | Szczyt w Paśmie Lubania w południowo-wschodniej części Gorców. Jest to drugie w kierunku od Przełęczy Knurowskiej na wschód wzniesienie w tym paśmie (pierwsza jest niewybitna Turkówka - 885 m). | | |
655 | Chorobowska (Gorce) | 856 | Gorce | | |
656 | Cyrla (Gorce) | 912 | Szczyt w Paśmie Lubania w południowo-wschodniej części Gorców. Wznosi się pomiędzy szczytami Bukowinka (935 m) i polaną Studzionki. | | |
657 | Grapa Zagórzańska | 828 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
658 | Czarnotówka (Gorce) | 797 | Szczyt w Gorcach, położony w północno-wschodniej części Nowego Targu, na wschód od Kowańca. Wznosi się na południe od doliny potoku Kowaniec, w której znajduje się osiedle Oleksówki. Na zboczu Czarnotówki działa stacja narciarska Długa Polana z długim na 450 m wyciągiem orczykowym. | | |
659 | Czuba Ostrowska (Gorce) | 916 | Gorce | | |
660 | Bukowina Tatrz. - kościół | 892 | Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bukowinie Tatrzańskiej obejmuje dwa położone na wzgórzu kościoły - starszy drewniany i położony obok nowoczesny, z wysoką dzwonnicą | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
661 | Nosal (Murzasichle) | 947 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
662 | Pikujdowa (BOP) | 888 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
663 | Wierch (Danielki, BOP) | 863 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
664 | Grapa (Kilk., Gorce) | 737 | Gorce | | |
665 | Grapa (Zarębek, Gorce) | 818 | Gorce | | |
666 | Upłaz (Murzasichle) | 1004 | Pogórze Spisko-Gubałowskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
667 | Groniki (Gorce) | 1027 | Szczyt w głównym grzbiecie Gorców, który biegnie od Turbacza poprzez Rozdziele, Obidowiec, Groniki, Stare Wierchy, Jaworzynę, Skałkę, Obidową i Kulakowy Wierch do Przełęczy Sieniawskiej | | |
668 | Hrube (Gorce) | 1030 | Gorce | | |
669 | Jaworzyna Kam. (Gorce) | 1288 | Drugi (po Turbaczu) najwyższy szczyt Gorców. W górnym rogu polany znajduje się pochodząca z 1904 roku tzw. Kapliczka Bulandy. Na zachodnim krańcu Jaworzyny znajduje się jaskinia szczelinowa, tzw. Zbójnicka Jama. Na południowy wschód od szczytu, w stronę Magurek (1108 m), znajduje się Przełęcz Pańska Przehybka (995 m), pod którą upamiętnione zostało miejsce katastrofy amerykańskiego bombowca B24 Liberator z dnia 18.12.1944. | | |
670 | Jaworzyna Ligas. (Gorce) | 1065 | Szczyt w paśmie Lubania w Gorcach, znajdujący się w grzbiecie pomiędzy wschodnim wierzchołkiem Lubania a Marszałkiem (828 m) | | |
671 | Jaworzyny (Gorce) | 1096 | Mało wybitny szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach, pomiędzy Kudowskim Wierchem (1024 m) a zachodnim wierzchołkiem Lubania (1211 m) | | |
672 | Jaworzyny Ochot. (Gorce) | 1091 | Gorce | | |
673 | Kiczora (Gorce) | 1282 | Trzeci co do wysokości szczyt w Gorcach, położony na wschód od Turbacza, oddzielony od niego Przełęczą Długą oraz kotłami źródliskowymi potoków Łopuszanka i Kamienica. Wchodzi w skład długiego Pasma Gorca. | | |
674 | Polski Wierch (BOP) | 878 | Beskid Orawsko-Podhalański | Beskid Orawsko-Podhalański | |
675 | Kotelnica (Gorce) | 946 | Szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach | | |
676 | Wierch Rusiński Wsch. | 948 | Wschodni (wyższy) wierzchołek Rusińskiego Wierchu na Pogórzu Spisko-Gubałowskim. Na szczycie znajduje się ośrodek narciarski. | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
677 | Księży Wierch (Gorce) | 866 | Gorce | | |
678 | Kudowski W. (Gorce) | 1024 | Mało wybitny szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach | | |
679 | Legutków (Gorce) | 704 | Gorce | | |
680 | Lubań Wsch. (Gorce) | 1211 | Wschodni wierzchołek Lubania w południowo-wschodniej części Gorców, zwany też Średnim Groniem. Lubań posiada dwa wierzchołki - zachodni i wschodni. Powszechnie za wyższy uznaje się zachodni (niektóre źródła podają nawet 1225 m), jednak po dokładniejszych pomiarach wysokość wynosi 1211 m i jest taka sama jak wierzchołka wschodniego. Pomiędzy nimi znajduje się rozległa polana Wierch Lubania, która stanowi węzeł szlaków turystycznych. W 2015 roku pod szczytem zachodniego wierzchołka Lubania została wybudowana 22-metrowa wieża widokowa, z której przy dobrej pogodzie świetnie widać Tatry, Jezioro Czorsztyńskie oraz okoliczne pasma górskie. | | |
681 | Luboń Wielki (B. Wysp.) | 1022 | Najwybitniejszy szczyt górski w Beskidzie Wyspowym, nazywany przez miejscowych Biernatką. Zaliczany jest do Diademu Polskich Gór. Od pobliskiego Szczebla oddziela go przełęcz Glisne. Na górze znajduje się schronisko oraz maszt radiowo-telewizyjny. W kierunku zachodnim od szczytu odchodzi długi grzbiet, w którym znajduje się Luboń Mały, dochodzi ono aż do Naprawy. Ze znajdującej się na tym ramieniu Polany Surówki, przy niebieskim szlaku, widoczna jest rozległa panorama Tatr, Gorców i Babiej Góry. | | |
682 | Matejowa (Gorce) | 910 | Gorce | | |
683 | Niżna Góra (Gorce) | 738 | Gorce | | |
684 | Obidowiec (Gorce) | 1106 | Szczyt w głównym grzbiecie Gorców, który ciągnie się od Turbacza poprzez Rozdziele, Obidowiec, Groniki, Stare Wierchy, Jaworzynę, Skałkę, Obidową i Kulakowy Wierch do Przełęczy Sieniawskiej | | |
685 | Pański Działek (Gorce) | 740 | Gorce | | |
686 | Horników Wierch (PSG) | 945 | Góra ponad Białką Tatrzańską, na zboczu której zbudowano wyciągi narciarskie | Pogórze Spisko-Gubałowskie | |
687 | Przysłop (Gorce) | 1187 | Szczyt w Gorcach, w paśmie Gorca, znajdujący się pomiędzy Jaworzyną Kamienicką (1288 m) i Gorcem (1228 m) | | |
688 | Runek (Gorce) | 1005 | Słabo wyodrębniony wierzchołek w Paśmie Lubania w Gorcach, na zachód od jego głównego wierzchołka | | |
689 | Runek Hub. (Gorce) | 997 | Szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach, pomiędzy Kotelnicą a Runkiem | | |
690 | Skałka (Kilk., Gorce) | 830 | Gorce | | |
691 | Solnisko (Gorce) | 1183 | Szczyt w Gorcach, wznoszący się nad miejscowością Obidowa. Znajduje się w krótkim bocznym grzbiecie, który odgałęzia się od wzniesienia Rozdziele i poprzez Solnisko i Średni Wierch biegnie w zachodnim kierunku. | | |
692 | Studzionki (Gorce) | 927 | Szczyt w Paśmie Lubania w Gorcach. Wznosi się po północnej stronie polany Studzionki. Północne stoki opadają do doliny Ochotnicy. | | |
693 | Styrek (Gorce) | 799 | Gorce | | |
694 | Suchy Dział (Gorce) | 750 | Gorce | | |
695 | Skoruszowa Turnia (SK) | 1804 | Skoruszowa Turnia (słow. Skorušiniakova veža) - turnia Skoruśniaka w tatrzańskim masywie Młynarza, położona na Słowacji pomiędzy Pośrednią Skoruszową Przełęczą (słow. Prostredné skorušie sedlo, 1760 m) a Wyżnią Skoruszową Przełęczą (słow. Vyšné skorušie sedlo, 1780 m). Jest to najwyżej położony wierzchołek północnej, końcowej części grani Młynarza. Między turnią a Wyżnią Skoruszową Przełęczą znajdują się jeszcze obiekty o niewielkich wysokościach względnych: Skoruszowe Wrótka (słow. Sedlo pod Skorušiniakom) i Skoruszowa Turniczka (słow. Skorušiniakova vežička). Pośrednia Skoruszowa Przełęcz oddziela szczyt od pięciu turni o wspólnej nazwie Anioły (Anjely). | Tatry | |
696 | Wielka Góra (Gorce) | 707 | Szczyt w Gorcach, położony na północny wschód od Nowego Targu i na północny zachód od Waksmundu, skąd na górę prowadzi droga asfaltowa. Szczyt Wielkiej Góry jest bardzo słabo zaznaczony, właściwie jest to punkt na grzbiecie pnącym się cały czas do góry. | | |
697 | Wysznia (Gorce) | 1107 | Szczyt w Gorcach, położony na grzbiecie odchodzącym od Kiczory w południowym kierunku do Łopusznej | | |
698 | Zadział (Gorce) | 726 | Szczyt położony na południowo-zachodnim krańcu Gorców, na północ od centrum Nowego Targu. Stanowi świetny punkt widokowy na Tatry oraz inne okoliczne pasma. Zbocza pokryte są łąkami. U południowego podnóża Zadziału znajdują szpital i cmentarz, na południowo-wschodnim zboczu zbudowano wyciąg narciarski. Najwyższy punkt Zadziału jest słabo zaznaczony, znajduje się na łąkach na wschód od kapliczki i wieży triangulacyjnej, ale na zachód od górnej stacji wyciągu. | | |
699 | Kokoszków (Gorce) | 744 | Szczyt w Gorcach, położony w północno-wschodniej części Nowego Targu, wznoszący się na wschód od Kowańca | | |
700 | Baboś (SK) | 1471 | Szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Baboš. Jest to ostatnie wybitne wzniesienie w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká), oddzielającym Dolinę Szeroką (Široká dolina) od głównej osi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Suchego Wierchu Jaworowego (Veľký Baboš, 1523 m) oddzielony jest Babosią Przełęczą (Babošie sedlo, 1395 m). | Tatry | |
701 | Barania Baszta (SK) | 2500 | Wzniesienie znajdujące się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, w masywie Baranich Rogów w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Barania bašta. Od głównego, południowo-wschodniego wierzchołka Baranich Rogów Barania Baszta oddzielona jest płytkim siodłem Przełączki za Baranią Basztą, od wschodu natomiast sąsiaduje z Baranim Mnichem oddzielonym Przełączką za Baranim Mnichem. Na wierzchołek Baraniej Baszty nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dla taterników największym wyzwaniem jest jej wschodnia ściana opadająca w kierunku Doliny Dzikiej. Od strony południowego zachodu pod szczyt podchodzą rumowiska Baraniej Galerii. Najdogodniejszym sposobem wejścia na jej wierzchołek jest przejście granią od Baraniej Przełęczy. | Tatry | |
702 | Bielska Kopa (SK) | 1835 | Szczyt na północno-wschodnim krańcu Tatr Wysokich na Słowacji, w krótkiej bocznej grani odchodzącej od grani głównej w dolnej części Koperszadzkiej Grani, słow. Belanská kopa, Belianska kopa | Tatry | |
703 | Buczynowe Czuby | 2125 | Grzebień ostrych turniczek w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, w grupie Buczynowych Turni. Buczynowe Czuby znajdują się pomiędzy Orlą Basztą (rozdziela je Pościel Jasińskiego) a Wielką Buczynową Turnią (rozdziela je Przełęcz Nowickiego). Jest to postrzępiony odcinek grani o długości kilkudziesięciu metrów. Najwybitniejsza turniczka położona jest w środkowej części tego odcinka. Trawersem poniżej grani prowadzi szlak Orlej Perci. | Tatry | |
704 | Bula pod Rysami | 2054 | Bula w polskich Tatrach Wysokich, ograniczająca od północy Kocioł pod Rysami | Tatry | |
705 | Bździochowa Kopa (SK) | 2022 | Szczyt znajdujący się w Bździochowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich, inna nazwa Upłazowa Kopa, słow. Kopa brán, Kolová kopa. Od Świnki oddzielony jest szeroką Pośrednią Bździochową Bramą, a od Żółtej Czuby węższą przełęczą zwaną Niżnią Bździochową Bramą. | Tatry | |
706 | Capie Turnie (SK) | 2364 | Dwa szczyty położone na terenie Tatr Wysokich na Słowacji, słow. Capie veže. Leżą w Grani Baszt (słow. Hrebeň bášt), odchodzącej od Hlińskiej Turni (słow. Hlinská veža). | Tatry | |
707 | Ciemnosmreczyńska T. | 2142 | Ciemnosmreczyńska Turnia (słow. Temnosmrečinská veža) - szczyt w grani głównej Tatr pomiędzy Zadnim Mnichem, od którego oddziela go Ciemnosmreczyńska Przełączka, a Turnią nad Wrotami oddzieloną Wyżnią Przełęczą nad Wrotami. Nazwa pochodzi od Ciemnych Smreczyn w Dolinie Koprowej. | Tatry | |
708 | Cubrynka (SK) | 2310 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Čubrinka. Leży bocznej grani Tatr Wysokich (tzw. głównej grani odnogi Krywania) odchodzącej od grani głównej na południowy zachód w kierunku Koprowego Wierchu. Grań oddziela od siebie dwie doliny: Ciemnosmreczyńską (właściwie jej górne piętro, Dolinę Piarżystą) i Hińczową. | Tatry | |
709 | Czarnogórska Czuba (SK) | 1784 | Końcowe wzniesienie Bździochowej Grani, znajdujące się w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Kolový úplaz, Vrch nad Úplazom. Od masywu Żółtej Czuby na południu oddzielają ją (z północy na południe) Czarnogórska Przełączka, Samojedna Skałka i Przełączka pod Żółtą Czubą. | Tatry | |
710 | Czarny Szczyt (SK) | 2429 | Szczyt położony w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, na odcinku pomiędzy Wyżnim Baranim Zwornikiem w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy) na południowym zachodzie a Kołowym Szczytem (Kolový štít) na północy, słow. Čierny štít | Tatry | |
711 | Czerwona Turnia (SK) | 2284 | Turnia w głównej grani Tatr, w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Belasá veža. Od Modrej Turni na zachodzie Czerwona Turnia jest oddzielona płytką Modrą Ławką, a od masywu Jagnięcego Szczytu na północnym wschodzie - głęboką Kołową Przełęczą. | Tatry | |
712 | Czuba nad Karbem | 1896 | Skalna czuba w Grani Kościelców w Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Kościelcem (2155 m) a przełęczą Karb (1853 m), dużo bliżej tej ostatniej. Stoki południowo-zachodnie opadają stromo do Długiego Stawu, północno-wschodnie opadają ścianą do Czarnego Stawu. | Tatry | |
713 | Czuba nad Uboczą | 1630 | Czuba na prawych zboczach Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy zwornikiem dla Orlej Ściany (1620 m) a Równią nad Kępą (1683 m) w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu. | Tatry | |
714 | Diablowina (SK) | 2390 | Szczyt położony w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Diablovina. Leży w Grani Baszt (słow. Hrebeň bášt), rozdzielającej doliny: Młynicką (Mlynická dolina) i Mięguszowiecką (Mengusovská dolina). Znajduje się pomiędzy Zadnią Basztą (Zadná bašta, 2379 m), od której oddziela go Diabla Przełęcz (Diablovo sedlo), a Szatanem (Satan, 2421 m), od którego oddziela go Szatania Przełęcz (Satanovo sedlo). Jest drugim co do wysokości szczytem Grani Baszt (po Szatanie). | Tatry | |
715 | Dzika Czuba (SK) | 2328 | Wzniesienie w północnej grani Dzikiej Turni, w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Divý hrb. Od Dzikiej Turni na południu Dzika Czuba oddzielona jest Wyżnią Dziką Przełęczą, a od Czarnego Mnicha na północy oddziela ją siodło Pośredniej Dzikiej Przełęczy. | Tatry | |
716 | Dziurawa Czuba | 2155 | Szczyt położony w głównej grani Tatr, w jej fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Inne nazwy to Dziurawa Turnia, Dziurawy Kopiniec, słow. Deravá veža. Wznosi się pomiędzy Niżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2100 m), oddzielającymi go od Szpiglasowej Turniczki (ok. 2125 m), a płytko wciętymi Głaźnymi Wrótkami (ok. 2090 m), za którymi znajduje się Głaźna Czuba (ok. 2095 m). Wznosi się nad Doliną za Mnichem i Doliną Ciemnosmreczyńską (Temnosmrečinská dolina). | Tatry | |
717 | Furkotne Solisko (SK) | 2320 | Szczyt znajdujący się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Furkotské Solisko. Od Małego Soliska oddziela go siodło Wysokiej Ławki, a od Szczyrbskiego Soliska oddzielony jest Szarą Ławką. | Tatry | |
718 | Gerlachowska Kopa (SK) | 2600 | Szczyt stanowiący północny, najniższy wierzchołek Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Gerlachovská kopa, Lavínová veža. Znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Lawinowym Szczytem, oddzielonym Wyżnią Gerlachowską Przełączką, a Wyżnią Wysoką Gerlachowską, oddzieloną Pośrednią Gerlachowską Przełączką. | Tatry | |
719 | Gerlachowska Kopka (SK) | 2257 | Bula skalna znajdująca się w Dolinie Wielickiej w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Gerlachovská kôpka. Gerlachowska Kopka stanowi południowe odgraniczenie Wielickiego Kotła i oddziela go od niższych partii Doliny Wielickiej. | Tatry | |
720 | Goły Wierch Jaw. (SK) | 1309 | Goły Wierch Jaworowy - mało wybitne, porośnięte lasem wzniesienie, znajdujące się w południowo-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Holý vrch | Tatry | |
721 | Graniasta Turnia (SK) | 2261 | Szczyt w głównej grani Tatr, w ich słowackiej części, słow. Hranatá veža. Wznosi się nad doliną Rówienki (Rovienková dolina) i Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Od Świstowego Szczytu (Svišťový štít, 2383 m) oddzielony jest Świstową Przełęczą (Svišťové sedlo, 2192 m), a od Rówienkowej Turni (Rovienková veža, 2272 m) - Graniastą Przełęczą (Vyšné Rovienkové sedlo, 2235 m) i Rówienkową Szczerbiną (ok. 2240 m). Ma dwa blisko siebie położone wierzchołki, z których nieco wyższy jest południowo-zachodni. W grani opadającej do Świstowej Przełęczy znajduje się niewybitna Złotnikowa Czuba (Rovienková stena), oddzielona od Graniastej Turni Złotnikowymi Wrótkami (Rovienková priehyba). | Tatry | |
722 | Gronik (Tatry, SK) | 1576 | Zalesione wzniesienie stanowiące zakończenie głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Grúnik. Od północno-wschodniej strony sąsiaduje w tej grani z Niżnią Przehybą (1779 m), szczyty te oddziela płytka przełęcz zwana Gronikowską Przehybą (Grúnikova priehyba). Zachodnie stoki Gronika opadają do Doliny Koprowej. | Tatry | |
723 | Hińczowa Turnia | 2377 | Szczyt położony w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, słow. Hincova veža. Należy do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát). Na zachód od Hińczowej Turni znajduje się Mięguszowiecki Szczyt Czarny (2404 m), rozdziela je Czarnostawiańska Przełęcz (Východné Mengusovské sedlo, 2340 m). Od wschodu Hińczowa Turnia graniczy z Wołową Turnią (Volia veža, 2373 m). | Tatry | |
724 | Huncowski Szczyt (SK) | 2352 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Huncovský štít. Leży w krótkiej południowo-wschodniej grani odchodzącej od Kieżmarskiego Szczytu (Kežmarský štít). Jest najdalej na wschód wysuniętym wysokim szczytem tatrzańskim. Od Małej Kieżmarskiej Czubki - najbliższego wzniesienia w masywie Kieżmarskiego Szczytu - oddziela go Huncowska Przełęcz (Huncovské sedlo). | Tatry | |
725 | Kaczy Szczyt (SK) | 2395 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kačací štít, Kačí štít. Leży w odcinku głównej grani Tatr nazywanym Batyżowiecką Granią, pomiędzy Zmarzłym Szczytem (Popradský Ľadový štít), od którego oddziela go Jurgowska Przełęcz, a Batyżowieckim Szczytem (Batizovský štít), od którego oddziela go Kacza Przełęcz. Góruje nad Doliną Kaczą (Kačacia dolina) po stronie północnej i Doliną Batyżowiecką (Batizovská dolina) po stronie południowej. W grani opadającej na Kaczą Przełęcz znajduje się skalisty odcinek zwany Kaczymi Czubami, od szczytu oddzielony Kaczymi Wrótkami. Nazwa szczytu związana jest z nazwą Doliny Kaczej należącej do systemu Doliny Białej Wody. | Tatry | |
726 | Kazalnica Mięgusz. | 2159 | Kazalnica Mięguszowiecka - kulminacja bocznej, północno-wschodniej grani, wyrastającej z północnych stoków Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego, położona w polskich Tatrach Wysokich, na południowy zachód od Czarnego Stawu pod Rysami | Tatry | |
727 | Kieżmarska Czuba (SK) | 2380 | Rozłożysty, kopulasty szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kežmarský hrb. Leży w południowo-wschodniej grani Kieżmarskiego Szczytu opadającej na Huncowską Przełęcz. Na północnym zachodzie Kieżmarska Czuba graniczy z kopułą szczytową Kieżmarskiego Szczytu, od której oddziela ją Wyżni Kieżmarski Przechód, natomiast na południowy wschód od niej znajduje się Mała Kieżmarska Czubka oddzielona Niżnim Kieżmarskim Przechodem. | Tatry | |
728 | Kieżmarska Kopa (SK) | 2233 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kežmarská kopa. Stanowi najwybitniejszy wierzchołek w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu opadającej w kierunku Rakuskiej Przełęczy. Od kopuły szczytowej Małego Kieżmarskiego Szczytu Kieżmarska Kopa oddzielona jest siodłem Niżniej Kieżmarskiej Przełęczy, a od Złotej Czuby na wschodzie oddzielają ją Złote Wrótka. | Tatry | |
729 | Kołowy Kopiniak (SK) | 2210 | Szczyt w górnej części Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veľký hrb, Hrb. Od Modrej Turni położonej na południowym wschodzie w grani głównej oddziela go Kołowa Brama, natomiast od Wielkiej Kołowej Turni - najbliższej z trzech Kołowych Turni - na północy oddzielony jest Zadnią Kołową Ławką. Jest to najwyższe wzniesienie Kołowej Grani. | Tatry | |
730 | Kopa nad Krzyżnem | 2135 | Kopulaste wzniesienie w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Krzyżnem (2112 m) a Przełączką pod Ptakiem (ok. 2105 m) | Tatry | |
731 | Kopa nad Wagą (SK) | 2390 | Mało wybitne wzniesienie o wysokości w głównej grani Tatr, w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Kopa nad Váhou. Kopa nad Wagą znajduje się pomiędzy Rysami (na północy) a przełęczą Waga (na południu). Od tych pierwszych (dokładnie od najniższego, południowo-wschodniego wierzchołka) Kopę nad Wagą oddziela Przednia Przełączka w Rysach (Predná priehyba v Rysoch). Nieco poniżej wierzchołka Kopy nad Wagą przebiega słowacki czerwono znakowany szlak turystyczny prowadzący na wierzchołek Rysów. | Tatry | |
732 | Kopa nad Wrotami | 2075 | Skalisty wierzchołek w północno-zachodniej grani Ciemnosmreczyńskiej Turni w Tatrach Wysokich, słow. Kopa nad Chałubińského bránou. Na grani prowadzącej na południowy wschód w stronę Ciemnosmreczyńskiej Turni znajduje się Szczerbina (Przełęcz) nad Wrotami (2050 m), a zaraz za nią - Turniczka Chałubińskiego (2065 m). | Tatry | |
733 | Koperszadzka Czuba (SK) | 1925 | Szczyt w północno-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu (zwanej Koperszadzkiej Granią) w słowackiej części Tatrach Wysokich, słow. Jahňací hrb. Jest położona w grani głównej Tatr. Od Białej Kopy na południowym zachodzie oddziela ją Koperszadzki Przechód, natomiast w stronę północno-wschodnią dalsza część Koperszadzkiej Grani opada na szeroką Przełęcz pod Kopą, będącą granicą między Tatrami Wysokimi a Bielskimi. | Tatry | |
734 | Koprowe Ramię (SK) | 2320 | Niewybitny szczyt w grani głównej odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kôprovské plece. Znajduje się pomiędzy Wyżnią Koprową Przełęczą (2180 m) a Koprowym Wierchem (2363 m), od którego oddziela go Koprowa Przehyba. Od wschodniej strony opada urwiskiem do Wielkiego Stawu Hińczowego, natomiast od zachodniej strony jego stoki znacznie łagodniej opadają do Doliny Hlińskiej. | Tatry | |
735 | Kościołek (SK) | 2261 | Kościołek lub Kościółek, słow. Kostolík - skalista turnia w górnej części Doliny Batyżowieckiej w słowackich Tatrach Wysokich. Jest kulminacją grani, schodzącej na południe od Batyżowieckiego Szczytu. | Tatry | |
736 | Królewski Nos (SK) | 2273 | Mało wybitny szczyt, znajdujący się w Sławkowskim Grzebieniu (ramię Sławkowskiego Szczytu opadające w kierunku Smokowieckiego Siodełka) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kráľovský nos, Slavkovský nos. Od wierzchołka Sławkowskiego Szczytu oddzielony jest płytką Królewską Przełęczą, a od Królewskiej Czuby oddziela go siodło Królewskich Wrótek. | Tatry | |
737 | Krywańska Kopa (SK) | 1773 | Mało wybitny szczyt stanowiący zakończenie głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Krivánska kopa. Od północno-wschodniej strony Krywańska Kopa sąsiaduje w tej grani z Wyżnią Przehybą (1982 m), szczyty te oddziela płytka przełęcz zwana Krywańską Przehybą (Krivánska priehyba). Wschodnie stoki Krywańskiej Kopy opadają do dolnej części Wielkiego Żlebu Krywańskiego, południowo-zachodnie do Gronikowskiego Żlebu (odgałęzienia Doliny Bielańskiej). Po zachodniej i północnej stronie jej wierzchołka prowadzi zielony szlak turystyczny na Krywań. | Tatry | |
738 | Krzesany Róg (SK) | 2305 | Szczyt w głównej grani Tatr, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kresaný roh, Východná Rovienková veža. Wznosi się nad doliną Rówienki (Rovienková dolina) i Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Od Rówienkowej Turni (Rovienková veža, 2272 m) oddzielony jest Rówienkową Przełęczą (Rovienkové sedlo, 2230 m), a od Małego Jaworowego Szczytu (Malý Javorový štít, 2380 m) - Zawracikiem Rówienkowym (Malý Závrat, 2270 m). | Tatry | |
739 | Kubalowa Czuba (SK) | 1290 | Wzniesienie w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujące się we wschodnim ramieniu Karczmarskiego Wierchu w słowackiej części Tatr Wysokich. Od głównego wierzchołka Karczmarskiego Wierchu (1438 m) oddziela Kubalową Czubę szerokie Kubalowe Siodło. Na wierzchołek Kubalowej Czuby nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, leży ona na obszarze ochrony ścisłej, którym objęty jest masyw Szerokiej Jaworzyńskiej wraz z jej dwoma ramionami. | Tatry | |
740 | Lawinowy Szczyt (SK) | 2606 | Piąty najwyższy szczyt Tatr, stanowiący środkowy wierzchołek masywu Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Lavínový štít. Znajduje się w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Zadnim Gerlachem (oddzielonym Niżnią Jurgowską Szczerbiną, Jurgowskimi Czubami i Wyżnią Jurgowską Szczerbiną) a Gerlachowską Kopą (oddzieloną Wyżnią Gerlachowską Przełączką). | Tatry | |
741 | Limbowa Ściana | 1580 | Wzniesienie w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich, znajdujące się w pobliżu północno-wschodniego końca tej grani, pomiędzy przełęczami Roztockie Siodło (1405 m) i Limbowa Przełęcz (ok. 1530 m). | Tatry | |
742 | Lodowa Kopa (SK) | 2602 | Dwuwierzchołkowy szczyt w grani głównej Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Ľadová kopa, Malý Ľadový štít. Jest drugi pod względem wysokości w obrębie masywu Lodowego Szczytu. Znajduje się pomiędzy wierzchołkiem Lodowego Szczytu, oddzielony od niego płytką Lodową Szczerbiną (2585 m), a Małym Lodowym Szczytem, oddzielonym od niej głęboko wciętą Lodową Przełęczą (2372 m). W południowo-wschodnim kierunku odchodzi od szczytu Lodowa Grań - krótkie, boczne odgałęzienie oddzielające Dolinkę Lodową od Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Na południowy zachód natomiast wysyła ona równie krótką Michałkową Grań. | Tatry | |
743 | Lodowy Zwornik (SK) | 2512 | Mało wybitne, zwornikowe wzniesienie, znajdujące się w masywie Lodowego Szczytu, w słowackiej części grani głównej Tatr Wysokich, słow. Zadný Ľadový štít. Od wierzchołka Lodowego Szczytu Lodowy Zwornik oddzielony jest płytką przełęczą Ramię Lodowego, natomiast od Śnieżnego Szczytu - Wyżnią Lodową Przełęczą. | Tatry | |
744 | Łomnicka Kopa (SK) | 2373 | Mało wybitny garb w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Lomnická kopa. Znajduje się w długiej grani odchodzącej na południe od wierzchołka Łomnicy. Od Wielkiej Łomnickiej Baszty (słow. Veľká Lomnická veža) oddzielona jest Łomnicką Przełęczą (słow. Lomnické sedlo). | Tatry | |
745 | Mała Bielska Kopa (SK) | 1773 | Trawiaste wzniesienie w słowackiej części Tatr Wysokich, będące ostatnim na północny wschód ze szczytów w grani głównej Tatr Wysokich. Inna nazwa to Mała Bielska Kopka, słow. Kopský hrb. Znajduje się pomiędzy dwoma siodłami Przełęczy pod Kopą: na południowym zachodzie Pośrednia Przełęcz pod Kopą oddziela Małą Bielską Kopę od dolnej części Koperszadzkiej Grani, w której najbliższym szczytem jest Koperszadzki Zwornik - niższy wierzchołek Koperszadzkiej Czuby, natomiast na północy za Niżnią Przełęczą pod Kopą położony jest masyw Szalonego Wierchu w Tatrach Bielskich z najbliższą Szaloną Kazalnicą. | Tatry | |
746 | M. Brdarowa Grapa (SK) | 1824 | Szczyt Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Brdárova grapa. Grań ta oddziela dolinę Koprowicę od Doliny Szpaniej i Doliny Cichej. Mała Brdarowa Grapa znajduje się w środkowej części tej grani pomiędzy Wielką Brdarową Grapą (1859 m) a Brdarową Dzwonnicą (1713 m). | Tatry | |
747 | M. Garajowa Kopa (SK) | 1929 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Garajova kopa. Jest położony w grani Liptowskich Kop (Liptovské kopy) pomiędzy Zadnią Garajową Kopą (Tichý kopec, Zadná Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Niżnia (Nižné Garajovo sedlo), a Wielką Garajową Kopą (Veľká Garajova kopa), od której oddziela go Garajowa Przełęcz Pośrednia (Prostredné Garajovo sedlo). | Tatry | |
748 | Mała Kończysta (SK) | 2425 | Szczyt w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá Končistá. Od Zmarzłego Szczytu masyw Małej Kończystej oddzielony jest Przełęczą koło Drąga, a od Pośredniej Kończystej - Dziurawą Przełęczą. | Tatry | |
749 | M. Kopa Popradzka (SK) | 2348 | Południowy, niższy wierzchołek Kopy Popradzkiej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá kôpka. Znajduje się w południowo-zachodniej grani Ciężkiego Szczytu, od Wielkiej Kopy Popradzkiej oddzielają go dwie skalne czuby i trzy przełączki między nimi. | Tatry | |
750 | Mała Lodowa Kopa (SK) | 2602 | Południowo-wschodni wierzchołek Lodowej Kopy, znajdujący się w Lodowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Od głównego wierzchołka Lodowej Kopy (dla odróżnienia zwanego niekiedy Wielką Lodową Kopą) leżącego na północnym zachodzie oddziela ją płytka przełączka zwana Lodowym Karbikiem, a od Wielkiego Lodowego Kopiniaka na południowym wschodzie oddzielona jest mającymi trzy siodła Lodowymi Wrótkami, między którymi znajdują się dwie turniczki zwane Lodowymi Igłami. | Tatry | |
751 | M. Łomnicka Baszta (SK) | 2081 | Mała Łomnicka Baszta - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veľký Lomnický hrb. Leży w południowo-wschodniej grani Łomnicy, na jej odcinku zwanym Łomnicką Granią. Na północnym zachodzie graniczy z Myśliwską Czubą, od której oddziela ją głęboka Myśliwska Przełęcz, natomiast na południowym wschodzie opada na płytki Niżni Myśliwski Przechód, za którym znajduje się Zadnia Łomnicka Czuba. Mała Łomnicka Baszta ma dwa wierzchołki. | Tatry | |
752 | M. Pośrednia Grań (SK) | 2420 | Niższy, północno-zachodni wierzchołek Pośredniej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý hrot. Od Żółtego Szczytu oddziela go Pośrednia Przełęcz, a od Pośredniej Grani - Wyżnia Pośrednia Przełączka. Mała Pośrednia Grań, podobnie jak inne pobliskie obiekty, nie jest dostępna dla turystów, taternicy natomiast interesują się najbardziej jej zachodnią ścianą opadającą w kierunku Doliny Staroleśnej. | Tatry | |
753 | Małe Solisko (SK) | 2336 | Szczyt w Grani Soliska oddzielającej Dolinę Furkotną od Doliny Młynickiej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malé Solisko. Od Skrajnej Soliskowej Turni oddzielony jest głęboką Soliskową Przełęczą, natomiast od Furkotnego Soliska - Wysoką Ławką. | Tatry | |
754 | Mały Batyżowiecki (SK) | 2445 | Mały Batyżowiecki Szczyt (słow. Malý Batizovský štít) - niższy, zachodni wierzchołek Batyżowieckiego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich | Tatry | |
755 | Mały Durny Szczyt (SK) | 2592 | Szczyt w długiej bocznej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Pyšný štít. Wznosi się pomiędzy Spiską Grzędą (Spišský štít, 2481 m) a Durnym Szczytem (Pyšný štít, 2623 m). Od tego ostatniego oddziela go dwusiodłowa Durna Przełęcz (bliższa Małemu Durnemu Szczytowi jest Maćkowa Przełęcz, za którą tkwi w grani Durna Igła). | Tatry | |
756 | Mały Ganek (SK) | 2425 | Jeden z trzech wierzchołków Ganka w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Ganek | Tatry | |
757 | Mały Kieżmarski (SK) | 2514 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Kežmarský štít. Znajduje się w masywie Kieżmarskich Szczytów, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, na północ od nieco wyższego Kieżmarskiego Szczytu (Kežmarský štít), od którego oddziela go Wyżnia Kieżmarska Przełęcz (Vyšná Kežmarská štrbina). W Małym Kieżmarskim Szczycie grań rozwidla się na dwie odnogi, pomiędzy którymi opada ogromna ściana północna, dominująca nad Doliną Kieżmarską. W północno-zachodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu znajduje się dwuwierzchołkowa Złota Turnia (2265 m). | Tatry | |
758 | Mały Kołowy Szczyt (SK) | 2276 | Szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Malý Kolový štít. Jest pierwszym od zachodu wierzchołkiem Jastrzębiej Grani (Karbunkulový hrebeň), odchodzącej w kierunku wschodnim od znajdującej się w grani głównej Tatr Wysokich Czerwonej Turni (Belasá veža). Mały Kołowy Szczyt oddzielony jest od Czerwonej Turni Czerwoną Przełączką (Belasé sedlo), a od Zadniego Jastrzębiego Kopiniaka (Zadný kopiniak) na wschodzie - pierwszego od zachodu z Jastrzębich Kopiniaków - Zadnim Jastrzębim Karbem (Zadná karbunkulová štrbina). | Tatry | |
759 | Mały Koprowy (SK) | 2329 | Mały Koprowy Wierch (słow. Malý Kôprovský štít) - szczyt w grani zwanej Pośrednim Wierszykiem w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Koprowego Wierchu na wschodzie oddzielony jest siodłem Koprowej Ławki (między nimi znajduje się jeszcze Wyżni Palec), a od Palca na zachodzie oddziela go Przełączka za Palcem. | Tatry | |
760 | Mały Młynarz (SK) | 1973 | Dwuwierzchołkowy szczyt w północnej grani masywu Młynarza (Mlynár, 2170 m) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Mlynár. Wznosi się pomiędzy Pośrednim Młynarzem (Prostredný Mlynár, ok. 2070 m) a Skoruszową Turnią (Skorušiniakova veža, 1804 m) w grzbiecie oddzielającym Dolinę Żabich Stawów Białczańskich (Žabia Bielovodská dolina) od głównej części Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina). Główny, południowo-wschodni wierzchołek oraz niższy, północno-zachodni (1965 m) rozdzielone są szeroką Przełęczą Korosadowicza (ok. 1950 m). | Tatry | |
761 | Mały Ostry Szczyt (SK) | 2310 | Szczyt w masywie Ostrego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malý Ostrý štít. Leży w głównej grani Tatr. Od głównego wierzchołka Ostrego Szczytu oddzielony jest on Przełęczą w Ostrym, natomiast od masywu Jaworowego Szczytu - Jaworową Przełęczą. | Tatry | |
762 | Mały Smoczy Szczyt (SK) | 2518 | Niższy, północno-zachodni wierzchołek Smoczego Szczytu, znajdujący się w południowo-wschodniej grani Wysokiej w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Malý Dračí štít. Od południowo-wschodniego wierzchołka Wysokiej oddziela go siodło Przełęczy pod Smoczym Szczytem, a od głównego wierzchołka Smoczego Szczytu (Wielkiego Smoczego Szczytu) oddzielony jest Wyżnim Smoczym Karbem. | Tatry | |
763 | Marusarzowa Turnia | 2075 | Kulminacja w Żabiej Grani (Žabí hrebeň), pomiędzy Marusarzową Przełączką (Ondrejova štrbina, 2060 m) a Owczą Przełęczą (Ovčie sedlo, 2038 m). Ta pierwsza oddziela Marusarzową Turnię od Żabiego Szczytu Niżniego, ta druga natomiast od Owczych Turniczek. | Tatry | |
764 | Michałczyna Skałka (SK) | 1396 | Bezleśne wzniesienie znajdujące się w masywie Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackiej części Tatr Wysokich. Michałczyna Skałka leży w północno-zachodnim ramieniu Babosia i stanowi jego kulminację. | Tatry | |
765 | Młynickie Solisko (SK) | 2301 | Szczyt w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Mlynické Solisko. Od Szczyrbskiego Soliska oddziela go przełęcz Niska Ławka, a od Skrajnego Soliska dwusiodłowa Smrekowicka Przełęcz. | Tatry | |
766 | Mnichowa Kopa | 2090 | Szczyt w polskich Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku. Jest położony w Dolinie za Mnichem, na południowy zachód od Mnicha, oddzielony od niego Mnichową Przełączką Niżnią. | Tatry | |
767 | Modra Turnia (SK) | 2312 | Szczyt w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Zmrzlá veža. Wznosi się pomiędzy Kołowym Szczytem (Kolový štít) na południowym zachodzie a Czerwoną Turnią (Belasá veža) na północnym wschodzie. Od wierzchołka Kołowego Szczytu Modra Turnia oddzielona jest Kołową Szczerbiną (Kolová štrbina) i Kołowymi Czubami (Kolové zuby), spośród których najbliżej znajduje się Skrajna Kołowa Czubka (Predný kolový zub). Między Modrą Turnią a Czerwoną Turnią położona jest przełęcz Modra Ławka (Zmrzlé sedlo). | Tatry | |
768 | Ostry Szczyt (SK) | 2360 | Spiczasty wierzchołek w głównej grani Tatr, w ich słowackiej części, słow. Ostrý štít, dawniej Končitá veža, Končistá veža | Tatry | |
769 | Pośredni Ganek (SK) | 2440 | Środkowy z trzech wierzchołków masywu Ganku znajdujący się w grani głównej Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Prostredný Ganek. Od Małego Ganku na północnym zachodzie oddziela go siodło Małej Gankowej Przełączki, a od głównego wierzchołka Ganku (Wielkiego Ganku) na południowym wschodzie oddzielony jest Pośrednią Gankową Przełączką. | Tatry | |
770 | Niż. Barani Zwornik (SK) | 2480 | Niżni Barani Zwornik (słow. Nižná Barania strážnica) - niewybitny szczyt w głównej grani Tatr, należący do masywu Baranich Rogów (Baranie rohy, 2526 m) | Tatry | |
771 | Niżnia Kopa | 1711 | Wzniesienie w progu oddzielającym Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się nad Przednim Stawem, pomiędzy Świstową Czubą a Wyżnią Kopą. | Tatry | |
772 | N. Magura Rycerowa (SK) | 1800 | Niżnia Magura Rycerowa (słow. Malá Licierova Magura) - ostatni na zachód i najniższy szczyt grzbietu Magury Rycerowej w słowackich Tatrach. Grzbiet ten oddziela Dolinę Cichą od Doliny Szpaniej będącej jej odgałęzieniem. Słabo wyodrębniony wierzchołek Niżniej Magury rozgałęzia się na dwa żebra opadające do Doliny Cichej. | Tatry | |
773 | Niżnia Przehyba (SK) | 1779 | Mało wybitne wzniesienie w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich. Od północno-wschodniej strony sąsiaduje z Wyżnią Przehybą (1982 m), oddziela je Siodło między Przehybami (Sedlo priehyb). Od południowo-zachodniej strony sąsiaduje z Gronikiem (1576 m), wzniesienia te oddziela Gronikowska Przehyba (Grúnikova priehyba). | Tatry | |
774 | Orla Ściana | 1620 | Ściana na zboczach Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Limbową Przełęczą (ok. 1530 m) a Czubą nad Uboczą (ok. 1630 m), w długiej północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu. | Tatry | |
775 | Pańszczycka Turnia | 2105 | Szczyt polskich Tatr Wysokich, w grzbiecie odchodzącym na północ od północno-zachodniego wierzchołka Wierchu pod Fajki, oddzielony od niego Przełączką pod Fajki | Tatry | |
776 | Zad. Pańszczycka Czuba | 2174 | Zadnia Pańszczycka Czuba - skalista czuba w polskich Tatrach Wysokich, w północnej grani Skrajnego Granatu oddzielającej dolinę Pańszczycę od Doliny Czarnej Gąsienicowej. Jest to jedna z dwóch Pańszczyckich Czub. Ma wysokość 2174 m i znajduje się pomiędzy Pańszczycką Przełączką Wyżnią (2111 m) a Pańszczycką Przełączką Pośrednią (2145 m). Jej zachodnie stoki opadają do wielkiego żlebu mającego wylot w piarżysku Kotła Czarnego Stawu, wschodnie do żlebu uchodzącego w piarżysku Zadnie Usypy w górnej części doliny Pańszczycy. | Tatry | |
777 | Pierżyste Czuby (SK) | 2280 | Niewielki odcinek głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Piargový chrbát. Wznosi się pomiędzy Zadnią i Skrajną Piarżystą Przełęczą. Sąsiaduje z Cubrynką na północy oraz Koprowym Wierchem na południu. Jest to postrzępiona grań, z licznymi, niewielkimi turniczkami oddzielonymi wąskimi szczerbinami. Nazwa grzbietu i pobliskich przełęczy pochodzi od położonej poniżej Doliny Piarżystej. Grań oddziela ją od Doliny Hińczowej. | Tatry | |
778 | Pięciostawiańska Cz. (SK) | 2220 | Pięciostawiańska Czuba (słow. Ľadový hrb) - dwuwierzchołkowe wzniesienie znajdujące się w dolnej części Lodowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Od Lodowego Zęba na północnym zachodzie oddziela Pięciostawiańską Czubę siodło Zadniego Lodowego Przechodu, a od Pięciostawiańskiej Kopy na południowym wschodzie oddzielona jest Skrajnym Lodowym Przechodem. | Tatry | |
779 | Pośredni Jaworowy (SK) | 2400 | Pośredni Jaworowy Szczyt (słow. Prostredný Javorový štít) - niższy, zachodni wierzchołek Jaworowego Szczytu znajdujący się w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od Małego Jaworowego Szczytu oddziela go przełęcz Rozdziele, a od głównego wierzchołka Jaworowego Szczytu oddzielony jest płytką Jaworową Szczerbiną. | Tatry | |
780 | Pośrednia Baszta (SK) | 2374 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w Grani Baszt (Hrebeň bášt), rozdzielającej doliny: Młynicką (Mlynická dolina) i Mięguszowiecką (Mengusovská dolina) | Tatry | |
781 | Pośr. Kończysta (SK) | 2440 | Pośrednia Kończysta (słow. Prostredná Končistá) - szczyt w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Stwolskiej Turni oddzielony jest Rynicką Przełęczą, natomiast od Małej Kończystej - Dziurawą Przełęczą. | Tatry | |
782 | Pośr. Magura Rycer. (SK) | 1933 | Jeden ze szczytów Liptowskich Kop w słowackich Tatrach, słow. Prostredná Licierova Magura. Znajduje się w bocznym ich grzbiecie zwanym Magurą Rycerową, który od Wielkiej Kopy Koprowej odchodzi w północno-zachodnim kierunku, następnie w Wielkiej Magurze Rycerowej zmienia kierunek na zachodni. Grzbiet ten oddziela Dolinę Cichą od Doliny Szpaniej będącej jej bocznym odgałęzieniem. | Tatry | |
783 | Pośrednie Solisko (SK) | 2400 | Szczyt w Grani Soliska, w słowackich Tatrach Wysokich. Jest drugim co do wysokości szczytem w tej grani. Od Wielkiego Soliska oddziela go Wyżnia Soliskowa Ławka, natomiast od Soliskowych Czub i Soliskowych Turni - Leskowska Przełączka. | Tatry | |
784 | Rakuska Kopa (SK) | 2010 | Niewybitne wzniesienie w Rakuskiej Grani - końcowym fragmencie długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svišťov hrb, Svišťový hrb. Znajduje się pomiędzy Rakuską Przełęczą, która oddziela go od Złotej Czuby w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu, a położonym nieco wyżej Rakuskim Przechodem odgraniczającym ją od Rakuskiej Czuby. Od północnej strony stoki opadają do Doliny Zielonej Kieżmarskiej, od południowej do Doliny Huncowskiej. | Tatry | |
785 | Ramię Krywania (SK) | 2395 | Garb w południowo-wschodniej grani Krywania, zwanej główną granią odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Rameno Kriváňa. Od Krywania (2494 m) oddziela go płytka Przehyba Ramienia, w południowo-wschodnim kierunku postrzępiona grań opada do przełęczy Szpara (2176). Ramię Krywania wznosi się nad trzema dolinami: Ważecką, Niewcyrką i Krywańskim Korytem. | Tatry | |
786 | Rówienkowa Turnia (SK) | 2271 | Szczyt w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Rovienková veža. Wznosi się nad doliną Rówienki (Rovienková dolina) i Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Od Graniastej Turni (Hranatá veža, 2261 m) oddzielony jest Graniastą Przełęczą (Vyšné Rovienkové sedlo, 2235 m), a od Krzesanego Rogu (Kresaný roh, 2305 m) - Rówienkową Przełęczą (Rovienkové sedlo, 2230 m). | Tatry | |
787 | Rumanowa Kopka (SK) | 2110 | Niewielkie wzniesienie znajdujące się w południowo-wschodniej grani Wysokiej w słowackiej części Tatr Wysokich. Rumanowa Kopka stanowi najbardziej wysunięte na południowy wschód wzniesienie w tejże grani odchodzącej od Wysokiej. Od Szarpanych Turni (dokładnie od Małej Szarpanej Turni) na północnym zachodzie oddzielona jest głęboką, nienazwaną przełęczą. | Tatry | |
788 | Rumanowy Szczyt (SK) | 2428 | Dwuwierzchołkowy szczyt, położony w głównej grani Tatr Wysokich na terytorium Słowacji, słow. Rumanov štít. Na północny zachód od Rumanowego Szczytu znajduje się Ganek (Gánok), oddzielony od niego Gankową Przełęczą (Gánkova štrbina), natomiast na południowym wschodzie położony jest Żłobisty Szczyt (Zlobivá), od którego oddzielają go Wyżnia Żłobista Przełączka (Vyšná Zlobná štrbina) i Żłobiste Czuby (Zlobné zuby). Szczyt znajduje się w odcinku grani rozdzielającym Dolinę Kaczą (Kačacia dolina) oraz Dolinę Złomisk (Zlomisková dolina), a dokładniej jej odnogę - Dolinkę Rumanową. | Tatry | |
789 | Siarkan (SK) | 2260 | Najwyższy i najwybitniejszy szczyt Siarkańskiej Grani (Dračí hrebeň) w Tatrach Wysokich - długiego grzbietu, który od Wysokiej odchodzi ku południowi i ciągnie się od Siarkańskiej Przełęczy aż po Złomiską Turnię włącznie, oddzielając Złomiską Zatokę od Dolinki Smoczej. Siarkan ma dwa wierzchołki: północny Wielki Siarkan (Veľká Dračia hlava) i południowy Mały Siarkan (Malá Dračia hlava). | Tatry | |
790 | Siedem Granatów | 1915 | Nazwa nadana końcowemu odcinkowi Żabiej Grani (Žabí hrebeň) w Tatrach Wysokich, na granicy polsko-słowackiej. Ten fragment znajduje się na północ od Żabiej Czuby (Žabia kopa), od której oddziela ją Żabi Przechód Białczański. W tym miejscu grań stopniowo obniża się, pozwalając na połączenie dolin Rybiego Potoku i Białej Wody (Bielovodská dolina) oraz wód Rybiego Potoku i Białej Wody (Biela voda) w rzekę Białkę. W północnej części grzbietu Siedmiu Granatów znajdują się jaskinie: Wielka Żabia Szpara i Dziura w Żabiem (Žabia diera). | Tatry | |
791 | Skoruszowa Kopa (SK) | 2011 | Wzniesienie w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Skorušia kopa. Położona jest w środkowym fragmencie Jagnięcej Grani - północno-zachodniej grani Jagnięcego Szczytu. Od Ponad Piekło Baszty na południowym wschodzie jest oddzielona Ponad Piekło Przełączką. Niżej na północnym zachodzie grań opada na szeroki Jagnięcy Upłaz, za którym wyróżnia się Skoruszowy Dział. | Tatry | |
792 | Skr. Cisowa Czuba (SK) | 1360 | Skrajna Cisowa Czuba - szczyt w północno-zachodniej grani Golicy Jaworzyńskiej w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Predná Tisovka. Od Czerwonej Skałki oddzielona jest szerokim siodłem Cisowej Przełęczy, a od Zadniej Cisowej Czuby przełęczą o wysokości ok. 1340 m. | Tatry | |
793 | Skr. Rzeżuch. Kopa (SK) | 1744 | Skrajna Rzeżuchowa Kopa, Rzeżuchowa Kopa, Gajnista Kopa (słow. Žeruchová kopa) - wzniesienie w słowackiej części Tatr Wysokich, położone w dolnym fragmencie Koziej Grani. Od Zadniej Rzeżuchowej Kopy na południowym zachodzie jest oddzielona Skrajnym Rzeżuchowym Przechodem. Stanowi ostatnie wzniesienie w Koziej Grani. Jej wierzchołek znajduje się tuż ponad Skrajnym Rzeżuchowym Przechodem. | Tatry | |
794 | Skr. Sławk. Czuba (SK) | 2289 | Skrajna Sławkowska Czuba (słow. Predný Slavkovský hrb) - mało wybitne wzniesienie znajdujące się w Sławkowskiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Zadniej Sławkowskiej Czuby oddzielona jest Zadnią Sławkowską Ławką, a od masywu Sławkowskiej Kopy (dokładnie od Zadniej Sławkowskiej Kopy) oddziela ją Skrajna Sławkowska Ławka. | Tatry | |
795 | Sławkowska Kopa (SK) | 2346 | Czterowierzchołkowy masyw w Sławkowskiej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Slavkovská kopa. Od Skrajnej Sławkowskiej Czuby oddzielony jest Skrajną Sławkowską Ławką, a od bloku szczytowego Sławkowskiego Szczytu oddziela go szeroka Jamińska Przełęcz. Wierzchołkami masywu są: Wielka Sławkowska Kopa (2346 m, wierzchołek główny), Mała Sławkowska Kopa (drugi co do wysokości), Skrajna Sławkowska Kopa (powyżej Jamińskiej Przełęczy), Zadnia Sławkowska Kopa (powyżej Skrajnej Sławkowskiej Ławki). | Tatry | |
796 | Smoczy Szczyt (SK) | 2523 | Dwuwierzchołkowy szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Dračí štít. Leży w masywie Wysokiej (Vysoká), której szczyt należy do głównej grani Tatr, ale wierzchołki Smoczego Szczytu położone są w południowo-wschodniej grani Wysokiej, w której można wyróżnić kolejno: Przełęcz pod Smoczym Szczytem (Vyšné Dračie sedlo, 2490 m), Mały Smoczy Szczyt (Malý Dračí štít, 2518 m), Wyżni Smoczy Karb (Vyšný dračí zárez), Wielki Smoczy Szczyt (Veľký Dračí štít, 2523 m), Pośredni Smoczy Karb (Prostredný dračí zárez). | Tatry | |
797 | Spadowa Kopa | 2251 | Najbardziej na północ wysunięta kulminacja w grani Niżnich Rysów, górująca bezpośrednio nad Ciężką Przełączką. Leży na granicy polsko-słowackiej, słow. Spádová kopa. | Tatry | |
798 | Spiska Grzęda (SK) | 2481 | Zwornikowy szczyt znajdujący się w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Spišský štít. Od Baraniego Mnicha w masywie Baranich Rogów oddziela go Barania Przełęcz, natomiast od Juhaskiej Turni - Juhaska Przełączka. | Tatry | |
799 | Spismichałowa Cz. (SK) | 2012 | Spismichałowa Czuba (słow. Zámky) - szczyt znajdujący się w grani bocznej odchodzącej od Szerokiej Jaworzyńskiej na południowy zachód, w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to najwyższy wierzchołek tej grani. Od Szerokiej Jaworzyńskiej oddzielony jest Niżnią Szeroką Przełęczą, a od Horwackiego Wierchu - Spismichałową Przełęczą. | Tatry | |
800 | Suchy Wierch Bat. (SK) | 1793 | Suchy Wierch Batyżowiecki (słow. Suchý vrch) - szczyt znajdujący się w przedłużeniu południowo-zachodniej grani Małego Gerlacha (Kotlový štít) w słowackiej części Tatr Wysokich | Tatry | |
801 | Suchy Wierch Jaw. (SK) | 1523 | Suchy Wierch Jaworowy (słow. Veľký Baboš) - wybitny szczyt reglowy w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to najwybitniejsze wzniesienie w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej (Široká), oddzielającym Dolinę Szeroką (Široká dolina) od głównej osi Doliny Jaworowej (Javorová dolina). Od Murowanego Koszaru (Košiar, 1870 m) oddzielony jest głęboką, bezleśną Suchą Przełęczą Jaworową (Sedlo pod Košiarom, 1360 m), a od Babosia (Malý Baboš, 1471 m) - Babosią Przełęczą (Babošie sedlo, 1395 m). | Tatry | |
802 | Szpiglasowa Czuba | 2160 | Szpiglasowa Czuba, Szpiglasowy Kopiniec (słow. Malý Hrubý štít) - szczyt o w głównej grani Tatr, na granicy polsko-słowackiej, we fragmencie zwanym Szpiglasową Granią. Wznosi się pomiędzy Wyżnimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2135 m), oddzielającymi go od Szpiglasowego Wierchu, a Pośrednimi Szpiglasowymi Wrótkami (ok. 2110 m), za którymi znajduje się Szpiglasowy Ząb (2120 m), a nieco dalej Szpiglasowa Turniczka (ok. 2125 m) i wybitna Dziurawa Czuba (ok. 2155 m). Wznosi się nad Doliną za Mnichem i Doliną Ciemnosmreczyńską (Temnosmrečinská dolina). | Tatry | |
803 | Śnieżne Kopy (SK) | 2322 | Grupa trzech turni w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Snežné kopy. Wznoszą się w grani głównej Tatr, pomiędzy Zachodnimi i Wschodnimi Żelaznymi Wrotami. | Tatry | |
804 | Świnka (SK) | 2163 | Szczyt w górnej części Bździochowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Svinka. Od masywu Kołowego Szczytu na południowym wschodzie w grani głównej oddzielony jest trzema przełączkami: Zadnią Świnkową Szczerbiną, Wyżnią Bździochową Bramą i Skrajną Świnkową Szczerbiną, a od Bździochowej Kopy na północnym zachodzie - siodłem Pośredniej Bździochowej Bramy. Stoki południowo-zachodnie opadają ze Świnki do górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej. | Tatry | |
805 | Świstowa Kopa | 1875 | Kopulaste wzniesienie w północnej grani Opalonego Wierchu w polskich Tatrach Wysokich. Od północnego wierzchołka Opalonego Wierchu oddzielone jest płytkim wcięciem Świstowego Siodła (ok. 1870 m). | Tatry | |
806 | Świstowa Kopka (SK) | 1976 | Niewielkie wzniesienie znajdujące się w krótkiej grani odchodzącej od wierzchołka Hrubej Turni na północny wschód w kierunku Doliny Świstowej w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Svišťová kôpka. Od masywu Hrubej Turni na południowym zachodzie oddziela Świstową Kopkę przełęcz zwana Świstowym Przechodem. | Tatry | |
807 | Świstowy Kopiniak (SK) | 2195 | Szczyt w północno-wschodnim ramieniu Szerokiej Jaworzyńskiej w słowackiej części Tatr Wysokich. Świstowy Kopiniak jest niekiedy traktowany jako jej niższy wierzchołek. Od głównego wierzchołka Szerokiej Jaworzyńskiej jest on oddzielony dwoma nienazwanymi wierzchołkami i siodłem Cichego Przechodu, natomiast drugim sąsiadującym z nim szczytem jest Świstowa Góra, która znajduje się w dalszej części tego ramienia Szerokiej Jaworzyńskiej. | Tatry | |
808 | Ważecka Turnia (SK) | 2129 | Dwuwierzchołkowy szczyt w długiej grani odchodzącej na południe od wierzchołka Ostrej (Ostrá, 2351 m) w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Ostrá veža. Grań ta oddziela od siebie doliny: Furkotną (Furkotská dolina) na wschodzie od Suchej Ważeckiej (dolina Suchej vody) na zachodzie. Od wznoszącego się w tej grani na północy masywu Liptowskich Turni z najbliższą Skrajną Liptowską Turnią Ważecka Turnia oddzielona jest głębokim i wąskim wcięciem Ostrej Przełączki (Ostrý zárez, ok. 2105 m). Południowym ograniczeniem masywu Ważeckiej Turni jest Siodełko (Sedielkový priechod, ok. 2015 m), za którym grzbiet kulminuje w Siodełkowej Kopie (Sedielková kopa, 2062 m). | Tatry | |
809 | Budzowa Igła | 2100 | Turnia w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się w długiej wschodniej grani Świnicy pomiędzy Buczynowymi Czubami (2120 m), od których oddzielona jest Przełęczą Nowickiego (2105 m), a Wielką Buczynową Turnią (2184 m), od której oddziela ją Budzowa Przełączka. Po północnej stronie stoki tej grani opadają do doliny Pańszczycy, po południowej do Dolinki Buczynowej. | Tatry | |
810 | Wlk. Orla Turniczka | 2162 | Wielka Orla Turniczka - turnia w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Jest to wyższa, zachodnia z Orlich Turniczek. Znajduje się w zachodniej grani Orlej Baszty pomiędzy Skrajnym Granatem (2228 m), od którego oddziela ją Granacka Przełęcz (ok. 2145 m), a Małą Orlą Turniczką, od której oddziela ją mała, szeroka Orla Przełączka Wyżnia. Na wschód od Małej Orlej Turniczki położona jest dwusiodłowa Orla Przełączka Niżnia, przez którą poprowadzony jest szlak Orlej Perci. Za Orlą Przełączką Niżnią grań wznosi się na Orlą Basztę. Południowe stoki Wielkiej Orlej Turniczki opadają do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy. | Tatry | |
811 | M. Orla Turniczka | 2158 | Mała Orla Turniczka - turnia w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Jest to niższa, wschodnia z Orlich Turniczek. Znajduje się w zachodniej grani Orlej Baszty, pomiędzy Wielką Orlą Turniczką, od której oddziela ją mała, szeroka Orla Przełączka Wyżnia, a głównym wierzchołkiem Orlej Baszty, oddzieloną przez dwusiodłową Orlą Przełączkę Niżnią, przez którą poprowadzony jest szlak Orlej Perci. Południowe stoki Małej Orlej Turniczki opadają do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy. | Tatry | |
812 | Wlk. Szczyt Wideł (SK) | 2522 | Wielki Szczyt Wideł (słow. Veľká Vidlová veža) - wybitny szczyt w grani Wideł, w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się między Zachodnim Szczytem Wideł oddzielonym głęboką Przełęczą w Widłach a Wschodnim Szczytem Wideł oddzielonym płytszą Wyżnią Przełęczą w Widłach. | Tatry | |
813 | Wsch. Szczyt Wideł (SK) | 2512 | Wschodni Szczyt Wideł (słow. Východná Vidlová veža) - szczyt znajdujący się w Grani Wideł w słowackich Tatrach Wysokich. Od Kieżmarskiego Szczytu na wschodzie oddziela go Kieżmarska Przełęcz, a od Wielkiego Szczytu Wideł na południowym zachodzie - Wyżnia Przełęcz w Widłach. | Tatry | |
814 | Zach. Szczyt Wideł (SK) | 2511 | Zachodni Szczyt Wideł (słow. Západná Vidlová veža) - wybitny szczyt w Grani Wideł w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Łomnicą, oddzielony Niżnią Miedzianą Przełączką, Miedzianym Murem i Wyżnią Miedzianą Przełączką, a Wielkim Szczytem Wideł, oddzielonym Przełęczą w Widłach | Tatry | |
815 | Wołowa Turnia | 2373 | Szczyt należący do Wołowego Grzbietu (Volí chrbát), położony w głównej grani Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Volia veža, dawniej Volova veža. Szczyt widoczny jest pomiędzy Żabią Turnią Mięguszowiecką (Žabia veža mengusovská, 2336 m) - rozdziela je Żabia Przełęcz Mięguszowiecka (Východná volia štrbina, 2315 m), a Hińczową Turnią (Hincova veža, 2378 m). | Tatry | |
816 | Wsch. Żelazn. Wrót (SK) | 2340 | Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót (słow. Východný Železný štít, dawniej Východný štít nad Železnou bránou) - szczyt znajdujący się w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od masywu Śnieżnych Kop (dokładnie od Hrubej Śnieżnej Kopy) oddzielają go Wschodnie Żelazne Wrota, natomiast od Zmarzłego Szczytu głęboko wcięta Rumiska Przełączka. Najokazalej jego wierzchołek prezentuje się z sąsiadującej Hrubej Śnieżnej Kopy - kształtem swym przypomina smukłą iglicę. | Tatry | |
817 | Zach. Żelazn. Wrót (SK) | 2360 | Zachodni Szczyt Żelaznych Wrót (słow. Západný Železný štít) - zwornikowy szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich. Od Żłobistego Szczytu oddzielony jest Niżnią Żłobistą Przełączką i Małą Żłobistą Kopką, a od masywu Śnieżnych Kop - Zachodnimi Żelaznymi Wrotami. | Tatry | |
818 | Wyż. Barani Zwornik (SK) | 2500 | Wyżni Barani Zwornik (słow. Vyšná Barania strážnica) - niewybitny szczyt w głównej grani słowackich Tatr Wysokich, wznoszący się nad dolinami: Czarną Jaworową (Čierna Javorová dolina), Dziką (Veľká Zmrzlá dolina) i Pięciu Stawów Spiskich (kotlina Piatich Spišských plies). W Wyżnim Baranim Zworniku od głównej grani Tatr odchodzi na południowy wschód długa grań boczna, w której wznoszą się m.in. Baranie Rogi (Baranie rohy, 2526 m), Durny Szczyt (Pyšný štít, 2621 m) oraz Łomnica (Lomnický štít, 2634 m). Od położonych w odległości ok. 100 m Baranich Rogów oddziela go Wyżnia Barania Ławka (Barania priehyba). Od masywu Śnieżnego Szczytu (Snehový štít, 2467 m) Wyżni Barani Zwornik oddziela Śnieżna Przełęcz (Ľadové sedlo, 2341 m). | Tatry | |
819 | Wyżnia Kopa | 1725 | Wzniesienie w progu oddzielającym Dolinę Pięciu Stawów Polskich od Doliny Roztoki w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Wielkim i Przednim Stawem i wraz z pobliską Niżnią Kopą stanowi ważny punkt orientacyjny w okolicy. Na wschód od szczytu, u podnóża Wyżniej Kopy, znajduje się Schronisko PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. | Tatry | |
820 | Wyżnia Przehyba (SK) | 1982 | Szczyt w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Vyšná priehyba. Od północno-wschodniej strony przechodzi w Garb Krywania, oddzielony Siodłem nad Przehybami (Sedlo nad priehybami). | Tatry | |
821 | Zadni Gerlach (SK) | 2625 | Zadni Gerlach lub Zadni Gierlach (słow. Zadný Gerlach) - zwornikowy, trójwierzchołkowy szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, leżący na terenie Słowacji. Zadni Gerlach jest najbardziej na północ położoną częścią masywu Gerlacha (Gerlachovský štít). | Tatry | |
822 | Zadni Mnich | 2172 | Szczyt w grani głównej Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Druhý Mních, Zadný Mních. Jako jedyny z trzech Mnichów (pozostałe to Mnich i Żabi Mnich) nie jest widoczny znad Morskiego Oka (zasłania go Mnich), ale widać go np. z drogi nad Morskie Oko, z byłego parkingu na polanie Włosienica. Szczyt położony jest pomiędzy Cubryną a Ciemnosmreczyńską Turnią. Od Cubryny oddziela go Przełączka pod Zadnim Mnichem, a od Ciemnosmreczyńskiej Turni - Ciemnosmreczyńska Przełączka. | Tatry | |
823 | Zadnia Baszta (SK) | 2379 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, położony w Grani Baszt (Hrebeň bášt), oddzielającej Dolinę Młynicką od Doliny Mięguszowieckiej, słow. Zadná Bašta. Jest jednym z najwybitniejszych szczytów w tej grani. Posiada 3 wierzchołki, najwyższy jest południowy. Wierzchołek sąsiaduje z Małą Capią Turnią (Malá capia veža), rozdziela je Wyżnia Basztowa Przełęcz (Vyšné Baštové sedlo), oraz z Diablowiną (Diablovina), rozdziela je Diabla Przełęcz (Diablovo sedlo). U podnóży Zadniej Baszty w Dolinie Młynickiej znajduje się Niżni Kozi Staw, od strony Doliny Mięguszowieckiej strome urwiska Zadniej Baszty opadają do Dolinki Szataniej. | Tatry | |
824 | Zad. Cisowa Czuba (SK) | 1370 | Zadnia Cisowa Czuba (słow. Zadná Tisovka) - mało wybitne wzniesienie, znajdujące się w grani odchodzącej na północny zachód od wierzchołka Golicy Jaworzyńskiej, w słowackich Tatrach Wysokich. Od Golicy Jaworzyńskiej oddzielona jest siodłem przełęczy Goły Brzeżek, a od Skrajnej Cisowej Czuby oddziela ją przełęcz o wysokości ok. 1340 m. | Tatry | |
825 | Zad. Rycerowa Kopa (SK) | 1958 | Zadnia Rycerowa Kopa (słow. Zadná Licierova kopa) - kulminacja w Liptowskich Kopach w słowackich Tatrach Wysokich, oddzielająca od siebie dwie dolinki w Dolinie Cichej: Zadnie Rycerowe i Wielkie Rycerowe. Znajduje się w zakończeniu bocznego ramienia Liptowskich Kop, od Wielkiej Garajowej Kopy oddzielona jest przełęczą Zadni Rycerowy Zawracik (1933 m). Jest najbardziej urwistą ze wszystkich Liptowskich Kop. Jej północno-wschodnie żebra tworzą skaliste urwiska nad Doliną Wierchcichą. | Tatry | |
826 | Zad. Rzeżuch. Kopa (SK) | 1856 | Zadnia Rzeżuchowa Kopa (słow. Zadná Žeruchová kopa) - wzniesienie w słowackiej części Tatr Wysokich, położone w dolnym fragmencie Koziej Grani. Od Skrajnej Rzeżuchowej Turni na południowym zachodzie oddziela ją Zadni Rzeżuchowy Przechód, natomiast od Skrajnej Rzeżuchowej Kopy na północnym wschodzie jest oddzielona Skrajnym Rzeżuchowym Przechodem. Wierzchołek Zadniej Rzeżuchowej Kopy znajduje się tuż ponad Zadnim Rzeżuchowym Przechodem. Stoki północno-zachodnie opadają ze szczytu do Doliny Białych Stawów, południowo-wschodnie - do Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Na północ od Zadniej Rzeżuchowej Kopy, w Niżniej Rzeżuchowej Kotlinie, znajduje się Niżni Rzeżuchowy Stawek. | Tatry | |
827 | Zad. Sławk. Czuba (SK) | 2318 | Zadnia Sławkowska Czuba (słow. Zadný Slavkovský hrb) - pierwszy od północy szczyt w Sławkowskiej Grani, znajdujący się w słowackich Tatrach Wysokich. Od Skrajnej Nowoleśnej Turni oddziela go Sławkowska Przełęcz, a od Skrajnej Sławkowskiej Czuby oddzielony jest siodłem Zadniej Sławkowskiej Ławki. Zadnia Sławkowska Czuba jest rozłożystym, dwuwierzchołkowym szczytem, którego wierzchołki oddzielone są płytką przełączką. | Tatry | |
828 | Zbójnicka Kopka (SK) | 2098 | Skalna kopa znajdująca się nieco na południowy wschód od Graniastej Kotliny, w górnej części Doliny Staroleśnej w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Zbojnícka kôpka, Zbojnícka kopa. W bliskiej odległości na zachód od wierzchołka Zbójnickiej Kopki leżą dwa stawy - duży Zmarzły Staw Staroleśny i niewielki Mały Zmarzły Stawek. Jej południowo-wschodnimi zboczami przebiega żółto znakowany szlak turystyczny. | Tatry | |
829 | Zielony Szczyt Jaw. (SK) | 2169 | Zielony Wierch Jaworowy (słow. Žabí vrch Javorový - severozápadný vrchol) - szczyt w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w bocznej grani biegnącej na północny zachód od wierzchołka Małego Jaworowego Szczytu. Od Zielonej Czuby oddziela go Zielona Przełęcz, a od Żabiego Wierchu Jaworowego - Żabi Przechód. Jest środkowym, kopulastym szczytem w masywie trzech Jaworowych Wierchów, które są częścią Jaworowej Grani. | Tatry | |
830 | Złota Czuba (SK) | 2111 | Wzniesienie położone w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, opadającej w kierunku Rakuskiej Przełęczy, słow. Zlatý hrb. Na południowym zachodzie graniczy z Kieżmarską Kopą, od której oddzielają ją Złote Wrótka, natomiast na północnym wschodzie Rakuska Przełęcz odgranicza ją od Rakuskiej Kopy - najbliższej kulminacji w Rakuskiej Grani. Złota Czuba znajduje się tuż powyżej siodła Złotych Wrótek i jest mało wybitna. | Tatry | |
831 | Złotnikowa Czuba (SK) | 2215 | Wzniesienie znajdujące się w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Rovienková stena. Od Złotnikowej Kopy na południowym zachodzie oddzielona jest szeroką Świstową Przełęczą, a od Graniastej Turni na wschodzie wąskim siodłem Złotnikowych Wrótek. | Tatry | |
832 | Złotnikowa Kopa (SK) | 2221 | Wzniesienie znajdujące się w głównej grani Tatr w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Svišťová kopa. Od masywu Świstowego Szczytu na południowym zachodzie oddzielona jest siodłem Złotnikowej Ławki, a od Złotnikowej Czuby na północnym wschodzie oddziela ją szerokie siodło Świstowej Przełęczy. | Tatry | |
833 | Zwalista Turnia (SK) | 2418 | Szczyt w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Westerov štít. Znajduje się w bocznej grani, którą na południowy wschód wysyła Mała Wysoka. Zwalista Turnia od Baniastej Turni oddzielona jest Zwalistą Przełęczą, a od Staroleśnego Szczytu - Zwodną Ławką. | Tatry | |
834 | Baniasta Turnia (SK) | 2414 | Turnia w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Kupola. Jest pierwszym wzniesieniem w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od Małej Wysokiej. Znajduje się między tym szczytem, oddzielona Obłazową Przełęczą, a Zwalistą Turnią, oddzieloną Zwalistą Przełęczą. Nieco poniżej wierzchołka Baniastej Turni znajduje się wzniesienie zwane Baniastą Strażnicą, które jest dobrze widoczne szczególnie z Doliny Staroleśnej. | Tatry | |
835 | Żabi Koń | 2291 | Szczyt w głównej grani Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Žabí Kôň. Jest to najniższa turnia w grani oddzielającej Dolinę Rybiego Potoku od Doliny Żabiej Mięguszowieckiej (odgałęzienie Doliny Mięguszowieckiej). Wznosi się pomiędzy Rysami (oddzielony Żabią Przełęczą) a Żabią Turnią Mięguszowiecką w Wołowym Grzbiecie (oddzielony Żabią Przełęczą Wyżnią). Wschodnia grań Żabiego Konia dzieli się na dwa odcinki. Górny z nich (Górny Koń) jest bardziej stromy, dolny jest łagodniejszy i nosi miano Dolnego Konia. W południowej ścianie znajduje się turniczka o słowackiej nazwie Vežička v Žabom koni. Szczyt jest dobrze widoczny znad Morskiego Oka jako przysadzista, granitowa płetwa. Widziany od wschodu lub zachodu (wzdłuż grani) ma wygląd ostrej iglicy. | Tatry | |
836 | Żółta Czuba (SK) | 1393 | Szczyt w dolnej części Bździochowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Žltá kopa. Od Bździochowej Kopy na południowym wschodzie oddziela go siodło Niżniej Bździochowej Bramy, a od Czarnogórskiej Czuby na północy - Czarnogórska Przełączka. Pomiędzy Żółtą Czubą a Czarnogórską Przełączką, bliżej tej ostatniej, znajduje się jeszcze turnia Samojedna Skałka (ok. 1805 m), od szczytu oddzielona Przełączką pod Żółtą Czubą (ok. 1800 m). W wierzchołku Żółtej Czuby Bździochowa Grań zmienia swój kierunek. Od Kołowego Szczytu przebiega ona ku północnemu zachodowi i oddziela od siebie Dolinę Czarną Jaworową i Dolinę Kołową, natomiast od Żółtej Czuby kieruje się na północ i stanowi granicę między Doliną Kołową i właściwą częścią Doliny Jaworowej. | Tatry | |
837 | Samojedna Skałka (SK) | 1805 | Turniczka położona w dolnej części Bździochowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Samojedna skalka. Znajduje się w odcinku grani biegnącym od wierzchołka Żółtej Czuby na północ do Czarnogórskiej Czuby. Od Żółtej Czuby oddziela ją Przełączka pod Żółtą Czubą, od Czarnogórskiej Czuby - Czarnogórska Przełączka. Samojedna Skałka tkwi w grani tuż powyżej Przełączki pod Żółtą Czubą - wyżej położonej ze wspomnianych dwóch przełęczy. Stoki zachodnie opadają z grani do Doliny Jaworowej i nazywane są Portkami. Spod turni zbiega na zachód grzęda rozdzielająca dwie odnogi Żlebu do Portek. Z kolei na wschód od Samojednej Skałki znajduje się Dolina Kołowa. | Tatry | |
838 | Żółty Szczyt (SK) | 2385 | Szczyt w słowackiej części Tatr Wysokich, słow. Žltá veža. Leży w bocznej grani Tatr, odchodzącej na południowy wschód od Małego Lodowego Szczytu. Od masywu Pośredniej Grani oddzielony jest Pośrednią Przełęczą, natomiast od Drobnej Turni oddziela go przełęcz Żółta Ławka. Żółty Szczyt jest najwybitniejszym szczytem na odcinku pomiędzy Małym Lodowym Szczytem a Pośrednią Granią. Oprócz niego wznoszą się między nimi np. Spąga czy Sokola Turnia. W masywie Żółtego Szczytu, bezpośrednio nad Żółtą Ławką, wznosi się samodzielna turnia zwana Żółtą Basztą, oddzielona od jego wierzchołka Żółtymi Wrótkami. | Tatry | |
839 | Biała Czubka | 1333 | Wzniesienie w masywie Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w Białym Grzbiecie pomiędzy Wyżnią Przełęczą Białego (1331 m) a Przełęczą Białego (1310 m). Biała Czubka to zupełnie niewybitne wzniesienie, wznosi się bowiem tylko 2 m powyżej siodła Wyżniej Białej Przełęczy. Ma jednak znaczenie turystyczne i topograficzne, gdyż prowadzi przez nie czarny szlak turystyczny (Ścieżka nad Reglami, nie mylić z prowadzącą niżej i bardziej na północ Drogą pod Reglami). | Tatry | |
840 | Bobrowiecki Wierch (SK) | 1408 | Bobrowiecki Wierch, także Bobrowski Wierch (słow. Bobrovecký vrch) - wzniesienie w zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie odchodzącym od Czoła w północno-zachodniej grani Grzesia. Bobrowiecki Wierch nie jest szczytem, tylko zwornikowym punktem na grani, na którym rozgałęzia się ona na dwa ramiona obejmujące Dolinkę Kwaśną - jedną z odnóg Doliny Suchej Orawickiej. | Tatry | |
841 | Brestowa Kopa (SK) | 1913 | Brestowa Kopa lub Mała Brestowa (słow. Malá Brestová, 1913 m) - mało wybitny szczyt w zachodniej części słowackich Tatr Zachodnich. Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Brestową (1934 m) a Zuberskim Wierchem (1753 m). | Tatry | |
842 | Brzezina (SK) | 928 | Niskie wzniesienie u południowego podnóża słowackich Tatr Zachodnich, słow. Brezina, dawniej Hora. Stanowi zakończenie południowego grzbietu Keczki opadającego do Kotliny Liptowskiej w miejscowości Żar. Na polskich mapach błędnie podawana jest nazwa Kotolnica, która dotyczy całego grzbietu Keczki, a nie samego wierzchołka. | Tatry | |
843 | Capi Groń (SK) | 1093 | Szczyt w zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Capí grúň. Znajduje się w grzbiecie, który odchodzi od Czoła i poprzez Bobrowiecki Wierch, Kwaśny Wierch i Kiczorę Bobrowiecką opada do Niżniego Tomkowego Przechodu (1058 m), a później znów podnosi się i kończy wzniesieniem Capiego Gronia. Stoki Capiego Gronia opadają do Doliny Bobrowieckiej, Doliny Suchej Orawickiej, Dolinki Kwaśnej i są całkowicie zalesione. Nazwa pochodzi od słowa cap, które w gwarze podhalańskiego oznacza samca kozicy. | Tatry | |
844 | Czaplowy Wierch (SK) | 1096 | Czaplowy Wierch, Czaplów Wierch, Wierch Czaplówka (słow. Vrch Čaplovka) - szczyt reglowy w słowackich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w końcowym fragmencie grzbietu wyrastającego na północny zachód z wierzchołka Furkaski (Veľká Furkaska, 1490 m). | Tatry | |
845 | Czarna Kopa (SK) | 1670 | Czarna Kopa lub Czarna Kopka (słow. Kôpka) - charakterystyczne wzniesienie w górnej części Doliny Jamnickiej w słowackich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
846 | Czarny Zwornik | 1530 | Punkt zwornikowy w północno-zachodniej grani Upłaziańskiej Kopy w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się po północno-zachodniej stronie płytkiego wcięcia w grani zwanego Białym Siodełkiem (ok. 1570 m). Na Czarnym Zworniku odgałęzia się w południowo-zachodnim kierunku Czarny Mur, główna zaś grań poprzez Dziurawą Ścianę, Białą Turnię, Żółtą Basztę, Rękawicę i Organy opada dalej w północno-zachodnim kierunku i kończy się turnią Okręt. | Tatry | |
847 | Czerwony Wierch Choch. | 1766 | Czerwony Wierch Chochołowski - wzniesienie północnym ramieniu Łopaty (1958 m), opadającym do Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Ramię to oddziela Dolinę Jarząbczą od Doliny Chochołowskiej Wyżniej. | Tatry | |
848 | Czoło (Grześ) | 1514 | Niewielki wierzchołek w grani opadającej z Grzesia do Bobrowieckiej Przełęczy w Tatrach Zachodnich. Po jego południowo-zachodniej stronie znajduje się siodełko płytkiej Przełączki pod Grzesiem (1508 m). Czoło znajduje się w grani, którą biegnie granica polsko-słowacka i Wielki Europejski Dział Wodny. Południowo-wschodnie stoki Czoła opadają do Doliny Chochołowskiej, północno-zachodnie do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej. | Tatry | |
849 | Czoło (Osobita) | 1470 | Niewielki wierzchołek w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie Domczyny, po wschodniej stronie polany Kasne i jest pierwszym z trzech niewielkich wierzchołków pomiędzy tą polaną a Przełęczą nad Kotłowym Żlebem (dwa pozostałe nie mają nazwy). W północno-wschodnim kierunku od szczytu, do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej, opada z niego boczny, zalesiony grzbiet, który niżej, na Bobrowieckim Wierchu rozgałęzia się na dwie odnogi obejmujące Dolinkę Kwaśną (Kwaśny Żleb). Stoki południowo-zachodnie opadają do Doliny Olowej (odnoga Doliny Łatanej). Na północnych stokach Czoła ponad Kwaśnym Żlebem znajduje się niewielka Kwaśna Polanka. | Tatry | |
850 | Drobna Kopa (SK) | 2090 | Środkowy z trzech wierzchołków grani Trzech Kop (Tri kopy) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Druhá kopa. Wierzchołek znajduje się pomiędzy Szeroką Kopą a Przednią Kopą w głównej grani Tatr Zachodnich. | Tatry | |
851 | Goły Wierch Płd. (SK) | 1692 | Szczyt w południowej grani Barańca w słowackich Tatr Zachodnich, słow. Holý vrch. Grań ta poprzez Goły Wierch opada do Kotliny Liptowskiej. Wschodnie stoki Gołego Wierchu opadają do Doliny Tarnowieckiej, zachodnie do Doliny Żarskiej. | Tatry | |
852 | Gubalec | 1550 | Zakończenie długiego grzbietu odchodzącego w zachodnim kierunku od Ciemniaka w polskich Tatrach Zachodnich. Grzbiet ten oddziela Dolinę Tomanową (po południowej jego stronie) od Wąwozu Kraków (po północnej stronie). Sąsiaduje z wyższym Żarem (1560 m), od którego oddzielony jest przełęczą Żarskie Siodło (ok. 1540 m). | Tatry | |
853 | Hlinik (SK) | 1495 | Zalesione wzgórze będące zakończeniem Kniaziowej Grani w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Hlina, Hlinský kopec. Nie ma wyraźnego wierzchołka, jest to raczej załamanie grani. Jego południowo-zachodnie i południowo-wschodnie stoki opadają do doliny Hliny. | Tatry | |
854 | Huciańska Grapa (SK) | 946 | Najdalej na zachód wysunięte wzniesienie w głównej grani Tatr Zachodnich, słow. Beskyd. Nie jest jednak najbardziej zachodnim z wzniesień tatrzańskich - tym jest Ostry Wierch Kwaczański, znajdujący się w bocznej grani Tatr Zachodnich. Huciańska Grapa znajduje się na Słowacji, w grzbiecie ciągnącym się na zachód od Jaworzyńskiej Kopy, pomiędzy Niżnią (905 m) i Pośrednią Huciańską Przełęczą (930 m). Jest położona na terenie miejscowości Huty. | Tatry | |
855 | Huciański Beskid (SK) | 950 | Wzgórze na zachodnim końcu głównej grani Tatr Zachodnich, słow. Beskyd (tak sama nazwa, jak pobliskiej Huciańskiej Grapy). Znajduje się na Słowacji, pomiędzy Pośrednią (930 m) i Wyżnią Huciańską Przełęczą (950 m). Południowe stoki opadają do Doliny Huciańskiej, północne do Doliny Borowej Wody. | Tatry | |
856 | Jaferowa Kopa | 1598 | Wzniesienie w polskich Tatrach Zachodnich, znajdujące się w Jaferowym Grzbiecie, schodzącym na północ od Smreczyńskiego Wierchu. Stoki tego grzbietu opadają do dwóch odgałęzień Doliny Pyszniańskiej: wschodnie do Jaferowego Żlebu, zachodnie do Dolinki. | Tatry | |
857 | Jałowiecka Kopa (SK) | 1938 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jalovská kopa. Znajduje się w bocznej grani Rosochy, która odbiega na południe od Banówki i poprzez Jałowiecką Przełęcz dochodzi do Rosochy. Jałowiecka Kopa znajduje się w tej grani pomiędzy Rosochą (1947 m), oddzielona od niej płytką Pasterską Przełęczą (ok. 1885 m), a Pośrednim Przysłopem (ok. 1940 m), który oddzielony jest głębszą Jałowiecką Przełęczą (1858 m). Południowo-wschodnie, górą trawiaste stoki Jałowieckiej Kopy opadają do Doliny Żarskiej, natomiast północno-zachodnie, górą skaliste - do doliny Parzychwost, stanowiącej odnogę Doliny Jałowieckiej. W zachodnich stokach znajduje się grzęda zwana Kozimi Grzbietami. | Tatry | |
858 | Jałowiecki Przysłop (SK) | 2142 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Jalovecký príslop, Príslop. Znajduje się w bocznej Grani Rosochy, która odbiega na południe od Banówki i poprzez Jałowiecką Przełęcz dochodzi do Rosochy. Zachodnie stoki Jałowieckiego Przysłopu stromo opadają do Doliny Żarskiej, a stoki wschodnie - do głębokiej doliny Parzychwost. | Tatry | |
859 | Jamborowa Skałka (SK) | 1329 | Niewybitne wzniesienie w grzbiecie Jambory w słowackich Tatrach Zachodnich. Grzbiet ten odchodzi na północny zachód od granicznego Jamborowego Wierchu (1565 m) w masywie Bobrowca (1663 m). | Tatry | |
860 | Jamborowy Wierch | 1565 | Słabo wyodrębniony wierzchołek w południowo-zachodniej grani masywu Bobrowca w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Inna nazwa to Jamburowa Czuba. Wznosi się pomiędzy szczytem Bobrowca (1663 m), a wybitną Bobrowiecką Przełęczą (1356 m). Jamborowy Wierch kulminuje w miejscu załamania się tej grani. Od wschodniej, polskiej strony jego stoki opadają do Doliny Chochołowskiej. W północno-zachodnim kierunku odchodzi od niego boczny grzbiet Jambory poprzez Jamborową Skałkę do Jeżowego Wierchu. Grzbiet ten oddziela Dolinę Bobrowiecką od Doliny Juraniowej. | Tatry | |
861 | Jamska Czuba | 1108 | Wzniesienie reglowe na wschodnich zboczach Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w dolnym zakończeniu grzbietu tworzącego północne obramowanie Doliny Dudowej. Od Spalonej Czuby (1257 m), sąsiedniego i wyżej położonego wzniesienia w tym grzbiecie, oddziela go przełęcz Jamskie Siodło (ok. 1085 m). Na przełęczy tej i w jej okolicy znajduje się polana Jamy, od której utworzono nazwę szczytu. Północne, zalesione zbocza Jamskiej Czuby opadają dość stromo do dolnej części Doliny Huciańskiej, zbocza południowe do dolnej części Doliny Dudowej. | Tatry | |
862 | Jaszczurzyca (SK) | 878 | Wzgórze w słowackiej miejscowości Orawice, w Dolinie Mihulczej, u północno-wschodnich podnóży Osobitej, słow. Jašteričie. Jego północne stoki o względnej wysokości około 40 m opadają do Bobrowieckiego Potoku, wschodnie do potoku Jaszczurzyca (dopływ Bobrowieckiego Potoku), zachodnie do niewielkiego i nienazwanego potoku (dopływ Mihulczego Potoku). | Tatry | |
863 | Jaworowa Kopa (SK) | 1791 | Jaworowa Kopa (słow. Javorová kopa), Jaworowy Kopiec (Javorové bralo) lub Jaworowe Brdo (Javorové brdo) - wzniesienie na krótkim bocznym Jaworowym Grzbiecie (Javorový hrebeň), odchodzącym w południowym kierunku od Suchego Wierchu Kondrackiego do Doliny Cichej w słowackich Tatrach Zachodnich. Jaworowa Kopa znajduje się pomiędzy przełączką Wyżnie Jaworowe Siodło (ok. 1788 m), oddzielającą ją od Suchego Wierchu Kondrackiego, a przełączką Niżnie Jaworowe Siodło (ok. 1652 m), oddzielającą ją od Jaworowych Skałek (1657 m), znajdujących się w zakończeniu grzbietu. Zachodnie stoki Jaworowej Kopy stromo opadają do Dolinki Rozpadłej, tworząc jej wschodnie obramowanie. Stoki wschodnie jeszcze bardziej stromo opadają do Wielkiego Żlebu Kondrackiego. | Tatry | |
864 | Jaworzyna (Osobita, SK) | 1581 | Szczyt w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Javorina. Wznosi się tuż po południowej stronie Przełęczy pod Osobitą (1521 m). Jego północno-wschodnie stoki opadają do Doliny Suchej Orawickiej. W zachodnim kierunku do dna Doliny Zuberskiej opada od jego wierzchołka grzbiet oddzielający Ciepły Żleb od Żlebu Domczyna. Grzbiet Jaworzyny biegnący od Przełęczy pod Osobitą do polany Kasne ma nazwę Domczyna. | Tatry | |
865 | Jaworzyńska Czuba | 1625 | Kulminacja Zawratu Kasprowego w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w północno-zachodniej grani Kopy Magury, oddzielającej dolinę Jaworzynkę od Doliny Kasprowej. Od Kopy Magury oddzielona jest Jaworzyńską Przełęczą (1605 m). Po przeciwnej, północno-zachodniej stronie Jaworzyńskiej Czuby znajduje się w Zawracie Kasprowym płytkie wcięcie zwane Szerokim Siodłem (ok. 1575 m). | Tatry | |
866 | Jaworzyńska Kopa (SK) | 1277 | Szczyt w grani głównej słowackich Tatr Zachodnich, słow. Javorína. Wznosi się po wschodniej stronie Wyżniej Huciańskiej Przełęczy. Tuż za Jaworzyńską Kopą, we wschodnim kierunku znajduje się Mała Biała Skała. Zbocza południowe obydwu tych szczytów opadają do Doliny Suchej Sielnickiej. | Tatry | |
867 | Jeżowy Wierch (SK) | 1086 | Wybitny szczyt reglowy w słowackich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w grzbiecie Jambory, oddzielającym Dolinę Bobrowiecką (Bobrovecká dolina) na zachodzie od Doliny Juraniowej (Juráňova dolina) na wschodzie. Od Umarłej Kopki (Umrlá, 1044 m) oddzielony jest głębokim wcięciem Umarłej Przełęczy (sedlo Umrlá, Umrlé sedlo, 981 m). | Tatry | |
868 | Juhaska Kopa (Dł. Giew.) | 1700 | Niewielkie wybrzuszenie w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich pomiędzy Juhaską Przehybą a Wyżnimi Wrótkami. Północne stoki opadają ścianą zarówno do Doliny Suchej (odnoga Doliny Białego), jak i do żlebu Banie w górnej części Doliny Strążyskiej. Stoki południowe opadają do Doliny Kondratowej. | Tatry | |
869 | Keczka Żarska (SK) | 1530 | Mało wybitny reglowy szczyt w masywie Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie opadającym z Trzciańskiego Gronia w południowym kierunku (pomiędzy Doliną Jałowiecką a Doliną Żarską). Na Keczce grzbiet ten rozgałęzia się na dwa ramiona. Ramię prawe opada w południowo-zachodnim kierunku i kończy się wzniesieniem Brzeziny (928 m). Ramię to tworzy lewe zbocza Doliny Wierzbickiej. Ramię lewe, zwane Palenicą, opada w południowym kierunku, niżej zakręcając na południowy wschód. W ten sposób tworzy lewe zbocza doliny Łuczywnik. | Tatry | |
870 | Kiczora Bobrow. (SK) | 1388 | Kiczora Bobrowiecka (słow. Kýčera, Bobrovecká Kýčera, Kýčer) - szczyt w orograficznie lewych zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grzbiecie odchodzącym od Czoła w północno-zachodniej grani Grzesia. Grzbiet ten na Bobrowieckim Wierchu rozgałęzia się na dwa ramiona obejmujące Dolinkę Kwaśną. Orograficznie prawe opada początkowo w północno-wschodnim kierunku do Kwaśnego Wierchu, tu zmienia kierunek na północno-północno-wschodni i poprzez Kiczorę Bobrowiecką i Niżni Tomkowy Przechód opada do Capiego Gronia. | Tatry | |
871 | Kiczora Zuberska (SK) | 891 | Wzgórze w miejscowości Zuberzec na Słowacji, zaliczane do Tatr Zachodnich, inna nazwa to Kiczere, słow. Kýčera. Znajduje się w zakończeniu długiego tatrzańskiego grzbietu, który opada od Białej Skały w północnym kierunku (kolejno są to: Upłazkowa Grań, Mały Ostry Groń, wał Preholin i Kiczora). Grzbiet ten oddziela Dolinę Borowej Wody od Doliny Siwej, do tych dolin opadają zachodnie i wschodnie stoki Kiczory. Stoki północne opadają do doliny Zuberskiej Wody. | Tatry | |
872 | Kniaziowa Kopa (SK) | 1804 | Szczyt w południowo-wschodniej, opadającej do Doliny Cichej Liptowskiej grani Tomanowego Wierchu Polskiego w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kňazová. Na wierzchołku Kniaziowej Kopy grań ta rozdziela się na dwa ramiona - krótkie, opadające we wschodnim kierunku oraz długą Kniaziową Grań, opadającą w południowym kierunku do Hlinika. | Tatry | |
873 | Kobylarzowa Kopka | 1843 | Kopka w północno-zachodniej grani Małołączniaka w Czerwonych Wierchach w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy dwoma również niewybitnymi przełączkami: Kobylarzowym Siodełkiem (ok. 1840 m) i Małołąckim Siodłem (ok. 1820 m). Na zachodnią stronę z obydwu tych przełączek opadają dwie odnogi wybitnego Kobylarzowego Żlebu, na wschodnią Kobylarzowa Kopka tworzy krótką grzędę oddzielającą dwie odnogi Żlebu Pronobisa. | Tatry | |
874 | Kocie Skały (SK) | 1180 | Szczyt oraz grupa skałek w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Inne nazwy do Kocie Dziury, Hamor, słow. Mačie skaly, Mačacie diery, Mačie diery. Wznoszą się nad Polaną Brestową w Dolinie Zuberskiej, w długim zachodnim grzbiecie Osobitej, który poprzez Okolik i Kocie Skały opada do Maniowej Przehyby. | Tatry | |
875 | Kondracka Kopka | 1770 | Kopka w północnej grani Kopy Kondrackiej, znajdująca się pomiędzy Kondracką Przełęczą (1725 m) i Wyżnią Kondracką Przełęczą (1765 m), nad którą wznosi się zaledwie kilka metrów | Tatry | |
876 | Kopa Prawdy | 2027 | Niewielkie wypiętrzenie w grani głównej Tatr Zachodnich, położone pomiędzy Jarząbczą Przełęczą (1954 m) a Jarząbczym Wierchem (2137 m). Jego północno-zachodni stok opada stromo do Jarząbczej Równi w Dolinie Jarząbczej, stromym stokiem o nazwie Koryciska. W kierunku południowo-wschodnim tworzy krótką grzędę opadającą do kotła lodowcowego Doliny Zadniej Raczkowej. | Tatry | |
877 | Kopa w Osobitej (SK) | 1617 | Środkowy z trzech wierzchołków masywu Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w grani pomiędzy najwyższym wierzchołkiem (Osobitą, 1687 m) i Rzędowym Zwornikiem (1589 m). | Tatry | |
878 | Kotłowa Czuba | 1840 | Jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Dolina Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznoszące się ponad grań. Są to, licząc od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (1854 m), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba. Przedłużeniem grzbietu Ornaku w południowym kierunku są Siwe Turnie, od których Kotłowa Czuba oddzielona jest Siwą Przełęczą (1812 m). Od Zadniego Ornaku Kotłową Czubę oddziela płytka przełęcz zwana Kotłowym Siodłem. | Tatry | |
879 | Kozi Gronik (SK) | 978 | Szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, inna nazwa Kozi Wierch, słow. Kozí grúnik. Znajduje się w grzbiecie, który odchodzi od Rzędowego Zwornika i poprzez Mihulcze Siodło i Mihulczą Czubę opada do Kotliny Orawickiej przy polanie Waniczka. Grzbiet ten oddziela Dolinę Bobrowiecką Orawską od Doliny Mihulczej. | Tatry | |
880 | Koziniec (SK) | 1462 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kozinec. Znajduje się w grzbiecie, który odgałęzia się od Miękkiego Wierchu w grani głównej Tatr Zachodnich, na jej odcinku zwanym Holaniem (pomiędzy Palenicą Jałowiecką a Siwym Wierchem) i opada w północnym kierunku aż do Zuberca. Grzbiet ten oddziela Dolinę Suchą od Doliny Przybyskiej. Na polskich mapach Koziniec jest czasem błędnie podpisany jako Miękki Wierch. | Tatry | |
881 | Kruźlik | 1625 | Niższy, wschodni wierzchołek Grzesia w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej, północnej grani Wołowca. Na głównym wierzchołku Grzesia zmienia ona kierunek na wschodni, na Kruźliku na północno-wschodni i poprzez płytką Przełączkę pod Grzesiem i Czoło opada do głębokiej Bobrowieckiej Przełęczy. Granią tą przebiega granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. Północno-zachodnie stoki Kruźlika opadają do Doliny Bobrowieckiej Orawskiej, we wschodnim kierunku, do Doliny Chochołowskiej opada z Krużlika grzęda oddzielająca Dolinczański Żleb od Bobrowieckiego Żlebu. | Tatry | |
882 | Krzemienna (SK) | 1272 | Szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kremenná. Znajduje się w północno-zachodniej grani Rzędowego Zwornika, od jej górnej części oddzielony jest przełęczą. Grań ta oddziela Dolinę Przednią Krzemienną od Doliny Pośredniej Krzemiennej. | Tatry | |
883 | Kwaśny Wierch (SK) | 1405 | Szczyt w orograficznie lewych zboczach Doliny Bobrowieckiej Orawskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Kvasný vrch. Znajduje się w grzbiecie odchodzącym od Czoła w północno-zachodniej grani Grzesia. Grzbiet ten poprzez Bobrowiecki Wierch, Kwaśny Wierch i Kiczorę Bobrowiecką opada w północno-wschodnim kierunku. | Tatry | |
884 | Liliowa Kopka | 1975 | Mało wybitny szczyt w Tatrach Zachodnich, pomiędzy przełęczą Liliowe (1952 m) a przełęczą Wyżnie Liliowe (ok. 1965 m), oddzielającą ją od Beskidu (2012 m). Znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Północne stoki Liliowej Kopki opadają do górnej części Doliny Gąsienicowej, a południowe - do Doliny Cichej na Słowacji. | Tatry | |
885 | Łomik | 1267 | Wierzchołek w grzbiecie Spaleniec w polskich Tatrach Zachodnich. Jest to wschodni z dwóch grzbietów opadających spod Sarniej Skały do Kotliny Zakopiańskiej i oddzielający Dolinę Białego od doliny Spadowiec. | Tatry | |
886 | Machajowa Czuba | 1860 | Ostro zakończone załamanie grani Koziego Grzbietu w polskich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
887 | Mała Bystra (SK) | 2108 | Niewybitny szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, która od głównego wierzchołka odbiega w kierunku południowo-zachodnim i kulminuje w Zadniej Kopie Liptowskiej. Z Małej Bystrej odchodzi w kierunku południowo-wschodnim krótka grańka zwana Garbate (Hrbáč), dzieląca górne piętro Doliny Bystrej na dwa kotły - Suchy Zadek oraz kocioł, w którym leżą trzy Bystre Stawy. Od wschodniej strony Mała Bystra góruje nad Doliną Gaborową. | Tatry | |
888 | Mała Furkaska | 1133 | Reglowy szczyt nad Doliną Chochołowską w Tatrach Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się w północnej grani Wołowca pomiędzy Koryciańską Czubą a Siwiańskimi Turniami. Południowe stoki opadają do polskiej doliny Małe Koryciska (odnoga Doliny Chochołowskiej), północne do słowackiej Doliny Cichej Orawskiej. | Tatry | |
889 | Mała Kopa Królowa | 1577 | Wzniesienie we wschodniej części polskich Tatr Zachodnich, znajdujące się w grzbiecie odgraniczającym od siebie dolinę Jaworzynkę i Dolinę Suchej Wody Gąsienicowej. Wznosi się w długiej północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu pomiędzy Kopą Magury (1704 m), oddzielona od niej Magurską Przełęczą (ok. 1570 m), a Wielką Kopą Królową (1531 m), od której oddzielona jest Przełęczą między Kopami (1499 m). Południowo-wschodnie stoki Małej Kopy opadają na Królową Rówień. Stoki wschodnie i północno-wschodnie opadają do górnej części Doliny Olczyskiej. | Tatry | |
890 | Mała Krokiew | 1365 | Niższy z dwóch wierzchołków masywu Krokwi w reglowej części polskich Tatr Zachodnich. Od położonego na północ od niej głównego wierzchołka o wysokości 1378 m Mała Krokiew jest oddzielona płytkim i szerokim Siwarowym Siodłem (ok. 1340 m), natomiast na południu graniczy z Białym Grzbietem z dwusiodłową Przełęczą Białego. Wzniesieniem najbliższym Małej Krokwi jest Biała Czubka, oddzielona od niej Niżnią Przełęczą Białego. W dalszej perspektywie Mała Krokiew na południu sąsiaduje z Kalacką Kopą w masywie Giewontu. Zachodnie stoki Małej Krokwi opadają do Doliny Białego, zaś wschodnie - do Doliny Bystrej. | Tatry | |
891 | Mała Ostra (SK) | 1703 | Szczyt w południowej grani Siwego Wierchu w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Malá Ostrá. Znajduje się w tej grani pomiędzy Siwym Wierchem (1805 m) i Ostrą (1714 m). Od Siwego Wierchu oddziela go przełęcz Siwa Przehyba (1651 m), od Ostrej przełęcz Przysłop (1680 m). Zachodnie zbocza Małej Ostrej opadają do górnej części Doliny Suchej Sielnickiej, wschodnie do Doliny Bobrowieckiej Liptowskiej. | Tatry | |
892 | Mały Łysiec (SK) | 1697 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, znajdujący się w bocznej grani odbiegającej od Małego Salatyna w południowo-zachodnim kierunku, słow. Malý Lysec, Jalovská hora (pol. Jałowiecka Góra). Znajduje się w zakończeniu tej grani, od Wielkiego Łyśca oddzielony jest płytką przełęczą. Południowe stoki Małego Łyśca (na polskiej mapie turystycznej opisane jako Bobrovecka hora) opadają do miejsca, w którym Dolina Jałowiecka rozgałęzia się na Dolinę Bobrowiecką i dolinę Parzychwost. | Tatry | |
893 | Mały Ostry Groń (SK) | 1127 | Szczyt na zachodnim obrzeżu Tatr Zachodnich, wznoszący się nad Doliną Borowej Wody, słow. Malý Ostrý grúň. Od południowo-wschodniej strony płytka przełączka oddziela go od Upłazkowej Grani. | Tatry | |
894 | Mesztrowa (SK) | 869 | Szczyt na zachodnim krańcu słowackich Tatr Zachodnich, słow. Meštrová. Stanowi zakończenie południowego grzbietu Golicy Huciańskiej oddzielającego dolinę Jamnik od Doliny Beszeniowskiej. | Tatry | |
895 | Mihulcza Czuba (SK) | 1214 | Wzniesienie w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Mihulčie. Znajduje się w północno-wschodnim grzbiecie Rzędowego Zwornika, który poprzez Mihulcze Siodło (1230 m) i Mihulczą Czubę ciągnie się do Koziego Gronika. Grzbiet ten tworzy granicę między Doliną Bobrowiecką Orawską a Doliną Mihulczą. | Tatry | |
896 | Okolik (SK) | 1328 | Szczyt w masywie Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Okolík. Znajduje się w jej długim zachodnim grzbiecie, który poprzez Okolik i Kocie Skały (Hamor) opada do Maniowej Przehyby. Południowe stoki Okolika opadają do dolnej części Ciepłego Żlebu będącego prawą odnogą Doliny Zuberskiej. U ich podnóża, przy wylocie Ciepłego Żlebu do tej doliny, znajduje się polana Puczatina. Stoki północno-wschodnie opadają do Doliny Przedniej Krzemiennej (Doliny Skrajnej Krzemiennej). Grzbiet opadający od Okolika w południowo-zachodnim kierunku do wzniesienia Kocie Skały (Hamor) nosi nazwę Jaworzyna. Jego północno-zachodnie stoki opadają do Doliny Błotnej. | Tatry | |
897 | Ostredok (SK) | 1714 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Ostredok. Położony jest w bocznym grzbiecie Otargańców, oddzielającym Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej. Ostredok jest pierwszym od południa wzniesieniem w tej grani. Ma dwa wierzchołki: 1674 m (pierwszy od południa) i 1714 m, nazywane często Małymi Otargańcami. | Tatry | |
898 | Palenica Zuberska | 1047 | Szczyt na zachodnim obrzeżu Tatr Zachodnich, wznoszący się nad Doliną Borowej Wody, słow. Pálenica. Od południowo-wschodniej strony jego stoki opadają do głębokiej przełęczy Przehyba (950 m), oddzielającej go od Małego Ostrego Gronia (1127 m). Południowo-zachodnie stoki opadają do Doliny Spadowego Potoku, północno-zachodnie do Doliny Borowej Wody. Doliną tą, wzdłuż podnóży Palenicy poprowadzono drogę z Zuberca do Liptowskich Maciaszowiec. Dawniej przechodziła ona przez wąski wąwóz pomiędzy Palenicą Zuberską a Klinikiem, obecnie jest to szerokie przejście, gdyż funkcjonujący tutaj kamieniołom wybrał już dużą część skał Palenicy. | Tatry | |
899 | Parzątczak | 1486 | Niewybitny szczyt w północnej grani Wołowca w Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tej grani pomiędzy Bobrowcem (1663 m), oddzielony od niego wybitną Juraniową Przełęczą (1376 m), a Furkaską (1491 m), od której oddzielony jest płytką Przełęczą pod Furkaską. Przez grań tę przebiega granica polsko-słowacka, jak również Wielki Europejski Dział Wodny pomiędzy Morzem Czarnym i Bałtykiem. | Tatry | |
900 | Pośredni Przysłop (SK) | 2026 | Słabo wyodrębniony czubek grani w słowackich Tatrach Zachodnich, znajdujący się w bocznej grani Rosochy, która odbiega na południe od Banówki. Pośredni Przysłop znajduje się w tej grani pomiędzy Jałowiecką Kopą (1938 m), oddzielony od niej Jałowiecką Przełęczą (1858 m), a Jałowieckim Przysłopem (2142 m). Wschodnie stoki Pośredniego Przysłopu opadają do bocznej odnogi Szarafiowego Żlebu w Dolinie Żarskiej, zachodnie do doliny Parzychwost stanowiącej odnogę Doliny Jałowieckiej. | Tatry | |
901 | Pośrednia Magura (SK) | 2050 | Pośrednia Magura (słow. Prostredná Magura) lub Wyżnie Otargańce - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, w grani Otargańców, oddzielających Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej. Znajduje się w tej grani pomiędzy Niżnią Magurą (1920 m) a Wyżnią Magurą (2095 m), od której oddzielona jest Rysią Przełęczą. | Tatry | |
902 | Przedni Zabrat (SK) | 1577 | Niewybitny, słabo wyróżniający się wierzchołek w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Predná Zábrať. Znajduje się w północno-zachodniej grani Rakonia oddzielającej Dolinę Rohacką od Doliny Łatanej. Od strony Rakonia w grzbiecie tym znajduje się jeszcze Zabratowa Przełęcz (1656 m) i równie mało wybitny wierzchołek Zadniego Zabratu. W przeciwną stronę, do Zwierówki opada zalesiony Skrajny Szyndlowiec będący zakończeniem tego grzbietu. Spomiędzy wierzchołków Zadniego i Przedniego Zabratu opada do Doliny Łatanej ciemna kotlina Szyndlowego Żlebu. | Tatry | |
903 | Przednia Kopa (SK) | 2136 | Najwyższy z trzech wierzchołków grani Trzech Kop (Tri kopy) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Prvá kopa. Wierzchołek znajduje się pomiędzy Smutną Przełęczą a kolejnym wierzchołkiem Trzech Kop - Drobną Kopą, w głównej grani Tatr Zachodnich. | Tatry | |
904 | Przednie Zielone (SK) | 1732 | Wzniesienie w Dolinie Rohackiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Predné zelené. Nazwa pochodzi od tego, że w porównaniu ze skalistymi i nagimi, wznoszącymi się powyżej niego szczytami Trzech Kop, Hrubej Kopy i Banówki jest intensywnie zielone - porośnięte lasem i kosodrzewiną. Z zielonego szlaku prowadzącego pod Przednim Zielonym przy Rohackich Stawach jest ładny widok na dwa Rohacze - Ostry i Płaczliwy. | Tatry | |
905 | Przełaz (SK) | 944 | Wzgórze w Dolinie Zuberskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Prieves. Znajduje się w północno-zachodniej odnodze dolnej części grzbietu Redykalnia i oddziela Dolinę Przybyską od doliny Stefkowskiego Potoku. | Tatry | |
906 | Róg (SK) | 1573 | Mało wyróżniający się wierzchołek w północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Roh. Znajduje się pomiędzy Grzesiem (1653 m) a Przełęczą nad Kotłowym Żlebem (1460 m). | Tatry | |
907 | Rzędowy Zwornik (SK) | 1589 | Najbardziej północny z trzech wierzchołków masywu Osobitej w słowackich Tatrach Zachodnich. Posiada 4 granie: 1. południowa, poprzez Kopę w Osobitej (1617 m) wznosząca się do najwyższego wierzchołka (Osobita, 1687 m), 2. północno-zachodnia z wierzchołkiem Krzemienna - na wysokości około 1280 m odchodzi od niej na północ grzbiet opadający do przełęczy Borek, 3. północno-północno-zachodnia poprzez Przednie Rzędowe Skały opadająca do ujścia Doliny Zadniej Krzemiennej nieco na południowy wschód od przełęczy Borek, 4. północno-wschodnia poprzez Mihulcze Siodło i Mihulczą Czubę opadająca do Koziego Gronika. | Tatry | |
908 | Salatyńska Kopa (SK) | 1925 | Niewybitny szczyt w grani głównej słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy Zadnią Salatyńską Przełęczą, zwaną też Przełęczą pod Dzwonem (1907 m), a Małym Salatynem (2046 m), w poszarpanej, skalistej grani zwanej Skrzyniarki. Północne stoki Salatyńskiej Kopy opadają stromą, skalistą ścianą do Doliny Zadniej Salatyńskiej, mniej strome stoki południowe do Doliny Głębokiej (górnego piętra Doliny Jałowieckiej). | Tatry | |
909 | Siwa Kopa (SK) | 1627 | Skaliste wypiętrzenie w zachodniej grani Siwego Wierchu w Tatrach Zachodnich, słow. Sivá kopa. Jest to fragment głównej grani Tatr Zachodnich. Siwa Kopa znajduje się w niej pomiędzy Białą Skałą a postrzępioną granią Siwego Wierchu zwaną Rzędowymi Skałami. Od Białej Skały Siwą Kopę oddziela Biała Przełęcz, od Rzędowych Skał - Siwy Przechód. Od wierzchołka Siwej Kopy w kierunku północno-zachodnim biegnie krótki grzbiet Małego Siwego Klina oddzielający dwie górne części Doliny Siwej. | Tatry | |
910 | Siwy Zwornik | 1965 | Szczyt w głównej grani Tatr Zachodnich, którą biegnie granica polsko-słowacka, słow. Sivá veža. Na zachód od niego znajduje się Gaborowa Przełęcz i wznosi wyniosła piramida Starorobociańskiego Wierchu, na południowy wschód zaś przełęcz Liliowy Karb i niska, postrzępiona grań Liliowych Turni. W kierunku północno-wschodnim schodzi grań prowadząca na Siwą Przełęcz. Siwy Zwornik wznosi się nad trzema dolinami: Starorobociańską, Pyszniańską (górna część Doliny Kościeliskiej) i Gaborową. | Tatry | |
911 | Smreczyński W. Wsch. | 2068 | Smreczyński Wierch - szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, na granicy polsko-słowackiej, słow. Smrečiny, Smrečinský vrch. Posiada dwa wierzchołki, oddzielone siodłem. Od położonej na wschód Tomanowej Kopy oddzielony jest Smreczyńską Przełęczą (1799 m), od położonej na zachód Kamienistej - Hlińską Przełęczą (1907 m). | Tatry | |
912 | Szeroka Kopa (SK) | 2090 | Jeden z trzech wierzchołków grani Trzech Kop (Tri kopy) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Tretia kopa. Wierzchołek znajduje się pomiędzy przełęczą Hruba Przehyba a kolejnym wierzchołkiem Trzech Kop - Drobną Kopą, w głównej grani Tatr Zachodnich. | Tatry | |
913 | Smrek (Tatry Zach., SK) | 2072 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, w grani łączącej Rohacz Płaczliwy (2125 m) z Barańcem (2185 m), słow. Smrek. Wznosi się nad dwoma dolinami - od północno-zachodniej strony nad górnym piętrem Doliny Żarskiej (tzw. Małe Zawraty), od południowo-wschodniej nad górnym piętrem Doliny Jamnickiej. Od Barańca Smrek oddziela Przełęcz nad Puste (1968 m), od Rohacza Płaczliwego - Żarska Przełęcz (1917 m). | Tatry | |
914 | Smutny Zwornik (SK) | 1980 | Niewybitna kopka w grani głównej Tatr Zachodnich, zaraz po wschodniej stronie Smutnej Przełęczy (1963 m) w słowackich Tatrach Zachodnich. W południowym kierunku odchodzi od niego Pośredni Groń oddzielający Wielkie Zawraty od Małych Zawratów (kotły lodowcowe Doliny Żarskiej). Północne stoki Smutnego Zwornika opadają do Doliny Smutnej. | Tatry | |
915 | Spalona Czuba | 1257 | Mało wybitny reglowy szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w bocznym grzbiecie odchodzącym od Małego Opalonego Wierchu w północno-zachodnim kierunku do dna Doliny Chochołowskiej. Grzbiet ten oddziela Dolinę Dudową od Doliny Huciańskiej (obydwie są wschodnimi odnogami Doliny Chochołowskiej). | Tatry | |
916 | Sucha Czubka | 1570 | Niewybitny szczyt reglowy w grzbiecie oddzielającym Dolinę Białego od Doliny Strążyskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej, południowej części tego grzbietu, pomiędzy Wyżnią Suchą Przełęczą (ok. 1550 m) a Niżnią Suchą Przełęczą (1508 m). Na wschodnią stronę jego stoki opadają do Doliny Suchej (górna część Doliny Białego), na zachodnią, do Wielkiej Równi w górnej części Doliny Strążyskiej, opada z niego lesisto-skalisty Jeleni Grzbiet. | Tatry | |
917 | Sucha Kiczora (SK) | 1353 | Szczyt w Dolinie Suchej Orawickiej (odnoga Doliny Bobrowieckiej Orawskiej) w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Suchá Kýčera. Znajduje się w krótkim grzbiecie odchodzącym od Bobrowieckiego Wierchu w północno-zachodnim kierunku. | Tatry | |
918 | Suchy Hradek (SK) | 1204 | Lesisty szczyt w południowej części słowackich Tatr Zachodnich, słow. Suchý hrádok. Znajduje się w bocznej grani Bystrej, w zakończeniu szerokiego grzbietu opadającego na południe z Jeżowej Kopy (Ježová, 2043 m). Od tej ostatniej oddzielony jest szeroką przełęczą (ok. 1152 m), zajętą przez zarastającą polanę Pokrzywnik (Žihľavník). Zachodnie stoki opadają do Dolinki Kozowej (Kozová), południowe wprost do Kotliny Liptowskiej (Liptovská kotlina). | Tatry | |
919 | Suchy Wierch Ornacz. | 1832 | Suchy Wierch Ornaczański - jeden ze szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Znajduje się w północnej grani Siwego Zwornika. Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznoszące się ponad główną grań. Są to, licząc od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański, Ornak (1854 m), Zadni Ornak (1867 m) i Kotłowa Czuba (1840 m). Pomiędzy Suchym Wierchem Ornaczańskim a Ornakiem znajduje się płytko wcięta Wyżnia Ornaczańska Przełęcz (1825 m). W kierunku północnym stoki Suchego Wierchu opadają do głębokiej Iwaniackiej Przełęczy (1459 m) i dwóch opadających spod niej w przeciwne strony dolinek: Iwaniackiej i Iwanowskiej. Z zachodnich zboczy Suchego Wierchu opadają do Doliny Starorobociańskiej trzy żleby: Piekło, Banisty Żleb i Pośredni Żleb, z północnych i północno-wschodnich do Dolinki Iwanowskiej również trzy żleby: Piszczałki i Żleb pod Banie. | Tatry | |
920 | Suchy Wierch Toman. | 1860 | Suchy Wierch Tomanowy (słow. Suchý vrch) - podrzędny szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich, znajdujący się pomiędzy Tomanowym Wierchem Polskim a Tomanową Przełęczą. Przez tę grań biegnie granica polsko-słowacka. Po słowackiej stronie stoki Suchego Wierchu opadają do Doliny Tomanowej Liptowskiej, a po polskiej stronie grzbietem do Doliny Tomanowej (górna część Doliny Kościeliskiej). Po zachodniej stronie tego grzbietu znajduje się kocioł polodowcowy - Dolina Sucha Tomanowa, po wschodniej - Kamienisty Żleb, częścią którego prowadził dawniej czerwony szlak turystyczny od Doliny Tomanowej na Tomanową Przełęcz. | Tatry | |
921 | Szczerbawy (SK) | 2149 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Štrbavy. Znajduje się w bocznej grani Barańców pomiędzy najwyższym w grani Barańcem (2185 m) a Klinem (2044 m). Nazwa szczytu pochodzi od tego, że jest szczerbaty, gdyż składa się z dwu garbów. Jego wschodnie zbocza stromo opadają do Doliny Jamnickiej, zbocza zachodnie do Doliny Tarnowieckiej. | Tatry | |
922 | Szczyt (SK) | 1311 | Szczyt w Dolinie Zuberskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Štít. Znajduje się w północnym grzbiecie Brestowej Kopy. Grzbiet ten w dolnej swojej części (poniżej Cielęciarek) rozgałęzia się na dwa ramiona (północno-zachodnie i północne), obejmujące dolinę Mącznicę. Szczyt znajduje się w ramieniu północnym. Jego zachodnie stoki opadają do doliny Mącznicy, północno-zachodni grzbiet do polany Brestowa, a północne i wschodnie stoki do Doliny Zuberskiej. | Tatry | |
923 | Szeroka (Rosocha, SK) | 1890 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Široká. Znajduje się w południowej części grani Rosochy, która od Banówki w grani głównej odbiega w południowym kierunku i oddziela Dolinę Jałowiecką od Doliny Żarskiej. Szeroka jest na mapach zaznaczana jako szczyt, w rzeczywistości jednak jest to niemal płaski odcinek grani. Na Szerokiej grań ulega rozczłonkowaniu na trzy grzbiety: południowo-zachodnio-zachodni grzbiet Zajęczyniec, południowo-zachodni grzbiet Trzciański Groń, południowy grzbiet opadający poprzez Keczkę. Wszystkie te grzbiety opadają do Kotliny Liptowskiej. | Tatry | |
924 | Tomanowa Kopa | 1892 | Mało wybitny szczyt leżący w grani głównej Tatr Zachodnich, pomiędzy Tomanowym Wierchem Polskim (1977 m) a Smreczyńską Przełęczą (1799 m). Przez szczyty te i przełęcz biegnie granica polsko-słowacka. Wznosi się on nad Doliną Tomanową (górne odgałęzienie Doliny Kościeliskiej) i słowacką doliną Hliną. W północno-zachodnim kierunku od Tomanowej Kopy do Doliny Tomanowej odchodzi długi Zadni Smreczyński Grzbiet. Pomiędzy grzbietem tym oraz zboczami Tomanowego Wierchu Polskiego znajduje się polodowcowy kocioł - Dolina Sucha Tomanowa. | Tatry | |
925 | Tomanowy Niedźwiedź | 1620 | Wzgórze w Tomanowym Grzbiecie oddzielającym górną część Wąwozu Kraków od Doliny Tomanowej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w tym grzbiecie pomiędzy Tomanowym Przechodem (ok. 1740 m) a Wolarskim Przechodem (ok. 1490 m). | Tatry | |
926 | Trnac (SK) | 1680 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Trnac. Znajduje się w zakończeniu zachodniej grani Rosochy (Rázsocha 1947 m). Zachodnie stoki opadają stromo do Doliny Jałowieckiej. | Tatry | |
927 | Trzydniowiański Płd. | 1762 | Trzydniowiański Wierch - szczyt w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w dość długiej północnej grani Kończystego Wierchu i jest ostatnim na północ wybitniejszym szczytem w tej grani. Ma trzy grzbiety: południowy, leżący w tej grani, północny, zwany Kulawcem i będący jej przedłużeniem, północno-zachodni zakończony wzniesieniem zwanym Ropą. Trzydniowiański Wierch sąsiaduje ze znajdującym się na południe Czubikiem (1845 m), od którego oddzielony jest Przełęczą nad Szyją (1754 m). Pomiędzy północną i północno-zachodnią granią Trzydniowiańskiego Wierchu znajduje się wąska Dolina Trzydniowiańska oraz krótszy od niej żleb Krowiniec. Trzydniowiański Wierch ma dwa wierzchołki. Niższy ma wysokość 1758 m. Na południe, ok. 150 m od niego w południowej grani znajduje się drugi, nienazwany wierzchołek o wysokości 1762 m. Wschodnie stoki Trzydniowiańskiego Wierchu opadają do Doliny Starorobociańskiej (wschodnie odgałęzienie górnej części Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich kilka żlebów, w kierunku od północy na południe są to: Mokry Żleb, Wydarty Żleb i Dwojakowy Żleb. Południowo-zachodnie stoki opadają do Doliny Jarząbczej (zachodnie odgałęzienie górnej części Doliny Chochołowskiej). Znajduje się w nich grzbiet Pośredniej Kopy oddzielający Szeroki Żleb od Wąskich Żlebków. | Tatry | |
928 | Turek (SK) | 1186 | Reglowy szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Turek. Znajduje się w krótkim, bocznym grzbiecie odchodzącym od grzbietu Juraniowe w północnym kierunku. Grzbiet ten oddziela od siebie dwa boczne odgałęzienia Doliny Cichej Orawskiej: Dolinę Czaplową (po jego zachodniej stronie) i Dolinę Furkaską (po wschodniej stronie). Ta ostatnia nazywana też była dawniej Doliną pod Turkiem. | Tatry | |
929 | Tyrałowa Czuba | 1400 | Mało wybitny reglowy wierzchołek (czuba) w bocznym grzbiecie odchodzącym od Furkaski we wschodnim kierunku. Grzbiet ten oddziela Dolinę Krytą od doliny Wielkie Koryciska. Obydwie są odnogami Doliny Chochołowskiej w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w górnej części tego grzbietu, ok. 250 m na wschód od północnej grani Wołowca i biegnącej nią granicy polsko-słowackiej. Tyrałowa Czuba jest w większości zalesiona i nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny. Na jej północnych, opadających do Wielkich Korycisk stokach znajduje się duża polana Tyrałówka. | Tatry | |
930 | Umarła Kopka (SK) | 1043 | Niewybitne wzniesienie (1043 m) w grzbiecie Jambory w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Umrlá. Wznosi się pomiędzy Jamborową Skałką (1329 m) a znajdującą się tuż przy Umarłej Kopce Umarłą Przełęczą (988 m). Jest całkowicie zalesione. Zachodnie stoki Umarłej Kopki opadają do Doliny Bobrowieckiej, wschodnie do Doliny Juraniowej. | Tatry | |
931 | Mały Kopieniec Choch. | 1329 | Mało wybitny reglowy szczyt w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Znajduje się na przedłużeniu grzbietu Kulawca odchodzącego od Trzydniowiańskiego Wierchu w północnym kierunku. Od grzbietu Kulawca oddzielony jest niewielką przełączką Wyżni Kopieńcowy Przechód (ok. 1320 m). Od północnej strony Mały Kopieniec sąsiaduje z niżej położonym, ale bardziej wybitnym Wielkim Kopieńcem (1257 m). Obydwa Kopieńce oddziela przełęcz Kopieńcowy Przechód (1205 m). | Tatry | |
932 | Wielki Klin (SK) | 1553 | Niewybitny szczyt w grzbiecie Redykalni w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veľký Klin. Odchodząca od Zuberskiego Wierchu w północnym kierunku Redykalnia oddziela Dolinę Przybyską od Doliny Wolarskiej. Szczytowe partie Wielkiego Klina i górna część grzbietu Redykalni były dawniej trawiaste i wypasane, należały do Hali Redykalnia. | Tatry | |
933 | Wielki Łysiec (SK) | 1830 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veľký Lysec. Znajduje się w bocznej grani odbiegającej od Małego Salatyna w południowo-zachodnim kierunku. Grań ta oddziela Dolinę Głęboką od Doliny Bobrowieckiej (obydwie są odnogami Doliny Jałowieckiej). Wielki Łysiec znajduje się w niej pomiędzy grzbietem Jałowieckiej Hory i Małym Łyścem (1697 m). | Tatry | |
934 | Wielki Ostry Groń (SK) | 1216 | Niewybitny szczyt w Dolinie Zuberskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Veľký Ostrý grúň. Znajduje się w grzbiecie oddzielającym Dolinę Przybyską od Kozińskiego Jaru. Grzbiet ten na polskiej mapie opisany jest jako Wielki Siwy Klin. | Tatry | |
935 | Wierch Świerkule | 1485 | Niewybitny szczyt znajdujący się pomiędzy Przełączką pod Kufą (ok. 1480 m) a Wyżnim Dudowym Siodłem (ok. 1460 m) w północnym grzbiecie Kominiarskiego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Zachodnie stoki Wierchu Świerkule opadają do górnej części Doliny Dudowej, wschodnie do Tylkowego Żlebu w górnej części Doliny Lejowej. | Tatry | |
936 | Wysokie (Dol. Olczyska) | 1287 | Reglowa, zalesiona czuba w północno-wschodniej grani Kasprowego Wierchu w polskich Tatrach Zachodnich. Wznosi się w grzbiecie oddzielającym dolną część doliny Jaworzynki od Doliny Olczyskiej, pomiędzy Skupniowym Upłazem, od którego oddzielone jest Skupniowym Przechodem (ok. 1275 m), a zalesionym Nieborakiem, od którego oddziela go płytka przełączka. Wysokie jest zwornikiem - w zachodnim kierunku odchodzi od niego grzbiet Boczania. | Tatry | |
937 | Zadni Ornak | 1867 | Najwyższy z kilku szczytów grzbietu górskiego Ornak w Tatrach Zachodnich, oddzielającego górną część Doliny Kościeliskiej (Dolinę Pyszniańską) od górnej części Doliny Chochołowskiej (Doliny Starorobociańskiej). Długi grzbiet Ornaku ma cztery szczyty niewiele wznoszące się ponad główną grań. Są to, licząc od strony Iwaniackiej Przełęczy: Suchy Wierch Ornaczański (1832 m), Ornak (1854 m), Zadni Ornak i Kotłowa Czuba (1840 m). Pomiędzy Ornakiem i Zadnim Ornakiem znajduje się Ornaczańska Przełęcz (1795 m), od Kotłowej Czuby Zadni Ornak jest oddzielony Kotłowym Siodłem. We wschodnim kierunku szczyt tworzy przedłużenie - mającą długość ok. 300 m grupę skał, tzw. Siwe Skały. Tworzą one drugi, nieco niższy wierzchołek Zadniego Ornaku. | Tatry | |
938 | Zadni Zabrat (SK) | 1693 | Niewybitny, słabo wyróżniający się wierzchołek w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Zadná Zábrať. Znajduje się w północno-zachodniej grani Rakonia, oddzielającej Dolinę Rohacką od Doliny Łatanej. Od Rakonia oddzielony jest płytką Zabratową Przełęczą, w przeciwną stronę do sąsiedniego, znacznie mniej wybitnego wierzchołka Przedniego Zabratu biegnie prawie równa mu wysokością grań. W północnym mniej więcej kierunku do Doliny Łatanej odbiega od Zadniego Zabratu krótki grzbiet Ostrewka, oddzielający ją od Doliny Zadniej Łatanej. Z drugiej strony tego grzbietu znajduje się kotlinka Szyndlowy Żleb. | Tatry | |
939 | Zamczysko (Zajęcz., SK) | 1099 | Reglowe, całkowicie zalesione wzniesienie w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Zámčisko. Znajduje się pomiędzy Doliną Jałowiecką a Doliną Żarską. Stanowi zakończenie grzbietu Zajęczyńca. Na Zamczysku grzbiet rozdziela się na dwie odnogi: południowo-wschodnią zwaną Krzywe, tworzącą dolne prawe zbocza Krzywego Żlebu i południowo-zachodnią, tworzącą dolne lewe zbocza Skalistego Żlebu. Obydwie odnogi opadają do Kotliny Liptowskiej, na łąkę Laništé. | Tatry | |
940 | Zielony W. Rohacki (SK) | 2042 | Zielony Wierch Rohacki (słow. Zelené) - szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w bocznym grzbiecie odchodzącym na północny wschód od Przedniej Kopy - najwyższego z wierzchołków Trzech Kop. Szczyt jest trawiasto-kamienisty, grzbiet opada do Doliny Smutnej (odgałęzienie Doliny Rohackiej) stromymi stokami, a do Rohackich Stawów przepaścistą ścianą skalną. | Tatry | |
941 | Zuberski Wierch (SK) | 1806 | Szczyt w zachodniej części słowackich Tatr Zachodnich, słow. Zuberec. Orawska nazwa tego szczytu pochodzi od miejscowości Zuberzec, nad którą wznosi się ten szczyt. Przez mieszkańców Liptowa zwany był Holaniem. Zuberski Wierch znajduje się w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Brestową Kopą (1903 m) a przełęczą Palenica Jałowiecka (1573 m). | Tatry | |
942 | Żarek (SK) | 944 | Szczyt w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Žiarik. Wznosi się nad należącym do Wyżnich Liptowskich Matiaszowiec osiedlem Podmesztrowa (Podmeštrová) i stanowi zakończenie południowo-zachodniego grzbietu Babek (Babky). W grzbiecie tym kolejno wyróżnia się: Straż (Stráž), Rówień (Roveň, 1268 m), Grochowisko (Hrachovisko), przełęcz Ujście (Ústie, Brána, ok. 920 m) i Żarek (Žiarik, 944 m). Żarek ma dwa wierzchołki. Jego strome północne i zachodnie stoki stanowią obramowanie wąskiego i skalistego kanionu Studzienki będącego ujściem Doliny Halnej. Stoki południowe opadają już do Kotliny Liptowskiej (granica między Tatrami a Kotliną Liptowską przebiega tutaj przez Wyżnie Matiaszowce). | Tatry | |
943 | Golica Bielska (SK) | 1981 | Skalisty wierzchołek w grani Jatek Bielskich, fragmencie grani głównej Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Holica. Jest to pierwsze wybitniejsze wzniesienie po wschodniej stronie Bujaczej Przełęczy (1912 m). Golica wraz z dwoma sąsiednimi na wschód wierzchołkami Skrajnych Jatek (2012 m) tworzy charakterystyczną trójwierzchołkową koronę dobrze widoczną z południowej strony. Na stronę tę opada z Golicy Bielskiej szeroka trawiasta grzęda do Doliny Przednich Koperszadów. Od północnej strony stoki Golicy stromo opadają do Doliny Jagnięcej. | Tatry | |
944 | Groń (Tatry Bielskie, SK) | 1446 | Wierzchołek reglowego wzniesienia w słowackich Tatrach Bielskich, słow. Veľký Grúň. Znajduje się w długiej północnej grani wschodniego wierzchołka Zadnich Jatek, poniżej Turni nad Jaworzynką, od której oddziela go Siodło za Groniem. Grań, w której znajduje się Groń, oddziela Dolinę Kępy od doliny Jaworzynki Bielskiej. | Tatry | |
945 | Jaworzynka Bielska (SK) | 1259 | Reglowe wzniesienie w słowackich Tatrach Bielskich, słow. Javorinka. Nazwa pochodzi od jaworów, które dawniej porastały ten szczyt. Obecnie rosną tu świerki. Jaworzynka Bielska stanowi zakończenie długiej północnej grani opadającej od wschodniego wierzchołka Zadnich Jatek, od górnej części tej grani oddzielona jest Przełęczą pod Koszarzyskiem (1136 m). Opadający do Doliny Zdziarskiej grzbiet Jaworzynki Bielskiej oddziela dolinę Jaworzynkę Bielską (po zachodniej stronie grzbietu) od Doliny pod Koszary (po wschodniej stronie grzbietu). | Tatry | |
946 | Mały Przysłop (TB, SK) | 1135 | Mało wybitny, lesisty szczyt w grani głównej Tatr, blisko jej północno-wschodniego krańca, po północnej stronie Tatr Bielskich, słow. Vŕšok. Od wznoszącego się na północ Wierchu Średnica oddzielony jest Podspadzkim Siodłem, od znacznie wyższej Starej Jaworzynki na południu - Błotnym Siodłem. W kierunku wschodnim odchodzi od wierzchołka długi, łagodnie nachylony grzbiet - Zdziarski Wierch, na którego północnych stokach znajduje się kilka wyciągów ośrodka narciarskiego Ždiar Strednica. Grzbiet ten oddziela Dolinkę Błotną i Dolinę Bielskiego Potoku od doliny Średnicy. | Tatry | |
947 | Mały Regiel (TB, SK) | 1189 | Reglowe wzniesienie na północnej stronie Tatr Bielskich, słow. Malý Rigeľ. Stanowi zakończenie długiego północnego ramienia Płaczliwej Skały. W Żlebińskich Turniach powyżej Małego Regla rozgałęzia się ono na dwie odnogi: Wielki Regiel i Mały Regiel. Pomiędzy tymi odnogami znajduje się niewielka Dolina Ptasiowska. Wydłużony grzbiet Małego Regla oddziela tę dolinkę od Doliny do Regli. Od górnej części grzbietu Mały Regiel oddzielony jest Ptasiowskim Siodłem. | Tatry | |
948 | Rynias (SK) | 1473 | Rynias lub Rynias Kieżmarski (słow. Rynias, Rinias) - zalesione wzgórze w słowackich Tatrach Bielskich. Znajduje się w długiej bocznej grani, opadającej od Bujaczego Wierchu do Doliny Kieżmarskiej i oddzielającej Dolinę Kieżmarską od Doliny Czarnej Rakuskiej. Rynias znajduje się w tej grani pomiędzy Przełęczą nad Czerwoną Glinką (1389 m), oddzielającą go od Rakuskiego Grzbietu, a Steżkową Przełęczą (1439 m), oddzielającą go od wyższych i znacznie rozleglejszych Steżek. W północno-wschodnim kierunku od szczytu Ryniasa ciągnie się grzbiet zwany Ryniasowym Działem, który oddziela od siebie dwie odnogi Doliny Czarnej Rakuskiej: Dolinę pod Czerwoną Glinką i Dolinę Czarnej Huczawy. | Tatry | |
949 | Stara Jaworzynka (SK) | 1505 | Zalesione reglowe wzniesienie w grani głównej Tatr, po północnej stronie Tatr Bielskich, słow. Javorinka. Administracyjnie położone jest na terenie słowackiej miejscowości Zdziar. Znajduje się prawie na północnym krańcu grani głównej Tatr Od Zdziarskiej Przełęczy, na której grań ta się kończy, oddzielają ją tylko mało wybitne wzniesienia i płytkie przełęcze: Błotne Siodło (1124 m), Mały Przysłop (1135 m), Podspadzkie Siodło (1103 m) i Wierch Średnica (1129 m). Grzbiet Jaworzynki jest niemal poziomy, od północno-wschodniej grani Hawrania oddziela go przełęcz Stare Siodło (1472 m). | Tatry | |
950 | Szalona Kazalnica (SK) | 1945 | Szczyt w głównej grani Tatr w Tatrach Bielskich na Słowacji, słow. Hlúpa kazateľnica. Jest to niepozorny wierzchołek o skalistych stokach, położony między Przełęczą pod Kopą na południu a przełęczą Szalony Przechód na północy. Pierwsze siodło oddziela Szaloną Kazalnicę od Małej Bielskiej Kopy, drugie od Szalonego Wierchu. Zachodnie stoki szczytu opadają do Doliny Zadnich Koperszadów, a wschodnie do Doliny Przednich Koperszadów. Po wschodniej stronie wierzchołka biegnie zielony szlak turystyczny ze Zdziaru i Szerokiej Przełęczy Bielskiej na Przełęcz pod Kopą. | Tatry | |
951 | Tokarnia (SK) | 1219 | Wybitny, rozległy masyw reglowy w Tatrach Bielskich na Słowacji, słow. Tokáreň, Tokarňa. Stanowi zakończenie środkowej z trzech północnych grani Bujaczego Wierchu (Bujačí vrch, 1960 m) i oddzielony jest od wznoszącego się w niej Gołego Wierchu (1334 m) szeroką przełęczą Ozielec, zwaną też Tokarską Przełęczą (Oželec, 1045 m). | Tatry | |
952 | Wielki Regiel (TB, SK) | 1289 | Reglowe wzniesienie na północnej stronie Tatr Bielskich na Słowacji, słow. Veľký Rigeľ. Stanowi północne zakończenie jednego z ramion Płaczliwej Skały. Od znajdujących się powyżej niego Żlebińskich Turni (1411 m) oddziela go Żlebińska Przełęcz (1256 m). Wielki Regiel wznosi się nad dolinami: Doliną Bielskiego Potoku, Strzystarskim Żlebem, Żlebiną i Doliną Ptasiowską. Jest niemal całkowicie zalesiony, ale na zachodnich stokach wystają ponad las strzeliste igły skalne o wysokości kilkunastu metrów (Reglane Igły). | Tatry | |
953 | Wierch Średnica (SK) | 1129 | Wierch Średnica, Długi Wierch lub Długi Wierch Podspadzki (słow. Strednica, Dlhý vrch, Dluhe) - zalesiony szczyt reglowy, wznoszący się na północnym krańcu grani głównej Tatr, po północnej stronie Tatr Bielskich. Administracyjnie położony jest na terenie słowackiej miejscowości Zdziar. Od południa sąsiaduje poprzez Podspadzkie Siodło ze Starą Jaworzynką, natomiast od północy poprzez Zdziarską Przełęcz z należącym już do Magury Spiskiej Przysłopem. W grzbiecie pomiędzy Podspadzkim Siodłem a Starą Jaworzynką wyróżnia się jeszcze mało wybitny Mały Przysłop i płytkie Błotne Siodło. Od wierzchołka Wierchu Średnica odchodzi w kierunku zachodnim długi, boczny grzbiet, przecięty w dolnej części serpentyną Drogi Wolności ponad Podspadami. Oddziela on Dolinę Goliasowską na północy od Dolinki Podspadzkiej (odgałęzienie Doliny Czarnego Potoku) na południu. | Tatry | |
954 | Cierny vrch (SK) | 1054 | Tatry Bielskie | Tatry | |
955 | Gaflovka (SK) | 1626 | Tatry Bielskie | Tatry | |
956 | Groń Płn. (TB, SK) | 1274 | Tatry Bielskie | Tatry | |
957 | Nowy Wierch Płn. (SK) | 1795 | Wierzchołek znajdujący się w północnej grani Nowego Wierchu w słowackich Tatrach Bielskich | Tatry | |
958 | Plosove Turne (SK) | 1081 | Tatry Bielskie | Tatry | |
959 | Pod Nowym W. (SK) | 1176 | Tatry Bielskie | Tatry | |
960 | Stefan (SK) | 1540 | Tatry Bielskie | Tatry | |
961 | Żłobina (SK) | 1401 | Tatry Bielskie | Tatry | |
962 | Kasne Płd. (SK) | 1542 | Wierzchołek w grzbiecie pomiędzy polaną Kasne i Rogiem koło Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
963 | Kasne Płn. (SK) | 1541 | Wierzchołek w grzbiecie pomiędzy polaną Kasne i Rogiem koło Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
964 | Kasne (polana, SK) | 1500 | Polana na północno-zachodniej grani Grzesia w słowackich Tatrach Zachodnich. Znajduje się na wschodnim końcu grzbietu Domczyna. Północne stoki spod przełęczy opadają do Doliny Suchej Orawickiej (odnoga Doliny Bobrowieckiej Orawskiej), w południowo-zachodnim kierunku opada spod polany zalesiona grzęda oddzielająca Żleb Domczyna od Doliny Olowej (odnogi Doliny Łatanej). Kasne położone jest na wysokości około 1450-1500 m i ciągnie się grzbietem Domczyna ponad Doliną Olową. | Tatry | |
965 | Niżna Rówień (SK) | 1399 | Słabo zaznaczony wierzchołek w południowym grzbiecie Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Nižná Roveň | Tatry | |
966 | Smrekowiec (TB, SK) | 1527 | Słabo zaznaczony wierzchołek na południowych zboczach Rosochy w słowackich Tatrach Zachodnich | Tatry | |
967 | Stara Stawka (SK) | 1299 | Grzbiet i wierzchołek po wschodniej stronie wylotu Doliny Żarskiej w słowackich Tatrach Zachodnich, słow. Stará Stávka. Znajduje się w południowo-zachodniej grani Gołego Wierchu opadającej do Kotliny Liptowskiej w miejscowości Żar. | Tatry | |
968 | Smrekowica (WF, SK) | 1530 | Wyróżniający się szczyt w grupie Wielkiej Fatry, słow. Smrekovica | Wielka Fatra | |
969 | Certovica (NT, SK) | 1428 | Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Čertovica | Niżne Tatry | |
970 | Wyż. Wysoka Gerl. (SK) | 2581 | Wyżnia Wysoka Gerlachowska, także Wyżnia Wysoka Gierlachowska (słow. Veľká Litvorová veža) - mało wybitna turnia w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w północnej grani Zadniego Gerlacha, w grani głównej Tatr Wysokich. Od Gerlachowskiej Kopy oddzielona jest Pośrednią Gerlachowską Przełączką, a od Niżniej Wysokiej Gerlachowskiej (dokładniej Gerlachowskiej Turniczki) oddziela ją Niżnia Gerlachowska Przełączka. | Tatry | |
971 | Demanovska (NT, SK) | 1304 | Demänovská hora - szczyt w północnej części Niżnych Tatr (tzw. Dziumbierskie Tatry) na Słowacji. W tłumaczeniu na język polski nazwa szczytu to Demianowska Góra. | Niżne Tatry | |
972 | Durkova (Niż. Tatry, SK) | 1751 | Ďurková - szczyt w Niżnych Tatrach na Słowacji. Leży w zachodniej części Niżnych Tatr, w ich głównym grzbiecie, pomiędzy Zamostską Halą (1612 m) na zachodzie a Chabencem (1955 m) na północnym wschodzie. Od tej pierwszej oddziela ją płytkie, halne Sedlo Zámostskej hole (1594 m), od drugiej - szerokie, również halne Siodło Dziurkowej (1709 m). | Niżne Tatry | |
973 | Niż. Wysoka Gerl. (SK) | 2547 | Niżnia Wysoka Gerlachowska, także Niżnia Wysoka Gierlachowska (słow. Malá Litvorová veža) - dość wybitna turnia, znajdująca się w północnej grani Zadniego Gerlacha, w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w ich głównej grani między Wyżnią Wysoką Gerlachowską (dokładniej Gerlachowską Turniczką) a Litworowym Szczytem (między nimi znajduje się jeszcze Wielicka Turniczka). Od Gerlachowskiej Turniczki oddziela ją Wyżnia Łuczywniańska Szczerbina, natomiast od Litworowego Szczytu - Niżnia Łuczywniańska Szczerbina, Wielicka Turniczka i Litworowa Przełęcz. | Tatry | |
974 | Krakova hola (NT, SK) | 1752 | Krakova hoľa (pol. Krakowa Hala) - szczyt w zachodniej (tzw. dziumbierskiej) części Niżnych Tatr na Słowacji | Niżne Tatry | |
975 | Kralova hola (NT, SK) | 1946 | Kráľova hoľa (pol. Królewska Hala) - szczyt w Niżnych Tatrach na Słowacji. Obok tatrzańskiego Krywania druga narodowa góra Słowaków, uwieczniona w wielu legendach i opowieściach. Na szczycie znajduje się wysoki na 131 m maszt. | Niżne Tatry | |
976 | Latiborska hola (NT, SK) | 1648 | Latiborská hoľa - szczyt w zachodniej części Niżnych Tatr na Słowacji, w głównym grzbiecie wododziałowym tych gór | Niżne Tatry | |
977 | Południca (Niż. Tatry, SK) | 1549 | Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Poludnica | Niżne Tatry | |
978 | Predna hola (NT, SK) | 1546 | Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Predná hoľa | Niżne Tatry | |
979 | Salatyn (Niżne Tatry, SK) | 1630 | Szczyt w zachodniej części Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Salatín, najwyższy w tzw. Grupie Salatynów (Salatíny) | Niżne Tatry | |
980 | Skalka (Niżne Tatry, SK) | 1980 | Skalka (pol. Skałka) - szczyt w Niżnych Tatrach na Słowacji. Jest piątym co do wysokości szczytem tej grupy górskiej i drugim co do wysokości spośród wznoszących się poza głównym grzbietem (po Štiavnicy). | Niżne Tatry | |
981 | Sina (Niżne Tatry, SK) | 1560 | Wapienny szczyt w północnej części Niżnych Tatr na Słowacji, słow. Siná. Wznosi się w bocznym grzbiecie, który odgałęzia się od głównego grzbietu Niżnych Tatr w szczycie Polany i biegnie w kierunku północnym poprzez Zákľuky (1915 m), Bôr (1888 m) i Sedlo Sinej (ok. 1310 m) do szczytu Sinej. Masyw Sinej oddziela Dolinę Demianowską (Demänovská dolina) od doliny Mošnica. Na wierzchołku Sinej grzbiet rozgałęzia się na dwa ramiona: północno-zachodnie ze szczytem Sitieň (1266 m) i północno-wschodnie ze szczytem Na jame (1438 m). | Niżne Tatry | |
982 | Uplaz (Niżne Tatry, SK) | 1556 | Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach, słow. Úplaz | Niżne Tatry | |
983 | Velka Chochula (NT, SK) | 1753 | Veľká Chochuľa - szczyt w zachodniej części Niżnych Tatr na Słowacji, najwyższy w masywie Prašivej | Niżne Tatry | |
984 | Velka Vapenica (NT, SK) | 1691 | Veľká Vápenica - szczyt w głównym grzbiecie Tatr Kráľovohoľskich w Niżnych Tatrach na Słowacji. Wznosi się pomiędzy przełęczami Priehybka (1555 m) i Priehyba (1190 m). W kierunku północno-wschodnim tworzy grzbiet ze szczytami Medvedia i Temná, w kierunku północno-zachodnim dużo dłuższy grzbiet, który poprzez szczyt Mala Vápenica opada do doliny Ipoltica. W kierunku południowym do miejscowości Heľpa opada grzbiet oddzielający potoki Krivuľa i Hučanské. | Niżne Tatry | |
985 | Velky bok (Niż. Tatry, SK) | 1727 | Veľký bok - wybitny szczyt w środkowej części grupy Kráľovohoľské Tatry w Niżnych Tatrach na Słowacji. Znajduje się w ich bocznym grzbiecie, odbiegającym od szczytu Zadná hoľa na północ. Veľký bok jest zwornikiem. W kierunku północno-zachodnim odbiega od niego poprzez Malý Bok (1534 m) długi boczny grzbiet z wieloma szczytami. | Niżne Tatry | |
986 | Zbojnicka (NT, SK) | 1091 | Szczyt w słowackich Niżnych Tatrach | Niżne Tatry | |
987 | Młynarczyk (SK) | 1785 | Ostatnie wzniesienie we wschodniej grani Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Mlynárik. Od sąsiedniej w tej grani Nawiesistej Turni (słow. Bielovodská veža, 1825 m) oddzielony jest mającą zaledwie około 10 m głębokości Młynarczykową Szczerbiną (słow. Mlynárikova štrbina, 1775 m). Do Doliny Białej Wody Młynarczyk obrywa się stromo skrzesaną ścianą o wysokości około 300 m. Znajdują się w niej drogi wspinaczkowe należące do najtrudniejszych w Tatrach. | Tatry | |
988 | Wlk. Kołowa Turnia (SK) | 2160 | Wielka Kołowa Turnia - turnia znajdująca się w górnej części Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veľká kolová veža. Jest najwyższą i położoną najdalej na południowy wschód z trzech Kołowych Turni. Od Kołowego Kopiniaka na południu oddzielona jest Zadnią Kołową Ławką, natomiast od Pośredniej Kołowej Turni oddziela ją Pośrednia Kołowa Ławka. Wielka Kołowa Turnia położona jest tuż ponad Zadnią Kołową Ławką. | Tatry | |
989 | M. Kołowa Turnia (SK) | 1977 | Mała Kołowa Turnia - turnia znajdująca się w dolnej części Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Malá kolová veža. Jest najniższą i położoną najdalej na północny zachód z trzech Kołowych Turni. Od Pośredniej Kołowej Turni na południowym wschodzie oddziela ją Skrajna Kołowa Ławka, natomiast od Kołowej Kazalnicy na północnym zachodzie oddzielona jest Kołowym Karbikiem. | Tatry | |
990 | Prosieczne (SK) | 1372 | Wybitny szczyt w Górach Choczańskich na Słowacji, słow. Prosečné, Prosečná, Prosečnô | Góry Choczańskie | |
991 | Suchy vrch (SR, SK) | 1122 | Szczyt w Słowackim Raju na płaskowyżu Geravy | Słowacki Raj | |
992 | Velka Knola (SR, SK) | 1226 | Najwyższy szczyt Słowackiego Raju na Słowacji, słow. Veľká Knola. Znajduje się w jego najwyższej, południowo-wschodniej części, pomiędzy przełęczami Čertová Hlava i Grajnár. Na większej części góry znajduje się chroniony obszar Knola. Szczyt jest słabo zalesiony, co zapewnia dobre widoki. | Słowacki Raj | |
993 | Vahan (Słow. Raj, SK) | 1139 | Szczyt Słowackiego Raju | Słowacki Raj | |
994 | Kozi kamen (SK) | 1255 | Kozí kameň - najwyższy szczyt grupy górskiej Kozich Grzbietów na Słowacji. Wznosi się we wschodniej części Kozich Grzbietów, zwanej Dúbravą. Leży w głównym wododziale europejskim, rozdzielającym tu zlewiska Bałtyku (na północ od szczytu - dorzecze Popradu) oraz Morza Czarnego (na południe od szczytu - dorzecze Hornadu). Przez szczyt przechodzi niebieski szlak turystyczny, który łączy się z zielonym na przełęczy położonej na zachód od masywu. | Kozie Grzbiety | |
995 | Kępa | 1686 | Mało wybitny szczyt w grzbiecie odchodzącym na północny wschód od Opalonego Wierchu (2115 m) i rozdzielającym Dolinę Roztoki od Doliny Rybiego Potoku w polskich Tatrach Wysokich. W pobliżu szczytu przechodzi niebieski szlak łączący Dolinę Pięciu Stawów Polskich z Morskim Okiem. | Tatry | |
996 | Wolarnia | 1706 | Mało wybitny szczyt w grzbiecie odchodzącym na północny wschód od Opalonego Wierchu (2115 m) i rozdzielającym Dolinę Roztoki od Doliny Rybiego Potoku w polskich Tatrach Wysokich. W pobliżu szczytu przechodzi niebieski szlak łączący Dolinę Pięciu Stawów Polskich z Morskim Okiem. | Tatry | |
997 | Kolista Turnia (SK) | 2323 | Turnia w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Veža nad Okrúhlym plesom. Wznosi się pomiędzy szczytem Hrubego Wierchu a Szczyrbską Przełęczą. | Tatry | |
998 | Szczyrbska Turnicz. (SK) | 2237 | Szczyrbska Turniczka - turnia w głównej grani odnogi Krywania w słowackich Tatrach Wysokich, słow. Štrbská vežička. Od Szczyrbskich Zębów na południowym wschodzie oddziela ją niewielkie siodło Szczyrbskiej Szczerbiny, a od Kolistej Turni na zachodzie oddzielają ją siodła Przełączki nad Małym Ogrodem i Przechodu nad Małym Ogrodem. | Tatry | |